Τετ, Σεπ 10, 2025
Χωρίο: Παροιμίαι 1:23
Διάρκεια: 44 Λεπτά 33 Δευτερόλεπτα
23Ἐπιστρέψατε πρὸς τοὺς ἐλέγχους μου· ἰδού, ἐγὼ θέλω ἐκχέει τὸ πνεῦμά μου ἐφ᾿ ὑμᾶς, θέλω σᾶς κάμει νὰ νοήσητε τοὺς λόγους μου.
Κυρ, Σεπ 07, 2025
Χωρίο: Κατά Ιωάννην 4:1-30
Διάρκεια: 47 Λεπτά 1 Δετερόλεπτο
1Καθὼς λοιπὸν ἔμαθεν ὁ Κύριος ὅτι ἤκουσαν οἱ Φαρισαῖοι ὅτι ὁ Ἰησοῦς πλειοτέρους μαθητὰς κάμνει καὶ βαπτίζει παρὰ ὁ Ἰωάννης 2ἄν καὶ ὁ Ἰησοῦς αὐτὸς δὲν ἐβάπτιζεν, ἀλλ᾿ οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ 3ἀφῆκε τὴν Ἰουδαίαν καὶ ἀπῆλθε πάλιν εἰς τὴν Γαλιλαίαν.4Ἔπρεπε δὲ νὰ περάσῃ διὰ τῆς Σαμαρείας.5Ἔρχεται λοιπὸν εἰς πόλιν τῆς Σαμαρείας λεγομένην Σιχάρ, πλησίον τοῦ ἀγροῦ, τὸν ὁποῖον ἔδωκεν ὁ Ἰακὼβ εἰς τὸν Ἰωσήφ τὸν υἱὸν αὑτοῦ.6Ἦτο δὲ ἐκεῖ πηγή τοῦ Ἰακώβ. Ὁ Ἰησοῦς λοιπὸν κεκοπιακὼς ἐκ τῆς ὁδοιπορίας ἐκάθητο οὕτως εἰς τὴν πηγήν. Ὥρα ἦτο περίπου ἕκτη.
7Ἔρχεται γυνή τις ἐκ τῆς Σαμαρείας, διὰ νὰ ἀντλήσῃ ὕδωρ. Λέγει πρὸς αὐτήν ὁ Ἰησοῦς· Δὸς μοι νὰ πίω.8Διότι οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ εἶχον ὑπάγει εἰς τὴν πόλιν, διὰ νὰ ἀγοράσωσι τροφάς.9Λέγει λοιπὸν πρὸς αὐτὸν ἡ γυνή ἡ Σαμαρεῖτις· Πῶς σύ, Ἰουδαῖος ὤν, ζητεῖς νὰ πίῃς παρ᾿ ἐμοῦ, ἥτις εἶμαι γυνή Σαμαρεῖτις; Διότι δὲν συγκοινωνοῦσιν οἱ Ἰουδαῖοι μὲ τοὺς Σαμαρείτας.10Ἀπεκρίθη ὁ Ἰησοῦς καὶ εἶπε πρὸς αὐτήν· Ἐὰν ἤξευρες τὴν δωρεὰν τοῦ Θεοῦ, καὶ τίς εἶναι ὁ λέγων σοι, Δὸς μοι νὰ πίω, σὺ ἤθελες ζητήσει παρ᾿ αὐτοῦ, καὶ ἤθελε σοὶ δώσει ὕδωρ ζῶν.11Λέγει πρὸς αὐτὸν ἡ γυνή· Κύριε, οὔτε ἄντλημα ἔχεις, καὶ τὸ φρέαρ εἶναι βαθύ· πόθεν λοιπὸν ἔχεις τὸ ὕδωρ τὸ ζῶν;12μήπως σὺ εἶσαι μεγαλήτερος τοῦ πατρὸς ἡμῶν Ἰακώβ, ὅστις ἔδωκεν εἰς ἡμᾶς τὸ φρέαρ, καὶ αὐτὸς ἔπιεν ἐξ αὐτοῦ καὶ οἱ υἱοὶ αὐτοῦ καὶ τὰ θρέμματα αὐτοῦ;13Ἀπεκρίθη ὁ Ἰησοῦς καὶ εἶπε πρὸς αὐτήν· Πᾶς ὅστις πίνει ἐκ τοῦ ὕδατος τούτου θέλει διψήσει πάλιν·14ὅστις ὅμως πίῃ ἐκ τοῦ ὕδατος, τὸ ὁποῖον ἐγὼ θέλω δώσει εἰς αὐτόν, δὲν θέλει διψήσει εἰς τὸν αἰῶνα, ἀλλὰ τὸ ὕδωρ, τὸ ὁποῖον θέλω δώσει εἰς αὐτόν, θέλει γείνει ἐν αὐτῷ πηγή ὕδατος ἀναβλύζοντος εἰς ζωήν αἰώνιον.15Λέγει πρὸς αὐτὸν ἡ γυνή· Κύριε, δὸς μοι τοῦτο τὸ ὕδωρ, διὰ νὰ μή διψῶ μηδὲ νὰ ἔρχωμαι ἐδὼ νὰ ἀντλῶ.
