Δευ, Ιαν 06, 2025
Χωρίο: Ησαΐας 40:1-31
Διάρκεια: 51 Λεπτά 57 Δευτερόλεπτα
1Παρηγορεῖτε, παρηγορεῖτε τὸν λαὸν μου, λέγει ὁ Θεὸς σας.2Λαλήσατε παρηγορητικὰ πρὸς τὴν Ἱερουσαλήμ, καὶ φωνήσατε πρὸς αὐτήν, ὅτι ὁ καιρὸς τῆς ταπεινώσεως αὐτῆς ἐπληρώθη, ὅτι ἡ ἀνομία αὐτῆς συνεχωρήθη· διότι ἔλαβεν ἐκ τῆς χειρὸς Κυρίου διπλάσιον διὰ πάσας τὰς ἁμαρτίας αὑτῆς.
3Φωνή βοῶντος ἐν τῇ ἐρήμῳ, Ἑτοιμάσατε τὴν ὁδὸν τοῦ Κυρίου. εὐθείας κάμετε ἐν τῇ ἐρήμῳ τὰς τρίβους τοῦ Θεοῦ ἡμῶν.4Πᾶσα φάραγξ θέλει ὑψωθῆ καὶ πᾶν ὅρος καὶ βουνὸς θέλει ταπεινωθῆ· καὶ τὰ σκολιὰ θέλουσι γείνει εὐθέα· καὶ οἱ τραχεῖς τόποι ὀμαλοί·5καὶ ἡ δόξα τοῦ Κυρίου θέλει φανερωθῆ καὶ πᾶσα σὰρξ ὁμοῦ θέλει ἰδεῖ· διότι τὸ στόμα τοῦ Κυρίου ἐλάλησε.
6Φωνή λέγουσα, Φώνησον· καὶ εἶπε, Τί νὰ φωνήσω; πᾶσα σὰρξ εἶναι χόρτος καὶ πᾶσα ἡ δόξα αὐτῆς ὡς ἄνθος τοῦ ἀγροῦ.7Ὁ χόρτος ἐξηράνθη, τὸ ἄνθος ἐμαράνθη· διότι πνεῦμα Κυρίου ἔπνευσεν ἐπ᾿ αὐτό· χόρτος τῇ ἀληθείᾳ εἶναι ὁ λαός.8Ὁ χόρτος ἐξηράνθη, τὸ ἄνθος ἐμαράνθη· ὁ λόγος ὅμως τοῦ Θεοῦ ἡμῶν μένει εἰς τὸν αἰῶνα.
9Σύ, ὁ φέρων εἰς τὴν Σιὼν ἀγαθὰς ἀγγελίας, ἀνάβα εἰς τὸ ὄρος τὸ ὑψηλόν· σύ, ὁ φέρων ἀγαθὰς ἀγγελίας εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ, ὕψωσον ἰσχυρῶς τὴν φωνήν σου· ὕψωσον· μή φοβοῦ· εἰπὲ πρὸς τὰς πόλεις τοῦ Ἰούδα, Ἰδού, ὁ Θεὸς ὑμῶν.10Ἰδού, Κύριος ὁ Θεὸς θέλει ἐλθεῖ μετὰ δυνάμεως καὶ ὁ βραχίων αὐτοῦ θέλει ἐξουσιάζει δι᾿ αὐτόν· ἰδού, ὁ μισθὸς αὐτοῦ εἶναι μετ᾿ αὐτοῦ καὶ ἡ ἀμοιβή αὐτοῦ ἐνώπιον αὐτοῦ.11Θέλει βοσκήσει τὸ ποίμνιον αὑτοῦ ὡς ποιμήν· θέλει συνάξει τὰ ἀρνία διὰ τοῦ βραχίονος αὑτοῦ καὶ βαστάσει ἐν τῷ κόλπῳ αὑτοῦ· καὶ θέλει ὁδηγεῖ τὰ θηλάζοντα.
12Τίς ἐμέτρησε τὰ ὕδατα ἐν τῷ κοιλώματι τῆς χειρὸς αὑτοῦ καὶ ἐστάθμισε τοὺς οὐρανοὺς μὲ τὴν σπιθαμήν καὶ συμπεριέλαβεν ἐν μέτρῳ τὸ χῶμα τῆς γῆς καὶ ἐζύγισε τὰ ὄρη διὰ στατῆρος καὶ τοὺς λόφους διὰ πλάστιγγος;13Τίς ἐστάθμισε τὸ πνεῦμα τοῦ Κυρίου ἤ ἔγεινε σύμβουλος αὐτοῦ καὶ ἐδίδαξεν αὐτόν;14Μετὰ τίνος συνεβουλεύθη, καὶ τίς ἐσυνέτισεν αὐτὸν καὶ ἐδίδαξεν αὐτὸν τὴν ὁδὸν τῆς κρίσεως καὶ παρέδωκεν εἰς αὐτὸν ἐπιστήμην καὶ ἔδειξεν εἰς αὐτὸν τὴν ὁδὸν τῆς συνέσεως;15Ἰδού, τὰ ἔθνη εἶναι ὡς σανὶς ἀπὸ κάδου καὶ λογίζονται ὡς ἡ λεπτή σκόνη τῆς πλάστιγγος· ἰδού, μετατοπίζει τὰς νήσους ὡς σκόνην.16Καὶ ὁ Λίβανος δὲν εἶναι ἱκανὸς εἰς καῦσιν οὐδὲ τὰ ζῷα αὐτοῦ ἱκανὰ εἰς ὁλοκαύτωμα.17Πάντα τὰ ἔθνη ἐνώπιον αὐτοῦ εἶναι ὡς μηδέν· λογίζονται παρ᾿ αὐτῷ ὀλιγώτερον παρὰ τὸ μηδὲν καὶ τὴν ματαιότητα.
18Μὲ τίνα λοιπὸν θέλετε ἐξομοιώσει τὸν Θεόν; ἤ τί ὁμοίωμα θέλετε προσαρμόσει εἰς αὐτόν;19Ὁ τεχνίτης χωνεύει εἰκόνα γλυπτήν, καὶ ὁ χρυσοχόος ἐκτείνει χρυσὸν ἐπ᾿ αὐτήν καὶ χύνει ἀργυρὰς ἀλύσεις.20Ὁ πτωχὸς κάμνων προσφορὰν ἐκλέγει ξύλον ἄσηπτον· καὶ ζητεῖ εἰς ἑαυτὸν ἐπιδέξιον τεχνίτην, διὰ νὰ κατασκευάσῃ εἰκόνα γλυπτήν μή σαλευομένην.
21Δὲν ἐγνωρίσατε; δὲν ἠκούσατε; δὲν ἀνηγγέλθη πρὸς ἐσᾶς ἐξ ἀρχῆς; δὲν ἐνοήσατε ἀπὸ καταβολῆς τῆς γῆς;22Αὐτὸς εἶναι ὁ καθήμενος ἐπὶ τὸν γύρον τῆς γῆς καὶ οἱ κάτοικοι αὐτῆς εἶναι ὡς ἀκρίδες· ὁ ἐκτείνων τοὺς οὐρανοὺς ὡς παραπέτασμα καὶ ἐξαπλόνων αὐτοὺς ὡς σκηνήν πρὸς κατοίκησιν·23ὁ φέρων τοὺς ἡγεμόνας εἰς τὸ μηδὲν καὶ καθιστῶν ὡς ματαιότητα τοὺς κριτὰς τῆς γῆς.24Ἀλλ᾿ οὐδὲ θέλουσι φυτευθῆ· ἀλλ᾿ οὐδὲ θέλουσι σπαρθῆ· ἀλλ᾿ οὐδὲ θέλει ῥιζωθῆ ἐν τῇ γῇ τὸ στέλεχος αὐτῶν· μόνον νὰ πνεύσῃ ἐπ᾿ αὐτούς, θέλουσι πάραυτα ξηρανθῆ καὶ ὁ ἀνεμοστρόβιλος θέλει ἀναρπάσει αὐτοὺς ὡς ἄχυρον.
25Μὲ τίνα λοιπὸν θέλετε μὲ ἐξομοιώσει καὶ θέλω ἐξισωθῆ; λέγει ὁ Ἃγιος.26Σηκώσατε ὑψηλὰ τοὺς ὀφθαλμοὺς σας καὶ ἰδέτε, τίς ἐποίησε ταῦτα; Ὁ ἐξάγων τὸ στράτευμα αὐτῶν κατὰ ἀριθμόν· ὁ ὀνομαστὶ καλῶν ταῦτα πάντα ἐν τῇ μεγαλειότητι τῆς δυνάμεως αὑτοῦ, διότι εἶναι ἰσχυρὸς εἰς ἐξουσίαν· δὲν λείπει οὐδέν.
27Διὰ τί λέγεις, Ἰακώβ, καὶ λαλεῖς, Ἰσραήλ, Ἡ ὁδὸς μου εἶναι κεκρυμμένη ἀπὸ τοῦ Κυρίου καὶ ἡ κρίσις μου παραμελεῖται ὑπὸ τοῦ Θεοῦ μου;28Δὲν ἐγνώρισας; δὲν ἤκουσας, ὅτι ὁ αἰώνιος Θεός, ὁ Κύριος, ὁ Ποιητής τῶν ἄκρων τῆς γῆς, δὲν ἀτονεῖ καὶ δὲν ἀποκάμνει; δὲν ἐξιχνιάζεται ἡ φρόνησις αὐτοῦ.29Δίδει ἰσχὺν εἰς τοὺς ἠτονημένους καὶ αὐξάνει τὴν δύναμιν εἰς τοὺς ἀδυνάτους.30Καὶ οἱ νέοι θέλουσιν ἀτονήσει καὶ ἀποκάμει, καὶ οἱ ἐκλεκτοὶ νέοι θέλουσιν ἀδυνατήσει παντάπασιν·31ἀλλ᾿ οἱ προσμένοντες τὸν Κύριον θέλουσιν ἀνανεώσει τὴν δύναμιν αὑτῶν· θέλουσιν ἀναβῆ μὲ πτέρυγας ὡς ἀετοί· θέλουσι τρέξει καὶ δὲν θέλουσιν ἀποκάμει· θέλουσι περιπατήσει καὶ δὲν θέλουσιν ἀτονήσει.
Δευ, Νοε 18, 2024
Χωρίο: Ψαλμοί 118:1-29
Διάρκεια: 42 Λεπτά 58 Δευτερόλεπτα
1Δοξολογεῖτε τὸν Κύριον, διότι εἶναι ἀγαθός, διότι τὸ ἔλεος αὐτοῦ μένει εἰς τὸν αἰῶνα.
