Γκοτσόπουλος Νικόλαος

4Καὶ ὑπῆγεν ὁ βασιλεὺς εἰς Γαβαών, διὰ νὰ θυσιάσῃ ἐκεῖ· διότι ἐκεῖνος ἦτο ὁ ὑψηλὸς τόπος ὁ μέγας· χίλια ὁλοκαυτώματα προσέφερεν ὁ Σολομὼν ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον ἐκεῖνο.5Ἐφάνη δὲ ὁ Κύριος ἐν Γαβαὼν εἰς τὸν Σολομῶντα καθ᾿ ὕπνον διὰ νυκτός· καὶ εἶπεν ὁ Θεός, Ζήτησον τί νὰ σοὶ δώσω.6Ὁ δὲ Σολομὼν εἶπε, Σύ ἔκαμες μέγα ἔλεος πρὸς τὸν δοῦλόν σου Δαβὶδ τὸν πατέρα μου, ἐπειδή περιεπάτησεν ἐνώπιόν σου ἐν ἀληθείᾳ καὶ ἐν δικαιοσύνῃ καὶ ἐν εὐθύτητι καρδίας μετὰ σοῦ· καὶ ἐφύλαξας εἰς αὐτὸν τὸ μέγα τοῦτο ἔλεος καὶ ἔδωκας εἰς αὐτὸν υἱὸν καθήμενον ἐπὶ τοῦ θρόνου αὐτοῦ, καθὼς τὴν ἡμέραν ταύτην·7καὶ τώρα, Κύριε Θεέ μου, σὺ ἔκαμες τὸν δοῦλόν σου βασιλέα ἀντὶ Δαβὶδ τοῦ πατρὸς μου· καὶ ἐγὼ εἶμαι παιδάριον μικρόν· δὲν ἐξεύρω πῶς νὰ ἐξέρχωμαι καὶ νὰ εἰσέρχωμαι·8καὶ ὁ δοῦλός σου εἶναι ἐν μέσῳ τοῦ λαοῦ σου, τὸν ὁποῖον ἐξέλεξας, λαοῦ μεγάλου, ὅστις ἐκ τοῦ πλήθους δὲν δύναται νὰ ἀριθμηθῇ οὐδὲ νὰ λογαριασθῇ·9δὸς λοιπὸν εἰς τὸν δοῦλόν σου καρδίαν νοήμονα εἰς τὸ νὰ κρίνῃ τὸν λαὸν σου, διὰ νὰ διακρίνω μεταξὺ καλοῦ καὶ κακοῦ· διότι τίς δύναται νὰ κρίνῃ τὸν λαὸν σου τοῦτον τὸν μέγαν; 10Καὶ ἤρεσεν ὁ λόγος εἰς τὸν Κύριον, ὅτι ὁ Σολομὼν ἐζήτησε τὸ πρᾶγμα τοῦτο.11Καὶ εἶπεν ὁ Θεὸς πρὸς αὐτόν, Ἐπειδή ἐζήτησας τὸ πρᾶγμα τοῦτο, καὶ δὲν ἐζήτησας εἰς σεαυτὸν πολυζωΐαν, καὶ δὲν ἐζήτησας εἰς σεαυτὸν πλούτη, καὶ δὲν ἐζήτησας τὴν ζωήν τῶν ἐχθρῶν σου, ἀλλ᾿ ἐζήτησας εἰς σεαυτὸν σύνεσιν διὰ νὰ ἐννοῇς κρίσιν,12ἰδού, ἔκαμα κατὰ τοὺς λόγους σου· ἰδού, ἔδωκα εἰς σὲ καρδίαν σοφήν καὶ συνετήν, ὥστε δὲν ἐστάθη πρότερόν σου ὅμοιός σου, οὐδὲ μετὰ σὲ θέλει ἀναστηθῇ ὅμοιός σου·13ἔτι δὲ ἔδωκα εἰς σὲ καὶ ὅ, τι δὲν ἐζήτησας, καὶ πλοῦτον καὶ δόξαν, ὥστε μεταξὺ τῶν βασιλέων δὲν θέλει εἶσθαι οὐδεὶς ὅμοιός σου καθ᾿ ὅλας τὰς ἡμέρας σου·14καὶ ἐὰν περιπατῇς εἰς τὰς ὁδοὺς μου, φυλάττων τὰ διατάγματά μου καὶ τὰς ἐντολὰς μου, καθὼς περιεπάτησε Δαβὶδ ὁ πατήρ σου, τότε θέλω μακρύνει τὰς ἡμέρας σου. 15Καὶ ἐξύπνησεν ὁ Σολομών· καὶ ἰδού, ἦτο ἐνύπνιον. Καὶ ἦλθεν εἰς Ἱερουσαλήμ καὶ ἐστάθη ἐνώπιον τῆς κιβωτοῦ τῆς διαθήκης τοῦ Κυρίου, καὶ προσέφερεν ὁλοκαυτώματα καὶ ἔκαμεν εἰρηνικὰς προσφορὰς καὶ ἔκαμε συμπόσιον εἰς πάντας τοὺς δούλους αὑτοῦ.

