Δευ, Ιαν 31, 2022
Χωρίο: Κατά Λουκάν 15:1-10
Διάρκεια: 21 Λεπτά 30 Δευτερόλεπτα
1Ἐπλησίαζον δὲ εἰς αὐτὸν πάντες οἱ τελῶναι καὶ οἱ ἁμαρτωλοί, διὰ νὰ ἀκούωσιν αὐτόν.2 Καὶ διεγόγγυζον οἱ Φαρισαῖοι καὶ οἱ γραμματεῖς, λέγοντες ὅτι οὗτος ἁμαρτωλοὺς δέχεται καὶ συντρώγει μετ᾿ αὐτῶν.3 Εἶπε δὲ πρὸς αὐτοὺς τὴν παραβολήν ταύτην, λέγων·4 Τίς ἄνθρωπος ἐξ ὑμῶν ἐὰν ἔχῃ ἑκατὸν πρόβατα καὶ χάσῃ ἕν ἐξ αὐτῶν, δὲν ἀφίνει τὰ ἐνενήκοντα ἐννέα ἐν τῇ ἐρήμῳ καὶ ὑπάγει ζητῶν τὸ ἀπολωλός, ἑωσοῦ εὕρῃ αὐτό;5 Καὶ εὑρὼν αὐτό, βάλλει ἐπὶ τοὺς ὤμους αὑτοῦ χαίρων.6 Καὶ ἐλθὼν εἰς τὸν οἶκον, συγκαλεῖ τοὺς φίλους καὶ τοὺς γείτονας, λέγων πρὸς αὐτούς· Συγχάρητέ μοι, διότι εὗρον τὸ πρόβατόν μου τὸ ἀπολωλός.7 Σᾶς λέγω ὅτι οὕτω θέλει εἶσθαι χαρὰ ἐν τῷ οὐρανῷ διὰ ἕνα ἁμαρτωλὸν μετανοοῦντα μᾶλλον παρὰ διὰ ἐνενήκοντα ἐννέα δικαίους, οἵτινες δὲν ἔχουσι χρείαν μετανοίας.
8 Ἤ τίς γυνή ἔχουσα δέκα δραχμάς, ἐὰν χάσῃ δραχμήν μίαν, δὲν ἀνάπτει λύχνον καὶ σαρόνει τὴν οἰκίαν καὶ ζητεῖ ἐπιμελῶς, ἕως ὅτου εὕρῃ αὐτήν;9 καὶ ἀφοῦ εὕρῃ, συγκαλεῖ τὰς φίλας καὶ τὰς γείτονας, λέγουσα· Συγχάρητέ μοι, διότι εὗρον τὴν δραχμήν τὴν ὁποίαν ἔχασα.10 Οὕτω, σᾶς λέγω, χαρὰ γίνεται ἐνώπιον τῶν ἀγγέλων τοῦ Θεοῦ διὰ ἕνα ἁμαρτωλὸν μετανοοῦντα.
Δευ, Ιαν 17, 2022
Χωρίο: Κατά Ιωάννην 14:1-31
Διάρκεια: 42 Λεπτά 30 Δευτερόλεπτα
1Ἄς μή ταράττηται ἡ καρδία σας· πιστεύετε εἰς τὸν Θεόν, καὶ εἰς ἐμὲ πιστεύετε.2Ἐν τῇ οἰκίᾳ τοῦ Πατρὸς μου εἶναι πολλὰ οἰκήματα· εἰ δὲ μή, ἤθελον σᾶς εἰπεῖ· ὑπάγω νὰ σᾶς ἑτοιμάσω τόπον·3 καὶ ἀφοῦ ὑπάγω καὶ σᾶς ἑτοιμάσω τόπον, πάλιν ἔρχομαι καὶ θέλω σᾶς παραλάβει πρὸς ἐμαυτόν, διὰ νὰ εἶσθε καὶ σεῖς, ὅπου εἶμαι ἐγώ.4 Καὶ ὅπου ἐγὼ ὑπάγω ἐξεύρετε, καὶ τὴν ὁδὸν ἐξεύρετε.
5 Λέγει πρὸς αὐτὸν ὁ Θωμᾶς· Κύριε, δὲν ἐξεύρομεν ποῦ ὑπάγεις· καὶ πῶς δυνάμεθα νὰ ἐξεύρωμεν τὴν ὁδόν;6 Λέγει πρὸς αὐτὸν ὁ Ἰησοῦς· Ἐγὼ εἶμαι ἡ ὁδὸς καὶ ἡ ἀλήθεια καὶ ἡ ζωή· οὐδεὶς ἔρχεται πρὸς τὸν Πατέρα, εἰμή δι᾿ ἐμοῦ.7 Ἐὰν ἐγνωρίζετε ἐμέ, καὶ τὸν Πατέρα μου ἠθέλετε γνωρίσει. Καὶ ἀπὸ τοῦ νῦν γνωρίζετε αὐτὸν καὶ εἴδετε αὐτόν.
8 Λέγει πρὸς αὐτὸν ὁ Φίλιππος· Κύριε, δεῖξον εἰς ἡμᾶς τὸν Πατέρα καὶ ἀρκεῖ εἰς ἡμᾶς.9 Λέγει πρὸς αὐτὸν ὁ Ἰησοῦς· Τόσον καιρὸν εἶμαι μεθ᾿ ὑμῶν, καὶ δὲν μὲ ἐγνώρισας, Φίλιππε; ὅστις εἶδεν ἐμὲ εἶδε τὸν Πατέρα· καὶ πῶς σὺ λέγεις, Δεῖξον εἰς ἡμᾶς τὸν Πατέρα;10 Δὲν πιστεύεις ὅτι ἐγὼ εἶμαι ἐν τῷ Πατρὶ καὶ ὁ Πατήρ εἶναι ἐν ἐμοί; τοὺς λόγους, τοὺς ὁποίους ἐγὼ λαλῶ πρὸς ὑμᾶς, ἀπ᾿ ἐμαυτοῦ δὲν λαλῶ· ἀλλ᾿ ὁ Πατήρ ὁ μένων ἐν ἐμοὶ αὐτὸς ἐκτελεῖ τὰ ἔργα.11 Πιστεύετέ μοι ὅτι ἐγὼ εἶμαι ἐν τῷ Πατρὶ καὶ ὁ Πατήρ εἶναι ἐν ἐμοί· εἰ δὲ μή, διὰ τὰ ἔργα αὐτὰ πιστεύετέ μοι.
12 Ἀληθῶς, ἀληθῶς σᾶς λέγω, ὅστις πιστεύει εἰς ἐμέ, τὰ ἔργα τὰ ὁποῖα κάμνω καὶ ἐκεῖνος θέλει κάμει, καὶ μεγαλήτερα τούτων θέλει κάμει, διότι ἐγὼ ὑπάγω πρὸς τὸν Πατέρα μου,13 καὶ ὅ, τι ἄν ζητήσητε ἐν τῷ ὀνόματί μου, θέλω κάμει τοῦτο, διὰ νὰ δοξασθῇ ὁ Πατήρ ἐν τῷ Υἱῷ.14 Ἐὰν ζητήσητέ τι ἐν τῷ ὀνόματί μου, ἐγὼ θέλω κάμει αὐτό.
15Ἐὰν μὲ ἀγαπᾶτε, τὰς ἐντολὰς μου φυλάξατε.16 Καὶ ἐγὼ θέλω παρακαλέσει τὸν Πατέρα, καὶ θέλει σᾶς δώσει ἄλλον Παράκλητον, διὰ νὰ μένῃ μεθ᾿ ὑμῶν εἰς τὸν αἰῶνα,17 τὸ Πνεῦμα τῆς ἀληθείας, τὸ ὁποῖον ὁ κόσμος δὲν δύναται νὰ λάβῃ, διότι δὲν βλέπει αὐτὸ οὐδὲ γνωρίζει αὐτό· σεῖς ὅμως γνωρίζετε αὐτό, διότι μένει μεθ᾿ ὑμῶν καὶ ἐν ὑμῖν θέλει εἶσθαι.18 Δὲν θέλω σᾶς ἀφήσει ὀρφανούς· ἔρχομαι πρὸς ἐσᾶς.19 Ἔτι ὀλίγον καὶ ὁ κόσμος πλέον δὲν μὲ βλέπει, σεῖς ὅμως μὲ βλέπετε, διότι ἐγὼ ζῶ καὶ σεῖς θέλετε ζῇ.20 Ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ σεῖς θέλετε γνωρίσει, ὅτι ἐγὼ εἶμαι ἐν τῷ Πατρὶ μου καὶ σεῖς ἐν ἐμοὶ καὶ ἐγὼ ἐν ὑμῖν. 21 Ὁ ἔχων τὰς ἐντολὰς μου καὶ φυλάττων αὐτάς, ἐκεῖνος εἶναι ὁ ἀγαπῶν με· ὁ δὲ ἀγαπῶν με θέλει ἀγαπηθῆ ὑπὸ τοῦ Πατρὸς μου, καὶ ἐγὼ θέλω ἀγαπήσει αὐτὸν καὶ θέλω φανερώσει ἐμαυτὸν εἰς αὐτόν.
