Δευ, Μαρ 17, 2025
Χωρίο: Κατά Ματθαίον 12:22-37
Διάρκεια: 46 Λεπτά 35 Δευτερόλεπτα
22Τότε ἐφέρθη πρὸς αὐτὸν δαιμονιζόμενος τυφλὸς καὶ κωφός, καὶ ἐθεράπευσεν αὐτόν, ὥστε ὁ τυφλὸς καὶ κωφὸς καὶ ἐλάλει καὶ ἔβλεπε.23Καὶ ἐξεπλήττοντο πάντες οἱ ὄχλοι καὶ ἔλεγον· Μήπως εἶναι οὗτος ὁ υἱὸς τοῦ Δαβίδ;24Οἱ δὲ Φαρισαῖοι ἀκούσαντες εἶπον· Οὗτος δὲν ἐκβάλλει τὰ δαιμόνια εἰμή διὰ τοῦ Βεελζεβούλ, τοῦ ἄρχοντος τῶν δαιμονίων.25Νοήσας δὲ ὁ Ἰησοῦς τοὺς διαλογισμοὺς αὐτῶν, εἶπε πρὸς αὐτούς· Πᾶσα βασιλεία διαιρεθεῖσα καθ᾿ ἑαυτῆς ἐρημοῦται, καὶ πᾶσα πόλις ἤ οἰκία διαιρεθεῖσα καθ᾿ ἑαυτῆς δὲν θέλει σταθῆ.26Καὶ ἄν ὁ Σατανᾶς τὸν Σατανᾶν ἐκβάλλῃ, διῃρέθη καθ᾿ ἑαυτοῦ· πῶς λοιπὸν θέλει σταθῆ ἡ βασιλεία αὐτοῦ;27Καὶ ἄν ἐγὼ διὰ τοῦ Βεελζεβοὺλ ἐκβάλλω τὰ δαιμόνια, οἱ υἱοὶ σας διὰ τίνος ἐκβάλλουσι; διὰ τοῦτο αὐτοὶ θέλουσιν εἶσθαι κριταὶ σας.28Ἀλλ᾿ ἐὰν ἐγὼ διὰ Πνεύματος Θεοῦ ἐκβάλλω τὰ δαιμόνια, ἄρα ἔφθασεν εἰς ἐσᾶς ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ.29Ἤ πῶς δύναταί τις νὰ εἰσέλθῃ εἰς τὴν οἰκίαν τοῦ δυνατοῦ καὶ νὰ διαρπάσῃ τὰ σκεύη αὐτοῦ, ἐὰν πρῶτον δὲν δέσῃ τὸν δυνατόν; καὶ τότε θέλει διαρπάσει τὴν οἰκίαν αὐτοῦ.30Ὅστις δὲν εἶναι μετ᾿ ἐμοῦ εἶναι κατ᾿ ἐμοῦ, καὶ ὅστις δὲν συνάγει μετ᾿ ἐμοῦ σκορπίζει.
31Διὰ τοῦτο σᾶς λέγω, Πᾶσα ἁμαρτία καὶ βλασφημία θέλει συγχωρηθῆ εἰς τοὺς ἀνθρώπους, ἡ κατὰ τοῦ Πνεύματος ὅμως βλασφημία δὲν θέλει συγχωρηθῆ εἰς τοὺς ἀνθρώπους·32καὶ ὅστις εἴπῃ λόγον κατὰ τοῦ Υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου, θέλει συγχωρηθῆ εἰς αὐτόν· ὅστις ὅμως εἴπῃ κατὰ τοῦ Πνεύματος τοῦ Ἁγίου, δὲν θέλει συγχωρηθῆ εἰς αὐτὸν οὔτε ἐν τούτῳ τῷ αἰῶνι οὔτε ἐν τῷ μέλλοντι.
33Ἤ κάμετε τὸ δένδρον καλόν, καὶ τὸν καρπὸν αὐτοῦ καλόν, ἤ κάμετε τὸ δένδρον σαπρόν, καὶ τὸν καρπὸν αὐτοῦ σαπρόν· διότι ἐκ τοῦ καρποῦ γνωρίζεται τὸ δένδρον.34Γεννήματα ἐχιδνῶν, πῶς δύνασθε νὰ λαλῆτε καλὰ ὄντες πονηροί; διότι ἐκ τοῦ περισσεύματος τῆς καρδίας λαλεῖ τὸ στόμα.35Ὁ καλὸς ἄνθρωπος ἐκ τοῦ καλοῦ θησαυροῦ τῆς καρδίας ἐκβάλλει τὰ καλά, καὶ ὁ πονηρὸς ἄνθρωπος ἐκ τοῦ πονηροῦ θησαυροῦ ἐκβάλλει πονηρά.36Σᾶς λέγω δὲ ὅτι διὰ πάντα λόγον ἀργόν, τὸν ὁποῖον ἤθελον λαλήσει οἱ ἄνθρωποι, θέλουσιν ἀποδώσει λόγον δι᾿ αὐτὸν ἐν ἡμέρᾳ κρίσεως.37Διότι ἐκ τῶν λόγων σου θέλεις δικαιωθῆ, καὶ ἐκ τῶν λόγων σου θέλεις καταδικασθῆ.
