Δευ, Μάι 23, 2022
Χωρίο: Κατά Μάρκον 5:21-43
Διάρκεια: 45 Λεπτά 58 Δευτερόλεπτα
21 Καὶ ἀφοῦ ὁ Ἰησοῦς διεπέρασε πάλιν ἐν τῷ πλοίῳ εἰς τὸ πέραν, συνήχθη πρὸς αὐτὸν ὄχλος πολύς, καὶ ἦτο πλησίον τῆς θαλάσσης.22 Καὶ ἰδού, ἔρχεται εἷς τῶν ἀρχισυναγώγων, ὀνόματι Ἰάειρος, καὶ ἰδὼν αὐτὸν πίπτει πρὸς τοὺς πόδας αὐτοῦ23 καὶ παρεκάλει αὐτὸν πολλά, λέγων ὅτι τὸ θυγάτριόν μου πνέει τὰ λοίσθια· νὰ ἔλθῃς καὶ νὰ βάλῃς τὰς χεῖράς σου ἐπ᾿ αὐτήν, διὰ νὰ σωθῇ καὶ θέλει ζήσει.
24 Καὶ ὑπῆγε μετ᾿ αὐτοῦ· καὶ ἠκολούθει αὐτὸν ὄχλος πολύς, καὶ συνέθλιβον αὐτόν.25 Καὶ γυνή τις, ἔχουσα ῥύσιν αἵματος δώδεκα ἔτη26 καὶ πολλὰ παθοῦσα ὑπὸ πολλῶν ἰατρῶν καὶ δαπανήσασα πᾶσαν τὴν περιουσίαν αὐτῆς καὶ μηδὲν φεληθεῖσα, ἀλλὰ μᾶλλον εἰς τὸ χεῖρον ἐλθοῦσα,27 ἀκούσασα περὶ τοῦ Ἰησοῦ, ἦλθε μεταξὺ τοῦ ὄχλου ὄπισθεν καὶ ἤγγισε τὸ ἱμάτιον αὐτοῦ·28 διότι ἔλεγεν ὅτι καὶ ἄν τὰ ἱμάτια αὐτοῦ ἐγγίσω, θέλω σωθῆ.29 Καὶ εὐθὺς ἐξηράνθη ἡ πηγή τοῦ αἵματος αὐτῆς, καὶ ἠσθάνθη ἐν τῷ σώματι αὑτῆς ὅτι ἰατρεύθη ἀπὸ τῆς μάστιγος.30 Καὶ εὐθὺς ὁ Ἰησοῦς, νοήσας ἐν ἑαυτῷ τὴν δύναμιν τὴν ἐξελθοῦσαν ἀπ᾿ αὐτοῦ, στραφεὶς ἐν τῷ ὄχλῳ ἔλεγε· Τίς ἤγγισε τὰ ἱμάτιά μου;31 Καὶ ἔλεγον πρὸς αὐτὸν οἱ μαθηταὶ αὐτόν· Βλέπεις τὸν ὄχλον συνθλίβοντά σε, καὶ λέγεις τίς μοῦ ἤγγισε;32 Καὶ περιέβλεπε διὰ νὰ ἴδῃ τὴν πράξασαν τοῦτο.33 Ἡ δὲ γυνή, φοβηθεῖσα καὶ τρέμουσα, ἐπειδή ἤξευρε τί ἔγεινεν ἐπ᾿ αὐτήν, ἦλθε καὶ προσέπεσεν εἰς αὐτὸν καὶ εἶπε πρὸς αὐτὸν πᾶσαν τὴν ἀλήθειαν.34 Ὁ δὲ εἶπε πρὸς αὐτήν· Θύγατερ, ἡ πίστις σοῦ σὲ ἔσωσεν· ὕπαγε εἰς εἰρήνην καὶ ἔσο ὑγιής ἀπὸ τῆς μάστιγός σου.
35 Ἐνῷ αὐτὸς ἐλάλει ἔτι, ἔρχονται ἀπὸ τοῦ ἀρχισυναγώγου, λέγοντες ὅτι ἡ θυγάτηρ σου ἀπέθανε· τί πλέον ἐνοχλεῖς τὸν Διδάσκαλον;36 Ὁ δὲ Ἰησοῦς, εὐθὺς ὅτε ἤκουσε τὸν λόγον λαλούμενον, λέγει πρὸς τὸν ἀρχισυνάγωγον· Μή φοβοῦ, μόνον πίστευε.37 Καὶ δὲν ἀφῆκεν οὐδένα νὰ ἀκολουθήσῃ αὐτὸν εἰμή τὸν Πέτρον καὶ Ἰάκωβον καὶ Ἰωάννην τὸν ἀδελφὸν Ἰακώβου.38 Καὶ ἔρχεται εἰς τὸν οἶκον τοῦ ἀρχισυναγώγου καὶ βλέπει θόρυβον, κλαίοντας καὶ ἀλαλάζοντας πολλά,39 καὶ εἰσελθὼν λέγει πρὸς αὐτούς· Τί θορυβεῖσθε καὶ κλαίετε; τὸ παιδίον δὲν ἀπέθανεν, ἀλλὰ κοιμᾶται.40 Καὶ κατεγέλων αὐτοῦ. Ὁ δέ, ἀφοῦ ἐξέβαλεν ἅπαντας, παραλαμβάνει τὸν πατέρα τοῦ παιδίου καὶ τὴν μητέρα καὶ τοὺς μεθ᾿ ἑαυτοῦ καὶ εἰσέρχεται ὅπου ἔκειτο τὸ παιδίον,41 καὶ πιάσας τὴν χεῖρα τοῦ παιδίου, λέγει πρὸς αὐτήν· Ταλιθά, κοῦμι· τὸ ὁποῖον μεθερμηνευόμενον εἶναι, Κοράσιον, σοὶ λέγω, σηκώθητι.42 Καὶ εὐθὺς ἐσηκώθη τὸ κοράσιον καὶ περιεπάτει· διότι ἦτο ἐτῶν δώδεκα. Καὶ ἐξεπλάγησαν μὲ ἔκπληξιν μεγάλην.43 Καὶ παρήγγειλεν εἰς αὐτοὺς πολλὰ νὰ μή μάθῃ μηδεὶς τοῦτο καὶ εἶπε νὰ δοθῇ εἰς αὐτήν νὰ φάγῃ.
Δευ, Μάι 16, 2022
Χωρίο: Προς Ρωμαίους 8:1-17
Διάρκεια: 49 Λεπτά 42 Δευτερόλεπτα
1 Δὲν εἶναι τώρα λοιπὸν οὐδεμία κατάκρισις εἰς τοὺς ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ, τοὺς μή περιπατοῦντας κατὰ τὴν σάρκα, ἀλλὰ κατὰ τὸ πνεῦμα.2 Διότι ὁ νόμος τοῦ Πνεύματος τῆς ζωῆς ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ μὲ ἠλευθέρωσεν ἀπὸ τοῦ νόμου τῆς ἁμαρτίας καὶ τοῦ θανάτου.3 Ἐπειδή τὸ ἀδύνατον εἰς τὸν νόμον, καθότι ἦτο ἀνίσχυρος διὰ τῆς σαρκός, ὁ Θεὸς πέμψας τὸν ἑαυτοῦ Υἱὸν μὲ ὁμοίωμα σαρκὸς ἁμαρτίας καὶ περὶ ἁμαρτίας, κατέκρινε τὴν ἁμαρτίαν ἐν τῇ σαρκί,4 διὰ νὰ πληρωθῇ ἡ δικαιοσύνη τοῦ νόμου εἰς ἡμᾶς τοὺς μή περιπατοῦντας κατὰ τὴν σάρκα, ἀλλὰ κατὰ τὸ πνεῦμα·5 διότι οἱ ζῶντες κατὰ τὴν σάρκα τὰ τῆς σαρκὸς φρονοῦσιν, οἱ δὲ κατὰ τὸ πνεῦμα τὰ τοῦ πνεύματος.6 Ἐπειδή τὸ φρόνημα τῆς σαρκὸς εἶναι θάνατος, τὸ δὲ φρόνημα τοῦ πνεύματος ζωή καὶ εἰρήνη·7 διότι τὸ φρόνημα τῆς σαρκὸς εἶναι ἔχθρα εἰς τὸν Θεόν· ἐπειδή εἰς τὸν νόμον τοῦ Θεοῦ δὲν ὑποτάσσεται· ἀλλ᾿ οὐδὲ δύναται·8 ὅσοι δὲ εἶναι τῆς σαρκὸς δὲν δύνανται νὰ ἀρέσωσιν εἰς τὸν Θεόν.
