Καραΐσκος Θεόδωρος

36 Καὶ ὁ Ἰωσῆς, ὁ ἐπονομασθεὶς ὑπὸ τῶν ἀποστόλων Βαρνάβας, τὸ ὁποῖον μεθερμηνευόμενον εἶναι υἱὸς παρηγορίας Λευΐτης, Κύπριος τὸ γένος,37 ἔχων ἀγρὸν ἐπώλησε καὶ ἔφερε τὰ χρήματα καὶ ἔθεσεν εἰς τοὺς πόδας τῶν ἀποστόλων.

1Ὅτε ὁ Ἐφραΐμ ἐλάλει ἐν τρόμῳ, αὐτὸς ὑψώθη ἐν τῷ Ἰσραήλ· ὅτε δὲ ἡμάρτησε περὶ τοῦ Βάαλ, τότε ἐτελεύτησε.2 Καὶ τώρα ἁμαρτάνουσιν ἐπὶ μᾶλλον καὶ μᾶλλον καὶ ἔκαμον εἰς ἑαυτοὺς χωνευτὰ ἐκ τοῦ ἀργυρίου αὑτῶν, εἴδωλα κατὰ τὴν φαντασίαν αὑτῶν, πάντα ταῦτα ἔργον τεχνιτῶν· αὐτοὶ λέγουσι περὶ αὐτῶν, οἱ ἄνθρωποι οἱ θυσιάζοντες ἄς φιλήσωσι τοὺς μόσχους.3 Διὰ τοῦτο θέλουσιν εἶσθαι ὡς νεφέλη πρωϊνή καὶ ὡς δρόσος ἐωθινή διαβαίνουσα, ὡς λεπτὸν ἄχυρον ἐκφυσώμενον ἐκ τοῦ ἁλωνίου καὶ ὡς καπνὸς ἐκ τῆς καπνοδόχου. 4 Ἀλλ᾿ ἐγὼ εἶμαι Κύριος ὁ Θεὸς σου ἐκ γῆς Αἰγύπτου· καὶ ἄλλον θεὸν πλήν ἐμοῦ δὲν θέλεις γνωρίσει· διότι δὲν ὑπάρχει ἄλλος σωτήρ ἐκτὸς ἐμοῦ.5 Ἐγὼ σὲ ἐγνώρισα ἐν τῇ ἐρήμῳ, ἐν γῇ ἀνύδρῳ.6 Κατὰ τὰς βοσκὰς αὐτῶν, οὕτως ἐχορτάσθησαν· ἐχορτάσθησαν, καὶ ὑψώθη ἡ καρδία αὐτῶν· διὰ τοῦτο μὲ ἐλησμόνησαν.7 Ὅθεν θέλω εἶσθαι εἰς αὐτοὺς ὡς λέων· ὡς πάρδαλις ἐν ὁδῷ θέλω παραμονεύει αὐτούς.8 Θέλω ἀπαντήσει αὐτοὺς ὡς ἄρκτος στερηθεῖσα τῶν τέκνων αὑτῆς, καὶ θέλω διασπαράξει τὸ περίφραγμα τῆς καρδίας αὐτῶν καὶ καταφάγει αὐτοὺς ἐκεῖ ὡς λέων· θηρίον ἄγριον θέλει διασπαράξει αὐτούς. 9 Ἀπωλέσθης, Ἰσραήλ· πλήν ἐν ἐμοὶ εἶναι ἡ βοήθειά σου.10 Ποῦ εἶναι ὁ βασιλεὺς σου; ποῦ; ἄς σὲ σώσῃ τώρα ἐν πάσαις σου ταῖς πόλεσι· καὶ ποῦ οἱ κριταὶ σου, περὶ τῶν ὁποίων εἶπας, Δὸς μοι βασιλέα καὶ ἄρχοντας;11 Σοὶ ἔδωκα βασιλέα ἐν τῷ θυμῷ μου καὶ ἀφῄρεσα αὐτὸν ἐν τῇ ὀργῇ μου. 12 Ἡ ἀνομία τοῦ Ἐφραΐμ εἶναι περιδεδεμένη· ἡ ἁμαρτία αὐτοῦ ἀποτεταμιευμένη.13 Πόνοι τικτούσης θέλουσιν ἐλθεῖ ἐπ᾿ αὐτόν· εἶναι υἱὸς ἀσύνετος· διότι δὲν