2Ἄς εἴπῃ τώρα ὁ Ἰσραήλ, ὅτι τὸ ἔλεος αὐτοῦ μένει εἰς τὸν αἰῶνα.
3Ἄς εἴπῃ τώρα ὁ οἶκος Ἀαρών, ὅτι τὸ ἔλεος αὐτοῦ μένει εἰς τὸν αἰῶνα.
4Ἄς εἴπωσι τώρα οἱ φοβούμενοι τὸν Κύριον, ὅτι τὸ ἔλεος αὐτοῦ μένει εἰς τὸν αἰῶνα.
5Ἐν θλίψει ἐπεκαλέσθην τὸν Κύριον· ὁ Κύριος μοῦ ὑπήκουσε, δοὺς εὐρυχωρίαν.
6Ὁ Κύριος εἶναι ὑπὲρ ἐμοῦ· δὲν θέλω φοβηθῆ· τί νὰ μοὶ κάμῃ ἄνθρωπος;
7Ὁ Κύριος εἶναι ὑπὲρ ἐμοῦ μεταξὺ τῶν βοηθούντων με· καὶ ἐγὼ θέλω ἰδεῖ τὴν ἐκδίκησιν ἐπὶ τοὺς ἐχθροὺς μου.
8Κάλλιον νὰ ἐλπίζῃ τις ἐπὶ Κύριον, παρὰ νὰ θαρρῇ ἐπ᾿ ἄνθρωπον.
9Κάλλιον νὰ ἐλπίζῃ τις ἐπὶ Κύριον, παρὰ νὰ θαρρῇ ἐπ᾿ ἄρχοντας.
10Πάντα τὰ ἔθνη μὲ περιεκύκλωσαν· ἀλλ᾿ ἐν τῷ ὀνόματι τοῦ Κυρίου θέλω κατατροπώσει αὐτούς.
11Μὲ περιεκύκλωσαν, ναί, μὲ περιεκύκλωσαν πανταχόθεν· ἀλλ᾿ ἐν τῷ ὀνόματι τοῦ Κυρίου θέλω κατατροπώσει αὐτούς.
12Μὲ περιεκύκλωσαν ὡς μέλισσαι· ἐσβέσθησαν ὡς πῦρ ἀκανθῶν· διότι ἐν τῷ ὀνόματι τοῦ Κυρίου θέλω κατατροπώσει αὐτούς.
13Μὲ ὤθησας δυνατὰ διὰ νὰ πέσω· ἀλλ᾿ ὁ Κύριος μὲ ἐβοήθησε.
14Δύναμίς μου καὶ ὕμνος εἶναι ὁ Κύριος, καὶ ἔγεινεν εἰς ἐμὲ σωτηρία.
15Φωνή ἀγαλλιάσεως καὶ σωτηρίας εἶναι ἐν σκηναῖς δικαίων· ἡ δεξιὰ τοῦ Κυρίου κάμνει κατορθώματα.
16Ἡ δεξιὰ τοῦ Κυρίου ὑψώθη· ἡ δεξιὰ τοῦ Κυρίου κάμνει κατορθώματα.
17Δὲν θέλω ἀποθάνει ἀλλὰ θέλω ζήσει καὶ θέλω διηγεῖσθαι τὰ ἔργα τοῦ Κυρίου.
18Αὐστηρῶς μὲ ἐπαίδευσεν ὁ Κύριος, ἀλλὰ δὲν μὲ παρέδωκεν εἰς θάνατον.
19Ἀνοίξατε εἰς ἐμὲ τὰς πύλας τῆς δικαιοσύνης· θέλω εἰσέλθει εἰς αὐτὰς καὶ θέλω δοξολογήσει τὸν Κύριον.
20Αὕτη εἶναι ἡ πύλη τοῦ Κυρίου· οἱ δίκαιοι θέλουσιν εἰσέλθει εἰς αὐτήν.
21Θέλω σὲ δοξολογεῖ, διότι μοῦ ἐπήκουσας καὶ ἔγεινες εἰς ἐμὲ σωτηρία.
22Ὁ λίθος, τὸν ὁποῖον ἀπεδοκίμασαν οἱ οἰκοδομοῦντες, οὗτος ἔγεινε κεφαλή γωνίας·
23παρὰ Κυρίου ἔγεινεν αὕτη καὶ εἶναι θαυμαστή ἐν ὀφθαλμοῖς ἡμῶν.
24Αὕτη εἶναι ἡ ἡμέρα, τὴν ὁποίαν ἔκαμεν ὁ Κύριος· ἄς ἀγαλλιασθῶμεν καὶ ἄς εὐφρανθῶμεν ἐν αὐτῇ.
25Ὦ Κύριε, σῶσον, δέομαι· ὦ Κύριε, εὐόδωσον, δέομαι.
26Εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου· σᾶς εὐλογήσαμεν ἐκ τοῦ οἴκου τοῦ Κυρίου.
27Ὁ Θεὸς εἶναι ὁ Κύριος καὶ ἔδειξε φῶς εἰς ἡμᾶς· φέρετε τὴν θυσίαν δεδεμένην μὲ σχοινία ἕως τῶν κεράτων τοῦ θυσιαστηρίου.
28Σὺ εἶσαι ὁ Θεὸς μου, καὶ θέλω σὲ δοξολογεῖ· ὁ Θεὸς μου, θέλω σὲ ὑψόνει.
29Δοξολογεῖτε τὸν Κύριον, διότι εἶναι ἀγαθός, διότι τὸ ἔλεος αὐτοῦ μένει εἰς τὸν αἰῶνα.
Δευ, Οκτ 07, 2024
Χωρίο: Κατά Μάρκον 10:17-52
Διάρκεια: 43 Λεπτά 47 Δευτερόλεπτα
17Ἐνῷ δὲ ἐξήρχετο εἰς τὴν ὁδόν, ἔδραμέ τις καὶ γονυπετήσας ἔμπροσθεν αὐτοῦ, ἠρώτα αὐτόν· Διδάσκαλε ἀγαθέ, τί νὰ κάμω διὰ νὰ κληρονομήσω ζωήν αἰώνιον;18Καὶ ὁ Ἰησοῦς εἶπε πρὸς αὐτόν· Τί μὲ λέγεις ἀγαθόν; Οὐδεὶς ἀγαθὸς εἰμή εἷς, ὁ Θεός.19Τὰς ἐντολὰς ἐξεύρεις· Μή μοιχεύσῃς, Μή φονεύσῃς, Μή κλέψῃς, Μή ψευδομαρτυρήσῃς, Μή ἀποστερήσῃς, Τίμα τὸν πατέρα σου καὶ τὴν μητέρα.20Ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπε πρὸς αὐτόν· Διδάσκαλε, ταῦτα πάντα ἐφύλαξα ἐκ νεότητός μου.21Καὶ ὁ Ἰησοῦς ἐμβλέψας εἰς αὐτόν, ἠγάπησεν αὐτὸν καὶ εἶπε πρὸς αὐτόν· Ἕν σοι λείπει· ὕπαγε, πώλησον ὅσα ἔχεις καὶ δὸς εἰς τοὺς πτωχούς, καὶ θέλεις ἔχει θησαυρὸν ἐν οὐρανῷ, καὶ ἐλθέ, ἀκολούθει μοι, σηκώσας τὸν σταυρόν.22Ἐκεῖνος ὅμως σκυθρωπάσας διὰ τὸν λόγον, ἀνεχώρησε λυπούμενος· διότι εἶχε κτήματα πολλά.
23Καὶ περιβλέψας ὁ Ἰησοῦς, λέγει πρὸς τοὺς μαθητὰς αὑτοῦ· Πόσον δυσκόλως θέλουσιν εἰσέλθει εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ οἱ ἔχοντες τὰ χρήματα.24Οἱ δὲ μαθηταὶ ἐξεπλήττοντο διὰ τοὺς λόγους αὐτοῦ. Καὶ ὁ Ἰησοῦς πάλιν ἀποκριθεὶς λέγει πρὸς αὐτούς· Τέκνα, πόσον δύσκολον εἶναι νὰ εἰσέλθωσιν εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ οἱ ἔχοντες τὸ θάρρος αὑτῶν εἰς τὰ χρήματα.25Εὐκολώτερον εἶναι κάμηλος νὰ περάσῃ διὰ τῆς τρύπης τῆς βελόνης παρὰ πλούσιος νὰ εἰσέλθῃ εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ.26Ἐκεῖνοι δὲ σφόδρα ἐξεπλήττοντο, λέγοντες πρὸς ἑαυτούς· Καὶ τίς δύναται νὰ σωθῇ;27Ἐμβλέψας δὲ εἰς αὐτοὺς ὁ Ἰησοῦς, λέγει· Παρὰ ἀνθρώποις εἶναι ἀδύνατον, ἀλλ᾿ οὐχὶ παρὰ τῷ Θεῷ· διότι τὰ πάντα εἶναι δυνατὰ παρὰ τῷ Θεῷ.
28Καὶ ἤρχισεν ὁ Πέτρος νὰ λέγῃ πρὸς αὐτόν· Ἰδού, ἡμεῖς ἀφήκαμεν πάντα καὶ σὲ ἠκολουθήσαμεν.29Ἀποκριθεὶς δὲ ὁ Ἰησοῦς εἶπεν· Ἀληθῶς σᾶς λέγω, δὲν εἶναι οὐδεὶς ὅστις, ἀφήσας οἰκίαν ἤ ἀδελφοὺς ἤ ἀδελφὰς ἤ πατέρα ἤ μητέρα ἤ γυναῖκα ἤ τέκνα ἤ ἀγροὺς ἕνεκεν ἐμοῦ καὶ τοῦ εὐαγγελίου,30δὲν θέλει λάβει ἑκατονταπλασίονα τώρα ἐν τῷ καιρῷ τούτῳ, οἰκίας καὶ ἀδελφοὺς καὶ ἀδελφὰς καὶ μητέρας καὶ τέκνα καὶ ἀγροὺς μετὰ διωγμῶν, καὶ ἐν τῷ ἐρχομένῳ αἰῶνι ζωήν αἰώνιον.31Πολλοὶ ὅμως πρῶτοι θέλουσιν εἶσθαι ἔσχατοι καὶ οἱ ἔσχατοι πρῶτοι.