9 Σεῖς ὅμως δὲν εἶσθε τῆς σαρκός, ἀλλὰ τοῦ πνεύματος, ἐὰν τὸ Πνεῦμα τοῦ Θεοῦ κατοικῇ ἐν ὑμῖν. Ἀλλ᾿ ἐὰν τις δὲν ἔχῃ τὸ Πνεῦμα τοῦ Χριστοῦ, οὗτος δὲν εἶναι αὐτοῦ. 10 Ἐὰν δὲ ὁ Χριστὸς ἦναι ἐν ὑμῖν, τὸ μὲν σῶμα εἶναι νεκρὸν διὰ τὴν ἁμαρτίαν, τὸ δὲ πνεῦμα ζωή διὰ τὴν δικαιοσύνην.11 Ἐὰν δὲ κατοικῇ ἐν ὑμῖν τὸ Πνεῦμα τοῦ ἀναστήσαντος τὸν Ἰησοῦν ἐκ νεκρῶν, ὁ ἀναστήσας τὸν Χριστὸν ἐκ νεκρῶν θέλει ζωοποιήσει καὶ τὰ θνητὰ σώματα ὑμῶν διὰ τοῦ Πνεύματος αὑτοῦ τοῦ κατοικοῦντος ἐν ὑμῖν.
12 Ἄρα λοιπόν, ἀδελφοί, εἴμεθα χρεῶσται οὐχὶ εἰς τὴν σάρκα, ὥστε νὰ ζῶμεν κατὰ σάρκα·13 διότι ἐὰν ζῆτε κατὰ τὴν σάρκα, μέλλετε νὰ ἀποθάνητε· ἀλλ᾿ ἐὰν διὰ τοῦ Πνεύματος θανατόνητε τὰς πράξεις τοῦ σώματος, θέλετε ζήσει. 14 Ἐπειδή ὅσοι διοικοῦνται ὑπὸ τοῦ Πνεύματος τοῦ Θεοῦ, οὗτοι εἶναι υἱοὶ τοῦ Θεοῦ. 15 Διότι δὲν ἐλάβετε πνεῦμα δουλείας, διὰ νὰ φοβῆσθε πάλιν, ἀλλ᾿ ἐλάβετε πνεῦμα υἱοθεσίας, διὰ τοῦ ὁποίου κράζομεν· Ἀββᾶ, ὁ Πατήρ.16 Αὐτὸ τὸ Πνεῦμα συμμαρτυρεῖ μὲ τὸ πνεῦμα ἡμῶν ὅτι εἴμεθα τέκνα Θεοῦ.17 Ἐὰν δὲ τέκνα καὶ κληρονόμοι, κληρονόμοι μὲν Θεοῦ, συγκληρονόμοι δὲ Χριστοῦ, ἐὰν συμπάσχωμεν, διὰ νὰ γείνωμεν καὶ συμμέτοχοι τῆς δόξης αὐτοῦ.
Δευ, Μάι 09, 2022
Χωρίο: Κατά Ιωάννην 2:1-12
Διάρκεια: 36 Λεπτά 59 Δευτερόλεπτα
1 Καὶ τὴν τρίτην ἡμέραν ἔγεινε γάμος ἐν Κανᾷ τῆς Γαλιλαίας, καὶ ἦτο ἡ μήτηρ τοῦ Ἰησοῦ ἐκεῖ.2 Προσεκλήθη δὲ καὶ ὁ Ἰησοῦς καὶ οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ εἰς τὸν γάμον.3 Καὶ ἐπειδή ἔλειψεν ὁ οἶνος, λέγει ἡ μήτηρ τοῦ Ἰησοῦ πρὸς αὐτόν· Οἶνον δὲν ἔχουσι.4 Λέγει πρὸς αὐτήν ὁ Ἰησοῦς· Τί εἶναι μεταξὺ ἐμοῦ καὶ σοῦ, γύναι; δὲν ἦλθεν ἔτι ἡ ὥρα μου.5 Λέγει ἡ μήτηρ αὐτοῦ πρὸς τοὺς ὑπηρέτας· Ὅ, τι σᾶς λέγει, κάμετε.6 Ἦσαν δὲ ἐκεῖ ὑδρίαι λίθιναι ἕξ κείμεναι κατὰ τὸ ἔθος τοῦ καθαρισμοῦ τῶν Ἰουδαίων, χωροῦσαι ἑκάστη δύο ἤ τρία μέτρα.7 Λέγει πρὸς αὐτοὺς ὁ Ἰησοῦς· Γεμίσατε τὰς ὑδρίας ὕδατος. Καὶ ἐγέμισαν αὐτὰς ἕως ἄνω.8 Καὶ λέγει πρὸς αὐτούς· Ἀντλήσατε τώρα καὶ φέρετε πρὸς τὸν ἀρχιτρίκλινον. Καὶ ἔφεραν.9 Καθὼς δὲ ὁ ἀρχιτρίκλινος ἐγεύθη τὸ ὕδωρ εἰς οἶνον μεταβεβλημένον καὶ δὲν ἤξευρε πόθεν εἶναι, οἱ ὑπηρέται ὅμως ἤξευρον οἱ ἀντλήσαντες τὸ ὕδωρ φωνάζει τὸν νυμφίον ὁ ἀρχιτρίκλινος10 καὶ λέγει πρὸς αὐτόν· Πᾶς ἄνθρωπος πρῶτον τὸν καλὸν οἶνον βάλλει, καὶ ἀφοῦ πίωσι πολύ, τότε τὸν κατώτερον· σὺ ἐφύλαξας τὸν καλὸν οἶνον ἕως τώρα.
11 Ταύτην τὴν ἀρχήν τῶν θαυμάτων ἔκαμεν ὁ Ἰησοῦς ἐν Κανᾷ τῆς Γαλιλαίας καὶ ἐφανέρωσε τὴν δόξαν αὑτοῦ, καὶ ἐπίστευσαν εἰς αὐτὸν οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ.
12 Μετὰ τοῦτο κατέβη εἰς Καπερναοὺμ αὐτὸς καὶ ἡ μήτηρ αὐτοῦ καὶ οἱ ἀδελφοὶ αὐτοῦ καὶ οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ, καὶ ἐκεῖ ἔμειναν οὐχ πολλὰς ἡμέρας.
Πεμ, Απρ 21, 2022
Χωρίο: Κατά Ιωάννην 13:1-35
Διάρκεια: 41 Λεπτά 22 Δευτερόλεπτα
1 Πρὸ δὲ τῆς ἑορτῆς τοῦ πάσχα ἐξεύρων ὁ Ἰησοῦς ὅτι ἦλθεν ἡ ὥρα αὐτοῦ διὰ νὰ μεταβῇ ἐκ τοῦ κόσμου τούτου πρὸς τὸν Πατέρα, ἀγαπήσας τοὺς ἰδικοὺς του τοὺς ἐν τῷ κόσμῳ, μέχρι τέλους ἠγάπησεν αὐτούς.2 Καὶ ἀφοῦ ἔγεινε δεῖπνος, ὁ δὲ διάβολος εἶχεν ἤδη βάλει εἰς τὴν καρδίαν τοῦ Ἰούδα Σίμωνος τοῦ Ἰσκαριώτου νὰ παραδώσῃ αὐτόν,3 ἐξεύρων ὁ Ἰησοῦς ὅτι πάντα ἔδωκεν εἰς αὐτὸν ὁ Πατήρ εἰς τὰς χεῖρας, καὶ ὅτι ἀπὸ τοῦ Θεοῦ ἐξῆλθε καὶ πρὸς τὸν Θεὸν ὑπάγει,4 ἐγείρεται ἐκ τοῦ δείπνου καὶ ἐκδύεται τὰ ἱμάτια αὑτοῦ, καὶ λαβὼν προσόψιον διεζώσθη·5 ἔπειτα βάλλει ὕδωρ εἰς τὸν νιπτῆρα, καὶ ἤρχισε νὰ νίπτῃ τοὺς πόδας τῶν μαθητῶν καὶ νὰ σπογγίζῃ μὲ τὸ προσόψιον, μὲ τὸ ὁποῖον ἦτο διεζωσμένος.6 Ἔρχεται λοιπὸν πρὸς τὸν Σίμωνα Πέτρον, καὶ λέγει πρὸς αὐτὸν ἐκεῖνος· Κύριε, σὺ μοῦ νίπτεις τοὺς πόδας;7 Ἀπεκρίθη ὁ Ἰησοῦς καὶ εἶπε πρὸς αὐτόν· Ἐκεῖνο, τὸ ὁποῖον ἐγὼ κάμνω, σὺ δὲν ἐξεύρεις τώρα, θέλεις ὅμως γνωρίσει μετὰ ταῦτα. 8Λέγει πρὸς αὐτὸν ὁ Πέτρος· Δὲν θέλεις νίψει τοὺς πόδας μου εἰς τὸν αἰῶνα. Ἀπεκρίθη πρὸς αὐτὸν ὁ Ἰησοῦς· Ἐὰν δὲν σὲ νίψω, δὲν ἔχεις μέρος μετ᾿ ἐμοῦ. 9 Λέγει πρὸς αὐτὸν ὁ Σίμων Πέτρος· Κύριε, μή τοὺς πόδας μου μόνον, ἀλλὰ καὶ τὰς χεῖρας καὶ τὴν κεφαλήν.10 Λέγει πρὸς αὐτὸν ὁ Ἰησοῦς· Ὁ λελουμένος δὲν ἔχει χρείαν εἰμή τοὺς πόδας νὰ νιφθῇ, ἀλλ᾿ εἶναι ὅλος καθαρός· καὶ σεῖς εἶσθε καθαροί, ἀλλ᾿ οὐχὶ πάντες.11 Διότι ἤξευρεν ἐκεῖνον, ὅστις ἔμελλε νὰ παραδώσῃ αὐτόν· διὰ τοῦτο εἶπε· Δὲν εἶσθε πάντες καθαροί.