22 Λέγει πρὸς αὐτὸν ὁ Ἰούδας, οὐχὶ ὁ Ἰσκαριώτης· Κύριε, τί συμβαίνει ὅτι μέλλεις νὰ φανερώσῃς σεαυτὸν εἰς ἡμᾶς καὶ οὐχὶ εἰς τὸν κόσμον;23 Ἀπεκρίθη ὁ Ἰησοῦς καὶ εἶπε πρὸς αὐτόν· Ἐὰν τις μὲ ἀγαπᾷ, τὸν λόγον μου θέλει φυλάξει, καὶ ὁ Πατήρ μου θέλει ἀγαπήσει αὐτόν, καὶ πρὸς αὐτὸν θέλομεν ἐλθεῖ καὶ ἐν αὐτῷ θέλομεν κατοικήσει. 24 Ὁ μή ἀγαπῶν με τοὺς λόγους μου δὲν φυλάττει· καὶ ὁ λόγος, τὸν ὁποῖον ἀκούετε, δὲν εἶναι ἰδικὸς μου, ἀλλὰ τοῦ πέμψαντός με Πατρός.
25 Ταῦτα ἐλάλησα πρὸς ἐσᾶς ἐνῷ εὑρίσκομαι μεθ᾿ ὑμῶν·26 ὁ δὲ Παράκλητος, τὸ Πνεῦμα τὸ Ἃγιον, τὸ ὁποῖον θέλει πέμψει ὁ Πατήρ ἐν τῷ ὀνόματί μου, ἐκεῖνος θέλει σᾶς διδάξει πάντα καὶ θέλει σᾶς ὑπενθυμίσει πάντα ὅσα εἶπον πρὸς ἐσᾶς.
27 Εἰρήνην ἀφίνω εἰς ἐσᾶς, εἰρήνην τὴν ἐμήν δίδω εἰς ἐσᾶς· οὐχὶ καθὼς ὁ κόσμος δίδει, σᾶς δίδω ἐγώ. Ἄς μή ταράττηται ἡ καρδία σας μηδὲ ἄς δειλιᾷ. 28 Ἠκούσατε ὅτι ἐγὼ σᾶς εἶπον, Ὑπάγω καὶ ἔρχομαι πρὸς ἐσᾶς. Ἐὰν μὲ ἠγαπᾶτε, ἠθέλετε χαρῆ ὅτι εἶπον, Ὑπάγω πρὸς τὸν Πατέρα· διότι ὁ Πατήρ μου εἶναι μεγαλήτερός μου·29 καὶ τώρα σᾶς εἶπον πρὶν γείνῃ, διὰ νὰ πιστεύσητε ὅταν γείνῃ.30 Δὲν θέλω πλέον λαλήσει πολλὰ μεθ᾿ ὑμῶν· διότι ἔρχεται ὁ ἄρχων τοῦ κόσμου τούτου· καὶ δὲν ἔχει οὐδὲν ἐν ἐμοί.
Πεμ, Ιαν 13, 2022
Χωρίο: Ησαΐας 62:1-12
Διάρκεια: 40 Λεπτά 33 Δευτερόλεπτα
1 Διὰ τὴν Σιὼν δὲν θέλω σιωπήσει καὶ διὰ τὴν Ἱερουσαλήμ δὲν θέλω ἡσυχάσει, ἑωσοῦ ἡ δικαιοσύνη αὐτῆς ἐξέλθῃ ὡς λάμψις καὶ ἡ σωτηρία αὐτῆς ὡς λαμπὰς καιομένη.
2 Καὶ θέλουσιν ἰδεῖ τὰ ἔθνη τὴν δικαιοσύνην σου καὶ πάντες οἱ βασιλεῖς τὴν δόξαν σου· καὶ θέλεις ὀνομασθῆ μὲ νέον ὄνομα, τὸ ὁποῖον τοῦ Κυρίου τὸ στόμα θέλει ὀνομάσει.3 Καὶ θέλεις εἶσθαι στέφανος δόξης ἐν χειρὶ Κυρίου καὶ διάδημα βασιλικὸν ἐν τῇ παλάμῃ τοῦ Θεοῦ σου.4 Δὲν θέλεις πλέον ὀνομασθῆ, Ἐγκαταλελειμμένη· οὐδὲ ἡ γῆ σου θέλει πλέον ὀνομασθῆ, Ἠρημωμένη· ἀλλὰ θέλεις ὀνομασθῆ, Ἡ εὐδοκία μου ἐν αὐτῇ· καὶ ἡ γῆ σου, Ἡ νενυμφευμένη· διότι ὁ Κύριος ηὐδόκησεν ἐπὶ σέ, καὶ ἡ γῆ σου θέλει εἶσθαι νενυμφευμένη.5 Διότι καθὼς ὁ νέος νυμφεύεται μὲ παρθένον, οὕτως οἱ υἱοὶ σου θέλουσι συνοικεῖ μετὰ σοῦ· καὶ καθὼς ὁ νυμφίος εὐφραίνεται εἰς τὴν νύμφην, οὕτως ὁ Θεὸς σου θέλει εὐφρανθῆ εἰς σέ.
6 Ἐπὶ τῶν τειχῶν σου, Ἱερουσαλήμ, κατέστησα φύλακας, οἵτινες ποτὲ δὲν θέλουσι σιωπᾷ οὔτε ἡμέραν οὔτε νύκτα· ὅσοι ἀνακαλεῖτε τὸν Κύριον, μή φυλάττετε σιωπήν.7 Καὶ μή δίδετε εἰς αὐτὸν ἀνάπαυσιν, ἑωσοῦ συστήσῃ καὶ ἑωσοῦ κάμῃ τὴν Ἱερουσαλήμ αἴνεσιν ἐπὶ τῆς γῆς.8 Ὁ Κύριος ὥμοσεν ἐπὶ τὴν δεξιὰν αὑτοῦ καὶ ἐπὶ τὸν βραχίονα τῆς δυνάμεως αὑτοῦ, δὲν θέλω δώσει πλέον τὸν σῖτόν σου τροφήν εἰς τοὺς ἐχθροὺς σου· καὶ οἱ υἱοὶ τοῦ ἀλλογενοῦς δὲν θέλουσι πίνει τὸν οἶνόν σου, διὰ τὸν ὁποῖον ἐμόχθησας·9 ἀλλ᾿ οἱ θερίζοντες θέλουσι τρώγει αὐτὸν καὶ αἰνεῖ τὸν Κύριον· καὶ οἱ τρυγῶντες θέλουσι πίνει αὐτὸν ἐν ταῖς αὐλαῖς τῆς ἁγιότητός μου.
10 Περάσατε, περάσατε διὰ τῶν πυλῶν· ἑτοιμάσατε τὴν ὁδὸν τοῦ λαοῦ· ἐπισκευάσατε, ἐπισκευάσατε τὴν ὁδόν· ἐκρίψατε τοὺς λίθους· ὑψώσατε σημαίαν πρὸς τοὺς λαούς.11 Ἰδού, ὁ Κύριος διεκήρυξεν ἕως τῶν ἄκρων τῆς γῆς, Εἴπατε πρὸς τὴν θυγατέρα τῆς Σιών, Ἰδού, ὁ Σωτήρ σου ἔρχεται· ἰδού, ὁ μισθὸς αὐτοῦ εἶναι μετ᾿ αὐτοῦ καὶ τὸ ἔργον αὐτοῦ ἐνώπιον αὐτοῦ.12 Καὶ θέλουσιν ὀνομάσει αὐτούς, Ὁ Ἃγιος λαός, Ὁ λελυτρωμένος τοῦ Κυρίου· καὶ σὺ θέλεις ὀνομασθῆ, Ἐπιζητουμένη, πόλις οὐκ ἐγκαταλελειμμένη.
