Πεμ, Οκτ 16, 2025
Χωρίο: Αποκάλυψις Ιωάννου 3:7-13
Διάρκεια: 47 Λεπτά 29 Δευτερόλεπτα
7Καὶ πρὸς τὸν ἄγγελον τῆς ἐν Φιλαδελφείᾳ ἐκκλησίας γράψον· Ταῦτα λέγει ὁ ἅγιος, ὁ ἀληθινός, ὁ ἔχων τὸ κλειδίον τοῦ Δαβίδ, ὅστις ἀνοίγει καὶ οὐδεὶς κλείει, καὶ κλείει καὶ οὐδεὶς ἀνοίγει·8Ἐξεύρω τὰ ἔργα σου· ἰδού, ἔθεσα ἐνώπιόν σου θύραν ἀνεῳγμένην, καὶ οὐδεὶς δύναται νὰ κλείσῃ αὐτήν· διότι ἔχεις μικρὰν δύναμιν καὶ ἐφύλαξας τὸν λόγον μου καὶ δὲν ἠρνήθης τὸ ὄνομά μου. 9Ἰδού, θέλω κάμει τοὺς ἐκ τῆς συναγωγῆς τοῦ Σατανᾶ, οἵτινες λέγουσιν ἑαυτοὺς ὅτι εἶναι Ἰουδαῖοι, καὶ δὲν εἶναι, ἀλλὰ ψεύδονται· ἰδού, θέλω κάμει αὐτοὺς νὰ ἔλθωσι καὶ νὰ προσκυνήσωσιν ἐνώπιον τῶν ποδῶν σου καὶ νὰ γνωρίσωσιν ὅτι ἐγὼ σὲ ἠγάπησα.10Ἐπειδή ἐφύλαξας τὸν λόγον τῆς ὑπομονῆς μου, καὶ ἐγὼ θέλω σὲ φυλάξει ἐκ τῆς ὥρας τοῦ πειρασμοῦ, ἥτις μέλλει νὰ ἔλθῃ ἐπὶ τῆς οἰκουμένης ὅλης, διὰ νὰ δοκιμάσῃ τοὺς κατοικοῦντας ἐπὶ τῆς γῆς. 11Ἰδού, ἔρχομαι ταχέως· κράτει ἐκεῖνο τὸ ὁποῖον ἔχεις, διὰ νὰ μή λάβῃ μηδεὶς τὸν στέφανόν σου.
12Ὅστις νικᾷ, θέλω κάμει αὐτὸν στῦλον ἐν τῷ ναῷ τοῦ Θεοῦ μου, καὶ δὲν θέλει ἐξέλθει πλέον ἔξω, καὶ θέλω γράψει ἐπ᾿ αὐτὸν τὸ ὄνομα τοῦ Θεοῦ μου καὶ τὸ ὄνομα τῆς πόλεως τοῦ Θεοῦ μου, τῆς νέας Ἱερουσαλήμ, ἥτις καταβαίνει ἐκ τοῦ οὐρανοῦ ἀπὸ τοῦ Θεοῦ μου, καὶ τὸ ὄνομά μου τὸ νέον.13Ὅστις ἔχει τίον, ἄς ἀκούσῃ τί λέγει τὸ Πνεῦμα πρὸς τὰς ἐκκλησίας.
Πεμ, Οκτ 09, 2025
Χωρίο: Γένεσις 12:1-20
Διάρκεια: 49 Λεπτά 21 Δευτερόλεπτα
1Ὁ δὲ Κύριος εἶπε πρὸς τὸν Ἄβραμ, Ἔξελθε ἐκ τῆς γῆς σου, καὶ ἐκ τῆς συγγενείας σου, καὶ ἐκ τοῦ οἴκου τοῦ πατρὸς σου, εἰς τὴν γῆν τὴν ὁποίαν θέλω σοὶ δείξει·2καὶ θέλω σὲ κάμει εἰς ἔθνος μέγα· καὶ θέλω σὲ εὐλογήσει, καὶ θέλω μεγαλύνει τὸ ὄνομά σου· καὶ θέλεις εἶσθαι εἰς εὐλογίαν· 3καὶ θέλω εὐλογήσει τοὺς εὐλογοῦντάς σε, καὶ τοὺς καταρωμένους σε θέλω καταρασθῆ· καὶ θέλουσιν εὐλογηθῆ ἐν σοὶ πᾶσαι αἱ φυλαὶ τῆς γῆς.
4Καὶ ὑπῆγεν ὁ Ἄβραμ, καθὼς εἶπε πρὸς αὐτὸν ὁ Κύριος· καὶ μετ᾿ αὐτοῦ ὑπῆγε καὶ ὁ Λώτ· ὁ δὲ Ἄβραμ ἦτο ἡλικίας ἑβδομήκοντα πέντε ἐτῶν, ὅτε ἐξῆλθεν ἀπὸ Χαρράν.5Καὶ ἔλαβεν ὁ Ἄβραμ Σάραν τὴν γυναῖκα αὑτοῦ, καὶ Λὼτ τὸν υἱὸν τοῦ ἀδελφοῦ αὑτοῦ, καὶ πάντα τὰ ὑπάρχοντα αὑτῶν ὅσα εἶχον ἀποκτήσει, καὶ τοὺς ἀνθρώπους τοὺς ὁποίους εἶχον ἀποκτήσει ἐν Χαρράν, καὶ ἐξῆλθον διὰ νὰ ὑπάγωσιν εἰς τὴν γῆν Χαναάν· καὶ ἦλθον εἰς τὴν γῆν Χαναάν.
