Γένεσις 39:1-23 από Καραΐσκος Θεόδωρος
1Ὁ δὲ Ἰωσήφ κατεβιβάσθη εἰς τὴν Αἴγυπτον· καὶ ὁ Πετεφρῆς ὁ αὐλικὸς τοῦ Φαραώ, ὁ ἄρχων τῶν σωματοφυλάκων, ἄνθρωπος Αἰγύπτιος, ἠγόρασεν αὐτὸν ἐκ τῶν χειρῶν τῶν Ἰσμαηλιτῶν, οἵτινες κατεβίβασαν αὐτὸν ἐκεῖ.2Καὶ ἦτο ὁ Κύριος μετὰ τοῦ Ἰωσήφ, καὶ ἦτο ἄνθρωπος εὐοδούμενος· καὶ εὑρίσκετο ἐν τῷ οἴκῳ τοῦ κυρίου αὑτοῦ Αἰγυπτίου.3Καὶ εἶδεν ὁ κύριος αὐτοῦ, ὅτι ὁ Κύριος ἦτο μετ᾿ αὐτοῦ, καὶ εὐώδωνεν ὁ Κύριος εἰς τὰς χεῖρας αὐτοῦ πάντα ὅσα ἔκαμνε.4Καὶ εὕρηκεν ὁ Ἰωσήφ χάριν ἔμπροσθεν αὐτοῦ καὶ ὑπηρέτει αὐτόν· καὶ κατέστησεν αὐτὸν ἐπιστάτην ἐπὶ τοῦ οἴκου αὑτοῦ· καὶ πάντα ὅσα εἶχε, παρέδωκεν εἰς τὰς χεῖρας αὐτοῦ.5Καὶ ἐξ ἐκείνου τοῦ καιροῦ, ἀφοῦ κατέστησεν αὐτὸν ἐπιστάτην ἐπὶ τοῦ οἴκου αὑτοῦ καὶ ἐπὶ πάντων ὅσα εἶχεν, εὐλόγησεν ὁ Κύριος τὸν οἶκον τοῦ Αἰγυπτίου ἐξ αἰτίας τοῦ Ἰωσήφ· καὶ ἦτο ἡ εὐλογία τοῦ Κυρίου ἐπὶ πάντα ὅσα εἶχεν, ἐν τῷ οἴκῳ καὶ ἐν τοῖς ἀγροῖς.
6Καὶ παρέδωκε πάντα ὅσα εἶχεν εἰς τὰς χεῖρας τοῦ Ἰωσήφ· καὶ δὲν ἤξευρεν ἐκ τῶν ὑπαρχόντων αὑτοῦ οὐδέν, πλήν τοῦ ἄρτου τὸν ὁποῖον ἔτρωγεν. Ἦτο δὲ ὁ Ἰωσήφ εὐειδής καὶ ὡραῖος τὴν ὄψιν.7Καὶ μετὰ τὰ πράγματα ταῦτα, ἡ γυνή τοῦ κυρίου αὐτοῦ ἔρριψε τοὺς ὀφθαλμοὺς αὑτῆς ἐπὶ τὸν Ἰωσήφ· καὶ εἶπε, Κοιμήθητι μετ᾿ ἐμοῦ.8Ἀλλ᾿ ἐκεῖνος δὲν ἤθελε, καὶ εἶπε πρὸς τὴν γυναῖκα τοῦ κυρίου αὑτοῦ, Ἰδού· ὁ κύριός μου δὲν γνωρίζει οὐδὲν ἐκ τῶν ὅσα εἶναι μετ᾿ ἐμοῦ ἐν τῷ οἴκῳ· καὶ πάντα ὅσα ἔχει, παρέδωκεν εἰς τὰς χεῖράς μου·9δὲν εἶναι ἐν τῷ οἴκῳ τούτῳ οὐδεὶς μεγαλήτερός μου, οὔτε εἶναι ἀπηγορευμένον εἰς ἐμὲ ἄλλο τι πλήν σοῦ, διότι εἶσαι ἡ γυνή αὐτοῦ· καὶ πῶς νὰ πράξω τοῦτο τὸ μέγα κακόν, καὶ νὰ ἁμαρτήσω ἐναντίον τοῦ Θεοῦ;