32Ἦσαν δὲ ἐν τῇ ὁδῷ ἀναβαίνοντες εἰς Ἱεροσόλυμα· καὶ ὁ Ἰησοῦς προεπορεύετο αὐτῶν, καὶ ἐθαύμαζον καὶ ἀκολουθοῦντες ἐφοβοῦντο. Καὶ παραλαβὼν πάλιν τοὺς δώδεκα, ἤρχισε νὰ λέγῃ πρὸς αὐτοὺς τὰ μέλλοντα νὰ συμβῶσιν εἰς αὐτόν,33ὅτι ἰδού, ἀναβαίνομεν εἰς Ἱεροσόλυμα καὶ ὁ Υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου θέλει παραδοθῆ εἰς τοὺς ἀρχιερεῖς καὶ εἰς τοὺς γραμματεῖς, καὶ θέλουσι καταδικάσει αὐτὸν εἰς θάνατον καὶ θέλουσι παραδώσει αὐτὸν εἰς τὰ ἔθνη,34καὶ θέλουσιν ἐμπαίξει αὐτὸν καὶ μαστιγώσει αὐτὸν καὶ θέλουσιν ἐμπτύσει εἰς αὐτὸν καὶ θανατώσει αὐτόν, καὶ τὴν τρίτην ἡμέραν θέλει ἀναστηθῆ.
35Τότε ἔρχονται πρὸς αὐτὸν ὁ Ἰάκωβος καὶ Ἰωάννης, οἱ υἱοὶ τοῦ Ζεβεδαίου, λέγοντες· Διδάσκαλε, θέλομεν νὰ κάμῃς εἰς ἡμᾶς ὅ, τι ζητήσωμεν.36Ὁ δὲ εἶπε πρὸς αὐτούς· Τί θέλετε νὰ κάμω εἰς ἐσᾶς;37Οἱ δὲ εἶπον πρὸς αὐτόν· Δὸς εἰς ἡμᾶς νὰ καθήσωμεν εἷς ἐκ δεξιῶν σου καὶ εἷς ἐξ ἀριστερῶν σου ἐν τῇ δόξῃ σου.38Ὁ δὲ Ἰησοῦς εἶπε πρὸς αὐτούς· Δὲν ἐξεύρετε τί ζητεῖτε. Δύνασθε νὰ πίητε τὸ ποτήριον, τὸ ὁποῖον ἐγὼ πίνω, καὶ νὰ βαπτισθῆτε τὸ βάπτισμα, τὸ ὁποῖον ἐγὼ βαπτίζομαι;39Οἱ δὲ εἶπον πρὸς αὐτόν· Δυνάμεθα. Ὁ δὲ Ἰησοῦς εἶπε πρὸς αὐτούς· τὸ μὲν ποτήριον, τὸ ὁποῖον ἐγὼ πίνω, θέλετε πίει, καὶ τὸ βάπτισμα τὸ ὁποῖον ἐγὼ βαπτίζομαι, θέλετε βαπτισθῆ·40τὸ νὰ καθήσητε ὅμως ἐκ δεξιῶν μου καὶ ἐξ ἀριστερῶν μου δὲν εἶναι ἐμοῦ νὰ δώσω, ἀλλ᾿ εἰς ὅσους εἶναι ἡτοιμασμένον.
41Καὶ ἀκούσαντες οἱ δέκα ἤρχισαν νὰ ἀγανακτῶσι περὶ Ἰακώβου καὶ Ἰωάννου.42Ὁ δὲ Ἰησοῦς προσκαλέσας αὐτούς, λέγει πρὸς αὐτούς· Ἐξεύρετε ὅτι οἱ νομιζόμενοι ἄρχοντες τῶν ἐθνῶν κατακυριεύουσιν αὐτὰ καὶ οἱ μεγάλοι αὐτῶν κατεξουσιάζουσιν αὐτά·43οὕτως ὅμως δὲν θέλει εἶσθαι ἐν ὑμῖν, ἀλλ᾿ ὅστις θέλει νὰ γείνῃ μέγας ἐν ὑμῖν, θέλει εἶσθαι ὑπηρέτης ὑμῶν,44καὶ ὅστις ἐξ ὑμῶν θέλει νὰ γείνῃ πρῶτος, θέλει εἶσθαι δοῦλος πάντων·45διότι ὁ Υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου δὲν ἦλθε διὰ νὰ ὑπηρετηθῇ, ἀλλὰ διὰ νὰ ὑπηρετήσῃ καὶ νὰ δώσῃ τὴν ζωήν αὑτοῦ λύτρον ἀντὶ πολλῶν.
46Καὶ ἔρχονται εἰς Ἱεριχώ. Καὶ ἐνῷ ἐξήρχετο ἀπὸ τῆς Ἱεριχὼ αὐτὸς καὶ οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ καὶ ὄχλος ἱκανός, ὁ υἱὸς τοῦ Τιμαίου Βαρτίμαιος ὁ τυφλὸς ἐκάθητο παρὰ τὴν ὁδὸν ζητῶν.47Καὶ ἀκούσας ὅτι εἶναι Ἰησοῦς ὁ Ναζωραῖος, ἤρχισε νὰ κράζῃ καὶ νὰ λέγῃ· Υἱὲ τοῦ Δαβὶδ Ἰησοῦ, ἐλέησόν με.48Καὶ ἐπέπληττον αὐτὸν πολλοὶ διὰ νὰ σιωπήσῃ· ἀλλ᾿ ἐκεῖνος πολλῷ μᾶλλον ἔκραζεν· Υἱὲ τοῦ Δαβίδ, ἐλέησόν με.49Καὶ σταθεὶς ὁ Ἰησοῦς, εἶπε νὰ κραχθῇ· καὶ κράζουσι τὸν τυφλόν, λέγοντες πρὸς αὐτόν· Θάρσει, σηκώθητι· σὲ κράζει.50Καὶ ἐκεῖνος ἀπορρίψας τὸ ἱμάτιον αὑτοῦ, ἐσηκώθη καὶ ἦλθε πρὸς τὸν Ἰησοῦν.51Καὶ ἀποκριθεὶς λέγει πρὸς αὐτὸν ὁ Ἰησοῦς· Τί θέλεις νὰ σοὶ κάμω; Καὶ ὁ τυφλὸς εἶπε πρὸς αὐτόν· Ῥαββουνί, νὰ ἀναβλέψω.52Ὁ δὲ Ἰησοῦς εἶπε πρὸς αὐτόν· Ὕπαγε, ἡ πίστις σου σὲ ἔσωσε. Καὶ εὐθὺς ἀνέβλεψε καὶ ἠκολούθει τὸν Ἰησοῦν ἐν τῇ ὁδῷ.
Δευ, Σεπ 02, 2024
Χωρίο: Κατά Λουκάν 2:1-23
Διάρκεια: 46 Λεπτά 45 Δευτερόλεπτα
1Ἀφοῦ δὲ ἐγεννήθη ὁ Ἰησοῦς ἐν Βηθλεὲμ τῆς Ἰουδαίας ἐπὶ τῶν ἡμερῶν Ἡρώδου τοῦ βασιλέως, ἰδού, μάγοι ἀπὸ ἀνατολῶν ἦλθον εἰς Ἱεροσόλυμα, λέγοντες·2Ποῦ εἶναι ὁ γεννηθεὶς βασιλεὺς τῶν Ἰουδαίων; διότι εἴδομεν τὸν ἀστέρα αὐτοῦ ἐν τῇ ἀνατολῇ καὶ ἤλθομεν διὰ νὰ προσκυνήσωμεν αὐτόν.3Ἀκούσας δὲ Ἡρώδης ὁ βασιλεύς, ἐταράχθη καὶ πᾶσα ἡ Ἱεροσόλυμα μετ᾿ αὐτοῦ,4καὶ συνάξας πάντας τοὺς ἀρχιερεῖς καὶ γραμματεῖς τοῦ λαοῦ, ἠρώτα νὰ μάθῃ παρ᾿ αὐτῶν ποῦ ὁ Χριστὸς γεννᾶται.5Ἐκεῖνοι δὲ εἶπον πρὸς αὐτόν· Ἐν Βηθλεὲμ τῆς Ἰουδαίας· διότι οὕτως εἶναι γεγραμμένον διὰ τοῦ προφήτου·
6Καὶ σύ, Βηθλεέμ, γῆ Ἰούδα, δὲν εἶσαι οὐδόλως ἐλαχίστη μεταξὺ τῶν ἡγεμόνων τοῦ Ἰούδα· διότι ἐκ σοῦ θέλει ἐξέλθει ἡγούμενος, ὅστις θέλει ποιμάνει τὸν λαὸν μου τὸν Ἰσραήλ.
7Τότε ὁ Ἡρώδης καλέσας κρυφίως τοὺς μάγους ἐξηκρίβωσε παρ᾿ αὐτῶν τὸν καιρὸν τοῦ φαινομένου ἀστέρος,8καὶ πέμψας αὐτοὺς εἰς Βηθλεέμ, εἶπε· Πορευθέντες ἀκριβῶς ἐξετάσατε περὶ τοῦ παιδίου, ἀφοῦ δὲ εὕρητε, ἀπαγγείλατέ μοι, διὰ νὰ ἔλθω καὶ ἐγὼ νὰ προσκυνήσω αὐτό.
9Ἐκεῖνοι δὲ ἀκούσαντες τοῦ βασιλέως ἀνεχώρησαν· καὶ ἰδού, ὁ ἀστήρ τὸν ὁποῖον εἶδον ἐν τῇ ἀνατολῇ προεπορεύετο αὐτῶν, ἑωσοῦ ἐλθὼν ἐστάθη ἐπάνω ὅπου ἦτο τὸ παιδίον.10Ἰδόντες δὲ τὸν ἀστέρα ἐχάρησαν χαρὰν μεγάλην σφόδρα,11καὶ ἐλθόντες εἰς τὴν οἰκίαν εὗρον τὸ παιδίον μετὰ Μαρίας τῆς μητρὸς αὐτοῦ, καὶ πεσόντες προσεκύνησαν αὐτό, καὶ ἀνοίξαντες τοὺς θησαυροὺς αὑτῶν προσέφεραν εἰς αὐτὸ δῶρα, χρυσὸν καὶ λίβανον καὶ σμύρναν·12καὶ ἀποκαλυφθέντες θεόθεν κατ᾿ ὄναρ νὰ μή ἐπιστρέψωσι πρὸς τὸν Ἡρώδην, δι᾿ ἄλλης ὁδοῦ ἀνεχώρησαν εἰς τὴν χώραν αὑτῶν.