12 Ἀφοῦ λοιπὸν ἔνιψε τοὺς πόδας αὐτῶν καὶ ἔλαβε τὰ ἱμάτια αὑτοῦ, καθήσας πάλιν εἶπε πρὸς αὐτούς· Ἐξεύρετε τί ἔκαμον εἰς ἐσᾶς;13 Σεῖς μὲ φωνάζετε, Ὁ Διδάσκαλος καὶ ὁ Κύριος, καὶ καλῶς λέγετε, διότι εἶμαι.14 Ἐὰν λοιπὸν ἐγώ, ὁ Κύριος καὶ ὁ Διδάσκαλος, σᾶς ἔνιψα τοὺς πόδας, καὶ σεῖς χρεωστεῖτε νὰ νίπτητε τοὺς πόδας ἀλλήλων. 15 Διότι παράδειγμα ἔδωκα εἰς ἐσᾶς, διὰ νὰ κάμνητε καὶ σεῖς, καθὼς ἐγὼ ἔκαμον εἰς ἐσᾶς.16 Ἀληθῶς, ἀληθῶς σᾶς λέγω, δὲν εἶναι δοῦλος ἀνώτερος τοῦ κυρίου αὑτοῦ, οὐδὲ ἀπόστολος ἀνώτερος τοῦ πέμψαντος αὐτόν.17 Ἐὰν ἐξεύρητε ταῦτα, μακάριοι εἶσθε ἐὰν κάμνητε αὐτά.
18 Δὲν λέγω τοῦτο περὶ πάντων ὑμῶν· ἐγὼ ἐξεύρω ποίους ἐξέλεξα· ἀλλὰ διὰ νὰ πληρωθῇ ἡ γραφή, Ὁ τρώγων μετ᾿ ἐμοῦ τὸν ἄρτον ἐσήκωσεν ἐπ᾿ ἐμὲ τὴν πτέρναν αὑτοῦ.19 Ἀπὸ τοῦ νῦν σᾶς λέγω τοῦτο πρὶν γείνῃ, διὰ νὰ πιστεύσητε ὅταν γείνῃ, ὅτι ἐγὼ εἶμαι.20 Ἀληθῶς, ἀληθῶς σᾶς λέγω, ὅστις δέχεται ὅντινα πέμψω, ἐμὲ δέχεται, καὶ ὅστις δέχεται, ἐμὲ δέχεται τὸν πέμψαντά με.
21 Ἀφοῦ εἶπε ταῦτα ὁ Ἰησοῦς, ἐταράχθη τὴν ψυχήν καὶ ἐμαρτύρησε καὶ εἶπεν· Ἀληθῶς, ἀληθῶς σᾶς λέγω ὅτι εἷς ἐξ ὑμῶν θέλει μὲ παραδώσει.22 Ἔβλεπον λοιπὸν εἰς ἀλλήλους οἱ μαθηταί, ἀποροῦντες περὶ τίνος λέγει.23 εκάθητο δὲ κεκλιμένος εἰς τὸν κόλπον τοῦ Ἰησοῦ εἷς τῶν μαθητῶν αὐτοῦ, τὸν ὁποῖον ἠγάπα ὁ Ἰησοῦς.24 Νεύει λοιπὸν πρὸς τοῦτον ὁ Σίμων Πέτρος διὰ νὰ ἐρωτήσῃ τίς εἶναι ἐκεῖνος, περὶ τοῦ ὁποίου λέγει.25 Καὶ πεσὼν ἐκεῖνος ἐπὶ τὸ στῆθος τοῦ Ἰησοῦ, λέγει πρὸς αὐτόν· Κύριε, τίς εἶναι;26 Ἀποκρίνεται ὁ Ἰησοῦς· Ἐκεῖνος εἶναι, εἰς τὸν ὁποῖον ἐγὼ βάψας τὸ ψωμίον θέλω δώσει. Καὶ ἐμβάψας τὸ ψωμίον δίδει εἰς τὸν Ἰούδαν Σίμωνος τὸν Ἰσκαριώτην. 27 Καὶ μετὰ τὸ ψωμίον τότε εἰσῆλθεν εἰς ἐκεῖνον ὁ Σατανᾶς. Λέγει λοιπὸν πρὸς αὐτὸν ὁ Ἰησοῦς· Ὅ, τι κάμνεις, κάμε ταχύτερον.28 Τοῦτο ὅμως οὐδεὶς τῶν καθημένων ἐνόησε πρὸς τί εἶπε πρὸς αὐτόν.29 Διότι τινὲς ἐνόμιζον, ἐπειδή ὁ Ἰούδας εἶχε τὸ γλωσσόκομον, ὅτι λέγει πρὸς αὐτὸν ὁ Ἰησοῦς, Ἀγόρασον ὅσων ἔχομεν χρείαν διὰ τὴν ἑορτήν, ἤ νὰ δώσῃ τι εἰς τοὺς πτωχούς.30 Λαβὼν λοιπὸν ἐκεῖνος τὸ ψωμίον, ἐξῆλθεν εὐθύς· ἦτο δὲ νύξ.
31 Ὅτε λοιπὸν ἐξῆλθε, λέγει ὁ Ἰησοῦς· Τώρα ἐδοξάσθη ὁ Υἱὸς τοῦ ἄνθρώπου, καὶ ὁ Θεὸς ἐδοξάσθη ἐν αὐτῷ.32 Ἐὰν ὁ Θεὸς ἐδοξάσθῃ ἐν αὐτῷ, καὶ ὁ Θεὸς θέλει δοξάσει αὐτὸν ἐν ἑαυτῷ καὶ εὐθὺς θέλει δοξάσει αὐτόν.33 Τεκνία, ἔτι ὀλίγον εἶμαι μεθ᾿ ὑμῶν. Θέλετε μὲ ζητήσει, καὶ καθὼς εἶπον πρὸς τοὺς Ἰουδαίους ὅτι ὅπου ὑπάγω ἐγώ, σεῖς δὲν δύνασθε νὰ ἔλθητε, καὶ πρὸς ἐσᾶς λέγω τώρα.34 Ἐντολήν καινήν σᾶς δίδω, Νὰ ἀγαπᾶτε ἀλλήλους, καθὼς ἐγὼ σᾶς ἠγάπησα καὶ σεῖς νὰ ἀγαπᾶτε ἀλλήλους. 35 Ἐκ τούτου θέλουσι γνωρίσει πάντες ὅτι εἶσθε μαθηταὶ μου, ἐὰν ἔχητε ἀγάπην πρὸς ἀλλήλους.