Δευ, Δεκ 02, 2024
Χωρίο: Αποκάλυψις Ιωάννου 19:11-21
Διάρκεια: 23 Λεπτά 46 Δευτερόλεπτα
11Καὶ εἶδον τὸν οὐρανὸν ἀνεωγμένον, καὶ ἰδοὺ ἵππος λευκός, καὶ ὁ καθήμενος ἐπ᾿ αὐτὸν ἐκαλεῖτο Πιστὸς καὶ Ἀληθινός, καὶ κρίνει καὶ πολεμεῖ ἐν δικαιοσύνῃ.12Οἱ δὲ ὀφθαλμοὶ αὐτοῦ ἦσαν ὡς φλὸξ πυρός, καὶ ἐπὶ τῆς κεφαλῆς αὐτοῦ διαδήματα πολλά, καὶ εἶχεν ὄνομα γεγραμμένον, τὸ ὁποῖον οὐδεὶς γνωρίζει εἰμή αὐτός,13καὶ ἦτο ἐνδεδυμένος ἱμάτιον βεβαμμένον μὲ αἷμα, καὶ καλεῖται τὸ ὄνομα αὐτοῦ· ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ.14Καὶ τὰ στρατεύματα τὰ ἐν τῷ οὐρανῷ ἠκολούθουν αὐτὸν ἐφ᾿ ἵππων λευκῶν, ἐνδεδυμένοι βύσσινον λευκὸν καὶ καθαρόν.15Καὶ ἐκ τοῦ στόματος αὐτοῦ ἐξέρχεται ῥομφαία κοπτερά, διὰ νὰ κτυπᾷ μὲ αὐτήν τὰ ἔθνη· καὶ αὐτὸς θέλει ποιμάνει αὐτοὺς ἐν ῥάβδῳ σιδηρᾷ· καὶ αὐτὸς πατεῖ τὸν ληνὸν τοῦ οἴνου τοῦ θυμοῦ καὶ τῆς ὀργῆς τοῦ Θεοῦ τοῦ παντοκράτορος·16καὶ ἐπὶ τὸ ἱμάτιον καὶ ἐπὶ τὸν μηρὸν αὑτοῦ ἔχει γεγραμμένον τὸ ὄνομα, Βασιλεὺς βασιλέων καὶ Κύριος κυρίων.
17Καὶ εἶδον ἕνα ἄγγελον ἱστάμενον ἐν τῷ ἡλίῳ, καὶ ἔκραξε μετὰ φωνῆς μεγάλης, λέγων πρὸς πάντα τὰ ὄρνεα τὰ πετώμενα εἰς τὸ μεσουράνημα· Ἔλθετε καὶ συνάγεσθε εἰς τὸ δεῖπνον τοῦ μεγάλου Θεοῦ,18διὰ νὰ φάγητε σάρκας βασιλέων καὶ σάρκας χιλιάρχων καὶ σάρκας ἰσχυρῶν καὶ σάρκας ἵππων καὶ τῶν καθημένων ἐπ᾿ αὐτῶν καὶ σάρκας πάντων ἐλευθέρων καὶ δούλων καὶ μικρῶν καὶ μεγάλων.
19Καὶ εἶδον τὸ θηρίον καὶ τοὺς βασιλεῖς τῆς γῆς καὶ τὰ στρατεύματα αὐτῶν συνηγμένα, διὰ νὰ κάμωσι πόλεμον μὲ τὸν καθήμενον ἐπὶ τοῦ ἵππου καὶ μὲ τὸ στράτευμα αὐτοῦ.20Καὶ ἐπιάσθη τὸ θηρίον καὶ μετὰ τούτου ὁ ψευδοπροφήτης, ὅστις ἔκαμε τὰ σημεῖα ἐνώπιον αὐτοῦ, μὲ τὰ ὁποῖα ἐπλάνησε τοὺς λαβόντας τὸ χάραγμα τοῦ θηρίου καὶ τοὺς προσκυνοῦντας τὴν εἰκόνα αὐτοῦ· ζῶντες ἐρρίφθησαν οἱ δύο εἰς τὴν λίμνην τοῦ πυρός, τὴν καιομένην μὲ τὸ θεῖον.21Καὶ οἱ λοιποὶ ἐφονεύθησαν μὲ τὴν ῥομφαίαν τοῦ καθημένου ἐπὶ τοῦ ἵππου, τὴν ἐξερχομένην ἐκ τοῦ στόματος αὐτοῦ· καὶ πάντα τὰ ὄρνεα ἐχορτάσθησαν ἐκ τῶν σαρκῶν αὐτῶν.
Κυρ, Νοε 03, 2024
Χωρίο: Αβδιού 1:2-4
Διάρκεια: 37 Λεπτά 22 Δευτερόλεπτα
2Ἰδού, σὲ κατέστησα μικρὸν μεταξὺ τῶν ἐθνῶν· εἶσαι καταπεφρονημένος σφόδρα.3Ἡ ὑπερηφανία τῆς καρδίας σου ἠπάτησε σὲ τὸν κατοικοῦντα ἐν τοῖς κοιλώμασι τῶν κρημνῶν, τοῦ ὁποίου ἡ κατοικία εἶναι ὑψηλή, ὅστις λέγει ἐν τῇ καρδίᾳ αὑτοῦ, Τίς θέλει μὲ καταβιβάσει εἰς τὴν γῆν;4Ἐὰν μετεωρισθῇς ὡς ἀετὸς καὶ ἐὰν θέσῃς τὴν φωλεὰν σου ἀναμέσον τῶν ἄστρων, καὶ ἐκεῖθεν θέλω σὲ καταβιβάσει, λέγει Κύριος.