16Λέγει πρὸς αὐτήν ὁ Ἰησοῦς· Ὕπαγε, κάλεσον τὸν ἄνδρα σου καὶ ἐλθὲ ἐδώ.17Ἀπεκρίθη ἡ γυνή καὶ εἶπε· Δὲν ἔχω ἄνδρα. Λέγει πρὸς αὐτήν ὁ Ἰησοῦς· Καλῶς εἶπας ὅτι δὲν ἔχω ἄνδρα·18διότι πέντε ἄνδρας ἔλαβες, καὶ ἐκεῖνος, τὸν ὁποῖον ἔχεις τώρα, δὲν εἶναι ἀνήρ σου· τοῦτο ἀληθὲς εἶπας.19Λέγει πρὸς αὐτὸν ἡ γυνή· Κύριε, βλέπω ὅτι σὺ εἶσαι προφήτης.20Οἱ πατέρες ἡμῶν εἰς τοῦτο τὸ ὄρος προσεκύνησαν, καὶ σεῖς λέγετε ὅτι ἐν τοῖς Ἱεροσολύμοις εἶναι ὁ τόπος ὅπου πρέπει νὰ προσκυνῶμεν.21Λέγει πρὸς αὐτήν ὁ Ἰησοῦς· Γύναι, πίστευσόν μοι ὅτι ἔρχεται ὥρα, ὅτε οὔτε εἰς τὸ ὄρος τοῦτο οὔτε εἰς τὰ Ἱεροσόλυμα θέλετε προσκυνήσει τὸν Πατέρα.22Σεῖς προσκυνεῖτε ἐκεῖνο τὸ ὁποῖον δὲν ἐξεύρετε, ἡμεῖς προσκυνοῦμεν ἐκεῖνο τὸ ὁποῖον ἐξεύρομεν, διότι ἡ σωτηρία εἶναι ἐκ τῶν Ἰουδαίων.23Πλήν ἔρχεται ὥρα, καὶ ἤδη εἶναι, ὅτε οἱ ἀληθινοὶ προσκυνηταὶ θέλουσι προσκυνήσει τὸν Πατέρα ἐν πνεύματι καὶ ἀληθείᾳ· διότι ὁ Πατήρ τοιούτους ζητεῖ τοὺς προσκυνοῦντας αὐτόν.24Ὁ Θεὸς εἶναι Πνεῦμα, καὶ οἱ προσκυνοῦντες αὐτὸν ἐν πνεύματι καὶ ἀληθείᾳ πρέπει νὰ προσκυνῶσι.25Λέγει πρὸς αὐτὸν ἡ γυνή· Ἐξεύρω ὅτι ἔρχεται ὁ Μεσσίας, ὁ λεγόμενος Χριστός· ὅταν ἔλθῃ ἐκεῖνος, θέλει ἀναγγείλει εἰς ἡμᾶς πάντα.26Λέγει πρὸς αὐτήν ὁ Ἰησοῦς· Ἐγὼ εἶμαι, ὁ λαλῶν σοι.
27Καὶ ἐπάνω εἰς τοῦτο ἦλθον οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ καὶ ἐθαύμασαν ὅτι ἐλάλει μετὰ γυναικός· οὐδεὶς ὅμως εἶπε, Τί ζητεῖς; ἤ Τί λαλεῖς μετ᾿ αὐτῆς;28Ἀφῆκε λοιπὸν ἡ γυνή τὴν ὑδρίαν αὑτῆς καὶ ὑπῆγεν εἰς τὴν πόλιν καὶ λέγει πρὸς τοὺς ἀνθρώπους·29Ἔλθετε νὰ ἴδητε ἄνθρωπον, ὅστις μοὶ εἶπε πάντα ὅσα ἔπραξα· μήπως οὗτος εἶναι ὁ Χριστός;30Ἐξῆλθον λοιπὸν ἐκ τῆς πόλεως καὶ ἤρχοντο πρὸς αὐτόν.
Τετ, Σεπ 03, 2025
Χωρίο: Ησαΐας 57:7-21
Διάρκεια: 44 Λεπτά 4 Δευτερόλεπτα
7Ἐπὶ ὄρους ὑψηλοῦ καὶ μετεώρου ἔβαλες τὴν κλίνην σου· καὶ ἐκεῖ ἀνέβης διὰ νὰ προσφέρῃς θυσίαν.8Καὶ ὀπίσω τῶν θυρῶν καὶ τῶν παραστατῶν ἔστησας τὸ μνημόσυνόν σου· διότι ἐξεσκέπασας σεαυτήν ἀποστατήσασα ἀπ᾿ ἐμοῦ καὶ ἀνέβης· ἐπλάτυνας τὴν κλίνην σου καὶ συνεφώνησας μετ᾿ ἐκείνων· ἠγάπησας τὴν κλίνην αὐτῶν, ἐξέλεξας τοὺς τόπους·9ὑπῆγες μάλιστα πρὸς τὸν βασιλέα μὲ χρίσματα καὶ ηὔξησας τὰ ἀρώματά σου καὶ ἀπέστειλας μακρὰν τοὺς πρέσβεις σου καὶ ἐταπείνωσας σεαυτήν μέχρις ᾅδου.10Ἐκοπίασας εἰς τὸ μάκρος τῆς ὁδοῦ σου· καὶ δὲν εἶπας, εἰς μάτην κοπιάζω· εὕρηκας τὸ ζῆν διὰ τῆς χειρὸς σου· διὰ τοῦτο δὲν ἀπέκαμες.
