Κυρ, Οκτ 20, 2024
Χωρίο: Κατά Ιωάννην 14:15-31
Διάρκεια: 47 Λεπτά 4 Δευτερόλεπτα
15Ἐὰν μὲ ἀγαπᾶτε, τὰς ἐντολὰς μου φυλάξατε.16Καὶ ἐγὼ θέλω παρακαλέσει τὸν Πατέρα, καὶ θέλει σᾶς δώσει ἄλλον Παράκλητον, διὰ νὰ μένῃ μεθ᾿ ὑμῶν εἰς τὸν αἰῶνα,17τὸ Πνεῦμα τῆς ἀληθείας, τὸ ὁποῖον ὁ κόσμος δὲν δύναται νὰ λάβῃ, διότι δὲν βλέπει αὐτὸ οὐδὲ γνωρίζει αὐτό· σεῖς ὅμως γνωρίζετε αὐτό, διότι μένει μεθ᾿ ὑμῶν καὶ ἐν ὑμῖν θέλει εἶσθαι.18Δὲν θέλω σᾶς ἀφήσει ὀρφανούς· ἔρχομαι πρὸς ἐσᾶς.19Ἔτι ὀλίγον καὶ ὁ κόσμος πλέον δὲν μὲ βλέπει, σεῖς ὅμως μὲ βλέπετε, διότι ἐγὼ ζῶ καὶ σεῖς θέλετε ζῇ.20Ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ σεῖς θέλετε γνωρίσει, ὅτι ἐγὼ εἶμαι ἐν τῷ Πατρὶ μου καὶ σεῖς ἐν ἐμοὶ καὶ ἐγὼ ἐν ὑμῖν. 21Ὁ ἔχων τὰς ἐντολὰς μου καὶ φυλάττων αὐτάς, ἐκεῖνος εἶναι ὁ ἀγαπῶν με· ὁ δὲ ἀγαπῶν με θέλει ἀγαπηθῆ ὑπὸ τοῦ Πατρὸς μου, καὶ ἐγὼ θέλω ἀγαπήσει αὐτὸν καὶ θέλω φανερώσει ἐμαυτὸν εἰς αὐτόν.
22Λέγει πρὸς αὐτὸν ὁ Ἰούδας, οὐχὶ ὁ Ἰσκαριώτης· Κύριε, τί συμβαίνει ὅτι μέλλεις νὰ φανερώσῃς σεαυτὸν εἰς ἡμᾶς καὶ οὐχὶ εἰς τὸν κόσμον;23Ἀπεκρίθη ὁ Ἰησοῦς καὶ εἶπε πρὸς αὐτόν· Ἐὰν τις μὲ ἀγαπᾷ, τὸν λόγον μου θέλει φυλάξει, καὶ ὁ Πατήρ μου θέλει ἀγαπήσει αὐτόν, καὶ πρὸς αὐτὸν θέλομεν ἐλθεῖ καὶ ἐν αὐτῷ θέλομεν κατοικήσει. 24Ὁ μή ἀγαπῶν με τοὺς λόγους μου δὲν φυλάττει· καὶ ὁ λόγος, τὸν ὁποῖον ἀκούετε, δὲν εἶναι ἰδικὸς μου, ἀλλὰ τοῦ πέμψαντός με Πατρός.
25Ταῦτα ἐλάλησα πρὸς ἐσᾶς ἐνῷ εὑρίσκομαι μεθ᾿ ὑμῶν·26ὁ δὲ Παράκλητος, τὸ Πνεῦμα τὸ Ἃγιον, τὸ ὁποῖον θέλει πέμψει ὁ Πατήρ ἐν τῷ ὀνόματί μου, ἐκεῖνος θέλει σᾶς διδάξει πάντα καὶ θέλει σᾶς ὑπενθυμίσει πάντα ὅσα εἶπον πρὸς ἐσᾶς.
27Εἰρήνην ἀφίνω εἰς ἐσᾶς, εἰρήνην τὴν ἐμήν δίδω εἰς ἐσᾶς· οὐχὶ καθὼς ὁ κόσμος δίδει, σᾶς δίδω ἐγώ. Ἄς μή ταράττηται ἡ καρδία σας μηδὲ ἄς δειλιᾷ. 28Ἠκούσατε ὅτι ἐγὼ σᾶς εἶπον, Ὑπάγω καὶ ἔρχομαι πρὸς ἐσᾶς. Ἐὰν μὲ ἠγαπᾶτε, ἠθέλετε χαρῆ ὅτι εἶπον, Ὑπάγω πρὸς τὸν Πατέρα· διότι ὁ Πατήρ μου εἶναι μεγαλήτερός μου·29καὶ τώρα σᾶς εἶπον πρὶν γείνῃ, διὰ νὰ πιστεύσητε ὅταν γείνῃ.30Δὲν θέλω πλέον λαλήσει πολλὰ μεθ᾿ ὑμῶν· διότι ἔρχεται ὁ ἄρχων τοῦ κόσμου τούτου· καὶ δὲν ἔχει οὐδὲν ἐν ἐμοί.