6Καὶ διεπέρασεν ὁ Ἄβραμ τὴν γῆν ἐκείνην ἕως τοῦ τόπου Συχέμ, ἕως τῆς δρυὸς Μορέχ· οἱ δὲ Χαναναῖοι τότε κατῴκουν ἐν τῇ γῇ ταύτῃ.7Καὶ ἐφάνη ὁ Κύριος εἰς τὸν Ἄβραμ καὶ εἶπεν, Εἰς τὸ σπέρμα σου θέλω δώσει τὴν γῆν ταύτην. Καὶ ᾠκοδόμησεν ἐκεῖ θυσιαστήριον εἰς τὸν Κύριον, ὅστις ἐφάνη εἰς αὐτόν.8Καὶ ἐκεῖθεν μετέβη πρὸς τὸ ὄρος, τὸ κατὰ ἀνατολὰς τῆς Βαιθήλ, καὶ ἔστησε τὴν σκηνήν αὑτοῦ ἔχων τὴν Βαιθήλ πρὸς δυσμὰς καὶ τὴν Γαὶ πρὸς ἀνατολάς· καὶ ᾠκοδόμησεν ἐκεῖ θυσιαστήριον εἰς τὸν Κύριον, καὶ ἐπεκαλέσθη τὸ ὄνομα τοῦ Κυρίου.9Καὶ μετεσκήνωσεν ὁ Ἄβραμ, ὁδοιπορῶν καὶ προχωρῶν πρὸς μεσημβρίαν.
10Ἔγεινε δὲ πεῖνα ἐν τῇ γῇ ταύτῃ· καὶ κατέβη ὁ Ἄβραμ εἰς τὴν Αἴγυπτον διὰ νὰ παροικήσῃ ἐκεῖ· διότι ἡ πεῖνα ἦτο βαρεῖα ἐν τῇ γῇ.11Καὶ ὅτε ἐπλησίαζε νὰ εἰσέλθῃ εἰς τὴν Αἴγυπτον, εἶπε πρὸς Σάραν τὴν γυναῖκα αὑτοῦ, Ἰδού, γνωρίζω ὅτι εἶσαι γυνή εὐειδής· 12θέλει συμβῆ λοιπόν, ὥστε καθὼς σὲ ἴδωσιν οἱ Αἰγύπτιοι, θέλουσιν εἰπεῖ, Γυνή αὐτοῦ εἶναι αὕτη· καὶ θέλουσι φονεύσει ἐμέ, σὲ δὲ θέλουσι φυλάξει ζῶσαν.13Εἰπὲ λοιπόν, ὅτι εἶσαι ἀδελφή μου, διὰ νὰ γείνῃ καλὸν εἰς ἐμὲ ἐξ αἰτίας σου, καὶ νὰ φυλαχθῇ ἡ ζωή μου διὰ σέ.
14Καί ὅτε εἰσῆλθεν ὁ Ἄβραμ εἰς τὴν Αἴγυπτον, εἶδον οἱ Αἰγύπτιοι τὴν γυναῖκα ὅτι ἦτο ὡραία σφόδρα.15Καὶ οἱ ἄρχοντες τοῦ Φαραὼ εἶδον αὐτήν, καὶ ἐπῄνεσαν αὐτήν πρὸς τὸν Φαραώ· καὶ ἐλήφθη ἡ γυνή εἰς τὴν οἰκίαν τοῦ Φαραώ.16Τὸν δὲ Ἄβραμ μετεχειρίσθησαν καλῶς δι᾿ αὐτήν· καὶ εἶχε πρόβατα καὶ βόας καὶ ὄνους καὶ δούλους καὶ δούλας καὶ ὄνους θηλυκὰς καὶ καμήλους.
17Καὶ ἐπέφερεν ὁ Κύριος ἐπὶ τὸν Φαραὼ καὶ ἐπὶ τὸν οἶκον αὑτοῦ πληγὰς μεγάλας ἐξ αἰτίας Σάρας τῆς γυναικὸς τοῦ Ἄβραμ.18Ἐκάλεσε δὲ ὁ Φαραὼ τὸν Ἄβραμ, καὶ εἶπε, Τί εἶναι τοῦτο, τὸ ὁποῖον ἔκαμες εἰς ἐμέ; διὰ τί δὲν μ᾿ ἐφανέρωσας ὅτι αὕτη εἶναι γυνή σου;19διὰ τί εἶπας, Ἀδελφή μου εἶναι αὕτη; καὶ ἔλαβον αὐτήν εἰς ἐμαυτὸν διὰ γυναῖκα· καὶ τώρα, ἰδοὺ ἡ γυνή σου· λάβε αὐτήν, καὶ ὕπαγε.20Καὶ διώρισεν ὁ Φαραὼ ἀνθρώπους εἰς αὐτόν· καὶ συμπροέπεμψαν αὐτόν, καὶ τὴν γυναῖκα αὐτοῦ καὶ πάντα ὅσα εἶχε.
Πεμ, Οκτ 02, 2025
Χωρίο: Πράξεις των Αποστόλων 1:1-11
Διάρκεια: 49 Λεπτά 8 Δευτερόλεπτα
1Τὸν μὲν πρῶτον λόγον ἔκαμον, ὦ Θεόφιλε, περὶ πάντων ὅσα ἤρχισεν ὁ Ἰησοῦς νὰ κάμνῃ καὶ νὰ διδάσκῃ,2μέχρι τῆς ἡμέρας καθ᾿ ἥν ἀνελήφθη, ἀφοῦ διὰ Πνεύματος Ἁγίου ἔδωκεν ἐντολὰς εἰς τοὺς ἀποστόλους, τοὺς ὁποίους ἐξέλεξεν· 3εἰς τοὺς ὁποίους καὶ ἐφανέρωσεν ἑαυτὸν ζῶντα μετὰ τὸ πάθος αὑτοῦ διὰ πολλῶν τεκμηρίων, ἐμφανιζόμενος εἰς αὐτοὺς τεσσαράκοντα ἡμέρας καὶ λέγων τὰ περὶ τῆς βασιλείας τοῦ Θεοῦ.
