Δευ, Σεπ 05, 2022
Χωρίο: Κατά Λουκάν 5:1-39
Διάρκεια: 36 Λεπτά 16 Δευτερόλεπτα
1Ἐνῷ δὲ ὁ ὄχλος συνέθλιβεν αὐτὸν διὰ νὰ ἀκούῃ τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ, αὐτὸς ἵστατο πλησίον τῆς λίμνης Γεννησαρέτ,2καὶ εἶδε δύο πλοῖα ἱστάμενα παρὰ τὴν λίμνην οἱ δὲ ἁλιεῖς ἀποβάντες ἀπ᾿ αὐτῶν ἐξέπλυναν τὰ δίκτυα.3Ἐμβὰς δὲ εἰς ἕν τῶν πλοίων, τὸ ὁποῖον ἦτο τοῦ Σίμωνος, παρεκάλεσεν αὐτὸν νὰ ἀπομακρύνῃ αὐτὸ ὀλίγον ἀπὸ τῆς γῆς, καὶ καθήσας ἐδίδασκεν ἐκ τοῦ πλοίου τοὺς ὄχλους.4Καθὼς δὲ ἔπαυσε λαλῶν, εἶπε πρὸς τὸν Σίμωνα· Ἐπανάγαγε τὸ πλοῖον εἰς τὰ βαθέα καὶ ῥίψατε τὰ δίκτυα ὑμῶν διὰ νὰ ὀψαρεύσητε.5Καὶ ἀποκριθεὶς ὁ Σίμων, εἶπε πρὸς αὐτόν· Διδάσκαλε, δι᾿ ὅλης τῆς νυκτὸς κοπιάσαντες δὲν ἐπιάσαμεν οὐδέν· ἀλλ᾿ ὅμως ἐπὶ τῷ λόγῳ σου θέλω ῥίψει τὸ δίκτυον.6Καὶ ἀφοῦ ἔκαμον τοῦτο, συνέκλεισαν πλῆθος πολὺ ἰχθύων καὶ διεσχίζετο τὸ δίκτυον αὐτῶν.7Καὶ ἔκαμον νεῦμα εἰς τοὺς συντρόφους τοὺς ἐν τῷ ἄλλῳ πλοίῳ, διὰ νὰ ἔλθωσι νὰ βοηθήσωσιν αὐτούς· καὶ ἦλθον καὶ ἐγέμισαν ἀμφότερα τὰ πλοῖα, ὥστε ἐβυθίζοντο.8Ἰδὼν δὲ ὁ Σίμων Πέτρος, προσέπεσε πρὸς τὰ γόνατα τοῦ Ἰησοῦ, λέγων· Ἔξελθε ἀπ᾿ ἐμοῦ, διότι εἶμαι ἄνθρωπος ἁμαρτωλός, Κύριε.9Ἐπειδή ἔκπληξις κατέλαβεν αὐτὸν καὶ πάντας τοὺς μετ᾿ αὐτοῦ διὰ τὴν ἄγραν τῶν ἰχθύων, τὴν ὁποίαν συνέλαβον,10ὁμοίως δὲ καὶ τὸν Ἰάκωβον καὶ Ἰωάννην, τοὺς υἱοὺς τοῦ Ζεβεδαίου, οἵτινες ἦσαν σύντροφοι τοῦ Σίμωνος. Καὶ εἶπε πρὸς τὸν Σίμωνα ὁ Ἰησοῦς· Μή φοβοῦ· ἀπὸ τοῦ νῦν ἀνθρώπους θέλεις ἀγρεύει.11Καὶ ἀφοῦ ἔφεραν τὰ πλοῖα ἐπὶ τὴν γῆν, ἀφήσαντες ἅπαντα ἠκολούθησαν αὐτόν.
12Καὶ ἐνῷ ἦτο ἐν μιᾷ τῶν πόλεων ἰδού, ἀνθρωπος πλήρης λέπρας· καὶ ἰδὼν τὸν Ἰησοῦν, ἔπεσε κατὰ πρόσωπον καὶ παρεκάλεσεν αὐτόν, λέγων· Κύριε, ἐὰν θέλῃς, δύνασαι νὰ μὲ καθαρίσῃς.13Καὶ ἐκτείνας τὴν χεῖρα, ἤγγισεν αὐτὸν καὶ εἶπε· Θέλω, καθαρίσθητι. Καὶ εὐθὺς ἡ λέπρα ἔφυγεν ἀπ᾿ αὐτοῦ.14Καὶ αὐτὸς παρήγγειλεν αὐτὸν νὰ μή εἴπῃ τοῦτο πρὸς μηδένα, ἀλλ᾿ ὕπαγε, λέγει, καὶ δεῖξον σεαυτὸν εἰς τὸν ἱερέα καὶ πρόσφερε περὶ τοῦ καθαρισμοῦ σου, καθὼς προσέταξεν ὁ Μωϋσῆς, διὰ μαρτυρίαν εἰς αὐτούς.15Ἀλλ᾿ ἔτι μᾶλλον διήρχετο ἡ φήμη περὶ αὐτοῦ, καὶ συνηθροίζοντο ὄχλοι πολλοί, διὰ νὰ ἀκούωσι καὶ νὰ θεραπεύωνται ὑπ᾿ αὐτοῦ ἀπὸ τῶν ἀσθενειῶν αὑτῶν·16αὐτὸς δὲ ἀπεσύρετο εἰς τὰς ἐρήμους καὶ προσηύχετο.
