Δευ, Αυγ 22, 2022
Χωρίο: Ψαλμοί 94:1-23
Διάρκεια: 52 Λεπτά 19 Δευτερόλεπτα
1 Θεὲ τῶν ἐκδικήσεων, Κύριε, Θεὲ τῶν ἐκδικήσεων, ἐμφάνηθι.
2 Ὑψώθητι, Κριτὰ τῆς γῆς· ἀπόδος ἀνταπόδοσιν εἰς τοὺς ὑπερηφάνους.
3 Ἕως πότε οἱ ἀσεβεῖς, Κύριε, ἕως πότε οἱ ἀσεβεῖς θέλουσι θριαμβεύει;
4 Ἔως πότε θέλουσι προφέρει καὶ λαλεῖ σκληρά; θέλουσι καυχᾶσθαι πάντες οἱ ἐργάται τῆς ἀνομίας;
5 Τὸν λαὸν σου, Κύριε, καταθλίβουσι καὶ τὴν κληρονομίαν σου κακοποιοῦσι.
6 τὴν χήραν καὶ τὸν ξένον φονεύουσι καὶ θανατόνουσι τοὺς ὀρφανούς.
7 Καὶ λέγουσι, δὲν θέλει ἰδεῖ ὁ Κύριος οὐδὲ θέλει νοήσει ὁ Θεὸς τοῦ Ἰακώβ.
8Ἐννοήσατε, οἱ ἄφρονες μεταξὺ τοῦ λαοῦ· καὶ οἱ μωροί, πότε θέλετε φρονιμεύσει;
9 Ὁ φυτεύσας τὸ τίον, δὲν θέλει ἀκούσει; ὁ πλάσας τὸν ὀφθαλμόν, δὲν θέλει ἰδεῖ;
10 Ὁ σωφρονίζων τὰ ἔθνη, δὲν θέλει ἐλέγξει; ὁ διδάσκων τὸν ἄνθρωπον γνῶσιν;
11 Ὁ Κύριος γνωρίζει τοὺς διαλογισμοὺς τῶν ἀνθρώπων, ὅτι εἶναι μάταιοι.
12 Μακάριος ὁ ἄνθρωπος, τὸν ὁποῖον σωφρονίζεις, Κύριε, καὶ διὰ τοῦ νόμου σου διδάσκεις αὐτόν·
13 διὰ νὰ ἀναπαύῃς αὐτὸν ἀπὸ τῶν ἡμερῶν τῆς συμφορᾶς, ἑωσοῦ σκαφθῇ λάκκος εἰς τὸν ἀσεβῆ.
14 Διότι δὲν θέλει ἀπορρίψει ὁ Κύριος τὸν λαὸν αὑτοῦ, καὶ τὴν κληρονομίαν αὑτοῦ δὲν θέλει ἐγκαταλείψει.
15Ἐπειδή ἡ κρίσις θέλει ἐπιστρέψει εἰς τὴν δικαιοσύνην, καὶ θέλουσιν ἀκολουθήσει αὐτήν πάντες οἱ εὐθεῖς τὴν καρδίαν.
16 Τίς θέλει σηκωθῆ ὑπὲρ ἐμοῦ κατὰ τῶν πονηρευομένων; τίς θέλει παρασταθῆ ὑπὲρ ἐμοῦ κατὰ τῶν ἐργατῶν τῆς ἀνομίας;
17 Ἐὰν ὁ Κύριος δὲν μὲ ἐβοήθει, παρ᾿ ὀλίγον ἤθελε κατοικήσει ἡ ψυχή μου ἐν τῇ σιωπῇ.
18 Ὅτε ἔλεγον, λίσθησεν ὁ ποῦς μου, τὸ ἔλεός σου, Κύριε, μὲ ἐβοήθει.
19Ἐν τῷ πλήθει τῶν ἀμηχανιῶν τῆς καρδίας μου, αἱ παρηγορίαι σου εὔφραναν τὴν ψυχήν μου.
20 Μήπως ἔχει μετὰ σοῦ συγκοινωνίαν ὁ θρόνος τῆς ἀνομίας, ὅστις μηχανᾶται ἀδικίαν ἀντὶ νόμου;
21 Αὐτοὶ ἐφορμῶσι κατὰ τῆς ψυχῆς τοῦ δικαίου καὶ αἷμα ἀθῶον καταδικάζουσιν.
22 Ἀλλ᾿ ὁ Κύριος εἶναι εἰς ἐμὲ καταφύγιον καὶ ὁ Θεὸς μου τὸ φρούριον τῆς ἐλπίδος μου.
23 Καὶ θέλει ἐπιστρέψει ἐπ᾿ αὐτοὺς τὴν ἀνομίαν αὐτῶν καὶ ἐν τῇ πονηρίᾳ αὐτῶν θέλει ἀφανίσει αὐτούς· Κύριος ὁ Θεὸς ἡμῶν θέλει ἀφανίσει αὐτούς.