Δευ, Ιαν 10, 2022
Χωρίο: Ωσηέ 10:12
Διάρκεια: 49 Λεπτά 4 Δευτερόλεπτα
12 Σπείρατε δι᾿ ἑαυτοὺς ἐν δικαιοσύνῃ, θερίσατε ἐν ἐλέει· ἀνοίξατε τὴν ἀφειμένην σας γῆν· διότι εἶναι καιρὸς νὰ ἐκζητήσητε τὸν Κύριον, ἑωσοῦ ἔλθῃ καὶ ἐπισταλάξῃ δικαιοσύνην ἐφ᾿ ὑμᾶς.
Πεμ, Ιαν 06, 2022
Χωρίο: Κατά Λουκάν 3:1-22
Διάρκεια: 40 Λεπτά 52 Δευτερόλεπτα
1 Ἐν δὲ τῷ δεκάτῳ πέμπτῳ ἔτει τῆς ἡγεμονίας Τιβερίου Καίσαρος, ὅτε ὁ Πόντιος Πιλάτος ἡγεμόνευε τῆς Ἰουδαίας, καὶ τετράρχης τῆς Γαλιλαίας ἦτο ὁ Ἡρώδης, Φίλιππος δὲ ὁ ἀδελφὸς αὐτοῦ τετράρχης τῆς Ἰτουραίας καὶ τῆς Τραχωνίτιδος χώρας, καὶ ὁ Λυσανίας τετράρχης τῆς Ἀβιληνῆς,2 ἐπὶ ἀρχιερέων Ἄννα καὶ Καϊάφα, ἔγεινε λόγος Θεοῦ πρὸς Ἰωάννην, τὸν υἱὸν τοῦ Ζαχαρίου, ἐν τῇ ἐρήμῳ,3 καὶ ἦλθεν εἰς πᾶσαν τὴν περίχωρον τοῦ Ἰορδάνου, κηρύττων βάπτισμα μετανοίας εἰς ἄφεσιν ἀμαρτιῶν,
4 ὡς εἶναι γεγραμμένον ἐν τῷ βιβλίῳ τῶν λόγων Ἡσαΐου τοῦ προφήτου, λέγοντος· Φωνή βοῶντος ἐν τῇ ἐρήμῳ, ἑτοιμάσατε τὴν ὁδὸν τοῦ Κυρίου, εὐθείας κάμετε τὰς τρίβους αὐτοῦ.5 πᾶσα φάραγξ θέλει γεμισθῆ καὶ πᾶν ὄρος καὶ βουνὸς θέλει ταπεινωθῆ, καὶ τὰ σκολιὰ θέλουσι γείνει εὐθέα καὶ αἱ τραχεῖαι ὁδοὶ ὁμαλαί,6 καὶ πᾶσα σὰρξ θέλει ἰδεῖ τὸ σωτήριον τοῦ Θεοῦ.
7 Ἔλεγε δὲ πρὸς τοὺς ὄχλους τοὺς ἐξερχομένους διὰ νὰ βαπτισθῶσιν ὑπ᾿ αὐτοῦ· Γεννήματα ἐχιδνῶν, τίς ἔδειξεν εἰς ἐσᾶς νὰ φύγητε ἀπὸ τῆς μελλούσης ὀργῆς;8 Κάμετε λοιπὸν καρποὺς ἀξίους τῆς μετανοίας, καὶ μή ἀρχίσητε νὰ λέγητε καθ᾿ ἑαυτούς, Πατέρα ἔχομεν τὸν Ἀβραάμ· διότι σᾶς λέγω ὅτι δύναται ὁ Θεὸς ἐκ τῶν λίθων τούτων νὰ ἀναστήσῃ τέκνα εἰς τὸν Ἀβραάμ.9 Ἤδη δὲ καὶ ἡ ἀξίνη κεῖται πρὸς τὴν ῥίζαν τῶν δένδρων· πᾶν λοιπὸν δένδρον μή κάμνον καρπὸν καλὸν ἐκκόπτεται καὶ εἰς πῦρ βάλλεται. 10 Καὶ ἤρώτων αὐτὸν οἱ ὄχλοι, λέγοντες· Τί λοιπὸν θέλομεν κάμει;11 Ἀποκριθεὶς δὲ λέγει πρὸς αὐτούς. Ὁ ἔχων δύο χιτῶνας ἄς μεταδώσῃ εἰς τὸν μή ἔχοντα, καὶ ὁ ἔχων τροφὰς ἄς κάμῃ ὁμοίως. 12 Ἦλθον δὲ καὶ τελῶναι διὰ νὰ βαπτισθῶσι, καὶ εἶπον πρὸς αὐτόν· Διδάσκαλε, τί θέλομεν κάμει;13 Ὁ δὲ εἶπε πρὸς αὐτούς· Μή εἰσπράττετε μηδὲν περισσότερον παρὰ τὸ διατεταγμένον εἰς ἐσᾶς. 14 Ἠρώτων δὲ αὐτὸν καὶ στρατιωτικοί, λέγοντες· Καὶ ἡμεῖς τί θέλομεν κάμει; Καὶ εἶπε πρὸς αὐτούς· Μή βιάσητε μηδένα μηδὲ συκοφαντήσητε, καὶ ἀρκεῖσθε εἰς τὰ σιτηρέσιά σας.
15 Ἐνῷ δὲ ἐπρόσμενεν ὁ λαός, καὶ διελογίζοντο πάντες ἐν ταῖς καρδίαις αὑτῶν περὶ τοῦ Ἰωάννου, μήποτε αὐτὸς εἶναι ὁ Χριστός,16 ἀπεκρίθη ὁ Ἰωάννης πρὸς πάντας, λέγων· Ἐγὼ μὲν σᾶς βαπτίζω ἐν ὕδατι· ἔρχεται ὅμως ὁ ἰσχυρότερός μου, τοῦ ὁποίου δὲν εἶμαι ἄξιος νὰ λύσω τὸ λωρίον τῶν ὑποδημάτων αὐτοῦ· αὐτὸς θέλει σᾶς βαπτίσει ἐν Πνεύματι Ἁγίῳ καὶ πυρί.17 Τοῦ ὁποίου τὸ πτυάριον εἶναι ἐν τῇ χειρὶ αὐτοῦ καὶ θέλει διακαθαρίσει τὸ ἁλώνιον αὑτοῦ, καὶ θέλει συνάξει τὸν σῖτον εἰς τὴν ἀποθήκην αὑτοῦ, τὸ δὲ ἄχυρον θέλει κατακαύσει ἐν πυρὶ ἀσβέστῳ.18 Καὶ ἄλλα πολλὰ προτρέπων εὐηγγελίζετο τὸν λαόν.
19 Ὁ δὲ Ἡρώδης ὁ τετράρχης, ἐλεγχόμενος ὑπ᾿ αὐτοῦ περὶ τῆς Ἡρωδιάδος, τῆς γυναικὸς Φιλίππου τοῦ ἀδελφοῦ αὐτοῦ, καὶ περὶ πάντων τῶν κακῶν ὅσα ἔπραξεν ὁ Ἡρώδης,20 προσέθεσε καὶ τοῦτο ἐπὶ πᾶσι καὶ κατέκλεισε τὸν Ἰωάννην ἐν τῇ φυλακῇ.
21 Ἀφοῦ δὲ ἐβαπτίσθη πᾶς ὁ λαός, βαπτισθέντος καὶ τοῦ Ἰησοῦ καὶ προσευχομένου, ἠνοίχθη ὁ οὐρανὸς22 καὶ κατέβη τὸ Πνεῦμα τὸ Ἃγιον ἐν σωματικῇ μορφῇ ὡς περιστερὰ ἐπ᾿ αὐτόν, καὶ ἔγεινε φωνή ἐκ τοῦ οὐρανοῦ, λέγουσα· Σὺ εἶσαι ὁ Υἱὸς μου ὁ ἀγαπητός, εἰς σὲ εὐηρεστήθην.
