Δευ, Ιουν 06, 2022
Χωρίο: Κατά Ιωάννην 9:1-21
Διάρκεια: 48 Λεπτά 31 Δευτερόλεπτα
1 Καὶ ἐνῷ ἀνεχώρει, εἶδεν ἄνθρωπον τυφλὸν ἐκ γενετῆς.2 Καὶ ἠρώτησαν αὐτὸν οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ, λέγοντες· Ῥαββί, τίς ἥμαρτεν, οὗτος ἤ οἱ γονεῖς αὐτοῦ, ὥστε νὰ γεννηθῇ τυφλός;3 Ἀπεκρίθη ὁ Ἰησοῦς· Οὔτε οὗτος ἥμαρτεν οὔτε οἱ γονεῖς αὐτοῦ, ἀλλὰ διὰ νὰ φανερωθῶσι τὰ ἔργα τοῦ Θεοῦ ἐν αὐτῷ.4 Ἐγὼ πρέπει νὰ ἐργάζωμαι τὰ ἔργα τοῦ πέμψαντός με, ἑωσοῦ εἶναι ἡμέρα· ἔρχεται νὺξ ὅτε οὐδεὶς δύναται νὰ ἐργάζηται.5 Ἐνόσῳ εἶμαι ἐν τῷ κόσμῳ, εἶμαι φῶς τοῦ κόσμου.6 Ἀφοῦ εἶπε ταῦτα, ἔπτυσε χαμαὶ καὶ ἔκαμε πηλὸν ἐκ τοῦ πτύσματος καὶ ἐπέχρισε τὸν πηλὸν ἐπὶ τοὺς ὀφθαλμοὺς τοῦ τυφλοῦ 7 καὶ εἶπε πρὸς αὐτόν· Ὕπαγε, νίφθητι εἰς τὴν κολυμβήθραν τοῦ Σιλωάμ, τὸ ὁποῖον ἑρμηνεύεται ἀπεσταλμένος. Ὑπῆγε λοιπὸν καὶ ἐνίφθη, καὶ ἦλθε βλέπων.8 Οἱ δὲ γείτονες καὶ ὅσοι ἔβλεπον αὐτὸν πρότερον ὅτι ἦτο τυφλὸς ἔλεγον δὲν εἶναι οὗτος, ὅστις ἐκάθητο καὶ ἐζήτει;9 Ἄλλοι ἔλεγον ὅτι οὗτος εἶναι· ἄλλοι δὲ ὅτι ὅμοιος αὐτοῦ εἶναι. Ἐκεῖνος ἔλεγεν ὅτι ἐγὼ εἶμαι.10 Ἔλεγον λοιπὸν πρὸς αὐτόν· Πῶς ἠνοίχθησαν οἱ ὀφθαλμοὶ σου; 11 Ἀπεκρίθη ἐκεῖνος καὶ εἶπεν· Ἄνθρωπος λεγόμενος Ἰησοῦς ἔκαμε πηλὸν καὶ ἐπέχρισε τοὺς ὀφθαλμοὺς μου καὶ μοὶ εἶπεν· Ὕπαγε εἰς τὴν κολυμβήθραν τοῦ Σιλωὰμ καὶ νίφθητι· ἀφοῦ δὲ ὑπῆγα καὶ ἐνίφθην, ἀνέβλεψα.12 Εἶπον λοιπὸν πρὸς αὐτόν· Ποῦ εἶναι ἐκεῖνος; Λέγει· Δὲν ἐξεύρω.
13 Φέρουσιν αὐτὸν τὸν ποτὲ τυφλὸν πρὸς τοὺς Φαρισαίους.14 Ἦτο δὲ σάββατον, ὅτε ἔκαμε τὸν πηλὸν ὁ Ἰησοῦς καὶ ἤνοιξε τοὺς ὀφθαλμοὺς αὐτοῦ.15 Πάλιν λοιπὸν ἠρώτων αὐτὸν καὶ οἱ Φαρισαῖοι πῶς ἀνέβλεψε. Καὶ ἐκεῖνος εἶπε πρὸς αὐτούς· Πηλὸν ἔβαλεν ἐπὶ τοὺς ὀφθαλμοὺς μου, καὶ ἐνίφθην, καὶ βλέπω.16 Ἔλεγον λοιπὸν τινὲς ἐκ τῶν Φαρισαίων· Οὗτος ὁ ἄνθρωπος δὲν εἶναι παρὰ τοῦ Θεοῦ, διότι δὲν φυλάττει τὸ σάββατον. Ἄλλοι ἔλεγον· Πῶς δύναται ἄνθρωπος ἁμαρτωλὸς νὰ κάμνῃ τοιαῦτα θαύματα; Καὶ ἦτο σχίσμα μεταξὺ αὐτῶν.17 Λέγουσι πάλιν πρὸς τὸν τυφλόν· Σὺ τί λέγεις περὶ αὐτοῦ, ἐπειδή ἤνοιξε τοὺς ὀφθαλμοὺς σου; Καὶ ἐκεῖνος εἶπεν ὅτι προφήτης εἶναι.
18 Δὲν ἐπίστευσαν λοιπὸν οἱ Ἰουδαῖοι περὶ αὐτοῦ ὅτι ἦτο τυφλὸς καὶ ἀνέβλεψεν, ἕως ὅτου ἐφώναξαν τοὺς γονεῖς αὐτοῦ τοῦ ἀναβλέψαντος19 καὶ ἠρώτησαν αὐτούς, λέγοντες· Οὗτος εἶναι ὁ υἱὸς σας, τὸν ὁποῖον σεῖς λέγετε ὅτι ἐγεννήθη τυφλός; πῶς λοιπὸν βλέπει τώρα;20 Ἀπεκρίθησαν πρὸς αὐτοὺς οἱ γονεῖς αὐτοῦ καὶ εἶπον· Ἐξεύρομεν ὅτι οὗτος εἶναι ὁ υἱὸς ἡμῶν καὶ ὅτι ἐγεννήθη τυφλός·21 Πῶς δὲ βλέπει τώρα δὲν ἐξεύρομεν, ἤ τίς ἤνοιξε τοὺς ὀφθαλμοὺς αὐτοῦ ἡμεῖς δὲν ἐξεύρομεν· αὐτὸς ἡλικίαν ἔχει, αὐτὸν ἐρωτήσατε, αὐτὸς περὶ ἑαυτοῦ θέλει λαλήσει.22 Ταῦτα εἶπον οἱ γονεῖς αὐτοῦ, διότι ἐφοβοῦντο τοὺς Ἰουδαίους· ἐπειδή ἤδη εἶχον συμφωνήσει οἱ Ἰουδαῖοι, ἐὰν τις ὁμολογήσῃ αὐτὸν Χριστόν, νὰ γείνῃ ἀποσυνάγωγος.23 Διὰ τοῦτο οἱ γονεῖς αὐτοῦ εἶπον ὅτι ἡλικίαν ἔχει, αὐτὸν ἐρωτήσατε.
24 Ἐφώναξαν λοιπὸν ἐκ δευτέρου τὸν ἄνθρωπον, ὅστις ἦτο τυφλός, καὶ εἶπον πρὸς αὐτόν· Δόξασον τὸν Θεόν· ἡμεῖς ἐξεύρομεν ὅτι ὁ ἄνθρωπος οὗτος εἶναι ἁμαρτωλός.25 Ἀπεκρίθη λοιπὸν ἐκεῖνος καὶ εἶπεν· Ἄν ἦναι ἁμαρτωλὸς δὲν ἐξεύρω· ἕν ἐξεύρω, ὅτι ἤμην τυφλὸς καὶ τώρα βλέπω.26 Εἶπον δὲ πρὸς αὐτὸν πάλιν· Τί σοὶ ἔκαμε; πῶς ἤνοιξε τοὺς ὀφθαλμοὺς σου;27 Ἀπεκρίθη πρὸς αὐτούς· Σᾶς εἶπον ἤδη, καὶ δὲν ἠκούσατε· διὰ τί πάλιν θέλετε νὰ ἀκούητε; μήπως καὶ σεῖς θέλετε νὰ γείνητε μαθηταὶ αὐτοῦ;28 Ἐλοιδόρησαν λοιπὸν αὐτὸν καὶ εἶπον· Σὺ εἶσαι μαθητής ἐκείνου· ἡμεῖς δὲ τοῦ Μωϋσέως εἴμεθα μαθηταί.29 Ἡμεῖς ἐξεύρομεν ὅτι πρὸς τὸν Μωϋσῆν ἐλάλησεν ὁ Θεός· τοῦτον ὅμως δὲν ἐξεύρομεν πόθεν εἶναι.30 Ἀπεκρίθη ὁ ἄνθρωπος καὶ εἶπε πρὸς αὐτούς· Ἐν τούτῳ μάλιστα εἶναι τὸ θαυμαστόν, ὅτι σεῖς δὲν ἐξεύρετε πόθεν εἶναι, καὶ ἤνοιξέ μου τοὺς ὀφθαλμούς.31 Ἐξεύρομεν δὲ ὅτι ἁμαρτωλοὺς ὁ Θεὸς δὲν ἀκούει, ἀλλ᾿ ἐὰν τις ἦναι θεοσεβής καὶ κάμνῃ τὸ θέλημα αὐτοῦ, τοῦτον ἀκούει.32 Ἐκ τοῦ αἰῶνος δὲν ἠκούσθη ὅτι ἤνοιξέ τις ὀφθαλμοὺς γεγεννημένου τυφλοῦ.33 Ἐὰν οὗτος δὲν ἦτο παρὰ Θεοῦ, δὲν ἠδύνατο νὰ κάμῃ οὐδέν.34 Ἀπεκρίθησαν καὶ εἶπον πρὸς αὐτόν· Σὺ ἐγεννήθης ὅλος ἐν ἁμαρτίαις, καὶ σὺ διδάσκεις ἡμᾶς; καὶ ἐξέβαλον αὐτὸν ἔξω.