11Καὶ τίνα ἐπτοήθης ἤ ἐφοβήθης, ὥστε νὰ ψευσθῇς καὶ νὰ μή μὲ ἐνθυμηθῇς μηδὲ νὰ θέσῃς τοῦτο ἐν τῇ καρδίᾳ σου; δὲν εἶναι, διότι ἐγὼ ἐσιώπησα, μάλιστα πρὸ πολλοῦ, διὰ τοῦτο σὺ δὲν μὲ ἐφοβήθης;12Ἐγὼ θέλω ἀπαγγείλει τὴν δικαιοσύνην σου καὶ τὰ ἔργα σου· ὅμως δὲν θέλουσι σὲ φελήσει.
13Ὅταν ἀναβοήσῃς, ἄς σὲ ἐλευθερώσωσιν οἱ συνηγμένοι σου· ἀλλ᾿ ὁ ἄνεμος θέλει ἀφαρπάσει πάντας αὐτούς· ἡ ματαιότης θέλει λάβει αὐτούς· ὁ ἐλπίζων ὅμως ἐπ᾿ ἐμὲ θέλει κληρονομήσει τὴν γῆν καὶ ἀποκτήσει τὸ ἅγιόν μου ὅρος.
14Καὶ θέλω εἰπεῖ, Ὑψώσατε, ὑψώσατε, ἑτοιμάσατε τὴν ὁδόν, ἐκβάλετε τὸ πρόσκομμα ἀπὸ τῆς ὁδοῦ τοῦ λαοῦ μου.15Διότι οὕτω λέγει ὁ Ὕψιστος καὶ ὁ Ὑπέρτατος, ὁ κατοικῶν τὴν αἰωνιότητα, τοῦ ὁποίου τὸ ὄνομα εἶναι Ὁ Ἃγιος· Ἐγὼ κατοικῶ ἐν ὑψηλοῖς καὶ ἐν ἁγίῳ τόπῳ· καὶ μετὰ τοῦ συντετριμμένου τὴν καρδίαν καὶ τοῦ ταπεινοῦ τὸ πνεῦμα, διὰ νὰ ζωοποιῶ τὸ πνεῦμα τῶν ταπεινῶν καὶ νὰ ζωοποιῶ τὴν καρδίαν τῶν συντετριμμένων.16Διότι δὲν θέλω δικολογεῖ αἰωνίως οὐδὲ θέλω εἶσθαι πάντοτε ὠργισμένος· ἐπειδή τότε ἤθελον ἐκλείψει ἀπ᾿ ἔμπροσθέν μου τὸ πνεῦμα καὶ αἱ ψυχαὶ τὰς ὁποίας ἔκαμον.17Διὰ τὴν ἀνομίαν τῆς αἰσχροκερδείας αὐτοῦ ὠργίσθην καὶ ἐπάταξα αὐτόν· ἔκρυψα τὸ πρόσωπόν μου καὶ ὠργίσθην· ἀλλὰ αὐτὸς ἠκολούθησε πεισματωδῶς τὴν ὁδὸν τῆς καρδίας αὑτοῦ.18Εἶδον τὰς ὁδοὺς αὐτοῦ καὶ θέλω ἰατρεύσει αὐτόν· καὶ θέλω ὁδηγήσει αὐτὸν καὶ δώσει πάλιν παρηγορίας εἰς αὐτὸν καὶ εἰς τοὺς τεθλιμμένους αὐτοῦ.19Ἐγὼ δημιουργῶ τὸν καρπὸν τῶν χειλέων· εἰρήνην, εἰρήνην, εἰς τὸν μακρὰν καὶ εἰς τὸν πλησίον, λέγει Κύριος· καὶ θέλω ἰατρεύσει αὐτόν.
20Οἱ δὲ ἀσεβεῖς εἶναι ὡς ἡ τεταραγμένη θάλασσα, ὅταν δὲν δύναται νὰ ἡσυχάσῃ· καὶ τὰ κύματα αὐτῆς ἐκρίπτουσι καταπάτημα καὶ πηλόν.21Εἰρήνη δὲν εἶναι εἰς τοὺς ἀσεβεῖς, λέγει ὁ Θεὸς μου.
Τετ, Αυγ 27, 2025
Χωρίο: Έξοδος 33:11-23
Διάρκεια: 41 Λεπτά 57 Δευτερόλεπτα
11Καὶ ἐλάλει ὁ Κύριος πρὸς τὸν Μωϋσῆν πρόσωπον πρὸς πρόσωπον, καθὼς λαλεῖ ἄνθρωπος πρὸς τὸν φίλον αὑτοῦ. Καὶ ἐπέστρεφεν εἰς τὸ στρατόπεδον· ὁ δὲ θεράπων αὐτοῦ νέος, Ἰησοῦς ὁ υἱὸς τοῦ Ναυῆ, δὲν ἀνεχώρει ἀπὸ τῆς σκηνῆς.
12Καὶ εἶπεν ὁ Μωϋσῆς πρὸς τὸν Κύριον, Ἰδέ, σὺ μοὶ λέγεις, Ἀνάγαγε τὸν λαὸν τοῦτον· καὶ σὺ δὲν μὲ ἐφανέρωσας ποῖον θέλεις ἀποστείλει μετ᾿ ἐμοῦ· καὶ σὺ εἶπας, σὲ γνωρίζω κατ᾿ ὄνομα, καὶ μάλιστα εὕρηκας χάριν ἔμπροσθέν μου·13τώρα λοιπόν, ἐὰν εὕρηκα χάριν ἔμπροσθέν σου, δεῖξόν μοι, δέομαι, τὴν ὁδὸν σου, διὰ νὰ σὲ γνωρίσω, διὰ νὰ εὕρω χάριν ἐνώπιόν σου· καὶ ἰδὲ ὅτι τοῦτο τὸ ἔθνος εἶναι ὁ λαὸς σου.