Τετ, Αυγ 17, 2022
Χωρίο: Κατά Λουκάν 18:1-8
Διάρκεια: 35 Λεπτά 8 Δευτερόλεπτα
1 Ἔλεγε δὲ καὶ παραβολήν πρὸς αὐτοὺς περὶ τοῦ ὅτι πρέπει πάντοτε νὰ προσεύχωνται καὶ νὰ μή ἀποκάμνωσι, 2 λέγων· Κριτής τις ἦτο ἐν τινι πόλει, ὅστις τὸν Θεὸν δὲν ἐφοβεῖτο καὶ ἄνθρωπον δὲν ἐντρέπετο.3 Ἦτο δὲ χήρα τις ἐν ἐκείνῃ τῇ πόλει καὶ ἤρχετο πρὸς αὐτόν, λέγουσα· Ἐκδίκησόν με ἀπὸ τοῦ ἀντιδίκου μου.4 Καὶ μέχρι τινὸς δὲν ἠθέλησε· μετὰ δὲ ταῦτα εἶπε καθ᾿ ἑαυτόν· Ἄν καὶ τὸν Θεὸν δὲν φοβῶμαι καὶ ἄνθρωπον δὲν ἐντρέπωμαι,5 τοὐλάχιστον ἐπειδή μὲ ἐνοχλεῖ ἡ χήρα αὕτη, ἄς ἐκδικήσω αὐτήν, διὰ νὰ μή ἔρχηται πάντοτε καὶ μὲ βασανίζῃ.6 Καὶ εἶπεν ὁ Κύριος· Ἀκούσατε τί λέγει ὁ ἄδικος κριτής·7 ὁ δὲ Θεὸς δὲν θέλει κάμει τὴν ἐκδίκησιν τῶν ἐκλεκτῶν αὑτοῦ τῶν βοώντων πρὸς αὐτὸν ἡμέραν καὶ νύκτα, ἄν καὶ μακροθυμῇ δι᾿ αὐτούς; 8 σᾶς λέγω ὅτι θέλει κάμει τὴν ἐκδίκησιν αὐτῶν ταχέως. Πλήν ὁ Υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου, ὅταν ἔλθη, ἆρά γε θέλει εὑρεῖ τὴν πίστιν ἐπὶ τῆς γῆς;
Δευ, Αυγ 15, 2022
Χωρίο: Α' Βασιλέων 3:3-15
Διάρκεια: 51 Λεπτά 7 Δευτερόλεπτα
3 Καὶ ἠγάπησεν ὁ Σολομὼν τὸν Κύριον, περιπατῶν εἰς τὰ προστάγματα Δαβὶδ τοῦ πατρὸς αὑτοῦ· μόνον ἐθυσίαζε καὶ ἐθυμίαζεν ἐπὶ τοὺς ὑψηλοὺς τόπους.
4 Καὶ ὑπῆγεν ὁ βασιλεὺς εἰς Γαβαών, διὰ νὰ θυσιάσῃ ἐκεῖ· διότι ἐκεῖνος ἦτο ὁ ὑψηλὸς τόπος ὁ μέγας· χίλια ὁλοκαυτώματα προσέφερεν ὁ Σολομὼν ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον ἐκεῖνο.5 Ἐφάνη δὲ ὁ Κύριος ἐν Γαβαὼν εἰς τὸν Σολομῶντα καθ᾿ ὕπνον διὰ νυκτός· καὶ εἶπεν ὁ Θεός, Ζήτησον τί νὰ σοὶ δώσω.6 Ὁ δὲ Σολομὼν εἶπε, Σύ ἔκαμες μέγα ἔλεος πρὸς τὸν δοῦλόν σου Δαβὶδ τὸν πατέρα μου, ἐπειδή περιεπάτησεν ἐνώπιόν σου ἐν ἀληθείᾳ καὶ ἐν δικαιοσύνῃ καὶ ἐν εὐθύτητι καρδίας μετὰ σοῦ· καὶ ἐφύλαξας εἰς αὐτὸν τὸ μέγα τοῦτο ἔλεος καὶ ἔδωκας εἰς αὐτὸν υἱὸν καθήμενον ἐπὶ τοῦ θρόνου αὐτοῦ, καθὼς τὴν ἡμέραν ταύτην·7 καὶ τώρα, Κύριε Θεέ μου, σὺ ἔκαμες τὸν δοῦλόν σου βασιλέα ἀντὶ Δαβὶδ τοῦ πατρὸς μου· καὶ ἐγὼ εἶμαι παιδάριον μικρόν· δὲν ἐξεύρω πῶς νὰ ἐξέρχωμαι καὶ νὰ εἰσέρχωμαι·8 καὶ ὁ δοῦλός σου εἶναι ἐν μέσῳ τοῦ λαοῦ σου, τὸν ὁποῖον ἐξέλεξας, λαοῦ μεγάλου, ὅστις ἐκ τοῦ πλήθους δὲν δύναται νὰ ἀριθμηθῇ οὐδὲ νὰ λογαριασθῇ·9 δὸς λοιπὸν εἰς τὸν δοῦλόν σου καρδίαν νοήμονα εἰς τὸ νὰ κρίνῃ τὸν λαὸν σου, διὰ νὰ διακρίνω μεταξὺ καλοῦ καὶ κακοῦ· διότι τίς δύναται νὰ κρίνῃ τὸν λαὸν σου τοῦτον τὸν μέγαν;
10 Καὶ ἤρεσεν ὁ λόγος εἰς τὸν Κύριον, ὅτι ὁ Σολομὼν ἐζήτησε τὸ πρᾶγμα τοῦτο.11 Καὶ εἶπεν ὁ Θεὸς πρὸς αὐτόν, Ἐπειδή ἐζήτησας τὸ πρᾶγμα τοῦτο, καὶ δὲν ἐζήτησας εἰς σεαυτὸν πολυζωΐαν, καὶ δὲν ἐζήτησας εἰς σεαυτὸν πλούτη, καὶ δὲν ἐζήτησας τὴν ζωήν τῶν ἐχθρῶν σου, ἀλλ᾿ ἐζήτησας εἰς σεαυτὸν σύνεσιν διὰ νὰ ἐννοῇς κρίσιν,12 ἰδού, ἔκαμα κατὰ τοὺς λόγους σου· ἰδού, ἔδωκα εἰς σὲ καρδίαν σοφήν καὶ συνετήν, ὥστε δὲν ἐστάθη πρότερόν σου ὅμοιός σου, οὐδὲ μετὰ σὲ θέλει ἀναστηθῇ ὅμοιός σου·13 ἔτι δὲ ἔδωκα εἰς σὲ καὶ ὅ, τι δὲν ἐζήτησας, καὶ πλοῦτον καὶ δόξαν, ὥστε μεταξὺ τῶν βασιλέων δὲν θέλει εἶσθαι οὐδεὶς ὅμοιός σου καθ᾿ ὅλας τὰς ἡμέρας σου·14 καὶ ἐὰν περιπατῇς εἰς τὰς ὁδοὺς μου, φυλάττων τὰ διατάγματά μου καὶ τὰς ἐντολὰς μου, καθὼς περιεπάτησε Δαβὶδ ὁ πατήρ σου, τότε θέλω μακρύνει τὰς ἡμέρας σου.
