Καραΐσκος Θεόδωρος

21Ἐν τῷ νόμῳ εἶναι γεγραμμένον ὅτι δι᾿ ἑτερογλώσσων καὶ διὰ ξένων χειλέων θέλω λαλήσει πρὸς τὸν λαὸν τοῦτον, καὶ οὐδὲ οὕτω θέλουσι μὲ εἰσακούσει, λέγει Κύριος.22Ὥστε αἱ γλῶσσαι εἶναι διὰ σημεῖον οὐχὶ πρὸς τοὺς πιστεύοντας, ἀλλὰ πρὸς τοὺς ἀπίστους ἡ προφητεία ὅμως εἶναι οὐχὶ πρὸς τοὺς ἀπίστους, ἀλλὰ πρὸς τοὺς πιστεύοντας. 23Ἐὰν λοιπὸν συνέλθῃ ἡ ἐκκλησία ὅλη ἐπὶ τὸ αὐτὸ καὶ λαλῶσι πάντες γλώσσας ἀγνωρίστους, εἰσέλθωσι δὲ ἰδιῶται ἤ ἄπιστοι, δὲν θέλουσιν εἰπεῖ ὅτι εἶσθε μαινόμενοι;24Ἀλλ᾿ ἐὰν πάντες προφητεύωσιν, εἰσέλθῃ δὲ τις ἄπιστος ἡ ἰδιώτης, ἐλέγχεται ὑπὸ πάντων, ἀνακρίνεται ὑπὸ πάντων,25καὶ οὕτω τὰ κρυπτὰ τῆς καρδίας αὐτοῦ γίνονται φανερά καὶ οὕτω πεσὼν κατὰ πρόσωπον θέλει προσκυνήσει τὸν Θεόν, κηρύττων ὅτι ὁ Θεὸς εἶναι τῳόντι ἐν μέσῳ ὑμῶν. 26Τί πρέπει λοιπόν, ἀδελφοί; Ὅταν συνέρχησθε, ἕκαστος ὑμῶν ψαλμὸν ἔχει, διδαχήν ἔχει, γλῶσσαν ἔχει, ἀποκάλυψιν ἔχει, ἑρμηνείαν ἔχει πάντα ἄς γίνωνται πρὸς οἰκοδομήν.27Ἐὰν τις λαλῇ γλῶσσαν ἀγνώριστον, ἄς κάμωσι τοῦτο ἀνὰ δύο ἤ τὸ περισσότερον ἀνὰ τρεῖς καὶ ἐκ διαδοχῆς, καὶ εἷς ἄς διερμηνεύῃ28ἀλλ᾿ ἐὰν δὲν ἦναι διερμηνευτής, ἄς σιωπᾷ ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ, ἄς λαλῇ δὲ πρὸς ἑαυτὸν καὶ πρὸς τὸν Θεόν.29Προφῆται δὲ ἄς λαλῶσι δύο ἤ τρεῖς, καὶ οἱ ἄλλοι ἄς διακρίνωσιν30ἐὰν δὲ ἔλθῃ ἀποκάλυψις εἰς ἄλλον καθήμενον, ὁ πρῶτος ἄς σιωπᾷ.31Διότι δύνασθε ὁ εἷς μετὰ τὸν ἄλλον νὰ προφητεύητε πάντες, διὰ νὰ μανθάνωσι πάντες καὶ πάντες νὰ παρηγορῶνται32καὶ τὰ πνεύματα τῶν προφητῶν ὑποτάσσονται εἰς τοὺς προφήτας33διότι ὁ Θεὸς δὲν εἶναι ἀκαταστασίας, ἀλλ᾿ εἰρήνης. Καθὼς ἐν πάσαις ταῖς ἐκκλησίαις τῶν ἁγίων. 34Αἱ γυναῖκές σας ἄς σιωπῶσιν ἐν ταῖς ἐκκλησίαις διότι δὲν εἶναι συγκεχωρημένον εἰς αὐτὰς νὰ λαλῶσιν, ἀλλὰ νὰ ὑποτάσσωνται, καθὼς καὶ ὁ νόμος λέγει.35Ἀλλ᾿ ἐὰν θέλωσι νὰ μάθωσί τι, ἄς ἐρωτῶσιν ἐν τῷ οἴκῳ τοὺς ἄνδρας αὑτῶν διότι αἰσχρὸν εἶναι εἰς γυναῖκας νὰ λαλῶσιν ἐν ἐκκλησίᾳ.36Μήπως ἀπὸ σᾶς ἐξῆλθεν ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ, ἤ εἰς σᾶς μόνους κατήντησεν; 37Ἐὰν τις νομίζῃ ὅτι εἶναι προφήτης ἤ πνευματικός, ἄς μάθῃ ἐκεῖνα τὰ ὁποῖα γράφω πρὸς ἐσᾶς, ὅτι εἶναι ἐντολαὶ τοῦ Κυρίου 38ἀλλ᾿ ἐὰν τις ἀγνοῇ, ἄς ἀγνοῇ. 