17Καὶ ἐν μιᾷ τῶν ἡμερῶν, ἐνῷ αὐτὸς ἐδίδασκεν, ἐκάθηντο Φαρισαῖοι καὶ νομοδιδάσκαλοι, οἵτινες εἶχον ἐλθεῖ ἐκ πάσης κώμης τῆς Γαλιλαίας καὶ Ἰουδαίας καὶ Ἱερουσαλήμ· καὶ δύναμις Κυρίου ἦτο εἰς τὸ νὰ ἰατρεύῃ αὐτούς.18Καὶ ἰδού, ἄνδρες φέροντες ἐπὶ κλίνης ἄνθρωπον, ὅστις ἦτο παραλυτικός, καὶ ἐζήτουν νὰ φέρωσιν αὐτὸν ἔσω καὶ νὰ θέσωσιν ἐνώπιον αὐτοῦ·19καὶ μή εὑρόντες διὰ ποίας εἰσόδου νὰ φέρωσιν αὐτὸν ἔσω ἐξ αἰτίας τοῦ ὄχλου, ἀνέβησαν ἐπὶ τὸ δῶμα καὶ διὰ τῶν κεραμίδων κατεβίβασαν αὐτὸν μετὰ τοῦ κλινιδίου εἰς τὸ μέσον ἔμπροσθεν τοῦ Ἰησοῦ.20Καὶ ἰδὼν τὴν πίστιν αὐτῶν, εἶπε πρὸς αὐτόν· Ἄνθρωπε, συγκεχωρημέναι εἶναι εἰς σὲ αἱ ἁμαρτίαι σου.21Καὶ ἤρχισαν νὰ διαλογίζωνται οἱ γραμματεῖς καὶ οἱ Φαρισαῖοι, λέγοντες· Τίς εἶναι οὗτος, ὅστις λαλεῖ βλασφημίας; τίς δύναται νὰ συγχωρῇ ἁμαρτίας εἰμή μόνος ὁ Θεός;22Νοήσας δὲ ὁ Ἰησοῦς τοὺς διαλογισμοὺς αὐτῶν, ἀπεκρίθη καὶ εἶπε πρὸς αὐτούς· Τί διαλογίζεσθε ἐν ταῖς καρδίαις σας;23τί εἶναι εὐκολώτερον, νὰ εἴπω, Συγκεχωρημέναι εἶναι εἰς σὲ αἱ ἁμαρτίαι σου, ἤ νὰ εἴπω, Σηκώθητι καὶ περιπάτει;24ἀλλὰ διὰ νὰ γνωρίσητε ὅτι ἐξουσίαν ἔχει ὁ Yἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐπὶ τῆς γῆς νὰ συγχωρῇ ἁμαρτίας, εἶπε πρὸς τὸν παραλυτικόν· Πρὸς σὲ λέγω, Σηκώθητι καὶ σήκωσον τὸ κλινίδιόν σου καὶ ὕπαγε εἰς τὸν οἶκόν σου.25Καὶ παρευθὺς ἐγερθεὶς ἐνώπιον αὐτῶν, ἐσήκωσε τὸ κλινίδιον ἐφ᾿ οὗ κατέκειτο καὶ ἀνεχώρησεν εἰς τὸν οἶκον αὑτοῦ, δοξάζων τὸν Θεόν.26Καὶ ἔκστασις κατέλαβεν ἅπαντας καὶ ἐδόξαζον τὸν Θεόν, καὶ ἐπλήσθησαν φόβου, λέγοντες ὅτι εἴδομεν παράδοξα σήμερον.
27Καὶ μετὰ ταῦτα ἐξῆλθε καὶ εἶδε τελώνην τινὰ Λευΐν τὸ ὄνομα, καθήμενον εἰς τὸ τελώνιον, καὶ εἶπε πρὸς αὐτόν· Ἀκολούθει μοι.28Καὶ ἀφήσας ἅπαντα, ἐσηκώθη καὶ ἠκολούθησεν αὐτόν.29Καὶ ἔκαμεν εἰς αὐτὸν ὁ Λευΐς ὑποδοχήν μεγάλην ἐν τῇ οἰκίᾳ αὑτοῦ, καὶ ἦτο πλῆθος πολὺ τελωνῶν καὶ ἄλλων, οἵτινες ἐκάθηντο μετ᾿ αὐτῶν εἰς τὴν τράπεζαν.30Καὶ ἐγόγγυζον οἱ γραμματεῖς αὐτῶν καὶ οἱ Φαρισαῖοι πρὸς τοὺς μαθητὰς αὐτοῦ, λέγοντες· Διὰ τί μετὰ τελωνῶν καὶ ἁμαρτωλῶν τρώγετε καὶ πίνετε;31Καὶ ἀποκριθεὶς ὁ Ἰησοῦς, εἶπε πρὸς αὐτούς· Δὲν ἔχουσι χρείαν ἰατροῦ οἱ ὑγιαίνοντες, ἀλλ᾿ οἱ πάσχοντες.32Δὲν ἦλθον διὰ νὰ καλέσω δικαίους, ἀλλὰ ἁμαρτωλοὺς εἰς μετάνοιαν.
33Οἱ δὲ εἶπον πρὸς αὐτόν· Διὰ τί οἱ μαθηταὶ τοῦ Ἰωάννου νηστεύουσι συχνὰ καὶ κάμνουσι δεήσεις, ὁμοίως καὶ οἱ τῶν Φαρισαίων, οἱ δὲ ἰδικοὶ σου τρώγουσι καὶ πίνουσιν;34Ὁ δὲ εἶπε πρὸς αὐτούς· Μήπως δύνασθε νὰ κάμητε τοὺς υἱοὺς τοῦ νυμφῶνος νὰ νηστεύωσιν, ἐνόσῳ εἶναι μετ᾿ αὐτῶν ὁ νυμφίος;35θέλουσιν ὅμως ἐλθεῖ ἡμέραι, ὅταν ἀφαιρεθῇ ἀπ᾿ αὐτῶν ὁ νυμφίος· τότε θέλουσι νηστεύει ἐν ἐκείναις ταῖς ἡμέραις.36Ἔλεγε δὲ καὶ παραβολήν πρὸς αὐτούς, ὅτι οὐδεὶς βάλλει ἐπίρραμμα ἱματίου νέου ἐπὶ ἱμάτιον παλαιὸν εἰ δὲ μή, καὶ τὸ νέον σχίζει καὶ μὲ τὸ παλαιὸν δὲν συμφωνεῖ τὸ ἐπίρραμμα τὸ ἀπὸ τοῦ νέου.37Καὶ οὐδεὶς βάλλει οἶνον νέον εἰς ἀσκοὺς παλαιοὺς εἰ δὲ μή, ὁ νέος οἶνος θέλει σχίσει τοὺς ἀσκούς, καὶ αὐτὸς θέλει ἐκχυθῆ καὶ οἱ ἀσκοὶ θέλουσι φθαρῆ38ἀλλὰ πρέπει νὰ βάλληται ὁ νέος οἶνος εἰς ἀσκοὺς νέους, καὶ ἀμφότερα διατηροῦνται.39Καὶ οὐδεὶς ἀφοῦ πίῃ οἶνον παλαιόν, θέλει εὐθὺς νέον· διότι λέγει· Ὁ παλαιὸς εἶναι καλήτερος.