15 Καὶ ἐξύπνησεν ὁ Σολομών· καὶ ἰδού, ἦτο ἐνύπνιον. Καὶ ἦλθεν εἰς Ἱερουσαλήμ καὶ ἐστάθη ἐνώπιον τῆς κιβωτοῦ τῆς διαθήκης τοῦ Κυρίου, καὶ προσέφερεν ὁλοκαυτώματα καὶ ἔκαμεν εἰρηνικὰς προσφορὰς καὶ ἔκαμε συμπόσιον εἰς πάντας τοὺς δούλους αὑτοῦ.
Δευ, Αυγ 08, 2022
Χωρίο: Β' Τιμόθεον 2:1-13
Διάρκεια: 41 Λεπτά 7 Δευτερόλεπτα
1 Σὺ λοιπόν, τέκνον μου, ἐνδυναμοῦ διὰ τῆς χάριτος τῆς ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ, 2 καὶ ὅσα ἤκουσας παρ᾿ ἐμοῦ διὰ πολλῶν μαρτύρων, ταῦτα παράδος εἰς πιστοὺς ἀνθρώπους, οἵτινες θέλουσιν εἶσθαι ἱκανοὶ καὶ ἄλλους νὰ διδάξωσι. 3 Σὺ λοιπὸν κακοπάθησον ὡς καλὸς στρατιώτης Ἰησοῦ Χριστοῦ.4 Οὐδεὶς στρατευόμενος ἐμπλέκεται εἰς τὰς βιωτικὰς ὑποθέσεις, διὰ νὰ ἀρέσῃ εἰς τὸν στρατολογήσαντα.5 Ἐὰν δὲ καὶ ἀγωνίζηταί τις, δὲν στεφανοῦται, ἐὰν νομίμως δὲν ἀγωνισθῇ. 6 Ὁ κοπιάζων γεωργὸς πρέπει πρῶτος νὰ μεταλαμβάνῃ ἀπὸ τῶν καρπῶν.7 Ἐννόει ἐκεῖνα τὰ ὁποῖα λέγω· εἴθε δὲ νὰ σοὶ δώσῃ ὁ Κύριος σύνεσιν εἰς πάντα.
8 Ἐνθυμοῦ τὸν ἐκ σπέρματος Δαβὶδ Ἰησοῦν Χριστόν, τὸν ἀναστάντα ἐκ νεκρῶν, κατὰ τὸ εὐαγγέλιόν μου.9 Διὰ τὸ ὁποῖον κακοπαθῶ μέχρι δεσμῶν ὡς κακοῦργος· ἀλλ᾿ ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ δὲν δεσμεύεται.10 Διὰ τοῦτο πάντα ὑπομένω διὰ τοὺς ἐκλεκτούς, διὰ νὰ ἀπολαύσωσι καὶ αὐτοὶ τὴν σωτηρίαν τὴν ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ μετὰ δόξης αἰωνίου.
11 Πιστὸς ὁ λόγος· διότι ἐὰν συναπεθάνομεν, θέλομεν καὶ συζήσει·12 ἐὰν ὑπομένωμεν, θέλομεν καὶ συμβασιλεύσει· ἐὰν ἀρνώμεθα αὐτόν, καὶ ἐκεῖνος θέλει ἀρνηθῆ ἡμᾶς·13 ἐὰν ἀπιστῶμεν, ἐκεῖνος μένει πιστός· νὰ ἀρνηθῇ ἑαυτὸν δὲν δύναται.