35 Ἤκουσεν ὁ Ἰησοῦς ὅτι ἐξέβαλον αὐτὸν ἔξω, καὶ εὑρὼν αὐτὸν εἶπε πρὸς αὐτόν· Σὺ πιστεύεις εἰς τὸν Υἱὸν τοῦ Θεοῦ;36 Ἀπεκρίθη ἐκεῖνος καὶ εἶπε· Τίς εἶναι, Κύριε, διὰ νὰ πιστεύσω εἰς αὐτόν;37 Καὶ ὁ Ἰησοῦς εἶπε πρὸς αὐτόν· Καὶ εἶδες αὐτὸν καὶ ὁ λαλῶν μετὰ σοῦ ἐκεῖνος εἶναι.38 Ὁ δὲ εἶπε· Πιστεύω, Κύριε· καὶ προσεκύνησεν αὐτόν.39 Καὶ εἶπεν ὁ Ἰησοῦς· Ἐγὼ διὰ κρίσιν ἦλθον εἰς τὸν κόσμον τοῦτον, διὰ νὰ βλέπωσιν οἱ μή βλέποντες καὶ νὰ γείνωσι τυφλοὶ οἱ βλέποντες.
40 Καὶ ἤκουσαν ταῦτα ὅσοι ἐκ τῶν Φαρισαίων ἦσαν μετ᾿ αὐτοῦ, καὶ εἶπον πρὸς αὐτόν· Μήπως καὶ ἡμεῖς εἴμεθα τυφλοί;41 Εἶπε πρὸς αὐτοὺς ὁ Ἰησοῦς· Ἐὰν ἦσθε τυφλοί, δὲν ἠθέλετε ἔχει ἁμαρτίαν· τώρα ὅμως λέγετε ὅτι βλέπομεν· ἡ ἁμαρτία σας λοιπὸν μένει.
Τετ, Ιουν 01, 2022
Χωρίο: Κατά Μάρκον 2:1-12
Διάρκεια: 40 Λεπτά 47 Δευτερόλεπτα
1 Καὶ μεθ᾿ ἡμέρας πάλιν εἰσῆλθεν εἰς Καπερναοὺμ καὶ ἠκούσθη ὅτι εἶναι εἰς οἶκον.2 Καὶ εὐθὺς συνήχθησαν πολλοί, ὥστε δὲν ἐχώρουν πλέον αὐτοὺς οὐδὲ τὰ πρόθυρα· καὶ ἐκήρυττεν εἰς αὐτοὺς τὸν λόγον.3 Καὶ ἔρχονται πρὸς αὐτὸν φέροντες παραλυτικόν, βασταζόμενον ὑπὸ τεσσάρων·4 καὶ μή δυνάμενοι νὰ πλησιάσωσιν εἰς αὐτὸν ἐξ αἰτίας τοῦ ὄχλου, ἐχάλασαν τὴν στέγην ὅπου ἦτο, καὶ διατρυπήσαντες καταβιβάζουσι τὸν κράββατον, ἐφ᾿ οὗ κατέκειτο ὁ παραλυτικός.5 Ἰδὼν δὲ ὁ Ἰησοῦς τὴν πίστιν αὐτῶν, λέγει πρὸς τὸν παραλυτικόν· Τέκνον, συγκεχωρημέναι εἶναι εἰς σὲ αἱ ἁμαρτίαι σου.6 Ἦσαν δὲ τινες τῶν γραμματέων ἐκεῖ καθήμενοι καὶ διαλογιζόμενοι ἐν ταῖς καρδίαις αὑτῶν·7 Διὰ τί οὗτος λαλεῖ τοιαύτας βλασφημίας; τίς δύναται νὰ συγχωρῇ ἁμαρτίας εἰμή εἷς, ὁ Θεός;8 Καὶ εὐθὺς νοήσας ὁ Ἰησοῦς διὰ τοῦ πνεύματος αὑτοῦ ὅτι οὕτω διαλογίζονται καθ᾿ ἑαυτούς, εἶπε πρὸς αὐτούς· Διὰ τί διαλογίζεσθε ταῦτα ἐν ταῖς καρδίαις σας;9 τί εἶναι εὐκολώτερον, νὰ εἴπω πρὸς τὸν παραλυτικόν, Συγκεχωρημέναι εἶναι αἱ ἁμαρτίαι σου, ἤ νὰ εἴπω, Σηκώθητι καὶ ἔπαρε τὸν κράββατόν σου καὶ περιπάτει;10 ἀλλὰ διὰ νὰ γνωρίσητε ὅτι ἔξουσίαν ἔχει ὁ Υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐπὶ τῆς γῆς νὰ συγχωρῇ ἁμαρτίας λέγει πρὸς τὸν παραλυτικόν·11 Πρὸς σὲ λέγω, Σηκώθητι καὶ ἔπαρε τὸν κράββατόν σου καὶ ὕπαγε εἰς τὸν οἶκόν σου. 12 Καὶ ἠγέρθη εὐθὺς καὶ σηκώσας τὸν κράββατον, ἐξῆλθεν ἐνώπιον πάντων, ὥστε ἐξεπλήττοντο πάντες καὶ ἐδόξαζον τὸν Θεόν, λέγοντες ὅτι οὐδέποτε εἴδομεν τοιαῦτα.
Δευ, Μάι 30, 2022
Χωρίο: Δανιήλ 6:1-24
Διάρκεια: 47 Λεπτά 40 Δευτερόλεπτα
1 Ἀρεστὸν ἐφάνη εἰς τὸν Δαρεῖον νὰ καταστήσῃ ἐπὶ τοῦ βασιλείου ἑκατὸν εἴκοσι σατράπας, διὰ νὰ ἦναι ἐφ᾿ ὅλου τοῦ βασιλείου·2 καὶ ἐπ᾿ αὐτοὺς τρεῖς προέδρους, εἷς τῶν ὁποίων ἦτο ὁ Δανιήλ, διὰ ν᾿ ἀποδίδωσι λόγον εἰς αὐτοὺς οἱ σατράπαι οὗτοι, καὶ ὁ βασιλεὺς νὰ μή ζημιόνηται.3 Τότε ὁ Δανιήλ οὗτος προετιμήθη ὑπὲρ τοὺς προέδρους καὶ σατράπας, διότι πνεῦμα ἔξοχον ἦτο ἐν αὐτῷ· καὶ ὁ βασιλεὺς ἐστοχάσθη νὰ καταστήσῃ αὐτὸν ἐφ᾿ ὅλου τοῦ βασιλείου.4 Οἱ δὲ πρόεδροι καὶ οἱ σατράπαι ἐζήτουν νὰ εὕρωσι πρόφασιν κατὰ τοῦ Δανιήλ ἐκ τῶν ὑποθέσεων τῆς βασιλείας· πλήν δὲν ἠδύναντο νὰ εὕρωσιν οὐδεμίαν πρόφασιν οὐδὲ ἁμάρτημα· διότι ἦτο πιστός, καὶ δὲν εὑρέθη ἐν αὐτῷ οὐδὲν σφάλμα οὐδὲ ἁμάρτημα.5 Καὶ εἶπον οἱ ἄνθρωποι οὗτοι, δὲν θέλομεν εὑρεῖ πρόφασιν κατὰ τοῦ Δανιήλ τούτου, ἐκτὸς ἐὰν εὕρωμέν τι ἐναντίον αὐτοῦ ἐκ τοῦ νόμου τοῦ Θεοῦ αὐτοῦ.
6 Τότε οἱ πρόεδροι καὶ οἱ σατράπαι οὗτοι συνήχθησαν εἰς τὸν βασιλέα καὶ εἶπον οὕτω πρὸς αὐτόν· Βασιλεῦ Δαρεῖε, ζῆθι εἰς τὸν αἰῶνα.7 Πάντες οἱ πρόεδροι τοῦ βασιλείου, οἱ διοικηταὶ καὶ οἱ σατράπαι, οἱ αὐλικοὶ καὶ οἱ τοπάρχαι, συνεβουλεύθησαν νὰ ἐκδοθῇ βασιλικὸν ψήφισμα καὶ νὰ στηριχθῆ ἀπαγόρευσις, ὅτι ὅστις κάμῃ αἴτησίν τινα παρ᾿ ὁποιουδήποτε θεοῦ ἤ ἀνθρώπου, ἕως τριάκοντα ἡμερῶν, ἐκτὸς παρὰ σοῦ, βασιλεῦ, οὗτος νὰ ῥιφθῇ εἰς τὸν λάκκον τῶν λεόντων·8 τώρα λοιπόν, βασιλεῦ, κάμε τὴν ἀπαγόρευσιν καὶ ὑπόγραψον τὸ ψήφισμα, διὰ νὰ μή ἀλλαχθῇ, κατὰ τὸν νόμον τῶν Μήδων καὶ Περσῶν, ὅστις δὲν ἀκυροῦται.9 Ὅθεν ὁ βασιλεὺς Δαρεῖος ὑπέγραψε τὴν γραφήν καὶ τὴν ἀπαγόρευσιν.10 Καὶ ὁ Δανιήλ, καθὼς ἔμαθεν ὅτι ὑπεγράφη ἡ γραφή, εἰσῆλθεν εἰς τὸν οἶκον αὑτοῦ· και ἔχων τὰς θυρίδας τοῦ κοιτῶνος αὑτοῦ ἀνεῳγμένας πρὸς τὴν Ἱερουσαλήμ, ἔπιπτεν ἐπὶ τὰ γόνατα αὑτοῦ τρὶς τῆς ἡμέρας, προσευχόμενος καὶ δοξολογῶν ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ αὑτοῦ, καθὼς ἔκαμνε πρότερον.
