Κηρύγματα Εργατών ΕΑΕΠ

Αυγ 2021 - Απρ 2025
Αρχεία σε αυτή τη σειρά
Η δοκιμασία της πίστης μας
Πεμ, Οκτ 06, 2022
Χωρίο: Α' Βασιλέων 21:1-29
Διάρκεια: 45 Λεπτά 50 Δευτερόλεπτα
1 Μετὰ δὲ ταῦτα τὰ πράγματα Ναβουθαὶ ὁ Ἰεζραηλίτης εἶχεν ἀμπελῶνα ἐν Ἰεζραέλ, πλησίον τοῦ παλατίου τοῦ Ἀχαὰβ βασιλέως τῆς Σαμαρείας.2 Καὶ ἐλάλησεν ὁ Ἀχαὰβ πρὸς τὸν Ναβουθαί, λέγων, Δὸς μοι τὸν ἀμπελῶνά σου, διὰ νὰ ἔχω αὐτὸν κῆπον λαχάνων, ἐπειδή εἶναι πλησίον τοῦ οἴκου μου· καὶ θέλω σοὶ δώσει ἀντ᾿ αὐτοῦ ἀμπελῶνα καλήτερον παρ᾿ αὐτοῦ· ἤ, ἄν ἦναι ἀρεστὸν εἰς σέ, θέλω σοὶ δώσει τὸ ἀντίτιμον αὐτοῦ εἰς ἀργύριον. 3 Ὁ δὲ Ναβουθαὶ εἶπε πρὸς τὸν Ἀχαάβ, Μή γένοιτο εἰς ἐμὲ παρὰ Θεοῦ, νὰ δώσω τὴν κληρονομίαν τῶν πατέρων μου εἰς σέ. 4 Καὶ ἦλθεν ὁ Ἀχαὰβ εἰς τὸν οἶκον αὑτοῦ σκυθρωπὸς καὶ δυσηρεστημένος διὰ τὸν λόγον, τὸν ὁποῖον ἐλάλησε πρὸς αὐτὸν Ναβουβαὶ ὁ Ἰεζραηλίτης, εἰπών, Δὲν θέλω σοὶ δώσει τὴν κληρονομίαν τῶν πατέρων μου. Καὶ ἐπλαγίασεν ἐπὶ τῆς κλίνης αὑτοῦ καὶ ἀπέστρεψε τὸ πρόσωπον αὑτοῦ καὶ δὲν ἔφαγεν ἄρτον.5 Καὶ ἦλθε πρὸς αὐτὸν Ἰεζάβελ ἡ γυνή αὐτοῦ καὶ εἶπε πρὸς αὐτόν, Διὰ τί τὸ πνεῦμά σου εἶναι περίλυπον, ὥστε δὲν τρώγεις ἄρτον;6 Ὁ δὲ εἶπε πρὸς αὐτήν, Ἐπειδή ἐλάλησα πρὸς Ναβουθαὶ τὸν Ἰεζραηλίτην, καὶ εἶπα πρὸς αὐτόν, Δὸς μοι τὸν ἀμπελῶνά σου δι᾿ ἀργυρίου· ἤ, ἄν ἀγαπᾷς, θέλω σοὶ δώσει ἄλλον ἀμπελῶνα ἀντ᾿ αὐτοῦ. καὶ ἐκεῖνος ἀπεκρίθη, Δὲν θέλω σοὶ δώσει τὸν ἀμπελῶνά μου. 7 Καὶ εἶπε πρὸς αὐτὸν Ἰεζάβελ ἡ γυνή αὐτοῦ, Σὺ τώρα βασιλεύεις ἐπὶ τὸν Ἰσραήλ; σηκώθητι, φάγε ἄρτον, καὶ ἄς ἦναι εὔθυμος ἡ καρδία σου· ἐγὼ θέλω σοὶ δώσει τὸν ἀμπελῶνα Ναβουθαὶ τοῦ Ἰεζραηλίτου.8 Τότε ἔγραψεν ἐπιστολὰς ἐν ὀνόματι τοῦ Ἀχαὰβ καὶ ἐσφράγισε διὰ τῆς σφραγίδος αὐτοῦ, καὶ ἀπέστειλε τὰς ἐπιστολὰς πρὸς τοὺς πρεσβυτέρους καὶ πρὸς τοὺς ἄρχοντας, τοὺς ὄντας ἐν τῇ πόλει αὐτοῦ, τοὺς κατοικοῦντας μετὰ τοῦ Ναβουβαί. 9 Καὶ ἔγραφεν ἐν ταῖς ἐπιστολαῖς, λέγουσα, Κηρύξατε νηστείαν καὶ καθίσατε τὸν Ναβουθαὶ ἐπὶ κεφαλῆς τοῦ λαοῦ·10 καὶ παρακαθίσατε δύο ἄνδρας κακοὺς ἀντικρὺ αὐτοῦ, καὶ ἄς μαρτυρήσωσι κατ᾿ αὐτοῦ, λέγοντες, Σὺ ἐβλασφήμησας τὸν Θεὸν καὶ τὸν βασιλέα· καὶ ἐκβάλετε αὐτὸν καὶ λιθοβολήσατε αὐτόν, καὶ ἄς ἀποθάνῃ. 11 Καὶ ἔκαμον οἱ ἄνδρες τῆς πόλεως αὐτοῦ, οἱ πρεσβύτεροι καὶ οἱ ἄρχοντες οἱ κατοικοῦντες ἐν τῇ πόλει αὐτοῦ, καθὼς ἐμήνυσε πρὸς αὐτοὺς ἡ Ἰεζάβελ, κατὰ τὸ γεγραμμένον ἐν ταῖς ἐπιστολαῖς τὰς ὁποίας ἔστειλε πρὸς αὐτούς.12 Ἐκήρυξαν νηστείαν καὶ ἐκάθησαν τὸν Ναβουθαὶ ἐπὶ κεφαλῆς τοῦ λαοῦ·13 καὶ εἰσῆλθον δύο ἄνδρες κακοὶ καὶ ἐκάθισαν ἀντικρὺ αὐτοῦ· καὶ ἐμαρτύρησαν οἱ ἄνδρες οἱ κακοὶ κατ᾿ αὐτοῦ, κατὰ τοῦ Ναβουθαί, ἐνώπιον τοῦ λαοῦ, λέγοντες, Ὁ Ναβουθαὶ ἐβλασφήμησε τὸν Θεὸν καὶ τὸν βασιλέα. Τότε ἐξέβαλον αὐτὸν ἔξω τῆς πόλεως καὶ ἐλιθοβόλησαν αὐτὸν μὲ λίθους, καὶ ἀπέθανε.14 Καὶ ἀπέστειλαν πρὸς τὴν Ἰεζάβελ, λέγοντες, Ὁ Ναβουβαὶ ἐλιθοβολήθη καὶ ἀπέθανε. 15 Καὶ ὡς ἤκουσεν ἡ Ἰεζάβελ ὅτι ὁ Ναβουβαὶ ἐλιθοβολήθη καὶ ἀπέθανεν, εἶπεν ἡ Ἰεζάβελ πρὸς τὸν Ἀχαάβ, Σηκώθητι, κληρονόμησον τὸν ἀμπελῶνα Ναβουθαὶ τοῦ Ἰεζραηλίτου, τὸν ὁποῖον δὲν ἤθελε νὰ σοὶ δώσῃ δι᾿ ἀργυρίου· διότι ὁ Ναβουθαὶ δὲν ζῇ ἀλλ᾿ ἀπέθανε.16 Καὶ ὡς ἤκουσεν ὁ Ἀχαὰβ ὅτι ὁ Ναβουθαὶ ἀπέθανεν, ἐσηκώθη ὁ Ἀχαὰβ νὰ καταβῇ εἰς τὸν ἀμπελῶνα τοῦ Ναβουθαὶ τοῦ Ἰεζραηλίτου, διὰ νὰ κληρονομήσῃ αὐτόν. 