Δευ, Αυγ 01, 2022
Χωρίο: Κατά Λουκάν 16:19-31
Διάρκεια: 42 Λεπτά 45 Δευτερόλεπτα
19 Ἦτο δὲ ἄνθρωπός τις πλούσιος καὶ ἐνεδύετο πορφύραν καὶ στολήν βυσσίνην, εὐφραινόμενος καθ᾿ ἡμέραν μεγαλοπρεπῶς.20 Ἦτο δὲ πτωχὸς τις ὀνομαζόμενος Λάζαρος, ὅστις ἔκειτο πεπληγωμένος πλησίον τῆς πύλης αὐτοῦ21 καὶ ἐπεθύμει νὰ χορτασθῇ ἀπὸ τῶν ψιχίων τῶν πιπτόντων ἀπὸ τῆς τραπέζης τοῦ πλουσίου· ἀλλὰ καὶ οἱ κύνες ἐρχόμενοι ἔγλειφον τὰς πληγὰς αὐτοῦ.22 Ἀπέθανε δὲ ὁ πτωχὸς καὶ ἐφέρθη ὑπὸ τῶν ἀγγέλων εἰς τὸν κόλπον τοῦ Ἀβραάμ· ἀπέθανε δὲ καὶ ὁ πλούσιος καὶ ἐτάφη.23 Καὶ ἐν τῷ ᾅδῃ ὑψώσας τοὺς ὀφθαλμοὺς αὑτοῦ, ἐνῷ ἦτο ἐν βασάνοις, βλέπει τὸν Ἀβραὰμ ἀπὸ μακρόθεν καὶ τὸν Λάζαρον ἐν τοῖς κόλποις αὐτοῦ.24 Καὶ αὐτὸς φωνάξας εἶπε· Πάτερ Ἀβραάμ, ἐλέησόν με καὶ πέμψον τὸν Λάζαρον, διὰ νὰ βάψῃ τὸ ἄκρον τοῦ δακτύλου αὑτοῦ εἰς ὕδωρ καὶ νὰ καταδροσίσῃ τὴν γλῶσσάν μου, διότι βασανίζομαι ἐν τῇ φλογὶ ταύτῃ·25 εἶπε δὲ ὁ Ἀβραάμ· Τέκνον, ἐνθυμήθητι ὅτι ἀπέλαβες σὺ τὰ ἀγαθὰ σου ἐν τῇ ζωῇ σου, καὶ ὁ Λάζαρος ὁμοίως τὰ κακά· τώρα οὗτος μὲν παρηγορεῖται, σὺ δὲ βασανίζεσαι·26 καὶ ἐκτὸς τούτων πάντων, μεταξὺ ἡμῶν καὶ ὑμῶν χάσμα μέγα εἶναι ἐστηριγμένον, ὥστε οἱ θέλοντες νὰ διαβῶσιν ἐντεῦθεν πρὸς ἐσᾶς νὰ μή δύνανται, μηδὲ οἱ ἐκεῖθεν νὰ διαπερῶσι πρὸς ὑμᾶς.27 Εἶπε δέ· Παρακαλῶ σε λοιπόν, πάτερ, νὰ πέμψῃς αὐτὸν εἰς τὸν οἶκον τοῦ πατρὸς μου·28 διότι ἔχω πέντε ἀδελφούς· διὰ νὰ μαρτυρήσῃ εἰς αὐτούς, ὥστε νὰ μή ἔλθωσι καὶ αὐτοὶ εἰς τὸν τόπον τοῦτον τῆς βασάνου.29 Λέγει πρὸς αὐτὸν ὁ Ἀβραάμ, Ἔχουσι τὸν Μωϋσῆν καὶ τοὺς προφήτας· ἄς ἀκούσωσιν αὐτούς.30 Ὁ δὲ εἶπεν· Οὐχί, πάτερ Ἀβραάμ, ἀλλ᾿ ἐὰν τις ἀπὸ νεκρῶν ὑπάγῃ πρὸς αὐτούς, θέλουσι μετανοήσει.31 Εἶπε δὲ πρὸς αὐτόν· Ἐὰν τὸν Μωϋσῆν καὶ τοὺς προφήτας δὲν ἀκούωσιν, οὐδὲ ἐὰν τις ἀναστηθῇ ἐκ νεκρῶν θέλουσι πεισθῆ.
Δευ, Ιουλ 11, 2022
Χωρίο: Παροιμίαι 8:10-21
Διάρκεια: 47 Λεπτά 55 Δευτερόλεπτα
10 Λάβετε τὴν παιδείαν μου, καὶ μή ἀργύριον· καὶ γνῶσιν, μᾶλλον παρὰ χρυσίον ἐκλεκτόν.
11 Διότι ἡ σοφία εἶναι καλητέρα λίθων πολυτίμων· καὶ πάντα τὰ ἐπιθυμητὰ πράγματα δὲν εἶναι ἀντάξια αὐτῆς.12 Ἐγὼ ἡ σοφία κατοικῶ μετὰ τῆς φρονήσεως, καὶ ἐφευρίσκω γνῶσιν συνετῶν βουλευμάτων.13 Ὁ φόβος τοῦ Κυρίου εἶναι νὰ μισῇ τις τὸ κακόν· ἀλαζονείαν καὶ αὐθάδειαν καὶ πονηρὰν ὁδὸν καὶ διεστραμμένον στόμα ἐγὼ μισῶ.14 Ἐμοῦ εἶναι ἡ βουλή καὶ ἡ ἀσφάλεια· ἐγὼ εἶμαι ἡ σύνεσις· ἐμοῦ ἡ δύναμις.15 Δι᾿ ἐμοῦ οἱ βασιλεῖς βασιλεύουσι, καὶ οἱ ἄρχοντες θεσπίζουσι δικαιοσύνην.16 Δι᾿ ἐμοῦ οἱ ἡγεμόνες ἡγεμονεύουσι, καὶ οἱ μεγιστᾶνες, πάντες οἱ κριταὶ τῆς γῆς·17 Ἐγὼ τοὺς ἐμὲ ἀγαπῶντας ἀγαπῶ· καὶ οἱ ζητοῦντές με θέλουσι μὲ εὑρεῖ.18 Πλοῦτος καὶ δόξα εἶναι μετ᾿ ἐμοῦ, ἀγαθὰ διαμένοντα καὶ δικαιοσύνη.19 Οἱ καρποὶ μου εἶναι καλήτεροι χρυσίου καὶ χρυσίου καθαροῦ· καὶ τὰ γεννήματά μου, ἐκλεκτοῦ ἀργυρίου.20 Περιπατῶ ἐν ὁδῷ δικαιοσύνης, ἀναμέσον τῶν τρίβων τῆς κρίσεως,
21 διὰ νὰ κάμω τοὺς ἀγαπῶντάς με νὰ κληρονομήσωσιν ἀγαθά, καὶ νὰ γεμίσω τοὺς θησαυροὺς αὐτῶν.
Δευ, Ιουλ 04, 2022
Χωρίο: Α' Βασιλέων 19:1-4
Διάρκεια: 41 Λεπτά 30 Δευτερόλεπτα
1 Καὶ ἀπήγγειλεν ὁ Ἀχαὰβ πρὸς τὴν Ἰεζάβελ πάντα ὅσα ἔκαμεν ὁ Ἠλίας, καὶ τίνι τρόπῳ ἐθανάτωσεν ἐν ῥομφαίᾳ πάντας τοὺς προφήτας.2 Καὶ ἀπέστειλε μηνυτήν ἡ Ἰεζάβελ πρὸς τὸν Ἠλίαν, λέγουσα, Οὕτω νὰ κάμωσιν οἱ θεοὶ καὶ οὕτω νὰ προσθέσωσιν, ἐὰν αὔριον περὶ τὴν ὥραν ταύτην δὲν καταστήσω τὴν ζωήν σου ὡς τὴν ζωήν ἑνὸς ἐξ ἐκείνων.
3 Καὶ φοβηθείς, ἐσηκώθη καὶ ἀνεχώρησε διὰ τὴν ζωήν αὑτοῦ, καὶ ἦλθεν εἰς Βήρ-σαβεὲ τὴν τοῦ Ἰούδα καὶ ἀφῆκεν ἐκεῖ τὸν ὑπηρέτην αὑτοῦ.4 Αὐτὸς δὲ ὑπῆγεν εἰς τὴν ἔρημον μιᾶς ἡμέρας ὁδόν, καὶ ἦλθε καὶ ἐκάθησεν ὑπὸ τινα ἄρκευθον· καὶ ἐπεθύμησε καθ᾿ ἑαυτὸν νὰ ἀποθάνῃ καὶ εἶπεν, Ἀρκεῖ· τώρα, Κύριε, λάβε τὴν ψυχήν μου· διότι δὲν εἶμαι ἐγὼ καλήτερος τῶν πατέρων μου.
Δευ, Ιουν 27, 2022
Χωρίο: Γένεσις 39:1-23
Διάρκεια: 37 Λεπτά 47 Δευτερόλεπτα
1 Ὁ δὲ Ἰωσήφ κατεβιβάσθη εἰς τὴν Αἴγυπτον· καὶ ὁ Πετεφρῆς ὁ αὐλικὸς τοῦ Φαραώ, ὁ ἄρχων τῶν σωματοφυλάκων, ἄνθρωπος Αἰγύπτιος, ἠγόρασεν αὐτὸν ἐκ τῶν χειρῶν τῶν Ἰσμαηλιτῶν, οἵτινες κατεβίβασαν αὐτὸν ἐκεῖ.2 Καὶ ἦτο ὁ Κύριος μετὰ τοῦ Ἰωσήφ, καὶ ἦτο ἄνθρωπος εὐοδούμενος· καὶ εὑρίσκετο ἐν τῷ οἴκῳ τοῦ κυρίου αὑτοῦ Αἰγυπτίου.3 Καὶ εἶδεν ὁ κύριος αὐτοῦ, ὅτι ὁ Κύριος ἦτο μετ᾿ αὐτοῦ, καὶ εὐώδωνεν ὁ Κύριος εἰς τὰς χεῖρας αὐτοῦ πάντα ὅσα ἔκαμνε.4 Καὶ εὕρηκεν ὁ Ἰωσήφ χάριν ἔμπροσθεν αὐτοῦ καὶ ὑπηρέτει αὐτόν· καὶ κατέστησεν αὐτὸν ἐπιστάτην ἐπὶ τοῦ οἴκου αὑτοῦ· καὶ πάντα ὅσα εἶχε, παρέδωκεν εἰς τὰς χεῖρας αὐτοῦ.5 Καὶ ἐξ ἐκείνου τοῦ καιροῦ, ἀφοῦ κατέστησεν αὐτὸν ἐπιστάτην ἐπὶ τοῦ οἴκου αὑτοῦ καὶ ἐπὶ πάντων ὅσα εἶχεν, εὐλόγησεν ὁ Κύριος τὸν οἶκον τοῦ Αἰγυπτίου ἐξ αἰτίας τοῦ Ἰωσήφ· καὶ ἦτο ἡ εὐλογία τοῦ Κυρίου ἐπὶ πάντα ὅσα εἶχεν, ἐν τῷ οἴκῳ καὶ ἐν τοῖς ἀγροῖς.