39Ὥστε, ἀδελφοί, ζητεῖτε μετὰ ζήλου τὸ προφητεύειν, καὶ τὸ λαλεῖν γλώσσας μή ἐμποδίζετε40πάντα ἄς γίνωνται εὐσχημόνως καὶ κατὰ τάξιν. eBible 0.9 - Η Αγία Γραφή © 2022

28Ὁ προφήτης εἰς τὸν ὁποῖον εἶναι ἐνύπνιον, ἄς διηγηθῇ τὸ ἐνύπνιον· καὶ ἐκεῖνος, εἰς τὸν ὁποῖον εἶναι ὁ λόγος μου, ἄς λαλήσῃ τὸν λόγον μου ἐν ἀληθείᾳ. Τί εἶναι τὸ ἄχυρον πρὸς τὸν σῖτον; λέγει Κύριος.29Δὲν εἶναι ὁ λόγος μου ὡς πῦρ; λέγει ὁ Κύριος· καὶ ὡς σφύρα κατασυντρίβουσα τὸν βράχον; 30Διὰ τοῦτο, ἰδού, ἐγὼ εἶμαι ἐναντίον τῶν προφητῶν, λέγει Κύριος, οἵτινες κλέπτουσι τοὺς λόγους μου, ἕκαστος ἀπὸ τοῦ πλησίον αὑτοῦ.31Ἰδού, ἐγὼ εἶμαι ἐναντίον τῶν προφητῶν, λέγει Κύριος, οἵτινες κινοῦσι τὰς γλώσσας αὑτῶν καὶ λέγουσιν, Αὐτὸς λέγει.32Ἰδού, ἐγὼ εἶμαι ἐναντίον τῶν προφητευόντων ἐνύπνια ψευδῆ, λέγει Κύριος, οἵτινες διηγοῦνται αὐτὰ καὶ πλανῶσι τὸν λαὸν μου μὲ τὰ ψεύδη αὑτῶν καὶ μὲ τὴν ἀφροσύνην αὑτῶν· ἐνῷ ἐγὼ δὲν ἀπέστειλα αὐτοὺς οὐδὲ προσέταξα αὐτούς· διὰ τοῦτο οὐδόλως θέλουσιν φελήσει τὸν λαὸν τοῦτον, λέγει Κύριος.

6Διελθόντες δὲ τὴν Φρυγίαν καὶ τὴν γῆν τῆς Γαλατίας, ἐπειδή ἐμποδίσθησαν ὑπὸ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος νὰ κηρύξωσι τὸν λόγον ἐν τῇ Ἀσίᾳ, 7ἦλθον κατὰ τὴν Μυσίαν καὶ ἐδοκίμαζον νὰ ὑπάγωσι πρὸς τὴν Βιθυνίαν· πλήν δὲν ἀφῆκεν αὐτοὺς τὸ Πνεῦμα. 8Περάσαντες δὲ τὴν Μυσίαν κατέβησαν εἰς Τρῳάδα.9Καὶ ὄραμα ἐφάνη διὰ νυκτὸς εἰς τὸν Παῦλον. Ἀνήρ τις Μακεδὼν ἵστατο, παρακαλῶν αὐτὸν καὶ λέγων· Διάβα εἰς Μακεδονίαν καὶ βοήθησον ἡμᾶς.10Καὶ ὡς εἶδε τὸ ὄραμα, εὐθὺς ἐζητήσαμεν νὰ ὑπάγωμεν εἰς τὴν Μακεδονίαν, συμπεραίνοντες ὅτι ὁ Κύριος προσκαλεῖ ἡμᾶς, διὰ νὰ κηρύξωμεν τὸ εὐαγγέλιον πρὸς αὐτούς. 