4Καὶ συνερχόμενος μετ᾿ αὐτῶν, παρήγγειλε νὰ μή ἀπομακρυνθῶσιν ἀπὸ Ἱεροσολύμων, ἀλλὰ νὰ περιμένωσι τὴν ἐπαγγελίαν τοῦ Πατρός, τὴν ὁποίαν ἠκούσατε, εἶπε, παρ᾿ ἐμοῦ.5Διότι ὁ μὲν Ἰωάννης ἐβάπτισεν ἐν ὕδατι, σεῖς ὅμως θέλετε βαπτισθῆ ἐν Πνεύματι Ἁγίῳ οὐχὶ μετὰ πολλὰς ταύτας ἡμέρας.
6Ἐκεῖνοι λοιπὸν συνελθόντες ἠρώτων αὐτόν, λέγοντες· Κύριε, τάχα ἐν τῷ καιρῷ τούτῳ ἀποκαθιστάνεις τὴν βασιλείαν εἰς τὸν Ἰσραήλ;7Εἶπε δὲ πρὸς αὐτούς· Δὲν ἀνήκει εἰς ἐσᾶς νὰ γνωρίζητε τοὺς χρόνους ἤ τοὺς καιρούς, τοὺς ὁποίους ὁ Πατήρ ἔθεσεν ἐν τῇ ἰδίᾳ αὑτοῦ ἐξουσίᾳ,8ἀλλὰ θέλετε λάβει δύναμιν, ὅταν ἐπέλθῃ τὸ Ἃγιον Πνεῦμα ἐφ᾿ ὑμᾶς, καὶ θέλετε εἶσθαι εἰς ἐμὲ μάρτυρες καὶ ἐν Ἱερουσαλήμ καὶ ἐν πάσῃ τῇ Ἰουδαίᾳ καὶ Σαμαρείᾳ καὶ ἕως ἐσχάτου τῆς γῆς.
9Καὶ ἀφοῦ εἶπε ταῦτα, βλεπόντων αὐτῶν ἀνελήφθη, καὶ νεφέλη ὑπέλαβεν αὐτὸν ἀπὸ τῶν ὀφθαλμῶν αὐτῶν.10Καὶ ἐνῷ ἦσαν ἀτενίζοντες εἰς τὸν οὐρανὸν ὅτε αὐτὸς ἀνέβαινεν, ἰδού, ἄνδρες δύο μὲ ἱμάτια λευκὰ ἐστάθησαν πλησίον αὐτῶν,11οἵτινες καὶ εἶπον· Ἄνδρες Γαλιλαῖοι, τί ἵστασθε ἐμβλέποντες εἰς τὸν οὐρανόν; οὗτος ὁ Ἰησοῦς, ὅστις ἀνελήφθη ἀφ᾿ ὑμῶν εἰς τὸν οὐρανόν, θέλει ἐλθεῖ οὕτω καθ᾿ ὅν τρόπον εἴδετε αὐτὸν πορευόμενον εἰς τὸν οὐρανόν.
Πεμ, Σεπ 25, 2025
Χωρίο: Δανιήλ 2:24-28
Διάρκεια: 41 Λεπτά 40 Δευτερόλεπτα
24Ὑπῆγε λοιπὸν ὁ Δανιήλ πρὸς τὸν Ἀριώχ, τὸν ὁποῖον ὁ βασιλεὺς διέταξε νὰ ἀπολέσῃ τοὺς σοφοὺς τῆς Βαβυλῶνος· ὑπῆγε καὶ εἶπε πρὸς αὐτὸν οὕτω· Μή ἀπολέσῃς τοὺς σοφοὺς τῆς Βαβυλῶνος· εἴσαξόν με ἐνώπιον τοῦ βασιλέως καὶ ἐγὼ θέλω φανερώσει τὴν ἑρμηνείαν πρὸς τὸν βασιλέα.25Καὶ εἰσῆξεν ὁ Ἀριὼχ μετὰ σπουδῆς τὸν Δανιήλ ἐνώπιον τοῦ βασιλέως καὶ εἶπε πρὸς αὐτὸν οὕτως, Εὕρηκα ἄνδρα ἐκ τῶν υἱῶν τῆς αἰχμαλωσίας τοῦ Ἰούδα, ὅστις θέλει φανερώσει τὴν ἑρμηνείαν εἰς τὸν βασιλέα.26Ἀπεκρίθη ὁ βασιλεὺς καὶ εἶπε πρὸς τὸν Δανιήλ, τοῦ ὁποίου τὸ ὄνομα ἦτο Βαλτασάσαρ, Εἶσαι ἱκανὸς νὰ φανερώσῃς πρὸς ἐμὲ τὸ ἐνύπνιον τὸ ὁποῖον εἶδον καὶ τὴν ἑρμηνείαν αὐτοῦ;
27Ἀπεκρίθη ὁ Δανιήλ ἐνώπιον τοῦ βασιλέως καὶ εἶπε, Τὸ μυστήριον, περὶ τοῦ ὁποίου ὁ βασιλεὺς ἐπερωτᾷ, δὲν δύνανται σοφοί, ἐπαοιδοί, μάγοι, μάντεις, νὰ φανερώσωσι πρὸς τὸν βασιλέα·28ἀλλ᾿ εἶναι Θεὸς ἐν τῷ οὐρανῷ, ὅστις ἀποκαλύπτει μυστήρια καὶ κάμνει γνωστὸν εἰς τὸν βασιλέα Ναβουχοδονόσορ, τί μέλλει γενέσθαι ἐν ταῖς ἐσχάταις ἡμέραις. Τὸ ἐνύπνιόν σου καὶ αἱ ὀράσεις τῆς κεφαλῆς σου ἐπὶ τῆς κλίνης σου εἶναι αὗται·
Πεμ, Σεπ 04, 2025
Χωρίο: Κατά Λουκάν 5:33-39
Διάρκεια: 43 Λεπτά 43 Δευτερόλεπτα