6 Καὶ παρέδωκε πάντα ὅσα εἶχεν εἰς τὰς χεῖρας τοῦ Ἰωσήφ· καὶ δὲν ἤξευρεν ἐκ τῶν ὑπαρχόντων αὑτοῦ οὐδέν, πλήν τοῦ ἄρτου τὸν ὁποῖον ἔτρωγεν. Ἦτο δὲ ὁ Ἰωσήφ εὐειδής καὶ ὡραῖος τὴν ὄψιν.7 Καὶ μετὰ τὰ πράγματα ταῦτα, ἡ γυνή τοῦ κυρίου αὐτοῦ ἔρριψε τοὺς ὀφθαλμοὺς αὑτῆς ἐπὶ τὸν Ἰωσήφ· καὶ εἶπε, Κοιμήθητι μετ᾿ ἐμοῦ.8 Ἀλλ᾿ ἐκεῖνος δὲν ἤθελε, καὶ εἶπε πρὸς τὴν γυναῖκα τοῦ κυρίου αὑτοῦ, Ἰδού· ὁ κύριός μου δὲν γνωρίζει οὐδὲν ἐκ τῶν ὅσα εἶναι μετ᾿ ἐμοῦ ἐν τῷ οἴκῳ· καὶ πάντα ὅσα ἔχει, παρέδωκεν εἰς τὰς χεῖράς μου·9 δὲν εἶναι ἐν τῷ οἴκῳ τούτῳ οὐδεὶς μεγαλήτερός μου, οὔτε εἶναι ἀπηγορευμένον εἰς ἐμὲ ἄλλο τι πλήν σοῦ, διότι εἶσαι ἡ γυνή αὐτοῦ· καὶ πῶς νὰ πράξω τοῦτο τὸ μέγα κακόν, καὶ νὰ ἁμαρτήσω ἐναντίον τοῦ Θεοῦ;
10 Ἄν καὶ ἐλάλει πρὸς τὸν Ἰωσήφ καθ᾿ ἑκάστην ἡμέραν, οὗτος ὅμως δὲν ὑπήκουσεν εἰς αὐτήν νὰ κοιμηθῇ μετ᾿ αὐτῆς, διὰ νὰ συνευρεθῇ μετ᾿ αὐτῆς.11 Καὶ ἡμέραν τινὰ εἰσῆλθεν ὁ Ἰωσήφ εἰς τὴν οἰκίαν διὰ νὰ κάμῃ τὰ ἔργα αὑτοῦ, καὶ οὐδεὶς ἐκ τῶν ἀνθρώπων τοῦ οἴκου ἦτο ἐκεῖ ἐν τῷ οἴκῳ.12 Καὶ ἐκείνη ἥρπασεν αὐτὸν ἀπὸ τοῦ ἱματίου αὐτοῦ, λέγουσα, Κοιμήθητι μετ᾿ ἐμοῦ· ἀλλ᾿ ἐκεῖνος ἀφήσας τὸ ἱμάτιον αὑτοῦ εἰς τὰς χεῖρας αὐτῆς, ἔφυγε, καὶ ἐξῆλθεν ἔξω.13 Καὶ ὡς εἶδεν ὅτι ἀφῆκε τὸ ἱμάτιον αὑτοῦ εἰς τὰς χεῖρας αὐτῆς καὶ ἔφυγεν ἔξω,14 ἐβόησε πρὸς τοὺς ἀνθρώπους τῆς οἰκίας αὑτῆς καὶ ἐλάλησε πρὸς αὐτούς, λέγουσα, Ἴδετε, ἔφερεν εἰς ἡμᾶς ἄνθρωπον Ἑβραῖον διὰ νὰ μᾶς ἐμπαίξῃ· εἰσῆλθε πρὸς ἐμὲ διὰ νὰ κοιμηθῇ μετ᾿ ἐμοῦ καὶ ἐγὼ ἐβόησα μετὰ φωνῆς μεγάλης·15 καὶ ὡς ἤκουσεν ὅτι ὕψωσα τὴν φωνήν μου καὶ ἐβόησα, ἀφήσας τὸ ἱμάτιον αὑτοῦ παρ᾿ ἐμοὶ ἔφυγε καὶ ἐξῆλθεν ἔξω.
16 Καὶ ἀπέθεσε τὸ ἱμάτιον αὐτοῦ παρ᾿ αὐτῇ, ἑωσοῦ ἦλθεν ὁ κύριος αὐτοῦ εἰς τὸν οἶκον αὑτοῦ.17 Καὶ εἶπε πρὸς αὐτὸν κατὰ τοὺς λόγους τούτους, λέγουσα, Ὁ δοῦλος ὁ Ἑβραῖος, τὸν ὁποῖον ἔφερες εἰς ἡμᾶς, εἰσῆλθε πρὸς ἐμὲ διὰ νὰ μὲ ἐμπαίξῃ,18 καὶ ὡς ὕψωσα τὴν φωνήν μου καὶ ἐβόησα, ἀφήσας τὸ ἱμάτιον αὑτοῦ παρ᾿ ἐμοὶ, ἔφυγεν ἔξω.19 Καὶ ὡς ἤκουσεν ὁ κύριος αὐτοῦ τοὺς λόγους τῆς γυναικὸς αὑτοῦ, τοὺς ὁποίους ἐλάλησε πρὸς αὐτόν, λέγουσα, Οὕτω μοὶ ἔκαμεν ὁ δοῦλός σου, ἐξήφθη ἡ ὀργή αὐτοῦ.20 Καὶ λαβὼν ὁ κύριος τοῦ Ἰωσήφ αὐτόν, ἔβαλεν αὐτὸν εἰς τὴν ὀχυρὰν φυλακήν, εἰς τὸν τόπον ὅπου οἱ δέσμιοι τοῦ βασιλέως ἦσαν πεφυλακισμένοι καὶ ἔμενεν ἐκεῖ ἐν τῇ ὀχυρᾷ φυλακῇ.
21 Ἀλλ᾿ ὁ Κύριος ἦτο μετὰ τοῦ Ἰωσήφ καὶ ἐπέχεεν εἰς αὐτὸν ἔλεος, καὶ ἔδωκε χάριν εἰς αὐτὸν ἔμπροσθεν τοῦ ἀρχιδεσμοφύλακος.22 Καὶ παρέδωκεν ὁ ἀρχιδεσμοφύλαξ εἰς τὰς χεῖρας τοῦ Ἰωσήφ πάντας τοὺς δεσμίους, τοὺς ἐν τῇ ὀχυρᾷ φυλακῇ· καὶ πάντα ὅσα ἐπράττοντο ἐκεῖ, αὐτὸς ἔκαμνεν αὐτά.23 Ὁ ἀρχιδεσμοφύλαξ δὲν ἐθεώρει οὐδὲν ἐκ τῶν ὅσα ἦσαν εἰς τὰς χεῖρας αὐτοῦ· διότι ὁ Κύριος ἦτο μετ᾿ αὐτοῦ καὶ ὁ Κύριος εὐώδονεν ὅσα αὐτὸς ἔκαμνε.