17 Καὶ ἦλθεν ὁ λόγος τοῦ Κυρίου πρὸς Ἠλίαν τὸν Θεσβίτην, λέγων,18 Σηκώθητι, κατάβα εἰς συνάντησιν τοῦ Ἀχαάβ, βασιλέως τοῦ Ἰσραήλ, ὅστις κατοικεῖ ἐν Σαμαρείᾳ· ἰδού, ἐν τῷ ἀμπελῶνι τοῦ Ναβουθαὶ εἶναι, ὅπου κατέβη διὰ νὰ κληρονομήσῃ αὐτόν·19 καὶ θέλεις λαλήσει πρὸς αὐτόν, λέγων, Οὕτω λέγει Κύριος· Ἐφόνευσας καὶ ἔτι ἐκληρονόμησας; Καὶ θέλεις λαλήσει πρὸς αὐτόν, λέγων, οὕτω λέγει Κύριος· Ἐν τῷ τόπῳ, ὅπου οἱ κύνες ἔγλειψαν τὸ αἷμα τοῦ Ναβουθαί, θέλουσι γλείψει οἱ κύνες τὸ αἷμά σου, ναί, σοῦ. 20 Καὶ εἶπεν ὁ Ἀχαὰβ πρὸς τὸν Ἠλίαν, Μὲ εὕρηκας, ἐχθρὲ μου; Καὶ ἀπεκρίθη, Σὲ εὕρηκα· διότι ἐπώλησας σεαυτὸν εἰς τὸ νὰ πράττῃς τὸ πονηρὸν ἐνώπιον τοῦ Κυρίου.21 Ἰδού, λέγει Κύριος, Ἐγὼ θέλω φέρει κακὸν ἐπὶ σέ, καὶ θέλω σαρώσει κατόπιν σου καὶ ἐξολοθρεύσει τοῦ Ἀχαὰβ τὸν οὐροῦντα πρὸς τὸν τοῖχον καὶ τὸν πεφυλαγμένον καὶ τὸν ἀφειμένον μεταξὺ τοῦ Ἰσραήλ·22 καὶ θέλω καταστήσει τὸν οἶκόν σου ὡς τὸν οἶκον τοῦ Ἱεροβοὰμ υἱοῦ τοῦ Ναβάτ, καὶ ὡς τὸν οἶκον τοῦ Βαασὰ υἱοῦ τοῦ Ἀχιά, διὰ τὸν παροργισμὸν τὸν ὁποῖον μὲ παρώργιαας, καὶ ἔκαμες τὸν Ἰσραήλ νὰ ἁμαρτήσῃ.23 Καὶ περὶ τῆς Ἰεζάβελ ἔτι ἐλάλησεν ὁ Κύριος, λέγων, Οἱ κύνες θέλουσι καταφάγει τὴν Ἰεζάβελ πλησίον τοῦ προτειχίσματος τῆς Ἰεζραέλ·24 ὅστις ἐκ τοῦ Ἀχαὰβ ἀποθάνῃ ἐν τῇ πόλει, οἱ κύνες θέλουσι καταφάγει αὐτόν· καὶ ὅστις ἀποθάνῃ ἐν τῷ ἀγρῷ, τὰ πετεινὰ τοῦ οὐρανοῦ θέλουσι καταφάγει αὐτόν. 25 Οὐδεὶς τῳόντι δὲν ἐστάθη ὅμοιος τοῦ Ἀχαάβ, ὅστις ἐπώλησεν ἑαυτὸν εἰς τὸ νὰ πράττῃ πονηρὰ ἐνώπιον τοῦ Κυρίου, ὅπως ἐκίνει αὐτὸν Ἰεζάβελ ἡ γυνή αὐτοῦ.26 Καὶ ἔπραξε βδελυρὰ σφόδρα ἀκολουθῶν τὰ εἴδωλα, κατὰ πάντα ὅσα ἔπραττον οἱ Ἀμορραῖοι, τοὺς ὁποίους ὁ Κύριος ἐξεδίωξεν ἀπ᾿ ἔμπροσθεν τῶν υἱῶν Ἰσραήλ. 27 Ὡς δὲ ἤκουσεν ὁ Ἀχαὰβ τοὺς λόγους τούτους, διέρρηξε τὰ ἱμάτια αὑτοῦ καὶ ἔβαλε σάκκον ἐπὶ τὴν σάρκα αὑτοῦ καὶ ἐνήστευσε, καὶ ἐκοίτετο περιτετυλιγμένος σάκκον καὶ ἐβάδιζε κεκυφώς.28 Ἦλθε δὲ ὁ λόγος τοῦ Κυρίου πρὸς Ἠλίαν τὸν Θεσβίτην, λέγων,29 Εἶδες πῶς ἐταπεινώθη ὁ Ἀχαὰβ ἐνώπιόν μου; ἐπειδή ἐταπεινώθη ἐνώπιόν μου, δὲν θέλω φέρει τὸ κακὸν ἐν ταῖς ἡμέραις αὐτοῦ· ἐν ταῖς ἡμέραις τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ θέλω φέρει τὸ κακὸν ἐπὶ τὸν οἶκον αὐτοῦ.
Καταλαβαίνεις τα μηνύματα του ουρανού;
Πεμ, Σεπ 15, 2022
Χωρίο: Κατά Λουκάν 22:39-62
Διάρκεια: 44 Λεπτά 28 Δευτερόλεπτα
939. Και εξελθών υπήγε κατά την συνήθειαν εις το όρος των Ελαιών• ηκολούθησαν δε αυτόν και οι μαθηταί αυτού.40Ἀφοῦ δὲ ἦλθεν εἰς τὸν τόπον, εἶπε πρὸς αὐτούς· Προσεύχεσθε, διὰ νὰ μή εἰσέλθητε εἰς πειρασμόν.41Καὶ αὐτὸς ἐχωρίσθη ἀπ᾿ αὐτῶν ὡς λίθου βολήν, καὶ γονατίσας προσηύχετο,42λέγων· Πάτερ, ἐὰν θέλῃς νὰ ἀπομακρύνῃς τὸ ποτήριον τοῦτο ἀπ᾿ ἐμοῦ· πλήν οὐχὶ τὸ θέλημά μου, ἀλλὰ τὸ σὸν ἄς γείνῃ.43Ἐφάνη δὲ εἰς αὐτὸν ἄγγελος ἀπ᾿ οὐρανοῦ ἐνισχύων αὐτόν. 44Καὶ ἐλθὼν εἰς ἀγωνίαν, προσηύχετο θερμότερον, ἔγεινε δὲ ὁ ἱδρὼς αὐτοῦ ὡς θρόμβοι αἵματος καταβαίνοντες εἰς τὴν γῆν.45Καὶ σηκωθεὶς ἀπὸ τῆς προσευχῆς, ἦλθε πρὸς τοὺς μαθητὰς αὑτοῦ καὶ εὗρεν αὐτοὺς κοιμωμένους ἀπὸ τῆς λύπης,46καὶ εἶπε πρὸς αὐτούς· Τί κοιμᾶσθε; σηκώθητε καὶ προσεύχεσθε, διὰ νὰ μή εἰσέλθητε εἰς πειρασμόν. 47Ἐνῷ δὲ αὐτὸς ἐλάλει ἔτι, ἰδοὺ ὄχλος, καὶ ὁ λεγόμενος Ἰούδας, εἷς τῶν δώδεκα, ἤρχετο πρὸ αὐτῶν καὶ ἐπλησίασεν εἰς τὸν Ἰησοῦν, διὰ νὰ φιλήσῃ αὐτόν.48Ὁ δὲ Ἰησοῦς εἶπε πρὸς αὐτόν· Ἰούδα, μὲ φίλημα παραδίδεις τὸν Υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου;49Ἰδόντες δὲ οἱ περὶ αὐτὸν τί ἔμελλε νὰ γείνῃ, εἶπον πρὸς αὐτόν· Κύριε, νὰ κτυπήσωμεν μὲ τὴν μάχαιραν;50Καὶ ἐκτύπησεν εἷς ἐξ αὐτῶν τὸν δοῦλον τοῦ ἀρχιερέως καὶ ἀπέκοψεν αὐτοῦ τὸ τίον τὸ δεξιόν.51Ἀποκριθεὶς δὲ ὁ Ἰησοῦς, εἶπεν· Ἀφήσατε ἕως τούτου· καὶ πιάσας τὸ τίον αὐτοῦ ἰάτρευσεν αὐτόν. 