Καραΐσκος Θεόδωρος

1 Μετὰ ταῦτα ἦτο ἑορτή τῶν Ἰουδαίων, καὶ ἀνέβη ὁ Ἰησοῦς εἰς Ἱεροσόλυμα.2 Εἶναι δὲ ἐν τοῖς Ἱεροσολύμοις πλησίον τῆς προβατικῆς πύλης κολυμβήθρα, ἡ ἐπονομαζομένη Ἑβραϊστὶ Βηθεσδά, ἔχουσα πέντε στοάς.3 Ἐν ταύταις κατέκειτο πλῆθος πολὺ τῶν ἀσθενούντων, τυφλῶν, χωλῶν, ξηρῶν, οἵτινες περιέμενον τὴν κίνησιν τοῦ ὕδατος.4 Διότι ἄγγελος κατέβαινε κατὰ καιρὸν εἰς τὴν κολυμβήθραν καὶ ἐτάραττε τὸ ὕδωρ· ὅστις λοιπὸν εἰσήρχετο πρῶτος μετὰ τὴν ταραχήν τοῦ ὕδατος, ἐγίνετο ὑγιής ἀπὸ ὁποιανδήποτε νόσον ἔπασχεν.5 Ἦτο δὲ ἐκεῖ ἄνθρωπός τις τριάκοντα ὀκτὼ ἔτη πάσχων ἀσθένειαν.6 Τοῦτον ἰδὼν ὁ Ἰησοῦς κατακείμενον, καὶ ἐξεύρων ὅτι πολὺν ἤδη καιρὸν πάσχει, λέγει πρὸς αὐτόν· Θέλεις νὰ γείνῃς ὑγιής;7 Ἀπεκρίθη πρὸς αὐτὸν ὁ ἀσθενῶν· Κύριε, ἄνθρωπον δὲν ἔχω, διὰ νὰ μὲ βάλῃ εἰς τὴν κολυμβήθραν, ὅταν ταραχθῇ τὸ ὕδωρ· ἐνῷ δὲ ἔρχομαι ἐγώ, ἄλλος πρὸ ἐμοῦ καταβαίνει.8 Λέγει πρὸς αὐτὸν ὁ Ἰησοῦς· Ἐγέρθητι, σήκωσον τὸν κράββατόν σου καὶ περιπάτει. 9 Καὶ εὐθὺς ἔγεινεν ὁ ἄνθρωπος ὑγιής καὶ ἐσήκωσε τὸν κράββατον αὑτοῦ, καὶ περιεπάτει. Ἦτο δὲ σάββατον ἐκείνην τὴν ἡμέραν.

6 Μή μεριμνᾶτε περὶ μηδενός, ἀλλ᾿ ἐν παντὶ πράγματι ἄς γνωρίζωνται τὰ ζητήματά σας πρὸς τὸν Θεὸν μετ᾿ εὐχαριστίας διὰ τῆς προσευχῆς καὶ τῆς δεήσεως. 7 Καὶ ἡ εἰρήνη τοῦ Θεοῦ ἡ ὑπερέχουσα πάντα νοῦν θέλει διαφυλάξει τὰς καρδίας σας καὶ τὰ διανοήματά σας διὰ τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ.