11 Τότε οἱ ἄνθρωποι ἐκεῖνοι συνήχθησαν καὶ εὕρηκαν τὸν Δανιήλ κάμνοντα αἴτησιν καὶ ἱκετεύοντα ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ αὑτοῦ.12 Ὅθεν προσελθόντες ἐλάλησαν ἔμπροσθεν τοῦ βασιλέως περὶ τῆς βασιλικῆς ἀπαγορεύσεως λέγοντες, Δὲν ὑπέγραψας ἀπόφασιν, ὅτι πᾶς ἄνθρωπος, ὅστις κάμῃ αἴτησιν παρ᾿ ὁποιουδήποτε θεοῦ ἤ ἀνθρώπου, ἕως τριάκοντα ἡμερῶν, ἐκτὸς παρὰ σοῦ, βασιλεῦ, θέλει ῥιφθῆ εἰς τὸν λάκκον τῶν λεόντων; Ὁ βασιλεὺς ἀπεκρίθη καὶ εἶπεν, Ἀληθινὸς εἶναι ὁ λόγος, κατὰ τὸν νόμον τῶν Μήδων καὶ Περσῶν, ὅστις δὲν ἀκυροῦται.
13 Τότε ἀπεκρίθησαν καὶ εἶπον ἔμπροσθεν τοῦ βασιλέως, Ὁ Δανιήλ ἐκεῖνος, ὁ ἐκ τῶν υἱῶν τῆς αἰχμαλωσίας τοῦ Ἰούδα, δὲν σὲ σέβεται, βασιλεῦ, οὐδὲ τὴν ἀπόφασιν τὴν ὁποίαν ὑπέγραψας, ἀλλὰ κάμνει τὴν δέησιν αὑτοῦ τρὶς τῆς ἡμέρας.14 Τότε ὁ βασιλεύς, ὡς ἤκουσε τοὺς λόγους, ἐλυπήθη πολὺ ἐπ᾿ αὐτῷ καὶ ἐφρόντιζεν ἐγκαρδίως περὶ τοῦ Δανιήλ νὰ ἐλευθερώσῃ αὐτόν, καὶ ἠγωνίζετο μέχρι τῆς δύσεως τοῦ ἡλίου διὰ νὰ λυτρώσῃ αὐτόν.
15 Τότε οἱ ἄνθρωποι ἐκεῖνοι συνήχθησαν εἰς τὸν βασιλέα καὶ εἶπον πρὸς αὐτόν, Ἔξευρε, βασιλεῦ, ὅτι ὁ νόμος τῶν Μήδων καὶ Περσῶν εἶναι, οὐδεμία ἀπαγόρευσις οὔτε διαταγή, τὴν ὁποίαν ὁ βασιλεὺς κάμῃ, νὰ ἀκυροῦται.16 Τότε ὁ βασιλεὺς προσέταξε καὶ ἔφεραν τὸν Δανιήλ καὶ ἔρριψαν αὐτὸν εἰς τὸν λάκκον τῶν λεόντων. Ἐλάλησε δὲ ὁ βασιλεὺς καὶ εἶπε πρὸς τὸν Δανιήλ, Ὁ Θεὸς σου, τὸν ὁποῖον σὺ λατρεύεις ἀκαταπαύστως, αὐτὸς θέλει σὲ ἐλευθερώσει.17 Καὶ ἐφέρθη εἷς λίθος καὶ ἐπετέθη ἐπὶ τὸ στόμα τοῦ λάκκου, καὶ ὁ βασιλεὺς ἐσφράγισεν αὐτὸν διὰ τῆς ἰδίας αὑτοῦ σφραγίδος καὶ διὰ τῆς σφραγίδος τῶν μεγιστάνων αὑτοῦ, διὰ νὰ μή ἀλλοιωθῇ μηδὲν περὶ τοῦ Δανιήλ.18 Τότε ὁ βασιλεὺς ὑπῆγεν εἰς τὸ παλάτιον αὑτοῦ καὶ διενυκτέρευσε νηστικὸς καὶ δὲν ἐφέρθησαν ἔμπροσθεν αὐτοῦ ὄργανα μουσικά, καὶ ὁ ὕπνος αὐτοῦ ἔφυγεν ἀπ᾿ αὐτοῦ.
19 Ἐξηγέρθη δὲ ὁ βασιλεὺς πολλὰ ἐνωρὶς τὸ πρωΐ καὶ ὑπῆγε μετὰ σπουδῆς εἰς τὸν λάκκον τῶν λεόντων.20 Καὶ ὅτε ἦλθεν εἰς τὸν λάκκον, ἐφώνησε μετὰ φωνῆς κλαυθμηρᾶς πρὸς τὸν Δανιήλ· καὶ ἐλάλησεν ὁ βασιλεὺς καὶ εἶπε πρὸς τὸν Δανιήλ, Δανιήλ, δοῦλε τοῦ Θεοῦ τοῦ ζῶντος, ὁ Θεὸς σου, τὸν ὁποῖον σὺ λατρεύεις ἀκαταπαύστως, ἠδυνήθη νὰ σὲ ἐλευθερώσῃ ἐκ τῶν λεόντων;21 Τότε ἐλάλησεν ὁ Δανιήλ πρὸς τὸν βασιλέα, Βασιλεῦ, ζῆθι εἰς τὸν αἰῶνα.22 Ὁ Θεὸς μου ἀπέστειλε τὸν ἄγγελον αὑτοῦ καὶ ἔφραξε τὰ στόματα τῶν λεόντων καὶ δὲν μὲ ἔβλαψαν, διότι ἀθῳότης εὑρέθη ἐν ἐμοὶ ἐνώπιον αὐτοῦ, καὶ ἔτι ἐνώπιόν σου, βασιλεῦ, πταῖσμα δὲν ἔπραξα.23 Τότε ὁ βασιλεὺς μεγάλως ἐχάρη ἐπ᾿ αὐτῷ καὶ προσέταξε νὰ ἀναβιβάσωσι τὸν Δανιήλ ἐκ τοῦ λάκκου. Καὶ ἀνεβιβάσθη ὁ Δανιήλ ἐκ τοῦ λάκκου καὶ οὐδεμία βλάβη ηὑρέθη ἐν αὐτῷ, διότι εἶχε πίστιν εἰς τὸν Θεὸν αὑτοῦ.
24 Τότε ὁ βασιλεὺς προσέταξε καὶ ἔφεραν τοὺς ἀνθρώπους ἐκείνους, οἵτινες διέβαλον τὸν Δανιήλ, καὶ ἔρριψαν εἰς τὸν λάκκον τῶν λεόντων αὐτούς, τὰ τέκνα αὐτῶν καὶ τὰς γυναῖκας αὐτῶν· καὶ πρὶν φθάσωσιν εἰς τὸ βάθος τοῦ λάκκου, οἱ λέοντες συνήρπασαν αὐτοὺς καὶ κατεσύντριψαν πάντα τὰ ὀστᾶ αὐτῶν.
Δευ, Μάι 23, 2022
Χωρίο: Κατά Μάρκον 5:21-43
Διάρκεια: 45 Λεπτά 58 Δευτερόλεπτα
21 Καὶ ἀφοῦ ὁ Ἰησοῦς διεπέρασε πάλιν ἐν τῷ πλοίῳ εἰς τὸ πέραν, συνήχθη πρὸς αὐτὸν ὄχλος πολύς, καὶ ἦτο πλησίον τῆς θαλάσσης.22 Καὶ ἰδού, ἔρχεται εἷς τῶν ἀρχισυναγώγων, ὀνόματι Ἰάειρος, καὶ ἰδὼν αὐτὸν πίπτει πρὸς τοὺς πόδας αὐτοῦ23 καὶ παρεκάλει αὐτὸν πολλά, λέγων ὅτι τὸ θυγάτριόν μου πνέει τὰ λοίσθια· νὰ ἔλθῃς καὶ νὰ βάλῃς τὰς χεῖράς σου ἐπ᾿ αὐτήν, διὰ νὰ σωθῇ καὶ θέλει ζήσει.