18Τοῦ δὲ Ἰησοῦ Χριστοῦ ἡ γέννησις οὕτως ἦτο. Ἀφοῦ ἠρραβωνίσθη ἡ μήτηρ αὐτοῦ Μαρία μετὰ τοῦ Ἰωσήφ, πρὶν συνέλθωσιν, εὑρέθη ἐν γαστρὶ ἔχουσα ἐκ Πνεύματος Ἁγίου.19Ἰωσήφ δὲ ὁ ἀνήρ αὐτῆς, δίκαιος ὤν καὶ μή θέλων νὰ θεατρίσῃ αὐτήν, θέλησε νὰ ἀπολύσῃ αὐτήν κρυφίως.20Ἐνῷ δὲ αὐτὸς διελογίσθη ταῦτα, ἰδού, ἄγγελος Κυρίου ἐφάνη κατ᾿ ὄναρ εἰς αὐτόν, λέγων· Ἰωσήφ, υἱὲ τοῦ Δαβίδ, μή φοβηθῇς νὰ παραλάβῃς Μαριὰμ τὴν γυναῖκά σου· διότι τὸ ἐν αὐτῇ γεννηθὲν εἶναι ἐκ Πνεύματος Ἁγίου.21Θέλει δὲ γεννήσει υἱὸν καὶ θέλεις καλέσει τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ἰησοῦν· διότι αὐτὸς θέλει σώσει τὸν λαὸν αὑτοῦ ἀπὸ τῶν ἁμαρτιῶν αὐτῶν. 22Τοῦτο δὲ ὅλον ἔγεινε διὰ νὰ πληρωθῇ τὸ ῥηθὲν ὑπὸ τοῦ Κυρίου διὰ τοῦ προφήτου, λέγοντος· 23Ἰδού, ἡ παρθένος θέλει συλλάβει καὶ θέλει γεννήσει υἱόν, καὶ θέλουσι καλέσει τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ἐμμανουήλ, τὸ ὁποῖον μεθερμηνευόμενον εἶναι, Μεθ᾿ ἡμῶν ὁ Θεός. 24Ἐξεγερθεὶς δὲ ὁ Ἰωσήφ ἀπὸ τοῦ ὕπνου ἔκαμεν ὡς προσέταξεν αὐτὸν ὁ ἄγγελος Κυρίου καὶ παρέλαβε τὴν γυναῖκα αὑτοῦ,25καὶ δὲν ἐγνώριζεν αὐτήν, ἑωσοῦ ἐγέννησε τὸν υἱὸν αὑτῆς τὸν πρωτότοκον καὶ ἐκάλεσε τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ἰησοῦν.

Ὦ πάντες οἱ διψῶντες, ἔλθετε εἰς τὰ ὕδατα· καὶ οἱ μή ἔχοντες ἀργύριον, ἔλθετε, ἀγοράσατε καὶ φάγετε· ναὶ ἔλθετε, ἀγοράσατε οἶνον καὶ γάλα ἄνευ ἀργυρίου καὶ ἄνευ ἀντιτίμου.2 Διὰ τί ἐξοδεύετε ἀργύρια οὐχὶ εἰς ἄρτον; καὶ τὸν κόπον σας οὐχὶ εἰς χορτασμόν; ἀκούσατέ μου μετὰ προσοχῆς καὶ θέλετε φάγει ἀγαθὰ καὶ ἡ ψυχή σας θέλει εὐφρανθῆ εἰς τὸ πάχος. 3 Κλίνατε τὸ τίον σας καὶ ἔλθετε πρὸς ἐμέ· ἀκούσατε καὶ ἡ ψυχή σας θέλει ζήσει· καὶ θέλω κάμει πρὸς ἐσᾶς αἰώνιον διαθήκην, τὰ ἐλέη τοῦ Δαβὶδ τὰ πιστά.4 Ἰδού, ἔδωκα αὐτὸν μαρτύριον εἰς τοὺς λαούς, ἄρχοντα καὶ προστάττοντα εἰς τοὺς λαούς.5 Ἰδού, θέλεις καλέσει ἔθνος, τὸ ὁποῖον δὲν ἐγνώριζες· καὶ ἔθνη, τὰ ὁποῖα δὲν σὲ ἐγνώριζον, θέλουσι τρέξει πρὸς σέ, διὰ Κύριον τὸν Θεὸν σου καὶ διὰ τὸν Ἃγιον τοῦ Ἰσραήλ· διότι σὲ ἐδόξασε. 