14καὶ εἶπεν, Ἡ παρουσία μου θέλει ἐλθεῖ μετὰ σοῦ καὶ θέλω σοι δώσει ἀνάπαυσιν.
15Ὁ δὲ εἶπε πρὸς αὐτόν, Ἐὰν ἡ παρουσία σου δὲν ἔλθῃ μετ᾿ ἐμοῦ, μή ἀναγάγῃς ἡμᾶς ἐντεῦθεν·16διότι πῶς θέλει γνωρισθῆ τώρα, ὅτι εὕρηκα χάριν ἐνώπιόν σου ἐγὼ καὶ ὁ λαὸς σου; οὐχὶ διὰ τῆς ἐλεύσεώς σου μεθ᾿ ἡμῶν; οὕτω θέλομεν διακριθῆ, ἐγὼ καὶ ὁ λαὸς σου, ἀπὸ παντὸς λαοῦ, τοῦ ἐπὶ προσώπου τῆς γῆς.
17Καὶ εἶπε Κύριος πρὸς τὸν Μωϋσῆν, Καὶ τοῦτο τὸ πρᾶγμα τὸ ὁποῖον εἶπας, θέλω κάμει διότι εὕρηκας χάριν ἐνώπιόν μου καὶ σὲ γνωρίζω κατ᾿ ὄνομα.
18Καὶ εἶπε, Δεῖξόν μοι, δέομαι, τὴν δόξαν σου.
19Ὁ δὲ εἶπεν, Ἐγὼ θέλω κάμει νὰ περάσῃ ἔμπροσθέν σου ὅλη ἡ ἀγαθότης μου καὶ θέλω κηρύξει τὸ ὄνομα τοῦ Κυρίου ἔμπροσθέν σου καὶ θέλω ἐλεήσει ὅντινα ἐλεῶ καὶ θέλω οἰκτειρήσει ὅντινα οἰκτείρω.20Καὶ εἶπε, δὲν δύνασαι νὰ ἴδῃς τὸ πρόσωπόν μου· διότι ἄνθρωπος δὲν θέλει μὲ ἰδεῖ καὶ ζήσει.21Καὶ εἶπεν ὁ Κύριος, Ἰδού, τόπος πλησίον μου, καὶ θέλεις σταθῆ ἐπὶ τῆς πέτρας·22καὶ ὅταν ἡ δόξα μου διαβαίνῃ, θέλω σὲ βάλει εἰς τὸ σχίσμα τῆς πέτρας καὶ θέλω σὲ σκεπάσει μὲ τὴν χεῖρά μου, ἑωσοῦ παρέλθω·23καὶ θέλω σηκώσει τὴν χεῖρά μου καὶ θέλεις ἰδεῖ τὰ ὀπίσω μου· τὸ δὲ πρόσωπόν μου δὲν θέλεις ἰδεῖ.
Κυρ, Αυγ 17, 2025
Χωρίο: Β' Σαμουήλ 24:10-25
Διάρκεια: 50 Λεπτά 15 Δευτερόλεπτα
10Καὶ ἡ καρδία τοῦ Δαβὶδ ἐκτύπησεν αὐτόν, ἀφοῦ ἀπηρίθμησε τὸν λαόν. Καὶ εἶπεν ὁ Δαβὶδ πρὸς τὸν Κύριον, Ἡμάρτησα σφόδρα, πράξας τοῦτο· καὶ τώρα, δέομαί σου, Κύριε, ἀφαίρεσον τὴν ἀνομίαν τοῦ δούλου σου, ὅτι ἐμωράνθην σφόδρα.
11Καὶ ὅτε ἐσηκώθη ὁ Δαβὶδ τὸ πρωΐ, ὁ λόγος τοῦ Κυρίου ἦλθε πρὸς τὸν Γὰδ τὸν προφήτην, τὸν βλέποντα τοῦ Δαβίδ, λέγων,12Ὕπαγε καὶ εἰπὲ πρὸς τὸν Δαβίδ, οὕτω λέγει Κύριος· Τρία πράγματα ἐγὼ προβάλλω εἰς σέ· ἔκλεξον εἰς σεαυτὸν ἕν ἐκ τούτων, καὶ θέλω σοὶ κάμει αὐτό.13Ἦλθε λοιπὸν ὁ Γὰδ πρὸς τὸν Δαβὶδ καὶ ἀνήγγειλε πρὸς αὐτὸν καὶ εἶπε πρὸς αὐτόν, Θέλεις νὰ ἐπέλθωσιν εἰς σὲ ἑπτὰ ἔτη πείνης ἐπὶ τὴν γῆν σου; ἤ τρεῖς μῆνας νὰ φεύγῃς ἀπ᾿ ἔμπροσθεν τῶν ἐχθρῶν σου καὶ νὰ σὲ διώκωσιν; ἤ τρεῖς ἡμέρας νὰ ἦναι θανατικὸν ἐν τῇ γῇ σου; τώρα συλλογίσθητι, καὶ ἰδὲ ποίαν ἀπόκρισιν θέλω φέρει πρὸς τὸν ἀποστείλαντά με.
14Καὶ εἶπεν ὁ Δαβὶδ πρὸς τὸν Γάδ, Στενὰ μοι πανταχόθεν σφόδρα· ἄς πέσω λοιπὸν εἰς τὴν χεῖρα τοῦ Κυρίου, διότι εἶναι πολλοὶ οἱ οἰκτιρμοὶ αὐτοῦ· εἰς χεῖρα δὲ ἀνθρώπου ἄς μή πέσω.