Δευ, Ιαν 03, 2022
Χωρίο: Κατά Λουκάν 15:11-32
Διάρκεια: 43 Λεπτά 29 Δευτερόλεπτα
11 Εἶπε δέ· Ἄνθρωπός τις εἶχε δύο υἱούς.12 Καὶ εἶπεν ὁ νεώτερος αὐτῶν πρὸς τὸν πατέρα· Πάτερ, δὸς μοι τὸ ἀνῆκον μέρος τῆς περιουσίας. Καὶ διεμοίρασεν εἰς αὐτοὺς τὰ ὑπάρχοντα αὑτοῦ.13 Καὶ μετ᾿ ὀλίγας ἡμέρας συνάξας πάντα ὁ νεώτερος υἱός, ἀπεδήμησεν εἰς χώραν μακρὰν καὶ ἐκεῖ διεσκόρπισε τὴν περιουσίαν αὑτοῦ ζῶν ἀσώτως.14 Ἀφοῦ δὲ ἐδαπάνησε πάντα, ἔγεινε πεῖνα μεγάλη ἐν τῇ χώρᾳ ἐκείνῃ, καὶ αὐτὸς ἤρχισε νὰ στερῆται.15 Τότε ὑπῆγε καὶ προσεκολλήθη εἰς ἕνα τῶν πολιτῶν τῆς χώρας ἐκείνης, ὅστις ἔπεμψεν αὐτὸν εἰς τοὺς ἀγροὺς αὑτοῦ διὰ νὰ βόσκῃ χοίρους.16 Καὶ ἐπεθύμει νὰ γεμίσῃ τὴν κοιλίαν αὑτοῦ ἀπὸ τῶν ξυλοκεράτων, τὰ ὁποῖα ἔτρωγον οἱ χοῖροι, καὶ οὐδεὶς ἔδιδεν εἰς αὐτόν.17 Ἐλθὼν δὲ εἰς ἑαυτόν, εἶπε· Πόσοι μισθωτοὶ τοῦ πατρὸς μου περισσεύουσιν ἄρτον, καὶ ἐγὼ χάνομαι ὑπὸ τῆς πείνης.18 Σηκωθεὶς θέλω ὑπάγει πρὸς τὸν πατέρα μου καὶ θέλω εἰπεῖ πρὸς αὐτόν· Πάτερ, ἥμαρτον εἰς τὸν οὐρανὸν καὶ ἐνώπιόν σου·19 καὶ δὲν εἶμαι πλέον ἄξιος νὰ ὀνομασθῶ υἱὸς σου· κάμε με ὡς ἕνα τῶν μισθωτῶν σου.
20 Καὶ σηκωθεὶς ἦλθε πρὸς τὸν πατέρα αὑτοῦ. Ἐνῷ, δὲ ἀπεῖχεν ἔτι μακράν, εἶδεν αὐτὸν ὁ πατήρ αὐτοῦ καὶ ἐσπλαγχνίσθη, καὶ δραμὼν ἐπέπεσεν ἐπὶ τὸν τράχηλον αὐτοῦ καὶ κατεφίλησεν αὐτόν.21 εἶπε δὲ πρὸς αὐτὸν ὁ υἱός· Πάτερ, ἥμαρτον εἰς τὸν οὐρανὸν καὶ ἐνώπιόν σου, καὶ δὲν εἶμαι πλέον ἄξιος νὰ ὀνομασθῶ υἱὸς σου.22 Καὶ ὁ πατήρ εἶπε πρὸς τοὺς δούλους αὑτοῦ· Φέρετε ἔξω τὴν στολήν τὴν πρώτην καὶ ἐνδύσατε αὐτόν, καὶ δότε δακτυλίδιον εἰς τὴν χεῖρα αὐτοῦ καὶ ὑποδήματα εἰς τοὺς πόδας,23 καὶ φέροντες τὸν μόσχον τὸν σιτευτὸν σφάξατε, καὶ φαγόντες ἄς εὐφρανθῶμεν,24 διότι οὗτος ὁ υἱὸς μου νεκρὸς ἦτο καὶ ἀνέζησε, καὶ ἀπολωλὼς ἦτο καὶ εὑρέθη. Καὶ ἤρχισαν νὰ εὐφραίνωνται.
25 Ἦτο δὲ ὁ πρεσβύτερος αὐτοῦ υἱὸς ἐν τῷ ἀγρῷ· καὶ καθὼς ἐρχόμενος ἐπλησίασεν εἰς τὴν οἰκίαν, ἤκουσε συμφωνίαν καὶ χορούς,26 καὶ προσκαλέσας ἕνα τῶν δούλων, ἠρώτα τί εἶναι ταῦτα.27 Ὁ δὲ εἶπε πρὸς αὐτὸν ὅτι ὁ ἀδελφὸς σου ἦλθε· καὶ ἔσφαξεν ὁ πατήρ σου τὸν μόσχον τὸν σιτευτόν, διότι ἀπήλαυσεν αὐτὸν ὑγιαίνοντα.28 Καὶ ὠργίσθη καὶ δὲν ἤθελε νὰ εἰσέλθῃ. Ἐξῆλθε λοιπὸν ὁ πατήρ αὐτοῦ καὶ παρεκάλει αὐτόν.29 Ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπε πρὸς τὸν πατέρα· Ἰδού, τόσα ἔτη σὲ δουλεύω, καὶ ποτὲ ἐντολήν σου δὲν παρέβην, καὶ εἰς ἐμὲ οὐδὲ ἐρίφιον ἔδωκάς ποτε διὰ νὰ εὐφρανθῶ μετὰ τῶν φίλων μου.30 Ὅτε δὲ ὁ υἱὸς σου οὗτος, ὁ καταφαγὼν σου τὸν βίον μετὰ πορνῶν, ἦλθεν, ἔσφαξας δι᾿ αὐτὸν τὸν μόσχον τὸν σιτευτόν.31 Ὁ δὲ εἶπε πρὸς αὐτόν· Τέκνον, σὺ πάντοτε μετ᾿ ἐμοῦ εἶσαι, καὶ πάντα τὰ ἐμὰ σὰ εἶναι·32 ἔπρεπε δὲ νὰ εὐφρανθῶμεν καὶ νὰ χαρῶμεν, διότι ὁ ἀδελφὸς σου οὗτος νεκρὸς ἦτο καὶ ἀνέζησε, καὶ ἀπολωλὼς ἦτο καὶ εὑρέθη.