31Ἀλλὰ διὰ νὰ γνωρίσῃ ὁ κόσμος ὅτι ἀγαπῶ τὸν Πατέρα, καὶ καθὼς μὲ προσέταξεν ὁ Πατήρ, οὕτω κάμνω. Ἐγέρθητε, ἄς ὑπάγωμεν ἐντεῦθεν.
Κυρ, Οκτ 13, 2024
Χωρίο: Ησαΐας 35:1-10
Διάρκεια: 39 Λεπτά 16 Δευτερόλεπτα
1Ἡ ἔρημος καὶ ἡ ἄνυδρος θέλουσιν εὐφρανθῆ δι᾿ αὐτά, καὶ ἡ ἐρημία θέλει ἀγαλλιασθῆ καὶ ἀνθήσει ὡς ῥόδον.
2Θέλει ἀνθήσει ἐν ἀφθονίᾳ καὶ ἀγαλλιασθῆ μάλιστα χαίρουσα καὶ ἀλαλάζουσα· ἡ δόξα τοῦ Λιβάνου θέλει δοθῆ εἰς αὐτήν, ἡ τιμή τοῦ Καρμήλου καὶ Σαρών· οἱ τόποι οὗτοι θέλουσιν ἰδεῖ τὴν δόξαν τοῦ Κυρίου καὶ τὴν μεγαλωσύνην τοῦ Θεοῦ ἡμῶν.3Ἐνισχύσατε τὰς κεχαυνωμένας χεῖρας· καὶ στερεώσατε τὰ παραλελυμένα γόνατα.4Εἴπατε πρὸς τοὺς πεφοβισμένους τὴν καρδίαν, Ἰσχύσατε, μή φοβεῖσθε· ἰδού, ὁ Θεὸς σας θέλει ἐλθεῖ μετ᾿ ἐκδικήσεως, ὁ Θεὸς μετὰ ἀνταποδόσεως· αὐτὸς θέλει ἐλθεῖ καὶ θέλει σᾶς σώσει.5Τότε οἱ ὀφθαλμοὶ τῶν τυφλῶν θέλουσιν ἀνοιχθῆ καὶ τὰ ὦτα τῶν κωφῶν θέλουσιν ἀκούσει.6Τότε ὁ χωλὸς θέλει πηδᾷ ὡς ἔλαφος καὶ ἡ γλῶσσα τοῦ μογιλάλου θέλει ψάλλει· διότι ἐν τῇ ἐρήμῳ θέλουσιν ἀναβλύσει ὕδατα καὶ ῥεύματα ἐν τῇ ἐρημίᾳ.
7Καὶ ἡ ξηρὰ γῆ θέλει κατασταθῆ λίμνη καὶ ἡ διψῶσα γῆ πηγαὶ ὕδατος· ἐν τῇ κατοικίᾳ τῶν θώων, ὅπου ἐκοίτοντο, θέλει εἶσθαι χλόη μετὰ καλάμων καὶ σπάρτων.8Καὶ ἐκεῖ θέλει εἶσθαι λεωφόρος καὶ ὁδὸς καὶ θέλει ὀνομασθῆ, Ὁδὸς ἁγία· ὁ ἀκάθαρτος δὲν θέλει περάσει δι᾿ αὐτῆς ἀλλὰ θέλει εἶσθαι δι᾿ αὐτοὺς· ὁ ὁδεύων καὶ οἱ μωροὶ δὲν θέλουσι πλανᾶσθαι.9Λέων δὲν θέλει εἶσθαι ἐκεῖ καὶ θηρίον ἁρπακτικὸν δὲν θέλει ἀναβῆ ἐκεῖ· δὲν θέλει εὑρεθῆ ἐκεῖ· ἀλλὰ οἱ λελυτρωμένοι θέλουσι περιπατεῖ ἐκεῖ.10Καὶ οἱ λελυτρωμένοι τοῦ Κυρίου θέλουσιν ἐπιστρέψει καὶ ἐλθεῖ ἐν ἀλαλαγμῷ εἰς τὴν Σιών· καὶ εὐφροσύνη αἰώνιος θέλει εἶσθαι ἐπὶ τῆς κεφαλῆς αὐτῶν· ἀγαλλίασιν καὶ εὐφροσύνην θέλουσιν ἀπολαύσει· ἡ λύπη δὲ καὶ ὁ στεναγμὸς θέλουσι φύγει.