11Ἀποπλεύσαντες λοιπὸν ἀπὸ τῆς Τρῳάδος, ἐπεράσαμεν κατ᾿ εὐθεῖαν εἰς Σαμοθράκην καὶ τὴν ἀκόλουθον ἡμέραν εἰς Νεάπολιν12καὶ ἐκεῖθεν εἰς Φιλίππους, ἥτις εἶναι πρώτη πόλις τοῦ μέρους ἐκείνου τῆς Μακεδονίας, ἀποικία Ῥωμαϊκή. Καὶ διετρίβομεν ἐν τῇ πόλει ταύτῃ ἡμέρας τινάς·13καὶ τῇ ἡμέρᾳ τοῦ σαββάτου ἐξήλθομεν ἔξω τῆς πόλεως πλησίον τοῦ ποταμοῦ, ὅπου ἐσυνειθίζετο νὰ γίνηται προσευχή, καὶ καθήσαντες ἐλαλοῦμεν πρὸς τὰς ἐκεῖ συνελθοῦσας γυναῖκας.14Καὶ γυνή τις Λυδία τὸ ὄνομα, πωλήτρια πορφύρας ἐκ πόλεως Θυατείρων, σεβομένη τὸν Θεόν, ἤκουε, τῆς ὁποίας ὁ Κύριος διήνοιξε τὴν καρδίαν διὰ νὰ προσέχῃ εἰς τὰ λαλούμενα ὑπὸ τοῦ Παύλου. 15Ἀφοῦ δὲ ἐβαπτίσθη αὐτή καὶ ὁ οἶκος αὐτῆς, παρεκάλεσε λέγουσα· Ἐὰν μὲ ἐκρίνατε ὅτι εἶμαι πιστή εἰς τὸν Κύριον, εἰσέλθετε εἰς τὸν οἶκόν μου καὶ μείνατε· καὶ μᾶς ἐβίασεν.

ΕΑΕΠ Ν. ΨΥΧΙΚΟΥ - ΚΗΡΥΓΜΑ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ Ά Σαμουήλ κεφ.: ις΄, εδ.: 1-13 01/11/2023 Ομιλιτής: Καραΐσκος Θεόδωρος

1Καὶ μετὰ ταῦτα ἦλθον κατὰ τοῦ Ἰωσαφὰτ οἱ υἱοὶ Μωὰβ καὶ οἱ υἱοὶ Ἀμμὼν καὶ μετ᾿ αὐτῶν ἄλλοι ἐκτὸς τῶν Ἀμμωνιτῶν, διὰ νὰ πολεμήσωσι.2Καὶ ἦλθον καὶ ἀπήγγειλαν πρὸς τὸν Ἰωσαφάτ, λέγοντες, Μέγα πλῆθος ἔρχεται ἐναντίον σου ἐκ τοῦ πέραν τῆς θαλάσσης, ἐκ τῆς Συρίας· καὶ ἰδού, εἶναι ἐν Ἀσασὼν-θαμάρ, ἥτις εἶναι Ἔν-γαδδί. 3Καὶ ἐφοβήθη ὁ Ἰωσαφὰτ καὶ ἐδόθη εἰς τὸ νὰ ἐκζητῇ τὸν Κύριον, καὶ ἐκήρυξε νηστείαν διὰ παντὸς τοῦ Ἰούδα.4Καὶ συνήχθησαν οἱ ἄνδρες Ἰούδα, διὰ νὰ ζητήσωσι βοήθειαν παρὰ Κυρίου· ἐκ πασῶν ἔτι τῶν πόλεων Ἰούδα ἦλθον διὰ νὰ ζητήσωσι τὸν Κύριον.5ι αἱ ὁδοὶ παντὸς πλεονέκτου· ἡ πλεονεξία ἀφαιρεῖ τὴν ζωήν τῶν κυριευομένων ὑπ᾿ αὐτῆς. Ἡ σοφία φωνάζει ἔξω, ἐκπέμπει τὴν φωνήν αὑτῆς ἐν ταῖς πλατείαις· 6Κράζει ἐπὶ κεφαλῆς τῶν ἀγορῶν, ἐν ταῖς εἰσόδοις τῶν πυλῶν· ἀπαγγέλλει τοὺς λόγους αὑτῆς διὰ τῆς πόλεως, λέγουσα, Ἔως πότε, μωροί, θέλετε ἀγαπᾷ τὴν μωρίαν, καὶ οἱ χλευασταὶ θέλουσιν ἠδύνεσθαι εἰς τοὺς χλευασμοὺς αὑτῶν, καὶ οἱ ἄφρονες