εἶναι καιρὸς νὰ στέκηται ἐν τῷ ἀνοίγματι τῆς μήτρας.14 Ἐκ χειρὸς ᾅδου θέλω ἐλευθερώσει αὐτούς, ἐκ θανάτου θέλω σώσει αὐτούς. Ποῦ εἶναι, θάνατε, ὁ ὄλεθρός σου; ποῦ, δη, ἡ φθορὰ σου; ἡ μεταμέλεια θέλει κρύπτεσθαι ἀπὸ τῶν ὀφθαλμῶν μου. 15 Ἄν καὶ οὗτος ἐστάθη καρποφόρος μεταξὺ τῶν ἀδελφῶν αὑτοῦ, ἀνατολικὸς ἄνεμος ὅμως θέλει ἐλθεῖ, ὁ ἄνεμος τοῦ Κυρίου θέλει ἀναβῆ ἀπὸ τῆς ἐρήμου, καὶ αἱ βρύσεις αὐτοῦ θέλουσιν ἐκλείψει καὶ θέλει καταξηρανθῆ ἡ πηγή αὐτοῦ· οὗτος θέλει ἀφαρπάσει τὸν θησαυρὸν πάντων τῶν ἐπιθυμητῶν αὐτοῦ σκευῶν.16 Ἡ Σαμάρεια θέλει ἀφανισθῆ, διότι ἀπεστάτησε κατὰ τοῦ Θεοῦ αὑτῆς· θέλουσι πέσει ἐν ῥομφαίᾳ· τὰ θηλάζοντα νήπια αὐτῶν θέλουσι συντριφθῆ, καὶ αἱ ἐγκυμονοῦσαι αὐτῶν θέλουσι διασχισθῆ.

1[Εἰ ς τὸν πρῶτον μουσικόν. Ὠιδή ψαλμοῦ.] Ἀλαλάξατε εἰς τὸν Θεόν, πᾶσα ἡ γῆ. 2 Ψάλατε τὴν δόξαν τοῦ ὀνόματος αὐτοῦ· κάμετε ἔνδοξον τὸν ὕμνον αὐτοῦ. 3 Εἴπατε πρὸς τὸν Θεόν, Πόσον εἶναι φοβερὰ τὰ ἔργα σου! διὰ τὸ μέγεθος τῆς δυνάμεώς σου, ὑποκρίνονται ὑποταγήν εἰς σὲ οἱ ἐχθροὶ σου. 4 Πᾶσα ἡ γῆ θέλει σὲ προσκυνεῖ καὶ ψαλμωδεῖ εἰς σέ· θέλουσι ψαλμωδεῖ τὸ ὄνομά σου. Διάψαλμα. 5 Ἔλθετε καὶ ἰδέτε τὰ ἔργα τοῦ Θεοῦ· εἶναι φοβερὸς εἰς τὰς πράξεις πρὸς τοὺς υἱοὺς τῶν ἀνθρώπων. 6 Μετέβαλε τὴν θάλασσαν εἰς ξηράν· πεζοὶ διέβησαν διὰ τοῦ ποταμοῦ· ἐκεῖ εὐφράνθημεν εἰς αὐτόν. 7 Διὰ τῆς δυνάμεως αὑτοῦ δεσπόζει εἰς τὸν αἰῶνα· οἱ ὀφθαλμοὶ αὐτοῦ ἐπιβλέπουσιν ἐπὶ τὰ ἔθνη· οἱ ἀποστάται ἄς μή ὑψόνωσιν ἑαυτούς. Διάψαλμα. 8 Εὐλογεῖτε, λαοί, τὸν Θεὸν ἡμῶν, καὶ κάμετε νὰ ἀκουσθῆ ἡ φωνή τῆς αἰνέσεως αὐτοῦ· 9 ὅστις διαφυλάττει ἐν ζωῇ τὴν ψυχήν ἡμῶν καὶ δὲν ἀφίνει νὰ κλονίζωνται οἱ πόδες ἡμῶν. 10 Διότι σὺ ἠρεύνησας ἡμᾶς, Θεέ· ἐδοκίμασας ἡμᾶς, ὡς δοκιμάζεται τὸ ἀργύριον. 11 Ἐνέβαλες ἡμᾶς εἰς τὸ δίκτυον· ἔθεσας βαρὺ φορτίον ἐπὶ τὰ νῶτα ἡμῶν.

