Α' Βασιλέων 17:1-14 από Καραΐσκος Θεόδωρος
1Καὶ εἶπεν Ἠλίας ὁ Θεσβίτης, ὁ ἐκ τῶν κατοίκων τῆς Γαλαάδ, πρὸς τὸν Ἀχαάβ, Ζῇ Κύριος ὁ Θεὸς τοῦ Ἰσραήλ, ἔμπροσθεν τοῦ ὁποίου παρίσταμαι, δὲν θέλει εἶσθαι τὰ ἔτη ταῦτα δρόσος καὶ βροχή, εἰμή διὰ τοῦ λόγου τοῦ στόματός μου.
2Καὶ ἦλθεν ὁ λόγος τοῦ Κυρίου πρὸς αὐτόν, λέγων,3Ἀναχώρησον ἐντεῦθεν καὶ στρέψον πρὸς ἀνατολὰς καὶ κρύφθητι πλησίον τοῦ χειμάρρου Χερίθ, τοῦ ἀπέναντι τοῦ Ἰορδάνου·4καὶ θέλεις πίνει ἐκ τοῦ χειμάρρου· προσέταξα δὲ τοὺς κόρακας νὰ σὲ τρέφωσιν ἐκεῖ.5Καὶ ὑπῆγε καὶ ἔκαμε κατὰ τὸν λόγον τοῦ Κυρίου· διότι ὑπῆγε καὶ ἐκάθησε πλησίον τοῦ χειμάρρου Χερίθ, τοῦ ἀπέναντι τοῦ Ἰορδάνου.6Καὶ οἱ κόρακες ἔφερον πρὸς αὐτὸν ἄρτον καὶ κρέας τὸ πρωΐ, καὶ ἄρτον καὶ κρέας τὸ ἑσπέρας· καὶ ἔπινεν ἐκ τοῦ χειμάρρου.7Μετὰ δὲ τινας ἡμέρας ἐξηράνθη ὁ χείμαρρος, ἐπειδή δὲν ἔγεινε βροχή ἐπὶ τῆς γῆς.
8Καὶ ἦλθεν ὁ λόγος τοῦ Κυρίου πρὸς αὐτόν, λέγων,9Σηκωθεὶς ὕπαγε εἰς Σαρεπτὰ τῆς Σιδῶνος καὶ κάθισον ἐκεῖ· ἰδού, προσέταξα ἐκεῖ γυναῖκα χήραν νὰ σὲ τρέφῃ.
10Καὶ σηκωθεὶς ὑπῆγεν εἰς Σαρεπτά. Καὶ ὡς ἦλθεν εἰς τὴν πύλην τῆς πόλεως, ἰδού, ἐκεῖ γυνή χήρα συνάγουσα ξυλάρια· καὶ ἐφώνησε πρὸς αὐτήν καὶ εἶπε, Φέρε μοι, παρακαλῶ, ὀλίγον ὕδωρ ἐν ἀγγείῳ, διὰ νὰ πίω.11Καὶ ἐνῷ ὑπῆγε νὰ φέρῃ αὐτό, ἐφώνησε πρὸς αὐτήν καὶ εἶπε, Φέρε μοι παρακαλῶ, κομμάτιον ἄρτου ἐν τῇ χειρὶ σου.12Ἡ δὲ εἶπε, Ζῇ Κύριος ὁ Θεὸς σου, δὲν ἔχω ψωμίον, ἀλλὰ μόνον μίαν χεριὰν ἀλεύρου εἰς τὸ πιθάριον καὶ ὀλίγον ἔλαιον εἰς τὸ ῥωγίον· καὶ ἰδού, συνάγω δύο ξυλάρια, διὰ νὰ ὑπάγω καὶ νὰ κάμω αὐτὸ δι᾿ ἐμαυτήν καὶ διὰ τὸν υἱὸν μου, καὶ νὰ φάγωμεν αὐτὸ καὶ νὰ ἀποθάνωμεν.
13Ὁ δὲ Ἠλίας εἶπε πρὸς αὐτήν, Μή φοβοῦ· ὕπαγε, κάμε ὡς εἶπας· πλήν ἐξ αὐτοῦ κάμε εἰς ἐμὲ πρῶτον μίαν μικρὰν πήτταν καὶ φέρε εἰς ἐμέ, καὶ ἔπειτα κάμε διὰ σεαυτήν καὶ διὰ τὸν υἱὸν σου·14διότι οὕτω λέγει Κύριος ὁ Θεὸς τοῦ Ἰσραήλ· τὸ πιθάριον τοῦ ἀλεύρου δὲν θέλει κενωθῆ, οὐδὲ τὸ ῥωγίον τοῦ ἐλαίου θέλει ἐλαττωθῆ, ἕως τῆς ἡμέρας καθ᾿ ἥν ὁ Κύριος θέλει δώσει βροχήν ἐπὶ προσώπου τῆς γῆς.
Σειρές:Μαθήματα
Διάρκεια:34 Λεπτά 58 Δευτερόλεπτα