24 Καὶ ὑπῆγε μετ᾿ αὐτοῦ· καὶ ἠκολούθει αὐτὸν ὄχλος πολύς, καὶ συνέθλιβον αὐτόν.25 Καὶ γυνή τις, ἔχουσα ῥύσιν αἵματος δώδεκα ἔτη26 καὶ πολλὰ παθοῦσα ὑπὸ πολλῶν ἰατρῶν καὶ δαπανήσασα πᾶσαν τὴν περιουσίαν αὐτῆς καὶ μηδὲν φεληθεῖσα, ἀλλὰ μᾶλλον εἰς τὸ χεῖρον ἐλθοῦσα,27 ἀκούσασα περὶ τοῦ Ἰησοῦ, ἦλθε μεταξὺ τοῦ ὄχλου ὄπισθεν καὶ ἤγγισε τὸ ἱμάτιον αὐτοῦ·28 διότι ἔλεγεν ὅτι καὶ ἄν τὰ ἱμάτια αὐτοῦ ἐγγίσω, θέλω σωθῆ.29 Καὶ εὐθὺς ἐξηράνθη ἡ πηγή τοῦ αἵματος αὐτῆς, καὶ ἠσθάνθη ἐν τῷ σώματι αὑτῆς ὅτι ἰατρεύθη ἀπὸ τῆς μάστιγος.30 Καὶ εὐθὺς ὁ Ἰησοῦς, νοήσας ἐν ἑαυτῷ τὴν δύναμιν τὴν ἐξελθοῦσαν ἀπ᾿ αὐτοῦ, στραφεὶς ἐν τῷ ὄχλῳ ἔλεγε· Τίς ἤγγισε τὰ ἱμάτιά μου;31 Καὶ ἔλεγον πρὸς αὐτὸν οἱ μαθηταὶ αὐτόν· Βλέπεις τὸν ὄχλον συνθλίβοντά σε, καὶ λέγεις τίς μοῦ ἤγγισε;32 Καὶ περιέβλεπε διὰ νὰ ἴδῃ τὴν πράξασαν τοῦτο.33 Ἡ δὲ γυνή, φοβηθεῖσα καὶ τρέμουσα, ἐπειδή ἤξευρε τί ἔγεινεν ἐπ᾿ αὐτήν, ἦλθε καὶ προσέπεσεν εἰς αὐτὸν καὶ εἶπε πρὸς αὐτὸν πᾶσαν τὴν ἀλήθειαν.34 Ὁ δὲ εἶπε πρὸς αὐτήν· Θύγατερ, ἡ πίστις σοῦ σὲ ἔσωσεν· ὕπαγε εἰς εἰρήνην καὶ ἔσο ὑγιής ἀπὸ τῆς μάστιγός σου.
35 Ἐνῷ αὐτὸς ἐλάλει ἔτι, ἔρχονται ἀπὸ τοῦ ἀρχισυναγώγου, λέγοντες ὅτι ἡ θυγάτηρ σου ἀπέθανε· τί πλέον ἐνοχλεῖς τὸν Διδάσκαλον;36 Ὁ δὲ Ἰησοῦς, εὐθὺς ὅτε ἤκουσε τὸν λόγον λαλούμενον, λέγει πρὸς τὸν ἀρχισυνάγωγον· Μή φοβοῦ, μόνον πίστευε.37 Καὶ δὲν ἀφῆκεν οὐδένα νὰ ἀκολουθήσῃ αὐτὸν εἰμή τὸν Πέτρον καὶ Ἰάκωβον καὶ Ἰωάννην τὸν ἀδελφὸν Ἰακώβου.38 Καὶ ἔρχεται εἰς τὸν οἶκον τοῦ ἀρχισυναγώγου καὶ βλέπει θόρυβον, κλαίοντας καὶ ἀλαλάζοντας πολλά,39 καὶ εἰσελθὼν λέγει πρὸς αὐτούς· Τί θορυβεῖσθε καὶ κλαίετε; τὸ παιδίον δὲν ἀπέθανεν, ἀλλὰ κοιμᾶται.40 Καὶ κατεγέλων αὐτοῦ. Ὁ δέ, ἀφοῦ ἐξέβαλεν ἅπαντας, παραλαμβάνει τὸν πατέρα τοῦ παιδίου καὶ τὴν μητέρα καὶ τοὺς μεθ᾿ ἑαυτοῦ καὶ εἰσέρχεται ὅπου ἔκειτο τὸ παιδίον,41 καὶ πιάσας τὴν χεῖρα τοῦ παιδίου, λέγει πρὸς αὐτήν· Ταλιθά, κοῦμι· τὸ ὁποῖον μεθερμηνευόμενον εἶναι, Κοράσιον, σοὶ λέγω, σηκώθητι.42 Καὶ εὐθὺς ἐσηκώθη τὸ κοράσιον καὶ περιεπάτει· διότι ἦτο ἐτῶν δώδεκα. Καὶ ἐξεπλάγησαν μὲ ἔκπληξιν μεγάλην.43 Καὶ παρήγγειλεν εἰς αὐτοὺς πολλὰ νὰ μή μάθῃ μηδεὶς τοῦτο καὶ εἶπε νὰ δοθῇ εἰς αὐτήν νὰ φάγῃ.
Δευ, Μάι 16, 2022
Χωρίο: Προς Ρωμαίους 8:1-17
Διάρκεια: 49 Λεπτά 42 Δευτερόλεπτα
1 Δὲν εἶναι τώρα λοιπὸν οὐδεμία κατάκρισις εἰς τοὺς ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ, τοὺς μή περιπατοῦντας κατὰ τὴν σάρκα, ἀλλὰ κατὰ τὸ πνεῦμα.2 Διότι ὁ νόμος τοῦ Πνεύματος τῆς ζωῆς ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ μὲ ἠλευθέρωσεν ἀπὸ τοῦ νόμου τῆς ἁμαρτίας καὶ τοῦ θανάτου.3 Ἐπειδή τὸ ἀδύνατον εἰς τὸν νόμον, καθότι ἦτο ἀνίσχυρος διὰ τῆς σαρκός, ὁ Θεὸς πέμψας τὸν ἑαυτοῦ Υἱὸν μὲ ὁμοίωμα σαρκὸς ἁμαρτίας καὶ περὶ ἁμαρτίας, κατέκρινε τὴν ἁμαρτίαν ἐν τῇ σαρκί,4 διὰ νὰ πληρωθῇ ἡ δικαιοσύνη τοῦ νόμου εἰς ἡμᾶς τοὺς μή περιπατοῦντας κατὰ τὴν σάρκα, ἀλλὰ κατὰ τὸ πνεῦμα·5 διότι οἱ ζῶντες κατὰ τὴν σάρκα τὰ τῆς σαρκὸς φρονοῦσιν, οἱ δὲ κατὰ τὸ πνεῦμα τὰ τοῦ πνεύματος.6 Ἐπειδή τὸ φρόνημα τῆς σαρκὸς εἶναι θάνατος, τὸ δὲ φρόνημα τοῦ πνεύματος ζωή καὶ εἰρήνη·7 διότι τὸ φρόνημα τῆς σαρκὸς εἶναι ἔχθρα εἰς τὸν Θεόν· ἐπειδή εἰς τὸν νόμον τοῦ Θεοῦ δὲν ὑποτάσσεται· ἀλλ᾿ οὐδὲ δύναται·8 ὅσοι δὲ εἶναι τῆς σαρκὸς δὲν δύνανται νὰ ἀρέσωσιν εἰς τὸν Θεόν.
9 Σεῖς ὅμως δὲν εἶσθε τῆς σαρκός, ἀλλὰ τοῦ πνεύματος, ἐὰν τὸ Πνεῦμα τοῦ Θεοῦ κατοικῇ ἐν ὑμῖν. Ἀλλ᾿ ἐὰν τις δὲν ἔχῃ τὸ Πνεῦμα τοῦ Χριστοῦ, οὗτος δὲν εἶναι αὐτοῦ. 10 Ἐὰν δὲ ὁ Χριστὸς ἦναι ἐν ὑμῖν, τὸ μὲν σῶμα εἶναι νεκρὸν διὰ τὴν ἁμαρτίαν, τὸ δὲ πνεῦμα ζωή διὰ τὴν δικαιοσύνην.11 Ἐὰν δὲ κατοικῇ ἐν ὑμῖν τὸ Πνεῦμα τοῦ ἀναστήσαντος τὸν Ἰησοῦν ἐκ νεκρῶν, ὁ ἀναστήσας τὸν Χριστὸν ἐκ νεκρῶν θέλει ζωοποιήσει καὶ τὰ θνητὰ σώματα ὑμῶν διὰ τοῦ Πνεύματος αὑτοῦ τοῦ κατοικοῦντος ἐν ὑμῖν.