1 Καὶ μοὶ ἔδειξε καθαρὸν ποταμὸν ὕδατος τῆς ζωῆς λαμπρὸν ὡς κρύσταλλον, ἐξερχόμενον ἐκ τοῦ θρόνου τοῦ Θεοῦ καὶ τοῦ Ἀρνίου.2 Ἐν τῷ μέσῳ τῆς πλατείας αὐτῆς καὶ τοῦ ποταμοῦ ἐντεῦθεν καὶ ἐντεῦθεν ἦτο τὸ δένδρον τῆς ζωῆς, φέρον καρποὺς δώδεκα, καθ᾿ ἕκαστον μῆνα κάμνον τὸν καρπὸν αὑτοῦ, καὶ τὰ φύλλα τοῦ δένδρου εἶναι εἰς θεραπείαν τῶν ἐθνῶν.3 Καὶ οὐδὲν ἀνάθεμα θέλει εἶσθαι πλέον· καὶ ὁ θρόνος τοῦ Θεοῦ καὶ τοῦ Ἀρνίου θέλει εἶσθαι ἐν αὐτῇ, καὶ οἱ δοῦλοι αὐτοῦ θέλουσι λατρεύσει αὐτὸν4 καὶ θέλουσιν ἰδεῖ τὸ πρόσωπον αὐτοῦ, καὶ τὸ ὄνομα αὐτοῦ θέλει εἶσθαι ἐπὶ τῶν μετώπων αὐτῶν.5 Καὶ νὺξ δὲν θέλει εἶσθαι ἐκεῖ, καὶ δὲν ἔχουσι χρείαν λύχνου καὶ φωτὸς ἡλίου, διότι Κύριος ὁ Θεὸς φωτίζει αὐτούς, καὶ θέλουσι βασιλεύσει εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. 6 Καὶ εἶπε πρὸς ἐμέ· Οὗτοι οἱ λόγοι εἶναι πιστοὶ καὶ ἀληθινοί· καὶ Κύριος ὁ Θεὸς τῶν ἁγίων προφητῶν ἀπέστειλε τὸν ἄγγελον αὑτοῦ, διὰ νὰ δείξῃ εἰς τοὺς δούλους αὑτοῦ τὰ ὅσα πρέπει νὰ γείνωσι ταχέως.7 Ἰδού, ἔρχομαι ταχέως. Μακάριος ὅστις φυλάττει τοὺς λόγους τῆς προφητείας τοῦ βιβλίου τούτου. 8 Καὶ ἐγὼ ὁ Ἰωάννης εἶμαι ὁ ἰδὼν ταῦτα καὶ ἀκούσας. Καὶ ὅτε ἤκουσα καὶ εἶδον, ἔπεσα νὰ προσκυνήσω ἔμπροσθεν τῶν ποδῶν τοῦ ἀγγέλου τοῦ δεικνύοντος εἰς ἐμὲ ταῦτα.9 Καὶ λέγει πρὸς ἐμέ· Πρόσεχε μή κάμῃς τοῦτο· διότι ἐγὼ εἶμαι σύνδουλός σου καὶ τῶν ἀδελφῶν σου τῶν προφητῶν καὶ τῶν φυλαττόντων τοὺς λόγους τοῦ βιβλίου τούτου· τὸν Θεὸν προσκύνησον.10 Καὶ λέγει πρὸς ἐμέ· Μή σφραγίσῃς τοὺς λόγους τῆς προφητείας τοῦ βιβλίου τούτου· διότι ὁ καιρὸς εἶναι ἐγγύς.11 Ὅστις ἀδικεῖ ἄς ἀδικήσῃ ἔτι, καὶ ὅστις εἶναι μεμολυσμένος ἄς μολυνθῇ ἔτι, καὶ ὁ δίκαιος ἄς γείνῃ ἔτι δίκαιος, καὶ ὁ ἅγιος ἄς γείνῃ ἔτι ἅγιος. 12 Καὶ ἰδού, ἔρχομαι ταχέως, καὶ ὁ μισθὸς μου εἶναι μετ᾿ ἐμοῦ, διὰ νὰ ἀποδώσω εἰς ἕκαστον ὡς θέλει εἶσθαι τὸ ἔργον αὐτοῦ.13 Ἐγὼ εἶμαι τὸ Α καὶ τὸ Ω, ἀρχή καὶ τέλος, ὁ πρῶτος καὶ ὁ ἔσχατος. 