15Ἀπέστειλε λοιπὸν ὁ Κύριος θανατικὸν ἐπὶ τὸν Ἰσραήλ, ἀπὸ πρωΐας μέχρι τοῦ διωρισμένου καιροῦ· καὶ ἀπέθανον ἐκ τοῦ λαοῦ, ἀπὸ Δάν ἕως Βήρ-σαβεέ, ἑβδομήκοντα χιλιάδες ἀνδρῶν.16Καὶ ὅτε ὁ ἄγγελος ἐξέτεινε τὴν χεῖρα αὑτοῦ κατὰ τῆς Ἱερουσαλήμ, διὰ νὰ ἀπολέσῃ αὐτήν, μετεμελήθη ὁ Κύριος περὶ τοῦ κακοῦ, καὶ εἶπε πρὸς τὸν ἄγγελον, ὅστις ἔκαμεν ἐν τῷ λαῷ τὴν φθοράν, Ἀρκεῖ ἤδη· σύρε τὴν χεῖρά σου. Ἦτο δὲ ὁ ἄγγελος τοῦ Κυρίου πλησίον τοῦ ἁλωνίου τοῦ Ὀρνὰ τοῦ Ἰεβουσαίου.
17Καὶ ἐλάλησεν ὁ Δαβὶδ πρὸς τὸν Κύριον, ὅτε εἶδε τὸν ἄγγελον τὸν θανατόνοντα τὸν λαόν, καὶ εἶπεν, Ἰδού, ἐγὼ ἥμαρτον καὶ ἐγὼ ἠνόμησα· ταῦτα δὲ τὰ πρόβατα τί ἔπραξαν; κατ᾿ ἐμοῦ λοιπὸν ἔστω ἡ χεὶρ σου καὶ κατὰ τοῦ οἴκου τοῦ πατρὸς μου.
18Καὶ ἦλθεν ὁ Γὰδ τὴν ἡμέραν ἐκείνην πρὸς τὸν Δαβὶδ καὶ εἶπε πρὸς αὐτόν, Ἀνάβα, στῆσον θυσιαστήριον εἰς τὸν Κύριον ἐν τῷ ἁλωνίῳ Ὀρνὰ τοῦ Ἰεβουσαίου.19Καὶ ἀνέβη ὁ Δαβὶδ κατὰ τὸν λόγον τοῦ Γάδ, ὡς προσέταξεν ὁ Κύριος.
20Καὶ ἀνέβλεψεν ὁ Ὀρνὰ καὶ εἶδε τὸν βασιλέα καὶ τοὺς δούλους αὑτοῦ ἐρχομένους πρὸς αὐτόν· καὶ ἐξῆλθεν ὁ Ὀρνὰ καὶ προσεκύνησε τὸν βασιλέα κατὰ πρόσωπον αὑτοῦ ἕως ἐδάφους.21Καὶ εἶπεν ὁ Ὀρνά, Διὰ τί ἦλθεν ὁ κύριός μου ὁ βασιλεὺς πρὸς τὸν δοῦλον αὑτοῦ; Καὶ εἶπεν ὁ Δαβίδ, Διὰ νὰ ἀγοράσω τὸ ἁλώνιον παρὰ σοῦ, διὰ νὰ οἰκοδομήσω θυσιαστήριον εἰς τὸν Κύριον, καὶ νὰ σταθῇ ἡ πληγή ἀπὸ τοῦ λαοῦ.
22Καὶ εἶπεν ὁ Ὀρνὰ πρὸς τὸν Δαβίδ, Ἄς λάβῃ ὁ κύριός μου ὁ βασιλεὺς καὶ ἄς προσφέρῃ εἰς θυσίαν ὅ, τι φαίνεται ἀρεστὸν εἰς τοὺς ὀφθαλμοὺς αὑτοῦ· ἰδού, οἱ βόες εἰς ὁλοκαύτωμα καὶ τὰ ἁλωνικὰ ἐργαλεῖα καὶ τὰ ἐργαλεῖα τῶν βοῶν διὰ ξύλα.23Τὰ πάντα ἔδωκεν ὁ Ὀρνά, ὡς βασιλεύς, εἰς τὸν βασιλέα. Καὶ εἶπεν ὁ Ὀρνὰ πρὸς τὸν βασιλέα, Κύριος ὁ Θεὸς σου νὰ εὐαρεστηθῇ εἰς σέ.
24Καὶ εἶπεν ὁ βασιλεὺς πρὸς τὸν Ὀρνά, Οὐχί, ἀλλὰ θέλω ἐξάπαντος ἀγοράσει αὐτὸ παρὰ σοῦ διὰ ἀντιπληρωμῆς· διότι δὲν θέλω προσφέρει ὁλοκαυτώματα εἰς Κύριον τὸν Θεὸν μου δωρεάν. Καὶ ἠγόρασεν ὁ Δαβὶδ τὸ ἁλώνιον καὶ τοὺς βόας διὰ πεντήκοντα σίκλων ἀργυρίου.25Καὶ ᾠκοδόμησεν ὁ Δαβὶδ ἐκεῖ θυσιαστήριον εἰς τὸν Κύριον, καὶ προσέφερεν ὁλοκαυτώματα καὶ εἰρηνικὰς προσφοράς. Καὶ ἐξιλεώθη ὁ Κύριος πρὸς τὴν γῆν, καὶ ἐστάθη ἡ πληγή ἀπὸ τοῦ Ἰσραήλ.