12 Ἄρα λοιπόν, ἀδελφοί, εἴμεθα χρεῶσται οὐχὶ εἰς τὴν σάρκα, ὥστε νὰ ζῶμεν κατὰ σάρκα·13 διότι ἐὰν ζῆτε κατὰ τὴν σάρκα, μέλλετε νὰ ἀποθάνητε· ἀλλ᾿ ἐὰν διὰ τοῦ Πνεύματος θανατόνητε τὰς πράξεις τοῦ σώματος, θέλετε ζήσει. 14 Ἐπειδή ὅσοι διοικοῦνται ὑπὸ τοῦ Πνεύματος τοῦ Θεοῦ, οὗτοι εἶναι υἱοὶ τοῦ Θεοῦ. 15 Διότι δὲν ἐλάβετε πνεῦμα δουλείας, διὰ νὰ φοβῆσθε πάλιν, ἀλλ᾿ ἐλάβετε πνεῦμα υἱοθεσίας, διὰ τοῦ ὁποίου κράζομεν· Ἀββᾶ, ὁ Πατήρ.16 Αὐτὸ τὸ Πνεῦμα συμμαρτυρεῖ μὲ τὸ πνεῦμα ἡμῶν ὅτι εἴμεθα τέκνα Θεοῦ.17 Ἐὰν δὲ τέκνα καὶ κληρονόμοι, κληρονόμοι μὲν Θεοῦ, συγκληρονόμοι δὲ Χριστοῦ, ἐὰν συμπάσχωμεν, διὰ νὰ γείνωμεν καὶ συμμέτοχοι τῆς δόξης αὐτοῦ.
Δευ, Μάι 09, 2022
Χωρίο: Κατά Ιωάννην 2:1-12
Διάρκεια: 36 Λεπτά 59 Δευτερόλεπτα
1 Καὶ τὴν τρίτην ἡμέραν ἔγεινε γάμος ἐν Κανᾷ τῆς Γαλιλαίας, καὶ ἦτο ἡ μήτηρ τοῦ Ἰησοῦ ἐκεῖ.2 Προσεκλήθη δὲ καὶ ὁ Ἰησοῦς καὶ οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ εἰς τὸν γάμον.3 Καὶ ἐπειδή ἔλειψεν ὁ οἶνος, λέγει ἡ μήτηρ τοῦ Ἰησοῦ πρὸς αὐτόν· Οἶνον δὲν ἔχουσι.4 Λέγει πρὸς αὐτήν ὁ Ἰησοῦς· Τί εἶναι μεταξὺ ἐμοῦ καὶ σοῦ, γύναι; δὲν ἦλθεν ἔτι ἡ ὥρα μου.5 Λέγει ἡ μήτηρ αὐτοῦ πρὸς τοὺς ὑπηρέτας· Ὅ, τι σᾶς λέγει, κάμετε.6 Ἦσαν δὲ ἐκεῖ ὑδρίαι λίθιναι ἕξ κείμεναι κατὰ τὸ ἔθος τοῦ καθαρισμοῦ τῶν Ἰουδαίων, χωροῦσαι ἑκάστη δύο ἤ τρία μέτρα.7 Λέγει πρὸς αὐτοὺς ὁ Ἰησοῦς· Γεμίσατε τὰς ὑδρίας ὕδατος. Καὶ ἐγέμισαν αὐτὰς ἕως ἄνω.8 Καὶ λέγει πρὸς αὐτούς· Ἀντλήσατε τώρα καὶ φέρετε πρὸς τὸν ἀρχιτρίκλινον. Καὶ ἔφεραν.9 Καθὼς δὲ ὁ ἀρχιτρίκλινος ἐγεύθη τὸ ὕδωρ εἰς οἶνον μεταβεβλημένον καὶ δὲν ἤξευρε πόθεν εἶναι, οἱ ὑπηρέται ὅμως ἤξευρον οἱ ἀντλήσαντες τὸ ὕδωρ φωνάζει τὸν νυμφίον ὁ ἀρχιτρίκλινος10 καὶ λέγει πρὸς αὐτόν· Πᾶς ἄνθρωπος πρῶτον τὸν καλὸν οἶνον βάλλει, καὶ ἀφοῦ πίωσι πολύ, τότε τὸν κατώτερον· σὺ ἐφύλαξας τὸν καλὸν οἶνον ἕως τώρα.
11 Ταύτην τὴν ἀρχήν τῶν θαυμάτων ἔκαμεν ὁ Ἰησοῦς ἐν Κανᾷ τῆς Γαλιλαίας καὶ ἐφανέρωσε τὴν δόξαν αὑτοῦ, καὶ ἐπίστευσαν εἰς αὐτὸν οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ.
12 Μετὰ τοῦτο κατέβη εἰς Καπερναοὺμ αὐτὸς καὶ ἡ μήτηρ αὐτοῦ καὶ οἱ ἀδελφοὶ αὐτοῦ καὶ οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ, καὶ ἐκεῖ ἔμειναν οὐχ πολλὰς ἡμέρας.
Πεμ, Απρ 21, 2022
Χωρίο: Κατά Ιωάννην 13:1-35
Διάρκεια: 41 Λεπτά 22 Δευτερόλεπτα
1 Πρὸ δὲ τῆς ἑορτῆς τοῦ πάσχα ἐξεύρων ὁ Ἰησοῦς ὅτι ἦλθεν ἡ ὥρα αὐτοῦ διὰ νὰ μεταβῇ ἐκ τοῦ κόσμου τούτου πρὸς τὸν Πατέρα, ἀγαπήσας τοὺς ἰδικοὺς του τοὺς ἐν τῷ κόσμῳ, μέχρι τέλους ἠγάπησεν αὐτούς.2 Καὶ ἀφοῦ ἔγεινε δεῖπνος, ὁ δὲ διάβολος εἶχεν ἤδη βάλει εἰς τὴν καρδίαν τοῦ Ἰούδα Σίμωνος τοῦ Ἰσκαριώτου νὰ παραδώσῃ αὐτόν,3 ἐξεύρων ὁ Ἰησοῦς ὅτι πάντα ἔδωκεν εἰς αὐτὸν ὁ Πατήρ εἰς τὰς χεῖρας, καὶ ὅτι ἀπὸ τοῦ Θεοῦ ἐξῆλθε καὶ πρὸς τὸν Θεὸν ὑπάγει,4 ἐγείρεται ἐκ τοῦ δείπνου καὶ ἐκδύεται τὰ ἱμάτια αὑτοῦ, καὶ λαβὼν προσόψιον διεζώσθη·5 ἔπειτα βάλλει ὕδωρ εἰς τὸν νιπτῆρα, καὶ ἤρχισε νὰ νίπτῃ τοὺς πόδας τῶν μαθητῶν καὶ νὰ σπογγίζῃ μὲ τὸ προσόψιον, μὲ τὸ ὁποῖον ἦτο διεζωσμένος.6 Ἔρχεται λοιπὸν πρὸς τὸν Σίμωνα Πέτρον, καὶ λέγει πρὸς αὐτὸν ἐκεῖνος· Κύριε, σὺ μοῦ νίπτεις τοὺς πόδας;7 Ἀπεκρίθη ὁ Ἰησοῦς καὶ εἶπε πρὸς αὐτόν· Ἐκεῖνο, τὸ ὁποῖον ἐγὼ κάμνω, σὺ δὲν ἐξεύρεις τώρα, θέλεις ὅμως γνωρίσει μετὰ ταῦτα. 8Λέγει πρὸς αὐτὸν ὁ Πέτρος· Δὲν θέλεις νίψει τοὺς πόδας μου εἰς τὸν αἰῶνα. Ἀπεκρίθη πρὸς αὐτὸν ὁ Ἰησοῦς· Ἐὰν δὲν σὲ νίψω, δὲν ἔχεις μέρος μετ᾿ ἐμοῦ. 9 Λέγει πρὸς αὐτὸν ὁ Σίμων Πέτρος· Κύριε, μή τοὺς πόδας μου μόνον, ἀλλὰ καὶ τὰς χεῖρας καὶ τὴν κεφαλήν.10 Λέγει πρὸς αὐτὸν ὁ Ἰησοῦς· Ὁ λελουμένος δὲν ἔχει χρείαν εἰμή τοὺς πόδας νὰ νιφθῇ, ἀλλ᾿ εἶναι ὅλος καθαρός· καὶ σεῖς εἶσθε καθαροί, ἀλλ᾿ οὐχὶ πάντες.11 Διότι ἤξευρεν ἐκεῖνον, ὅστις ἔμελλε νὰ παραδώσῃ αὐτόν· διὰ τοῦτο εἶπε· Δὲν εἶσθε πάντες καθαροί.
12 Ἀφοῦ λοιπὸν ἔνιψε τοὺς πόδας αὐτῶν καὶ ἔλαβε τὰ ἱμάτια αὑτοῦ, καθήσας πάλιν εἶπε πρὸς αὐτούς· Ἐξεύρετε τί ἔκαμον εἰς ἐσᾶς;13 Σεῖς μὲ φωνάζετε, Ὁ Διδάσκαλος καὶ ὁ Κύριος, καὶ καλῶς λέγετε, διότι εἶμαι.14 Ἐὰν λοιπὸν ἐγώ, ὁ Κύριος καὶ ὁ Διδάσκαλος, σᾶς ἔνιψα τοὺς πόδας, καὶ σεῖς χρεωστεῖτε νὰ νίπτητε τοὺς πόδας ἀλλήλων. 15 Διότι παράδειγμα ἔδωκα εἰς ἐσᾶς, διὰ νὰ κάμνητε καὶ σεῖς, καθὼς ἐγὼ ἔκαμον εἰς ἐσᾶς.16 Ἀληθῶς, ἀληθῶς σᾶς λέγω, δὲν εἶναι δοῦλος ἀνώτερος τοῦ κυρίου αὑτοῦ, οὐδὲ ἀπόστολος ἀνώτερος τοῦ πέμψαντος αὐτόν.17 Ἐὰν ἐξεύρητε ταῦτα, μακάριοι εἶσθε ἐὰν κάμνητε αὐτά.