θέλουσι μισεῖ τὴν γνῶσιν;7ῆς ταύτης ἔμπροσθεν τοῦ λαοῦ σου Ἰσραήλ, καὶ δοὺς αὐτήν εἰς τὸ σπέρμα τοῦ Ἀβραὰμ τοῦ ἀγαπητοῦ σου εἰς τὸν αἰῶνα;8Καὶ κατῴκησαν ἐν αὐτῇ καὶ ᾠκοδόμησαν εἰς σὲ ἁγιαστήριον ἐν αὐτῇ διὰ τὸ ὄνομά σου, λέγοντες,9Ἐάν, ὅταν ἐπέλθῃ ἐφ᾿ ἡμᾶς κακόν, ῥομφαία, κρίσις ἤ θανατικὸν ἤ πεῖνα, σταθῶμεν ἔμπροσθεν τοῦ οἴκου τούτου καὶ ἐνώπιόν σου, διότι τὸ ὄνομά σου εἶναι ἐν τῷ οἴκῳ τούτῳ, καὶ βοήσωμεν πρὸς σὲ ἐν τῇ θλίψει ἡμῶν, τότε θέλεις ἀκούσει καὶ σώσει.10Καὶ τώρα, ἰδού, οἱ υἱοὶ Ἀμμὼν καὶ Μωὰβ καὶ οἱ ἀπὸ τοῦ ὄρους Σηείρ, πρὸς τοὺς ὁποίους δὲν ἀφῆκας τὸν Ἰσραήλ νὰ ὑπάγῃ, ὅτε ἤρχοντο ἐκ γῆς Αἰγύπτου, ἀλλ᾿ ἐξέκλιναν ἀπ᾿ αὐτῶν καὶ δὲν ἐξωλόθρευσαν αὐτούς,11καὶ ἰδού, πῶς ἀνταμείβουσιν ἡμᾶς, ἐρχόμενοι νὰ ἐκβάλωσιν ἡμᾶς ἀπὸ τῆς κληρονομίας σου, τὴν ὁποίαν ἔδωκας εἰς ἡμᾶς νὰ κληρονομήσωμεν.12Θεὲ ἡμῶν, δὲν θέλεις κρίνει αὐτούς; διότι δὲν ὑπάρχει εἰς ἡμᾶς δύναμις διὰ νὰ ἀντισταθῶμεν εἰς τοῦτο τὸ μέγα πλῆθος, τὸ ὁποῖον ἔρχεται ἐφ᾿ ἡμᾶς, καὶ δὲν ἐξεύρομεν τί νὰ κάμωμεν· ἀλλ᾿ ἐπὶ σὲ εἶναι οἱ ὀφθαλμοὶ ἡμῶν. 13Καὶ ἵστατο πᾶς ὁ Ἰούδας ἐνώπιον τοῦ Κυρίου μὲ τὰ βρέφη αὑτῶν, τὰς γυναῖκας αὑτῶν καὶ τοὺς υἱοὺς αὑτῶν.14Τότε ἦλθε Πνεῦμα Κυρίου ἐπὶ Ἰααζιήλ τὸν υἱὸν τοῦ Ζαχαρίου, υἱοῦ τοῦ Βεναΐα, υἱοῦ τοῦ Ἰεϊήλ, υἱοῦ τοῦ Ματθανίου τοῦ Λευΐτου, ἐκ τῶν υἱῶν τοῦ Ἀσάφ, ἐν τῷ μέσῳ τῆς συνάξεως.15καὶ εἶπε, Ἀκούσατε, πᾶς ὁ Ἰούδας καὶ οἱ κατοικοῦντες Ἱερουσαλήμ, καὶ σὺ βασιλεῦ Ἰωσαφάτ· οὕτω λέγει Κύριος πρὸς ὑμᾶς· Μή φοβεῖσθε σεῖς μηδὲ πτοηθῆτε ἀπὸ προσώπου τούτου τοῦ μεγάλου πλήθους· διότι ἡ μάχη δὲν εἶναι ὑμῶν, ἀλλὰ τοῦ Θεοῦ·16κατάβητε αὔριον ἐναντίον αὐτῶν· ἰδού, ἀναβαίνουσι διὰ τῆς ἀναβάσεως Σίς· καὶ θέλετε εὑρεῖ αὐτοὺς ἐν τῷ ἄκρῳ τοῦ χειμάρρου, ἔμπροσθεν τῆς ἐρήμου Ἰερουήλ·17δὲν θέλετε πολεμήσει σεῖς ἐν ταύτῃ τῇ μάχῃ· παρουσιάσθητε, στῆτε καὶ ἰδέτε τὴν μεθ᾿ ὑμῶν σωτηρίαν τοῦ Κυρίου, Ἰούδα καὶ Ἱερουσαλήμ· μή φοβεῖσθε μηδὲ πτοηθῆτε· αὔριον ἐξέλθετε ἐναντίον