52Εἶπε δὲ ὁ Ἰησοῦς πρὸς τοὺς ἐλθόντας ἐπ᾿ αὐτὸν ἀρχιερεῖς καὶ στρατηγοὺς τοῦ ἱεροῦ καὶ πρεσβυτέρους. Ὡς ἐπὶ ληστήν ἐξήλθετε μετὰ μαχαιρῶν καὶ ξύλων; 53καθ᾿ ἡμέραν ἤμην μεθ᾿ ὑμῶν ἐν τῷ ἱερῷ καὶ δὲν ἡπλώσατε τὰς χεῖρας ἐπ᾿ ἐμέ. Ἀλλ᾿ αὕτη εἶναι ἡ ὥρα σας καὶ ἡ ἐξουσία τοῦ σκότους. 54Συλλαβόντες δὲ αὐτόν, ἔφεραν καὶ εἰσήγαγον αὐτὸν εἰς τὸν οἶκον τοῦ ἀρχιερέως. Ὁ δὲ Πέτρος ἠκολούθει μακρόθεν.55Ἀφοῦ δὲ ἀνάψαντες πῦρ ἐν τῷ μέσω τῆς αὐλῆς συνεκάθησαν, ἐκάθητο ὁ Πέτρος ἐν μέσῳ αὐτῶν.56Ἰδοῦσα δὲ αὐτὸν μία τις δούλη καθήμενον πρὸς τὸ φῶς καὶ ἐνατενίσασα εἰς αὐτόν, εἶπε· Καὶ οὗτος ἦτο μετ᾿ αὐτοῦ.57Ὁ δὲ ἠρνήθη, λέγων· Γύναι, δὲν γνωρίζω αὐτόν.58Καὶ μετ᾿ ὀλίγον ἄλλος τις ἰδὼν αὐτόν, εἶπε· Καὶ σὺ ἐξ αὐτῶν εἶσαι. Ὁ δὲ Πέτρος εἶπεν· Ἄνθρωπε, δὲν εἶμαι.59Καὶ ἀφοῦ ἐπέρασεν ὡς μία ὥρα, ἄλλος τις διϊσχυρίζετο, λέγων· Ἐπ᾿ ἀληθείας καὶ οὗτος μετ᾿ αὐτοῦ ἦτο· διότι Γαλιλαῖος εἶναι.60Εἶπε δὲ ὁ Πέτρος· Ἄνθρωπε, δὲν ἐξεύρω τί λέγεις. Καὶ παρευθύς, ἐνῷ αὐτὸς ἐλάλει ἔτι, ἐφώναξεν ὁ ἀλέκτωρ.61Καὶ στραφεὶς ὁ Κύριος ἐνέβλεψεν εἰς τὸν Πέτρον, καὶ ἐνεθυμήθη ὁ Πέτρος τὸν λόγον τοῦ Κυρίου, ὅτι εἶπε πρὸς αὐτὸν ὅτι πρὶν φωνάξῃ ὁ ἀλέκτωρ, θέλεις μὲ ἀπαρνηθῇ τρίς.62Καὶ ἐξελθὼν ἔξω ὁ Πέτρος ἔκλαυσε πικρῶς.
Διά πολλών θλίψεων
Πεμ, Σεπ 08, 2022
Χωρίο: Ψαλμοί 24:1-22
Διάρκεια: 48 Λεπτά 42 Δευτερόλεπτα
1 [Ψαλμὸς τοῦ Δαβίδ, ὅτε μετέβαλε τὸν τρόπον αὑτοῦ ἔμπροσθεν τοῦ Ἀβιμέλεχ· οὗτος δὲ ἀπέλυσεν αὐτόν, καὶ ἀπῆλθε.] Θέλω εὐλογεῖ τὸν Κύριον ἐν παντὶ καιρῷ· ἡ αἴνεσις αὐτοῦ θέλει εἶσθαι διαπαντὸς ἐν τῷ στόματί μου. 2 Εἰς τὸν Κύριον θέλει καυχᾶσθαι ἡ ψυχή μου· οἱ ταπεινοὶ θέλουσιν ἀκούσει, καὶ θέλουσι χαρῆ. 3 Μεγαλύνατε τὸν Κύριον μετ᾿ ἐμοῦ, καὶ ἄς ὑψώσωμεν ὁμοῦ τὸ ὄνομα αὐτοῦ. 4 Ἐξεζήτησα τὸν Κύριον, καὶ ἐπήκουσέ μου, καὶ ἐκ πάντων τῶν φόβων μου μὲ ἠλευθέρωσεν. 5 Ἀπέβλεψαν πρὸς αὐτὸν καὶ ἐφωτίσθησαν, καὶ τὰ πρόσωπα αὐτῶν δὲν κατῃσχύνθησαν. 6 Οὗτος ὁ πτωχὸς ἔκραξε, καὶ ὁ Κύριος εἰσήκουσε, καὶ ἐκ πασῶν τῶν θλίψεων αὐτοῦ ἔσωσεν αὐτόν. 7 Ἄγγελος Κυρίου στρατοπεδεύει κύκλῳ τῶν φοβουμένων αὐτὸν καὶ ἐλευθερόνει αὐτούς. 8 Γεύθητε καὶ ἰδέτε ὅτι ἀγαθὸς ὁ Κύριος· μακάριος ὁ ἄνθρωπος ὁ ἐλπίζων ἐπ᾿ αὐτόν. 9 Φοβήθητε τὸν Κύριον, οἱ ἅγιοι αὐτοῦ· διότι δὲν ὑπάρχει στέρησις εἰς τοὺς φοβουμένους αὐτόν. 10 Οἱ πλούσιοι πτωχεύουσι καὶ πεινῶσιν· ἀλλ᾿ οἱ ἐκζητοῦντες τὸν Κύριον δὲν στεροῦνται οὐδενὸς ἀγαθοῦ. 11 Ἔλθετε, τέκνα, ἀκούσατέ μου· τὸν φόβον τοῦ Κυρίου θέλω σᾶς διδάξει. 12 Τίς εἶναι ὁ ἄνθρωπος ὅστις θέλει ζωήν, ἀγαπᾷ ἡμέρας, διὰ νὰ ἴδῃ καλόν; 13 Φύλαττε τὴν γλῶσσάν σου ἀπό κακοῦ, καὶ τὰ χείλη σου ἀπὸ τοῦ νὰ λαλῶσι δόλον· 14 Ἔκκλινον ἀπὸ τοῦ κακοῦ καὶ πράττε τὸ ἀγαθόν· ζήτει εἰρήνην καὶ κυνήγει αὐτήν. 15 Οἱ ὀφθαλμοὶ τοῦ Κυρίου εἶναι ἐπὶ τοὺς δικαίους, καὶ τὰ ὦτα αὐτοῦ εἰς τὴν κραυγήν αὐτῶν. 16 Τὸ πρόσωπον τοῦ Κυρίου εἶναι κατὰ τῶν πραττόντων κακόν, διὰ νὰ ἀφανίσῃ ἀπὸ τῆς γῆς τὸ μνημόσυνον αὐτῶν. 17 Ἔκραξαν οἱ δίκαιοι, καὶ ὁ Κύριος εἰσήκουσε, καὶ ἐκ πασῶν τῶν θλίψεων αὐτῶν ἠλευθέρωσεν αὐτούς. 18 Ὁ Κύριος εἶναι πλησίον τῶν συντετριμμένων τὴν καρδίαν, καὶ σώζει τοὺς ταπεινοὺς τὸ πνεῦμα. 19 Πολλαὶ αἱ θλίψεις τοῦ δικαίου, ἀλλ᾿ ἐκ πασῶν τούτων θέλει ἐλευθερώσει αὐτὸν ὁ Κύριος. 20 Αὐτὸς φυλάττει πάντα τὰ ὀστᾶ αὐτοῦ· οὐδὲν ἐκ τούτων θέλει συντριφθῆ. 21 Ἡ κακία θέλει θανατώσει τὸν ἁμαρτωλόν· καὶ οἱ μισοῦντες τὸν δίκαιον θέλουσιν ἀπολεσθῆ. 22 Ὁ Κύριος λυτρόνει τὴν ψυχήν τῶν δούλων αὑτοῦ, καὶ δὲν θέλουσιν ἀπολεσθῆ πάντες οἱ ἐλπίζοντες ἐπ᾿ αὐτόν.