26 Ἰδού, ἐγὼ βάλλω σήμερον ἔμπροσθέν σας εὐλογίαν καὶ κατάραν·27 τὴν εὐλογίαν, ἐὰν ὑπακούητε εἰς τὰς ἐντολὰς Κυρίου τοῦ Θεοῦ σας, τὰς ὁποίας ἐγὼ προστάζω εἰς ἐσᾶς σήμερον,28 καὶ τὴν κατάραν, ἐὰν δὲν ὑπακούητε εἰς τὰς ἐντολὰς Κυρίου τοῦ Θεοῦ σας, ἀλλὰ ἐκκλίνητε ἀπὸ τῆς ὁδοῦ, τὴν ὁποίαν ἐγὼ προστάζω εἰς ἐσᾶς σήμερον, ὥστε νὰ ἀκολουθήσητε ἄλλους θεούς, τοὺς ὁποίους δὲν ἐγνωρίσατε. 29 Καὶ ὅταν Κύριος ὁ Θεὸς σου σὲ εἰσαγάγῃ εἰς τὴν γῆν, εἰς τὴν ὁποίαν ὑπάγεις διὰ νὰ κληρονομήσῃς αὐτήν, θέλεις θέσει τὴν εὐλογίαν ἐπὶ τὸ ὄρος Γαριζὶν καὶ τὴν κατάραν ἐπὶ τὸ ὄρος Ἐβάλ.30 Δὲν εἶναι ταῦτα πέραν τοῦ Ἰορδάνου, κατὰ τὴν ὁδὸν τὴν πρὸς δυσμὰς ἡλίου, ἐν τῇ γῇ τῶν Χαναναίων, τῶν κατοικούντων ἐν τῇ πεδιάδι, κατέναντι Γαλγάλων, πλησίον τῆς δρυὸς Μορέχ;31 Διότι σεῖς διαβαίνετε τὸν Ἰορδάνην, διὰ νὰ εἰσέλθητε νὰ κληρονομήσητε τὴν γῆν, τὴν ὁποίαν Κύριος ὁ Θεὸς σας δίδει εἰς ἐσᾶς, καὶ θέλετε κληρονομήσει αὐτήν καὶ κατοικήσει ἐν αὐτῇ.32 Καὶ θέλετε προσέχει νὰ ἐκτελῆτε πάντα τὰ διατάγματα καὶ τὰς κρίσεις, τὰς ὁποίας ἐγὼ βάλλω ἐνώπιόν σας σήμερον.