Κυρ, Οκτ 27, 2024
Χωρίο: Κατά Λουκάν 1:46-55
Διάρκεια: 22 Λεπτά 14 Δευτερόλεπτα
46Καὶ εἶπεν ἡ Μαριάμ· Μεγαλύνει ἡ ψυχή μου τὸν Κύριον47καὶ ἠγαλλίασε τὸ πνεῦμά μου εἰς τὸν Θεὸν τὸν Σωτῆρά μου,48διότι ἐπέβλεψεν ἐπὶ τὴν ταπείνωσιν τῆς δούλης αὑτοῦ. Ἐπειδή ἰδού, ἀπὸ τοῦ νῦν θέλουσι μὲ μακαρίζει πᾶσαι αἱ γενεαί·49διότι ἔκαμεν εἰς ἐμὲ μεγαλεῖα ὁ δυνατὸς καὶ ἅγιον τὸ ὄνομα αὐτοῦ,50καὶ τὸ ἔλεος αὐτοῦ εἰς γενεὰς γενεῶν ἐπὶ τοὺς φοβουμένους αὐτόν.51Ἐνήργησε κραταιῶς διὰ τοῦ βραχίονος αὑτοῦ· διεσκόρπισε τοὺς ὑπερηφάνους κατὰ τὰ διανοήματα τῆς καρδίας αὐτῶν.52Ἐκρήμνισε δυνάστας ἀπὸ θρόνων καὶ ὕψωσε ταπεινούς,53πεινῶντας ἐνέπλησεν ἀπὸ ἀγαθὰ καὶ πλουτοῦντας ἐξαπέστειλε κενούς.54Ἐβοήθησεν Ἰσραήλ τὸν δοῦλον αὑτοῦ, ἐνθυμηθεὶς τὸ ἔλεος αὑτοῦ,55Καθὼς ἐλάλησε πρὸς τοὺς πατέρας ἡμῶν, πρὸς τὸν Ἀβραὰμ καὶ πρὸς τὸ σπέρμα αὐτοῦ εἰς τὸν αἰῶνα.
Κυρ, Οκτ 27, 2024
Χωρίο: Ιεζεκιήλ 17:1-10
Διάρκεια: 24 Λεπτά 18 Δευτερόλεπτα
1Καὶ ἔγεινε λόγος Κυρίου πρὸς ἐμέ, λέγων,2Υἱὲ ἀνθρώπου, πρόβαλε αἴνιγμα καὶ παροιμιάσθητι παροιμίαν πρὸς τὸν οἶκον Ἰσραήλ·
3καὶ εἰπέ, Οὕτω λέγει Κύριος ὁ Θεός· Ὁ ἀετὸς ὁ μέγας ὁ μεγαλοπτέρυγος, ὁ μακρὸς εἰς τὴν ἔκτασιν, ὁ πλήρης πτερῶν ποικιλοχρόων, ἦλθεν εἰς τὸν Λίβανον καὶ ἔλαβε τὸν ὑψηλότερον κλάδον τῆς κέδρου·4ἀπέκοψε τὰ ἄκρα τῶν τρυφερῶν αὐτοῦ κλάδων καὶ ἔφερεν αὐτὰ εἰς γῆν ἐμπορικήν· ἔθεσεν αὐτὰ εἰς πόλιν ἐμπόρων.5Καὶ ἔλαβεν ἀπὸ τοῦ σπέρματος τῆς γῆς καὶ ἔθεσεν αὐτὸ εἰς πεδίον σπόριμον· πλησίον πολλῶν ὑδάτων ἔφερεν αὐτὸ· ὡς ἱτέαν ἔθεσεν αὐτό.6Καὶ ἐβλάστησε καὶ ἔγεινεν ἄμπελος πλατεῖα, χαμηλή εἰς τὸ ἀνάστημα, τῆς ὁποίας τὰ κλήματα ἐστρέφοντο πρὸς αὐτὸν καὶ αἱ ῥίζαι αὐτῆς ἦσαν ὑποκάτω αὐτοῦ· καὶ ἔγεινεν ἄμπελος καὶ ἔκαμε κλήματα καὶ ἐξέδωκε βλαστούς.
7Ἦτο καὶ ἄλλος ἀετὸς μέγας, ὁ μεγαλοπτέρυγος καὶ πολύπτερος· καὶ ἰδού, ἡ ἄμπελος αὕτη ἐξέτεινε τὰς ῥίζας αὑτῆς πρὸς αὐτόν, καὶ ἥπλωσε τοὺς κλάδους αὑτῆς πρὸς αὐτόν, διὰ νὰ ποτίσῃ αὐτήν διὰ τῶν αὐλακίων τῆς φυτεύσεως αὐτῆς.8Ἦτο πεφυτευμένη ἐν γῇ καλῇ πλησίον ὑδάτων πολλῶν, διὰ νὰ κάμῃ βλαστοὺς καὶ νὰ φέρῃ καρπόν, ὥστε νὰ γείνῃ ἄμπελος ἀγαθή.