13Ἀφοῦ δὲ αὐτοὶ ἀνεχώρησαν, ἰδού, ἄγγελος Κυρίου φαίνεται κατ᾿ ὄναρ εἰς τὸν Ἰωσήφ, λέγων· Ἐγερθεὶς παράλαβε τὸ παιδίον καὶ τὴν μητέρα αὐτοῦ καὶ φεῦγε εἰς Αἴγυπτον, καὶ ἔσο ἐκεῖ ἑωσοῦ εἴπω σοι· διότι μέλλει ὁ Ἡρώδης νὰ ζητήσῃ τὸ παιδίον, διὰ νὰ ἀπολέσῃ αὐτό.14Ὁ δὲ ἐγερθεὶς παρέλαβε τὸ παιδίον καὶ τὴν μητέρα αὐτοῦ διὰ νυκτὸς καὶ ἀνεχώρησεν εἰς Αἴγυπτον,15καὶ ἦτο ἐκεῖ ἕως τῆς τελευτῆς τοῦ Ἡρώδου, διὰ νὰ πληρωθῇ τὸ ῥηθὲν ὑπὸ τοῦ Κυρίου διὰ τοῦ προφήτου λέγοντος· Ἐξ Αἰγύπτου ἐκάλεσα τὸν υἱὸν μου.
16Τότε ὁ Ἡρώδης, ἰδὼν ὅτι ἐνεπαίχθη ὑπὸ τῶν μάγων, ἐθυμώθη σφόδρα καὶ ἀποστείλας ἐφόνευσε πάντας τοὺς παῖδας τοὺς ἐν Βηθλεὲμ καὶ ἐν πᾶσι τοῖς ὁρίοις αὐτῆς ἀπὸ δύο ἐτῶν καὶ κατωτέρω κατὰ τὸν καιρόν, τὸν ὁποῖον ἐξηκρίβωσε παρὰ τῶν μάγων.17Τότε ἐπληρώθη τὸ ῥηθὲν ὑπὸ Ἱερεμίου τοῦ προφήτου, λέγοντος·
18Φωνή ἠκούσθη ἐν Ῥαμᾷ, θρῆνος καὶ κλαυθμὸς καὶ ὀδυρμὸς πολύς· ἡ Ῥαχήλ ἔκλαιε τὰ τέκνα αὑτῆς, καὶ δὲν ἤθελε νὰ παρηγορηθῇ, διότι δὲν ὑπάρχουσι.
19Τελευτήσαντος δὲ τοῦ Ἡρώδου ἰδού, ἄγγελος Κυρίου φαίνεται κατ᾿ ὄναρ εἰς τὸν Ἰωσήφ ἐν Αἰγύπτῳ, 20λέγων· Ἐγερθεὶς παράλαβε τὸ παιδίον καὶ τὴν μητέρα αὐτοῦ καὶ ὕπαγε εἰς γῆν Ἰσραήλ· διότι ἀπέθανον οἱ ζητοῦντες τὴν ψυχήν τοῦ παιδίου. 21Ὁ δὲ ἐγερθεὶς παρέλαβε τὸ παιδίον καὶ τὴν μητέρα αὐτοῦ καὶ ἦλθεν εἰς γῆν Ἰσραήλ.
22Ἀκούσας δὲ ὅτι ὁ Ἀρχέλαος βασιλεύει ἐπὶ τῆς Ἰουδαίας ἀντὶ Ἡρώδου τοῦ πατρὸς αὑτοῦ, ἐφοβήθη νὰ ὑπάγῃ ἐκεῖ· ἀποκαλυφθεὶς δὲ θεόθεν κατ᾿ ὄναρ ἀνεχώρησεν εἰς τὰ μέρη τῆς Γαλιλαίας, 23καὶ ἐλθὼν κατῴκησεν εἰς πόλιν λεγομένην Ναζαρέτ, διὰ νὰ πληρωθῇ τὸ ῥηθὲν διὰ τῶν προφητῶν· ὅτι Ναζωραῖος θέλει ὀνομασθῆ.
Τετ, Ιουν 12, 2024
Χωρίο: Κατά Ιωάννην 11:1-46
Διάρκεια: 51 Λεπτά 37 Δευτερόλεπτα
1Ἦτο δὲ τις ἀσθενής Λάζαρος ἀπὸ Βηθανίας, ἐκ τῆς κώμης τῆς Μαρίας καὶ Μάρθας τῆς ἀδελφῆς αὐτῆς.2Ἡ δὲ Μαρία ἦτο ἡ ἁλείψασα τὸν Κύριον μὲ μύρον καὶ σπογγίσασα τοὺς πόδας αὐτοῦ μὲ τὰς τρίχας αὐτῆς, τῆς ὁποίας ὁ ἀδελφὸς Λάζαρος ἠσθένει.3Ἀπέστειλαν λοιπὸν αἱ ἀδελφαὶ πρὸς αὐτόν, λέγουσαι· Κύριε, ἰδού, ἐκεῖνος τὸν ὁποῖον ἀγαπᾷς, ἀσθενεῖ.4Καὶ ἀκούσας ὁ Ἰησοῦς εἶπεν· Αὕτη ἡ ἀσθένεια δὲν εἶναι πρὸς θάνατον, ἀλλ᾿ ὑπὲρ τῆς δόξης τοῦ Θεοῦ, διὰ νὰ δοξασθῇ ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ δι᾿ αὐτῆς. 5Ἠγάπα δὲ ὁ Ἰησοῦς τὴν Μάρθαν καὶ τὴν ἀδελφήν αὐτῆς καὶ τὸν Λάζαρον.6Καθὼς λοιπὸν ἤκουσεν ὅτι ἀσθενεῖ, τότε μὲν ἔμεινε δύο ἡμέρας ἐν τῷ τόπῳ ὅπου ἦτο·7ἔπειτα μετὰ τοῦτο λέγει πρὸς τοὺς μαθητάς· Ἄς ὑπάγωμεν εἰς τὴν Ἰουδαίαν πάλιν.8Λέγουσι πρὸς αὐτὸν οἱ μαθηταί· Ῥαββί, τώρα ἐζήτουν νὰ σὲ λιθοβολήσωσιν οἱ Ἰουδαῖοι, καὶ πάλιν ὑπάγεις ἐκεῖ;9Ἀπεκρίθη ὁ Ἰησοῦς· Δὲν εἶναι δώδεκα αἱ ὥραι τῆς ἡμέρας; ἐὰν τις περιπατῇ ἐν τῇ ἡμέρᾳ, δὲν προσκόπτει, διότι βλέπει τὸ φῶς τοῦ κόσμου τούτου·10ἐὰν τις ὅμως περιπατῇ ἐν τῇ νυκτί, προσκόπτει, διότι τὸ φῶς δὲν εἶναι ἐν αὐτῷ.11Ταῦτα εἶπε, καὶ μετὰ τοῦτο λέγει πρὸς αὐτούς· Λάζαρος ὁ φίλος ἡμῶν ἐκοιμήθη· ἀλλὰ ὑπάγω διὰ νὰ ἐξυπνήσω αὐτόν.12Εἶπον λοιπὸν οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ· Κύριε, ἄν ἐκοιμήθη, θέλει σωθῆ.13Ἀλλ᾿ ὁ Ἰησοῦς εἶχεν εἰπεῖ περὶ τοῦ θανάτου αὐτοῦ· ἐκεῖνοι ὅμως ἐνόμισαν ὅτι λέγει περὶ τῆς κοιμήσεως τοῦ ὕπνου.14Τότε λοιπὸν εἶπε πρὸς αὐτοὺς ὁ Ἰησοῦς παρρησίᾳ· Ὁ Λάζαρος ἀπέθανε.15Καὶ χαίρω διὰ σᾶς, διὰ νὰ πιστεύσητε, διότι δὲν ἤμην ἐκεῖ· ἀλλ᾿ ἄς ὑπάγωμεν πρὸς αὐτόν.16Εἶπε δὲ ὁ Θωμᾶς, ὁ λεγόμενος Δίδυμος πρὸς τοὺς συμμαθητάς· Ἄς ὑπάγωμεν καὶ ἡμεῖς, διὰ νὰ ἀποθάνωμεν μετ᾿ αὐτοῦ.
17Ἐλθὼν λοιπὸν ὁ Ἰησοῦς εὗρεν αὐτὸν τέσσαρας ἡμέρας ἔχοντα ἤδη ἐν τῷ μνημείῳ.18Ἦτο δὲ ἡ Βηθανία πλησίον τῶν Ἱεροσολύμων, ἀπέχουσα ὡς δεκαπέντε στάδια.19Καὶ πολλοὶ ἐκ τῶν Ἰουδαίων εἶχον ἐλθεῖ πρὸς τὴν Μάρθαν καὶ Μαρίαν, διὰ νὰ παρηγορήσωσιν αὐτὰς περὶ τοῦ ἀδελφοῦ αὐτῶν.20Ἡ Μάρθα λοιπόν, καθὼς ἤκουσεν ὅτι ὁ Ἰησοῦς ἔρχεται, ὑπήντησεν αὐτόν· ἡ δὲ Μαρία ἐκάθητο ἐν τῷ οἴκῳ.21Εἶπε λοιπὸν ἡ Μάρθα πρὸς τὸν Ἰησοῦν· Κύριε, ἐὰν ἦσο ἐδώ, ὁ ἀδελφὸς μου δὲν ἤθελεν ἀποθάνει.22Πλήν καὶ τώρα ἐξεύρω ὅτι ὅσα ζητήσῃς παρὰ τοῦ Θεοῦ, θέλει σοὶ δώσει ὁ Θεός.23Λέγει πρὸς αὐτήν ὁ Ἰησοῦς· Ὁ ἀδελφὸς σου θέλει ἀναστηθῆ.24Λέγει πρὸς αὐτὸν ἡ Μάρθα· Ἐξεύρω ὅτι θέλει ἀναστηθῆ ἐν τῇ ἀναστάσει ἐν τῇ ἐσχάτῃ ἡμέρᾳ.25Εἶπε πρὸς αὐτήν ὁ Ἰησοῦς· Ἐγὼ εἶμαι ἡ ἀνάστασις καὶ ἡ ζωή· ὁ πιστεύων εἰς ἐμέ, καὶ ἄν ἀποθάνῃ, θέλει ζήσει·26καὶ πᾶς ὅστις ζῇ καὶ πιστεύει εἰς ἐμὲ δὲν θέλει ἀποθάνει εἰς τὸν αἰῶνα. Πιστεύεις τοῦτο;27Λέγει πρὸς αὐτόν· Ναί, Κύριε, ἐγὼ ἐπίστευσα ὅτι σὺ εἶσαι ὁ Χριστός, ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ, ὁ ἐρχόμενος εἰς τὸν κόσμον.