1 Εἶχε δὲ ἡ Ναομὶ συγγενῆ τινα τοῦ ἀνδρὸς αὑτῆς, ἄνθρωπον δυνατὸν ἐν ἰσχύϊ, ἐκ τῆς συγγενείας τοῦ Ἐλιμέλεχ· καὶ τὸ ὄνομα αὐτοῦ Βοόζ.2 Καὶ εἶπεν ἡ Ῥοὺθ ἡ Μωαβίτις πρὸς τὴν Ναομί, Ἄς ὑπάγω, παρακαλῶ, εἰς τὸν ἀγρὸν διὰ νὰ συνάξω ἀστάχυα κατόπιν οὗτινος εὕρω χάριν εἰς τοὺς ὀφθαλμούς· καὶ εἶπε πρὸς αὐτήν, Ὕπαγε, θυγάτηρ μου.3 Καὶ ὑπῆγε καὶ ἐλθοῦσα ἐσταχυολόγει ἐν τῷ ἀγρῷ κατόπιν τῶν θεριστῶν· καὶ ἔτυχεν ἐν μέρει τοῦ ἀγροῦ τοῦ Βοόζ, ὅστις ἦτο ἐκ τῆς συγγενείας τοῦ Ἐλιμέλεχ. 4 Καὶ ἰδού, ὁ Βοὸζ ἦλθεν ἐκ Βηθλεὲμ καὶ εἶπε πρὸς τοὺς θεριστάς, Κύριος μεθ᾿ ὑμῶν. Καὶ ἀπεκρίθησαν πρὸς αὐτόν, Κύριος νὰ σὲ εὐλογήσῃ.5 Τότε εἶπεν ὁ Βοὸζ πρὸς τὸν ὑπηρέτην αὑτοῦ, τὸν ἐπιστάτην τῶν θεριστῶν, Τίνος εἶναι ἡ νέα αὕτη;6 Καὶ ὁ ὑπηρέτης ὁ ἐπιστάτης τῶν θεριστῶν ἀπεκρίθη καὶ εἶπεν, εἶναι ἡ νέα ἡ Μωαβίτις, ἡ ἐπιστρέψασα μετὰ τῆς Ναομὶ ἐκ γῆς Μωάβ·7 καὶ εἶπεν, Ἄς σταχυολογήσω, παρακαλῶ, καὶ ἄς συνάξω τι μεταξὺ τῶν δεματίων κατόπιν τῶν θεριστῶν· καὶ ἦλθε καὶ ἐστάθη ἀπὸ πρωΐας ἕως ταύτης τῆς ὥρας· ὀλίγον μόνον ἀνεπαύθη ἐν τῇ οἰκίᾳ. 8 Καὶ εἶπεν ὁ Βοὸζ πρὸς τὴν Ῥούθ, Δὲν ἀκούεις, θυγάτηρ μου; μή ὑπάγῃς νὰ σταχυολογήσῃς ἐν ἄλλῳ ἀγρῷ, μηδὲ νὰ ἀναχωρήσῃς ἐντεῦθεν, ἀλλὰ μένε ἐνταῦθα μετὰ τῶν κορασίων μου·9 ἄς ἦναι οἱ ὀφθαλμοὶ σου ἐπὶ τὸν ἀγρὸν ὅπου θερίζουσι, καὶ ὕπαγε κατόπιν αὐτῶν· δὲν προσέταξα ἐγὼ εἰς τοὺς νέους νὰ μή σὲ ἐγγίσωσι; καὶ ὅταν διψήσῃς ὕπαγε εἰς τὰ ἀγγεῖα καὶ πίνε ἀπὸ ὅ, τι ἀντλήσωσιν οἱ νέοι. 10 Ἡ δὲ ἔπεσε κατὰ πρόσωπον καὶ προσεκύνησεν ἕως ἐδάφους καὶ εἶπε πρὸς αὐτόν, Πῶς ἐγὼ εὕρηκα χάριν εἰς τοὺς ὀφθαλμοὺς σου, ὥστε νὰ λάβῃς πρόνοιαν περὶ ἐμοῦ, ἐνῷ εἶμαι ξένη; 11 Καὶ ὁ Βοὸζ ἀπεκρίθη καὶ εἶπε πρὸς αὐτήν, Ἀνηγγέλθησαν πρὸς ἐμὲ ἀκριβῶς πάντα ὅσα ἔκαμες εἰς τὴν πενθερὰν σου μετὰ τὸν θάνατον τοῦ ἀνδρὸς σου· καὶ ὅτι ἀφῆκας τὸν πατέρα σου καὶ τὴν μητέρα σου καὶ τὴν γῆν τῆς γεννήσεώς σου, καὶ ἦλθες πρὸς λαόν, τὸν ὁποῖον δὲν ἐγνώριζες πρότερον·12 ὁ Κύριος νὰ ἀνταμείψῃ τὸ ἔργον σου, καὶ ὁ μισθὸς σου νὰ ἦναι πλήρης παρὰ Κυρίου τοῦ Θεοῦ τοῦ Ἰσραήλ, ὑπὸ τὰς πτέρυγας τοῦ ὁποίου ἦλθες νὰ σκεπασθῇς.