9Εἰπέ, Οὕτω λέγει Κύριος ὁ Θεός· θέλει εὐοδωθῆ; δὲν θέλει ἀνασπάσει αὐτὸς τὰς ῥίζας αὐτῆς καὶ κόψει τὸν καρπὸν αὐτῆς, ὥστε νὰ ξηρανθῇ; θέλει ξηρανθῆ κατὰ πάντα τὰ φύλλα τοῦ βλαστήματος αὑτῆς, χωρὶς μάλιστα μεγάλης δυνάμεως ἤ πολλοῦ λαοῦ, διὰ νὰ ἐκσπάσῃ αὐτήν ἐκ τῶν ῥιζῶν αὐτῆς.10Ναί, ἰδού, φυτευθεῖσα θέλει εὐοδωθῆ; δὲν θέλει ξηρανθῆ ὁλοκλήρως, ὡς ὅταν ἐγγίσῃ αὐτήν ὁ ἀνατολικὸς ἄνεμος; θέλει ξηρανθῆ ἐν ταῖς αὔλαξιν ὅπου ἐβλάστησε.
Κυρ, Οκτ 13, 2024
Χωρίο: Ησαΐας 35:1-10
Διάρκεια: 39 Λεπτά 16 Δευτερόλεπτα
1Ἡ ἔρημος καὶ ἡ ἄνυδρος θέλουσιν εὐφρανθῆ δι᾿ αὐτά, καὶ ἡ ἐρημία θέλει ἀγαλλιασθῆ καὶ ἀνθήσει ὡς ῥόδον.
2Θέλει ἀνθήσει ἐν ἀφθονίᾳ καὶ ἀγαλλιασθῆ μάλιστα χαίρουσα καὶ ἀλαλάζουσα· ἡ δόξα τοῦ Λιβάνου θέλει δοθῆ εἰς αὐτήν, ἡ τιμή τοῦ Καρμήλου καὶ Σαρών· οἱ τόποι οὗτοι θέλουσιν ἰδεῖ τὴν δόξαν τοῦ Κυρίου καὶ τὴν μεγαλωσύνην τοῦ Θεοῦ ἡμῶν.3Ἐνισχύσατε τὰς κεχαυνωμένας χεῖρας· καὶ στερεώσατε τὰ παραλελυμένα γόνατα.4Εἴπατε πρὸς τοὺς πεφοβισμένους τὴν καρδίαν, Ἰσχύσατε, μή φοβεῖσθε· ἰδού, ὁ Θεὸς σας θέλει ἐλθεῖ μετ᾿ ἐκδικήσεως, ὁ Θεὸς μετὰ ἀνταποδόσεως· αὐτὸς θέλει ἐλθεῖ καὶ θέλει σᾶς σώσει.5Τότε οἱ ὀφθαλμοὶ τῶν τυφλῶν θέλουσιν ἀνοιχθῆ καὶ τὰ ὦτα τῶν κωφῶν θέλουσιν ἀκούσει.6Τότε ὁ χωλὸς θέλει πηδᾷ ὡς ἔλαφος καὶ ἡ γλῶσσα τοῦ μογιλάλου θέλει ψάλλει· διότι ἐν τῇ ἐρήμῳ θέλουσιν ἀναβλύσει ὕδατα καὶ ῥεύματα ἐν τῇ ἐρημίᾳ.
7Καὶ ἡ ξηρὰ γῆ θέλει κατασταθῆ λίμνη καὶ ἡ διψῶσα γῆ πηγαὶ ὕδατος· ἐν τῇ κατοικίᾳ τῶν θώων, ὅπου ἐκοίτοντο, θέλει εἶσθαι χλόη μετὰ καλάμων καὶ σπάρτων.8Καὶ ἐκεῖ θέλει εἶσθαι λεωφόρος καὶ ὁδὸς καὶ θέλει ὀνομασθῆ, Ὁδὸς ἁγία· ὁ ἀκάθαρτος δὲν θέλει περάσει δι᾿ αὐτῆς ἀλλὰ θέλει εἶσθαι δι᾿ αὐτοὺς· ὁ ὁδεύων καὶ οἱ μωροὶ δὲν θέλουσι πλανᾶσθαι.9Λέων δὲν θέλει εἶσθαι ἐκεῖ καὶ θηρίον ἁρπακτικὸν δὲν θέλει ἀναβῆ ἐκεῖ· δὲν θέλει εὑρεθῆ ἐκεῖ· ἀλλὰ οἱ λελυτρωμένοι θέλουσι περιπατεῖ ἐκεῖ.10Καὶ οἱ λελυτρωμένοι τοῦ Κυρίου θέλουσιν ἐπιστρέψει καὶ ἐλθεῖ ἐν ἀλαλαγμῷ εἰς τὴν Σιών· καὶ εὐφροσύνη αἰώνιος θέλει εἶσθαι ἐπὶ τῆς κεφαλῆς αὐτῶν· ἀγαλλίασιν καὶ εὐφροσύνην θέλουσιν ἀπολαύσει· ἡ λύπη δὲ καὶ ὁ στεναγμὸς θέλουσι φύγει.