Κυρ, Αυγ 10, 2025
Χωρίο: Κατά Ματθαίον 14:22-33
Διάρκεια: 46 Λεπτά 20 Δευτερόλεπτα
22Καὶ εὐθὺς ἠνάγκασεν ὁ Ἰησοῦς τοὺς μαθητὰς αὑτοῦ νὰ ἐμβῶσιν εἰς τὸ πλοῖον καὶ νὰ ὑπάγωσι πρὸ αὐτοῦ εἰς τὸ πέραν, ἑωσοῦ ἀπολύσῃ τοὺς ὄχλους.23Καὶ ἀφοῦ ἀπέλυσε τοὺς ὄχλους, ἀνέβη εἰς τὸ ὄρος κατ᾿ ἰδίαν διὰ νὰ προσευχηθῇ. Καὶ ὅτε ἔγεινεν ἑσπέρα, ἦτο μόνος ἐκεῖ.24Τὸ δὲ πλοῖον ἦτο ἤδη ἐν τῷ μέσῳ τῆς θαλάσσης, βασανιζόμενον ὑπὸ τῶν κυμάτων· διότι ἦτο ἐναντίος ὁ ἄνεμος.25Ἐν δὲ τῇ τετάρτῃ φυλακῇ τῆς νυκτὸς ὑπῆγε πρὸς αὐτοὺς ὁ Ἰησοῦς, περιπατῶν ἐπὶ τὴν θάλασσαν.26Καὶ ἰδόντες αὐτὸν οἱ μαθηταὶ ἐπὶ τὴν θάλασσαν περιπατοῦντα, ἐταράχθησαν, λέγοντες ὅτι φάντασμα εἶναι, καὶ ἀπὸ τοῦ φόβου ἔκραξαν.27Εὐθὺς δὲ ἐλάλησε πρὸς αὐτοὺς ὁ Ἰησοῦς λέγων· Θαρσεῖτε, ἐγὼ εἶμαι· μή φοβεῖσθε.28Ἀποκριθεὶς δὲ πρὸς αὐτὸν ὁ Πέτρος εἶπε· Κύριε, ἐὰν ἦσαι σύ, πρόσταξόν με νὰ ἔλθω πρὸς σὲ ἐπὶ τὰ ὕδατα.29Ὁ δὲ εἶπεν, Ἐλθέ. Καὶ καταβὰς ἀπὸ τοῦ πλοίου ὁ Πέτρος περιεπάτησεν ἐπὶ τὰ ὕδατα, διὰ νὰ ἔλθῃ πρὸς τὸν Ἰησοῦν.30Βλέπων ὅμως τὸν ἄνεμον δυνατὸν ἐφοβήθη, καὶ ἀρχίσας νὰ καταποντίζηται, ἔκραξε λέγων· Κύριε, σῶσόν με.31Καὶ εὐθὺς ὁ Ἰησοῦς ἐκτείνας τὴν χεῖρα ἐπίασεν αὐτὸν καὶ λέγει πρὸς αὐτόν· Ὀλιγόπιστε, εἰς τί ἐδίστασας;32Καὶ ἀφοῦ εἰσῆλθον εἰς τὸ πλοῖον, ἔπαυσεν ὁ ἄνεμος·33οἱ δὲ ἐν τῷ πλοίῳ ἐλθόντες προσεκύνησαν αὐτόν, λέγοντες· Ἀληθῶς Θεοῦ Υἱὸς εἶσαι.
Τετ, Αυγ 06, 2025
Χωρίο: Α' Κορινθίους 2:1-16
Διάρκεια: 42 Λεπτά 4 Δευτερόλεπτα
1Καὶ ἐγώ, ἀδελφοί, ὅτε ἦλθον πρὸς ἐσᾶς, ἦλθον οὐχὶ μὲ ὑπεροχήν λόγου ἤ σοφίας κηρύττων εἰς ἐσᾶς τὴν μαρτυρίαν τοῦ Θεοῦ.2Διότι ἀπεφάσισα νὰ μή ἐξεύρω μεταξὺ σας ἄλλο τι εἰμή Ἰησοῦν Χριστόν, καὶ τοῦτον ἐσταυρωμένον. 3Καὶ ἐγὼ ἦλθον πρὸς ἐσᾶς μὲ ἀσθένειαν καὶ μὲ φόβον καὶ μὲ τρόμον πολύν,4καὶ ὁ λόγος μου καὶ τὸ κήρυγμά μου δὲν ἐγίνοντο μὲ καταπειστικοὺς λόγους ἀνθρωπίνης σοφίας, ἀλλὰ μὲ ἀπόδειξιν Πνεύματος καὶ δυνάμεως,5διὰ νὰ ἦναι ἡ πίστις σας οὐχὶ διὰ τῆς σοφίας τῶν ἀνθρώπων, ἀλλὰ διὰ τῆς δυνάμεως τοῦ Θεοῦ.
