13 καὶ τῇ ἡμέρᾳ τοῦ σαββάτου ἐξήλθομεν ἔξω τῆς πόλεως πλησίον τοῦ ποταμοῦ, ὅπου ἐσυνειθίζετο νὰ γίνηται προσευχή, καὶ καθήσαντες ἐλαλοῦμεν πρὸς τὰς ἐκεῖ συνελθοῦσας γυναῖκας.14 Καὶ γυνή τις Λυδία τὸ ὄνομα, πωλήτρια πορφύρας ἐκ πόλεως Θυατείρων, σεβομένη τὸν Θεόν, ἤκουε, τῆς ὁποίας ὁ Κύριος διήνοιξε τὴν καρδίαν διὰ νὰ προσέχῃ εἰς τὰ λαλούμενα ὑπὸ τοῦ Παύλου. 15 Ἀφοῦ δὲ ἐβαπτίσθη αὐτή καὶ ὁ οἶκος αὐτῆς, παρεκάλεσε λέγουσα· Ἐὰν μὲ ἐκρίνατε ὅτι εἶμαι πιστή εἰς τὸν Κύριον, εἰσέλθετε εἰς τὸν οἶκόν μου καὶ μείνατε· καὶ μᾶς ἐβίασεν.

3 Ἀπέθανε δὲ ὁ Σαμουήλ, καὶ πᾶς ὁ Ἰσραήλ ἐθρήνησεν αὐτὸν καὶ ἐνεταφίασεν αὐτὸν ἐν Ῥαμὰ τῇ πόλει αὐτοῦ. Καὶ ἐξέβαλεν ὁ Σαοὺλ ἐκ τοῦ τόπου τοὺς ἔχοντας πνεῦμα μαντείας καὶ τοὺς μάγους. 4 Συνηθροίσθησαν λοιπὸν οἱ Φιλισταῖοι καὶ ἦλθον καὶ ἐστρατοπέδευσαν ἐν Σουνήμ· καὶ συνήθροισεν ὁ Σαοὺλ πάντα τὸν Ἰσραήλ, καὶ ἐστρατοπέδευσαν ἐν Γελβουέ.5 Καὶ ὅτε εἶδεν ὁ Σαοὺλ τὸ στρατόπεδον τῶν Φιλισταίων, ἐφοβήθη, καὶ ἐτρόμαξεν ἡ καρδία αὐτοῦ σφόδρα.6 Καὶ ἠρώτησεν ὁ Σαοὺλ τὸν Κύριον· ἀλλ᾿ ὁ Κύριος δὲν ἀπεκρίθη πρὸς αὐτὸν οὔτε δι᾿ ἐνυπνίων οὔτε διὰ τοῦ Οὐρὶμ οὔτε διὰ προφητῶν.7 Τότε εἶπεν ὁ Σαοὺλ πρὸς τοὺς δούλους αὑτοῦ, Ζητήσατέ μοι γυναῖκα ἔχουσαν πνεῦμα μαντείας, διὰ νὰ ὑπάγω πρὸς αὐτήν καὶ νὰ ἐρωτήσω αὐτήν. Καὶ οἱ δοῦλοι αὐτοῦ εἶπον πρὸς αὐτόν, Ἰδού, εἶναι ἐν Ἔν-δὼρ γυνή τις ἔχουσα πνεῦμα μαντείας.

