Με γάλα ξεκινάμε αλλά μεγαλώνουμε πνευματικά

1 Καὶ ἐγώ, ἀδελφοί, δὲν ἠδυνήθην νὰ λαλήσω πρὸς ἐσᾶς ὡς πρὸς πνευματικούς, ἀλλ᾿ ὡς πρὸς σαρκικούς, ὡς πρὸς νήπια ἐν Χριστῷ.2 Γάλα σᾶς ἐπότισα καὶ οὐχὶ στερεὰν τροφήν διότι δὲν ἠδύνασθε ἔτι νὰ δεχθῆτε αὐτήν. Ἀλλ᾿ οὐδὲ τώρα δύνασθε ἔτι3 ἐπειδή ἔτι σαρκικοὶ εἶσθε. Διότι ἐνῷ εἶναι μεταξὺ σας φθόνος καὶ ἔρις καὶ διχόνοιαι, δὲν εἶσθε σαρκικοὶ καὶ περιπατεῖτε κατὰ ἄνθρωπον; 4 Διότι ὅταν λέγῃ τις, Ἐγὼ μὲν εἶμαι τοῦ Παύλου, ἄλλος δέ, Ἐγὼ τοῦ Ἀπολλώ δὲν εἶσθε σαρκικοί; 5 Τίς λοιπὸν εἶναι ὁ Παῦλος, καὶ τίς ὁ Ἀπολλώς, παρὰ ὑπηρέται, διὰ τῶν ὁποίων ἐπιστεύσατε καί, ὅπως ὁ Κύριος ἔδωκεν εἰς ἕκαστον;6 Ἐγὼ ἐφύτευσα, ὁ Ἀπολλὼς ἐπότισεν, ἀλλ᾿ ὁ Θεὸς ηὔξησεν7 ὥστε οὔτε ὁ φυτεύων εἶναί τι οὔτε ὁ ποτίζων, ἀλλ᾿ ὁ Θεὸς ὁ αὐξάνων.8 Ὁ φυτεύων δὲ καὶ ὁ ποτίζων εἶναι ἕν καὶ ἕκαστος θέλει λάβει τὸν ἑαυτοῦ μισθὸν κατὰ τὸν κόπον αὑτοῦ.9 Διότι τοῦ Θεοῦ εἴμεθα συνεργοί σεῖς εἶσθε τοῦ Θεοῦ ἀγρός, τοῦ Θεοῦ οἰκοδομή. 10 Ἐγὼ κατὰ τὴν χάριν τοῦ Θεοῦ τὴν δοθεῖσαν εἰς ἐμὲ ὡς σοφὸς ἀρχιτέκτων θεμέλιον ἔθεσα, ἄλλος δὲ ἐποικοδομεῖ ἕκαστος ὅμως ἄς βλέπῃ πῶς ἐποικοδομεῖ11 διότι θεμέλιον ἄλλο οὐδεὶς δύναται νὰ θέσῃ παρὰ τὸ τεθέν, τὸ ὁποῖον εἶναι ὁ Ἰησοῦς Χριστός.12 Ἐὰν δὲ τις ἐποικοδομῇ ἐπὶ τὸ θεμέλιον τοῦτο χρυσόν, ἄργυρον, λίθους τιμίους, ξύλα, χόρτον, καλάμην13 ἑκάστου τὸ ἔργον θέλει φανερωθῆ διότι ἡ ἡμέρα θέλει φανερώσει αὐτό, ἐπειδή διὰ πυρὸς ἀνακαλύπτεται καὶ τὸ πῦρ θέλει δοκιμάσει τὸ ἔργον ἑκάστου ὁποῖον εἶναι.14 Ἐὰν τὸ ἔργον τινός, τὸ ὁποῖον ἐπῳκοδόμησε μένῃ, θέλει λάβει μισθόν15 ἐὰν τὸ ἔργον τινὸς κατακαῇ, θέλει ζημιωθῆ, αὐτὸς ὅμως θέλει σωθῆ, πλήν οὕτως ὡς διὰ πυρός. 16 Δὲν ἐξεύρετε ὅτι εἶσθε ναὸς Θεοῦ καὶ τὸ Πνεῦμα τοῦ Θεοῦ κατοικεῖ ἐν ὑμῖν; 17 Ἐὰν τις φθείρῃ τὸν ναὸν τοῦ Θεοῦ, τοῦτον θέλει φθείρει ὁ Θεός διότι ὁ ναὸς τοῦ Θεοῦ εἶναι ἅγιος, ὅστις εἶσθε σεῖς. 18 Μηδεὶς ἄς μή ἐξαπατᾷ ἑαυτόν ἐὰν τις μεταξὺ σας νομίζῃ ὅτι εἶναι σοφὸς ἐν τῷ κόσμῳ τούτῳ, ἄς γείνῃ μωρὸς διὰ νὰ γείνῃ σοφός. 19 Διότι ἡ σοφία τοῦ κόσμου τούτου εἶναι μωρία παρὰ τῷ Θεῷ. Ἐπειδή εἶναι γεγραμμένον Ὅστις συλλαμβάνει τοὺς σοφοὺς ἐν τῇ πανουργίᾳ αὐτῶν20 καὶ πάλιν Ὁ Κύριος γινώσκει τοὺς διαλογισμοὺς τῶν σοφῶν, ὅτι εἶναι μάταιοι. 21 Ὥστε μηδεὶς ἄς μή καυχᾶται εἰς ἀνθρώπους διότι τὰ πάντα εἶναι ὑμῶν, 22 εἴτε Παῦλος εἴτε Ἀπολλὼς εἴτε Κηφᾶς εἴτε κόσμος εἴτε ζωή εἴτε θάνατος εἴτε παρόντα εἴτε μέλλοντα, τὰ πάντα εἶναι ὑμῶν,23 σεῖς δὲ τοῦ Χριστοῦ, ὁ δὲ Χριστὸς τοῦ Θεοῦ.