Διά του αίματος και χάριτος του Θεού το έργο
Πεμ, Σεπ 01, 2022
Χωρίο: Προς Φιλιππησίους 3:1-21
Διάρκεια: 46 Λεπτά 41 Δευτερόλεπτα
1 Τὸ λοιπόν, ἀδελφοὶ μου, χαίρετε ἐν Κυρίῳ. Τὸ νὰ σᾶς γράφω τὰ αὐτὰ εἰς ἐμὲ μὲν δὲν εἶναι ὀχληρόν, εἰς ἐσᾶς δὲ ἀσφαλές. 2 Προσέχετε τοὺς κύνας, προσέχετε τοὺς κακοὺς ἐργάτας, προσέχετε τὴν κατατομήν·3 διότι ἡμεῖς εἴμεθα ἡ περιτομή, οἱ λατρεύοντες τὸν Θεὸν ἐν Πνεύματι καὶ καυχώμενοι εἰς τὸν Χριστὸν Ἰησοῦν καὶ μή ἔχοντες τὴν πεποίθησιν ἐν τῇ σαρκί,4 ἄν καὶ ἐγὼ ἔχω πεποίθησιν καὶ ἐν τῇ σαρκί. Ἐὰν τὶς ἄλλος νομίζῃ ὅτι ἔχει πεποίθησιν ἐν τῇ σαρκί, ἐγὼ περισσότερον·5 περιτετμημένος τὴν ὀγδόην ἡμέραν, ἐκ γένους Ἰσραήλ, ἐκ φυλῆς Βενιαμίν, Ἑβραῖος ἐξ Ἑβραίων, κατὰ νόμον Φαρισαῖος,6 κατὰ ζῆλον διώκτης τῆς ἐκκλησίας, κατὰ τὴν δικαιοσύνην τὴν διὰ τοῦ νόμου διατελέσας ἄμεμπτος.7 Πλήν ἐκεῖνα, τὰ ὁποῖα ἦσαν εἰς ἐμὲ κέρδη, ταῦτα ἐνόμισα ζημίαν διὰ τὸν Χριστόν·8 μάλιστα δὲ καὶ νομίζω τὰ πάντα ὅτι εἶναι ζημία διὰ τὸ ἔξοχον τῆς γνώσεως τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ τοῦ Κυρίου μου, διὰ τὸν ὁποῖον ἐζημιώθην τὰ πάντα, καὶ λογίζομαι ὅτι εἶναι σκύβαλα διὰ νὰ κερδήσω τὸν Χριστὸν 9 καὶ νὰ εὑρεθῶ ἐν αὐτῷ μή ἔχων ἰδικήν μου δικαιοσύνην τὴν ἐκ τοῦ νόμου, ἀλλὰ τὴν διὰ πίστεως τοῦ Χριστοῦ, τὴν δικαιοσύνην τὴν ἐκ Θεοῦ διὰ τῆς πίστεως,10 διὰ νὰ γνωρίσω αὐτὸν καὶ τὴν δύναμιν τῆς ἀναστάσεως αὐτοῦ καὶ τὴν κοινωνίαν τῶν παθημάτων αὐτοῦ, συμμορφούμενος μὲ τὸν θάνατον αὐτοῦ,11 ἴσως καταντήσω εἰς τὴν ἐξανάστασιν τῶν νεκρῶν. 12 Οὐχὶ ὅτι ἔλαβον ἤδη τὸ βραβεῖον ἤ ἔγεινα ἤδη τέλειος, τρέχω ὅμως κατόπιν, ἴσως λάβω αὐτό, διὰ τὸ ὁποῖον καὶ ἐλήφθην ὑπὸ τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ.13 Ἀδελφοί, ἐγὼ δὲν στοχάζομαι ἐμαυτὸν ὅτι ἔλαβον αὐτό· ἀλλ᾿ ἕν πράττω· τὰ μὲν ὀπίσω λησμονῶν, εἰς δὲ τὰ ἔμπροσθεν ἐπεκτεινόμενος, 14 τρέχω πρὸς τὸν σκοπὸν διὰ τὸ βραβεῖον τῆς ἄνω κλήσεως τοῦ Θεοῦ ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ. 15 Ὅσοι λοιπὸν εἴμεθα τέλειοι, τοῦτο ἄς φρονῶμεν· καὶ ἐὰν φρονῆτέ τι ἄλλως πως, καὶ τοῦτο θέλει ἀποκαλύψει εἰς ἐσᾶς ὁ Θεός. 16 Πλήν εἰς ἐκεῖνο, εἰς τὸ ὁποῖον ἐφθάσαμεν, ἄς περιπατῶμεν κατὰ τὸν αὐτὸν κανόνα, ἄς φρονῶμεν τὸ αὐτό. 17 Ἀδελφοί, συμμιμηταὶ μου γίνεσθε καὶ παρατηρεῖτε τοὺς ὅσοι περιπατοῦσιν οὕτω, καθὼς ἔχετε τύπον ἡμᾶς. 18 Διότι περιπατοῦσι πολλοί, τοὺς ὁποίους σᾶς ἔλεγον πολλάκις, τώρα δὲ καὶ κλαίων λέγω, ὅτι εἶναι οἱ ἐχθροὶ τοῦ σταυροῦ τοῦ Χριστοῦ, 19 τῶν ὁποίων τὸ τέλος εἶναι ἀπώλεια, τῶν ὁποίων ὁ Θεὸς εἶναι ἡ κοιλία, καὶ ἡ δόξα αὐτῶν εἶναι ἐν τῇ αἰσχύνῃ αὐτῶν, οἵτινες φρονοῦσι τὰ ἐπίγεια. 20 Διότι τὸ πολίτευμα ἡμῶν εἶναι ἐν οὐρανοῖς, ὁπόθεν καὶ προσμένομεν Σωτῆρα τὸν Κύριον Ἰησοῦν Χριστόν,21 ὅστις θέλει μετασχηματίσει τὸ σῶμα τῆς ταπεινώσεως ἡμῶν, ὥστε νὰ γείνῃ σύμμορφον μὲ τὸ σῶμα τῆς δόξης αὐτοῦ κατὰ τὴν ἐνέργειαν, διὰ τῆς ὁποίας δύναται καὶ νὰ ὑποτάξῃ τὰ πάντα εἰς ἑαυτόν.;
Να κάνουμε πολλά για τον Θεό αλλά τι θέλει ο Θεός;
Πεμ, Αυγ 11, 2022
Χωρίο: Χρονικών Α' 17:1-27
Διάρκεια: 43 Λεπτά 14 Δευτερόλεπτα
1 Ἀφοῦ δὲ ἐκάθησεν ὁ Δαβὶδ ἐν τῷ οἴκῳ αὑτοῦ, εἶπεν ὁ Δαβὶδ πρὸς Νάθαν τὸν προφήτην, Ἰδού, ἐγὼ κατοικῶ ἐν οἴκῳ κεδρίνῳ, ἡ δὲ κιβωτὸς τῆς διαθήκης τοῦ Κυρίου ὑπὸ παραπετάσματα.2 Καὶ εἶπεν ὁ Νάθαν πρὸς τὸν Δαβίδ, Κάμε πᾶν τὸ ἐν τῇ καρδίᾳ σου· διότι ὁ Θεὸς εἶναι μετὰ σοῦ. 3 Καὶ τὴν νύκτα ἐκείνην ἔγεινε λόγος τοῦ Θεοῦ πρὸς τὸν Νάθαν, λέγων,4 Ὕπαγε καὶ εἰπὲ πρὸς τὸν Δαβὶδ τὸν δοῦλόν μου, οὕτω λέγει Κύριος· Σὺ δὲν θέλεις οἰκοδομήσει εἰς ἐμὲ τὸν οἶκον διὰ νὰ κατοικῶ·5 διότι δὲν κατῴκησα ἐν οἴκῳ, ἀφ᾿ ἧς ἡμέρας ἀνεβίβασα τὸν Ἰσραήλ ἐξ Αἰγύπτου, μέχρι τῆς ἡμέρας ταύτης· ἀλλ᾿ ἤμην ἀπὸ σκηνῆς εἰς σκηνήν καὶ ἀπὸ κατασκηνώματος εἰς κατασκήνωμα.6 Πανταχοῦ ὅπου περιεπάτησα μετὰ παντὸς τοῦ Ἰσραήλ, ἐλάλησα ποτὲ πρὸς τινα ἐκ τῶν κριτῶν τοῦ Ἰσραήλ, τοὺς ὁποίους προσέταξα νὰ ποιμάνωσι τὸν λαὸν μου, λέγων, Διὰ τί δὲν ᾠκοδομήσατε εἰς ἐμὲ οἶκον κέδρινον; 7 Τώρα λοιπὸν οὕτω θέλεις εἰπεῖ πρὸς τὸν Δαβὶδ τὸν δοῦλόν μου· Οὕτω λέγει ὁ Κύριος τῶν δυνάμεων· Ἐγὼ σὲ ἔλαβον ἐκ τῆς μάνδρας, ἀπὸ ὄπισθεν τῶν προβάτων, διὰ νὰ ἦσαι ἡγεμὼν ἐπὶ τὸν λαὸν μου τὸν Ἰσραήλ·8 καὶ ἤμην μετὰ σοῦ πανταχοῦ ὅπου περιεπάτησας, καὶ ἐξωλόθρευσα πάντας τοὺς ἐχθροὺς σου ἀπ᾿ ἔμπροσθέν σου, καὶ ἔκαμα εἰς σὲ ὄνομα, κατὰ τὸ ὄνομα τῶν μεγάλων τῶν ἐπὶ τῆς γῆς.9 Καὶ θέλω διορίσει τόπον διὰ τὸν λαὸν μου τὸν Ἰσραήλ, καὶ θέλω φυτεύσει αὐτούς, καὶ θέλουσι κατοικεῖ ἐν τόπῳ ἰδίῳ ἑαυτῶν καὶ δὲν θέλουσι μεταφέρεσθαι πλέον· καὶ οἱ υἱοὶ τῆς ἀδικίας δὲν θέλουσι καταθλίβει αὐτοὺς πλέον ὡς τὸ πρότερον10 καὶ ὡς ἀπὸ τῶν ἡμερῶν καθ᾿ ἅς κατέστησα κριτὰς ἐπὶ τὸν λαὸν μου Ἰσραήλ. Καὶ θέλω ταπεινώσει πάντας τοὺς ἐχθροὺς σου. Ἀναγγέλλω σοι ἔτι, ὅτι ὁ Κύριος θέλει οἰκοδομήσει οἶκον εἰς σέ.11 Καὶ ἀφοῦ πληρωθῶσιν αἱ ἡμέραι σου, διὰ νὰ ὑπάγῃς μετὰ τῶν πατέρων σου, θέλω ἀναστήσει μετὰ σὲ τὸ σπέρμα σου, τὸ ὁποῖον θέλει εἶσθαι ἐκ τῶν υἱῶν σου, καὶ θέλω στερεώσει τὴν βασιλείαν αὐτοῦ.12 Αὐτὸς θέλει οἰκοδομήσει εἰς ἐμὲ οἶκον, καὶ θέλω στερεώσει τὸν θρόνον αὐτοῦ ἕως αἰῶνος.13 Ἐγὼ θέλω εἶσθαι εἰς αὐτὸν πατήρ, καὶ αὐτὸς θέλει εἶσθαι εἰς ἐμὲ υἱός· καὶ δὲν θέλω ἀφαιρέσει τὸ ἔλεός μου ἀπ᾿ αὐτοῦ, ὡς ἀφῄρεσα αὐτὸ ἀπ᾿ ἐκεῖνον ὅστις ἦτο πρὸ σοῦ·14 ἀλλὰ θέλω στήσει αὐτὸν ἐν τῷ οἴκῳ μου καὶ ἐν τῇ βασιλείᾳ μου ἕως τοῦ αἰῶνος· καὶ ὁ θρόνος αὐτοῦ θέλει εἶσθαι ἐστερεωμένος εἰς τὸν αἰῶνα. 15 Κατὰ πάντας τούτους τοὺς λόγους καὶ καθ᾿ ὅλην ταύτην τὴν ὄρασιν, οὕτως ἐλάλησεν ὁ Νάθαν πρὸς τὸν Δαβίδ.16 Τότε εἰσῆλθεν ὁ βασιλεὺς Δαβὶδ καὶ ἐκάθησεν ἐνώπιον τοῦ Κυρίου καὶ εἶπε, Τίς εἶμαι ἐγώ, Κύριε Θεέ, καὶ τίς ὁ οἶκός μου, ὥστε μὲ ἔφερες μέχρι τούτου;17 Ἀλλὰ καὶ τοῦτο ἐστάθη μικρὸν εἰς τοὺς ὀφθαλμοὺς σου, Θεέ· καὶ ἐλάλησας περὶ τοῦ οἴκου τοῦ δούλου σου διὰ μέλλον μακρόν, καὶ ἐπέβλεψας εἰς ἐμὲ ὡς εἰς ἄνθρωπον ὑψηλοῦ βαθμοῦ κατὰ τὴν κατάστασιν, Κύριε Θεέ.18 Τί δύναται νὰ εἴπῃ πλέον ὁ Δαβὶδ πρὸς σὲ περὶ τῆς εἰς τὸν δοῦλόν σου τιμῆς; διότι σὺ γνωρίζεις τὸν δοῦλόν σου.19 Κύριε, χάριν τοῦ δούλου σου καὶ κατὰ τὴν καρδίαν σου ἔκαμες πᾶσαν ταύτην τὴν μεγαλωσύνην, διὰ νὰ κάμῃς γνωστὰ πάντα ταῦτα τὰ μεγαλεῖα.20 Κύριε, δὲν εἶναι ὅμοιός σου, οὐδὲ εἶναι Θεὸς ἐκτὸς σοῦ κατὰ πάντα ὅσα ἠκούσαμεν μὲ τὰ ὦτα ἡμῶν.21 Καὶ τί ἄλλο ἔθνος ἐπὶ τῆς γῆς εἶναι ὡς ὁ λαὸς σου ὁ Ἰσραήλ, τὸν ὁποῖον ὁ Θεὸς ἦλθε νὰ ἐξαγοράσῃ διὰ λαὸν ἑαυτοῦ, διὰ νὰ κάμῃς εἰς σεαυτὸν ὄνομα μεγαλωσύνης καὶ τρόμου, ἐκβάλλων τὰ ἔθνη ἀπ᾿ ἔμπροσθεν τοῦ λαοῦ σου, τὸν ὁποῖον ἐλύτρωσας ἐξ Αἰγύπτου;22 διότι τὸν λαὸν σου τὸν Ἰσραήλ ἔκαμες λαὸν σεαυτοῦ εἰς τὸν αἰῶνα· καὶ σύ, Κύριε, ἔγεινες Θεὸς αὐτῶν.23 Καὶ τώρα, Κύριε, ὁ λόγος, τὸν ὁποῖον ἐλάλησας περὶ τοῦ δούλου σου καὶ περὶ τοῦ οἴκου αὐτοῦ, ἄς στερεωθῇ εἰς τὸν αἰῶνα, καὶ κάμε ὡς ἐλάλησας·24 καὶ ἄς στερεωθῇ, καὶ ἄς μεγαλυνθῇ τὸ ὄνομά σου ἕως αἰῶνος, ὥστε νὰ λέγωσιν, Ὁ Κύριος τῶν δυνάμεων, ὁ Θεὸς τοῦ Ἰσραήλ, εἶναι Θεὸς εἰς τὸν Ἰσραήλ· καὶ ὁ οἶκος Δαβὶδ τοῦ δούλου σου ἄς ἦναι ἐστερεωμένος ἐνώπιόν σου.25 Διότι σὺ, Θεὲ μου, ἀπεκάλυψας εἰς τὸν δοῦλόν σου ὅτι θέλεις οἰκοδομήσει οἶκον εἰς αὐτόν· διὰ τοῦτο ὁ δοῦλός σου ἐνεθαρρύνθη νὰ προσευχηθῇ ἐνώπιόν σου.26 Καὶ τώρα, Κύριε, σὺ εἶσαι ὁ Θεός, καὶ ὑπεσχέθης τὰ ἀγαθὰ ταῦτα πρὸς τὸν δοῦλόν σου.27 Τώρα λοιπόν, εὐδόκησον νὰ εὐλογήσῃς τὸν οἶκον τοῦ δούλου σου, διὰ νὰ ἦναι ἐνώπιόν σου εἰς τὸν αἰῶνα· διότι σύ, Κύριε, εὐλόγησας, καὶ θέλει εἶσθαι εὐλογημένος εἰς τὸν αἰῶνα.