33Οἱ δὲ εἶπον πρὸς αὐτόν· Διὰ τί οἱ μαθηταὶ τοῦ Ἰωάννου νηστεύουσι συχνὰ καὶ κάμνουσι δεήσεις, ὁμοίως καὶ οἱ τῶν Φαρισαίων, οἱ δὲ ἰδικοὶ σου τρώγουσι καὶ πίνουσιν;34Ὁ δὲ εἶπε πρὸς αὐτούς· Μήπως δύνασθε νὰ κάμητε τοὺς υἱοὺς τοῦ νυμφῶνος νὰ νηστεύωσιν, ἐνόσῳ εἶναι μετ᾿ αὐτῶν ὁ νυμφίος;35θέλουσιν ὅμως ἐλθεῖ ἡμέραι, ὅταν ἀφαιρεθῇ ἀπ᾿ αὐτῶν ὁ νυμφίος· τότε θέλουσι νηστεύει ἐν ἐκείναις ταῖς ἡμέραις.36Ἔλεγε δὲ καὶ παραβολήν πρὸς αὐτούς, ὅτι οὐδεὶς βάλλει ἐπίρραμμα ἱματίου νέου ἐπὶ ἱμάτιον παλαιὸν εἰ δὲ μή, καὶ τὸ νέον σχίζει καὶ μὲ τὸ παλαιὸν δὲν συμφωνεῖ τὸ ἐπίρραμμα τὸ ἀπὸ τοῦ νέου.37Καὶ οὐδεὶς βάλλει οἶνον νέον εἰς ἀσκοὺς παλαιοὺς εἰ δὲ μή, ὁ νέος οἶνος θέλει σχίσει τοὺς ἀσκούς, καὶ αὐτὸς θέλει ἐκχυθῆ καὶ οἱ ἀσκοὶ θέλουσι φθαρῆ38ἀλλὰ πρέπει νὰ βάλληται ὁ νέος οἶνος εἰς ἀσκοὺς νέους, καὶ ἀμφότερα διατηροῦνται.39Καὶ οὐδεὶς ἀφοῦ πίῃ οἶνον παλαιόν, θέλει εὐθὺς νέον· διότι λέγει· Ὁ παλαιὸς εἶναι καλήτερος.
Πεμ, Αυγ 07, 2025
Χωρίο: Κατά Λουκάν 12:14-21
Διάρκεια: 42 Λεπτά 15 Δευτερόλεπτα
13Εἶπε δὲ τίς πρὸς αὐτὸν ἐκ τοῦ ὄχλου· Διδάσκαλε, εἰπὲ πρὸς τὸν ἀδελφὸν μου νὰ μοιρασθῇ μετ᾿ ἐμοῦ τὴν κληρονομίαν.14Ὁ δὲ εἶπε πρὸς αὐτόν· Ἄνθρωπε, τίς μὲ κατέστησε δικαστήν ἤ μεριστήν ἐφ᾿ ὑμᾶς;15Καὶ εἶπε πρὸς αὐτούς· Προσέχετε καὶ φυλάττεσθε ἀπὸ τῆς πλεονεξίας· διότι ἐὰν τις ἔχῃ περισσά, ἡ ζωή αὐτοῦ δὲν συνίσταται ἐκ τῶν ὑπαρχόντων αὐτοῦ.16Εἶπε δὲ πρὸς αὐτοὺς παραβολήν, λέγων· Ἀνθρώπου τινὸς πλουσίου ηὐτύχησαν τὰ χωράφια·17Καὶ διελογίζετο ἐν ἑαυτῷ λέγων· Τί νὰ κάμω, διότι δὲν ἔχω ποῦ νὰ συνάξω τοὺς καρποὺς μου;18Καὶ εἶπε· Τοῦτο θέλω κάμει· θέλω χαλάσει τὰς ἀποθήκας μου καὶ θέλω οἰκοδομήσει μεγαλητέρας καὶ συνάξει ἐκεῖ πάντα τὰ γεννήματά μου καὶ τὰ ἀγαθὰ μου,19καὶ θέλω εἰπεῖ πρὸς τὴν ψυχήν μου· Ψυχή, ἔχεις πολλὰ ἀγαθὰ ἐναποτεταμιευμένα δι᾿ ἔτη πολλά· ἀναπαύου, φάγε, πίε, εὐφραίνου.20Εἶπε δὲ πρὸς αὐτὸν ὁ Θεός· Ἄφρον, ταύτην τὴν νύκτα τὴν ψυχήν σου ἀπαιτοῦσιν ἀπὸ σοῦ· ὅσα δὲ ἡτοίμασας, τίνος θέλουσιν εἶσθαι;
21Οὕτω θέλει εἶσθαι ὅστις θησαυρίζει εἰς ἑαυτὸν καὶ δὲν πλουτεῖ εἰς Θεόν.
Πεμ, Ιουλ 24, 2025
Χωρίο: Ψαλμοί 69:1-13
Διάρκεια: 42 Λεπτά 17 Δευτερόλεπτα
1[Εἰς τὸν πρῶτον μουσικόν, ὑπὸ Σοσανίμ. Ψαλμὸς τοῦ Δαβίδ.] Σῶσόν με, Θεέ, διότι εἰσῆλθον ὕδατα ἕως ψυχῆς μου.
2Ἐβυθίσθην εἰς βαθὺν πηλόν, ὅπου δὲν εἶναι τόπος στερεὸς διὰ νὰ σταθῶ· ἔφθασα εἰς τὰ βάθη τῶν ὑδάτων, καὶ τὸ ῥεῦμα μὲ κατακλύζει.
3Ἠτόνησα κράζων· ὁ λάρυγξ μου ἐξηράνθη· ἀπέκαμον οἱ ὀφθαλμοὶ μου ἀπὸ τοῦ νὰ περιμένω τὸν Θεὸν μου.