Δευ, Αυγ 29, 2022
Χωρίο: Κατά Λουκάν 15:1-32
Διάρκεια: 36 Λεπτά 19 Δευτερόλεπτα
1Ἐπλησίαζον δὲ εἰς αὐτὸν πάντες οἱ τελῶναι καὶ οἱ ἁμαρτωλοί, διὰ νὰ ἀκούωσιν αὐτόν.2 Καὶ διεγόγγυζον οἱ Φαρισαῖοι καὶ οἱ γραμματεῖς, λέγοντες ὅτι οὗτος ἁμαρτωλοὺς δέχεται καὶ συντρώγει μετ᾿ αὐτῶν.3 Εἶπε δὲ πρὸς αὐτοὺς τὴν παραβολήν ταύτην, λέγων·4 Τίς ἄνθρωπος ἐξ ὑμῶν ἐὰν ἔχῃ ἑκατὸν πρόβατα καὶ χάσῃ ἕν ἐξ αὐτῶν, δὲν ἀφίνει τὰ ἐνενήκοντα ἐννέα ἐν τῇ ἐρήμῳ καὶ ὑπάγει ζητῶν τὸ ἀπολωλός, ἑωσοῦ εὕρῃ αὐτό;5 Καὶ εὑρὼν αὐτό, βάλλει ἐπὶ τοὺς ὤμους αὑτοῦ χαίρων.6 Καὶ ἐλθὼν εἰς τὸν οἶκον, συγκαλεῖ τοὺς φίλους καὶ τοὺς γείτονας, λέγων πρὸς αὐτούς· Συγχάρητέ μοι, διότι εὗρον τὸ πρόβατόν μου τὸ ἀπολωλός.7 Σᾶς λέγω ὅτι οὕτω θέλει εἶσθαι χαρὰ ἐν τῷ οὐρανῷ διὰ ἕνα ἁμαρτωλὸν μετανοοῦντα μᾶλλον παρὰ διὰ ἐνενήκοντα ἐννέα δικαίους, οἵτινες δὲν ἔχουσι χρείαν μετανοίας.
8 Ἤ τίς γυνή ἔχουσα δέκα δραχμάς, ἐὰν χάσῃ δραχμήν μίαν, δὲν ἀνάπτει λύχνον καὶ σαρόνει τὴν οἰκίαν καὶ ζητεῖ ἐπιμελῶς, ἕως ὅτου εὕρῃ αὐτήν;9 καὶ ἀφοῦ εὕρῃ, συγκαλεῖ τὰς φίλας καὶ τὰς γείτονας, λέγουσα· Συγχάρητέ μοι, διότι εὗρον τὴν δραχμήν τὴν ὁποίαν ἔχασα.10 Οὕτω, σᾶς λέγω, χαρὰ γίνεται ἐνώπιον τῶν ἀγγέλων τοῦ Θεοῦ διὰ ἕνα ἁμαρτωλὸν μετανοοῦντα.
11 Εἶπε δέ· Ἄνθρωπός τις εἶχε δύο υἱούς.12 Καὶ εἶπεν ὁ νεώτερος αὐτῶν πρὸς τὸν πατέρα· Πάτερ, δὸς μοι τὸ ἀνῆκον μέρος τῆς περιουσίας. Καὶ διεμοίρασεν εἰς αὐτοὺς τὰ ὑπάρχοντα αὑτοῦ.13 Καὶ μετ᾿ ὀλίγας ἡμέρας συνάξας πάντα ὁ νεώτερος υἱός, ἀπεδήμησεν εἰς χώραν μακρὰν καὶ ἐκεῖ διεσκόρπισε τὴν περιουσίαν αὑτοῦ ζῶν ἀσώτως.14 Ἀφοῦ δὲ ἐδαπάνησε πάντα, ἔγεινε πεῖνα μεγάλη ἐν τῇ χώρᾳ ἐκείνῃ, καὶ αὐτὸς ἤρχισε νὰ στερῆται.15 Τότε ὑπῆγε καὶ προσεκολλήθη εἰς ἕνα τῶν πολιτῶν τῆς χώρας ἐκείνης, ὅστις ἔπεμψεν αὐτὸν εἰς τοὺς ἀγροὺς αὑτοῦ διὰ νὰ βόσκῃ χοίρους.16 Καὶ ἐπεθύμει νὰ γεμίσῃ τὴν κοιλίαν αὑτοῦ ἀπὸ τῶν ξυλοκεράτων, τὰ ὁποῖα ἔτρωγον οἱ χοῖροι, καὶ οὐδεὶς ἔδιδεν εἰς αὐτόν.17 Ἐλθὼν δὲ εἰς ἑαυτόν, εἶπε· Πόσοι μισθωτοὶ τοῦ πατρὸς μου περισσεύουσιν ἄρτον, καὶ ἐγὼ χάνομαι ὑπὸ τῆς πείνης.18 Σηκωθεὶς θέλω ὑπάγει πρὸς τὸν πατέρα μου καὶ θέλω εἰπεῖ πρὸς αὐτόν· Πάτερ, ἥμαρτον εἰς τὸν οὐρανὸν καὶ ἐνώπιόν σου·19 καὶ δὲν εἶμαι πλέον ἄξιος νὰ ὀνομασθῶ υἱὸς σου· κάμε με ὡς ἕνα τῶν μισθωτῶν σου.
20 Καὶ σηκωθεὶς ἦλθε πρὸς τὸν πατέρα αὑτοῦ. Ἐνῷ, δὲ ἀπεῖχεν ἔτι μακράν, εἶδεν αὐτὸν ὁ πατήρ αὐτοῦ καὶ ἐσπλαγχνίσθη, καὶ δραμὼν ἐπέπεσεν ἐπὶ τὸν τράχηλον αὐτοῦ καὶ κατεφίλησεν αὐτόν.21 εἶπε δὲ πρὸς αὐτὸν ὁ υἱός· Πάτερ, ἥμαρτον εἰς τὸν οὐρανὸν καὶ ἐνώπιόν σου, καὶ δὲν εἶμαι πλέον ἄξιος νὰ ὀνομασθῶ υἱὸς σου.22 Καὶ ὁ πατήρ εἶπε πρὸς τοὺς δούλους αὑτοῦ· Φέρετε ἔξω τὴν στολήν τὴν πρώτην καὶ ἐνδύσατε αὐτόν, καὶ δότε δακτυλίδιον εἰς τὴν χεῖρα αὐτοῦ καὶ ὑποδήματα εἰς τοὺς πόδας,23 καὶ φέροντες τὸν μόσχον τὸν σιτευτὸν σφάξατε, καὶ φαγόντες ἄς εὐφρανθῶμεν,24 διότι οὗτος ὁ υἱὸς μου νεκρὸς ἦτο καὶ ἀνέζησε, καὶ ἀπολωλὼς ἦτο καὶ εὑρέθη. Καὶ ἤρχισαν νὰ εὐφραίνωνται.