Δευ, Σεπ 30, 2024
Χωρίο: Α' Σαμουήλ 7:2-12
Διάρκεια: 41 Λεπτά 41 Δευτερόλεπτα
2Καὶ ἀφ᾿ ἧς ἡμέρας ἐτέθη ἡ κιβωτὸς ἐν Κιριὰθ-ἰαρείμ, παρῆλθε καιρὸς πολύς· καὶ ἔγειναν εἴκοσι ἔτη· καὶ πᾶς ὁ οἶκος Ἰσραήλ ἐστέναζεν, ἀναζητῶν τὸν Κύριον.
3Καὶ εἶπε Σαμουήλ πρὸς πάντα τὸν οἶκον Ἰσραήλ, λέγων, Ἐὰν σεῖς ἐπιστρέφητε ἐξ ὅλης ὑμῶν τῆς καρδίας πρὸς τὸν Κύριον, ἀποβάλετε ἐκ μέσου ὑμῶν τοὺς θεοὺς τοὺς ἀλλοτρίους καὶ τὰς Ἀσταρώθ, καὶ ἑτοιμάσατε τὰς καρδίας ὑμῶν πρὸς τὸν Κύριον καὶ αὐτὸν μόνον λατρεύετε· καὶ θέλει ἐλευθερώσει ὑμᾶς ἐκ χειρὸς τῶν Φιλισταίων.4Τότε ἀπέβαλον οἱ υἱοὶ Ἰσραήλ τοὺς Βααλεὶμ καὶ τὰς Ἀσταρὼθ καὶ ἐλάτρευσαν τὸν Κύριον μόνον.5Καὶ εἶπε Σαμουήλ, Συνάξατε πάντα τὸν Ἰσραήλ εἰς Μισπά, καὶ θέλω προσευχηθῆ ὑπὲρ ὑμῶν πρὸς τὸν Κύριον. 6Καὶ συνήχθησαν ὁμοῦ εἰς Μισπά, καὶ ἤντλησαν ὕδωρ καὶ ἐξέχεαν ἐνώπιον τοῦ Κυρίου, καὶ ἐνήστευσαν τὴν ἡμέραν ἐκείνην καὶ εἶπον ἐκεῖ, Ἡμαρτήσαμεν εἰς τὸν Κύριον. Καὶ ἔκρινεν ὁ Σαμουήλ τοὺς υἱοὺς Ἰσραήλ ἐν Μισπά.
7Ὅτε δὲ ἤκουσαν οἱ Φιλισταῖοι ὅτι συνηθροίσθησαν οἱ υἱοὶ Ἰσραήλ εἰς Μισπὰ ἀνέβησαν οἱ σατράπαι τῶν Φιλισταίων κατὰ τοῦ Ἰσραήλ. Καὶ ἀκούσαντες οἱ υἱοὶ Ἰσραήλ, ἐφοβήθησαν ἀπὸ προσώπου τῶν Φιλισταίων.8Καὶ εἶπον οἱ υἱοὶ Ἰσραήλ πρὸς τὸν Σαμουήλ, Μή παύσῃς βοῶν ὑπὲρ ἡμῶν πρὸς Κύριον τὸν Θεὸν ἡμῶν, διὰ νὰ σώσῃ ἡμᾶς ἐκ χειρὸς τῶν Φιλισταίων.9Καὶ ἔλαβεν ὁ Σαμουήλ ἕν ἀρνίον γαλαθηνόν, καὶ προσέφερεν ὁλόκληρον ὁλοκαύτωμα εἰς τὸν Κύριον· καὶ ἐβόησεν ὁ Σαμουήλ πρὸς τὸν Κύριον ὑπὲρ τοῦ Ἰσραήλ· καὶ ἐπήκουσεν αὐτοῦ ὁ Κύριος.
10Καὶ ἐνῷ προσέφερεν ὁ Σαμουήλ τὸ ὁλοκαύτωμα, ἐπλησίασαν οἱ Φιλισταῖοι διὰ νὰ πολεμήσωσι κατὰ τοῦ Ἰσραήλ· καὶ ἐβρόντησεν ὁ Κύριος ἐν φωνῇ μεγάλῃ τὴν ἡμέραν ἐκείνην ἐπὶ τοὺς Φιλισταίους καὶ κατετρόπωσεν αὐτούς· καὶ ἐκτυπήθησαν ἔμπροσθεν τοῦ Ἰσραήλ.11Καὶ ἐξῆλθον οἱ ἄνδρες Ἰσραήλ ἐκ Μισπά, καὶ κατεδίωξαν τοὺς Φιλισταίους καὶ ἐπάταξαν αὐτούς, ἕως ὑποκάτω τῆς Βαὶθ-χάρ.12Τότε ἔλαβεν ὁ Σαμουήλ ἕνα λίθον καὶ ἔστησε μεταξὺ Μισπὰ καὶ Σὲν καὶ ἐκάλεσε τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ἔβεν-ἔζερ, λέγων, Μέχρι τοῦδε ἐβοήθησεν ἡμᾶς ὁ Κύριος.
Δευ, Αυγ 05, 2024
Χωρίο: Ιώβ 11:11-20
Διάρκεια: 45 Λεπτά 36 Δευτερόλεπτα
11Διότι αὐτὸς γνωρίζει τὴν ματαιότητα τῶν ἀνθρώπων, καὶ βλέπει τὴν ἀσέβειαν· καὶ δὲν θέλει ἐξετάσει;
12Ὁ δὲ μάταιος ἄνθρωπος ὑπερηφανεύεται, καὶ γεννᾶται ὁ ἄνθρωπος ἄγριον ὀνάριον.13Ἐὰν σὺ ἑτοιμάσῃς τὴν καρδίαν σου καὶ ἐκτείνῃς τὰς χεῖράς σου πρὸς αὐτόν·14ἐὰν τὴν ἀνομίαν, τὴν ἐν χερσὶ σου, ἀπομακρύνῃς καὶ δὲν ἀφίνῃς νὰ κατοικήσῃ ἀσέβεια ἐν ταῖς σκηναῖς σου·15τότε βεβαίως θέλεις ὑψώσει τὸ πρόσωπόν σου ἀκηλίδωτον· μάλιστα θέλεις εἶσθαι σταθερὸς καὶ δὲν θέλεις φοβεῖσθαι.16Διότι σὺ θέλεις λησμονήσει τὴν θλῖψιν· θέλεις ἐνθυμηθῆ αὐτήν ὡς ὕδατα διαρρεύσαντα·17καὶ ὁ καιρὸς σου θέλει ἀνατείλει λαμπρότερος τῆς μεσημβρίας· καὶ ἐὰν ἐπέλθῃ σκότος ἐπὶ σέ, πάλιν θέλεις γείνει ὡς ἡ αὐγή·18καὶ θέλεις εἶσθαι ἀσφαλής, διότι ὑπάρχει ἐλπὶς εἰς σέ· ναί, θέλεις σκάπτει διὰ τὴν σκηνήν σου καὶ θέλεις κοιμᾶσθαι ἐν ἀσφαλείᾳ·19θέλεις πλαγιάζει, καὶ οὐδεὶς θέλει σὲ τρομάζει· καὶ πολλοὶ θέλουσιν ἱκετεύει τὸ πρόσωπόν σου.20Τῶν δὲ ἀσεβῶν οἱ ὀφθαλμοὶ θέλουσι μαρανθῆ, καὶ καταφύγιον θέλει λείψει ἀπ᾿ αὐτῶν, καὶ ἡ ἐλπὶς αὐτῶν θέλει εἶσθαι νὰ ἐκπνεύσωσι.
Δευ, Ιουλ 29, 2024
Χωρίο: Δανιήλ 10:1-21
Διάρκεια: 48 Λεπτά 13 Δευτερόλεπτα
1Ἐν τῷ τρίτῳ ἔτει τοῦ Κύρου, βασιλέως τῆς Περσίας, ἀπεκαλύφθη λόγος εἰς τὸν Δανιήλ, τοῦ ὁποίου τὸ ὄνομα ἐκλήθη Βαλτασάσαρ· καὶ ὁ λόγος ἦτο ἀληθινὸς καὶ ἡ δύναμις τῶν λεγομένων μεγάλη· καὶ κατέλαβε τὸν λόγον καὶ ἐννόησε τὴν ὀπτασίαν.
2Ἐν ταῖς ἡμέραις ἐκείναις ἐγὼ ὁ Δανιήλ ἤμην πενθῶν τρεῖς ὁλοκλήρους ἑβδομάδας.3Ἄρτον ἐπιθυμητὸν δὲν ἔφαγον καὶ κρέας καὶ οἶνος δὲν εἰσῆλθεν εἰς τὸ στόμα μου οὐδὲ ἤλειψα ἐμαυτὸν παντελῶς, μέχρι συμπληρώσεως τριῶν ὁλοκλήρων ἑβδομάδων.4Καὶ τὴν εἰκοστήν τετάρτην ἡμέραν τοῦ πρώτου μηνός, ἐνῷ ἤμην παρὰ τὴν ὄχθην τοῦ μεγάλου ποταμοῦ, ὅστις εἶναι ὁ Τίγρις,5ἐσήκωσα τοὺς ὀφθαλμοὺς μου καὶ εἶδον καὶ ἰδού, εἷς ἄνθρωπος ἐνδεδυμένος λινὰ καὶ αἱ ὀσφύες αὐτοῦ ἦσαν περιεζωσμέναι μὲ χρυσίον καθαρὸν τοῦ Οὐφάζ,6τὸ δὲ σῶμα αὐτοῦ ἦτο ὡς βηρύλλιον, καὶ τὸ πρόσωπον αὐτοῦ ὡς θέα ἀστραπῆς, καὶ οἱ ὀφθαλμοὶ αὐτοῦ ὡς λαμπάδες πυρός, καὶ οἱ βραχίονες αὐτοῦ καὶ οἱ πόδες αὐτοῦ ὡς ὄψις χαλκοῦ στίλβοντος, καὶ ἡ φωνή τῶν λόγων αὐτοῦ ὡς φωνή ὄχλου.