Δευ, Απρ 18, 2022
Χωρίο: Κατά Μάρκον 10:1-31
Διάρκεια: 47 Λεπτά 34 Δευτερόλεπτα
1 Καὶ σηκωθεὶς ἐκεῖθεν ἔρχεται εἰς τὰ ὅρια τῆς Ἰουδαίας διὰ τοῦ πέραν τοῦ Ἰορδάνου, καὶ συνέρχονται πάλιν ὄχλοι πρὸς αὐτόν, καὶ ὡς ἐσυνείθιζε, πάλιν ἐδίδασκεν αὐτούς.2 Καὶ προσελθόντες οἱ Φαρισαῖοι, ἠρώτησαν αὐτὸν ἄν συγχωρῆται εἰς ἄνδρα νὰ χωρισθῇ τὴν γυναῖκα αὑτοῦ, πειράζοντες αὐτόν.3 Ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπε πρὸς αὐτούς· Τί προσέταξεν εἰς ἐσᾶς ὁ Μωϋσῆς;4 Οἱ δὲ εἶπον· Ὁ Μωϋσῆς συνεχώρησε νὰ γράψῃ ἔγγραφον διαζυγίου καὶ νὰ χωρισθῇ αὐτήν.5 Καὶ ἀποκριθεὶς ὁ Ἰησοῦς εἶπε πρὸς αὐτούς· Διὰ τὴν σκληροκαρδίαν σας ἔγραψεν εἰς ἐσᾶς τὴν ἐντολήν ταύτην· 6 ἀπ᾿ ἀρχῆς ὅμως τῆς κτίσεως ἄρσεν καὶ θῆλυ ἐποίησεν αὐτοὺς ὁ Θεός·7 ἕνεκεν τούτου θέλει ἀφήσει ἄνθρωπος τὸν πατέρα αὑτοῦ καὶ τὴν μητέρα, καὶ θέλει προσκολληθῆ εἰς τὴν γυναῖκα αὑτοῦ,8 καὶ θέλουσιν εἶσθαι οἱ δύο εἰς σάρκα μίαν. Ὥστε δὲν εἶναι πλέον δύο, ἀλλὰ μία σάρξ·9 ἐκεῖνο λοιπόν, τὸ ὁποῖον ὁ Θεὸς συνέζευξεν, ἄνθρωπος ἄς μή χωρίζῃ.
10 Καὶ ἐν τῇ οἰκίᾳ πάλιν οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ ἠρώτησαν αὐτὸν περὶ τοῦ αὐτοῦ,11 καὶ λέγει πρὸς αὐτούς· Ὅστις χωρισθῇ τὴν γυναῖκα αὑτοῦ καὶ νυμφευθῇ ἄλλην, πράττει μοιχείαν εἰς αὐτήν·12 καὶ ἐὰν γυνή χωρισθῇ τὸν ἄνδρα αὑτῆς καὶ συζευχθῇ μὲ ἄλλον, μοιχεύεται.
13 Καὶ ἔφεραν πρὸς αὐτὸν παιδία, διὰ νὰ ἐγγίσῃ αὐτά· οἱ δὲ μαθηταὶ ἐπέπληττον τοὺς φέροντας.14 Ἰδὼν δὲ ὁ Ἰησοῦς ἠγανάκτησε καὶ εἶπε πρὸς αὐτούς· Ἀφήσατε τὰ παιδία νὰ ἔρχωνται πρὸς ἐμέ, καὶ μή ἐμποδίζετε αὐτά· διότι τῶν τοιούτων εἶναι ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ.15 Ἀληθῶς σᾶς λέγω, Ὅστις δὲν δεχθῇ τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ ὡς παιδίον, δὲν θέλει εἰσέλθει εἰς αὐτήν.16 Καὶ ἐναγκαλισθεὶς αὐτά, ἔθετε τὰς χεῖρας ἐπ᾿ αὐτὰ καὶ ηὐλόγει αὐτά.
17 Ἐνῷ δὲ ἐξήρχετο εἰς τὴν ὁδόν, ἔδραμέ τις καὶ γονυπετήσας ἔμπροσθεν αὐτοῦ, ἠρώτα αὐτόν· Διδάσκαλε ἀγαθέ, τί νὰ κάμω διὰ νὰ κληρονομήσω ζωήν αἰώνιον;18 Καὶ ὁ Ἰησοῦς εἶπε πρὸς αὐτόν· Τί μὲ λέγεις ἀγαθόν; Οὐδεὶς ἀγαθὸς εἰμή εἷς, ὁ Θεός.19 Τὰς ἐντολὰς ἐξεύρεις· Μή μοιχεύσῃς, Μή φονεύσῃς, Μή κλέψῃς, Μή ψευδομαρτυρήσῃς, Μή ἀποστερήσῃς, Τίμα τὸν πατέρα σου καὶ τὴν μητέρα.20 Ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπε πρὸς αὐτόν· Διδάσκαλε, ταῦτα πάντα ἐφύλαξα ἐκ νεότητός μου.21 Καὶ ὁ Ἰησοῦς ἐμβλέψας εἰς αὐτόν, ἠγάπησεν αὐτὸν καὶ εἶπε πρὸς αὐτόν· Ἕν σοι λείπει· ὕπαγε, πώλησον ὅσα ἔχεις καὶ δὸς εἰς τοὺς πτωχούς, καὶ θέλεις ἔχει θησαυρὸν ἐν οὐρανῷ, καὶ ἐλθέ, ἀκολούθει μοι, σηκώσας τὸν σταυρόν.22 Ἐκεῖνος ὅμως σκυθρωπάσας διὰ τὸν λόγον, ἀνεχώρησε λυπούμενος· διότι εἶχε κτήματα πολλά.
23 Καὶ περιβλέψας ὁ Ἰησοῦς, λέγει πρὸς τοὺς μαθητὰς αὑτοῦ· Πόσον δυσκόλως θέλουσιν εἰσέλθει εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ οἱ ἔχοντες τὰ χρήματα.24 Οἱ δὲ μαθηταὶ ἐξεπλήττοντο διὰ τοὺς λόγους αὐτοῦ. Καὶ ὁ Ἰησοῦς πάλιν ἀποκριθεὶς λέγει πρὸς αὐτούς· Τέκνα, πόσον δύσκολον εἶναι νὰ εἰσέλθωσιν εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ οἱ ἔχοντες τὸ θάρρος αὑτῶν εἰς τὰ χρήματα.25 Εὐκολώτερον εἶναι κάμηλος νὰ περάσῃ διὰ τῆς τρύπης τῆς βελόνης παρὰ πλούσιος νὰ εἰσέλθῃ εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ.26 Ἐκεῖνοι δὲ σφόδρα ἐξεπλήττοντο, λέγοντες πρὸς ἑαυτούς· Καὶ τίς δύναται νὰ σωθῇ;27 Ἐμβλέψας δὲ εἰς αὐτοὺς ὁ Ἰησοῦς, λέγει· Παρὰ ἀνθρώποις εἶναι ἀδύνατον, ἀλλ᾿ οὐχὶ παρὰ τῷ Θεῷ· διότι τὰ πάντα εἶναι δυνατὰ παρὰ τῷ Θεῷ.
28 Καὶ ἤρχισεν ὁ Πέτρος νὰ λέγῃ πρὸς αὐτόν· Ἰδού, ἡμεῖς ἀφήκαμεν πάντα καὶ σὲ ἠκολουθήσαμεν.29 Ἀποκριθεὶς δὲ ὁ Ἰησοῦς εἶπεν· Ἀληθῶς σᾶς λέγω, δὲν εἶναι οὐδεὶς ὅστις, ἀφήσας οἰκίαν ἤ ἀδελφοὺς ἤ ἀδελφὰς ἤ πατέρα ἤ μητέρα ἤ γυναῖκα ἤ τέκνα ἤ ἀγροὺς ἕνεκεν ἐμοῦ καὶ τοῦ εὐαγγελίου,30 δὲν θέλει λάβει ἑκατονταπλασίονα τώρα ἐν τῷ καιρῷ τούτῳ, οἰκίας καὶ ἀδελφοὺς καὶ ἀδελφὰς καὶ μητέρας καὶ τέκνα καὶ ἀγροὺς μετὰ διωγμῶν, καὶ ἐν τῷ ἐρχομένῳ αἰῶνι ζωήν αἰώνιον.31 Πολλοὶ ὅμως πρῶτοι θέλουσιν εἶσθαι ἔσχατοι καὶ οἱ ἔσχατοι πρῶτοι.