25 Ἦτο δὲ ὁ πρεσβύτερος αὐτοῦ υἱὸς ἐν τῷ ἀγρῷ· καὶ καθὼς ἐρχόμενος ἐπλησίασεν εἰς τὴν οἰκίαν, ἤκουσε συμφωνίαν καὶ χορούς,26 καὶ προσκαλέσας ἕνα τῶν δούλων, ἠρώτα τί εἶναι ταῦτα.27 Ὁ δὲ εἶπε πρὸς αὐτὸν ὅτι ὁ ἀδελφὸς σου ἦλθε· καὶ ἔσφαξεν ὁ πατήρ σου τὸν μόσχον τὸν σιτευτόν, διότι ἀπήλαυσεν αὐτὸν ὑγιαίνοντα.28 Καὶ ὠργίσθη καὶ δὲν ἤθελε νὰ εἰσέλθῃ. Ἐξῆλθε λοιπὸν ὁ πατήρ αὐτοῦ καὶ παρεκάλει αὐτόν.29 Ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπε πρὸς τὸν πατέρα· Ἰδού, τόσα ἔτη σὲ δουλεύω, καὶ ποτὲ ἐντολήν σου δὲν παρέβην, καὶ εἰς ἐμὲ οὐδὲ ἐρίφιον ἔδωκάς ποτε διὰ νὰ εὐφρανθῶ μετὰ τῶν φίλων μου.30 Ὅτε δὲ ὁ υἱὸς σου οὗτος, ὁ καταφαγὼν σου τὸν βίον μετὰ πορνῶν, ἦλθεν, ἔσφαξας δι᾿ αὐτὸν τὸν μόσχον τὸν σιτευτόν.31 Ὁ δὲ εἶπε πρὸς αὐτόν· Τέκνον, σὺ πάντοτε μετ᾿ ἐμοῦ εἶσαι, καὶ πάντα τὰ ἐμὰ σὰ εἶναι·32 ἔπρεπε δὲ νὰ εὐφρανθῶμεν καὶ νὰ χαρῶμεν, διότι ὁ ἀδελφὸς σου οὗτος νεκρὸς ἦτο καὶ ἀνέζησε, καὶ ἀπολωλὼς ἦτο καὶ εὑρέθη.
Τετ, Αυγ 24, 2022
Χωρίο: Κατά Λουκάν 18:1-17
Διάρκεια: 33 Λεπτά 11 Δευτερόλεπτα
1 Ἔλεγε δὲ καὶ παραβολήν πρὸς αὐτοὺς περὶ τοῦ ὅτι πρέπει πάντοτε νὰ προσεύχωνται καὶ νὰ μή ἀποκάμνωσι, 2 λέγων· Κριτής τις ἦτο ἐν τινι πόλει, ὅστις τὸν Θεὸν δὲν ἐφοβεῖτο καὶ ἄνθρωπον δὲν ἐντρέπετο.3 Ἦτο δὲ χήρα τις ἐν ἐκείνῃ τῇ πόλει καὶ ἤρχετο πρὸς αὐτόν, λέγουσα· Ἐκδίκησόν με ἀπὸ τοῦ ἀντιδίκου μου.4 Καὶ μέχρι τινὸς δὲν ἠθέλησε· μετὰ δὲ ταῦτα εἶπε καθ᾿ ἑαυτόν· Ἄν καὶ τὸν Θεὸν δὲν φοβῶμαι καὶ ἄνθρωπον δὲν ἐντρέπωμαι,5 τοὐλάχιστον ἐπειδή μὲ ἐνοχλεῖ ἡ χήρα αὕτη, ἄς ἐκδικήσω αὐτήν, διὰ νὰ μή ἔρχηται πάντοτε καὶ μὲ βασανίζῃ.6 Καὶ εἶπεν ὁ Κύριος· Ἀκούσατε τί λέγει ὁ ἄδικος κριτής·7 ὁ δὲ Θεὸς δὲν θέλει κάμει τὴν ἐκδίκησιν τῶν ἐκλεκτῶν αὑτοῦ τῶν βοώντων πρὸς αὐτὸν ἡμέραν καὶ νύκτα, ἄν καὶ μακροθυμῇ δι᾿ αὐτούς; 8 σᾶς λέγω ὅτι θέλει κάμει τὴν ἐκδίκησιν αὐτῶν ταχέως. Πλήν ὁ Υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου, ὅταν ἔλθη, ἆρά γε θέλει εὑρεῖ τὴν πίστιν ἐπὶ τῆς γῆς;
9 Εἶπε δὲ καὶ πρὸς τινας, τοὺς θαρροῦντας εἰς ἑαυτοὺς ὅτι εἶναι δίκαιοι καὶ καταφρονοῦντας τοὺς λοιπούς, τὴν παραβολήν ταύτην·10 Ἄνθρωποι δύο ἀνέβησαν εἰς τὸ ἱερὸν διὰ νὰ προσευχηθῶσιν, ὁ εἶς Φαρισαῖος καὶ ὁ ἄλλος τελώνης.11 Ὁ Φαρισαῖος σταθεὶς προσηύχετο καθ᾿ ἑαυτὸν ταῦτα· Εὐχαριστῶ σοι, Θεέ, ὅτι δὲν εἶμαι καθὼς οἱ λοιποὶ ἄνθρωποι, ἅρπαγες, ἄδικοι, μοιχοί, ἤ καὶ καθὼς οὗτος ὁ τελώνης·12 νηστεύω δὶς τῆς ἑβδομάδος, ἀποδεκατίζω πάντα ὅσα ἔχω.13 Καὶ ὁ τελώνης μακρόθεν ἱστάμενος, δὲν ἤθελεν οὐδὲ τοὺς ὀφθαλμοὺς νὰ ὑψώσῃ εἰς τὸν οὐρανόν, ἀλλ᾿ ἔτυπτεν εἰς τὸ στῆθος αὑτοῦ, λέγων· Ὁ Θεός, ἱλάσθητί μοι τῷ ἁμαρτωλῷ.14 Σᾶς λέγω, Κατέβη οὗτος εἰς τὸν οἶκον αὑτοῦ δεδικαιωμένος μᾶλλον παρὰ ἐκεῖνος· διότι πᾶς ὁ ὑψῶν ἑαυτὸν θέλει ταπεινωθῆ, ὁ δὲ ταπεινῶν ἑαυτὸν θέλει ὑψωθῆ.