Εισέλθετε διά της στενής πύλης
Πεμ, Αυγ 04, 2022
Χωρίο: Κατά Μάρκον 8:34-38
Διάρκεια: 47 Λεπτά 8 Δευτερόλεπτα
34 Καὶ προσκαλέσας τὸν ὄχλον μετὰ τῶν μαθητῶν αὑτοῦ, εἶπε πρὸς αὐτούς· Ὅστις θέλει νὰ ἔλθῃ ὀπίσω μου, ἄς ἀπαρνηθῇ ἑαυτὸν καὶ ἄς σηκώσῃ τὸν σταυρὸν αὑτοῦ, καὶ ἄς μὲ ἀκολουθῇ.35 Διότι ὅστις θέλει νὰ σώσῃ τὴν ζωήν αὑτοῦ, θέλει ἀπολέσει αὐτήν· καὶ ὅστις ἀπολέσῃ τὴν ζωήν αὑτοῦ ἕνεκεν ἐμοῦ καὶ τοῦ εὐαγγελίου, οὗτος θέλει σώσει αὐτήν.36 Ἐπειδή τί θέλει φελήσει τὸν ἄνθρωπον, ἐὰν κερδήσῃ τὸν κόσμον ὅλον καὶ ζημιωθῇ τὴν ψυχήν αὑτοῦ;37 Ἤ τί θέλει δώσει ὁ ἄνθρωπος εἰς ἀνταλλαγήν τῆς ψυχῆς αὑτοῦ;38 Διότι ὅστις αἰσχυνθῇ δι᾿ ἐμὲ καὶ διὰ τοὺς λόγους μου ἐν τῇ γενεᾷ ταύτῃ τῇ μοιχαλίδι καὶ ἁμαρτωλῷ, καὶ ὁ Υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου θέλει αἰσχυνθῆ δι᾿ αὐτόν, ὅταν ἔλθῃ ἐν τῇ δόξῃ τοῦ Πατρὸς αὑτοῦ μετὰ τῶν ἀγγέλων.
Ταπείνωση στους αδελφούς
Πεμ, Ιουλ 28, 2022
Χωρίο: Κατά Ιωάννην 20:1-20
Διάρκεια: 41 Λεπτά 5 Δευτερόλεπτα
1 τὴν δὲ πρώτην τῆς ἑβδομάδος Μαρία ἡ Μαγδαληνή ἔρχεται εἰς τὸ μνημεῖον τὸ πρωΐ, ἐνῷ ἔτι ἦτο σκότος, καὶ βλέπει τὸν λίθον σηκωμένον ἐκ τοῦ μνημείου.2 Τρέχει λοιπὸν καὶ ἔρχεται πρὸς τὸν Σίμωνα Πέτρον καὶ πρὸς τὸν ἄλλον μαθητήν, τὸν ὁποῖον ἠγάπα ὁ Ἰησοῦς, καὶ λέγει πρὸς αὐτούς· Ἐσήκωσαν τὸν Κύριον ἐκ τοῦ μνημείου, καὶ δὲν ἐξεύρομεν ποῦ ἔθεσαν αὐτόν.3 Ἐξῆλθε λοιπὸν ὁ Πέτρος καὶ ὁ ἄλλος μαθητής καὶ ἤρχοντο εἰς τὸ μνημεῖον.4 Ἔτρεχον δὲ οἱ δύο ὁμοῦ· καὶ ὁ ἄλλος μαθητής προέτρεξε ταχύτερον τοῦ Πέτρου καὶ ἦλθε πρῶτος εἰς τὸ μνημεῖον,5 καὶ παρακύψας βλέπει κείμενα τὰ σάβανα, δὲν εἰσῆλθεν ὅμως.6 Ἔρχεται λοιπὸν ὁ Σίμων Πέτρος ἀκολουθῶν αὐτόν, καὶ εἰσῆλθεν εἰς τὸ μνημεῖον καὶ θεωρεῖ τὰ σάβανα κείμενα,7 καὶ τὸ σουδάριον, τὸ ὁποῖον ἦτο ἐπὶ τῆς κεφαλῆς αὐτοῦ, κείμενον οὐχὶ ὁμοῦ μὲ τὰ σάβανα, ἀλλὰ χωριστὰ τετυλιγμένον εἰς ἕνα τόπον.8 Τότε λοιπὸν εἰσῆλθε καὶ ὁ ἄλλος μαθητής ὁ ἐλθὼν πρῶτος εἰς τὸ μνημεῖον, καὶ εἶδε καὶ ἐπίστευσε·9 διότι δὲν ἐνόουν ἔτι τὴν γραφήν ὅτι πρέπει αὐτὸς νὰ ἀναστηθῇ ἐκ νεκρῶν. 10 Ἀνεχώρησαν λοιπὸν πάλιν εἰς τὰ ἴδια οἱ μαθηταί. 11 Ἡ δὲ Μαρία ἵστατο πλησίον τοῦ μνημείου κλαίουσα ἔξω. Ἐνῷ λοιπὸν ἔκλαιεν, ἔκυψεν εἰς τὸ μνημεῖον·12 καὶ βλέπει δύο ἀγγέλους μὲ λευκὰ ἱμάτια καθημένους, ἕνα πρὸς τὴν κεφαλήν καὶ ἕνα πρὸς τοὺς πόδας, ἐκεῖ ὅπου ἔκειτο τὸ σῶμα τοῦ Ἰησοῦ.13 Καὶ λέγουσι πρὸς αὐτήν ἐκεῖνοι· Γῦναι, τί κλαίεις; Λέγει πρὸς αὐτούς· Διότι ἐσήκωσαν τὸν Κύριόν μου, καὶ δὲν ἐξεύρω ποῦ ἔθεσαν αὐτόν.14 Καὶ ἀφοῦ εἶπε ταῦτα, ἐστράφη εἰς τὰ ὀπίσω καὶ θεωρεῖ τὸν Ἰησοῦν ἱστάμενον, καὶ δὲν ἤξευρεν ὅτι εἶναι ὁ Ἰησοῦς.15 Λέγει πρὸς αὐτήν ὁ Ἰησοῦς· Γῦναι, τί κλαίεις; τίνα ζητεῖς; Ἐκείνη νομίζουσα ὅτι εἶναι ὁ κηπουρός, λέγει πρὸς αὐτόν· Κύριε, ἐὰν σὺ ἐσήκωσας αὐτόν, εἰπὲ μοι ποῦ ἔθεσας αὐτόν, καὶ ἐγὼ θέλω σηκώσει αὐτόν.16 Λέγει πρὸς αὐτήν ὁ Ἰησοῦς· Μαρία. Ἐκείνη στραφεῖσα λέγει πρὸς αὐτόν· Ῥαββουνί, τὸ ὁποῖον λέγεται, Διδάσκαλε.17 Λέγει πρὸς αὐτήν ὁ Ἰησοῦς· Μή μοῦ ἅπτου· διότι δὲν ἀνέβην ἔτι πρὸς τὸν Πατέρα μου. Ἀλλ᾿ ὕπαγε πρὸς τοὺς ἀδελφοὺς μου καὶ εἰπὲ πρὸς αὐτούς· Ἀναβαίνω πρὸς τὸν Πατέρα μου καὶ Πατέρα σας καὶ Θεὸν μου καὶ Θεὸν σας. 18 Ἔρχεται Μαρία ἡ Μαγδαληνή καὶ ἀπαγγέλλει πρὸς τοὺς μαθητὰς ὅτι εἶδε τὸν Κύριον καὶ ὅτι εἶπε ταῦτα πρὸς αὐτήν. 19 Τὸ ἑσπέρας λοιπὸν τῆς ἡμέρας ἐκείνης τῆς πρώτης τῆς ἑβδομάδος, ἐνῷ αἱ θύραι ἦσαν κεκλεισμέναι, ὅπου οἱ μαθηταὶ ἦσαν συνηγμένοι διὰ τὸν φόβον τῶν Ἰουδαίων, ἦλθεν ὁ Ἰησοῦς καὶ ἐστάθη εἰς τὸ μέσον, καὶ λέγει πρὸς αὐτούς· Εἰρήνη ὑμῖν.20 Καὶ τοῦτο εἰπὼν ἔδειξεν εἰς αὐτοὺς τὰς χεῖρας καὶ τὴν πλευρὰν αὑτοῦ. Ἐχάρησαν λοιπὸν οἱ μαθηταὶ ἰδόντες τὸν Κύριον.