4Οἱ μισοῦντές με ἀναιτίως ἐπληθύνθησαν ὑπὲρ τὰς τρίχας τῆς κεφαλῆς μου· ἐκραταιώθησαν οἱ ἐχθροὶ μου οἱ προσπαθοῦντες νὰ μὲ ἀφανίσωσιν ἀδίκως. Τότε ἐγὼ ἐπέστρεψα ὅ, τι δὲν ἥρπασα.
5Θεέ, σὺ γνωρίζεις τὴν ἀφροσύνην μου· καὶ τὰ πλημμελήματά μου δὲν εἶναι κεκρυμμένα ἀπὸ σοῦ.
6Ἄς μή αἰσχυνθῶσιν ἐξ αἰτίας μου, Κύριε Θεὲ τῶν δυνάμεων, οἱ προσμένοντές σε· ἄς μή ἐντραπῶσι δι᾿ ἐμὲ οἱ ἐκζητοῦντές σε, Θεὲ τοῦ Ἰσραήλ.
7Διότι ἕνεκα σοῦ ὑπέφερα ὀνειδισμόν· αἰσχύνη ἐκάλυψε τὸ πρόσωπόν μου.
8Ξένος ἔγεινα εἰς τοὺς ἀδελφοὺς μου, καὶ ἀλλογενής εἰς τοὺς υἱοὺς τῆς μητρὸς μου·
9Διότι ὁ ζῆλος τοῦ οἴκου σου μὲ κατέφαγε· καὶ οἱ ὀνειδισμοὶ τῶν ὀνειδιζόντων σε ἐπέπεσον ἐπ ἐμέ.
10Καὶ ἔκλαυσα ταλαιπωρῶν ἐν νηστείᾳ τὴν ψυχήν μου, ἀλλὰ τοῦτο ἔγεινεν εἰς ὄνειδός μου.
11Καὶ ἔκαμα τὸν σάκκον ἔνδυμά μου καὶ ἔγεινα εἰς αὐτοὺς παροιμία.
12Κατ᾿ ἐμοῦ λαλοῦσιν οἱ καθήμενοι ἐν ταῖς πύλαις, καὶ ἔγεινα σμα τῶν μεθυόντων.
13Ἐγὼ δὲ πρὸς σὲ κατευθύνω τὴν προσευχήν μου, Κύριε· καιρὸς εὐμενείας εἶναι· Θεέ, κατὰ τὸ πλῆθος τοῦ ἐλέους σου, ἐπάκουσόν μου, κατὰ τὴν ἀλήθειαν τῆς σωτηρίας σου.
Πεμ, Ιουλ 17, 2025
Χωρίο: Κατά Λουκάν 7:11-23
Διάρκεια: 45 Λεπτά 24 Δευτερόλεπτα
11τὴν δὲ ἀκόλουθον ἡμέραν ἐπορεύετο ὁ Ἰησοῦς εἰς πόλιν ὀνομαζομένην Ναΐν· καὶ συνεπορεύοντο μετ᾿ αὐτοῦ ἱκανοὶ ἐκ τῶν μαθητῶν αὐτοῦ καὶ ὄχλος πολύς.12Ὡς δὲ ἐπλησίασεν εἰς τὴν πύλην τῆς πόλεως, ἰδού, ἐφέρετο ἔξω νεκρὸς υἱὸς μονογενής τῆς μητρὸς αὑτοῦ, καὶ αὕτη ἦτο χήρα, καὶ ὄχλος πολὺς τῆς πόλεως ἦτο μετ᾿ αὐτῆς.13Καὶ ἰδὼν αὐτήν ὁ Κύριος, ἐσπλαγχνίσθη δι᾿ αὐτήν καὶ εἶπε πρὸς αὐτήν· Μή κλαῖε·14καὶ πλησιάσας ἤγγισε τὸ νεκροκράββατον, οἱ δὲ βαστάζοντες ἐστάθησαν, καὶ εἶπε· Νεανίσκε, πρὸς σὲ λέγω, σηκώθητι. 15Καὶ ἀνεκάθησεν ὁ νεκρὸς καὶ ἤρχισε νὰ λαλῇ, καὶ ἔδωκεν αὐτὸν εἰς τὴν μητέρα αὐτοῦ.
16Κατέλαβε δὲ ἅπαντας φόβος καὶ ἐδόξαζον τὸν Θεόν, λέγοντες ὅτι προφήτης μέγας ἠγέρθη ἐν ἡμῖν, καὶ ὅτι ἐπεσκέφθη ὁ Θεὸς τὸν λαὸν αὑτοῦ.17Καὶ ἐξῆλθεν ὁ λόγος οὗτος περὶ αὐτοῦ ἐν ὅλῃ τῇ Ἰουδαίᾳ καὶ ἐν πᾶσι τοῖς περιχώροις.
18Καὶ ἀπήγγειλαν πρὸς τὸν Ἰωάννην οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ περὶ πάντων τούτων.19Καὶ προσκαλέσας ὁ Ἰωάννης δύο τινὰς τῶν μαθητῶν αὑτοῦ, ἔπεμψε πρὸς τὸν Ἰησοῦν, λέγων· Σὺ εἶσαι ὁ ἐρχόμενος, ἤ ἄλλον προσδοκῶμεν;20Καὶ ἐλθόντες πρὸς αὐτὸν οἱ ἄνθρωποι, εἶπον· Ἰωάννης ὁ Βαπτιστής ἀπέστειλεν ἡμᾶς πρὸς σέ, λέγων· Σὺ εἶσαι ὁ ἐρχόμενος, ἤ ἄλλον προσδοκῶμεν;21Ἐν αὐτῇ δὲ τῇ ὥρᾳ ἐθεράπευσε πολλοὺς ἀπὸ νόσων καὶ μαστίγων καὶ πνευμάτων πονηρῶν, καὶ εἰς τυφλοὺς πολλοὺς ἐχάρισε τὸ βλέπειν.