15 Ἔφερον δὲ πρὸς αὐτὸν καὶ τὰ βρέφη, διὰ νὰ ἐγγίζῃ αὐτά· ἰδόντες δὲ οἱ μαθηταί, ἐπέπληξαν αὐτούς.16 Ὁ Ἰησοῦς ὅμως προσκαλέσας αὐτά, εἶπεν· Ἀφήσατε τὰ παιδία νὰ ἔρχωνται πρὸς ἐμέ, καὶ μή ἐμποδίζετε αὐτά· διότι τῶν τοιούτων εἶναι ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ.17 Ἀληθῶς σᾶς λέγω, Ὅστις δὲν δεχθῇ τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ ὡς παιδίον, δὲν θέλει εἰσέλθει εἰς αὐτήν.
Δευ, Αυγ 22, 2022
Χωρίο: Ψαλμοί 94:1-23
Διάρκεια: 52 Λεπτά 19 Δευτερόλεπτα
1 Θεὲ τῶν ἐκδικήσεων, Κύριε, Θεὲ τῶν ἐκδικήσεων, ἐμφάνηθι.
2 Ὑψώθητι, Κριτὰ τῆς γῆς· ἀπόδος ἀνταπόδοσιν εἰς τοὺς ὑπερηφάνους.
3 Ἕως πότε οἱ ἀσεβεῖς, Κύριε, ἕως πότε οἱ ἀσεβεῖς θέλουσι θριαμβεύει;
4 Ἔως πότε θέλουσι προφέρει καὶ λαλεῖ σκληρά; θέλουσι καυχᾶσθαι πάντες οἱ ἐργάται τῆς ἀνομίας;
5 Τὸν λαὸν σου, Κύριε, καταθλίβουσι καὶ τὴν κληρονομίαν σου κακοποιοῦσι.
6 τὴν χήραν καὶ τὸν ξένον φονεύουσι καὶ θανατόνουσι τοὺς ὀρφανούς.
7 Καὶ λέγουσι, δὲν θέλει ἰδεῖ ὁ Κύριος οὐδὲ θέλει νοήσει ὁ Θεὸς τοῦ Ἰακώβ.
8Ἐννοήσατε, οἱ ἄφρονες μεταξὺ τοῦ λαοῦ· καὶ οἱ μωροί, πότε θέλετε φρονιμεύσει;
9 Ὁ φυτεύσας τὸ τίον, δὲν θέλει ἀκούσει; ὁ πλάσας τὸν ὀφθαλμόν, δὲν θέλει ἰδεῖ;
10 Ὁ σωφρονίζων τὰ ἔθνη, δὲν θέλει ἐλέγξει; ὁ διδάσκων τὸν ἄνθρωπον γνῶσιν;
11 Ὁ Κύριος γνωρίζει τοὺς διαλογισμοὺς τῶν ἀνθρώπων, ὅτι εἶναι μάταιοι.
12 Μακάριος ὁ ἄνθρωπος, τὸν ὁποῖον σωφρονίζεις, Κύριε, καὶ διὰ τοῦ νόμου σου διδάσκεις αὐτόν·
13 διὰ νὰ ἀναπαύῃς αὐτὸν ἀπὸ τῶν ἡμερῶν τῆς συμφορᾶς, ἑωσοῦ σκαφθῇ λάκκος εἰς τὸν ἀσεβῆ.
14 Διότι δὲν θέλει ἀπορρίψει ὁ Κύριος τὸν λαὸν αὑτοῦ, καὶ τὴν κληρονομίαν αὑτοῦ δὲν θέλει ἐγκαταλείψει.
15Ἐπειδή ἡ κρίσις θέλει ἐπιστρέψει εἰς τὴν δικαιοσύνην, καὶ θέλουσιν ἀκολουθήσει αὐτήν πάντες οἱ εὐθεῖς τὴν καρδίαν.
16 Τίς θέλει σηκωθῆ ὑπὲρ ἐμοῦ κατὰ τῶν πονηρευομένων; τίς θέλει παρασταθῆ ὑπὲρ ἐμοῦ κατὰ τῶν ἐργατῶν τῆς ἀνομίας;
17 Ἐὰν ὁ Κύριος δὲν μὲ ἐβοήθει, παρ᾿ ὀλίγον ἤθελε κατοικήσει ἡ ψυχή μου ἐν τῇ σιωπῇ.
18 Ὅτε ἔλεγον, λίσθησεν ὁ ποῦς μου, τὸ ἔλεός σου, Κύριε, μὲ ἐβοήθει.
19Ἐν τῷ πλήθει τῶν ἀμηχανιῶν τῆς καρδίας μου, αἱ παρηγορίαι σου εὔφραναν τὴν ψυχήν μου.
20 Μήπως ἔχει μετὰ σοῦ συγκοινωνίαν ὁ θρόνος τῆς ἀνομίας, ὅστις μηχανᾶται ἀδικίαν ἀντὶ νόμου;
21 Αὐτοὶ ἐφορμῶσι κατὰ τῆς ψυχῆς τοῦ δικαίου καὶ αἷμα ἀθῶον καταδικάζουσιν.
22 Ἀλλ᾿ ὁ Κύριος εἶναι εἰς ἐμὲ καταφύγιον καὶ ὁ Θεὸς μου τὸ φρούριον τῆς ἐλπίδος μου.
23 Καὶ θέλει ἐπιστρέψει ἐπ᾿ αὐτοὺς τὴν ἀνομίαν αὐτῶν καὶ ἐν τῇ πονηρίᾳ αὐτῶν θέλει ἀφανίσει αὐτούς· Κύριος ὁ Θεὸς ἡμῶν θέλει ἀφανίσει αὐτούς.