1 Καὶ μοὶ ἔδειξε καθαρὸν ποταμὸν ὕδατος τῆς ζωῆς λαμπρὸν ὡς κρύσταλλον, ἐξερχόμενον ἐκ τοῦ θρόνου τοῦ Θεοῦ καὶ τοῦ Ἀρνίου.2 Ἐν τῷ μέσῳ τῆς πλατείας αὐτῆς καὶ τοῦ ποταμοῦ ἐντεῦθεν καὶ ἐντεῦθεν ἦτο τὸ δένδρον τῆς ζωῆς, φέρον καρποὺς δώδεκα, καθ᾿ ἕκαστον μῆνα κάμνον τὸν καρπὸν αὑτοῦ, καὶ τὰ φύλλα τοῦ δένδρου εἶναι εἰς θεραπείαν τῶν ἐθνῶν.3 Καὶ οὐδὲν ἀνάθεμα θέλει εἶσθαι πλέον· καὶ ὁ θρόνος τοῦ Θεοῦ καὶ τοῦ Ἀρνίου θέλει εἶσθαι ἐν αὐτῇ, καὶ οἱ δοῦλοι αὐτοῦ θέλουσι λατρεύσει αὐτὸν4 καὶ θέλουσιν ἰδεῖ τὸ πρόσωπον αὐτοῦ, καὶ τὸ ὄνομα αὐτοῦ θέλει εἶσθαι ἐπὶ τῶν μετώπων αὐτῶν.5 Καὶ νὺξ δὲν θέλει εἶσθαι ἐκεῖ, καὶ δὲν ἔχουσι χρείαν λύχνου καὶ φωτὸς ἡλίου, διότι Κύριος ὁ Θεὸς φωτίζει αὐτούς, καὶ θέλουσι βασιλεύσει εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. 6 Καὶ εἶπε πρὸς ἐμέ· Οὗτοι οἱ λόγοι εἶναι πιστοὶ καὶ ἀληθινοί· καὶ Κύριος ὁ Θεὸς τῶν ἁγίων προφητῶν ἀπέστειλε τὸν ἄγγελον αὑτοῦ, διὰ νὰ δείξῃ εἰς τοὺς δούλους αὑτοῦ τὰ ὅσα πρέπει νὰ γείνωσι ταχέως.7 Ἰδού, ἔρχομαι ταχέως. Μακάριος ὅστις φυλάττει τοὺς λόγους τῆς προφητείας τοῦ βιβλίου τούτου. 8 Καὶ ἐγὼ ὁ Ἰωάννης εἶμαι ὁ ἰδὼν ταῦτα καὶ ἀκούσας. Καὶ ὅτε ἤκουσα καὶ εἶδον, ἔπεσα νὰ προσκυνήσω ἔμπροσθεν τῶν ποδῶν τοῦ ἀγγέλου τοῦ δεικνύοντος εἰς ἐμὲ ταῦτα.9 Καὶ λέγει πρὸς ἐμέ· Πρόσεχε μή κάμῃς τοῦτο· διότι ἐγὼ εἶμαι σύνδουλός σου καὶ τῶν ἀδελφῶν σου τῶν προφητῶν καὶ τῶν φυλαττόντων τοὺς λόγους τοῦ βιβλίου τούτου· τὸν Θεὸν προσκύνησον.10 Καὶ λέγει πρὸς ἐμέ· Μή σφραγίσῃς τοὺς λόγους τῆς προφητείας τοῦ βιβλίου τούτου· διότι ὁ καιρὸς εἶναι ἐγγύς.11 Ὅστις ἀδικεῖ ἄς ἀδικήσῃ ἔτι, καὶ ὅστις εἶναι μεμολυσμένος ἄς μολυνθῇ ἔτι, καὶ ὁ δίκαιος ἄς γείνῃ ἔτι δίκαιος, καὶ ὁ ἅγιος ἄς γείνῃ ἔτι ἅγιος. 