22Καὶ ἀποκριθεὶς ὁ Ἰησοῦς, εἶπε πρὸς αὐτούς· Ὑπάγετε καὶ ἀπαγγείλατε πρὸς τὸν Ἰωάννην ὅσα εἴδετε καὶ ἠκούσατε· ὅτι τυφλοὶ ἀναβλέπουσι, χωλοὶ περιπατοῦσι, λεπροὶ καθαρίζονται, κωφοὶ ἀκούουσι, νεκροὶ ἐγείρονται, πτωχοὶ εὐαγγελίζονται·
23καὶ μακάριος εἶναι ὅστις δὲν σκανδαλισθῇ ἐν ἐμοί.
Πεμ, Ιουλ 03, 2025
Χωρίο: Α' Πέτρου 1:1-25
Διάρκεια: 49 Λεπτά 17 Δευτερόλεπτα
1Πέτρος, ἀπόστολος Ἰησοῦ Χριστοῦ, πρὸς τοὺς παρεπιδήμους τοὺς διεσπαρμένους εἰς Πόντον, Γαλατίαν, Καππαδοκίαν, Ἀσίαν καὶ Βιθυνίαν,
2ἐκλεκτοὺς κατὰ πρόγνωσιν Θεοῦ Πατρός, διὰ τοῦ ἁγιασμοῦ τοῦ Πνεύματος, εἰς ὑπακοήν καὶ ῥαντισμὸν τοῦ αἵματος τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ· πληθυνθείη χάρις καὶ εἰρήνη εἰς ἐσᾶς.
3Εὐλογητὸς ὁ Θεὸς καὶ Πατήρ τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ὅστις κατὰ τὸ πολὺ ἔλεος αὑτοῦ ἀνεγέννησεν ἡμᾶς εἰς ἐλπίδα ζῶσαν διὰ τῆς ἀναστάσεως τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ ἐκ νεκρῶν,4εἰς κληρονομίαν ἄφθαρτον καὶ ἀμίαντον καὶ ἀμάραντον, πεφυλαγμένην ἐν τοῖς οὐρανοῖς δι᾿ ἡμᾶς,5οἵτινες μὲ τὴν δύναμιν τοῦ Θεοῦ φυλαττόμεθα διὰ τῆς πίστεως, εἰς σωτηρίαν ἑτοίμην νὰ ἀποκαλυφθῇ ἐν τῷ ἐσχάτῳ καιρῷ·6διὰ τὸ ὁποῖον ἀγαλλιᾶσθε, ἄν καὶ τώρα ὀλίγον, ἐὰν χρειασθῇ, λυπηθῆτε ἐν διαφόροις πειρασμοῖς,7ἵνα ἡ δοκιμή τῆς πίστεώς σας, πολὺ τιμιωτέρα οὖσα παρὰ τὸ χρυσίον τὸ φθειρόμενον διὰ πυρὸς δὲ δοκιμαζόμενον, εὑρεθῇ εἰς ἔπαινον καὶ τιμήν καὶ δόξαν ὅταν φανερωθῇ ὁ Ἰησοῦς Χριστός, 8τὸν ὁποῖον ἄν καὶ δὲν εἴδετε ἀγαπᾶτε, εἰς τὸν ὁποῖον, ἄν καὶ τώρα δὲν βλέπητε αὐτόν, πιστεύοντες ὅμως ἀγαλλιᾶσθε μὲ χαρὰν ἀνεκλάλητον καὶ ἔνδοξον, 9ἀπολαμβάνοντες τὸ τέλος τῆς πίστεώς σας, τὴν σωτηρίαν τῶν ψυχῶν.
10Περὶ τῆς ὁποίας σωτηρίας ἐξεζήτησαν καὶ ἐξηρεύνησαν οἱ προφῆται οἱ προφητεύσαντες περὶ τῆς χάριτος, ἥτις ἔμελλε νὰ ἔλθῃ εἰς ἐσᾶς·11ἐρευνῶντες εἰς τίνα ἤ ποῖον καιρὸν ἐφανέρονε τὸ ἐν αὐτοῖς Πνεῦμα τοῦ Χριστοῦ, ὅτε προεμαρτύρει τὰ πάθη τοῦ Χριστοῦ καὶ τὰς μετὰ ταῦτα δόξας·12εἰς τοὺς ὁποίους ἀπεκαλύφθη ὅτι οὐχὶ δι᾿ ἑαυτούς, ἀλλὰ δι᾿ ἡμᾶς ὑπηρέτουν αὐτά, τὰ ὁποῖα τώρα ἀνηγγέλθησαν πρὸς ἐσᾶς διὰ τῶν κηρυξάντων τὸ εὐαγγέλιον εἰς ἐσᾶς ἐν Πνεύματι Ἁγίῳ τῷ ἀποσταλέντι ἀπ᾿ οὐρανοῦ, εἰς τὰ ὁποῖα ἐπιθυμοῦσιν οἱ ἄγγελοι νὰ παρακύψωσι.
13Διὰ τοῦτο ἀναζωσθέντες τὰς ὀσφύας τῆς διανοίας σας, ἐγκρατεύεσθε καὶ ἔχετε τελείαν ἐλπίδα εἰς τὴν χάριν τὴν ἐρχομένην εἰς ἐσᾶς, ὅταν ἀποκαλυφθῇ ὁ Ἰησοῦς Χριστός,14ὡς τέκνα ὑπακοῆς μή συμμορφούμενοι μὲ τὰς προτέρας ἐπιθυμίας, τὰς ὁποίας εἴχετε ἐν ἀγνοίᾳ ὑμῶν,15ἀλλὰ καθὼς εἶναι ἅγιος ἐκεῖνος, ὅστις σᾶς ἐκάλεσεν, οὕτω καὶ σεῖς γίνεσθε ἅγιοι ἐν πάσῃ διαγωγῇ·16διότι εἶναι γεγραμμένον· Ἃγιοι γίνεσθε, διότι ἐγὼ εἶμαι ἅγιος.