7Καὶ μόνος ἐγὼ ὁ Δανιήλ εἶδον τὴν ὄρασιν· οἱ δὲ ἄνδρες οἱ ὄντες μετ᾿ ἐμοῦ δὲν εἶδον τὴν ὄρασιν· ἀλλὰ τρόμος μέγας ἐπέπεσεν ἐπ᾿ αὐτοὺς καὶ ἔφυγον διὰ νὰ κρυφθῶσιν.8Ἐγὼ λοιπὸν ἔμεινα μόνος καὶ εἶδον τὴν ὄρασιν τὴν μεγάλην ταύτην, καὶ δὲν ἀπέμεινεν ἰσχὺς ἐν ἐμοί· καὶ ἡ ἀκμή μου μετεστράφη ἐν ἐμοὶ εἰς μαρασμὸν καὶ δὲν ἔμεινεν ἰσχὺς ἐν ἐμοί.9Ἤκουσα ὅμως τὴν φωνήν τῶν λόγων αὐτοῦ· καὶ ἐνῷ ἤκουον τὴν φωνήν τῶν λόγων αὐτοῦ, ἐγὼ ἤμην βεβυθισμένος εἰς βαθὺν ὕπνον ἐπὶ πρόσωπόν μου καὶ τὸ πρόσωπόν μου ἐπὶ τὴν γῆν.10Καὶ ἰδού, χεὶρ μὲ ἤγγισε καὶ μὲ ἤγειρεν ἐπὶ τὰ γόνατά μου καὶ τὰς παλάμας τῶν χειρῶν μου.
11Καὶ εἶπε πρὸς ἐμέ, Δανιήλ, ἀνήρ σφόδρα ἀγαπητέ, ἐννόησον τοὺς λόγους, τοὺς ὁποίους ἐγὼ λαλῶ πρὸς σέ, καὶ στῆθι ὀρθός· διότι πρὸς σὲ ἀπεστάλην τώρα. Καὶ ὅτε ἐλάλησε πρὸς ἐμὲ τὸν λόγον τοῦτον, ἐσηκώθην ἔντρομος.12Καὶ εἶπε πρὸς ἐμέ, Μή φοβοῦ, Δανιήλ· διότι ἀπὸ τῆς πρώτης ἡμέρας, καθ᾿ ἥν ἔδωκας τὴν καρδίαν σου εἰς τὸ νὰ ἐννοῇς καὶ κακουχῆσαι ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ σου, εἰσηκούσθησαν οἱ λόγοι σου καὶ ἐγὼ ἦλθον εἰς τοὺς λόγους σου.13Πλήν ὁ ἄρχων τῆς βασιλείας τῆς Περσίας ἀνθίστατο εἰς ἐμὲ εἰκοσιμίαν ἡμέραν· ἀλλ᾿ ἰδού, ὁ Μιχαήλ, εἷς τῶν πρώτων ἀρχόντων, ἦλθε διὰ νὰ μοὶ βοηθήσῃ· καὶ ἐγὼ ἔμεινα ἐκεῖ πλησίον τῶν βασιλέων τῆς Περσίας.14Καὶ ἦλθον νὰ σὲ κάμω νὰ καταλάβῃς τί θέλει συμβῆ εἰς τὸν λαὸν σου ἐν ταῖς ἐσχάταις ἡμέραις· διότι ἡ ὄρασις εἶναι ἔτι διὰ πολλὰς ἡμέρας.
15Καὶ ἐνῷ ἐλάλει τοιούτους λόγους πρὸς ἐμέ, ἔβαλον τὸ πρόσωπόν μου πρὸς τὴν γῆν καὶ ἔγεινα ἄφωνος.16Καὶ ἰδού, ὡς θέα υἱοῦ ἀνθρώπου ἤγγισε τὰ χείλη μου· τότε ἤνοιξα τὸ στόμα μου καὶ ἐλάλησα καὶ εἶπον πρὸς τὸν ἱστάμενον ἔμπροσθέν μου, Κύριέ μου, ἐξ αἰτίας τῆς ὀράσεως συνεστράφησαν τὰ ἐντόσθιά μου ἐν ἐμοὶ καὶ δὲν ἔμεινεν ἰσχὺς ἐν ἐμοί.17Καὶ πῶς δύναται ὁ δοῦλος τούτου τοῦ κυρίου μου νὰ λαλήσῃ μετὰ τοῦ κυρίου μου τούτου; ἐν ἐμοὶ βεβαίως ἀπὸ τοῦ νῦν δὲν ὑπάρχει οὐδεμία ἰσχὺς ἀλλ᾿ οὐδὲ πνοή ἔμεινεν ἐν ἐμοί.
18Καὶ μὲ ἤγγισε πάλιν ὡς θέα ἀνθρώπου καὶ μὲ ἐνίσχυσε,19καὶ εἶπε, Μή φοβοῦ, ἀνήρ σφόδρα ἀγαπητέ· εἰρήνη εἰς σέ· ἀνδρίζου καὶ ἴσχυε. Καὶ ἐνῷ ἐλάλει πρὸς ἐμέ, ἐνισχύθην καὶ εἶπον, Ἄς λαλήσῃ ὁ κύριός μου· διότι μὲ ἐνίσχυσας.
20Καὶ εἶπεν, Ἐξεύρεις διὰ τί ἦλθον πρὸς σέ; τώρα δὲ θέλω ἐπιστρέψει νὰ πολεμήσω μετὰ τοῦ ἄρχοντος τῆς Περσίας· καὶ ὅταν ἐξέλθω, ἰδού, ὁ ἄρχων τῆς Ἑλλάδος θέλει ἐλθεῖ.21Πλήν θέλω σοὶ ἀναγγείλει τὸ γεγραμμένον ἐν τῇ γραφῇ τῆς ἀληθείας· καὶ δὲν εἶναι οὐδεὶς ὁ ἀγωνιζόμενος μετ᾿ ἐμοῦ ὑπὲρ τούτων, εἰμή Μιχαήλ ὁ ἄρχων ὑμῶν.