14 Μακάριοι οἱ πράττοντες τὰς ἐντολὰς αὐτοῦ, διὰ νὰ ἔχωσιν ἐξουσίαν ἐπὶ τὸ δένδρον τῆς ζωῆς καὶ νὰ εἰσέλθωσι διὰ τῶν πυλώνων εἰς τὴν πόλιν.15 Ἔξω δὲ εἶναι οἱ κύνες καὶ οἱ μάγοι καὶ οἱ πόρνοι καὶ οἱ φονεῖς καὶ οἱ εἰδωλολάτραι καὶ πᾶς ὁ ἀγαπῶν καὶ πράττων τὸ ψεῦδος. 16 Ἐγὼ ὁ Ἰησοῦς ἔπεμψα τὸν ἄγγελόν μου νὰ μαρτυρήσῃ εἰς ἐσᾶς ταῦτα εἰς τὰς ἐκκλησίας. Ἐγὼ εἶμαι ἡ ῥίζα καὶ τὸ γένος τοῦ Δαβίδ, ὁ ἀστήρ ὁ λαμπρὸς καὶ ὀρθρινός.17 Καὶ τὸ Πνεῦμα καὶ ἡ νύμφη λέγουσιν· Ἐλθέ. Καὶ ὅστις ἀκούει, ἄς εἴπῃ. Ἐλθέ. Καὶ ὅστις διψᾷ, ἄς ἔλθῃ, καὶ ὅστις θέλει, ἄς λαμβάνῃ δωρεὰν τὸ ὕδωρ τῆς ζωῆς. 18 Διότι μαρτύρομαι εἰς πάντα ἀκούοντα τοὺς λόγους τῆς προφητείας τοῦ βιβλίου τούτου· Ἐὰν τις ἐπιθέσῃ εἰς ταῦτα, ὁ Θεὸς θέλει ἐπιθέσει εἰς αὐτὸν τὰς πληγὰς τὰς γεγραμμένας ἐν τῷ βιβλίῳ τούτῳ·19 καὶ ἐὰν τις ἀφαιρέσῃ ἀπὸ τῶν λόγων τοῦ βιβλίου τῆς προφητείας ταύτης, ὁ Θεὸς θέλει ἀφαιρέσει τὸ μέρος αὐτοῦ ἀπὸ τοῦ βιβλίου τῆς ζωῆς καὶ ἀπὸ τῆς πόλεως τῆς ἁγίας καὶ τῶν γεγραμμένων ἐν τῷ βιβλίῳ τούτῳ. 20 Λέγει ὁ μαρτυρῶν ταῦτα· Ναί, ἔρχομαι ταχέως. Ἀμήν, ναί, ἔρχου, Κύριε Ἰησοῦ. 21 Ἡ χάρις τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ μετὰ πάντων.

1 Καὶ ἐλάλησε Κύριος πρὸς τὸν Μωϋσῆν λέγων,2 Λάλησον πρὸς τοὺς υἱοὺς Ἰσραήλ, καὶ λάβε παρ᾿ ἑκάστου αὐτῶν ῥάβδον κατὰ τὸν οἶκον τῶν πατέρων αὑτῶν, παρὰ πάντων τῶν ἀρχόντων αὐτῶν κατὰ τὸν οἶκον τῶν πατέρων αὐτῶν, δώδεκα ῥάβδους· ἑκάστου τὸ ὄνομα ἐπίγραψον ἐπὶ τῆς ῥάβδου αὐτοῦ·3 καὶ τὸ ὄνομα τοῦ Ἀαρὼν ἐπίγραψον ἐπὶ τῆς ῥάβδου τοῦ Λευΐ, ἐπειδή μία ῥάβδος θέλει εἶσθαι δι᾿ ἕκαστον ἀρχηγὸν τοῦ οἴκου τῶν πατέρων αὐτῶν· 4 καὶ θέλεις ἀποθέσει αὐτὰς ἐν τῇ σκηνῇ τοῦ μαρτυρίου ἔμπροσθεν τοῦ μαρτυρίου, ὅπου θέλω εὑρίσκεσθαι μεθ᾿ ὑμῶν·5 καὶ ἡ ῥάβδος