Δευ, Απρ 11, 2022
Χωρίο: Κατά Λουκάν 22:1-13
Διάρκεια: 47 Λεπτά 27 Δευτερόλεπτα
1 Ἐπλησίαζε δὲ ἡ ἐορτή τῶν ἀζύμων, λεγομένη Πάσχα.2 Καὶ ἐζήτουν οἱ ἀρχιερεῖς καὶ οἱ γραμματεῖς τὸ πῶς νὰ θανατώσωσιν αὐτὸν διότι ἐφοβοῦντο τὸν λαόν.3 Εἰσῆλθε δὲ ὁ Σατανᾶς εἰς τὸν Ἰούδαν τὸν ἐπονομαζόμενον Ἰσκαριώτην, ὄντα ἐκ τοῦ ἀριθμοῦ τῶν δώδεκα,4 καὶ ὑπῆγε καὶ συνελάλησε μετὰ τῶν ἀρχιερέων καὶ τῶν στρατηγῶν τὸ πῶς νὰ παραδώσῃ αὐτὸν εἰς αὐτούς.5 Καὶ ἐχάρησαν καὶ συνεφώνησαν νὰ δώσωσιν εἰς αὐτὸν ἀργύριον·6 καὶ ἔδωκεν ὑπόσχεσιν καὶ ἐζήτει εὐκαιρίαν νὰ παραδώσῃ αὐτὸν εἰς αὐτοὺς χωρὶς θορύβου.
7 Ἦλθε δὲ ἡ ἡμέρα τῶν ἀζύμων, καθ᾿ ἥν ἔπρεπε νὰ θυσιάσωσι τὸ πάσχα,8 καὶ ἀπέστειλε τὸν Πέτρον καὶ Ἰωάννην, εἰπών· Ὑπάγετε καὶ ἑτοιμάσατε εἰς ἡμᾶς τὸ πάσχα, διὰ νὰ φάγωμεν.9 Οἱ δὲ εἶπον πρὸς αὐτόν· Ποῦ θέλεις νὰ ἑτοιμάσωμεν;10 Ὁ δὲ εἶπε πρὸς αὐτούς· Ἰδού, ὅταν εἰσέλθητε εἰς τὴν πόλιν, θέλει σᾶς συναπαντήσει ἄνθρωπος βαστάζων σταμνίον ὕδατος· ἀκολουθήσατε αὐτὸν εἰς τὴν οἰκίαν ὅπου εἰσέρχεται.11 Καὶ θέλετε εἰπεῖ πρὸς τὸν οἰκοδεσπότην τῆς οἰκίας· Ὁ Διδάσκαλος σοὶ λέγει, Ποῦ εἶναι τὸ κατάλυμα, ὅπου θέλω φάγει τὸ πάσχα μετὰ τῶν μαθητῶν μου;12 καὶ ἐκεῖνος θέλει σᾶς δείξει ἀνώγεον μέγα ἐστρωμένον· ἐκεῖ ἑτοιμάσατε.13 Ἀφοῦ δὲ ὑπῆγον, εὗρον καθὼς εἶπε πρὸς αὐτούς, καὶ ἡτοίμασαν τὸ πάσχα.
Δευ, Απρ 04, 2022
Χωρίο: Α' Σαμουήλ 1:1-28
Διάρκεια: 32 Λεπτά 55 Δευτερόλεπτα
1 Ἦτο δὲ ἄνθρωπός τις ἐκ Ῥαμαθαΐμ-σοφίμ, ἐκ τοῦ ὄρους Ἐφραΐμ, καὶ τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ἐλκανά, υἱὸς τοῦ Ἰεροάμ, υἱοῦ Ἐλιού, υἱοῦ Θοού, υἱοῦ Σούφ, Ἐφραθαῖος.2 Καὶ εἶχεν οὗτος δύο γυναῖκας· τὸ ὄνομα τῆς μιᾶς Ἄννα, καὶ τὸ ὄνομα τῆς δευτέρας Φενίννα· ἡ μὲν Φενίννα εἶχε τέκνα, ἡ δὲ Ἄννα δὲν εἶχε τέκνα.
3 Ἀνέβαινε δὲ ὁ ἄνθρωπος οὗτος ἐκ τῆς πόλεως αὑτοῦ κατ᾿ ἔτος, διὰ νὰ προσκυνήσῃ καὶ νὰ προσφέρῃ θυσίαν πρὸς τὸν Κύριον τῶν δυνάμεων ἐν Σηλώ. Καὶ ἦσαν ἐκεῖ οἱ δύο υἱοὶ τοῦ Ἠλεί, Ὀφνεὶ καὶ Φινεές, ἱερεῖς τοῦ Κυρίου.4 Ἔφθασε δὲ ἡ ἡμέρα, καθ᾿ ἥν ἐθυσίασεν ὁ Ἐλκανὰ καὶ ἔδωκε μερίδας εἰς τὴν Φενίνναν τὴν γυναῖκα αὑτοῦ καὶ εἰς πάντας τοὺς υἱοὺς αὐτῆς καὶ τὰς θυγατέρας αὐτῆς.5 εἰς δὲ τὴν Ἄνναν ἔδωκε διπλασίαν μερίδα· διότι ἠγάπα τὴν Ἄνναν· ἀλλ᾿ ὁ Κύριος εἶχε κλείσει τὴν μήτραν αὐτῆς.6 Καὶ ἡ ἀντίζηλος αὐτῆς παρώξυνεν αὐτήν σφόδρα, ὥστε νὰ κάμνῃ αὐτήν νὰ ἀδημονῇ, ὅτι ὁ Κύριος εἶχε κλείσει τὴν μήτραν αὐτῆς.7 Καὶ οὕτως ἔκαμνε κατ᾿ ἔτος· ὁσάκις ἀνέβαινεν εἰς τὸν οἶκον τοῦ Κυρίου, οὕτω παρώξυνεν αὐτήν· καὶ ἐκείνη ἔκλαιε καὶ δὲν ἔτρωγεν.8 Εἶπε δὲ πρὸς αὐτήν Ἐλκανὰ ὁ ἀνήρ αὐτῆς, Ἄννα, διὰ τί κλαίεις; καὶ διὰ τί δὲν τρώγεις; καὶ διὰ τί ἡ καρδία σου εἶναι τεθλιμμένη; δὲν εἶμαι ἐγὼ εἰς σὲ καλήτερος παρὰ δέκα υἱοὺς;
9 Καὶ ἐσηκώθη ἡ Ἄννα, ἀφοῦ ἔφαγον ἐν Σηλὼ καὶ ἀφοῦ ἔπιον· ὁ δὲ Ἠλεὶ ὁ ἱερεὺς ἐκάθητο ἐπὶ καθέδρας, πλησίον τοῦ παραστάτου τῆς πύλης τοῦ ναοῦ τοῦ Κυρίου.10 Καὶ αὐτή ἦτο καταπικραμένη τὴν ψυχήν καὶ προσηύχετο εἰς τὸν Κύριον, κλαίουσα καθ᾿ ὑπερβολήν.11 Καὶ ηὐχήθη εὐχήν, λέγουσα, Κύριε τῶν δυνάμεων, ἐὰν ἐπιβλέψῃς τῳόντι εἰς τὴν ταπείνωσιν τῆς δούλης σου καὶ μὲ ἐνθυμηθῇς καὶ δὲν λησμονήσῃς τὴν δούλην σου, ἀλλὰ δώσῃς εἰς τὴν δούλην σου τέκνον ἀρσενικόν, τότε θέλω δώσει αὐτὸ εἰς τὸν Κύριον πάσας τὰς ἡμέρας τῆς ζωῆς αὐτοῦ, καὶ ξυράφιον δὲν θέλει ἀναβῆ ἐπὶ τὴν κεφαλήν αὐτοῦ.
12 Ἐνῷ δὲ αὐτή ἐξηκολούθει προσευχομένη ἐνώπιον τοῦ Κυρίου, ὁ Ἠλεὶ παρετήρει τὸ στόμα αὐτῆς.13 Πλήν ἡ Ἄννα αὐτή ἐλάλει ἐν τῇ καρδίᾳ αὑτῆς· μόνον τὰ χείλη αὐτῆς ἐκινοῦντο, ἀλλ᾿ ἡ φωνή αὐτῆς δὲν ἠκούετο· ὅθεν ὁ Ἠλεὶ ἐνόμισεν ὅτι ἦτο μεθυσμένη.14 Καὶ εἶπε πρὸς αὐτήν ὁ Ἠλεί, Ἕως πότε θέλεις εἶσθαι μεθύουσα; ἀπόβαλε τὸν οἶνόν σου ἀπὸ σοῦ.