Προσευχόμενοι και μη αποκάμωντες
Πεμ, Ιουλ 21, 2022
Χωρίο: Κατά Λουκάν 18:1-14
Διάρκεια: 39 Λεπτά 33 Δευτερόλεπτα
1 Ἔλεγε δὲ καὶ παραβολήν πρὸς αὐτοὺς περὶ τοῦ ὅτι πρέπει πάντοτε νὰ προσεύχωνται καὶ νὰ μή ἀποκάμνωσι, 2 λέγων· Κριτής τις ἦτο ἐν τινι πόλει, ὅστις τὸν Θεὸν δὲν ἐφοβεῖτο καὶ ἄνθρωπον δὲν ἐντρέπετο.3 Ἦτο δὲ χήρα τις ἐν ἐκείνῃ τῇ πόλει καὶ ἤρχετο πρὸς αὐτόν, λέγουσα· Ἐκδίκησόν με ἀπὸ τοῦ ἀντιδίκου μου.4 Καὶ μέχρι τινὸς δὲν ἠθέλησε· μετὰ δὲ ταῦτα εἶπε καθ᾿ ἑαυτόν· Ἄν καὶ τὸν Θεὸν δὲν φοβῶμαι καὶ ἄνθρωπον δὲν ἐντρέπωμαι,5 τοὐλάχιστον ἐπειδή μὲ ἐνοχλεῖ ἡ χήρα αὕτη, ἄς ἐκδικήσω αὐτήν, διὰ νὰ μή ἔρχηται πάντοτε καὶ μὲ βασανίζῃ.6 Καὶ εἶπεν ὁ Κύριος· Ἀκούσατε τί λέγει ὁ ἄδικος κριτής·7 ὁ δὲ Θεὸς δὲν θέλει κάμει τὴν ἐκδίκησιν τῶν ἐκλεκτῶν αὑτοῦ τῶν βοώντων πρὸς αὐτὸν ἡμέραν καὶ νύκτα, ἄν καὶ μακροθυμῇ δι᾿ αὐτούς; 8 σᾶς λέγω ὅτι θέλει κάμει τὴν ἐκδίκησιν αὐτῶν ταχέως. Πλήν ὁ Υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου, ὅταν ἔλθη, ἆρά γε θέλει εὑρεῖ τὴν πίστιν ἐπὶ τῆς γῆς; 9 Εἶπε δὲ καὶ πρὸς τινας, τοὺς θαρροῦντας εἰς ἑαυτοὺς ὅτι εἶναι δίκαιοι καὶ καταφρονοῦντας τοὺς λοιπούς, τὴν παραβολήν ταύτην·10 Ἄνθρωποι δύο ἀνέβησαν εἰς τὸ ἱερὸν διὰ νὰ προσευχηθῶσιν, ὁ εἶς Φαρισαῖος καὶ ὁ ἄλλος τελώνης.11 Ὁ Φαρισαῖος σταθεὶς προσηύχετο καθ᾿ ἑαυτὸν ταῦτα· Εὐχαριστῶ σοι, Θεέ, ὅτι δὲν εἶμαι καθὼς οἱ λοιποὶ ἄνθρωποι, ἅρπαγες, ἄδικοι, μοιχοί, ἤ καὶ καθὼς οὗτος ὁ τελώνης·12 νηστεύω δὶς τῆς ἑβδομάδος, ἀποδεκατίζω πάντα ὅσα ἔχω.13 Καὶ ὁ τελώνης μακρόθεν ἱστάμενος, δὲν ἤθελεν οὐδὲ τοὺς ὀφθαλμοὺς νὰ ὑψώσῃ εἰς τὸν οὐρανόν, ἀλλ᾿ ἔτυπτεν εἰς τὸ στῆθος αὑτοῦ, λέγων· Ὁ Θεός, ἱλάσθητί μοι τῷ ἁμαρτωλῷ.14 Σᾶς λέγω, Κατέβη οὗτος εἰς τὸν οἶκον αὑτοῦ δεδικαιωμένος μᾶλλον παρὰ ἐκεῖνος· διότι πᾶς ὁ ὑψῶν ἑαυτὸν θέλει ταπεινωθῆ, ὁ δὲ ταπεινῶν ἑαυτὸν θέλει ὑψωθῆ.
Καρδιές που δεν φέρνουν καρπό
Πεμ, Ιουλ 07, 2022
Χωρίο: Κατά Ματθαίον 13:1-23
Διάρκεια: 48 Λεπτά 44 Δευτερόλεπτα
1 Ἐν ἐκείνῃ δὲ τῇ ἡμέρᾳ ἐξελθὼν ὁ Ἰησοῦς ἀπὸ τῆς οἰκίας ἐκάθητο πλησίον τῆς θαλάσσης·2 καὶ συνήχθησαν πρὸς αὐτὸν ὄχλοι πολλοί, ὥστε ἐμβὰς εἰς τὸ πλοῖον ἐκάθητο, καὶ πᾶς ὁ ὄχλος ἵστατο ἐπὶ τὸν αἰγιαλόν. 3 Καὶ ἐλάλησε πρὸς αὐτοὺς πολλὰ διὰ παραβολῶν, λέγων· Ἰδού, ἐξῆλθεν ὁ σπείρων διὰ νὰ σπείρῃ.4 Καὶ ἐνῷ ἔσπειρεν, ἄλλα μὲν ἔπεσον παρὰ τὴν ὁδόν, καὶ ἦλθον τὰ πετεινὰ καὶ κατέφαγον αὐτά·5 ἄλλα δὲ ἔπεσον ἐπὶ τὰ πετρώδη, ὅπου δὲν εἶχον γῆν πολλήν, καὶ εὐθὺς ἀνεφύησαν, ἐπειδή δὲν εἶχον βάθος γῆς,6 καὶ ὅτε ἀνέτειλεν ὁ ἥλιος ἐκαυματίσθησαν καὶ ἐπειδή δὲν εἶχον ῥίζαν ἐξηράνθησαν·7 ἄλλα δὲ ἔπεσον ἐπὶ τὰς ἀκάνθας, καὶ ἀνέβησαν αἱ ἄκανθαι καὶ ἀπέπνιξαν αὐτά·8 ἄλλα δὲ ἔπεσον ἐπὶ τὴν γῆν τὴν καλήν καὶ ἔδιδον καρπὸν τὸ μὲν ἑκατόν, τὸ δὲ ἑξήκοντα, τὸ δὲ τριάκοντα.9 Ὁ ἔχων ὦτα διὰ νὰ ἀκούῃ, ἄς ἀκούῃ. 10 Καὶ προσελθόντες οἱ μαθηταί, εἶπον πρὸς αὐτόν· Διὰ τί λαλεῖς πρὸς αὐτοὺς διὰ παραβολῶν;11 Ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπε πρὸς αὐτούς· Διότι εἰς ἐσᾶς ἐδόθη νὰ γνωρίσητε τὰ μυστήρια τῆς βασιλείας τῶν οὐρανῶν, εἰς ἐκείνους ὅμως δὲν ἐδόθη.12 Διότι ὅστις ἔχει, ἔτι θέλει δοθῆ εἰς αὐτὸν καὶ θέλει περισσευθῆ· ὅστις ὅμως δὲν ἔχει, καὶ ὅ, τι ἔχει θέλει ἀφαιρεθῆ ἀπ᾿ αὐτοῦ. 13 Διὰ τοῦτο λαλῶ πρὸς αὐτοὺς διὰ παραβολῶν, διότι βλέποντες δὲν βλέπουσι καὶ ἀκούοντες δὲν ἀκούουσιν οὐδὲ νοοῦσι. 