Δευ, Δεκ 13, 2021
Χωρίο: Κατά Ιωάννην 9:1-41
Διάρκεια: 41 Λεπτά 56 Δευτερόλεπτα
1Καὶ ἐνῷ ἀνεχώρει, εἶδεν ἄνθρωπον τυφλὸν ἐκ γενετῆς.2Καὶ ἠρώτησαν αὐτὸν οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ, λέγοντες· Ῥαββί, τίς ἥμαρτεν, οὗτος ἤ οἱ γονεῖς αὐτοῦ, ὥστε νὰ γεννηθῇ τυφλός;3Ἀπεκρίθη ὁ Ἰησοῦς· Οὔτε οὗτος ἥμαρτεν οὔτε οἱ γονεῖς αὐτοῦ, ἀλλὰ διὰ νὰ φανερωθῶσι τὰ ἔργα τοῦ Θεοῦ ἐν αὐτῷ.4Ἐγὼ πρέπει νὰ ἐργάζωμαι τὰ ἔργα τοῦ πέμψαντός με, ἑωσοῦ εἶναι ἡμέρα· ἔρχεται νὺξ ὅτε οὐδεὶς δύναται νὰ ἐργάζηται.5Ἐνόσῳ εἶμαι ἐν τῷ κόσμῳ, εἶμαι φῶς τοῦ κόσμου.6Ἀφοῦ εἶπε ταῦτα, ἔπτυσε χαμαὶ καὶ ἔκαμε πηλὸν ἐκ τοῦ πτύσματος καὶ ἐπέχρισε τὸν πηλὸν ἐπὶ τοὺς ὀφθαλμοὺς τοῦ τυφλοῦ7καὶ εἶπε πρὸς αὐτόν· Ὕπαγε, νίφθητι εἰς τὴν κολυμβήθραν τοῦ Σιλωάμ, τὸ ὁποῖον ἑρμηνεύεται ἀπεσταλμένος. Ὑπῆγε λοιπὸν καὶ ἐνίφθη, καὶ ἦλθε βλέπων.8Οἱ δὲ γείτονες καὶ ὅσοι ἔβλεπον αὐτὸν πρότερον ὅτι ἦτο τυφλὸς ἔλεγον δὲν εἶναι οὗτος, ὅστις ἐκάθητο καὶ ἐζήτει;9Ἄλλοι ἔλεγον ὅτι οὗτος εἶναι· ἄλλοι δὲ ὅτι ὅμοιος αὐτοῦ εἶναι. Ἐκεῖνος ἔλεγεν ὅτι ἐγὼ εἶμαι.10Ἔλεγον λοιπὸν πρὸς αὐτόν· Πῶς ἠνοίχθησαν οἱ ὀφθαλμοὶ σου; 11Ἀπεκρίθη ἐκεῖνος καὶ εἶπεν· Ἄνθρωπος λεγόμενος Ἰησοῦς ἔκαμε πηλὸν καὶ ἐπέχρισε τοὺς ὀφθαλμοὺς μου καὶ μοὶ εἶπεν· Ὕπαγε εἰς τὴν κολυμβήθραν τοῦ Σιλωὰμ καὶ νίφθητι· ἀφοῦ δὲ ὑπῆγα καὶ ἐνίφθην, ἀνέβλεψα.12Εἶπον λοιπὸν πρὸς αὐτόν· Ποῦ εἶναι ἐκεῖνος; Λέγει· Δὲν ἐξεύρω.
13Φέρουσιν αὐτὸν τὸν ποτὲ τυφλὸν πρὸς τοὺς Φαρισαίους.14Ἦτο δὲ σάββατον, ὅτε ἔκαμε τὸν πηλὸν ὁ Ἰησοῦς καὶ ἤνοιξε τοὺς ὀφθαλμοὺς αὐτοῦ.15Πάλιν λοιπὸν ἠρώτων αὐτὸν καὶ οἱ Φαρισαῖοι πῶς ἀνέβλεψε. Καὶ ἐκεῖνος εἶπε πρὸς αὐτούς· Πηλὸν ἔβαλεν ἐπὶ τοὺς ὀφθαλμοὺς μου, καὶ ἐνίφθην, καὶ βλέπω.16Ἔλεγον λοιπὸν τινὲς ἐκ τῶν Φαρισαίων· Οὗτος ὁ ἄνθρωπος δὲν εἶναι παρὰ τοῦ Θεοῦ, διότι δὲν φυλάττει τὸ σάββατον. Ἄλλοι ἔλεγον· Πῶς δύναται ἄνθρωπος ἁμαρτωλὸς νὰ κάμνῃ τοιαῦτα θαύματα; Καὶ ἦτο σχίσμα μεταξὺ αὐτῶν.17Λέγουσι πάλιν πρὸς τὸν τυφλόν· Σὺ τί λέγεις περὶ αὐτοῦ, ἐπειδή ἤνοιξε τοὺς ὀφθαλμοὺς σου; Καὶ ἐκεῖνος εἶπεν ὅτι προφήτης εἶναι.
18Δὲν ἐπίστευσαν λοιπὸν οἱ Ἰουδαῖοι περὶ αὐτοῦ ὅτι ἦτο τυφλὸς καὶ ἀνέβλεψεν, ἕως ὅτου ἐφώναξαν τοὺς γονεῖς αὐτοῦ τοῦ ἀναβλέψαντος19καὶ ἠρώτησαν αὐτούς, λέγοντες· Οὗτος εἶναι ὁ υἱὸς σας, τὸν ὁποῖον σεῖς λέγετε ὅτι ἐγεννήθη τυφλός; πῶς λοιπὸν βλέπει τώρα;20Ἀπεκρίθησαν πρὸς αὐτοὺς οἱ γονεῖς αὐτοῦ καὶ εἶπον· Ἐξεύρομεν ὅτι οὗτος εἶναι ὁ υἱὸς ἡμῶν καὶ ὅτι ἐγεννήθη τυφλός·21Πῶς δὲ βλέπει τώρα δὲν ἐξεύρομεν, ἤ τίς ἤνοιξε τοὺς ὀφθαλμοὺς αὐτοῦ ἡμεῖς δὲν ἐξεύρομεν· αὐτὸς ἡλικίαν ἔχει, αὐτὸν ἐρωτήσατε, αὐτὸς περὶ ἑαυτοῦ θέλει λαλήσει.22Ταῦτα εἶπον οἱ γονεῖς αὐτοῦ, διότι ἐφοβοῦντο τοὺς Ἰουδαίους· ἐπειδή ἤδη εἶχον συμφωνήσει οἱ Ἰουδαῖοι, ἐὰν τις ὁμολογήσῃ αὐτὸν Χριστόν, νὰ γείνῃ ἀποσυνάγωγος.23Διὰ τοῦτο οἱ γονεῖς αὐτοῦ εἶπον ὅτι ἡλικίαν ἔχει, αὐτὸν ἐρωτήσατε.
24Ἐφώναξαν λοιπὸν ἐκ δευτέρου τὸν ἄνθρωπον, ὅστις ἦτο τυφλός, καὶ εἶπον πρὸς αὐτόν· Δόξασον τὸν Θεόν· ἡμεῖς ἐξεύρομεν ὅτι ὁ ἄνθρωπος οὗτος εἶναι ἁμαρτωλός.25Ἀπεκρίθη λοιπὸν ἐκεῖνος καὶ εἶπεν· Ἄν ἦναι ἁμαρτωλὸς δὲν ἐξεύρω· ἕν ἐξεύρω, ὅτι ἤμην τυφλὸς καὶ τώρα βλέπω.26Εἶπον δὲ πρὸς αὐτὸν πάλιν· Τί σοὶ ἔκαμε; πῶς ἤνοιξε τοὺς ὀφθαλμοὺς σου;27Ἀπεκρίθη πρὸς αὐτούς· Σᾶς εἶπον ἤδη, καὶ δὲν ἠκούσατε· διὰ τί πάλιν θέλετε νὰ ἀκούητε; μήπως καὶ σεῖς θέλετε νὰ γείνητε μαθηταὶ αὐτοῦ;28Ἐλοιδόρησαν λοιπὸν αὐτὸν καὶ εἶπον· Σὺ εἶσαι μαθητής ἐκείνου· ἡμεῖς δὲ τοῦ Μωϋσέως εἴμεθα μαθηταί.29Ἡμεῖς ἐξεύρομεν ὅτι πρὸς τὸν Μωϋσῆν ἐλάλησεν ὁ Θεός· τοῦτον ὅμως δὲν ἐξεύρομεν πόθεν εἶναι.30Ἀπεκρίθη ὁ ἄνθρωπος καὶ εἶπε πρὸς αὐτούς· Ἐν τούτῳ μάλιστα εἶναι τὸ θαυμαστόν, ὅτι σεῖς δὲν ἐξεύρετε πόθεν εἶναι, καὶ ἤνοιξέ μου τοὺς ὀφθαλμούς.31Ἐξεύρομεν δὲ ὅτι ἁμαρτωλοὺς ὁ Θεὸς δὲν ἀκούει, ἀλλ᾿ ἐὰν τις ἦναι θεοσεβής καὶ κάμνῃ τὸ θέλημα αὐτοῦ, τοῦτον ἀκούει.32Ἐκ τοῦ αἰῶνος δὲν ἠκούσθη ὅτι ἤνοιξέ τις ὀφθαλμοὺς γεγεννημένου τυφλοῦ.33Ἐὰν οὗτος δὲν ἦτο παρὰ Θεοῦ, δὲν ἠδύνατο νὰ κάμῃ οὐδέν.34Ἀπεκρίθησαν καὶ εἶπον πρὸς αὐτόν· Σὺ ἐγεννήθης ὅλος ἐν ἁμαρτίαις, καὶ σὺ διδάσκεις ἡμᾶς; καὶ ἐξέβαλον αὐτὸν ἔξω.