6Λαλοῦμεν δὲ σοφίαν μεταξὺ τῶν τελείων, σοφίαν ὅμως οὐχὶ τοῦ αἰῶνος τούτου, οὐδὲ τῶν ἀρχόντων τοῦ αἰῶνος τούτου, τῶν φθειρομένων7ἀλλὰ λαλοῦμεν σοφίαν Θεοῦ μυστηριώδη, τὴν ἀποκεκρυμμένην, τὴν ὁποίαν προώρισεν ὁ Θεὸς πρὸ τῶν αἰώνων εἰς δόξαν ἡμῶν, 8τὴν ὁποίαν οὐδεὶς τῶν ἀρχόντων τοῦ αἰῶνος τούτου ἐγνώρισε διότι ἄν ἤθελον γνωρίσει, δὲν ἤθελον σταυρώσει τὸν Κύριον τῆς δόξης
9ἀλλὰ καθὼς εἶναι γεγραμμένον, Ἐκεῖνα τὰ ὁποῖα ὀφθαλμὸς δὲν εἶδε καὶ τίον δὲν ἤκουσε καὶ εἰς καρδίαν ἀνθρώπου δὲν ἀνέβησαν, τὰ ὁποῖα ὁ Θεὸς ἡτοίμασεν εἰς τοὺς ἀγαπῶντας αὐτόν.
10Εἰς ἡμᾶς δὲ ὁ Θεὸς ἀπεκάλυψεν αὐτὰ διὰ τοῦ Πνεύματος αὑτοῦ ἐπειδή τὸ Πνεῦμα ἐρευνᾷ τὰ πάντα καὶ τὰ βάθη τοῦ Θεοῦ.11Διότι τίς τῶν ἀνθρώπων γινώσκει τὰ τοῦ ἀνθρώπου, εἰμή τὸ πνεῦμα τοῦ ἀνθρώπου τὸ ἐν αὐτῷ; Οὕτω καὶ τὰ τοῦ Θεοῦ οὐδεὶς γινώσκει εἰμή τὸ Πνεῦμα τοῦ Θεοῦ.12Ἀλλ᾿ ἡμεῖς δὲν ἐλάβομεν τὸ πνεῦμα τοῦ κόσμου, ἀλλὰ τὸ πνεῦμα τὸ ἐκ τοῦ Θεοῦ, διὰ νὰ γνωρίσωμεν τὰ ὑπὸ τοῦ Θεοῦ χαρισθέντα εἰς ἡμᾶς. 13Τὰ ὁποῖα καὶ λαλοῦμεν οὐχὶ μὲ διδακτοὺς λόγους ἀνθρωπίνης σοφίας, ἀλλὰ μὲ διδακτοὺς τοῦ Πνεύματος τοῦ Ἁγίου, συγκρίνοντες τὰ πνευματικὰ πρὸς τὰ πνευματικά. 14Ὁ φυσικὸς ὅμως ἄνθρωπος δὲν δέχεται τὰ τοῦ Πνεύματος τοῦ Θεοῦ διότι εἶναι μωρία εἰς αὐτόν, καὶ δὲν δύναται νὰ γνωρίσῃ αὐτά, διότι πνευματικῶς ἀνακρίνονται.15Ὁ δὲ πνευματικὸς ἀνακρίνει μὲν πάντα, αὐτὸς δὲ ὑπ᾿ οὐδενὸς ἀνακρίνεται.16Διότι τίς ἐγνώρισε τὸν νοῦν τοῦ Κυρίου, ὥστε νὰ διδάξῃ αὐτόν; ἡμεῖς ὅμως ἔχομεν νοῦν Χριστοῦ.
Κυρ, Αυγ 03, 2025
Χωρίο: Ιερεμίας 17:5-8
Διάρκεια: 53 Λεπτά 51 Δευτερόλεπτα
5Οὕτω λέγει Κύριος· Ἐπικατάρατος ὁ ἄνθρωπος, ὅστις ἐλπίζει ἐπὶ ἄνθρωπον καὶ κάμνει σάρκα βραχίονα αὑτοῦ καὶ τοῦ ὁποίου ἡ καρδία ἀπομακρύνεται ἀπὸ τοῦ Κυρίου.6Διότι θέλει εἶσθαι ὡς ἡ ἀγριομυρίκη ἐν ἐρήμῳ, καὶ δὲν θέλει ἰδεῖ ὅταν ἔλθῃ τὸ ἀγαθόν· ἀλλὰ θέλει κατοικεῖ τόπους ξηροὺς ἐν ἐρήμῳ, γῆν ἁλμυρὰν καὶ ἀκατοίκητον.7Εὐλογημένος ὁ ἄνθρωπος ὁ ἐλπίζων ἐπὶ Κύριον καὶ τοῦ ὁποίου ὁ Κύριος εἶναι ἡ ἐλπίς.8Διότι θέλει εἶσθαι ὡς δένδρον πεφυτευμένον πλησίον τῶν ὑδάτων, τὸ ὁποῖον ἐξαπλόνει τὰς ῥίζας αὑτοῦ πλησίον τοῦ ποταμοῦ, καὶ δὲν θέλει ἰδεῖ ὅταν ἔρχηται τὸ καῦμα ἀλλὰ τὸ φύλλον αὐτοῦ θέλει θάλλει· καὶ δὲν θέλει μεριμνήσει ἐν τῷ ἔτει τῆς ἀνομβρίας οὐδὲ θέλει παύσει ἀπὸ τοῦ νὰ κάμνῃ καρπόν.