αὐτῶν· καὶ ὁ Κύριος μεθ᾿ ὑμῶν. 18Καὶ ἔκυψεν ὁ Ἰωσαφὰτ ἐπὶ πρόσωπον εἰς τὴν γῆν· καὶ πᾶς ὁ Ἰούδας καὶ οἱ κατοικοῦντες τὴν Ἱερουσαλήμ ἔπεσον ἐνώπιον τοῦ Κυρίου, προσκυνοῦντες τὸν Κύριον.19Καὶ ἐσηκώθησαν οἱ Λευΐται, ἐκ τῶν υἱῶν τῶν Κααθιτῶν καὶ ἐκ τῶν υἱῶν τῶν Κοριτῶν, διὰ νὰ ὑμνήσωσι Κύριον τὸν Θεὸν τοῦ Ἰσραήλ ἐν φωνῇ ὑψωμένῃ σφόδρα. 20Καὶ ἐξεγερθέντες τὸ πρωΐ· ἐξῆλθον πρὸς τὴν ἔρημον Θεκουέ· καὶ ὅτε ἐξῆλθον, ἐστάθη ὁ Ἰωσαφὰτ καὶ εἶπεν, Ἀκούσατέ μου, Ἰούδα καὶ οἱ κατοικοῦντες τὴν Ἱερουσαλήμ· πιστεύσατε εἰς Κύριον τὸν Θεὸν ὑμῶν, καὶ θέλετε στερεωθῆ· πιστεύσατε τοὺς προφήτας αὐτοῦ καὶ θέλετε εὐοδωθῆ.21Καὶ συμβουλευθεὶς μετὰ τοῦ λαοῦ, διέταξε ψαλτῳδοὺς διὰ νὰ ψάλλωσιν εἰς τὸν Κύριον καὶ νὰ ὑμνῶσι τὴν μεγαλοπρέπειαν τῆς ἁγιότητος αὐτοῦ, ἐξελθόντες ἔμπροσθεν τοῦ στρατεύματος, καὶ νὰ λέγωσι, Δοξολογεῖτε τὸν Κύριον, διότι τὸ ἔλεος αὐτοῦ μένει εἰς τὸν αἰῶνα. 22Καὶ ὅτε ἤρχισαν νὰ ψάλλωσι καὶ νὰ ὑμνῶσιν, ὁ Κύριος ἔστησεν ἐνέδρας ἐναντίον τῶν υἱῶν Ἀμμών, Μωὰβ καὶ τῶν ἐκ τοῦ ὄρους Σηείρ, τῶν ἐλθόντων κατὰ τοῦ Ἰούδα· καὶ ἐκτυπήθησαν.23Διότι ἐσηκώθησαν οἱ υἱοὶ Ἀμμὼν καὶ Μωὰβ κατὰ τῶν κατοίκων τοῦ ὄρους Σηείρ, διὰ νὰ ἐξολοθρεύσωσι καὶ νὰ ἐξαλείψωσιν αὐτούς· καὶ ἀφοῦ συνετέλεσαν τοὺς κατοίκους τοῦ Σηείρ ἐβοήθησαν ἀλλήλους διὰ νὰ ἐξολοθρευθῶσιν.24Ἐλθὼν δὲ ὁ Ἰούδας εἰς τὴν σκοπιὰν τῆς ἐρήμου, ἀνέβλεψε πρὸς τὸ πλῆθος, καὶ ἰδού, ἦσαν νεκρὰ σώματα πεπτωκότα κατὰ γῆς, καὶ οὐδεὶς διεσώθη.25Καὶ ὅτε ἦλθον ὁ Ἰωσαφὰτ καὶ ὁ λαὸς αὐτοῦ διὰ νὰ λαφυραγωγήσωσιν αὐτούς, εὕρηκαν μεταξὺ τῶν νεκρῶν σωμάτων αὐτῶν καὶ πλούτη ἐν ἀφθονίᾳ καὶ πολύτιμον ἀποσκευήν, καὶ ἔλαβον εἰς ἑαυτοὺς τοσαῦτα, ὥστε δὲν ἠδύναντο νὰ μεταφέρωσιν αὐτά· καὶ ἐστάθησαν τρεῖς ἡμέρας λαφυραγωγοῦντες, διότι τὰ λάφυρα ἦσαν πολλά. 26Καὶ τὴν τετάρτην ἡμέραν συνήχθησαν ἐν τῇ κοιλάδι τῆς Εὐλογίας· διότι ἐκεῖ εὐλόγησαν τὸν Κύριον· διὰ τοῦτο νομάσθη τὸ ὄνομα τοῦ τόπου ἐκείνου Κοιλὰς Εὐλογίας ἕως τῆς ἡμέρας ταύτης.