τοῦ ἀνθρώπου, ὅντινα ἐκλέξω, θέλει βλαστήσει καὶ θέλω κάμει νὰ παύσωσιν ἀπ᾿ ἔμπροσθέν μου οἱ γογγυσμοὶ τῶν υἱῶν Ἰσραήλ, τοὺς ὁποίους αὐτοὶ γογγύζουσιν ἐναντίον σας. 6 Καὶ ἐλάλησεν ὁ Μωϋσῆς πρὸς τοὺς υἱοὺς Ἰσραήλ· καὶ ἔδωκαν εἰς αὐτὸν πάντες οἱ ἄρχοντες αὐτῶν ἀνὰ μίαν ῥάβδον ἕκαστος ἄρχων κατὰ τοὺς οἴκους τῶν πατέρων αὑτῶν, δώδεκα ῥάβδους· καὶ ῥάβδος τοῦ Ἀαρὼν ἦτο μεταξὺ τῶν ῥάβδων αὐτῶν.7 Καὶ ἀπέθηκεν ὁ Μωϋσῆς τὰς ῥάβδους ἐνώπιον τοῦ Κυρίου ἐν τῇ σκηνῇ τοῦ μαρτυρίου.8 Καὶ τὴν ἐπαύριον εἰσῆλθεν ὁ Μωϋσῆς εἰς τὴν σκηνήν τοῦ μαρτυρίου· καὶ ἰδού, ἡ ῥάβδος τοῦ Ἀαρὼν διὰ τὸν οἶκον τοῦ Λευΐ ἐβλάστησε καὶ ἀνεφύησε βλαστὸν καὶ ἐξήνθησεν ἄνθη καὶ ἔδωκεν ἀμύγδαλα.9 Καὶ ἔφερεν ἔξω ὁ Μωϋσῆς πάσας τὰς ῥάβδους ἀπ᾿ ἔμπροσθεν τοῦ Κυρίου πρὸς πάντας τοὺς υἱοὺς Ἰσραήλ· καὶ αὐτοὶ εἶδον καὶ ἔλαβον ἕκαστος τὴν ῥάβδον αὑτοῦ. 10 Καὶ εἶπε Κύριος πρὸς τὸν Μωϋσῆν, Ἀπόθες τὴν ῥάβδον τοῦ Ἀαρὼν ἔμπροσθεν τοῦ μαρτυρίου, διὰ νὰ φυλάττηται εἰς σημεῖον εἰς τοὺς υἱοὺς τῆς ἀποστασίας· καὶ θέλεις καταπαύσει ἀπ᾿ ἐμοῦ τοὺς γογγυσμοὺς αὐτῶν, διὰ νὰ μή ἀποθάνωσι.11 Καὶ ἔκαμεν ὁ Μωϋσῆς καθὼς προσέταξεν εἰς αὐτὸν ὁ Κύριος· οὕτως ἔκαμε. 12 Καὶ εἶπον οἱ υἱοὶ Ἰσραήλ πρὸς τὸν Μωϋσῆν λέγοντες, Ἰδού, ἡμεῖς ἀποθνήσκομεν, ἀφανιζόμεθα, πάντες ἀφανιζόμεθα·13 πᾶς ὁ πλησιάζων, ὁ πλησιάζων εἰς τὴν σκηνήν τοῦ Κυρίου, ἀποθνήσκει· πάντες θέλομεν ἐκλείψει ἀποθνήσκοντες;

1 Καὶ εἶδον οὐρανὸν νέον καὶ γῆν νέαν· διότι ὁ πρῶτος οὐρανὸς καὶ ἡ πρώτη γῆ παρῆλθε, καὶ ἡ θάλασσα δὲν ὑπάρχει πλέον. 2 Καὶ ἐγὼ ὁ Ἰωάννης εἶδον τὴν πόλιν τὴν ἁγίαν, τὴν νέαν Ἱερουσαλήμ καταβαίνουσαν ἀπὸ τοῦ Θεοῦ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ, ἡτοιμασμένην ὡς νύμφην κεκοσμημένην διὰ τὸν ἄνδρα αὑτῆς.3 Καὶ ἤκουσα φωνήν μεγάλην ἐκ τοῦ οὐρανοῦ, λέγουσαν· Ἰδού, ἡ σκηνή τοῦ Θεοῦ μετὰ τῶν ἀνθρώπων, καὶ θέλει σκηνώσει μετ᾿ αὐτῶν, καὶ αὐτοὶ θέλουσιν εἶσθαι λαοὶ αὐτοῦ, καὶ αὐτὸς ὁ Θεὸς θέλει εἶσθαι μετ᾿ αὐτῶν Θεὸς αὐτῶν·4 καὶ θέλει ἐξαλείψει ὁ Θεὸς πᾶν δάκρυον ἀπὸ τῶν ὀφθαλμῶν αὐτῶν, καὶ ὁ θάνατος δὲν θέλει ὑπάρχει πλέον, οὔτε πένθος οὔτε κραυγή οὔτε πόνος δὲν θέλουσιν ὑπάρχει πλέον· διότι τὰ πρῶτα παρῆλθον. 5 Καὶ εἶπεν ὁ καθήμενος ἐπὶ τοῦ θρόνου· Ἰδού, κάμνω νέα τὰ πάντα. Καὶ λέγει πρὸς ἐμέ· Γράψον, διότι οὗτοι οἱ λόγοι εἶναι ἀληθινοὶ καὶ πιστοί.6 Καὶ εἶπε πρὸς ἐμέ· Ἐτελέσθη. Ἐγὼ εἶμαι τὸ Α καὶ τὸ Ω, ἡ ἀρχή καὶ τὸ τέλος. Ἐγὼ θέλω δώσει εἰς τὸν διψῶντα ἐκ τῆς πηγῆς τοῦ ὕδατος τῆς ζωῆς δωρεάν.7 Ὁ νικῶν θέλει κληρονομήσει τὰ πάντα, καὶ θέλω εἶσθαι εἰς αὐτὸν Θεὸς καὶ αὐτὸς θέλει εἶσθαι εἰς ἐμὲ υἱός.8 Οἱ δὲ δειλοὶ καὶ ἄπιστοι καὶ βδελυκτοὶ καὶ φονεῖς καὶ πόρνοι καὶ μάγοι καὶ εἰδωλολάτραι καὶ πάντες οἱ ψεῦσται θέλουσιν ἔχει τὴν μερίδα αὑτῶν ἐν τῇ λίμνῃ τῇ καιομένῃ μὲ πῦρ καὶ θεῖον· οὗτος εἶναι ὁ δεύτερος θάνατος. 9 Καὶ ἦλθε πρὸς ἐμὲ εἷς τῶν ἑπτὰ ἀγγέλων τῶν ἐχόντων τὰς ἑπτὰ φιάλας τὰς πλήρεις ἀπὸ τῶν ἑπτὰ ἐσχάτων πληγῶν, καὶ ἐλάλησε μετ᾿ ἐμοῦ, λέγων· Ἐλθέ, θέλω σοὶ δείξει τὴν νύμφην, τοῦ Ἀρνίου τὴν γυναῖκα.10 Καὶ μὲ ἔφερεν ἐν πνεύματι ἐπὶ ὄρος μέγα καὶ ὑψηλόν, καὶ μοὶ ἔδειξε τὴν πόλιν τὴν μεγάλην, τὴν ἁγίαν Ἰερουσαλήμ, καταβαίνουσαν ἐκ τοῦ οὐρανοῦ ἀπὸ τοῦ Θεοῦ,11 ἔχουσαν τὴν δόξαν τοῦ Θεοῦ· καὶ ἡ λαμπρότης αὐτῆς ἦτο ὁμοία μὲ λίθον πολύτιμον, ὡς λίθον ἴασπιν κρυσταλλίζοντα·12 καὶ εἶχε τεῖχος μέγα καὶ ὑψηλόν, εἶχε καὶ δώδεκα πυλῶνας, καὶ εἰς τοὺς πυλῶνας δώδεκα ἀγγέλους, καὶ ὀνόματα ἐπιγεγραμμένα, τὰ ὁποῖα εἶναι τῶν δώδεκα φυλῶν τῶν υἱῶν Ἰσραήλ.13 Πρὸς ἀνατολὰς πυλῶνες τρεῖς, πρὸς βορρᾶν πυλῶνες τρεῖς, πρὸς νότον πυλῶνες τρεῖς, πρὸς δυσμὰς πυλῶνες τρεῖς.14 Καὶ τὸ τεῖχος τῆς πόλεως εἶχε θεμέλια δώδεκα, καὶ ἐν αὐτοῖς τὰ ὀνόματα τῶν δώδεκα ἀποστόλων τοῦ Ἀρνίου. 