Τετ, Αυγ 17, 2022
Χωρίο: Κατά Λουκάν 18:1-8
Διάρκεια: 35 Λεπτά 8 Δευτερόλεπτα
1 Ἔλεγε δὲ καὶ παραβολήν πρὸς αὐτοὺς περὶ τοῦ ὅτι πρέπει πάντοτε νὰ προσεύχωνται καὶ νὰ μή ἀποκάμνωσι, 2 λέγων· Κριτής τις ἦτο ἐν τινι πόλει, ὅστις τὸν Θεὸν δὲν ἐφοβεῖτο καὶ ἄνθρωπον δὲν ἐντρέπετο.3 Ἦτο δὲ χήρα τις ἐν ἐκείνῃ τῇ πόλει καὶ ἤρχετο πρὸς αὐτόν, λέγουσα· Ἐκδίκησόν με ἀπὸ τοῦ ἀντιδίκου μου.4 Καὶ μέχρι τινὸς δὲν ἠθέλησε· μετὰ δὲ ταῦτα εἶπε καθ᾿ ἑαυτόν· Ἄν καὶ τὸν Θεὸν δὲν φοβῶμαι καὶ ἄνθρωπον δὲν ἐντρέπωμαι,5 τοὐλάχιστον ἐπειδή μὲ ἐνοχλεῖ ἡ χήρα αὕτη, ἄς ἐκδικήσω αὐτήν, διὰ νὰ μή ἔρχηται πάντοτε καὶ μὲ βασανίζῃ.6 Καὶ εἶπεν ὁ Κύριος· Ἀκούσατε τί λέγει ὁ ἄδικος κριτής·7 ὁ δὲ Θεὸς δὲν θέλει κάμει τὴν ἐκδίκησιν τῶν ἐκλεκτῶν αὑτοῦ τῶν βοώντων πρὸς αὐτὸν ἡμέραν καὶ νύκτα, ἄν καὶ μακροθυμῇ δι᾿ αὐτούς; 8 σᾶς λέγω ὅτι θέλει κάμει τὴν ἐκδίκησιν αὐτῶν ταχέως. Πλήν ὁ Υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου, ὅταν ἔλθη, ἆρά γε θέλει εὑρεῖ τὴν πίστιν ἐπὶ τῆς γῆς;
Δευ, Αυγ 15, 2022
Χωρίο: Α' Βασιλέων 3:3-15
Διάρκεια: 51 Λεπτά 7 Δευτερόλεπτα
3 Καὶ ἠγάπησεν ὁ Σολομὼν τὸν Κύριον, περιπατῶν εἰς τὰ προστάγματα Δαβὶδ τοῦ πατρὸς αὑτοῦ· μόνον ἐθυσίαζε καὶ ἐθυμίαζεν ἐπὶ τοὺς ὑψηλοὺς τόπους.
4 Καὶ ὑπῆγεν ὁ βασιλεὺς εἰς Γαβαών, διὰ νὰ θυσιάσῃ ἐκεῖ· διότι ἐκεῖνος ἦτο ὁ ὑψηλὸς τόπος ὁ μέγας· χίλια ὁλοκαυτώματα προσέφερεν ὁ Σολομὼν ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον ἐκεῖνο.5 Ἐφάνη δὲ ὁ Κύριος ἐν Γαβαὼν εἰς τὸν Σολομῶντα καθ᾿ ὕπνον διὰ νυκτός· καὶ εἶπεν ὁ Θεός, Ζήτησον τί νὰ σοὶ δώσω.6 Ὁ δὲ Σολομὼν εἶπε, Σύ ἔκαμες μέγα ἔλεος πρὸς τὸν δοῦλόν σου Δαβὶδ τὸν πατέρα μου, ἐπειδή περιεπάτησεν ἐνώπιόν σου ἐν ἀληθείᾳ καὶ ἐν δικαιοσύνῃ καὶ ἐν εὐθύτητι καρδίας μετὰ σοῦ· καὶ ἐφύλαξας εἰς αὐτὸν τὸ μέγα τοῦτο ἔλεος καὶ ἔδωκας εἰς αὐτὸν υἱὸν καθήμενον ἐπὶ τοῦ θρόνου αὐτοῦ, καθὼς τὴν ἡμέραν ταύτην·7 καὶ τώρα, Κύριε Θεέ μου, σὺ ἔκαμες τὸν δοῦλόν σου βασιλέα ἀντὶ Δαβὶδ τοῦ πατρὸς μου· καὶ ἐγὼ εἶμαι παιδάριον μικρόν· δὲν ἐξεύρω πῶς νὰ ἐξέρχωμαι καὶ νὰ εἰσέρχωμαι·8 καὶ ὁ δοῦλός σου εἶναι ἐν μέσῳ τοῦ λαοῦ σου, τὸν ὁποῖον ἐξέλεξας, λαοῦ μεγάλου, ὅστις ἐκ τοῦ πλήθους δὲν δύναται νὰ ἀριθμηθῇ οὐδὲ νὰ λογαριασθῇ·9 δὸς λοιπὸν εἰς τὸν δοῦλόν σου καρδίαν νοήμονα εἰς τὸ νὰ κρίνῃ τὸν λαὸν σου, διὰ νὰ διακρίνω μεταξὺ καλοῦ καὶ κακοῦ· διότι τίς δύναται νὰ κρίνῃ τὸν λαὸν σου τοῦτον τὸν μέγαν;
10 Καὶ ἤρεσεν ὁ λόγος εἰς τὸν Κύριον, ὅτι ὁ Σολομὼν ἐζήτησε τὸ πρᾶγμα τοῦτο.11 Καὶ εἶπεν ὁ Θεὸς πρὸς αὐτόν, Ἐπειδή ἐζήτησας τὸ πρᾶγμα τοῦτο, καὶ δὲν ἐζήτησας εἰς σεαυτὸν πολυζωΐαν, καὶ δὲν ἐζήτησας εἰς σεαυτὸν πλούτη, καὶ δὲν ἐζήτησας τὴν ζωήν τῶν ἐχθρῶν σου, ἀλλ᾿ ἐζήτησας εἰς σεαυτὸν σύνεσιν διὰ νὰ ἐννοῇς κρίσιν,12 ἰδού, ἔκαμα κατὰ τοὺς λόγους σου· ἰδού, ἔδωκα εἰς σὲ καρδίαν σοφήν καὶ συνετήν, ὥστε δὲν ἐστάθη πρότερόν σου ὅμοιός σου, οὐδὲ μετὰ σὲ θέλει ἀναστηθῇ ὅμοιός σου·13 ἔτι δὲ ἔδωκα εἰς σὲ καὶ ὅ, τι δὲν ἐζήτησας, καὶ πλοῦτον καὶ δόξαν, ὥστε μεταξὺ τῶν βασιλέων δὲν θέλει εἶσθαι οὐδεὶς ὅμοιός σου καθ᾿ ὅλας τὰς ἡμέρας σου·14 καὶ ἐὰν περιπατῇς εἰς τὰς ὁδοὺς μου, φυλάττων τὰ διατάγματά μου καὶ τὰς ἐντολὰς μου, καθὼς περιεπάτησε Δαβὶδ ὁ πατήρ σου, τότε θέλω μακρύνει τὰς ἡμέρας σου.