18 Δὲν λέγω τοῦτο περὶ πάντων ὑμῶν· ἐγὼ ἐξεύρω ποίους ἐξέλεξα· ἀλλὰ διὰ νὰ πληρωθῇ ἡ γραφή, Ὁ τρώγων μετ᾿ ἐμοῦ τὸν ἄρτον ἐσήκωσεν ἐπ᾿ ἐμὲ τὴν πτέρναν αὑτοῦ.19 Ἀπὸ τοῦ νῦν σᾶς λέγω τοῦτο πρὶν γείνῃ, διὰ νὰ πιστεύσητε ὅταν γείνῃ, ὅτι ἐγὼ εἶμαι.20 Ἀληθῶς, ἀληθῶς σᾶς λέγω, ὅστις δέχεται ὅντινα πέμψω, ἐμὲ δέχεται, καὶ ὅστις δέχεται, ἐμὲ δέχεται τὸν πέμψαντά με.
21 Ἀφοῦ εἶπε ταῦτα ὁ Ἰησοῦς, ἐταράχθη τὴν ψυχήν καὶ ἐμαρτύρησε καὶ εἶπεν· Ἀληθῶς, ἀληθῶς σᾶς λέγω ὅτι εἷς ἐξ ὑμῶν θέλει μὲ παραδώσει.22 Ἔβλεπον λοιπὸν εἰς ἀλλήλους οἱ μαθηταί, ἀποροῦντες περὶ τίνος λέγει.23 εκάθητο δὲ κεκλιμένος εἰς τὸν κόλπον τοῦ Ἰησοῦ εἷς τῶν μαθητῶν αὐτοῦ, τὸν ὁποῖον ἠγάπα ὁ Ἰησοῦς.24 Νεύει λοιπὸν πρὸς τοῦτον ὁ Σίμων Πέτρος διὰ νὰ ἐρωτήσῃ τίς εἶναι ἐκεῖνος, περὶ τοῦ ὁποίου λέγει.25 Καὶ πεσὼν ἐκεῖνος ἐπὶ τὸ στῆθος τοῦ Ἰησοῦ, λέγει πρὸς αὐτόν· Κύριε, τίς εἶναι;26 Ἀποκρίνεται ὁ Ἰησοῦς· Ἐκεῖνος εἶναι, εἰς τὸν ὁποῖον ἐγὼ βάψας τὸ ψωμίον θέλω δώσει. Καὶ ἐμβάψας τὸ ψωμίον δίδει εἰς τὸν Ἰούδαν Σίμωνος τὸν Ἰσκαριώτην. 27 Καὶ μετὰ τὸ ψωμίον τότε εἰσῆλθεν εἰς ἐκεῖνον ὁ Σατανᾶς. Λέγει λοιπὸν πρὸς αὐτὸν ὁ Ἰησοῦς· Ὅ, τι κάμνεις, κάμε ταχύτερον.28 Τοῦτο ὅμως οὐδεὶς τῶν καθημένων ἐνόησε πρὸς τί εἶπε πρὸς αὐτόν.29 Διότι τινὲς ἐνόμιζον, ἐπειδή ὁ Ἰούδας εἶχε τὸ γλωσσόκομον, ὅτι λέγει πρὸς αὐτὸν ὁ Ἰησοῦς, Ἀγόρασον ὅσων ἔχομεν χρείαν διὰ τὴν ἑορτήν, ἤ νὰ δώσῃ τι εἰς τοὺς πτωχούς.30 Λαβὼν λοιπὸν ἐκεῖνος τὸ ψωμίον, ἐξῆλθεν εὐθύς· ἦτο δὲ νύξ.
31 Ὅτε λοιπὸν ἐξῆλθε, λέγει ὁ Ἰησοῦς· Τώρα ἐδοξάσθη ὁ Υἱὸς τοῦ ἄνθρώπου, καὶ ὁ Θεὸς ἐδοξάσθη ἐν αὐτῷ.32 Ἐὰν ὁ Θεὸς ἐδοξάσθῃ ἐν αὐτῷ, καὶ ὁ Θεὸς θέλει δοξάσει αὐτὸν ἐν ἑαυτῷ καὶ εὐθὺς θέλει δοξάσει αὐτόν.33 Τεκνία, ἔτι ὀλίγον εἶμαι μεθ᾿ ὑμῶν. Θέλετε μὲ ζητήσει, καὶ καθὼς εἶπον πρὸς τοὺς Ἰουδαίους ὅτι ὅπου ὑπάγω ἐγώ, σεῖς δὲν δύνασθε νὰ ἔλθητε, καὶ πρὸς ἐσᾶς λέγω τώρα.34 Ἐντολήν καινήν σᾶς δίδω, Νὰ ἀγαπᾶτε ἀλλήλους, καθὼς ἐγὼ σᾶς ἠγάπησα καὶ σεῖς νὰ ἀγαπᾶτε ἀλλήλους. 35 Ἐκ τούτου θέλουσι γνωρίσει πάντες ὅτι εἶσθε μαθηταὶ μου, ἐὰν ἔχητε ἀγάπην πρὸς ἀλλήλους.
Δευ, Απρ 18, 2022
Χωρίο: Κατά Μάρκον 10:1-31
Διάρκεια: 47 Λεπτά 34 Δευτερόλεπτα
1 Καὶ σηκωθεὶς ἐκεῖθεν ἔρχεται εἰς τὰ ὅρια τῆς Ἰουδαίας διὰ τοῦ πέραν τοῦ Ἰορδάνου, καὶ συνέρχονται πάλιν ὄχλοι πρὸς αὐτόν, καὶ ὡς ἐσυνείθιζε, πάλιν ἐδίδασκεν αὐτούς.2 Καὶ προσελθόντες οἱ Φαρισαῖοι, ἠρώτησαν αὐτὸν ἄν συγχωρῆται εἰς ἄνδρα νὰ χωρισθῇ τὴν γυναῖκα αὑτοῦ, πειράζοντες αὐτόν.3 Ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπε πρὸς αὐτούς· Τί προσέταξεν εἰς ἐσᾶς ὁ Μωϋσῆς;4 Οἱ δὲ εἶπον· Ὁ Μωϋσῆς συνεχώρησε νὰ γράψῃ ἔγγραφον διαζυγίου καὶ νὰ χωρισθῇ αὐτήν.5 Καὶ ἀποκριθεὶς ὁ Ἰησοῦς εἶπε πρὸς αὐτούς· Διὰ τὴν σκληροκαρδίαν σας ἔγραψεν εἰς ἐσᾶς τὴν ἐντολήν ταύτην· 6 ἀπ᾿ ἀρχῆς ὅμως τῆς κτίσεως ἄρσεν καὶ θῆλυ ἐποίησεν αὐτοὺς ὁ Θεός·7 ἕνεκεν τούτου θέλει ἀφήσει ἄνθρωπος τὸν πατέρα αὑτοῦ καὶ τὴν μητέρα, καὶ θέλει προσκολληθῆ εἰς τὴν γυναῖκα αὑτοῦ,8 καὶ θέλουσιν εἶσθαι οἱ δύο εἰς σάρκα μίαν. Ὥστε δὲν εἶναι πλέον δύο, ἀλλὰ μία σάρξ·9 ἐκεῖνο λοιπόν, τὸ ὁποῖον ὁ Θεὸς συνέζευξεν, ἄνθρωπος ἄς μή χωρίζῃ.
10 Καὶ ἐν τῇ οἰκίᾳ πάλιν οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ ἠρώτησαν αὐτὸν περὶ τοῦ αὐτοῦ,11 καὶ λέγει πρὸς αὐτούς· Ὅστις χωρισθῇ τὴν γυναῖκα αὑτοῦ καὶ νυμφευθῇ ἄλλην, πράττει μοιχείαν εἰς αὐτήν·12 καὶ ἐὰν γυνή χωρισθῇ τὸν ἄνδρα αὑτῆς καὶ συζευχθῇ μὲ ἄλλον, μοιχεύεται.
13 Καὶ ἔφεραν πρὸς αὐτὸν παιδία, διὰ νὰ ἐγγίσῃ αὐτά· οἱ δὲ μαθηταὶ ἐπέπληττον τοὺς φέροντας.14 Ἰδὼν δὲ ὁ Ἰησοῦς ἠγανάκτησε καὶ εἶπε πρὸς αὐτούς· Ἀφήσατε τὰ παιδία νὰ ἔρχωνται πρὸς ἐμέ, καὶ μή ἐμποδίζετε αὐτά· διότι τῶν τοιούτων εἶναι ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ.15 Ἀληθῶς σᾶς λέγω, Ὅστις δὲν δεχθῇ τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ ὡς παιδίον, δὲν θέλει εἰσέλθει εἰς αὐτήν.16 Καὶ ἐναγκαλισθεὶς αὐτά, ἔθετε τὰς χεῖρας ἐπ᾿ αὐτὰ καὶ ηὐλόγει αὐτά.