35Ἤκουσεν ὁ Ἰησοῦς ὅτι ἐξέβαλον αὐτὸν ἔξω, καὶ εὑρὼν αὐτὸν εἶπε πρὸς αὐτόν· Σὺ πιστεύεις εἰς τὸν Υἱὸν τοῦ Θεοῦ;36Ἀπεκρίθη ἐκεῖνος καὶ εἶπε· Τίς εἶναι, Κύριε, διὰ νὰ πιστεύσω εἰς αὐτόν;37Καὶ ὁ Ἰησοῦς εἶπε πρὸς αὐτόν· Καὶ εἶδες αὐτὸν καὶ ὁ λαλῶν μετὰ σοῦ ἐκεῖνος εἶναι.38Ὁ δὲ εἶπε· Πιστεύω, Κύριε· καὶ προσεκύνησεν αὐτόν.39Καὶ εἶπεν ὁ Ἰησοῦς· Ἐγὼ διὰ κρίσιν ἦλθον εἰς τὸν κόσμον τοῦτον, διὰ νὰ βλέπωσιν οἱ μή βλέποντες καὶ νὰ γείνωσι τυφλοὶ οἱ βλέποντες.
40Καὶ ἤκουσαν ταῦτα ὅσοι ἐκ τῶν Φαρισαίων ἦσαν μετ᾿ αὐτοῦ, καὶ εἶπον πρὸς αὐτόν· Μήπως καὶ ἡμεῖς εἴμεθα τυφλοί;41Εἶπε πρὸς αὐτοὺς ὁ Ἰησοῦς· Ἐὰν ἦσθε τυφλοί, δὲν ἠθέλετε ἔχει ἁμαρτίαν· τώρα ὅμως λέγετε ὅτι βλέπομεν· ἡ ἁμαρτία σας λοιπὸν μένει.
Δευ, Δεκ 06, 2021
Χωρίο: Παροιμίαι 31:10-31
Διάρκεια: 49 Λεπτά 49 Δευτερόλεπτα
10 Γυναῖκα ἐνάρετον τίς θέλει εὑρεῖ; διότι ἡ τοιαύτη εἶναι πολὺ τιμιωτέρα ὑπὲρ τοὺς μαργαρίτας.11 Ἡ καρδία τοῦ ἀνδρὸς αὐτῆς θαρρεῖ ἐπ᾿ αὐτήν, καὶ δὲν θέλει στερεῖσθαι ἀφθονίας.12 Θέλει φέρει εἰς αὐτὸν καλὸν καὶ οὐχὶ κακόν, πάσας τὰς ἡμέρας τῆς ζωῆς αὑτῆς.
13 Ζητεῖ μαλλίον καὶ λινάριον καὶ ἐργάζεται εὐχαρίστως μὲ τὰς χεῖρας αὑτῆς.14 Εἶναι ὡς τὰ πλοῖα τῶν ἐμπόρων· φέρει τὴν τροφήν αὑτῆς ἀπὸ μακρόθεν.
15 Καὶ ἐγείρεται ἐνῷ εἶναι ἔτι νὺξ καὶ δίδει τροφήν εἰς τὸν οἶκον αὑτῆς, καὶ ἔργα εἰς τὰς θεραπαίνας αὑτῆς.16 Θεωρεῖ ἀγρὸν καὶ ἀγοράζει αὐτόν· ἐκ τοῦ καρποῦ τῶν χειρῶν αὐτῆς φυτεύει ἀμπελῶνα.
17 Ζώνει τὴν ὀσφὺν αὑτῆς μὲ δύναμιν, καὶ ἐνισχύει τοὺς βραχίονας αὑτῆς.18 Αἰσθάνεται ὅτι τὸ ἐμπόριον αὐτῆς εἶναι καλόν· ὁ λύχνος αὐτῆς δὲν σβύνεται τὴν νύκτα.19 Βάλλει τὰς χεῖρας αὑτῆς εἰς τὸ ἀδράκτιον καὶ κρατεῖ ἐν τῇ χειρὶ αὑτῆς τὴν ἡλακάτην.
20 Ἀνοίγει τὴν χεῖρα αὑτῆς εἰς τοὺς πτωχοὺς καὶ ἐκτείνει τὰς χεῖρας αὑτῆς πρὸς τοὺς ἐνδεεῖς.21 Δὲν φοβεῖται τὴν χιόνα διὰ τὸν οἶκον αὑτῆς· διότι πᾶς ὁ οἶκος αὐτῆς εἶναι ἐνδεδυμένοι διπλᾶ.
22 Κάμνει εἰς ἑαυτήν σκεπάσματα· τὸ ἔνδυμα αὐτῆς εἶναι βύσσος καὶ πορφύρα.23 Ὁ ἀνήρ αὐτῆς γνωρίζεται ἐν ταῖς πύλαις, ὅταν κάθηται μεταξὺ τῶν πρεσβυτέρων τοῦ τόπου.
24 Κάμνει λεπτὸν πανίον καὶ πωλεῖ· καὶ δίδει ζῶνας εἰς τοὺς ἐμπόρους.25 Ἰσχὺν καὶ εὐπρέπειαν εἶναι ἐνδεδυμένη· καὶ εὐφραίνεται διὰ τὸν μέλλοντα καιρόν.
26 Ἀνοίγει τὸ στόμα αὑτῆς ἐν σοφίᾳ· καὶ ἐπὶ τῆς γλώσσης αὐτῆς εἶναι νόμος εὐμενείας.27 Ἐπαγρυπνεῖ εἰς τὴν κυβέρνησιν τοῦ οἴκου αὑτῆς καὶ ἄρτον ὀκνηρίας δὲν τρώγει.
28 Τὰ τέκνα αὐτῆς σηκόνονται καὶ μακαρίζουσιν αὐτήν· ὁ ἀνήρ αὐτῆς, καὶ ἐπαινεῖ αὐτήν·29 Πολλαὶ θυγατέρες ἐφέρθησαν ἀξίως, ἀλλὰ σὺ ὑπερέβης πάσας.
30 Ψευδής εἶναι ἡ χάρις καὶ μάταιον τὸ κάλλος· ἡ γυνή ἡ φοβουμένη τὸν Κύριον, αὐτή θέλει ἐπαινεῖσθαι.31 Δότε εἰς αὐτήν ἐκ τοῦ καρποῦ τῶν χειρῶν αὐτῆς· καὶ τὰ ἔργα αὐτῆς ἄς ἐπαινῶσιν αὐτήν ἐν ταῖς πύλαις.
Δευ, Νοε 29, 2021
Χωρίο: Χρονικών Β' 14:1-15
Διάρκεια: 24 Λεπτά 37 Δευτερόλεπτα
1 Καὶ ἐκοιμήθη ὁ Ἀβιὰ μετὰ τῶν πατέρων αὑτοῦ, καὶ ἔθαψαν αὐτὸν ἐν πόλει Δαβίδ· ἐβασίλευσε δὲ ἀντ᾿ αὐτοῦ Ἀσὰ ὁ υἱὸς αὐτοῦ. Ἐν ταῖς ἡμέραις αὐτοῦ ἡ γῆ ἡσύχασε δέκα ἔτη.2Καὶ ἔκαμεν ὁ Ἀσὰ τὸ καλὸν καὶ τὸ εὐθὲς ἐνώπιον Κυρίου τοῦ Θεοῦ αὑτοῦ·3 διότι ἀφῄρεσε τὰ θυσιαστήρια τῶν ἀλλοτρίων θεῶν καὶ τοὺς ὑψηλοὺς τόπους, καὶ κατεσύντριψε τὰ ἀγάλματα καὶ κατέκοψε τὰ ἄλση·4 καὶ εἶπε πρὸς τὸν Ἰούδαν νὰ ἐκζητῶσι Κύριον τὸν Θεὸν τῶν πατέρων αὑτῶν καὶ νὰ κάμνωσι τὸν νόμον καὶ τὰς ἐντολάς.