15 Καὶ ἐξύπνησεν ὁ Σολομών· καὶ ἰδού, ἦτο ἐνύπνιον. Καὶ ἦλθεν εἰς Ἱερουσαλήμ καὶ ἐστάθη ἐνώπιον τῆς κιβωτοῦ τῆς διαθήκης τοῦ Κυρίου, καὶ προσέφερεν ὁλοκαυτώματα καὶ ἔκαμεν εἰρηνικὰς προσφορὰς καὶ ἔκαμε συμπόσιον εἰς πάντας τοὺς δούλους αὑτοῦ.
Δευ, Αυγ 08, 2022
Χωρίο: Β' Τιμόθεον 2:1-13
Διάρκεια: 41 Λεπτά 7 Δευτερόλεπτα
1 Σὺ λοιπόν, τέκνον μου, ἐνδυναμοῦ διὰ τῆς χάριτος τῆς ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ, 2 καὶ ὅσα ἤκουσας παρ᾿ ἐμοῦ διὰ πολλῶν μαρτύρων, ταῦτα παράδος εἰς πιστοὺς ἀνθρώπους, οἵτινες θέλουσιν εἶσθαι ἱκανοὶ καὶ ἄλλους νὰ διδάξωσι. 3 Σὺ λοιπὸν κακοπάθησον ὡς καλὸς στρατιώτης Ἰησοῦ Χριστοῦ.4 Οὐδεὶς στρατευόμενος ἐμπλέκεται εἰς τὰς βιωτικὰς ὑποθέσεις, διὰ νὰ ἀρέσῃ εἰς τὸν στρατολογήσαντα.5 Ἐὰν δὲ καὶ ἀγωνίζηταί τις, δὲν στεφανοῦται, ἐὰν νομίμως δὲν ἀγωνισθῇ. 6 Ὁ κοπιάζων γεωργὸς πρέπει πρῶτος νὰ μεταλαμβάνῃ ἀπὸ τῶν καρπῶν.7 Ἐννόει ἐκεῖνα τὰ ὁποῖα λέγω· εἴθε δὲ νὰ σοὶ δώσῃ ὁ Κύριος σύνεσιν εἰς πάντα.
8 Ἐνθυμοῦ τὸν ἐκ σπέρματος Δαβὶδ Ἰησοῦν Χριστόν, τὸν ἀναστάντα ἐκ νεκρῶν, κατὰ τὸ εὐαγγέλιόν μου.9 Διὰ τὸ ὁποῖον κακοπαθῶ μέχρι δεσμῶν ὡς κακοῦργος· ἀλλ᾿ ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ δὲν δεσμεύεται.10 Διὰ τοῦτο πάντα ὑπομένω διὰ τοὺς ἐκλεκτούς, διὰ νὰ ἀπολαύσωσι καὶ αὐτοὶ τὴν σωτηρίαν τὴν ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ μετὰ δόξης αἰωνίου.
11 Πιστὸς ὁ λόγος· διότι ἐὰν συναπεθάνομεν, θέλομεν καὶ συζήσει·12 ἐὰν ὑπομένωμεν, θέλομεν καὶ συμβασιλεύσει· ἐὰν ἀρνώμεθα αὐτόν, καὶ ἐκεῖνος θέλει ἀρνηθῆ ἡμᾶς·13 ἐὰν ἀπιστῶμεν, ἐκεῖνος μένει πιστός· νὰ ἀρνηθῇ ἑαυτὸν δὲν δύναται.
Δευ, Αυγ 01, 2022
Χωρίο: Κατά Λουκάν 16:19-31
Διάρκεια: 42 Λεπτά 45 Δευτερόλεπτα
19 Ἦτο δὲ ἄνθρωπός τις πλούσιος καὶ ἐνεδύετο πορφύραν καὶ στολήν βυσσίνην, εὐφραινόμενος καθ᾿ ἡμέραν μεγαλοπρεπῶς.20 Ἦτο δὲ πτωχὸς τις ὀνομαζόμενος Λάζαρος, ὅστις ἔκειτο πεπληγωμένος πλησίον τῆς πύλης αὐτοῦ21 καὶ ἐπεθύμει νὰ χορτασθῇ ἀπὸ τῶν ψιχίων τῶν πιπτόντων ἀπὸ τῆς τραπέζης τοῦ πλουσίου· ἀλλὰ καὶ οἱ κύνες ἐρχόμενοι ἔγλειφον τὰς πληγὰς αὐτοῦ.22 Ἀπέθανε δὲ ὁ πτωχὸς καὶ ἐφέρθη ὑπὸ τῶν ἀγγέλων εἰς τὸν κόλπον τοῦ Ἀβραάμ· ἀπέθανε δὲ καὶ ὁ πλούσιος καὶ ἐτάφη.23 Καὶ ἐν τῷ ᾅδῃ ὑψώσας τοὺς ὀφθαλμοὺς αὑτοῦ, ἐνῷ ἦτο ἐν βασάνοις, βλέπει τὸν Ἀβραὰμ ἀπὸ μακρόθεν καὶ τὸν Λάζαρον ἐν τοῖς κόλποις αὐτοῦ.24 Καὶ αὐτὸς φωνάξας εἶπε· Πάτερ Ἀβραάμ, ἐλέησόν με καὶ πέμψον τὸν Λάζαρον, διὰ νὰ βάψῃ τὸ ἄκρον τοῦ δακτύλου αὑτοῦ εἰς ὕδωρ καὶ νὰ καταδροσίσῃ τὴν γλῶσσάν μου, διότι βασανίζομαι ἐν τῇ φλογὶ ταύτῃ·25 εἶπε δὲ ὁ Ἀβραάμ· Τέκνον, ἐνθυμήθητι ὅτι ἀπέλαβες σὺ τὰ ἀγαθὰ σου ἐν τῇ ζωῇ σου, καὶ ὁ Λάζαρος ὁμοίως τὰ κακά· τώρα οὗτος μὲν παρηγορεῖται, σὺ δὲ βασανίζεσαι·26 καὶ ἐκτὸς τούτων πάντων, μεταξὺ ἡμῶν καὶ ὑμῶν χάσμα μέγα εἶναι ἐστηριγμένον, ὥστε οἱ θέλοντες νὰ διαβῶσιν ἐντεῦθεν πρὸς ἐσᾶς νὰ μή δύνανται, μηδὲ οἱ ἐκεῖθεν νὰ διαπερῶσι πρὸς ὑμᾶς.27 Εἶπε δέ· Παρακαλῶ σε λοιπόν, πάτερ, νὰ πέμψῃς αὐτὸν εἰς τὸν οἶκον τοῦ πατρὸς μου·28 διότι ἔχω πέντε ἀδελφούς· διὰ νὰ μαρτυρήσῃ εἰς αὐτούς, ὥστε νὰ μή ἔλθωσι καὶ αὐτοὶ εἰς τὸν τόπον τοῦτον τῆς βασάνου.29 Λέγει πρὸς αὐτὸν ὁ Ἀβραάμ, Ἔχουσι τὸν Μωϋσῆν καὶ τοὺς προφήτας· ἄς ἀκούσωσιν αὐτούς.30 Ὁ δὲ εἶπεν· Οὐχί, πάτερ Ἀβραάμ, ἀλλ᾿ ἐὰν τις ἀπὸ νεκρῶν ὑπάγῃ πρὸς αὐτούς, θέλουσι μετανοήσει.31 Εἶπε δὲ πρὸς αὐτόν· Ἐὰν τὸν Μωϋσῆν καὶ τοὺς προφήτας δὲν ἀκούωσιν, οὐδὲ ἐὰν τις ἀναστηθῇ ἐκ νεκρῶν θέλουσι πεισθῆ.