17 Ἐνῷ δὲ ἐξήρχετο εἰς τὴν ὁδόν, ἔδραμέ τις καὶ γονυπετήσας ἔμπροσθεν αὐτοῦ, ἠρώτα αὐτόν· Διδάσκαλε ἀγαθέ, τί νὰ κάμω διὰ νὰ κληρονομήσω ζωήν αἰώνιον;18 Καὶ ὁ Ἰησοῦς εἶπε πρὸς αὐτόν· Τί μὲ λέγεις ἀγαθόν; Οὐδεὶς ἀγαθὸς εἰμή εἷς, ὁ Θεός.19 Τὰς ἐντολὰς ἐξεύρεις· Μή μοιχεύσῃς, Μή φονεύσῃς, Μή κλέψῃς, Μή ψευδομαρτυρήσῃς, Μή ἀποστερήσῃς, Τίμα τὸν πατέρα σου καὶ τὴν μητέρα.20 Ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπε πρὸς αὐτόν· Διδάσκαλε, ταῦτα πάντα ἐφύλαξα ἐκ νεότητός μου.21 Καὶ ὁ Ἰησοῦς ἐμβλέψας εἰς αὐτόν, ἠγάπησεν αὐτὸν καὶ εἶπε πρὸς αὐτόν· Ἕν σοι λείπει· ὕπαγε, πώλησον ὅσα ἔχεις καὶ δὸς εἰς τοὺς πτωχούς, καὶ θέλεις ἔχει θησαυρὸν ἐν οὐρανῷ, καὶ ἐλθέ, ἀκολούθει μοι, σηκώσας τὸν σταυρόν.22 Ἐκεῖνος ὅμως σκυθρωπάσας διὰ τὸν λόγον, ἀνεχώρησε λυπούμενος· διότι εἶχε κτήματα πολλά.
23 Καὶ περιβλέψας ὁ Ἰησοῦς, λέγει πρὸς τοὺς μαθητὰς αὑτοῦ· Πόσον δυσκόλως θέλουσιν εἰσέλθει εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ οἱ ἔχοντες τὰ χρήματα.24 Οἱ δὲ μαθηταὶ ἐξεπλήττοντο διὰ τοὺς λόγους αὐτοῦ. Καὶ ὁ Ἰησοῦς πάλιν ἀποκριθεὶς λέγει πρὸς αὐτούς· Τέκνα, πόσον δύσκολον εἶναι νὰ εἰσέλθωσιν εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ οἱ ἔχοντες τὸ θάρρος αὑτῶν εἰς τὰ χρήματα.25 Εὐκολώτερον εἶναι κάμηλος νὰ περάσῃ διὰ τῆς τρύπης τῆς βελόνης παρὰ πλούσιος νὰ εἰσέλθῃ εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ.26 Ἐκεῖνοι δὲ σφόδρα ἐξεπλήττοντο, λέγοντες πρὸς ἑαυτούς· Καὶ τίς δύναται νὰ σωθῇ;27 Ἐμβλέψας δὲ εἰς αὐτοὺς ὁ Ἰησοῦς, λέγει· Παρὰ ἀνθρώποις εἶναι ἀδύνατον, ἀλλ᾿ οὐχὶ παρὰ τῷ Θεῷ· διότι τὰ πάντα εἶναι δυνατὰ παρὰ τῷ Θεῷ.
28 Καὶ ἤρχισεν ὁ Πέτρος νὰ λέγῃ πρὸς αὐτόν· Ἰδού, ἡμεῖς ἀφήκαμεν πάντα καὶ σὲ ἠκολουθήσαμεν.29 Ἀποκριθεὶς δὲ ὁ Ἰησοῦς εἶπεν· Ἀληθῶς σᾶς λέγω, δὲν εἶναι οὐδεὶς ὅστις, ἀφήσας οἰκίαν ἤ ἀδελφοὺς ἤ ἀδελφὰς ἤ πατέρα ἤ μητέρα ἤ γυναῖκα ἤ τέκνα ἤ ἀγροὺς ἕνεκεν ἐμοῦ καὶ τοῦ εὐαγγελίου,30 δὲν θέλει λάβει ἑκατονταπλασίονα τώρα ἐν τῷ καιρῷ τούτῳ, οἰκίας καὶ ἀδελφοὺς καὶ ἀδελφὰς καὶ μητέρας καὶ τέκνα καὶ ἀγροὺς μετὰ διωγμῶν, καὶ ἐν τῷ ἐρχομένῳ αἰῶνι ζωήν αἰώνιον.31 Πολλοὶ ὅμως πρῶτοι θέλουσιν εἶσθαι ἔσχατοι καὶ οἱ ἔσχατοι πρῶτοι.
Δευ, Απρ 11, 2022
Χωρίο: Κατά Λουκάν 22:1-13
Διάρκεια: 47 Λεπτά 27 Δευτερόλεπτα
1 Ἐπλησίαζε δὲ ἡ ἐορτή τῶν ἀζύμων, λεγομένη Πάσχα.2 Καὶ ἐζήτουν οἱ ἀρχιερεῖς καὶ οἱ γραμματεῖς τὸ πῶς νὰ θανατώσωσιν αὐτὸν διότι ἐφοβοῦντο τὸν λαόν.3 Εἰσῆλθε δὲ ὁ Σατανᾶς εἰς τὸν Ἰούδαν τὸν ἐπονομαζόμενον Ἰσκαριώτην, ὄντα ἐκ τοῦ ἀριθμοῦ τῶν δώδεκα,4 καὶ ὑπῆγε καὶ συνελάλησε μετὰ τῶν ἀρχιερέων καὶ τῶν στρατηγῶν τὸ πῶς νὰ παραδώσῃ αὐτὸν εἰς αὐτούς.5 Καὶ ἐχάρησαν καὶ συνεφώνησαν νὰ δώσωσιν εἰς αὐτὸν ἀργύριον·6 καὶ ἔδωκεν ὑπόσχεσιν καὶ ἐζήτει εὐκαιρίαν νὰ παραδώσῃ αὐτὸν εἰς αὐτοὺς χωρὶς θορύβου.
7 Ἦλθε δὲ ἡ ἡμέρα τῶν ἀζύμων, καθ᾿ ἥν ἔπρεπε νὰ θυσιάσωσι τὸ πάσχα,8 καὶ ἀπέστειλε τὸν Πέτρον καὶ Ἰωάννην, εἰπών· Ὑπάγετε καὶ ἑτοιμάσατε εἰς ἡμᾶς τὸ πάσχα, διὰ νὰ φάγωμεν.9 Οἱ δὲ εἶπον πρὸς αὐτόν· Ποῦ θέλεις νὰ ἑτοιμάσωμεν;10 Ὁ δὲ εἶπε πρὸς αὐτούς· Ἰδού, ὅταν εἰσέλθητε εἰς τὴν πόλιν, θέλει σᾶς συναπαντήσει ἄνθρωπος βαστάζων σταμνίον ὕδατος· ἀκολουθήσατε αὐτὸν εἰς τὴν οἰκίαν ὅπου εἰσέρχεται.11 Καὶ θέλετε εἰπεῖ πρὸς τὸν οἰκοδεσπότην τῆς οἰκίας· Ὁ Διδάσκαλος σοὶ λέγει, Ποῦ εἶναι τὸ κατάλυμα, ὅπου θέλω φάγει τὸ πάσχα μετὰ τῶν μαθητῶν μου;12 καὶ ἐκεῖνος θέλει σᾶς δείξει ἀνώγεον μέγα ἐστρωμένον· ἐκεῖ ἑτοιμάσατε.13 Ἀφοῦ δὲ ὑπῆγον, εὗρον καθὼς εἶπε πρὸς αὐτούς, καὶ ἡτοίμασαν τὸ πάσχα.
Δευ, Απρ 04, 2022
Χωρίο: Α' Σαμουήλ 1:1-28
Διάρκεια: 32 Λεπτά 55 Δευτερόλεπτα
1 Ἦτο δὲ ἄνθρωπός τις ἐκ Ῥαμαθαΐμ-σοφίμ, ἐκ τοῦ ὄρους Ἐφραΐμ, καὶ τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ἐλκανά, υἱὸς τοῦ Ἰεροάμ, υἱοῦ Ἐλιού, υἱοῦ Θοού, υἱοῦ Σούφ, Ἐφραθαῖος.2 Καὶ εἶχεν οὗτος δύο γυναῖκας· τὸ ὄνομα τῆς μιᾶς Ἄννα, καὶ τὸ ὄνομα τῆς δευτέρας Φενίννα· ἡ μὲν Φενίννα εἶχε τέκνα, ἡ δὲ Ἄννα δὲν εἶχε τέκνα.
