Γκοτσόπουλος Νικόλαος

Ὦ πάντες οἱ διψῶντες, ἔλθετε εἰς τὰ ὕδατα· καὶ οἱ μή ἔχοντες ἀργύριον, ἔλθετε, ἀγοράσατε καὶ φάγετε· ναὶ ἔλθετε, ἀγοράσατε οἶνον καὶ γάλα ἄνευ ἀργυρίου καὶ ἄνευ ἀντιτίμου.2 Διὰ τί ἐξοδεύετε ἀργύρια οὐχὶ εἰς ἄρτον; καὶ τὸν κόπον σας οὐχὶ εἰς χορτασμόν; ἀκούσατέ μου μετὰ προσοχῆς καὶ θέλετε φάγει ἀγαθὰ καὶ ἡ ψυχή σας θέλει εὐφρανθῆ εἰς τὸ πάχος. 3 Κλίνατε τὸ τίον σας καὶ ἔλθετε πρὸς ἐμέ· ἀκούσατε καὶ ἡ ψυχή σας θέλει ζήσει· καὶ θέλω κάμει πρὸς ἐσᾶς αἰώνιον διαθήκην, τὰ ἐλέη τοῦ Δαβὶδ τὰ πιστά.4 Ἰδού, ἔδωκα αὐτὸν μαρτύριον εἰς τοὺς λαούς, ἄρχοντα καὶ προστάττοντα εἰς τοὺς λαούς.5 Ἰδού, θέλεις καλέσει ἔθνος, τὸ ὁποῖον δὲν ἐγνώριζες· καὶ ἔθνη, τὰ ὁποῖα δὲν σὲ ἐγνώριζον, θέλουσι τρέξει πρὸς σέ, διὰ Κύριον τὸν Θεὸν σου καὶ διὰ τὸν Ἃγιον τοῦ Ἰσραήλ· διότι σὲ ἐδόξασε. 6 Ζητεῖτε τὸν Κύριον, ἐνόσῳ δύναται νὰ εὑρεθῇ· ἐπικαλεῖσθε αὐτόν, ἐνόσῳ εἶναι πλησίον.7 Ἄς ἐγκαταλίπῃ ὁ ἀσεβής τὴν ὁδὸν αὑτοῦ καὶ ὁ ἄδικος τὰς βουλὰς αὑτοῦ· καὶ ἄς ἐπιστρέψῃ πρὸς τὸν Κύριον, καὶ θέλει ἐλεήσει αὐτόν· καὶ πρὸς τὸν Θεὸν ἡμῶν, διότι αὐτὸς θέλει συγχωρήσει ἀφθόνως. 8 Διότι αἱ βουλαὶ μου δὲν εἶναι βουλαὶ ὑμῶν οὐδὲ ὁδοὶ ὑμῶν αἱ ὁδοὶ μου, λέγει Κύριος.9 Ἀλλ᾿ ὅσον εἶναι ὑψηλοὶ οἱ οὐρανοὶ ἀπὸ τῆς γῆς, οὕτως αἱ ὁδοὶ μου εἶναι ὑψηλότεραι τῶν ὁδῶν ὑμῶν καὶ αἱ βουλαὶ μου τῶν βουλῶν ὑμῶν. 10 Διότι καθὼς καταβαίνει ἡ βροχή καὶ ἡ χιὼν ἐκ τοῦ οὐρανοῦ καὶ δὲν ἐπιστρέφει ἐκεῖ, ἀλλὰ ποτίζει τὴν γῆν καὶ κάμνει αὐτήν νὰ ἐκφύῃ καὶ νὰ βλαστάνῃ, διὰ νὰ δώσῃ σπόρον εἰς τὸν σπείροντα καὶ ἄρτον εἰς τὸν ἐσθίοντα,11 οὕτω θέλει εἶσθαι ὁ λόγος μου ὁ ἐξερχόμενος ἐκ τοῦ στόματός μου· δὲν θέλει ἐπιστρέψει εἰς ἐμὲ κενός, ἀλλὰ θέλει ἐκτελέσει τὸ θέλημά μου καὶ θέλει εὐοδωθῆ εἰς ὅ, τι αὐτὸν ἀποστέλλω. 12 Διότι θέλετε ἐξέλθει ἐν χαρᾷ καὶ ὁδηγηθῆ ἐν εἰρήνῃ· τὰ ὄρη καὶ οἱ λόφοι θέλουσιν ἀντηχήσει ἔμπροσθέν σας ὑπὸ ἀγαλλιάσεως καὶ πάντα τὰ δένδρα τοῦ ἀγροῦ θέλουσιν ἐπικροτήσει τὰς χεῖρας.13 Ἀντὶ τῆς ἀκάνθης θέλει ἀναβῆ κυπάρισσος, ἀντὶ τῆς κνίδης θέλει ἀναβῇ μυρσίνη· καὶ τοῦτο θέλει εἶσθαι εἰς τὸν Κύριον διὰ ὄνομα, διὰ σημεῖον αἰώνιον, τὸ ὁποῖον δὲν θέλει ἐκλείψει.

39. Και εξελθών υπήγε κατά την συνήθειαν εις το όρος των Ελαιών• ηκολούθησαν δε αυτόν και οι μαθηταί αυτού.40 Ἀφοῦ δὲ ἦλθεν εἰς τὸν τόπον, εἶπε πρὸς αὐτούς· Προσεύχεσθε, διὰ νὰ μή εἰσέλθητε εἰς πειρασμόν.41 Καὶ αὐτὸς ἐχωρίσθη ἀπ᾿ αὐτῶν ὡς λίθου βολήν, καὶ γονατίσας προσηύχετο,42 λέγων· Πάτερ, ἐὰν θέλῃς νὰ ἀπομακρύνῃς τὸ ποτήριον τοῦτο ἀπ᾿ ἐμοῦ· πλήν οὐχὶ τὸ θέλημά μου, ἀλλὰ τὸ σὸν ἄς γείνῃ.43 Ἐφάνη δὲ εἰς αὐτὸν ἄγγελος ἀπ᾿ οὐρανοῦ ἐνισχύων αὐτόν. 44 Καὶ ἐλθὼν εἰς ἀγωνίαν, προσηύχετο θερμότερον, ἔγεινε δὲ ὁ ἱδρὼς αὐτοῦ ὡς θρόμβοι αἵματος καταβαίνοντες εἰς τὴν γῆν.45 Καὶ σηκωθεὶς ἀπὸ τῆς προσευχῆς, ἦλθε πρὸς τοὺς μαθητὰς αὑτοῦ καὶ εὗρεν αὐτοὺς κοιμωμένους ἀπὸ τῆς λύπης,46 καὶ εἶπε πρὸς αὐτούς· Τί κοιμᾶσθε; σηκώθητε καὶ προσεύχεσθε, διὰ νὰ μή εἰσέλθητε εἰς πειρασμόν.