5 Ἀφῄρεσεν ἔτι ἀπὸ πασῶν τῶν πόλεων τοῦ Ἰούδα τοὺς ὑψηλοὺς τόπους καὶ τὰ εἴδωλα· καὶ ἡσύχασε τὸ βασίλειον ἐνώπιον αὐτοῦ.6 Καὶ ᾠκοδόμησε πόλεις ὀχυρὰς ἐν τῷ Ἰούδᾳ· διότι ἡσύχασεν ἡ γῆ, καὶ δὲν ἦτο εἰς αὐτὸν πόλεμος ἐν ἐκείνοις τοῖς χρόνοις, ἐπειδή ὁ Κύριος ἔδωκεν εἰς αὐτὸν ἀνάπαυσιν.
7 Διὰ τοῦτο εἶπε πρὸς τὸν Ἰούδαν, Ἄς οἰκοδομήσωμεν τὰς πόλεις ταύτας, καὶ ἄς κάμωμεν περὶ αὐτὰς τείχη καὶ πύργους, πύλας καὶ μοχλούς, ἐνῷ εἴμεθα κύριοι τῆς γῆς, ἐπειδή ἐξεζητήσαμεν Κύριον τὸν Θεὸν ἡμῶν· ἐξεζητήσαμεν αὐτόν, καὶ ἔδωκεν εἰς ἡμᾶς ἀνάπαυσιν κυκλόθεν. Καὶ ᾠκοδόμησαν καὶ εὐωδώθησαν.
8 Εἶχε δὲ ὁ Ἀσὰ στράτευμα ἐκ τοῦ Ἰούδα τριακοσίας χιλιάδας, φέροντας θυρεοὺς καὶ λόγχας· ἐκ δὲ τοῦ Βενιαμίν, διακοσίας ὀγδοήκοντα χιλιάδας, ἀσπιδοφόρους καὶ τοξότας· πάντες οὗτοι ἦσαν δυνατοὶ ἐν ἰσχύϊ.9 Ἐξῆλθε δὲ ἐναντίον αὐτῶν Ζερὰ ὁ Αἰθίοψ, μὲ στράτευμα ἑκατὸν μυριάδων καὶ μὲ τριακοσίας ἁμάξας, καὶ ἦλθεν ἕως Μαρησά.10 Καὶ ἐξῆλθεν ὁ Ἀσὰ ἐναντίον αὐτοῦ, καὶ παρετάχθησαν εἰς μάχην ἐν τῇ φάραγγι Σεφαθά, πλησίον τῆς Μαρησά.
11 Καὶ ἐβόησεν ὁ Ἀσὰ πρὸς Κύριον τὸν Θεὸν αὑτοῦ καὶ εἶπε, Κύριε, δὲν εἶναι οὐδὲν παρὰ σοὶ νὰ βοηθῇς τοὺς ἔχοντας πολλήν ἤ μηδεμίαν δύναμιν· βοήθησον ἡμᾶς, Κύριε Θεὲ ἡμῶν· διότι ἐπὶ σὲ πεποίθαμεν, καὶ ἐν τῷ ὀνόματί σου ἐρχόμεθα ἐναντίον τοῦ πλήθους τούτου. Κύριε, σὺ εἶσαι ὁ Θεὸς ἡμῶν· ἄς μή ὑπερισχύσῃ ἄνθρωπος ἐναντίον σου.12 Καὶ ἐπάταξεν ὁ Κύριος τους Αἰθίοπας ἔμπροσθεν τοῦ Ἀσὰ καὶ ἔμπροσθεν τοῦ Ἰούδα· καὶ οἱ Αἰθίοπες ἔφυγον.13 Ὁ δὲ Ἀσὰ καὶ ὁ λαὸς ὁ μετ᾿ αὐτοῦ κατεδίωξαν αὐτοὺς ἕως Γεράρων· καὶ ἔπεσον ἐκ τῶν Αἰθιόπων τοσοῦτοι, ὥστε δὲν ἠδύναντο νὰ ἀναλάβωσι πλέον· διότι συνετρίβησαν ἔμπροσθεν τοῦ Κυρίου καὶ ἔμπροσθεν τοῦ στρατεύματος αὐτοῦ· καὶ ἔλαβον λάφυρα πολλὰ σφόδρα.14 Καὶ ἐπάταξαν πάσας τὰς πόλεις κύκλῳ τῶν Γεράρων· διότι ὁ φόβος τοῦ Κυρίου ἐπέπεσεν ἐπ᾿ αὐτούς· καὶ ἐλαφυραγώγησαν πάσας τὰς πόλεις· διότι ἦσαν ἐν αὐταῖς λάφυρα πολλά.15 Ἐπάταξαν δὲ καὶ τὰς ἐπαύλεις τῶν ποιμνίων καὶ ἔλαβον πρόβατα πολλὰ καὶ καμήλους, καὶ ἐπέστρεψαν εἰς Ἱερουσαλήμ.
Δευ, Νοε 22, 2021
Χωρίο: Κατά Ιωάννην 9:1-41
Διάρκεια: 42 Λεπτά 58 Δευτερόλεπτα
1 Καὶ ἐνῷ ἀνεχώρει, εἶδεν ἄνθρωπον τυφλὸν ἐκ γενετῆς.2 Καὶ ἠρώτησαν αὐτὸν οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ, λέγοντες· Ῥαββί, τίς ἥμαρτεν, οὗτος ἤ οἱ γονεῖς αὐτοῦ, ὥστε νὰ γεννηθῇ τυφλός;3 Ἀπεκρίθη ὁ Ἰησοῦς· Οὔτε οὗτος ἥμαρτεν οὔτε οἱ γονεῖς αὐτοῦ, ἀλλὰ διὰ νὰ φανερωθῶσι τὰ ἔργα τοῦ Θεοῦ ἐν αὐτῷ.4 Ἐγὼ πρέπει νὰ ἐργάζωμαι τὰ ἔργα τοῦ πέμψαντός με, ἑωσοῦ εἶναι ἡμέρα· ἔρχεται νὺξ ὅτε οὐδεὶς δύναται νὰ ἐργάζηται.5 Ἐνόσῳ εἶμαι ἐν τῷ κόσμῳ, εἶμαι φῶς τοῦ κόσμου.6 Ἀφοῦ εἶπε ταῦτα, ἔπτυσε χαμαὶ καὶ ἔκαμε πηλὸν ἐκ τοῦ πτύσματος καὶ ἐπέχρισε τὸν πηλὸν ἐπὶ τοὺς ὀφθαλμοὺς τοῦ τυφλοῦ 7 καὶ εἶπε πρὸς αὐτόν· Ὕπαγε, νίφθητι εἰς τὴν κολυμβήθραν τοῦ Σιλωάμ, τὸ ὁποῖον ἑρμηνεύεται ἀπεσταλμένος. Ὑπῆγε λοιπὸν καὶ ἐνίφθη, καὶ ἦλθε βλέπων.8 Οἱ δὲ γείτονες καὶ ὅσοι ἔβλεπον αὐτὸν πρότερον ὅτι ἦτο τυφλὸς ἔλεγον δὲν εἶναι οὗτος, ὅστις ἐκάθητο καὶ ἐζήτει;9 Ἄλλοι ἔλεγον ὅτι οὗτος εἶναι· ἄλλοι δὲ ὅτι ὅμοιος αὐτοῦ εἶναι. Ἐκεῖνος ἔλεγεν ὅτι ἐγὼ εἶμαι.10 Ἔλεγον λοιπὸν πρὸς αὐτόν· Πῶς ἠνοίχθησαν οἱ ὀφθαλμοὶ σου; 11 Ἀπεκρίθη ἐκεῖνος καὶ εἶπεν· Ἄνθρωπος λεγόμενος Ἰησοῦς ἔκαμε πηλὸν καὶ ἐπέχρισε τοὺς ὀφθαλμοὺς μου καὶ μοὶ εἶπεν· Ὕπαγε εἰς τὴν κολυμβήθραν τοῦ Σιλωὰμ καὶ νίφθητι· ἀφοῦ δὲ ὑπῆγα καὶ ἐνίφθην, ἀνέβλεψα.12 Εἶπον λοιπὸν πρὸς αὐτόν· Ποῦ εἶναι ἐκεῖνος; Λέγει· Δὲν ἐξεύρω.