17Καὶ ἐὰν ἐπικαλῆσθε Πατέρα τὸν κρίνοντα ἀπροσωπολήπτως κατὰ τὸ ἔργον ἑκάστου, διάγετε μετὰ φόβου τὸν καιρὸν τῆς παροικίας σας,18ἐξεύροντες ὅτι δὲν ἐλυτρώθητε ἀπὸ τῆς ματαίας πατροπαραδότου διαγωγῆς ὑμῶν διὰ φθαρτῶν, ἀργυρίου ἤ χρυσίου,19ἀλλὰ διὰ τοῦ τιμίου αἵματος τοῦ Χριστοῦ, ὡς ἀμνοῦ ἀμώμου καὶ ἀσπίλου,20ὅστις ἦτο μὲν προωρισμένος πρὸ καταβολῆς κόσμου, ἐφανερώθη δὲ ἐν τοῖς ἐσχάτοις καιροῖς διὰ σᾶς,21τοὺς πιστεύοντας δι᾿ αὐτοῦ εἰς τὸν Θεόν, τὸν ἀναστήσαντα αὐτὸν ἐκ νεκρῶν καὶ δόντα εἰς αὐτὸν δόξαν, ὥστε ἡ πίστις σας καὶ ἡ ἐλπὶς νὰ ἦναι εἰς τὸν Θεόν.
22Καθαρίσαντες λοιπὸν τὰς ψυχὰς σας μὲ τὴν ὑπακοήν τῆς ἀληθείας διὰ τοῦ Πνεύματος πρὸς φιλαδελφίαν ἀνυπόκριτον, ἀγαπήσατε ἐνθέρμως ἀλλήλους ἐκ καθαρᾶς καρδίας, 23ἐπειδή ἀνεγεννήθητε οὐχὶ ἐκ φθαρτοῦ σπέρματος, ἀλλὰ ἀφθάρτου, διὰ τοῦ λόγου τοῦ Θεοῦ τοῦ ζῶντος καὶ μένοντος εἰς τὸν αἰῶνα.
24Διότι Πᾶσα σὰρξ εἶναι ὡς χόρτος, καὶ πᾶσα δόξα ἀνθρώπου ὡς ἄνθος χόρτου. Ἐξηράνθη ὁ χόρτος, καὶ τὸ ἄνθος αὐτοῦ ἐξέπεσεν.
25Ὁ λόγος ὅμως τοῦ Κυρίου μένει εἰς τὸν αἰῶνα. Καὶ οὗτος εἶναι ὁ λόγος ὁ εὐαγγελισθεὶς εἰς ἐσᾶς.
Τετ, Ιουλ 02, 2025
Χωρίο: Κατά Ιωάννην 6:41-72
Διάρκεια: 38 Λεπτά 4 Δευτερόλεπτα
41Ἐγόγγυζον λοιπὸν οἱ Ἰουδαῖοι περὶ αὐτοῦ ὅτι εἶπεν, Ἐγὼ εἶμαι ὁ ἄρτος ὁ καταβὰς ἐκ τοῦ οὐρανοῦ, 42καὶ ἔλεγον· δὲν εἶναι οὗτος Ἰησοῦς ὁ υἱὸς τοῦ Ἰωσήφ, τοῦ ὁποίου ἡμεῖς γνωρίζομεν τὸν πατέρα καὶ τὴν μητέρα; πῶς λοιπὸν λέγει οὗτος ὅτι ἐκ τοῦ οὐρανοῦ κατέβην;43Ἀπεκρίθη λοιπὸν ὁ Ἰησοῦς καὶ εἶπε πρὸς αὐτούς· Μή γογγύζετε μεταξὺ σας.44Οὐδεὶς δύναται νὰ ἔλθῃ πρὸς ἐμέ, ἐὰν δὲν ἑλκύσῃ αὐτὸν ὁ Πατήρ ὁ πέμψας με, καὶ ἐγὼ θέλω ἀναστήσει αὐτὸν ἐν τῇ ἐσχάτῃ ἡμέρᾳ. 45Εἶναι γεγραμμένον ἐν τοῖς προφήταις· Καὶ πάντες θέλουσιν εἶσθαι διδακτοὶ τοῦ Θεοῦ. Πᾶς λοιπόν, ὅστις ἀκούσῃ παρὰ τοῦ Πατρὸς καὶ μάθῃ, ἔρχεται πρὸς ἐμέ· 46οὐχὶ ὅτι εἶδέ τις τὸν Πατέρα, εἰμή ἐκεῖνος ὅστις εἶναι παρὰ τοῦ Θεοῦ, οὗτος εἶδε τὸν Πατέρα.47Ἀληθῶς ἀληθῶς, σᾶς λέγω, Ὁ πιστεύων εἰς ἐμὲ ἔχει ζωήν αἰώνιον.48Ἐγὼ εἶμαι ὁ ἄρτος τῆς ζωῆς.49Οἱ πατέρες σας ἔφαγον τὸ μάννα ἐν τῇ ἐρήμῳ καὶ ἀπέθανον·50οὗτος εἶναι ὁ ἄρτος ὁ καταβαίνων ἐκ τοῦ οὐρανοῦ, διὰ νὰ φάγῃ τις ἐξ αὐτοῦ καὶ νὰ μή ἀποθάνῃ.51Ἐγὼ εἶμαι ὁ ἄρτος ὁ ζῶν, ὁ καταβὰς ἐκ τοῦ οὐρανοῦ. Ἐὰν τις φάγῃ ἐκ τούτου τοῦ ἄρτου, θέλει ζήσει εἰς τὸν αἰῶνα. Καὶ ὁ ἄρτος δὲ τὸν ὁποῖον ἐγὼ θέλω δώσει, εἶναι ἡ σὰρξ μου τὴν ὁποίαν ἐγὼ θέλω δώσει ὑπὲρ τῆς ζωῆς τοῦ κόσμου.