28Καὶ ἀφοῦ εἶπε ταῦτα, ὑπῆγε καὶ ἐφώναξε Μαρίαν τὴν ἀδελφήν αὑτῆς κρυφίως καὶ εἶπεν· Ὁ Διδάσκαλος ἦλθε καὶ σὲ κράζει.29Ἐκείνη, καθὼς ἤκουσε, σηκόνεται ταχέως καὶ ἔρχεται πρὸς αὐτόν.30Δὲν εἶχε δὲ ἐλθεῖ ὁ Ἰησοῦς ἔτι εἰς τὴν κώμην, ἀλλ᾿ ἦτο ἐν τῷ τόπῳ, ὅπου ὑπήντησεν αὐτὸν ἡ Μάρθα.31Οἱ Ἰουδαῖοι λοιπόν, οἱ ὄντες μετ᾿ αὐτῆς ἐν τῇ οἰκίᾳ καὶ παρηγοροῦντες αὐτήν, ἰδόντες τὴν Μαρίαν ὅτι ἐσηκώθη ταχέως καὶ ἐξῆλθεν, ἠκολούθησαν αὐτήν, λέγοντες ὅτι ὑπάγει εἰς τὸ μνημεῖον, διὰ νὰ κλαύσῃ ἐκεῖ.32Ἡ Μαρία λοιπὸν καθὼς ἦλθεν ὅπου ἦτο ὁ Ἰησοῦς, ἰδοῦσα αὐτὸν ἔπεσεν εἰς τοὺς πόδας αὐτοῦ, λέγουσα πρὸς αὐτόν· Κύριε, ἐὰν ἦσο ἐδώ, ὁ ἀδελφὸς μου δὲν ἤθελεν ἀποθάνει.33Ὁ δὲ Ἰησοῦς, καθὼς εἶδεν αὐτήν κλαίουσαν καὶ τοὺς ἐλθόντας μετ᾿ αὐτῆς Ἰουδαίους κλαίοντας, ἐστέναξεν ἐν τῇ ψυχῇ αὑτοῦ καὶ ἐταράχθη,34καὶ εἶπε· Ποῦ ἐβάλετε αὐτόν; Λέγουσι πρὸς αὐτόν· Κύριε, ἐλθὲ καὶ ἴδε.35Ἐδάκρυσεν ὁ Ἰησοῦς.36Ἔλεγον λοιπὸν οἱ Ἰουδαῖοι· Ἴδε πόσον ἠγάπα αὐτόν.37Τινὲς δὲ ἐξ αὐτῶν εἶπον· Δὲν ἠδύνατο οὗτος, ὅστις ἤνοιξε τοὺς ὀφθαλμοὺς τοῦ τυφλοῦ, νὰ κάμῃ ὥστε καὶ οὗτος νὰ μή ἀποθάνῃ;
38Ὁ Ἰησοῦς λοιπόν, πάλιν στενάζων ἐν ἑαυτῷ, ἔρχεται εἰς τὸ μνημεῖον· ἦτο δὲ σπήλαιον, καὶ ἔκειτο λίθος ἐπ᾿ αὐτοῦ.39Λέγει ὁ Ἰησοῦς· Σηκώσατε τὸν λίθον. Λέγει πρὸς αὐτὸν ἡ ἀδελφή τοῦ ἀποθανόντος ἡ Μάρθα· Κύριε, ὄζει ἤδη· διότι εἶναι τεσσάρων ἡμερῶν.40Λέγει πρὸς αὐτήν ὁ Ἰησοῦς· Δὲν σοὶ εἶπον ὅτι ἐὰν πιστεύσῃς, θέλεις ἰδεῖ τὴν δόξαν τοῦ Θεοῦ; 41Ἐσήκωσαν λοιπὸν τὸν λίθον, ὅπου ἔκειτο ὁ ἀποθανών. Ὁ δὲ Ἰησοῦς, ὑψώσας τοὺς ὀφθαλμοὺς ἄνω, εἶπε· Πάτερ, εὐχαριστῶ σοι ὅτι μοῦ ἤκουσας.42Καὶ ἐγὼ ἐγνώριζον ὅτι πάντοτε μοῦ ἀκούεις· ἀλλὰ διὰ τὸν ὄχλον τὸν περιεστῶτα εἶπον τοῦτο, διὰ νὰ πιστεύσωσιν ὅτι σὺ μὲ ἀπέστειλας.43Καὶ ταῦτα εἰπών, μετὰ φωνῆς μεγάλης ἐκραύγασε· Λάζαρε, ἐλθὲ ἔξω.44Καὶ ἐξῆλθεν ὁ τεθνηκώς, δεδεμένος τοὺς πόδας καὶ τὰς χεῖρας μὲ τὰ σάβανα, καὶ τὸ πρόσωπον αὐτοῦ ἦτο περιδεδεμένον μὲ σουδάριον. Λέγει πρὸς αὐτοὺς ὁ Ἰησοῦς· Λύσατε αὐτὸν καὶ ἀφήσατε νὰ ὑπάγῃ.
45Πολλοὶ λοιπὸν ἐκ τῶν Ἰουδαίων, οἵτινες εἶχον ἐλθεῖ εἰς τὴν Μαρίαν καὶ εἶδον ὅσα ἔκαμεν ὁ Ἰησοῦς, ἐπίστευσαν εἰς αὐτόν.
Τετ, Δεκ 27, 2023
Χωρίο: Αβακκούμ 3:1-16
Διάρκεια: 39 Λεπτά 4 Δευτερόλεπτα
1Προσευχή Ἀββακοὺμ τοῦ προφήτου ἐπὶ Σιγιωνώθ.
2Κύριε, ἤκουσα τὴν ἀκοήν σου καὶ ἐφοβήθην· Κύριε, ζωοποίει τὸ ἔργον σου ἐν μέσῳ τῶν ἐτῶν· Ἐν μέσῳ τῶν ἐτῶν γνωστοποίει, αὐτό· ἐν τῇ ὀργῇ σου μνήσθητι ἐλέους.
3Ὁ Θεὸς ἦλθεν ἀπὸ Θαιμὰν καὶ ὁ Ἃγιος ἀπὸ τοῦ ὄρους Φαράν· [Διάψαλμα.] ἐκάλυψεν οὐρανοὺς ἡ δόξα αὐτοῦ, καὶ τῆς αἰνέσεως αὐτοῦ ἦτο πλήρης ἡ γῆ·4Καὶ ἡ λάμψις αὐτοῦ ἦτο ὡς τὸ φῶς· ἀκτῖνες ἐξήρχοντο ἐκ τῆς χειρὸς αὐτοῦ, καὶ ἐκεῖ ἦτο ὁ κρυψὼν τῆς ἰσχύος αὐτοῦ. 5Ἔμπροσθεν αὐτοῦ προεπορεύετο ὁ θάνατος, καὶ ἀστραπαὶ ἐξήρχοντο ὑπὸ τοὺς πόδας αὐτοῦ.
6Ἐστάθη καὶ διεμέτρησε τὴν γῆν· ἐπέβλεψε καὶ διέλυσε τὰ ἔθνη· καὶ τὰ ὄρη τὰ αἰώνια συνετρίβησαν, οἱ αἰώνιοι βουνοὶ ἐταπεινώθησαν· αἱ ὁδοὶ αὐτοῦ εἶναι αἰώνιοι. 7Εἶδον τὰς σκηνὰς τῆς Αἰθιοπίας ἐν θλίψει· ἐτρόμαξαν τὰ παραπετάσματα τῆς γῆς Μαδιάμ.8Μήπως ὠργίσθη ὁ Κύριος κατὰ τῶν ποταμῶν; μήπως ἦτο ὁ θυμὸς σου κατὰ τῶν ποταμῶν; ἤ ἡ ὀργή σου κατὰ τῆς θαλάσσης, ὥστε ἐπέβης ἐπὶ τοὺς ἵππους σου καὶ ἐπὶ τὰς ἁμάξας σου πρὸς σωτηρίαν;
9Ἐσύρθη ἔξω τὸ τόξον σου, καθὼς μεθ᾿ ὅρκου ἀνήγγειλας εἰς τὰς φυλάς. [Διάψαλμα.] Σὺ διέσχισας τὴν γῆν εἰς ποταμούς.10Σὲ εἶδον τὰ ὄρη καὶ ἐτρόμαξαν. Κατακλυσμὸς ὑδάτων ἐπῆλθεν· ἡ ἄβυσσος ἀνέπεμψε τὴν φωνήν αὑτῆς, ἀνύψωσε τὰς χεῖρας αὑτῆς.
11Ὁ ἥλιος καὶ ἡ σελήνη ἐστάθησαν ἐν τῷ κατοικητηρίῳ αὑτῶν· ἐν τῷ φωτὶ τῶν βελῶν σου περιεπάτουν, ἐν τῇ λάμψει τῆς ἀστραπτούσης λόγχης σου.12Ἐν ἀγανακτήσει διῆλθες τὴν γῆν, ἐν θυμῷ κατεπάτησας τὰ ἔθνη.
13Ἐξῆλθες εἰς σωτηρίαν τοῦ λαοῦ σου, εἰς σωτηρίαν τοῦ χριστοῦ σου· ἐπάταξας τὸν ἀρχηγὸν τοῦ οἴκου τῶν ἀσεβῶν, ἀπεκάλυψας τὰ θεμέλια ἕως βάθους. [Διάψαλμα.]14Διεπέρασας μὲ τὰς λόγχας αὐτοῦ τὴν κεφαλήν τῶν στραταρχῶν αὐτοῦ· ἐφώρμησαν ὡς ἀνεμοστρόβιλος διὰ νὰ μή διασκορπίσωσιν· ἡ ἀγαλλίασις αὐτῶν ἦτο ὡς ἐὰν ἔμελλον κρυφίως νὰ καταφάγωσι τὸν πτωχόν.
15Διέβης διὰ τῆς θαλάσσης μετὰ τῶν ἵππων σου, διὰ σωρῶν ὑδάτων πολλῶν.16Ἤκουσα, καὶ τὰ ἐντόσθιά μου συνεταράχθησαν· τὰ χείλη μου ἔτρεμον εἰς τὴν φωνήν· ἡ σαθρότης εἰσῆλθεν εἰς τὰ ὀστᾶ μου, καὶ ὑποκάτω μου ἔλαβον τρόμον· πλήν ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῆς θλίψεως θέλω ἀναπαυθῆ, ὅταν ἀναβῇ κατὰ τοῦ λαοῦ ὁ μέλλων νὰ ἐκπορθήσῃ αὐτόν.
Δευ, Νοε 13, 2023
Χωρίο: Β' Βασιλέων 4:4-17
Διάρκεια: 42 Λεπτά 28 Δευτερόλεπτα
1Γυνή δὲ τις ἐκ τῶν γυναικῶν τῶν υἱῶν τῶν προφητῶν ἐβόα πρὸς τὸν Ἐλισσαιέ, λέγουσα, Ὁ δοῦλός σου ὁ ἀνήρ μου ἀπέθανε· καὶ σὺ ἐξεύρεις ὅτι ὁ δοῦλός σου ἐφοβεῖτο τὸν Κύριον· καὶ ὁ δανειστής ἦλθε νὰ λάβῃ τοὺς δύο υἱοὺς μου εἰς ἑαυτὸν διὰ δούλους.