15 Καὶ ὁ λαλῶν μετ᾿ ἐμοῦ εἶχε κάλαμον χρυσοῦν, διὰ νὰ μετρήσῃ τὴν πόλιν καὶ τοὺς πυλῶνας αὐτῆς καὶ τὸ τεῖχος αὐτῆς.16 Καὶ πόλις κεῖται τετράγωνος, καὶ τὸ μῆκος αὐτῆς εἶναι τοσοῦτον ὅσον καὶ τὸ πλάτος. Καὶ ἐμέτρησε τὴν πόλιν μὲ τὸν κάλαμον ἕως δώδεκα χιλιάδας σταδίων· τὸ μῆκος καὶ τὸ πλάτος καὶ τὸ ὕψος αὐτῆς εἶναι ἴσα.17 Καὶ ἐμέτρησε τὸ τεῖχος αὐτῆς, ἑκατὸν τεσσαράκοντα τεσσάρων πηχῶν, κατὰ τὸ μέτρον τοῦ ἀνθρώπου, ἤγουν τοῦ ἀγγέλου.18 Καὶ ἡ οἰκοδόμησις τοῦ τείχους αὐτῆς ἦτο ἴασπις, καὶ ἡ πόλις χρυσίον καθαρόν, ὁμοία μὲ ὕαλον καθαρόν.19 Καὶ τὰ θεμέλια τοῦ τείχους τῆς πόλεως ἦσαν κεκοσμημένα μὲ πάντα λίθον πολύτιμον· τὸ πρῶτον θεμέλιον ἴασπις, τὸ δεύτερον σάπφειρος, τὸ τρίτον χαλκηδών, τὸ τέταρτον σμάραγδος,20 τὸ πέμπτον σαρδόνυξ, τὸ ἕκτον σάρδιος, τὸ ἕβδομον χρυσόλιθος, τὸ ὄγδοον βήρυλλος, τὸ ἔννατον τοπάζιον, τὸ δέκατον χρυσόπρασος, τὸ ἑνδέκατον ὑάκινθος, τὸ δωδέκατον ἀμέθυστος.21 Καὶ οἱ δώδεκα πυλῶνες ἦσαν δώδεκα μαργαρῖται· ἕκαστος τῶν πυλώνων ἦτο ἐξ ἑνὸς μαργαρίτου καὶ ἡ πλατεῖα τῆς πόλεως χρυσίον καθαρὸν ὡς ὕαλος διαφανής. 22 Καὶ ναὸν δὲν εἶδον ἐν αὐτῇ· διότι ναὸς αὐτῆς εἶναι ὁ Κύριος ὁ Θεὸς ὁ παντοκράτωρ καὶ τὸ Ἀρνίον.23 Καὶ ἡ πόλις δὲν ἔχει χρείαν τοῦ ἡλίου οὐδὲ τῆς σελήνης, διὰ νὰ φέγγωσιν ἐν αὐτῇ· διότι ἡ δόξα τοῦ Θεοῦ ἐφώτισεν αὐτήν, καὶ ὁ λύχνος αὐτῆς εἶναι τὸ Ἀρνίον.24 Καὶ τὰ ἔθνη τῶν σωζομένων θέλουσι περιπατεῖ ἐν τῷ φωτὶ αὐτῆς· καὶ οἱ βασιλεῖς τῆς γῆς φέρουσι τὴν δόξαν καὶ τὴν τιμήν αὑτῶν εἰς αὐτήν.25 Καὶ οἱ πυλῶνες αὐτῆς δὲν θέλουσι κλεισθῆ τὴν ἡμέραν· διότι νὺξ δὲν θέλει εἶσθαι ἐκεῖ.26 Καὶ θέλουσι φέρει τὴν δόξαν καὶ τὴν τιμήν τῶν ἐθνῶν εἰς αὐτήν.27 Καὶ δὲν θέλει εἰσέλθει εἰς αὐτήν οὐδὲν τὸ ὁποῖον μιαίνει καὶ προξενεῖ βδέλυγμα καὶ ψεῦδος, ἀλλὰ μόνον οἱ γεγραμμένοι ἐν τῷ βιβλίῳ τῆς ζωῆς τοῦ Ἀρνίου.