Τετ, Μάι 29, 2024
Χωρίο: Κατά Λουκάν 8:40-56
Διάρκεια: 45 Λεπτά 21 Δευτερόλεπτα
40Ὅτε δὲ ὑπέστρεψεν ὁ Ἰησοῦς, ὑπεδέχθη αὐτὸν ὁ ὄχλος· διότι πάντες ἦσαν περιμένοντες αὐτόν.41Καὶ ἰδού, ἦλθεν ἄνθρωπος ὀνομαζόμενος Ἰάειρος, ὅστις ἦτο ἄρχων τῆς συναγωγῆς καὶ πεσὼν εἰς τοὺς πόδας τοῦ Ἰησοῦ, παρεκάλει αὐτὸν νὰ εἰσέλθῃ εἰς τὸν οἶκον αὐτοῦ,
42διότι εἶχε θυγατέρα μονογενῆ ὡς ἐτῶν δώδεκα, καὶ αὕτη ἀπέθνησκεν. Ἐνῷ δὲ ἐπορεύετο, οἱ ὄχλοι συνέθλιβον αὐτόν.43Καὶ γυνή τις ἔχουσα ῥῦσιν αἵματος δώδεκα ἔτη, ἥτις δαπανήσασα εἰς ἰατροὺς ὅλον τὸν βίον αὑτῆς δὲν ἠδυνήθη νὰ θεραπευθῇ ὑπ᾿ οὐδενός,44πλησιάσασα ὄπισθεν ἤγγισε τὸ ἄκρον τοῦ ἱματίου αὐτοῦ, καὶ παρευθὺς ἐστάθη ἡ ῥύσις τοῦ αἵματος αὐτῆς.45Καὶ εἶπεν ὁ Ἰησοῦς· Τίς μοῦ ἤγγισε; καὶ ἐνῷ ἠρνοῦντο πάντες, εἶπεν ὁ Πέτρος καὶ οἱ μετ᾿ αὐτοῦ· Ἐπιστάτα, οἱ ὄχλοι σὲ συμπιέζουσι καὶ σὲ συνθλίβουσι, καὶ λέγεις· Τίς μοῦ ἤγγισεν;46Ὁ δὲ Ἰησοῦς εἶπε· Μοῦ ἤγγισέ τις· διότι ἐγὼ ἐνόησα ὅτι ἐξῆλθε δύναμις ἀπ᾿ ἐμοῦ.47Ἰδοῦσα δὲ ἡ γυνή ὅτι δὲν ἐκρύφθη, ἦλθε τρέμουσα καὶ προσπεσοῦσα εἰς αὐτόν, ἀπήγγειλε πρὸς αὐτὸν ἐνώπιον παντὸς τοῦ λαοῦ διὰ ποίαν αἰτίαν ἤγγισεν αὐτόν, καὶ ὅτι παρευθὺς ἰατρεύθη.48Ὁ δὲ εἶπε πρὸς αὐτήν· Θάρρει, θύγατερ, ἡ πίστις σου σὲ ἔσωσεν· ὕπαγε εἰς εἰρήνην.
49Ἐνῷ δὲ ἐλάλει ἔτι, ἔρχεταί τις παρὰ τοῦ ἀρχισυναγώγου, λέγων πρὸς αὐτὸν ὅτι ἀπέθανεν ἡ θυγάτηρ σου· μή ἐνόχλει τὸν Διδάσκαλον.50Ὁ δὲ Ἰησοῦς ἀκούσας ἀπεκρίθη πρὸς αὐτόν, λέγων· Μή φοβοῦ· μόνον πίστευε, καὶ θέλει σωθῆ.51Καὶ ὅτε εἰσῆλθεν εἰς τὴν οἰκίαν, δὲν ἀφῆκεν οὐδένα νὰ εἰσέλθῃ εἰμή τὸν Πέτρον καὶ Ἰάκωβον καὶ Ἰωάννην καὶ τὸν πατέρα τῆς κόρης καὶ τὴν μητέρα.52Ἔκλαιον δὲ πάντες καὶ ἐθρήνουν αὐτήν. Ὁ δὲ εἶπε· Μή κλαίετε· δὲν ἀπέθανεν, ἀλλὰ κοιμᾶται.53Καὶ κατεγέλων αὐτόν, ἐξεύροντες ὅτι ἀπέθανεν.54Ἀλλ᾿ αὐτὸς ἐκβαλὼν ἔξω πάντας καὶ πιάσας τὴν χεῖρα αὐτῆς, ἐφώναξε λέγων· Κοράσιον, σηκώθητι.55Καὶ ὑπέστρεψε τὸ πνεῦμα αὐτῆς, καὶ ἀνέστη παρευθύς, καὶ προσέταξε νὰ δοθῇ εἰς αὐτήν νὰ φάγῃ.56Καὶ ἐξεπλάγησαν οἱ γονεῖς αὐτῆς. Ὁ δὲ παρήγγειλεν εἰς αὐτοὺς νὰ μή εἴπωσιν εἰς μηδένα τὸ γεγονός.