15 Καὶ ἀπεκρίθη ἡ Ἄννα καὶ εἶπεν, Οὐχί, κύριέ μου, ἐγὼ εἶμαι γυνή κατατεθλιμμένη τὴν ψυχήν· οὔτε οἶνον οὔτε σίκερα δὲν ἔπιον, ἀλλ᾿ ἐξέχεα τὴν ψυχήν μου ἐνώπιον τοῦ Κυρίου·16 μή ὑπολάβῃς τὴν δούλην σου ὡς ἀχρείαν γυναῖκα· διότι ἐκ τοῦ πλήθους τοῦ πόνου μου καὶ τῆς θλίψεώς μου ἐλάλησα ἕως τώρα.
17 Τότε ἀπεκρίθη ὁ Ἠλεὶ καὶ εἶπεν, Ὕπαγε εἰς εἰρήνην· καὶ ὁ Θεὸς τοῦ Ἰσραήλ ἄς σοὶ δώσῃ τὴν αἴτησίν σου, τὴν ὁποίαν •τησας παρ᾿ αὐτοῦ.18 Ἡ δὲ εἶπεν, Εἴθε ἡ δούλη σου νὰ εὕρῃ χάριν εἰς τοὺς ὀφθαλμοὺς σου. Τότε ἀπῆλθεν ἡ γυνή εἰς τὴν ὁδὸν αὑτῆς καὶ ἔφαγε, καὶ τὸ πρόσωπον αὐτῆς δὲν ἦτο πλέον σκυθρωπόν.
19 Καὶ τὸ πρωΐ ἐσηκώθησαν ἐνωρίς, καὶ προσκυνήσαντες ἐνώπιον τοῦ Κυρίου, ἐπέστρεψαν καὶ ἦλθον εἰς τὴν οἰκίαν αὑτῶν εἰς Ῥαμάθ. Καὶ ὁ Ἐλκανὰ ἐγνώρισεν Ἄνναν τὴν γυναῖκα αὑτοῦ· καὶ ὁ Κύριος ἐνεθυμήθη αὐτήν.20 Καὶ ὅτε ἐπληρώθησαν αἱ ἡμέραι ἀφότου ἡ Ἄννα συνέλαβεν, ἐγέννησεν υἱὸν καὶ ἐκάλεσε τὸ ὄνομα αὐτοῦ Σαμουήλ, Διότι παρὰ Κυρίου •τησα αὐτόν, εἶπε.
21 Καὶ ἀνέβη ὁ ἄνθρωπος Ἐλκανὰ καὶ πᾶς ὁ οἶκος αὐτοῦ, διὰ νὰ προσφέρῃ πρὸς τὸν Κύριον τὴν ἐτήσιον θυσίαν καὶ τὴν εὐχήν αὑτοῦ.22 Ἀλλ᾿ ἡ Ἄννα δὲν ἀνέβη· διότι εἶπε πρὸς τὸν ἄνδρα αὑτῆς, Δὲν θέλω ἀναβῆ ἑωσοῦ τὸ παιδίον ἀπογαλακτισθῇ· καὶ τότε θέλω φέρει αὐτό, διὰ νὰ ἐμφανισθῇ ἐνώπιον τοῦ Κυρίου καὶ ἐκεῖ νὰ κατοικῇ διαπαντός.23 Καὶ εἶπε πρὸς αὐτήν Ἐλκανὰ ὁ ἀνήρ αὐτῆς, Κάμε ὅ, τι σοὶ φαίνεται καλόν· κάθου ἑωσοῦ ἀπογαλακτίσῃς αὐτό· μόνον ὁ Κύριος νὰ ἐκπληρώσῃ τὸν λόγον αὑτοῦ. Καὶ ἐκάθισεν ἡ γυνή καὶ ἐθήλαζε τὸν υἱὸν αὑτῆς, ἑωσοῦ ἀπεγαλάκτισεν αὐτόν.
24 Καὶ ἀφοῦ ἀπεγαλάκτισεν αὐτόν, ἀνεβίβασεν αὐτὸν μεθ᾿ ἑαυτῆς, μετὰ τριῶν μόσχων καὶ ἑνὸς ἐφὰ ἀλεύρου καὶ ἀσκοῦ οἴνου, καὶ ἔφερεν αὐτὸν εἰς τὸν οἶκον τοῦ Κυρίου ἐν Σηλώ· τὸ δὲ παιδίον ἦτο μικρόν.25 Καὶ ἔσφαξαν τὸν μόσχον καὶ ἔφεραν τὸ παιδίον πρὸς τὸν Ἠλεί.26 Καὶ εἶπεν ἡ Ἄννα, Ὦ, κύριέ μου! ζῇ ἡ ψυχή σου, κύριέ μου, ἐγὼ εἶμαι ἡ γυνή, ἥτις ἐστάθη ἐνταῦθα πλησίον σου, δεομένη τοῦ Κυρίου·27 περὶ τοῦ παιδίου τούτου ἐδεόμην· καὶ ὁ Κύριος ἔδωκεν εἰς ἐμὲ τὴν αἴτησίν μου, τὴν ὁποίαν •τησα παρ᾿ αὐτοῦ·28 ὅθεν καὶ ἐγὼ ἐδάνεισα αὐτὸ εἰς τὸν Κύριον· πάσας τὰς ἡμέρας τῆς ζωῆς αὑτοῦ θέλει εἶσθαι δανεισμένον εἰς τὸν Κύριον. Καὶ προσεκύνησεν ἐκεῖ τὸν Κύριον.
Δευ, Μαρ 28, 2022
Χωρίο: Γένεσις 32:1-32
Διάρκεια: 54 Λεπτά 39 Δευτερόλεπτα
1Καὶ ἀπῆλθεν ὁ Ἰακὼβ εἰς τὴν ὁδὸν αὑτοῦ· καὶ συνήντησαν αὐτὸν οἱ ἄγγελοι τοῦ Θεοῦ.
2Καὶ ὅτε εἶδεν αὐτοὺς ὁ Ἰακὼβ εἶπε, Στρατόπεδον Θεοῦ εἶναι τοῦτο· καὶ ἐκάλεσε τὸ ὄνομα τοῦ τόπου ἐκείνου, Μαχαναΐμ.3Καὶ ἀπέστειλεν ὁ Ἰακὼβ μηνυτὰς ἔμπροσθεν αὐτοῦ πρὸς Ἡσαῦ τὸν ἀδελφὸν αὑτοῦ εἰς τὴν γῆν Σηείρ, εἰς τὸν τόπον τοῦ Ἐδώμ.
4Καὶ παρήγγειλεν εἰς αὐτούς, λέγων, οὕτω θέλετε εἰπεῖ πρὸς τὸν κύριόν μου τὸν Ἡσαῦ, Οὕτω λέγει ὁ δοῦλός σου Ἰακώβ, Μετὰ τοῦ Λάβαν παρῴκησα, καὶ διέμεινα ἕως τοῦ νῦν·5καὶ ἀπέκτησα βόας καὶ ὄνους πρόβατα καὶ δούλους καὶ δούλας· καὶ ἀπέστειλα νὰ ἀναγγείλω πρὸς τὸν κύριόν μου, διὰ νὰ εὕρω χάριν ἔμπροσθέν σου.6Καὶ ἐπέστρεψαν οἱ μηνυταὶ πρὸς τὸν Ἰακώβ, λέγοντες, Ὑπήγαμεν πρὸς τὸν ἀδελφὸν σου τὸν Ἡσαῦ, καὶ μάλιστα ἔρχεται εἰς συνάντησίν σου, καὶ τετρακόσιοι ἄνδρες μετ᾿ αὐτοῦ.