Τετ, Ιουν 22, 2022
Χωρίο: Κατά Ματθαίον 12:1-23
Διάρκεια: 40 Λεπτά 17 Δευτερόλεπτα
1 Ἐν ἐκείνῳ τῷ καιρῷ ἐπορεύετο ὁ Ἰησοῦς διὰ τῶν σπαρτῶν ἐν σαββάτῳ· οἱ δὲ μαθηταὶ αὐτοῦ ἐπείνασαν καὶ ἤρχισαν νὰ ἀνασπῶσιν ἀστάχυα καὶ νὰ τρώγωσιν.2 Οἱ δὲ Φαρισαῖοι ἰδόντες εἶπον πρὸς αὐτόν· Ἰδού, οἱ μαθηταὶ σου πράττουσιν ὅ, τι δὲν συγχωρεῖται νὰ πράττηται τὸ σάββατον.3 Ὁ δὲ εἶπε πρὸς αὐτούς· Δὲν ἀνεγνώσατε τί ἔπραξεν ὁ Δαβὶδ ὅτε ἐπείνασεν αὐτὸς καὶ οἱ μετ᾿ αὐτοῦ;4 πῶς εἰσῆλθεν εἰς τὸν οἶκον τοῦ Θεοῦ καὶ ἔφαγε τοὺς ἄρτους τῆς προθέσεως, τοὺς ὁποίους δὲν ἦτο συγκεχωρημένον εἰς αὐτὸν νὰ φάγῃ, οὔτε εἰς τοὺς μετ᾿ αὐτοῦ, εἰμή εἰς τοὺς ἱερεῖς μόνους;5 Ἤ δὲν ἀνεγνώσατε ἐν τῷ νόμῳ ὅτι ἐν τοῖς σάββασιν οἱ ἱερεῖς βεβηλόνουσι τὸ σάββατον ἐν τῷ ἱερῷ καὶ εἶναι ἀθῶοι;6 Σᾶς λέγω δὲ ὅτι ἐδὼ εἶναι μεγαλήτερος τοῦ ἱεροῦ.7 Ἐὰν ὅμως ἐγνωρίζετε τί εἶναι Ἔλεον θέλω καὶ οὐχὶ θυσίαν, δὲν ἠθέλετε καταδικάσει τοὺς ἀθώους.8 Διότι ὁ Υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου εἶναι κύριος καὶ τοῦ σαββάτου.
9 Καὶ μεταβὰς ἐκεῖθεν ἦλθεν εἰς τὴν συναγωγήν αὐτῶν.10 Καὶ ἰδού, ἦτο ἄνθρωπος ἔχων τὴν χεῖρα ξηράν· καὶ ἠρώτησαν αὐτὸν λέγοντες· Συγχωρεῖται τάχα νὰ θεραπεύῃ τις ἐν τῷ σαββάτῳ; διὰ νὰ κατηγορήσωσιν αὐτόν.11 Ὁ δὲ εἶπε πρὸς αὐτούς· Τίς ἄνθρωπος ἀπὸ σᾶς θέλει εἶσθαι, ὅστις ἔχων πρόβατον ἕν, ἐὰν τοῦτο πέσῃ ἐν τῷ σαββάτῳ εἰς λάκκον, δὲν θέλει πιάσει καὶ σηκώσει αὐτό;12 πόσον λοιπὸν διαφέρει ἄνθρωπος προβάτου; ὥστε συγχωρεῖται ἐν τῷ σαββάτῳ νὰ ἀγαθοποιῇ τις.13 Τότε λέγει πρὸς τὸν ἄνθρωπον· Ἔκτεινον τὴν χεῖρά σου· καὶ ἐξέτεινε, καὶ ἀποκατεστάθη ὑγιής ὡς ἡ ἄλλη.
14 Οἱ δὲ Φαρισαῖοι ἐξελθόντες συνεβουλεύθησαν κατ᾿ αὐτοῦ, διὰ νὰ ἀπολέσωσιν αὐτόν.
15 Ἀλλ᾿ ὁ Ἰησοῦς νοήσας ἀνεχώρησεν ἐκεῖθεν· καὶ ἠκολούθησαν αὐτὸν ὄχλοι πολλοί, καὶ ἐθεράπευσεν αὐτοὺς πάντας.16 Καὶ παρήγγειλεν εἰς αὐτοὺς αὐστηρῶς διὰ νὰ μή φανερώσωσιν αὐτόν,17 διὰ νὰ πληρωθῇ τὸ ῥηθὲν διὰ Ἡσαΐου τοῦ προφήτου, λέγοντος·
18 Ἰδού, ὁ δοῦλός μου, τὸν ὁποῖον ἐξέλεξα, ὁ ἀγαπητὸς μου, εἰς τὸν ὁποῖον ἡ ψυχή μου εὐηρεστήθη· θέλω θέσει τὸ Πνεῦμά μου ἐπ᾿ αὐτόν, καὶ θέλει ἐξαγγείλει κρίσιν εἰς τὰ ἔθνη·19 δὲν θέλει ἀντιλογήσει οὐδὲ κραυγάσει, οὐδὲ θέλει ἀκούσει τις τὴν φωνήν αὐτοῦ ἐν ταῖς πλατείαις.20 Κάλαμον συντετριμμένον δὲν θέλει θλάσει καὶ λινάριον καπνίζον δὲν θέλει σβέσει, ἑωσοῦ ἐκφέρῃ εἰς νίκην τὴν κρίσιν· 21 Καὶ ἐν τῷ ὀνόματι αὐτοῦ θέλουσιν ἐλπίσει τὰ ἔθνη.