Δευ, Ιουλ 11, 2022
Χωρίο: Παροιμίαι 8:10-21
Διάρκεια: 47 Λεπτά 55 Δευτερόλεπτα
10 Λάβετε τὴν παιδείαν μου, καὶ μή ἀργύριον· καὶ γνῶσιν, μᾶλλον παρὰ χρυσίον ἐκλεκτόν.
11 Διότι ἡ σοφία εἶναι καλητέρα λίθων πολυτίμων· καὶ πάντα τὰ ἐπιθυμητὰ πράγματα δὲν εἶναι ἀντάξια αὐτῆς.12 Ἐγὼ ἡ σοφία κατοικῶ μετὰ τῆς φρονήσεως, καὶ ἐφευρίσκω γνῶσιν συνετῶν βουλευμάτων.13 Ὁ φόβος τοῦ Κυρίου εἶναι νὰ μισῇ τις τὸ κακόν· ἀλαζονείαν καὶ αὐθάδειαν καὶ πονηρὰν ὁδὸν καὶ διεστραμμένον στόμα ἐγὼ μισῶ.14 Ἐμοῦ εἶναι ἡ βουλή καὶ ἡ ἀσφάλεια· ἐγὼ εἶμαι ἡ σύνεσις· ἐμοῦ ἡ δύναμις.15 Δι᾿ ἐμοῦ οἱ βασιλεῖς βασιλεύουσι, καὶ οἱ ἄρχοντες θεσπίζουσι δικαιοσύνην.16 Δι᾿ ἐμοῦ οἱ ἡγεμόνες ἡγεμονεύουσι, καὶ οἱ μεγιστᾶνες, πάντες οἱ κριταὶ τῆς γῆς·17 Ἐγὼ τοὺς ἐμὲ ἀγαπῶντας ἀγαπῶ· καὶ οἱ ζητοῦντές με θέλουσι μὲ εὑρεῖ.18 Πλοῦτος καὶ δόξα εἶναι μετ᾿ ἐμοῦ, ἀγαθὰ διαμένοντα καὶ δικαιοσύνη.19 Οἱ καρποὶ μου εἶναι καλήτεροι χρυσίου καὶ χρυσίου καθαροῦ· καὶ τὰ γεννήματά μου, ἐκλεκτοῦ ἀργυρίου.20 Περιπατῶ ἐν ὁδῷ δικαιοσύνης, ἀναμέσον τῶν τρίβων τῆς κρίσεως,
21 διὰ νὰ κάμω τοὺς ἀγαπῶντάς με νὰ κληρονομήσωσιν ἀγαθά, καὶ νὰ γεμίσω τοὺς θησαυροὺς αὐτῶν.
Δευ, Ιουλ 04, 2022
Χωρίο: Α' Βασιλέων 19:1-4
Διάρκεια: 41 Λεπτά 30 Δευτερόλεπτα
1 Καὶ ἀπήγγειλεν ὁ Ἀχαὰβ πρὸς τὴν Ἰεζάβελ πάντα ὅσα ἔκαμεν ὁ Ἠλίας, καὶ τίνι τρόπῳ ἐθανάτωσεν ἐν ῥομφαίᾳ πάντας τοὺς προφήτας.2 Καὶ ἀπέστειλε μηνυτήν ἡ Ἰεζάβελ πρὸς τὸν Ἠλίαν, λέγουσα, Οὕτω νὰ κάμωσιν οἱ θεοὶ καὶ οὕτω νὰ προσθέσωσιν, ἐὰν αὔριον περὶ τὴν ὥραν ταύτην δὲν καταστήσω τὴν ζωήν σου ὡς τὴν ζωήν ἑνὸς ἐξ ἐκείνων.
3 Καὶ φοβηθείς, ἐσηκώθη καὶ ἀνεχώρησε διὰ τὴν ζωήν αὑτοῦ, καὶ ἦλθεν εἰς Βήρ-σαβεὲ τὴν τοῦ Ἰούδα καὶ ἀφῆκεν ἐκεῖ τὸν ὑπηρέτην αὑτοῦ.4 Αὐτὸς δὲ ὑπῆγεν εἰς τὴν ἔρημον μιᾶς ἡμέρας ὁδόν, καὶ ἦλθε καὶ ἐκάθησεν ὑπὸ τινα ἄρκευθον· καὶ ἐπεθύμησε καθ᾿ ἑαυτὸν νὰ ἀποθάνῃ καὶ εἶπεν, Ἀρκεῖ· τώρα, Κύριε, λάβε τὴν ψυχήν μου· διότι δὲν εἶμαι ἐγὼ καλήτερος τῶν πατέρων μου.