2Καὶ εἶπε πρὸς αὐτήν ὁ Ἐλισσαιέ, Τί νὰ σοὶ κάμω; φανέρωσόν μοι τί ἔχεις ἐν τῷ οἴκῳ σου; Ἡ δὲ εἶπεν, Ἡ δούλη σου δὲν ἔχει οὐδὲν ἐν τῷ οἴκῳ, εἰμή ἕν ἀγγεῖον ἐλαίου.3Καὶ εἶπεν, Ὕπαγε, δανείσθητι ἔξωθεν ἀγγεῖα παρὰ πάντων τῶν γειτόνων σου, ἀγγεῖα κενά· δανείσθητι οὐχὶ ὀλίγα·4εἴσελθε ἔπειτα καὶ κλεῖσον τὴν θύραν ὄπισθέν σου καὶ ὄπισθεν τῶν υἱῶν σου, καὶ χύσον ἐκ τοῦ ἐλαίου εἰς πάντα τὰ σκεύη ἐκεῖνα, καὶ τὰ γεμιζόμενα θὲς κατὰ μέρος.
5Ἀνεχώρησε λοιπὸν ἀπ᾿ αὐτοῦ καὶ ἔκλεισε θύραν ὄπισθεν αὑτῆς καὶ ὄπισθεν τῶν υἱῶν αὑτῆς· καὶ ἐκεῖνοι μὲν ἐπλησίαζον εἰς αὐτήν τὰ ἀγγεῖα, αὐτή δὲ ἐνέχεε.6Καὶ ἀφοῦ ἐγέμισαν τὰ ἀγγεῖα, εἶπε πρὸς τὸν υἱὸν αὑτῆς, Φέρε μοι καὶ ἄλλο ἀγγεῖον. Ὁ δὲ εἶπε πρὸς αὐτήν, Δὲν εἶναι ἄλλο ἀγγεῖον. Καὶ ἐστάθη τὸ ἔλαιον.
7Τότε ἦλθε καὶ ἀπήγγειλε πρὸς τὸν ἄνθρωπον τοῦ Θεοῦ. Καὶ ἐκεῖνος εἶπεν, Ὕπαγε, πώλησον τὸ ἔλαιον καὶ πλήρωσον τὸ χρέος σου καὶ ζῆσον μὲ τὸ ὑπόλοιπον, σὺ καὶ τὰ τέκνα σου.
8Καὶ ἐν ἡμέρᾳ τινὶ διέβαινεν ὁ Ἐλισσαιὲ εἰς Σουνάμ, ὅπου ἦτο γυνή τις μεγάλη, καὶ αὐτή ἐκράτησεν αὐτὸν διὰ νὰ φάγῃ ἄρτον. Καὶ ὁσάκις διέβαινεν, ἔστρεφεν ἐκεῖ διὰ νὰ φάγῃ ἄρτον.9Καὶ εἶπεν ἡ γυνή πρὸς τὸν ἄνδρα αὑτῆς, Ἰδοὺ τώρα, γνωρίζω ὅτι εἶναι ἅγιος ἄνθρωπος τοῦ Θεοῦ οὗτος, ὅστις πάντοτε διαβαίνει πρὸς ἡμᾶς·10ἄς κάμωμεν, παρακαλῶ, μικρὸν ὑπερῷον ἐπὶ τοῦ τοίχου· καὶ ἄς βάλωμεν ἐκεῖ δι᾿ αὐτὸν κλίνην καὶ τράπεζαν καὶ καθέδραν καὶ λύχνον, διὰ νὰ στρέφῃ ἐκεῖ, ὅταν ἔρχηται πρὸς ἡμᾶς.
11Καὶ ἐν ἡμέρᾳ τινὶ ἦλθεν ἐκεῖ καὶ ἔστρεψεν εἰς τὸ ὑπερῷον καὶ ἐκοιμήθη ἐκεῖ.12Καὶ εἶπε πρὸς Γιεζεὶ τὸν ὑπηρέτην αὑτοῦ, Κάλεσον τὴν Σουναμίτιν ταύτην. Καὶ ὅτε ἐκάλεσεν αὐτήν, ἐστάθη ἔμπροσθεν αὐτοῦ.13Καὶ εἶπε πρὸς αὐτόν, Εἰπὲ τώρα πρὸς αὐτήν, Ἰδού, σὺ ἔλαβες πάσας ταύτας τὰς φροντίδας ὑπὲρ ἡμῶν· τί νὰ κάμω πρὸς σέ; ἔχεις τί νὰ εἴπῃς πρὸς τὸν βασιλέα ἤ πρὸς τὸν ἀρχιστράτηγον; Ἡ δὲ ἀπεκρίθη, Ἐγὼ κατοικῶ μεταξὺ τοῦ λαοῦ μου.
14Καὶ εἶπε, Τί λοιπὸν νὰ κάμω δι᾿ αὐτήν; Καὶ ὁ Γιεζεὶ ἀπεκρίθη, Ἀληθῶς, αὐτή δὲν ἔχει τέκνον, καὶ ὁ ἀνήρ αὐτῆς εἶναι γέρων.15Καὶ εἶπε, Κάλεσον αὐτήν. Καὶ ὅτε ἐκάλεσεν αὐτήν, ἐστάθη εἰς τὴν θύραν.16Καὶ εἶπε, Τὸ ἐρχόμενον ἔτος, κατὰ τοῦτον τὸν καιρόν, θέλεις ἔχει υἱὸν εἰς τὰς ἀγκάλας σου. Ἡ δὲ εἶπε, Μή, κύριέ μου, ἄνθρωπε τοῦ Θεοῦ, μή ψευσθῇς πρὸς τὴν δούλην σου.
17Καί ἡ γυνή συνέλαβε καὶ ἐγέννησεν υἱὸν τὸ ἐρχόμενον ἔτος, κατὰ τὸν καιρὸν ἐκεῖνον τὸν ὁποῖον εἶπε πρὸς αὐτήν ὁ Ἐλισσαιέ.
Δευ, Οκτ 09, 2023
Χωρίο: Κατά Ιωάννην 7:11-53
Διάρκεια: 48 Λεπτά 22 Δευτερόλεπτα
11Οἱ Ἰουδαῖοι λοιπὸν ἐζήτουν αὐτὸν ἐν τῇ ἑορτῇ καὶ ἔλεγον· Ποῦ εἶναι ἐκεῖνος;12Καὶ ἦτο πολὺς γογγυσμὸς περὶ αὐτοῦ μεταξὺ τῶν ὄχλων. Ἄλλοι μὲν ἔλεγον ὅτι εἶναι καλός· ἄλλοι δὲ ἔλεγον, Οὐχί, ἀλλὰ πλανᾷ τὸν ὄχλον.13Οὐδεὶς ὅμως ἐλάλει παρρησίᾳ περὶ αὐτοῦ διὰ τὸν φόβον τῶν Ἰουδαίων.
14Καὶ ἐνῷ ἡ ἑορτή ἦτο ἤδη περὶ τὰ μέσα, ἀνέβη ὁ Ἰησοῦς εἰς τὸ ἱερὸν καὶ ἐδίδασκε.15Καὶ ἐθαύμαζον οἱ Ἰουδαῖοι, λέγοντες· Πῶς οὗτος ἐξεύρει γράμματα, ἐνῷ δὲν ἔμαθεν;16Ἀπεκρίθη πρὸς αὐτοὺς ὁ Ἰησοῦς καὶ εἶπεν· Ἡ ἰδική μου διδαχή δὲν εἶναι ἐμοῦ, ἀλλὰ τοῦ πέμψαντός με. 17Ἐὰν τις θέλῃ νὰ κάμῃ τὸ θέλημα αὐτοῦ, θέλει γνωρίσει περὶ τῆς διδαχῆς, ἄν ἦναι ἐκ τοῦ Θεοῦ ἤ ἄν ἐγὼ λαλῶ ἀπ᾿ ἐμαυτοῦ.18Ὅστις λαλεῖ ἀφ᾿ ἑαυτοῦ, ζητεῖ τὴν δόξαν τὴν ἰδικήν αὑτοῦ, ὅστις ὅμως ζητεῖ τὴν δόξαν τοῦ πέμψαντος αὐτόν, οὗτος εἶναι ἀληθής, καὶ ἀδικία ἐν αὐτῷ δὲν ὑπάρχει.19Ὁ Μωϋσῆς δὲν σᾶς ἔδωκε τὸν νόμον; καὶ οὐδεὶς ἀπὸ σᾶς ἐκπληροῖ τὸν νόμον. Διὰ τί ζητεῖτε νὰ μὲ θανατώσητε;20Ἀπεκρίθη ὁ ὄχλος καὶ εἶπε· Δαιμόνιον ἔχεις· τίς ζητεῖ νὰ σὲ θανατώσῃ;21Ἀπεκρίθη ὁ Ἰησοῦς καὶ εἶπε πρὸς αὐτούς· Ἕν ἔργον ἔκαμον, καὶ πάντες θαυμάζετε.22Διὰ τοῦτο ὁ Μωϋσῆς σᾶς ἔδωκε τὴν περιτομήν, οὐχὶ ὅτι εἶναι ἐκ τοῦ Μωϋσέως, ἀλλ᾿ ἐκ τῶν πατέρων, καὶ ἐν σαββάτῳ περιτέμνετε ἄνθρωπον.23Ἐὰν λαμβάνῃ ἄνθρωπος περιτομήν ἐν σαββάτῳ, διὰ νὰ μή λυθῇ ὁ νόμος τοῦ Μωϋσέως, ὀργίζεσθε κατ᾿ ἐμοῦ διότι ἔκαμον ὁλόκληρον ἄνθρωπον ὑγιῇ ἐν σαββάτω;24Μή κρίνετε κατ᾿ ὄψιν, ἀλλὰ τὴν δικαίαν κρίσιν κρίνατε.