13 Φέρουσιν αὐτὸν τὸν ποτὲ τυφλὸν πρὸς τοὺς Φαρισαίους.14 Ἦτο δὲ σάββατον, ὅτε ἔκαμε τὸν πηλὸν ὁ Ἰησοῦς καὶ ἤνοιξε τοὺς ὀφθαλμοὺς αὐτοῦ.15 Πάλιν λοιπὸν ἠρώτων αὐτὸν καὶ οἱ Φαρισαῖοι πῶς ἀνέβλεψε. Καὶ ἐκεῖνος εἶπε πρὸς αὐτούς· Πηλὸν ἔβαλεν ἐπὶ τοὺς ὀφθαλμοὺς μου, καὶ ἐνίφθην, καὶ βλέπω.16 Ἔλεγον λοιπὸν τινὲς ἐκ τῶν Φαρισαίων· Οὗτος ὁ ἄνθρωπος δὲν εἶναι παρὰ τοῦ Θεοῦ, διότι δὲν φυλάττει τὸ σάββατον. Ἄλλοι ἔλεγον· Πῶς δύναται ἄνθρωπος ἁμαρτωλὸς νὰ κάμνῃ τοιαῦτα θαύματα; Καὶ ἦτο σχίσμα μεταξὺ αὐτῶν.17 Λέγουσι πάλιν πρὸς τὸν τυφλόν· Σὺ τί λέγεις περὶ αὐτοῦ, ἐπειδή ἤνοιξε τοὺς ὀφθαλμοὺς σου; Καὶ ἐκεῖνος εἶπεν ὅτι προφήτης εἶναι.
18 Δὲν ἐπίστευσαν λοιπὸν οἱ Ἰουδαῖοι περὶ αὐτοῦ ὅτι ἦτο τυφλὸς καὶ ἀνέβλεψεν, ἕως ὅτου ἐφώναξαν τοὺς γονεῖς αὐτοῦ τοῦ ἀναβλέψαντος19 καὶ ἠρώτησαν αὐτούς, λέγοντες· Οὗτος εἶναι ὁ υἱὸς σας, τὸν ὁποῖον σεῖς λέγετε ὅτι ἐγεννήθη τυφλός; πῶς λοιπὸν βλέπει τώρα;20 Ἀπεκρίθησαν πρὸς αὐτοὺς οἱ γονεῖς αὐτοῦ καὶ εἶπον· Ἐξεύρομεν ὅτι οὗτος εἶναι ὁ υἱὸς ἡμῶν καὶ ὅτι ἐγεννήθη τυφλός·21 Πῶς δὲ βλέπει τώρα δὲν ἐξεύρομεν, ἤ τίς ἤνοιξε τοὺς ὀφθαλμοὺς αὐτοῦ ἡμεῖς δὲν ἐξεύρομεν· αὐτὸς ἡλικίαν ἔχει, αὐτὸν ἐρωτήσατε, αὐτὸς περὶ ἑαυτοῦ θέλει λαλήσει.22 Ταῦτα εἶπον οἱ γονεῖς αὐτοῦ, διότι ἐφοβοῦντο τοὺς Ἰουδαίους· ἐπειδή ἤδη εἶχον συμφωνήσει οἱ Ἰουδαῖοι, ἐὰν τις ὁμολογήσῃ αὐτὸν Χριστόν, νὰ γείνῃ ἀποσυνάγωγος.23 Διὰ τοῦτο οἱ γονεῖς αὐτοῦ εἶπον ὅτι ἡλικίαν ἔχει, αὐτὸν ἐρωτήσατε.
24 Ἐφώναξαν λοιπὸν ἐκ δευτέρου τὸν ἄνθρωπον, ὅστις ἦτο τυφλός, καὶ εἶπον πρὸς αὐτόν· Δόξασον τὸν Θεόν· ἡμεῖς ἐξεύρομεν ὅτι ὁ ἄνθρωπος οὗτος εἶναι ἁμαρτωλός.25 Ἀπεκρίθη λοιπὸν ἐκεῖνος καὶ εἶπεν· Ἄν ἦναι ἁμαρτωλὸς δὲν ἐξεύρω· ἕν ἐξεύρω, ὅτι ἤμην τυφλὸς καὶ τώρα βλέπω.26 Εἶπον δὲ πρὸς αὐτὸν πάλιν· Τί σοὶ ἔκαμε; πῶς ἤνοιξε τοὺς ὀφθαλμοὺς σου;27 Ἀπεκρίθη πρὸς αὐτούς· Σᾶς εἶπον ἤδη, καὶ δὲν ἠκούσατε· διὰ τί πάλιν θέλετε νὰ ἀκούητε; μήπως καὶ σεῖς θέλετε νὰ γείνητε μαθηταὶ αὐτοῦ;28 Ἐλοιδόρησαν λοιπὸν αὐτὸν καὶ εἶπον· Σὺ εἶσαι μαθητής ἐκείνου· ἡμεῖς δὲ τοῦ Μωϋσέως εἴμεθα μαθηταί.29 Ἡμεῖς ἐξεύρομεν ὅτι πρὸς τὸν Μωϋσῆν ἐλάλησεν ὁ Θεός· τοῦτον ὅμως δὲν ἐξεύρομεν πόθεν εἶναι.30 Ἀπεκρίθη ὁ ἄνθρωπος καὶ εἶπε πρὸς αὐτούς· Ἐν τούτῳ μάλιστα εἶναι τὸ θαυμαστόν, ὅτι σεῖς δὲν ἐξεύρετε πόθεν εἶναι, καὶ ἤνοιξέ μου τοὺς ὀφθαλμούς.31 Ἐξεύρομεν δὲ ὅτι ἁμαρτωλοὺς ὁ Θεὸς δὲν ἀκούει, ἀλλ᾿ ἐὰν τις ἦναι θεοσεβής καὶ κάμνῃ τὸ θέλημα αὐτοῦ, τοῦτον ἀκούει.32 Ἐκ τοῦ αἰῶνος δὲν ἠκούσθη ὅτι ἤνοιξέ τις ὀφθαλμοὺς γεγεννημένου τυφλοῦ.33 Ἐὰν οὗτος δὲν ἦτο παρὰ Θεοῦ, δὲν ἠδύνατο νὰ κάμῃ οὐδέν.34 Ἀπεκρίθησαν καὶ εἶπον πρὸς αὐτόν· Σὺ ἐγεννήθης ὅλος ἐν ἁμαρτίαις, καὶ σὺ διδάσκεις ἡμᾶς; καὶ ἐξέβαλον αὐτὸν ἔξω.
35 Ἤκουσεν ὁ Ἰησοῦς ὅτι ἐξέβαλον αὐτὸν ἔξω, καὶ εὑρὼν αὐτὸν εἶπε πρὸς αὐτόν· Σὺ πιστεύεις εἰς τὸν Υἱὸν τοῦ Θεοῦ;36 Ἀπεκρίθη ἐκεῖνος καὶ εἶπε· Τίς εἶναι, Κύριε, διὰ νὰ πιστεύσω εἰς αὐτόν;37 Καὶ ὁ Ἰησοῦς εἶπε πρὸς αὐτόν· Καὶ εἶδες αὐτὸν καὶ ὁ λαλῶν μετὰ σοῦ ἐκεῖνος εἶναι.38 Ὁ δὲ εἶπε· Πιστεύω, Κύριε· καὶ προσεκύνησεν αὐτόν.39 Καὶ εἶπεν ὁ Ἰησοῦς· Ἐγὼ διὰ κρίσιν ἦλθον εἰς τὸν κόσμον τοῦτον, διὰ νὰ βλέπωσιν οἱ μή βλέποντες καὶ νὰ γείνωσι τυφλοὶ οἱ βλέποντες.
40 Καὶ ἤκουσαν ταῦτα ὅσοι ἐκ τῶν Φαρισαίων ἦσαν μετ᾿ αὐτοῦ, καὶ εἶπον πρὸς αὐτόν· Μήπως καὶ ἡμεῖς εἴμεθα τυφλοί;41 Εἶπε πρὸς αὐτοὺς ὁ Ἰησοῦς· Ἐὰν ἦσθε τυφλοί, δὲν ἠθέλετε ἔχει ἁμαρτίαν· τώρα ὅμως λέγετε ὅτι βλέπομεν· ἡ ἁμαρτία σας λοιπὸν μένει.