Τετ, Ιουλ 30, 2025
Χωρίο: Κατά Μάρκον 13:9-13
Διάρκεια: 43 Λεπτά 17 Δευτερόλεπτα
9Σεῖς δὲ προσέχετε εἰς ἑαυτούς. Διότι θέλουσι σᾶς παραδώσει εἰς συνέδρια, καὶ εἰς συναγωγὰς θέλετε δαρθῆ, καὶ ἐνώπιον ἡγεμόνων καὶ βασιλέων θέλετε σταθῆ ἕνεκεν ἐμοῦ πρὸς μαρτυρίαν εἰς αὐτούς· 10καὶ πρέπει πρῶτον νὰ κηρυχθῇ τὸ εὐαγγέλιον εἰς πάντα τὰ ἔθνη.11Ὅταν δὲ σᾶς φέρωσι διὰ νὰ σᾶς παραδώσωσι, μή προμεριμνᾶτε τί θέλετε λαλήσει, μηδὲ μελετᾶτε, ἀλλ᾿ ὅ, τι δοθῆ εἰς ἐσᾶς ἐν ἐκείνῃ τῇ ὥρα, τοῦτο λαλεῖτε· διότι δὲν εἶσθε σεῖς οἱ λαλοῦντες, ἀλλὰ τὸ Πνεῦμα τὸ Ἃγιον. 12Θέλει δὲ παραδώσει ἀδελφὸς ἀδελφὸν εἰς θάνατον καὶ πατήρ τέκνον, καὶ θέλουσιν ἐπαναστῆ τέκνα ἐπὶ γονεῖς καὶ θέλουσι θανατώσει αὐτούς.13Καὶ θέλετε εἶσθαι μισούμενοι ὑπὸ πάντων διὰ τὸ ὄνομά μου· ὁ δὲ ὑπομείνας ἕως τέλους, οὗτος θέλει σωθῆ.
Κυρ, Ιουλ 27, 2025
Χωρίο: Έξοδος 3:1-10
Διάρκεια: 34 Λεπτά 7 Δευτερόλεπτα
1Ὁ δὲ Μωϋσῆς ἔβοσκε τὰ πρόβατα τοῦ Ἰοθόρ, πενθεροῦ αὑτοῦ, ἱερέως τῆς Μαδιάμ· καὶ ἔφερε τὰ πρόβατα εἰς τὸ ὄπισθεν μέρος τῆς ἐρήμου καὶ ἦλθεν εἰς τὸ ὄρος τοῦ Θεοῦ, τὸ Χωρήβ.2Ἐφάνη δὲ εἰς αὐτὸν ἄγγελος Κυρίου ἐν φλογὶ πυρὸς ἐκ μέσου τῆς βάτου· καὶ εἶδε καὶ ἰδού, ἡ βάτος ἐκαίετο ὑπὸ τοῦ πυρὸς καὶ ἡ βάτος δὲν κατεκαίετο.3Καὶ εἶπεν ὁ Μωϋσῆς, Ἄς στρέψω καὶ ἄς παρατηρήσω τὸ μέγα τοῦτο θέαμα, διὰ τί ἡ βάτος δὲν κατακαίεται.
4Καὶ ὡς εἶδεν ὁ Κύριος τὸν Μωϋσῆν ὅτι ἔστρεψε νὰ παρατηρήσῃ, ἐφώνησε πρὸς αὐτὸν ὁ Θεὸς ἐκ μέσου τῆς βάτου καὶ εἶπε, Μωϋσῆ, Μωϋσῆ. Ὁ δὲ εἶπεν, Ἰδού, ἐγώ.
5Καὶ εἶπε, Μή πλησιάσῃς ἐδώ· λύσον τὰ ὑποδήματά σου ἐκ τῶν ποδῶν σου· διότι ὁ τόπος ἐπὶ τοῦ ὁποίου ἵστασαι εἶναι γῆ ἁγία.6Καὶ εἶπε πρὸς αὐτόν, Ἐγὼ εἶμαι ὁ Θεὸς τοῦ πατρὸς σου, ὁ Θεὸς τοῦ Ἀβραάμ, Θεὸς τοῦ Ἰσαὰκ καὶ ὁ Θεὸς τοῦ Ἰακώβ. Ἔκρυψε δὲ τὸ πρόσωπον αὑτοῦ ὁ Μωϋσῆς· διότι ἐφοβεῖτο νὰ ἐμβλέψῃ εἰς τὸν Θεόν.
7Καὶ εἶπεν ὁ Κύριος, Εἶδον, εἶδον τὴν ταλαιπωρίαν τοῦ λαοῦ μου τοῦ ἐν Αἰγύπτῳ καὶ ἤκουσα τὴν κραυγήν αὐτῶν ἐξ αἰτίας τῶν ἐργοδιωκτῶν αὐτῶν· διότι ἐγνώρισα τὴν ὀδύνην αὐτῶν·8καὶ κατέβην διὰ νὰ ἐλευθερώσω αὐτοὺς ἐκ τῆς χειρὸς τῶν Αἰγυπτίων καὶ νὰ ἀναβιβάσω αὐτοὺς ἐκ τῆς γῆς ἐκείνης εἰς γῆν καλήν καὶ εὐρύχωρον, εἰς γῆν ῥέουσαν γάλα καὶ μέλι, εἰς τὸν τόπον τῶν Χαναναίων καὶ Χετταίων καὶ Ἀμορραίων καὶ Φερεζαίων καὶ Εὐαίων καὶ Ἰεβουσαίων·9καὶ τώρα ἰδού, ἡ κραυγή τῶν υἱῶν Ἰσραήλ ἦλθεν εἰς ἐμέ· καὶ εἶδον ἔτι τὴν κατάθλιψιν, μὲ τὴν ὁποίαν οἱ Αἰγύπτιοι καταθλίβουσιν αὐτούς·10ἐλθὲ λοιπὸν τώρα καὶ θέλω σὲ ἀποστείλει πρὸς τὸν Φαραώ, καὶ θέλεις ἐξαγάγει τὸν λαὸν μου τοὺς υἱοὺς Ἰσραήλ ἐξ Αἰγύπτου.