12 Καὶ ἰδού, ἔρχομαι ταχέως, καὶ ὁ μισθὸς μου εἶναι μετ᾿ ἐμοῦ, διὰ νὰ ἀποδώσω εἰς ἕκαστον ὡς θέλει εἶσθαι τὸ ἔργον αὐτοῦ.13 Ἐγὼ εἶμαι τὸ Α καὶ τὸ Ω, ἀρχή καὶ τέλος, ὁ πρῶτος καὶ ὁ ἔσχατος. 14 Μακάριοι οἱ πράττοντες τὰς ἐντολὰς αὐτοῦ, διὰ νὰ ἔχωσιν ἐξουσίαν ἐπὶ τὸ δένδρον τῆς ζωῆς καὶ νὰ εἰσέλθωσι διὰ τῶν πυλώνων εἰς τὴν πόλιν.15 Ἔξω δὲ εἶναι οἱ κύνες καὶ οἱ μάγοι καὶ οἱ πόρνοι καὶ οἱ φονεῖς καὶ οἱ εἰδωλολάτραι καὶ πᾶς ὁ ἀγαπῶν καὶ πράττων τὸ ψεῦδος. 16 Ἐγὼ ὁ Ἰησοῦς ἔπεμψα τὸν ἄγγελόν μου νὰ μαρτυρήσῃ εἰς ἐσᾶς ταῦτα εἰς τὰς ἐκκλησίας. Ἐγὼ εἶμαι ἡ ῥίζα καὶ τὸ γένος τοῦ Δαβίδ, ὁ ἀστήρ ὁ λαμπρὸς καὶ ὀρθρινός.17 Καὶ τὸ Πνεῦμα καὶ ἡ νύμφη λέγουσιν· Ἐλθέ. Καὶ ὅστις ἀκούει, ἄς εἴπῃ. Ἐλθέ. Καὶ ὅστις διψᾷ, ἄς ἔλθῃ, καὶ ὅστις θέλει, ἄς λαμβάνῃ δωρεὰν τὸ ὕδωρ τῆς ζωῆς. 18 Διότι μαρτύρομαι εἰς πάντα ἀκούοντα τοὺς λόγους τῆς προφητείας τοῦ βιβλίου τούτου· Ἐὰν τις ἐπιθέσῃ εἰς ταῦτα, ὁ Θεὸς θέλει ἐπιθέσει εἰς αὐτὸν τὰς πληγὰς τὰς γεγραμμένας ἐν τῷ βιβλίῳ τούτῳ·19 καὶ ἐὰν τις ἀφαιρέσῃ ἀπὸ τῶν λόγων τοῦ βιβλίου τῆς προφητείας ταύτης, ὁ Θεὸς θέλει ἀφαιρέσει τὸ μέρος αὐτοῦ ἀπὸ τοῦ βιβλίου τῆς ζωῆς καὶ ἀπὸ τῆς πόλεως τῆς ἁγίας καὶ τῶν γεγραμμένων ἐν τῷ βιβλίῳ τούτῳ. 20 Λέγει ὁ μαρτυρῶν ταῦτα· Ναί, ἔρχομαι ταχέως. Ἀμήν, ναί, ἔρχου, Κύριε Ἰησοῦ. 21 Ἡ χάρις τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ μετὰ πάντων.

16 Διὰ τοῦτο δὲν ἀποκάμνομεν, ἀλλ᾿ ἐὰν καὶ ὁ ἐξωτερικὸς ἡμῶν ἄνθρωπος φθείρηται, ὁ ἐσωτερικὸς ὅμως ἀνανεοῦται καθ᾿ ἑκάστην ἡμέραν.17 Διότι ἡ προσωρινή ἐλαφρὰ θλῖψις ἡμῶν ἐργάζεται εἰς ἡμᾶς καθ᾿ ὑπερβολήν εἰς ὑπερβολήν αἰώνιον βάρος δόξης,18 ἐπειδή ἡμεῖς δὲν ἐνατενίζομεν εἰς τὰ βλεπόμενα, ἀλλ᾿ εἰς τὰ μή βλεπόμενα· διότι τὰ βλεπόμενα εἶναι πρόσκαιρα, τὰ δὲ μή βλεπόμενα αἰώνια.