25Ἔλεγον λοιπὸν τινὲς ἐκ τῶν Ἱεροσολυμιτῶν· Δὲν εἶναι οὗτος, τὸν ὁποῖον ζητοῦσι νὰ θανατώσωσι;26Καὶ ἰδού, παρρησίᾳ λαλεῖ, καὶ δὲν λέγουσι πρὸς αὐτὸν οὐδέν. Μήπως τῳόντι ἐγνώρισαν οἱ ἄρχοντες ὅτι οὗτος εἶναι ἀληθῶς ὁ Χριστός;27Ἀλλὰ τοῦτον ἐξεύρομεν πόθεν εἶναι· ὁ δὲ Χριστὸς ὅταν ἔρχεται, οὐδεὶς γινώσκει πόθεν εἶναι.28Ἐφώναξε λοιπὸν ὁ Ἰησοῦς, διδάσκων ἐν τῷ ἱερῷ, καὶ εἶπε· Καὶ ἐμὲ ἐξεύρετε καὶ πόθεν εἶμαι ἐξεύρετε· καὶ ἀπ᾿ ἐμαυτοῦ δὲν ἦλθον, ἀλλ᾿ εἶναι ἀληθινὸς ὁ πέμψας με, τὸν ὁποῖον σεῖς δὲν ἐξεύρετε·29ἐγὼ ὅμως ἐξεύρω αὐτόν, διότι παρ᾿ αὐτοῦ εἶμαι καὶ ἐκεῖνος μὲ ἀπέστειλεν.30Ἐζήτουν λοιπὸν νὰ πιάσωσιν αὐτόν, καὶ οὐδεὶς ἐπέβαλεν ἐπ᾿ αὐτὸν τὴν χεῖρα, διότι δὲν εἶχεν ἐλθεῖ ἔτι ἡ ὥρα αὐτοῦ. 31Πολλοὶ δὲ ἐκ τοῦ ὄχλου ἐπίστευσαν εἰς αὐτὸν καὶ ἔλεγον ὅτι ὁ Χριστὸς ὅταν ἔλθῃ, μήπως θέλει κάμει θαύματα πλειότερα τούτων, τὰ ὁποῖα οὗτος ἔκαμεν;
32Ἤκουσαν οἱ Φαρισαῖοι τὸν ὄχλον ὅτι ἐγόγγυζε ταῦτα περὶ αὐτοῦ, καὶ ἀπέστειλαν οἱ Φαρισαῖοι καὶ οἱ ἀρχιερεῖς ὑπηρέτας διὰ νὰ πιάσωσιν αὐτόν.33Εἶπε λοιπὸν πρὸς αὐτοὺς ὁ Ἰησοῦς· Ἔτι ὀλίγον καιρὸν εἶμαι μεθ᾿ ὑμῶν, καὶ ὑπάγω πρὸς τὸν πέμψαντά με.34Θέλετε μὲ ζητήσει καὶ δὲν θέλετε μὲ εὑρεῖ· καὶ ὅπου εἶμαι ἐγώ, σεῖς δὲν δύνασθε νὰ ἔλθητε.35Εἶπον λοιπὸν οἱ Ἰουδαῖοι πρὸς ἀλλήλους· Ποῦ μέλλει οὗτος νὰ ὑπάγῃ, ὥστε ἡμεῖς δὲν θέλομεν εὑρεῖ αὐτόν; Μήπως μέλλει νὰ ὑπάγῃ εἰς τοὺς διεσπαρμένους μεταξὺ τῶν Ἑλλήνων καὶ νὰ διδάσκῃ τοὺς Ἕλληνας;36Τίς εἶναι οὗτος ὁ λόγος τὸν ὁποῖον εἶπε, Θέλετε μὲ ζητήσει καὶ δὲν θέλετε μὲ εὑρεῖ, καὶ, Ὅπου εἶμαι ἐγώ, σεῖς δὲν δύνασθε νὰ ἔλθητε;
37Κατὰ δὲ τὴν τελευταίαν ἡμέραν τὴν μεγάλην τῆς ἑορτῆς ἵστατο ὁ Ἰησοῦς καὶ ἔκραξε λέγων· Ἐὰν τις διψᾷ, ἄς ἔρχηται πρὸς ἐμὲ καὶ ἄς πίνῃ.38Ὅστις πιστεύει εἰς ἐμέ, καθὼς εἶπεν ἡ γραφή, ποταμοὶ ὕδατος ζῶντος θέλουσι ῥεύσει ἐκ τῆς κοιλίας αὐτοῦ.39Τοῦτο δὲ εἶπε περὶ τοῦ Πνεύματος, τὸ ὁποῖον ἔμελλον νὰ λαμβάνωσιν οἱ πιστεύοντες εἰς αὐτόν· διότι δὲν ἦτο ἔτι δεδομένον Πνεῦμα Ἃγιον, ἐπειδή ὁ Ἰησοῦς ἔτι δὲν ἐδοξάσθη.
40Πολλοὶ λοιπὸν ἐκ τοῦ ὄχλου ἀκούσαντες τὸν λόγον, ἔλεγον· Οὗτος εἶναι ἀληθῶς ὁ προφήτης.41Ἄλλοι ἔλεγον· Οὗτος εἶναι ὁ Χριστός. Ἄλλοι δὲ ἔλεγον· Μή γὰρ ἐκ τῆς Γαλιλαίας ἔρχεται ὁ Χριστός;42Δὲν εἶπεν ἡ γραφή ὅτι ἐκ τοῦ σπέρματος τοῦ Δαβὶδ καὶ ἀπὸ τῆς κώμης Βηθλεέμ, ὅπου ἦτο ὁ Δαβίδ, ἔρχεται ὁ Χριστός;43Σχίσμα λοιπὸν ἔγεινε μεταξὺ τοῦ ὄχλου δι᾿ αὐτόν.44Τινὲς δὲ ἐξ αὐτῶν ἤθελον νὰ πιάσωσιν αὐτόν, ἀλλ᾿ οὐδεὶς ἐπέβαλεν ἐπ᾿ αὐτὸν τὰς χεῖρας.
45Ἦλθον λοιπὸν οἱ ὑπηρέται πρὸς τοὺς ἀρχιερεῖς καὶ Φαρισαίους, καὶ ἐκεῖνοι εἶπον πρὸς αὐτούς· Διὰ τί δὲν ἐφέρετε αὐτόν;46Ἀπεκρίθησαν οἱ ὑπηρέται· Οὐδέποτε ἐλάλησεν ἄνθρωπος οὕτω, καθὼς οὗτος ὁ ἄνθρωπος.47Ἀπεκρίθησαν λοιπὸν πρὸς αὐτοὺς οἱ Φαρισαῖοι· Μήπως καὶ σεῖς ἐπλανήθητε;48Μήπως τίς ἐκ τῶν ἀρχόντων ἐπίστευσεν εἰς αὐτὸν ἤ ἐκ τῶν Φαρισαίων;49Ἀλλ᾿ ὁ ὄχλος οὗτος, ὅστις δὲν γνωρίζει τὸν νόμον, εἶναι ἐπικατάρατοι.50Λέγει ὁ Νικόδημος πρὸς αὐτούς, ὁ ἐλθὼν πρὸς αὐτὸν διὰ νυκτός, εἷς ὤν ἐξ αὐτῶν.51Μήπως ὁ νόμος ἡμῶν κρίνει τὸν ἄνθρωπον, ἐὰν δὲν ἀκούσῃ παρ᾿ αὐτοῦ πρότερον καὶ μάθῃ τί πράττει;52Ἀπεκρίθησαν καὶ εἶπον πρὸς αὐτόν· Μήπως καὶ σὺ ἐκ τῆς Γαλιλαίας εἶσαι; ἐρεύνησον καὶ ἴδε ὅτι προφήτης ἐκ τῆς Γαλιλαίας δὲν ἠγέρθη.53Καὶ ὑπῆγεν ἕκαστος εἰς τὸν οἶκον αὑτοῦ.
Δευ, Αυγ 07, 2023
Χωρίο: Κατά Λουκάν 12:11-31
Διάρκεια: 38 Λεπτά 26 Δευτερόλεπτα
11 Ὅταν δὲ σᾶς φέρωσιν εἰς τὰς συναγωγὰς καὶ τὰς ἀρχὰς καὶ τὰς ἐξουσίας, μή μεριμνᾶτε πῶς ἤ τί νὰ ἀπολογηθῆτε, ἤ τί νὰ εἴπητε·12 διότι τὸ Ἃγιον Πνεῦμα θέλει σᾶς διδάξει ἐν αὐτῇ τῇ ὥρᾳ τί πρέπει νὰ εἴπητε.
13 Εἶπε δὲ τίς πρὸς αὐτὸν ἐκ τοῦ ὄχλου· Διδάσκαλε, εἰπὲ πρὸς τὸν ἀδελφὸν μου νὰ μοιρασθῇ μετ᾿ ἐμοῦ τὴν κληρονομίαν.14 Ὁ δὲ εἶπε πρὸς αὐτόν· Ἄνθρωπε, τίς μὲ κατέστησε δικαστήν ἤ μεριστήν ἐφ᾿ ὑμᾶς;15 Καὶ εἶπε πρὸς αὐτούς· Προσέχετε καὶ φυλάττεσθε ἀπὸ τῆς πλεονεξίας· διότι ἐὰν τις ἔχῃ περισσά, ἡ ζωή αὐτοῦ δὲν συνίσταται ἐκ τῶν ὑπαρχόντων αὐτοῦ.16 Εἶπε δὲ πρὸς αὐτοὺς παραβολήν, λέγων· Ἀνθρώπου τινὸς πλουσίου ηὐτύχησαν τὰ χωράφια·17 Καὶ διελογίζετο ἐν ἑαυτῷ λέγων· Τί νὰ κάμω, διότι δὲν ἔχω ποῦ νὰ συνάξω τοὺς καρποὺς μου;18 Καὶ εἶπε· Τοῦτο θέλω κάμει· θέλω χαλάσει τὰς ἀποθήκας μου καὶ θέλω οἰκοδομήσει μεγαλητέρας καὶ συνάξει ἐκεῖ πάντα τὰ γεννήματά μου καὶ τὰ ἀγαθὰ μου,19 καὶ θέλω εἰπεῖ πρὸς τὴν ψυχήν μου· Ψυχή, ἔχεις πολλὰ ἀγαθὰ ἐναποτεταμιευμένα δι᾿ ἔτη πολλά· ἀναπαύου, φάγε, πίε, εὐφραίνου.20 Εἶπε δὲ πρὸς αὐτὸν ὁ Θεός· Ἄφρον, ταύτην τὴν νύκτα τὴν ψυχήν σου ἀπαιτοῦσιν ἀπὸ σοῦ· ὅσα δὲ ἡτοίμασας, τίνος θέλουσιν εἶσθαι;
21 Οὕτω θέλει εἶσθαι ὅστις θησαυρίζει εἰς ἑαυτὸν καὶ δὲν πλουτεῖ εἰς Θεόν.