22 Τότε ἐφέρθη πρὸς αὐτὸν δαιμονιζόμενος τυφλὸς καὶ κωφός, καὶ ἐθεράπευσεν αὐτόν, ὥστε ὁ τυφλὸς καὶ κωφὸς καὶ ἐλάλει καὶ ἔβλεπε.23 Καὶ ἐξεπλήττοντο πάντες οἱ ὄχλοι καὶ ἔλεγον· Μήπως εἶναι οὗτος ὁ υἱὸς τοῦ Δαβίδ;
Δευ, Ιουν 20, 2022
Χωρίο: Ησαΐας 6:1-13
Διάρκεια: 46 Λεπτά 49 Δευτερόλεπτα
1 Κατὰ τὸ ἔτος ἐν ἀπέθανεν Ὀζίας ὁ βασιλεύς, εἶδον τὸν Κύριον καθήμενον ἐπὶ θρόνου ὑψηλοῦ καὶ ἐπηρμένου, καὶ τὸ κράσπεδον αὐτοῦ ἐγέμισε τὸν ναόν.2 Ἄνωθεν αὐτοῦ ἵσταντο Σεραφεὶμ ἀνὰ ἕξ πτέρυγας ἔχοντα ἕκαστον· μὲ τὰς δύο ἐκάλυπτε τὸ πρόσωπον αὑτοῦ καὶ μὲ τὰς δύο ἐκάλυπτε τοὺς πόδας αὑτοῦ καὶ μὲ τὰς δύο ἐπέτα.
3 Καὶ ἔκραζε τὸ ἕν πρὸς τὸ ἄλλο καὶ ἔλεγεν, Ἃγιος, ἅγιος, ἅγιος ὁ Κύριος τῶν δυνάμεων· πᾶσα ἡ γῆ εἶναι πλήρης τῆς δόξης αὐτοῦ.
4 Καὶ οἱ παραστάται τῆς θύρας ἐσείσθησαν ἐκ τῆς φωνῆς τοῦ κράζοντος, καὶ ὁ οἶκος ἐπλήσθη καπνοῦ.5 Τότε εἶπα, Ὦ τάλας ἐγώ· διότι ἐχάθην· ἐπειδή εἶμαι ἄνθρωπος ἀκαθάρτων χειλέων καὶ κατοικῶ ἐν μέσῳ λαοῦ ἀκαθάρτων χειλέων· ἐπειδή οἱ ὀφθαλμοὶ μου εἶδον τὸν Βασιλέα, τὸν Κύριον τῶν δυνάμεων.
6 Τότε ἐπέτασε πρὸς ἐμὲ ἕν ἐκ τῶν Σεραφείμ ἔχον ἐν τῇ χειρὶ αὑτοῦ ἄνθρακα πυρός, τὸν ὁποῖον ἔλαβε διὰ τῆς λαβίδος ἀπὸ τοῦ θυσιαστηρίου.7 Καὶ ἤγγισεν αὐτὸν εἰς τὸ στόμα μου καὶ εἶπεν, Ἰδού, τοῦτο ἤγγισε τὰ χείλη σου· καὶ ἡ ἀνομία σου ἐξηλείφθη καὶ ἡ ἀμαρτία σου ἐκαθαρίσθη.
8 Καὶ ἤκουσα τὴν φωνήν τοῦ Κυρίου, λέγοντος, Τίνα θέλω ἀποστείλει, καὶ τίς θέλει ὑπάγει διὰ ἡμᾶς; Τότε εἶπα, Ἰδού, ἐγώ, ἀπόστειλόν με.9 Καὶ εἶπεν, Ὕπαγε καὶ εἰπὲ πρὸς τοῦτον τὸν λαόν, μὲ τὴν ἀκοήν θέλετε ἀκούσει καὶ δὲν θέλετε ἐννοήσει· καὶ βλέποντες θέλετε ἰδεῖ καὶ δὲν θέλετε καταλάβει·10 ἐπαχύνθη ἡ καρδία τοῦ λαοῦ τούτου, καὶ ἔγειναν βαρέα τὰ ὦτα αὑτῶν, καὶ ἔκλεισαν τοὺς ὀφθαλμοὺς αὑτῶν, διὰ νὰ μή βλέπωσι μὲ τοὺς ὀφθαλμοὺς αὑτῶν καὶ ἀκούωσι μὲ τὰ ὦτα αὑτῶν καὶ νοήσωσι μὲ τὴν καρδίαν αὑτῶν καὶ ἐπιστρέψωσι καὶ θεραπευθῶσι.
11 Τότε εἶπα, Κύριε, ἕως πότε; Καὶ ἀπεκρίθη, Ἑωσοῦ ἐρημωθῶσιν αἱ πόλεις, ὥστε νὰ μή ὑπάρχῃ κάτοικος, καὶ αἱ οἰκίαι, ὥστε νὰ μή ὑπάρχῃ ἄνθρωπος, καὶ ἡ γῆ νὰ ἐρημωθῇ παντάπασιν·12 καὶ ἀπομακρύνῃ ὁ Κύριος τοὺς ἀνθρώπους, καὶ γείνῃ μεγάλη ἐγκατάλειψις ἐν τῷ μέσῳ τῆς γῆς.13 Ἔτι ὅμως θέλει μείνει ἐν αὐτῇ ἕν δέκατον, καὶ αὐτὸ πάλιν θέλει καταφαγωθῆ· καθὼς ἡ τερέβινθος καὶ ἡ δρῦς, τῶν ὁποίων ὁ κορμὸς μένει ἐν αὐταῖς ὅταν κόπτωνται, οὕτω τὸ ἅγιον σπέρμα θέλει εἶσθαι ὁ κορμὸς αὐτῆς.