7Ἐφοβήθη δὲ ὁ Ἰακὼβ σφόδρα καὶ ἦτο ἐν ἀμηχανίᾳ· καὶ διῄρεσε τὸν λαόν, τὸν μεθ᾿ αὑτοῦ, καὶ τὰ ποίμνια καὶ τοὺς βόας καὶ τὰς καμήλους, εἰς δύο τάγματα·
8λέγων, Ἐὰν ἔλθῃ ὁ Ἡσαῦ εἰς τὸ ἕν τάγμα καὶ πατάξῃ αὐτό, τὸ ἐπίλοιπον τάγμα θέλει διασωθῆ.9Καὶ εἶπεν ὁ Ἰακώβ, Θεὲ τοῦ πατρὸς μου Ἀβραὰμ καὶ Θεὲ τοῦ πατρὸς μου Ἰσαάκ, Κύριε, ὅστις εἶπας πρὸς ἐμέ· Ἐπίστρεψον εἰς τὴν γῆν σου καὶ εἰς τὴν συγγένειάν σου καὶ θέλω σὲ ἀγαθοποιήσει·10πολὺ μικρὸς εἶμαι ὡς πρὸς πάντα τὰ ἐλέη καὶ πᾶσαν τὴν ἀλήθειαν τὰ ὁποῖα ἔκαμες εἰς τὸν δοῦλόν σου· διότι μὲ τὴν ῥάβδον μου διέβην τὸν Ἰορδάνην τοῦτον, καὶ τώρα ἔγεινα δύο τάγματα·11σῶσόν με, δέομαί σου, ἐκ τῆς χειρὸς τοῦ ἀδελφοῦ μου, ἐκ τῆς χειρὸς τοῦ Ἡσαῦ· διότι φοβοῦμαι αὐτόν, μήπως ἐλθὼν πατάξῃ ἐμὲ καὶ τὴν μητέρα ἐπὶ τὰ τέκνα·12σὺ δὲ εἶπας, Βέβαια θέλω σὲ ἀγαθοποιήσει, καὶ θέλω καταστήσει τὸ σπέρμα σου ὡς τὴν ἄμμον τῆς θαλάσσης, ἥτις ἐκ τοῦ πλήθους δὲν δύναται νὰ ἀριθμηθῇ. 13Καὶ ἐκοιμήθη ἐκεῖ τὴν νύκτα ἐκείνην· καὶ ἔλαβεν ἐκ τῶν ὅσα ἔτυχον ἐν τῇ χειρὶ αὑτοῦ, δῶρον πρὸς Ἡσαῦ τὸν ἀδελφὸν αὑτοῦ·
14αἶγας διακοσίας καὶ τράγους εἴκοσι, πρόβατα διακόσια καὶ κριοὺς εἴκοσι,15καμήλους θηλαζούσας μετὰ τῶν τέκνων αὐτῶν τριάκοντα, δαμάλια τεσσαράκοντα καὶ ταύρους δέκα, ὄνους θηλυκὰς εἴκοσι καὶ πωλάρια δέκα.16Καὶ παρέδωκεν εἰς τὰς χεῖρας τῶν δούλων αὑτοῦ, ἕκαστον ποίμνιον χωριστά· καὶ εἶπε πρὸς τοὺς δούλους αὑτοῦ, Περάσατε ἔμπροσθέν μου καὶ ἀφήσατε διάστημα μεταξὺ ποιμνίου καὶ ποιμνίου.17Καὶ εἰς τὸν πρῶτον παρήγγειλε, λέγων, Ὅταν σὲ συναντήσῃ Ἡσαῦ ὁ ἀδελφὸς μου, καὶ σὲ ἐρωτήσῃ λέγων, Τίνος εἶσαι; καὶ ποῦ ὑπάγεις; καὶ τίνος εἶναι ταῦτα, τὰ ὁποῖα ἔχεις ἔμπροσθέν σου;
18τότε θέλεις εἰπεῖ, Ταῦτα εἶναι τοῦ δούλου σου τοῦ Ἰακώβ, δῶρα στελλόμενα πρὸς τὸν κύριόν μου Ἡσαῦ· καὶ ἰδού, καὶ αὐτὸς ὀπίσω ἡμῶν.19οὕτω παρήγγειλε καὶ εἰς τὸν δεύτερον, καὶ εἰς τὸν τρίτον καὶ εἰς πάντας τοὺς ἀκολουθοῦντας ὀπίσω τῶν ποιμνίων, λέγων, Κατὰ τοὺς λόγους τούτους θέλετε λαλήσει πρὸς τὸν Ἡσαῦ, ὅταν εὕρητε αὐτόν·
20καὶ θέλετε εἰπεῖ, Ἰδού, ὀπίσω ἡμῶν καὶ αὐτὸς ὁ δοῦλός σου Ἰακώβ. Διότι ἔλεγε, Θέλω ἐξιλεώσει τὸ πρόσωπον αὐτοῦ μὲ τὸ δῶρον, τὸ προπορευόμενον ἔμπροσθέν μου· καὶ μετὰ ταῦτα θέλω ἰδεῖ τὸ πρόσωπον αὐτοῦ· ἴσως θέλει μὲ δεχθῆ. 21Τὸ δῶρον λοιπὸν ἐπέρασεν ἔμπροσθεν αὐτοῦ· αὐτὸς δὲ ἔμεινε τὴν νύκτα ἐκείνην ἐν τῷ στρατοπέδῳ.
22Σηκωθεὶς δὲ τὴν νύκτα ἐκείνην, ἔλαβε τὰς δύο γυναῖκας αὑτοῦ καὶ τὰς δύο θεραπαίνας αὑτοῦ καὶ τὰ ἕνδεκα παιδία αὑτοῦ καὶ διέβη τὸ πέρασμα τοῦ Ἰαβόκ.
23Καὶ ἔλαβεν αὐτοὺς καὶ διεβίβασεν αὐτοὺς τὸν χείμαρρον· διεβίβασε καὶ τὰ ὑπάρχοντα αὑτοῦ.24Ὁ δὲ Ἰακὼβ ἔμεινε μόνος· καὶ ἐπάλαιε μετ᾿ αὐτοῦ ἄνθρωπος ἕως τὰ χαράγματα τῆς αὐγῆς·
25ἰδὼν δὲ ὅτι δὲν ὑπερίσχυσε κατ᾿ αὐτοῦ, ἤγγισε τὴν ἄρθρωσιν τοῦ μηροῦ αὐτοῦ· καὶ μετετοπίσθη ἡ ἄρθρωσις τοῦ μηροῦ τοῦ Ἰακώβ, ἐνῷ ἐπάλαιε μετ᾿ αὐτοῦ.26Ὁ δὲ εἶπεν, Ἄφες με νὰ ἀπέλθω, διότι ἐχάραξεν ἡ αὐγή. Καὶ αὐτὸς εἶπε, δὲν θέλω σὲ ἀφήσει νὰ ἀπέλθῃς, ἐὰν δὲν μὲ εὐλογήσῃς. 27Καὶ εἶπε πρὸς αὐτόν, Τί εἶναι τὸ ὄνομά σου; Ὁ δὲ εἶπεν, Ἰακώβ.
28Καὶ ἐκεῖνος εἶπε, Δὲν θέλει καλεσθῆ πλέον τὸ ὄνομά σου Ἰακώβ, ἀλλὰ Ἰσραήλ· διότι ἐνίσχυσας μετὰ Θεοῦ, καὶ μετὰ ἀνθρώπων θέλεις εἶσθαι δυνατός. 29Ἠρώτησε δὲ ὁ Ἰακὼβ λέγων, Φανέρωσόν μοι, παρακαλῶ, τὸ ὄνομά σου. Ὁ δὲ εἶπε, Διὰ τί ἐρωτᾶς τὸ ὄνομά μου; Καὶ εὐλόγησεν αὐτὸν ἐκεῖ.
30Καὶ ἐκάλεσεν Ἰακὼβ τὸ ὄνομα τοῦ τόπου ἐκείνου Φανουήλ, λέγων, Διότι εἶδον τὸν Θεὸν πρόσωπον πρὸς πρόσωπον, καὶ ἐφυλάχθη ἡ ζωή μου. 31Καὶ ἀνέτειλεν ὁ ἥλιος ἐπ᾿ αὐτοῦ, καθὼς διέβη τὸ Φανουήλ· ἐχώλαινε δὲ κατὰ τὸν μηρὸν αὑτοῦ.32Διὰ τοῦτο μέχρι τῆς σήμερον δὲν τρώγουσιν οἱ υἱοὶ τοῦ Ἰσραήλ τὸν ναρκωθέντα μυῶνα, ὅστις εἶναι ἐπὶ τῆς ἀρθρώσεως τοῦ μηροῦ· διότι ἐκεῖνος ἤγγισε τὴν ἄρθρωσιν τοῦ μηροῦ τοῦ Ἰακὼβ κατὰ τὸν μυῶνα τὸν ναρκωθέντα.