6 Ζητεῖτε τὸν Κύριον, ἐνόσῳ δύναται νὰ εὑρεθῇ· ἐπικαλεῖσθε αὐτόν, ἐνόσῳ εἶναι πλησίον.7 Ἄς ἐγκαταλίπῃ ὁ ἀσεβής τὴν ὁδὸν αὑτοῦ καὶ ὁ ἄδικος τὰς βουλὰς αὑτοῦ· καὶ ἄς ἐπιστρέψῃ πρὸς τὸν Κύριον, καὶ θέλει ἐλεήσει αὐτόν· καὶ πρὸς τὸν Θεὸν ἡμῶν, διότι αὐτὸς θέλει συγχωρήσει ἀφθόνως. 8 Διότι αἱ βουλαὶ μου δὲν εἶναι βουλαὶ ὑμῶν οὐδὲ ὁδοὶ ὑμῶν αἱ ὁδοὶ μου, λέγει Κύριος.9 Ἀλλ᾿ ὅσον εἶναι ὑψηλοὶ οἱ οὐρανοὶ ἀπὸ τῆς γῆς, οὕτως αἱ ὁδοὶ μου εἶναι ὑψηλότεραι τῶν ὁδῶν ὑμῶν καὶ αἱ βουλαὶ μου τῶν βουλῶν ὑμῶν. 10 Διότι καθὼς καταβαίνει ἡ βροχή καὶ ἡ χιὼν ἐκ τοῦ οὐρανοῦ καὶ δὲν ἐπιστρέφει ἐκεῖ, ἀλλὰ ποτίζει τὴν γῆν καὶ κάμνει αὐτήν νὰ ἐκφύῃ καὶ νὰ βλαστάνῃ, διὰ νὰ δώσῃ σπόρον εἰς τὸν σπείροντα καὶ ἄρτον εἰς τὸν ἐσθίοντα,11 οὕτω θέλει εἶσθαι ὁ λόγος μου ὁ ἐξερχόμενος ἐκ τοῦ στόματός μου· δὲν θέλει ἐπιστρέψει εἰς ἐμὲ κενός, ἀλλὰ θέλει ἐκτελέσει τὸ θέλημά μου καὶ θέλει εὐοδωθῆ εἰς ὅ, τι αὐτὸν ἀποστέλλω. 12 Διότι θέλετε ἐξέλθει ἐν χαρᾷ καὶ ὁδηγηθῆ ἐν εἰρήνῃ· τὰ ὄρη καὶ οἱ λόφοι θέλουσιν ἀντηχήσει ἔμπροσθέν σας ὑπὸ ἀγαλλιάσεως καὶ πάντα τὰ δένδρα τοῦ ἀγροῦ θέλουσιν ἐπικροτήσει τὰς χεῖρας.13 Ἀντὶ τῆς ἀκάνθης θέλει ἀναβῆ κυπάρισσος, ἀντὶ τῆς κνίδης θέλει ἀναβῇ μυρσίνη· καὶ τοῦτο θέλει εἶσθαι εἰς τὸν Κύριον διὰ ὄνομα, διὰ σημεῖον αἰώνιον, τὸ ὁποῖον δὲν θέλει ἐκλείψει.

39. Και εξελθών υπήγε κατά την συνήθειαν εις το όρος των Ελαιών• ηκολούθησαν δε αυτόν και οι μαθηταί αυτού.40 Ἀφοῦ δὲ ἦλθεν εἰς τὸν τόπον, εἶπε πρὸς αὐτούς· Προσεύχεσθε, διὰ νὰ μή εἰσέλθητε εἰς πειρασμόν.41 Καὶ αὐτὸς ἐχωρίσθη ἀπ᾿ αὐτῶν ὡς λίθου βολήν, καὶ γονατίσας προσηύχετο,42 λέγων· Πάτερ, ἐὰν θέλῃς νὰ ἀπομακρύνῃς τὸ ποτήριον τοῦτο ἀπ᾿ ἐμοῦ· πλήν οὐχὶ τὸ θέλημά μου, ἀλλὰ τὸ σὸν ἄς γείνῃ.43 Ἐφάνη δὲ εἰς αὐτὸν ἄγγελος ἀπ᾿ οὐρανοῦ ἐνισχύων αὐτόν. 44 Καὶ ἐλθὼν εἰς ἀγωνίαν, προσηύχετο θερμότερον, ἔγεινε δὲ ὁ ἱδρὼς αὐτοῦ ὡς θρόμβοι αἵματος καταβαίνοντες εἰς τὴν γῆν.45 Καὶ σηκωθεὶς ἀπὸ τῆς προσευχῆς, ἦλθε πρὸς τοὺς μαθητὰς αὑτοῦ καὶ εὗρεν αὐτοὺς κοιμωμένους ἀπὸ τῆς λύπης,46 καὶ εἶπε πρὸς αὐτούς· Τί κοιμᾶσθε; σηκώθητε καὶ προσεύχεσθε, διὰ νὰ μή εἰσέλθητε εἰς πειρασμόν.