52Ἐμάχοντο λοιπὸν πρὸς ἀλλήλους οἱ Ἰουδαῖοι, λέγοντες· Πῶς δύναται οὗτος νὰ δώσῃ εἰς ἡμᾶς νὰ φάγωμεν τὴν σάρκα αὐτοῦ;53Εἶπε λοιπὸν εἰς αὐτοὺς ὁ Ἰησοῦς· Ἀληθῶς, ἀληθῶς σᾶς λέγω, Ἐὰν δὲν φάγητε τὴν σάρκα τοῦ Υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου καὶ πίητε τὸ αἷμα αὐτοῦ, δὲν ἔχετε ζωήν ἐν ἑαυτοῖς.54Ὅστις τρώγει τὴν σάρκα μου καὶ πίνει τὸ αἷμά μου, ἔχει ζωήν αἰώνιον, καὶ ἐγὼ θέλω ἀναστήσει αὐτὸν ἐν τῇ ἐσχάτῃ ἡμέρᾳ.55Διότι ἡ σὰρξ μου ἀληθῶς εἶναι τροφή, καὶ τὸ αἷμά μου ἀληθῶς εἶναι πόσις.56Ὅστις τρώγει τὴν σάρκα μου καὶ πίνει τὸ αἷμά μου ἐν ἐμοὶ μένει, καὶ ἐγὼ ἐν αὐτῷ. 57Καθὼς μὲ ἀπέστειλεν ὁ ζῶν Πατήρ καὶ ἐγὼ ζῶ διὰ τὸν Πατέρα, οὕτω καὶ ὅστις μὲ τρώγει θέλει ζήσει καὶ ἐκεῖνος δι᾿ ἐμέ.58Οὗτος εἶναι ὁ ἄρτος ὁ καταβὰς ἐκ τοῦ οὐρανοῦ, οὐχὶ καθὼς οἱ πατέρες σας ἔφαγον τὸ μάννα καὶ ἀπέθανον· ὅστις τρώγει τοῦτον τὸν ἄρτον θέλει ζήσει εἰς τὸν αἰῶνα.59Ταῦτα εἶπεν ἐν τῇ συναγωγῇ, διδάσκων ἐν Καπερναούμ.
60Πολλοὶ λοιπὸν ἐκ τῶν μαθητῶν αὐτοῦ ἀκούσαντες, εἶπον· Σκληρὸς εἶναι οὗτος ὁ λόγος· τίς δύναται νὰ ἀκούῃ αὐτόν;61Νοήσας δὲ ὁ Ἰησοῦς ἐν ἑαυτῷ ὅτι γογγύζουσι περὶ τούτου οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ, εἶπε πρὸς αὐτούς· Τοῦτο σᾶς σκανδαλίζει;62ἐὰν λοιπὸν θεωρῆτε τὸν Υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου ἀναβαίνοντα ὅπου ἦτο τὸ πρότερον;63τὸ πνεῦμα εἶναι ἐκεῖνο τὸ ὁποῖον ζωοποιεῖ, ἡ σὰρξ δὲν φελεῖ οὐδέν· οἱ λόγοι, τοὺς ὁποίους ἐγὼ λαλῶ πρὸς ἐσᾶς, πνεῦμα εἶναι καὶ ζωή εἶναι. 64Πλήν εἶναι τινὲς ἀπὸ σᾶς, οἵτινες δὲν πιστεύουσι. Διότι ἤξευρεν ἐξ ἀρχῆς ὁ Ἰησοῦς, τίνες εἶναι οἱ μή πιστεύοντες καὶ τίς εἶναι ὁ μέλλων νὰ παραδώσῃ αὐτόν. 65Καὶ ἔλεγε· Διὰ τοῦτο σᾶς εἶπον ὅτι οὐδεὶς δύναται νὰ ἔλθῃ πρὸς ἐμέ, ἐὰν δὲν εἶναι δεδομένον εἰς αὐτὸν ἐκ τοῦ Πατρὸς μου.
66Ἔκτοτε πολλοὶ τῶν μαθητῶν αὐτοῦ ἐστράφησαν εἰς τὰ ὀπίσω καὶ δὲν περιεπάτουν πλέον μετ᾿ αὐτοῦ.67Εἶπε λοιπὸν ὁ Ἰησοῦς πρὸς τοὺς δώδεκα· Μήπως καὶ σεῖς θέλετε νὰ ὑπάγητε;68Ἀπεκρίθη λοιπὸν πρὸς αὐτὸν ὁ Σίμων Πέτρος· Κύριε, πρὸς τίνα θέλομεν ὑπάγει; λόγους ζωῆς αἰωνίου ἔχεις·69καὶ ἡμεῖς ἐπιστεύσαμεν καὶ ἐγνωρίσαμεν ὅτι σὺ εἶσαι ὁ Χριστὸς ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ τοῦ ζῶντος.70Ἀπεκρίθη πρὸς αὐτοὺς ὁ Ἰησοῦς· Δὲν ἐξέλεξα ἐγὼ ἐσᾶς τοὺς δώδεκα καὶ εἷς ἀπὸ σᾶς εἶναι διάβολος; 71Ἔλεγε δὲ τὸν Ἰούδαν τοῦ Σίμωνος τὸν Ἰσκαριώτην· διότι οὗτος, εἷς ὤν ἐκ τῶν δώδεκα, ἔμελλε νὰ παραδώσῃ αὐτόν.