6 Καὶ ἐπτώχευσε σφόδρα ὁ Ἰσραήλ ἐξ αἰτίας τῶν Μαδιανιτῶν· διὰ τοῦτο οἱ υἱοὶ Ἰσραήλ ἐβόησαν πρὸς τὸν Κύριον.7 Καὶ ὅτε ἐβόησαν πρὸς τὸν Κύριον οἱ υἱοὶ Ἰσραήλ διὰ τοὺς Μαδιανίτας,8 τότε ἀπέστειλεν ὁ Κύριος ἄνδρα προφήτην πρὸς τοὺς υἱοὺς Ἰσραήλ, καὶ εἶπε πρὸς αὐτούς, Οὕτω λέγει Κύριος ὁ Θεὸς τοῦ Ἰσραήλ· Ἐγώ ἀνεβίβασα ὑμᾶς ἐξ Αἰγύπτου καὶ ἐξήγαγον ὑμᾶς ἐξ οἴκου δουλείας,9 καὶ ἐλύτρωσα ὑμᾶς ἐκ χειρὸς τῶν Αἰγυπτίων καὶ ἐκ χειρὸς πάντων τῶν καταθλιβόντων ὑμᾶς, καὶ ἐξεδίωξα αὐτοὺς ἀπ᾿ ἔμπροσθεν ὑμῶν καὶ ἔδωκα εἰς ἐσᾶς τὴν γῆν αὐτῶν·10 καὶ εἶπα πρὸς ἐσᾶς, Ἐγὼ εἶμαι Κύριος ὁ Θεὸς σας· δὲν θέλετε σεβασθῆ τοὺς θεοὺς τῶν Ἀμορραίων, ἐν τῇ γῇ τῶν ὁποίων κατοικεῖτε· καὶ δὲν ὑπηκούσατε εἰς τὴν φωνήν μου. 11 Καὶ ἦλθεν ἄγγελος Κυρίου καὶ ἐκάθισεν ὑπὸ τὴν δρῦν τὴν ἐν Ὀφρά, τὴν τοῦ Ἰωὰς τοῦ Ἀβὶ-ἐζερίτου· καὶ Γεδεὼν ὁ υἱὸς αὐτοῦ ἐκοπάνιζε σῖτον ἐν τῷ ληνῷ, διὰ νὰ κρύψῃ αὐτὸν ἀπὸ τῶν Μαδιανιτῶν.12 Καὶ ἐφάνη εἰς αὐτὸν ἄγγελος Κυρίου καὶ εἶπε πρὸς αὐτόν, Ὁ Κύριος μετὰ σοῦ, δυνατὲ ἐν ἰσχύϊ. 13 Καὶ εἶπε πρὸς αὐτὸν ὁ Γεδεών, Ὦ! κύριέ μου, ἄν ὁ Κύριος ἦναι μεθ᾿ ἡμῶν, διὰ τί λοιπὸν εὕρηκαν ἡμᾶς πάντα ταῦτα; καὶ ποῦ εἶναι πάντα τὰ θαυμάσια αὐτοῦ, τὰ ὁποῖα διηγήθησαν εἰς ἡμᾶς οἱ πατέρες ἡμῶν, λέγοντες, Δὲν ἀνεβίβασεν ἡμᾶς ὁ Κύριος ἐξ Αἰγύπτου; ἀλλὰ τώρα ἐγκατέλιπεν ἡμᾶς ὁ Κύριος καὶ παρέδωκεν ἡμᾶς εἰς τὰς χεῖρας τῶν Μαδιανιτῶν. 14 Καὶ ἐμβλέψας πρὸς αὐτὸν ὁ Κύριος εἶπεν, Ὕπαγε ἐν τῇ δυνάμει σου ταύτῃ, καὶ θέλεις σώσει τὸν Ἰσραήλ ἐκ τῆς χειρὸς τοῦ Μαδιάμ· δὲν σὲ ἀπέστειλα ἐγώ; 15 Ὁ δὲ εἶπε πρὸς αὐτόν, Ὦ κύριέ μου, μὲ τί θέλω σώσει τὸν Ἰσραήλ; ἰδού, ἡ οἰκογένειά μου εἶναι ἡ ταπεινοτέρα μεταξὺ τοῦ Μανασσῆ, καὶ ἐγὼ ὁ μικρότερος ἐν τῷ οἴκῳ τοῦ πατρὸς μου. 16 Καὶ εἶπε πρὸς αὐτὸν ὁ Κύριος, Ἀλλ᾿ ἐγὼ θέλω εἶσθαι μετὰ σοῦ καὶ θέλεις πατάξει τοὺς Μαδιανίτας ὡς ἄνδρα ἕνα.