10Ἄν καὶ ἐλάλει πρὸς τὸν Ἰωσήφ καθ᾿ ἑκάστην ἡμέραν, οὗτος ὅμως δὲν ὑπήκουσεν εἰς αὐτήν νὰ κοιμηθῇ μετ᾿ αὐτῆς, διὰ νὰ συνευρεθῇ μετ᾿ αὐτῆς.11Καὶ ἡμέραν τινὰ εἰσῆλθεν ὁ Ἰωσήφ εἰς τὴν οἰκίαν διὰ νὰ κάμῃ τὰ ἔργα αὑτοῦ, καὶ οὐδεὶς ἐκ τῶν ἀνθρώπων τοῦ οἴκου ἦτο ἐκεῖ ἐν τῷ οἴκῳ.12Καὶ ἐκείνη ἥρπασεν αὐτὸν ἀπὸ τοῦ ἱματίου αὐτοῦ, λέγουσα, Κοιμήθητι μετ᾿ ἐμοῦ· ἀλλ᾿ ἐκεῖνος ἀφήσας τὸ ἱμάτιον αὑτοῦ εἰς τὰς χεῖρας αὐτῆς, ἔφυγε, καὶ ἐξῆλθεν ἔξω.13Καὶ ὡς εἶδεν ὅτι ἀφῆκε τὸ ἱμάτιον αὑτοῦ εἰς τὰς χεῖρας αὐτῆς καὶ ἔφυγεν ἔξω,14ἐβόησε πρὸς τοὺς ἀνθρώπους τῆς οἰκίας αὑτῆς καὶ ἐλάλησε πρὸς αὐτούς, λέγουσα, Ἴδετε, ἔφερεν εἰς ἡμᾶς ἄνθρωπον Ἑβραῖον διὰ νὰ μᾶς ἐμπαίξῃ· εἰσῆλθε πρὸς ἐμὲ διὰ νὰ κοιμηθῇ μετ᾿ ἐμοῦ καὶ ἐγὼ ἐβόησα μετὰ φωνῆς μεγάλης·15καὶ ὡς ἤκουσεν ὅτι ὕψωσα τὴν φωνήν μου καὶ ἐβόησα, ἀφήσας τὸ ἱμάτιον αὑτοῦ παρ᾿ ἐμοὶ ἔφυγε καὶ ἐξῆλθεν ἔξω.
16Καὶ ἀπέθεσε τὸ ἱμάτιον αὐτοῦ παρ᾿ αὐτῇ, ἑωσοῦ ἦλθεν ὁ κύριος αὐτοῦ εἰς τὸν οἶκον αὑτοῦ.17Καὶ εἶπε πρὸς αὐτὸν κατὰ τοὺς λόγους τούτους, λέγουσα, Ὁ δοῦλος ὁ Ἑβραῖος, τὸν ὁποῖον ἔφερες εἰς ἡμᾶς, εἰσῆλθε πρὸς ἐμὲ διὰ νὰ μὲ ἐμπαίξῃ,18καὶ ὡς ὕψωσα τὴν φωνήν μου καὶ ἐβόησα, ἀφήσας τὸ ἱμάτιον αὑτοῦ παρ᾿ ἐμοὶ, ἔφυγεν ἔξω.19Καὶ ὡς ἤκουσεν ὁ κύριος αὐτοῦ τοὺς λόγους τῆς γυναικὸς αὑτοῦ, τοὺς ὁποίους ἐλάλησε πρὸς αὐτόν, λέγουσα, Οὕτω μοὶ ἔκαμεν ὁ δοῦλός σου, ἐξήφθη ἡ ὀργή αὐτοῦ.20Καὶ λαβὼν ὁ κύριος τοῦ Ἰωσήφ αὐτόν, ἔβαλεν αὐτὸν εἰς τὴν ὀχυρὰν φυλακήν, εἰς τὸν τόπον ὅπου οἱ δέσμιοι τοῦ βασιλέως ἦσαν πεφυλακισμένοι καὶ ἔμενεν ἐκεῖ ἐν τῇ ὀχυρᾷ φυλακῇ.
21Ἀλλ᾿ ὁ Κύριος ἦτο μετὰ τοῦ Ἰωσήφ καὶ ἐπέχεεν εἰς αὐτὸν ἔλεος, καὶ ἔδωκε χάριν εἰς αὐτὸν ἔμπροσθεν τοῦ ἀρχιδεσμοφύλακος.22Καὶ παρέδωκεν ὁ ἀρχιδεσμοφύλαξ εἰς τὰς χεῖρας τοῦ Ἰωσήφ πάντας τοὺς δεσμίους, τοὺς ἐν τῇ ὀχυρᾷ φυλακῇ· καὶ πάντα ὅσα ἐπράττοντο ἐκεῖ, αὐτὸς ἔκαμνεν αὐτά.23Ὁ ἀρχιδεσμοφύλαξ δὲν ἐθεώρει οὐδὲν ἐκ τῶν ὅσα ἦσαν εἰς τὰς χεῖρας αὐτοῦ· διότι ὁ Κύριος ἦτο μετ᾿ αὐτοῦ καὶ ὁ Κύριος εὐώδονεν ὅσα αὐτὸς ἔκαμνε.
Σειρές:Μαθήματα
Διάρκεια:39 Λεπτά 56 Δευτερόλεπτα