14 Καὶ ἐκπληροῦται ἐπ᾿ αὐτῶν ἡ προφητεία τοῦ Ἡσαΐου ἡ λέγουσα· Μὲ τὴν ἀκοήν θέλετε ἀκούσει καὶ δὲν θέλετε ἐννοήσει, καὶ βλέποντες θέλετε ἰδεῖ καὶ δὲν θέλετε καταλάβει·15 διότι ἐπαχύνθη ἡ καρδία τοῦ λαοῦ τούτου, καὶ μὲ τὰ ὦτα βαρέως ἤκουσαν καὶ τοὺς ὀφθαλμοὺς αὑτῶν ἔκλεισαν μήποτε ἴδωσι μὲ τοὺς ὀφθαλμοὺς καὶ ἀκούσωσι μὲ τὰ ὦτα καὶ νοήσωσι μὲ τὴν καρδίαν καὶ ἐπιστρέψωσι, καὶ ἰατρεύσω αὐτούς. 16 Ὑμῶν δὲ οἱ ὀφθαλμοὶ εἶναι μακάριοι, διότι βλέπουσι, καὶ τὰ ὦτά σας, διότι ἀκούουσιν.17 Ἐπειδή ἀληθῶς σᾶς λέγω ὅτι πολλοὶ προφῆται καὶ δίκαιοι ἐπεθύμησαν νὰ ἴδωσιν ὅσα βλέπετε, καὶ δὲν εἶδον, καὶ νὰ ἀκούσωσιν ὅσα ἀκούετε, καὶ δὲν ἤκουσαν. 18 Σεῖς λοιπὸν ἀκούσατε τὴν παραβολήν τοῦ σπείροντος.19 Παντὸς ἀκούοντος τὸν λόγον τῆς βασιλείας καὶ μή νοοῦντος, ἔρχεται ὁ πονηρὸς καὶ ἁρπάζει τὸ ἐσπαρμένον ἐν τῇ καρδίᾳ αὐτοῦ· οὗτος εἶναι ὁ σπαρθεὶς παρὰ τὴν ὁδόν.20 Ὁ δὲ ἐπὶ τὰ πετρώδη σπαρθείς, οὗτος εἶναι ὁ ἀκούων τὸν λόγον καὶ εὐθὺς μετὰ χαρᾶς δεχόμενος αὐτόν·21 δὲν ἔχει ὅμως ῥίζαν ἐν ἑαυτῷ, ἀλλ᾿ εἶναι πρόσκαιρος, ὅταν δὲ γείνῃ θλῖψις ἤ διωγμὸς διὰ τὸν λόγον, εὐθὺς σκανδαλίζεται. 22 Ὁ δὲ εἰς τὰς ἀκάνθας σπαρθείς, οὗτος εἶναι ὁ ἀκούων τὸν λόγον, ἔπειτα ἡ μέριμνα τοῦ αἰῶνος τούτου καὶ ἡ ἀπάτη τοῦ πλούτου συμπνίγει τὸν λόγον, καὶ γίνεται ἄκαρπος.23 Ὁ δὲ σπαρθεὶς ἐπὶ τὴν γῆν τὴν καλήν, οὗτος εἶναι ὁ ἀκούων τὸν λόγον καὶ νοῶν· ὅστις καὶ καρποφορεῖ καὶ κάμνει ὁ μὲν ἑκατόν, ὁ δὲ ἑξήκοντα, ὁ δὲ τριάκοντα.
Θυμίσου - αναλογίσου - επίστρεψε - πρόσεχε
Πεμ, Ιουν 30, 2022
Χωρίο: Ιερεμίας 2:1-13
Διάρκεια: 48 Λεπτά 17 Δευτερόλεπτα
1 Καὶ ἔγεινε λόγος Κυρίου πρὸς ἐμὲ λέγων,2 Ὕπαγε καὶ βόησον εἰς τὰ ὦτα τῆς Ἱερουσαλήμ λέγων, Οὕτω λέγει Κύριος· Ἐνθυμοῦμαι περὶ σοῦ τὴν πρὸς σὲ εὐμένειάν μου ἐν τῇ νεότητί σου, τὴν ἀγάπην τῆς νυμφεύσεώς σου, ὅτε μὲ ἠκολούθεις ἐν τῇ ἐρήμῳ, ἐν γῇ ἀσπάρτῳ·3 ὁ Ἰσραήλ ἦτο ἅγιος εἰς τὸν Κύριον, ἀπαρχή τῶν γεννημάτων αὐτοῦ· πάντες οἱ κατατρώγοντες αὐτὸν ἦσαν ἔνοχοι· κακὸν ἦλθεν ἐπ᾿ αὐτούς, λέγει Κύριος. 4 Ἀκούσατε τὸν λόγον τοῦ Κυρίου, οἶκος Ἰακὼβ καὶ πᾶσαι αἱ συγγένειαι τοῦ οἴκου Ἰσραήλ·5 Οὕτω λέγει Κύριος· Ποῖαν ἀδικίαν εὕρηκαν ἐν ἐμοὶ οἱ πατέρες σας, ὥστε ἀπεμακρύνθησαν ἀπ᾿ ἐμοῦ καὶ περιεπάτηααν ὀπίσω τῆς ματαιότητος καὶ ἐματαιώθησαν;6 καὶ δὲν εἶπον, Ποῦ εἶναι ὁ Κύριος, ὁ ἀναβιβάσας ἡμᾶς ἐκ γῆς Αἰγύπτου, ὁ ὁδηγήσας ἡμᾶς διὰ τῆς ἐρήμου, διὰ τόπου ἐρημίας καὶ χασμάτων, διὰ τόπου ἀνυδρίας καὶ σκιᾶς θανάτου, διὰ τόπου τὸν ὁποῖον δὲν ἐπέρασεν ἄνθρωπος καὶ ὅπου ἄνθρωπος δὲν κατῴκησε;7 Καὶ σᾶς εἰσήγαγον εἰς τόπον καρποφόρον, διὰ νὰ τρώγητε τοὺς καρποὺς αὐτοῦ καὶ τὰ ἀγαθὰ αὐτοῦ· ἀφοῦ ὅμως εἰσήλθετε, ἐμιάνατε τὴν γῆν μου καὶ κατεστήσατε βδέλυγμα τὴν κληρονομίαν μου.8 Οἱ ἱερεῖς δὲν εἶπον, Ποῦ εἶναι ὁ Κύριος; καὶ οἱ κρατοῦντες τὸν νόμον δὲν μὲ ἐγνώρισαν· καὶ οἱ ποιμένες ἐγίνοντο παραβάται ἐναντίον μου, καὶ οἱ προφῆται προεφήτευον διὰ τοῦ Βάαλ καὶ περιεπάτουν ὀπίσω πραγμάτων ἀνωφελῶν.9 Διὰ τοῦτο ἔτι θέλω κριθῆ μὲ ἐσᾶς, λέγει Κύριος, καὶ μὲ τοὺς υἱοὺς τῶν υἱῶν σας θέλω κριθῆ. 10 Διότι διάβητε εἰς τὰς νήσους τῶν Κητιαίων καὶ ἰδέτε· καὶ πέμψατε εἰς Κηδάρ· καὶ παρατηρήσατε ἐπιμελῶς, καὶ ἰδέτε ἄν ἐστάθη τοιοῦτον πρᾶγμα.11 Ἤλλαξεν ἔθνος θεούς, ἄν καὶ οὗτοι δὲν ἦναι θεοί; ὁ λαὸς μου ὅμως ἤλλαξε τὴν δόξαν αὑτοῦ μὲ πρᾶγμα ἀνωφελές.12 Ἐκπλάγητε, οὐρανοί, διὰ τοῦτο, καὶ φρίξατε, συνταράχθητε σφόδρα, λέγει Κύριος.13 Διότι δύο κακὰ ἔπραξεν ὁ λαὸς μου· ἐμὲ ἐγκατέλιπον, τὴν πηγήν τῶν ζώντων ὑδάτων, καὶ ἔσκαψαν εἰς ἑαυτοὺς λάκκους, λάκκους συντετριμμένους, οἵτινες δὲν δύνανται νὰ κρατήσωσιν ὕδωρ.