3 Ἀνέβαινε δὲ ὁ ἄνθρωπος οὗτος ἐκ τῆς πόλεως αὑτοῦ κατ᾿ ἔτος, διὰ νὰ προσκυνήσῃ καὶ νὰ προσφέρῃ θυσίαν πρὸς τὸν Κύριον τῶν δυνάμεων ἐν Σηλώ. Καὶ ἦσαν ἐκεῖ οἱ δύο υἱοὶ τοῦ Ἠλεί, Ὀφνεὶ καὶ Φινεές, ἱερεῖς τοῦ Κυρίου.4 Ἔφθασε δὲ ἡ ἡμέρα, καθ᾿ ἥν ἐθυσίασεν ὁ Ἐλκανὰ καὶ ἔδωκε μερίδας εἰς τὴν Φενίνναν τὴν γυναῖκα αὑτοῦ καὶ εἰς πάντας τοὺς υἱοὺς αὐτῆς καὶ τὰς θυγατέρας αὐτῆς.5 εἰς δὲ τὴν Ἄνναν ἔδωκε διπλασίαν μερίδα· διότι ἠγάπα τὴν Ἄνναν· ἀλλ᾿ ὁ Κύριος εἶχε κλείσει τὴν μήτραν αὐτῆς.6 Καὶ ἡ ἀντίζηλος αὐτῆς παρώξυνεν αὐτήν σφόδρα, ὥστε νὰ κάμνῃ αὐτήν νὰ ἀδημονῇ, ὅτι ὁ Κύριος εἶχε κλείσει τὴν μήτραν αὐτῆς.7 Καὶ οὕτως ἔκαμνε κατ᾿ ἔτος· ὁσάκις ἀνέβαινεν εἰς τὸν οἶκον τοῦ Κυρίου, οὕτω παρώξυνεν αὐτήν· καὶ ἐκείνη ἔκλαιε καὶ δὲν ἔτρωγεν.8 Εἶπε δὲ πρὸς αὐτήν Ἐλκανὰ ὁ ἀνήρ αὐτῆς, Ἄννα, διὰ τί κλαίεις; καὶ διὰ τί δὲν τρώγεις; καὶ διὰ τί ἡ καρδία σου εἶναι τεθλιμμένη; δὲν εἶμαι ἐγὼ εἰς σὲ καλήτερος παρὰ δέκα υἱοὺς;
9 Καὶ ἐσηκώθη ἡ Ἄννα, ἀφοῦ ἔφαγον ἐν Σηλὼ καὶ ἀφοῦ ἔπιον· ὁ δὲ Ἠλεὶ ὁ ἱερεὺς ἐκάθητο ἐπὶ καθέδρας, πλησίον τοῦ παραστάτου τῆς πύλης τοῦ ναοῦ τοῦ Κυρίου.10 Καὶ αὐτή ἦτο καταπικραμένη τὴν ψυχήν καὶ προσηύχετο εἰς τὸν Κύριον, κλαίουσα καθ᾿ ὑπερβολήν.11 Καὶ ηὐχήθη εὐχήν, λέγουσα, Κύριε τῶν δυνάμεων, ἐὰν ἐπιβλέψῃς τῳόντι εἰς τὴν ταπείνωσιν τῆς δούλης σου καὶ μὲ ἐνθυμηθῇς καὶ δὲν λησμονήσῃς τὴν δούλην σου, ἀλλὰ δώσῃς εἰς τὴν δούλην σου τέκνον ἀρσενικόν, τότε θέλω δώσει αὐτὸ εἰς τὸν Κύριον πάσας τὰς ἡμέρας τῆς ζωῆς αὐτοῦ, καὶ ξυράφιον δὲν θέλει ἀναβῆ ἐπὶ τὴν κεφαλήν αὐτοῦ.
12 Ἐνῷ δὲ αὐτή ἐξηκολούθει προσευχομένη ἐνώπιον τοῦ Κυρίου, ὁ Ἠλεὶ παρετήρει τὸ στόμα αὐτῆς.13 Πλήν ἡ Ἄννα αὐτή ἐλάλει ἐν τῇ καρδίᾳ αὑτῆς· μόνον τὰ χείλη αὐτῆς ἐκινοῦντο, ἀλλ᾿ ἡ φωνή αὐτῆς δὲν ἠκούετο· ὅθεν ὁ Ἠλεὶ ἐνόμισεν ὅτι ἦτο μεθυσμένη.14 Καὶ εἶπε πρὸς αὐτήν ὁ Ἠλεί, Ἕως πότε θέλεις εἶσθαι μεθύουσα; ἀπόβαλε τὸν οἶνόν σου ἀπὸ σοῦ.
15 Καὶ ἀπεκρίθη ἡ Ἄννα καὶ εἶπεν, Οὐχί, κύριέ μου, ἐγὼ εἶμαι γυνή κατατεθλιμμένη τὴν ψυχήν· οὔτε οἶνον οὔτε σίκερα δὲν ἔπιον, ἀλλ᾿ ἐξέχεα τὴν ψυχήν μου ἐνώπιον τοῦ Κυρίου·16 μή ὑπολάβῃς τὴν δούλην σου ὡς ἀχρείαν γυναῖκα· διότι ἐκ τοῦ πλήθους τοῦ πόνου μου καὶ τῆς θλίψεώς μου ἐλάλησα ἕως τώρα.
17 Τότε ἀπεκρίθη ὁ Ἠλεὶ καὶ εἶπεν, Ὕπαγε εἰς εἰρήνην· καὶ ὁ Θεὸς τοῦ Ἰσραήλ ἄς σοὶ δώσῃ τὴν αἴτησίν σου, τὴν ὁποίαν •τησας παρ᾿ αὐτοῦ.18 Ἡ δὲ εἶπεν, Εἴθε ἡ δούλη σου νὰ εὕρῃ χάριν εἰς τοὺς ὀφθαλμοὺς σου. Τότε ἀπῆλθεν ἡ γυνή εἰς τὴν ὁδὸν αὑτῆς καὶ ἔφαγε, καὶ τὸ πρόσωπον αὐτῆς δὲν ἦτο πλέον σκυθρωπόν.
19 Καὶ τὸ πρωΐ ἐσηκώθησαν ἐνωρίς, καὶ προσκυνήσαντες ἐνώπιον τοῦ Κυρίου, ἐπέστρεψαν καὶ ἦλθον εἰς τὴν οἰκίαν αὑτῶν εἰς Ῥαμάθ. Καὶ ὁ Ἐλκανὰ ἐγνώρισεν Ἄνναν τὴν γυναῖκα αὑτοῦ· καὶ ὁ Κύριος ἐνεθυμήθη αὐτήν.20 Καὶ ὅτε ἐπληρώθησαν αἱ ἡμέραι ἀφότου ἡ Ἄννα συνέλαβεν, ἐγέννησεν υἱὸν καὶ ἐκάλεσε τὸ ὄνομα αὐτοῦ Σαμουήλ, Διότι παρὰ Κυρίου •τησα αὐτόν, εἶπε.
21 Καὶ ἀνέβη ὁ ἄνθρωπος Ἐλκανὰ καὶ πᾶς ὁ οἶκος αὐτοῦ, διὰ νὰ προσφέρῃ πρὸς τὸν Κύριον τὴν ἐτήσιον θυσίαν καὶ τὴν εὐχήν αὑτοῦ.22 Ἀλλ᾿ ἡ Ἄννα δὲν ἀνέβη· διότι εἶπε πρὸς τὸν ἄνδρα αὑτῆς, Δὲν θέλω ἀναβῆ ἑωσοῦ τὸ παιδίον ἀπογαλακτισθῇ· καὶ τότε θέλω φέρει αὐτό, διὰ νὰ ἐμφανισθῇ ἐνώπιον τοῦ Κυρίου καὶ ἐκεῖ νὰ κατοικῇ διαπαντός.23 Καὶ εἶπε πρὸς αὐτήν Ἐλκανὰ ὁ ἀνήρ αὐτῆς, Κάμε ὅ, τι σοὶ φαίνεται καλόν· κάθου ἑωσοῦ ἀπογαλακτίσῃς αὐτό· μόνον ὁ Κύριος νὰ ἐκπληρώσῃ τὸν λόγον αὑτοῦ. Καὶ ἐκάθισεν ἡ γυνή καὶ ἐθήλαζε τὸν υἱὸν αὑτῆς, ἑωσοῦ ἀπεγαλάκτισεν αὐτόν.
24 Καὶ ἀφοῦ ἀπεγαλάκτισεν αὐτόν, ἀνεβίβασεν αὐτὸν μεθ᾿ ἑαυτῆς, μετὰ τριῶν μόσχων καὶ ἑνὸς ἐφὰ ἀλεύρου καὶ ἀσκοῦ οἴνου, καὶ ἔφερεν αὐτὸν εἰς τὸν οἶκον τοῦ Κυρίου ἐν Σηλώ· τὸ δὲ παιδίον ἦτο μικρόν.25 Καὶ ἔσφαξαν τὸν μόσχον καὶ ἔφεραν τὸ παιδίον πρὸς τὸν Ἠλεί.26 Καὶ εἶπεν ἡ Ἄννα, Ὦ, κύριέ μου! ζῇ ἡ ψυχή σου, κύριέ μου, ἐγὼ εἶμαι ἡ γυνή, ἥτις ἐστάθη ἐνταῦθα πλησίον σου, δεομένη τοῦ Κυρίου·27 περὶ τοῦ παιδίου τούτου ἐδεόμην· καὶ ὁ Κύριος ἔδωκεν εἰς ἐμὲ τὴν αἴτησίν μου, τὴν ὁποίαν •τησα παρ᾿ αὐτοῦ·28 ὅθεν καὶ ἐγὼ ἐδάνεισα αὐτὸ εἰς τὸν Κύριον· πάσας τὰς ἡμέρας τῆς ζωῆς αὑτοῦ θέλει εἶσθαι δανεισμένον εἰς τὸν Κύριον. Καὶ προσεκύνησεν ἐκεῖ τὸν Κύριον.