22 Εἶπε δὲ πρὸς τοὺς μαθητὰς αὑτοῦ· Διὰ τοῦτο λέγω πρὸς ἐσᾶς, Μή μεριμνᾶτε διὰ τὴν ζωήν σας, τί νὰ φάγητε, μηδὲ διὰ τὸ σῶμα, τί νὰ ἐνδυθῆτε.23 Ἡ ζωή εἶναι τιμιώτερον τῆς τροφῆς καὶ τὸ σῶμα τοῦ ἐνδύματος.24 Παρατηρήσατε τοὺς κόρακας, ὅτι δὲν σπείρουσιν οὐδὲ θερίζουσιν, οἵτινες δὲν ἔχουσι ταμεῖον οὐδὲ ἀποθήκην, καὶ ὁ Θεὸς τρέφει αὐτούς· πόσῳ μᾶλλον σεῖς διαφέρετε τῶν πτηνῶν.25 Καὶ τίς ἐξ ὑμῶν μεριμνῶν δύναται νὰ προσθέσῃ εἰς τὸ ἀνάστημα αὑτοῦ μίαν πήχυν;26 Ἐὰν λοιπὸν οὐδὲ τὸ ἐλάχιστον δύνασθε, τί μεριμνᾶτε περὶ τῶν λοιπῶν;27 Παρατηρήσατε τὰ κρίνα πῶς αὐξάνουσι· δὲν κοπιάζουσιν οὐδὲ κλώθουσι· σᾶς λέγω ὅμως, οὐδὲ ὁ Σολομὼν ἐν πάσῃ τῇ δόξῃ αὑτοῦ ἐνεδύθη ὡς ἕν τούτων.28 Ἀλλ᾿ ἐὰν τὸν χόρτον, ὅστις σήμερον εἶναι ἐν τῷ ἀγρῷ καὶ αὔριον ῥίπτεται εἰς κλίβανον, ὁ Θεὸς ἐνδύῃ οὕτω, πόσῳ μᾶλλον ἐσᾶς, ὀλιγόπιστοι.29 Καὶ σεῖς μή ζητεῖτε τί νὰ φάγητε ἤ τί νὰ πίητε, καὶ μή ἦσθε μετέωροι·30 διότι ταῦτα πάντα ζητοῦσι τὰ ἔθνη τοῦ κόσμου· ὑμῶν δὲ ὁ Πατήρ ἐξεύρει ὅτι ἔχετε χρείαν τούτων·31 πλήν ζητεῖτε τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ, καὶ ταῦτα πάντα θέλουσι σᾶς προστεθῆ.
Δευ, Ιουν 12, 2023
Χωρίο: Πράξεις των Αποστόλων 3:1-26
Διάρκεια: 45 Λεπτά 9 Δευτερόλεπτα
1Ἀνέβαινον δὲ ὁμοῦ ὁ Πέτρος καὶ Ἰωάννης εἰς τὸ ἱερὸν κατὰ τὴν ὥραν τῆς προσευχῆς τὴν ἐννάτην.2 Καὶ ἄνθρωπός τις χωλὸς ὑπάρχων ἐκ κοιλίας μητρὸς αὑτοῦ ἐβαστάζετο, τὸν ὁποῖον ἔθετον καθ᾿ ἡμέραν πρὸς τὴν θύραν τοῦ ἱεροῦ τὴν λεγομένην Ὡραίαν, διὰ νὰ ζητῇ ἐλεημοσύνην παρὰ τῶν εἰσερχομένων εἰς τὸ ἱερόν·3 οὗτος ἰδὼν τὸν Πέτρον καὶ Ἰωάννην μέλλοντας νὰ εἰσέλθωσιν εἰς τὸ ἱερόν, ἐζήτει νὰ λάβῃ ἐλεημοσύνην.4 Ἀτενίσας δὲ εἰς αὐτὸν ὁ Πέτρος μετὰ τοῦ Ἰώαννου, εἶπε· Βλέψον εἰς ἡμᾶς.5 Καὶ ἐκεῖνος ἔβλεπεν αὐτοὺς μετὰ προσοχῆς, προσμένων νὰ λάβῃ τι παρ᾿ αὐτῶν.6 Ὁ δὲ Πέτρος εἶπεν· Ἀργύριον καὶ χρυσίον ἐγὼ δὲν ἔχω· ἀλλ᾿ ὅ, τι ἔχω, τοῦτο σοὶ δίδω· ἐν τῷ ὀνόματι τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ τοῦ Ναζωραίου σηκώθητι καὶ περιπάτει.7 Καὶ πιάσας αὐτὸν ἀπὸ τῆς δεξιᾶς χειρὸς ἐσήκωσε· καὶ παρευθὺς ἐστερεώθησαν αἱ βάσεις καὶ τὰ σφυρὰ τῶν ποδῶν αὐτοῦ,8 καὶ ἀναπηδήσας ἐστάθη ὄρθιος καὶ περιεπάτει, καὶ εἰσῆλθε μετ᾿ αὐτῶν εἰς τὸ ἱερὸν περιπατῶν καὶ πηδῶν καὶ δοξάζων τὸν Θεόν.9 Καὶ εἶδεν αὐτὸν πᾶς ὁ λαὸς περιπατοῦντα καὶ δοξάζοντα τὸν Θεόν·10 καὶ ἐγνώριζον αὐτὸν ὅτι οὗτος ἦτο ὁ καθήμενος διὰ ἐλεημοσύνην εἰς τὴν Ὡραίαν πύλην τοῦ ἱεροῦ, καὶ ἐπλήσθησαν ἀπὸ θάμβους καὶ ἐκστάσεως διὰ τὸ γεγονὸς εἰς αὐτόν.
11 Καὶ ἐνῷ ὁ ἰατρευθεὶς χωλὸς ἐκράτει τὸν Πέτρον καὶ Ἰωάννην, συνέδραμε πρὸς αὐτοὺς πᾶς ὁ λαὸς εἰς τὴν στοὰν τὴν λεγομένην Σολομῶντος ἔκθαμβοι.12 Ἰδὼν δὲ ὁ Πέτρος, ἀπεκρίθη πρὸς τὸν λαόν· Ἄνδρες Ἰσραηλῖται, τί θαυμάζετε διὰ τοῦτο, ἤ τί ἀτενίζετε εἰς ἡμᾶς, ὡς ἐὰν ἐκάμομεν ἀπὸ ἰδίας ἡμῶν δυνάμεως ἤ εὐσεβείας νὰ περιπατῇ αὐτός; 13 Ὁ Θεὸς τοῦ Ἀβραὰμ καὶ Ἰσαὰκ καὶ Ἰακώβ, ὁ Θεὸς τῶν πατέρων ἡμῶν, ἐδόξασε τὸν Υἱὸν αὑτοῦ Ἰησοῦν, τὸν ὁποῖον σεῖς παρεδώκατε καὶ ἠρνήθητε αὐτὸν ἐνώπιον τοῦ Πιλάτου, ἐνῷ ἐκεῖνος ἔκρινε νὰ ἀπολύσῃ αὐτόν.14 Σεῖς ὅμως τὸν ἅγιον καὶ δίκαιον ἠρνήθητε, καὶ ἐζητήσατε ἄνδρα φονέα νὰ χαρισθῇ εἰς ἐσᾶς,15 τὸν δὲ ἀρχηγὸν τῆς ζωῆς ἐθανατώσατε, τὸν ὁποῖον ὁ Θεὸς ἀνέστησεν ἐκ νεκρῶν, τοῦ ὁποίου ἡμεῖς εἴμεθα μάρτυρες. 16 Καὶ διὰ τῆς εἰς τὸ ὄνομα αὐτοῦ πίστεως τοῦτον, τὸν ὁποῖον θεωρεῖτε καὶ γνωρίζετε, τὸ ὄνομα αὐτοῦ ἐστερέωσε, καὶ ἡ πίστις ἡ δι᾿ αὐτοῦ ἔδωκεν εἰς αὐτὸν τὴν τελείαν ταύτην ὑγείαν ἐνώπιον πάντων ὑμῶν.
17 Καὶ τώρα, ἀδελφοί, ἐξεύρω ὅτι ἐπράξατε κατὰ ἄγνοιαν, καθὼς καὶ οἱ ἄρχοντές σας·18 ὁ δὲ Θεὸς ὅσα προεῖπε διὰ στόματος πάντων τῶν προφητῶν αὐτοῦ ὅτι ὁ Χριστὸς ἔμελλε νὰ πάθῃ, ἐξεπλήρωσεν οὕτω.19 Μετανοήσατε λοιπὸν καὶ ἐπιστρέψατε, διὰ νὰ ἐξαλειφθῶσιν αἱ ἁμαρτίαι σας, διὰ νὰ ἔλθωσι καιροὶ ἀναψυχῆς ἀπὸ τῆς παρουσίας τοῦ Κυρίου,20 καὶ ἀποστείλῃ τὸν προκεκηρυγμένον εἰς ἐσᾶς Ἰησοῦν Χριστόν,21 τὸν ὁποῖον πρέπει νὰ δεχθῇ ὁ οὐρανὸς μέχρι τῶν καιρῶν τῆς ἀποκαταστάσεως πάντων, ὅσα ἐλάλησεν ὁ Θεὸς ἀπ᾿ αἰῶνος διὰ στόματος πάντων τῶν ἁγίων αὐτοῦ προφητῶν.22 Διότι ὁ Μωϋσῆς εἶπε πρὸς τοὺς πατέρας Ὅτι Κύριος ὁ Θεὸς σας θέλει ἀναστήσει εἰς ἐσᾶς προφήτην ἐκ τῶν ἀδελφῶν σας ὡς ἐμέ· αὐτοῦ θέλετε ἀκούει κατὰ πάντα ὅσα ἄν λαλήσῃ πρὸς ἐσᾶς.23 Καὶ πᾶσα ψυχή, ἥτις δὲν ἀκούσῃ τοῦ προφήτου ἐκείνου, θέλει ἐξολοθρευθῆ ἐκ τοῦ λαοῦ.24 Καὶ πάντες δὲ οἱ προφῆται ἀπὸ Σαμουήλ καὶ τῶν καθεξῆς, ὅσοι ἐλάλησαν, προανήγγειλαν καὶ τὰς ἡμέρας ταύτας.25 Σεῖς εἶσθε υἱοὶ τῶν προφητῶν καὶ τῆς διαθήκης, τὴν ὁποίαν ἔκαμεν ὁ Θεὸς πρὸς τοὺς πατέρας ἡμῶν, λέγων πρὸς τὸν Ἀβραάμ· Καὶ ἐν τῷ σπέρματί σου θέλουσιν εὐλογηθῆ πᾶσαι αἱ φυλαὶ τῆς γῆς.26 Πρὸς ἐσᾶς πρῶτον ὁ Θεὸς ἀναστήσας τὸν Υἱὸν αὑτοῦ Ἰησοῦν ἀπέστειλεν αὐτὸν διὰ νὰ σᾶς εὐλογῇ ὅταν ἐπιστρέφητε ἕκαστος ἀπὸ τῶν πονηριῶν ὑμῶν.
