Η χάρις του Θεού διδάσκει να αρνηθούμε την ασέβεια

1Σὺ ὅμως λάλει ὅσα πρέπουσιν εἰς τὴν ὑγιαίνουσαν διδασκαλίαν. 2Οἱ γέροντες νὰ ἦναι ἄγρυπνοι, σεμνοί, σώφρονες, ὑγιαίνοντες ἐν τῇ πίστει, τῇ ἀγάπῃ, τῇ ὑπομονῇ.3Αἱ γραῖαι ὡσαύτως νὰ ἔχωσι τρόπον ἱεροπρεπῆ, μή κατάλαλοι, μή δεδουλωμέναι εἰς πολλήν οἰνοποσίαν, νὰ ἦναι διδάσκαλοι τῶν καλῶν,4διὰ νὰ νουθετῶσι τὰς νέας νὰ ἦναι φίλανδροι, φιλότεκνοι,5σώφρονες, καθαραί, οἰκοφύλακες, ἀγαθαί, εὐπειθεῖς εἰς τοὺς ἰδίους αὑτῶν ἄνδρας, διὰ νὰ μή βλασφημῆται ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ.6Τοὺς νεωτέρους ὡσαύτως νουθέτει νὰ σωφρονῶσι,7δεικνύων κατὰ πάντα σεαυτὸν τύπον τῶν καλῶν ἔργων, φυλάττων ἐν τῇ διδασκαλίᾳ ἀδιαφθορίαν, σεμνότητα,8λόγον ὑγιῆ καὶ ἀκατάκριτον, διὰ νὰ ἐντραπῇ ὁ ἐναντίος, μή ἔχων νὰ λέγῃ διὰ σᾶς μηδὲν κακόν. 9Τοὺς δούλους νὰ ὑποτάσσωνται εἰς τοὺς ἑαυτῶν δεσπότας, νὰ εὐαρεστῶσιν εἰς αὐτοὺς κατὰ πάντα, νὰ μή ἀντιλέγωσι,10νὰ μή σφετερίζωνται τὰ ἀλλότρια, ἀλλὰ νὰ δεικνύωσι πᾶσαν πίστιν ἀγαθήν, διὰ νὰ στολίζωσι κατὰ πάντα τὴν διδασκαλίαν τοῦ σωτῆρος ἡμῶν Θεοῦ. 11Διότι ἐφανερώθη ἡ χάρις τοῦ Θεοῦ ἡ σωτήριος εἰς πάντας ἀνθρώπους,12διδάσκουσα ἡμᾶς νὰ ἀρνηθῶμεν τὴν ἀσέβειαν καὶ τὰς κοσμικὰς ἐπιθυμίας καὶ νὰ ζήσωμεν σωφρόνως καὶ δικαίως καὶ εὐσεβῶς ἐν τῷ παρόντι αἰῶνι,13προσμένοντες τὴν μακαρίαν ἐλπίδα καὶ ἐπιφάνειαν τῆς δόξης τοῦ μεγάλου Θεοῦ καὶ Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ,14ὅστις ἔδωκεν ἑαυτὸν ὑπὲρ ἡμῶν, διὰ νὰ μᾶς λυτρώσῃ ἀπὸ πάσης ἀνομίας καὶ νὰ μᾶς καθαρίσῃ εἰς ἑαυτὸν λαὸν ἐκλεκτόν, ζηλωτήν καλῶν ἔργων.15Ταῦτα λάλει καὶ πρότρεπε καὶ ἔλεγχε μετὰ πάσης ἐξουσίας· ἄς μή σὲ περιφρονῇ μηδείς.