Δευ, Μαρ 21, 2022
Χωρίο: Ψαλμοί 27:1-14
Διάρκεια: 45 Λεπτά 3 Δευτερόλεπτα
1 [Ψαλμὸς τοῦ Δαβίδ.] Ὁ Κύριος εἶναι φῶς μου καὶ σωτηρία μου· τίνα θέλω φοβηθῆ; ὁ Κύριος εἶναι δύναμις τῆς ζωῆς μου· ἀπὸ τίνος θέλω δειλιάσει;
2 Ὅτε ἐπλησίασαν ἐπ᾿ ἐμὲ οἱ πονηρευόμενοι, διὰ νὰ καταφάγωσι τὴν σάρκα μου, οἱ ἀντίδικοι καὶ οἱ ἐχθροὶ μου, αὐτοὶ προσέκρουσαν καὶ ἔπεσον.
3 Καὶ ἄν παραταχθῇ ἐναντίον μου στράτευμα, ἡ καρδία μου δὲν θέλει φοβηθῆ· καὶ ἄν πόλεμος σηκωθῇ ἐπ᾿ ἐμέ, καὶ τότε θέλω ἐλπίζει.
4 Ἕν ἐζήτησα παρὰ τοῦ Κυρίου, τοῦτο θέλω ἐκζητεῖ· τὸ νὰ κατοικῶ ἐν τῷ οἴκῳ τοῦ Κυρίου πάσας τὰς ἡμέρας τῆς ζωῆς μου, νὰ θεωρῶ τὸ κάλλος τοῦ Κυρίου καὶ νὰ ἐπισκέπτωμαι τὸν ναὸν αὐτοῦ.
5 Διότι ἐν ἡμέρᾳ συμφορᾶς θέλει μὲ κρύψει ἐν τῇ σκηνῇ αὑτοῦ· Θέλει μὲ κρύψει ἐν τῷ ἀποκρύφῳ τῆς σκηνῆς αὑτοῦ· θέλει μὲ ὑψώσει ἐπὶ βράχον·
6 καὶ ἤδη ἡ κεφαλή μου θέλει ὑψωθῆ ὑπεράνω τῶν ἐχθρῶν μου τῶν περικυκλούντων με· καὶ θέλω θυσιάσει ἐν τῇ σκηνῇ αὐτοῦ θυσίας ἀλαλαγμοῦ· θέλω ὑμνεῖ καὶ θέλω ψαλμῳδεῖ εἰς τὸν Κύριον.
7 Ἄκουσον, Κύριε, τῆς φωνῆς μου, ὅταν κράζω· καὶ ἐλέησόν με καὶ εἰσάκουσόν μου.
8 Ζητήσατε τὸ πρόσωπόν μου, εἶπε περὶ σοῦ ἡ καρδία μου. Τὸ πρόσωπόν σου, Κύριε, θέλω ζητήσει.
9 Μή κρύψῃς ἀπ᾿ ἐμοῦ τὸ πρόσωπόν σου· μή ἀπορρίψῃς ἐν ὀργῇ τὸν δοῦλόν σου· σὺ ἐστάθης βοήθειά μου· μή μὲ ἀφήσῃς καὶ μή μὲ ἐγκαταλείψῃς, Θεὲ τῆς σωτηρίας μου.
10 Καὶ ἄν ὁ πατήρ μου καὶ ἡ μήτηρ μου μὲ ἐγκαταλείψωσιν, ὁ Κύριος ὅμως θέλει μὲ προσδεχθῆ.
11 Δίδαξόν με, Κύριε, τὴν ὁδὸν σου καὶ ὁδήγησόν με ἐν ὁδῷ εὐθείᾳ ἕνεκεν τῶν ἐχθρῶν μου.
12 Μή μὲ παραδώσῃς εἰς τὴν ἐπιθυμίαν τῶν ἐχθρῶν μου· διότι ἠγέρθησαν κατ᾿ ἐμοῦ μάρτυρες ψευδεῖς καὶ πνέοντες ἀδικίαν.
13 Οὐαὶ ἐὰν δὲν ἐπίστευον νὰ ἴδω τὰ ἀγαθὰ τοῦ Κυρίου ἐν γῇ ζώντων.14 Πρόσμενε τὸν Κύριον· ἀνδρίζου, καὶ ἄς κραταιωθῇ ἡ καρδία σου· καὶ πρόσμενε τὸν Κύριον.
Δευ, Μαρ 14, 2022
Χωρίο: Κατά Λουκάν 10:25-37
Διάρκεια: 52 Λεπτά 58 Δευτερόλεπτα
25 Καὶ ἰδού, νομικὸς τις ἐσηκώθη πειράζων αὐτὸν καὶ λέγων· Διδάσκαλε, τί πράξας θέλω κληρονομήσει ζωήν αἰώνιον;26 Ὁ δὲ εἶπε πρὸς αὐτόν· Ἐν τῷ νόμῳ τί εἶναι γεγραμμένον; πῶς ἀναγινώσκεις;27 Ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπε· Θέλεις ἀγαπᾷ Κύριον τὸν Θεὸν σου ἐξ ὅλης τῆς καρδίας σου καὶ ἐξ ὅλης τῆς ψυχῆς σου καὶ ἐξ ὅλης τῆς δυνάμεώς σου καὶ ἐξ ὅλης τῆς διανοίας σου, καὶ τὸν πλησίον σου ὡς σεαυτόν. 28 Εἶπε δὲ πρὸς αὐτόν· Ὀρθῶς ἀπεκρίθης· τοῦτο κάμνε καὶ θέλεις ζήσει.29 Ἀλλ᾿ ἐκεῖνος, θέλων νὰ δικαιώσῃ ἑαυτόν, εἶπε πρὸς τὸν Ἰησοῦν· Καὶ τίς εἶναι ὁ πλησίον μου;
30 Καὶ ἀποκριθεὶς ὁ Ἰησοῦς εἶπεν· Ἄνθρωπός τις κατέβαινεν ἀπὸ Ἱερουσαλήμ εἰς Ἱεριχὼ καὶ περιέπεσεν εἰς ληστάς· οἵτινες καὶ γυμνώσαντες αὐτὸν καὶ καταπληγώσαντες, ἀνεχώρησαν ἀφήσαντες αὐτὸν ἡμιθανῆ.31 Κατὰ συγκυρίαν δὲ ἱερεὺς τις κατέβαινε δι᾿ ἐκείνης τῆς ὁδοῦ, καὶ ἰδὼν αὐτὸν ἐπέρασεν ἀπὸ τὸ ἄλλο μέρος.32 Ὁμοίως δὲ καὶ Λευΐτης, φθάσας εἰς τὸν τόπον, ἐλθὼν καὶ ἰδὼν ἐπέρασεν ἀπὸ τὸ ἄλλο μέρος.33 Σαμαρείτης δὲ τις ὁδοιπορῶν ἦλθεν εἰς τὸν τόπον ὅπου ἦτο, καὶ ἰδὼν αὐτὸν ἐσπλαγχνίσθη,34 καὶ πλησιάσας ἔδεσε τὰς πληγὰς αὐτοῦ ἐπιχέων ἔλαιον καὶ οἶνον, καὶ ἐπιβιβάσας αὐτὸν ἐπὶ τὸ κτῆνος αὑτοῦ, ἔφερεν αὐτὸν εἰς ξενοδοχεῖον καὶ ἐπεμελήθη αὐτοῦ·35 καὶ τὴν ἐπαύριον, ὅτε ἐξήρχετο, ἐκβαλὼν δύο δηνάρια ἔδωκεν εἰς τὸν ξενοδόχον καὶ εἶπε πρὸς αὐτόν· Ἐπιμελήθητι αὐτοῦ, καὶ ὅ, τι σὺ δαπανήσῃς περιπλέον, ἐγὼ ὅταν ἐπανέλθω θέλω σοι ἀποδώσει.36 Τίς λοιπὸν ἐκ τῶν τριῶν τούτων σοὶ φαίνεται ὅτι ἔγεινε πλησίον τοῦ ἐμπεσόντος εἰς τοὺς ληστάς;
37 Ὁ δὲ εἶπεν· Ὁ ποιήσας τὸ ἔλεος εἰς αὐτόν· Εἶπε λοιπὸν πρὸς αὐτὸν ὁ Ἰησοῦς· Ὕπαγε καὶ σύ, κάμνε ὁμοίως.