Κυρ, Οκτ 06, 2024
Χωρίο: Κατά Λουκάν 3:1-18
Διάρκεια: 45 Λεπτά 13 Δευτερόλεπτα
1Ἐν δὲ τῷ δεκάτῳ πέμπτῳ ἔτει τῆς ἡγεμονίας Τιβερίου Καίσαρος, ὅτε ὁ Πόντιος Πιλάτος ἡγεμόνευε τῆς Ἰουδαίας, καὶ τετράρχης τῆς Γαλιλαίας ἦτο ὁ Ἡρώδης, Φίλιππος δὲ ὁ ἀδελφὸς αὐτοῦ τετράρχης τῆς Ἰτουραίας καὶ τῆς Τραχωνίτιδος χώρας, καὶ ὁ Λυσανίας τετράρχης τῆς Ἀβιληνῆς,2ἐπὶ ἀρχιερέων Ἄννα καὶ Καϊάφα, ἔγεινε λόγος Θεοῦ πρὸς Ἰωάννην, τὸν υἱὸν τοῦ Ζαχαρίου, ἐν τῇ ἐρήμῳ,3καὶ ἦλθεν εἰς πᾶσαν τὴν περίχωρον τοῦ Ἰορδάνου, κηρύττων βάπτισμα μετανοίας εἰς ἄφεσιν ἀμαρτιῶν,
4ὡς εἶναι γεγραμμένον ἐν τῷ βιβλίῳ τῶν λόγων Ἡσαΐου τοῦ προφήτου, λέγοντος· Φωνή βοῶντος ἐν τῇ ἐρήμῳ, ἑτοιμάσατε τὴν ὁδὸν τοῦ Κυρίου, εὐθείας κάμετε τὰς τρίβους αὐτοῦ.5πᾶσα φάραγξ θέλει γεμισθῆ καὶ πᾶν ὄρος καὶ βουνὸς θέλει ταπεινωθῆ, καὶ τὰ σκολιὰ θέλουσι γείνει εὐθέα καὶ αἱ τραχεῖαι ὁδοὶ ὁμαλαί,6καὶ πᾶσα σὰρξ θέλει ἰδεῖ τὸ σωτήριον τοῦ Θεοῦ.
7Ἔλεγε δὲ πρὸς τοὺς ὄχλους τοὺς ἐξερχομένους διὰ νὰ βαπτισθῶσιν ὑπ᾿ αὐτοῦ· Γεννήματα ἐχιδνῶν, τίς ἔδειξεν εἰς ἐσᾶς νὰ φύγητε ἀπὸ τῆς μελλούσης ὀργῆς;8Κάμετε λοιπὸν καρποὺς ἀξίους τῆς μετανοίας, καὶ μή ἀρχίσητε νὰ λέγητε καθ᾿ ἑαυτούς, Πατέρα ἔχομεν τὸν Ἀβραάμ· διότι σᾶς λέγω ὅτι δύναται ὁ Θεὸς ἐκ τῶν λίθων τούτων νὰ ἀναστήσῃ τέκνα εἰς τὸν Ἀβραάμ.9Ἤδη δὲ καὶ ἡ ἀξίνη κεῖται πρὸς τὴν ῥίζαν τῶν δένδρων· πᾶν λοιπὸν δένδρον μή κάμνον καρπὸν καλὸν ἐκκόπτεται καὶ εἰς πῦρ βάλλεται. 10Καὶ ἤρώτων αὐτὸν οἱ ὄχλοι, λέγοντες· Τί λοιπὸν θέλομεν κάμει;11Ἀποκριθεὶς δὲ λέγει πρὸς αὐτούς. Ὁ ἔχων δύο χιτῶνας ἄς μεταδώσῃ εἰς τὸν μή ἔχοντα, καὶ ὁ ἔχων τροφὰς ἄς κάμῃ ὁμοίως. 12Ἦλθον δὲ καὶ τελῶναι διὰ νὰ βαπτισθῶσι, καὶ εἶπον πρὸς αὐτόν· Διδάσκαλε, τί θέλομεν κάμει;13Ὁ δὲ εἶπε πρὸς αὐτούς· Μή εἰσπράττετε μηδὲν περισσότερον παρὰ τὸ διατεταγμένον εἰς ἐσᾶς. 14Ἠρώτων δὲ αὐτὸν καὶ στρατιωτικοί, λέγοντες· Καὶ ἡμεῖς τί θέλομεν κάμει; Καὶ εἶπε πρὸς αὐτούς· Μή βιάσητε μηδένα μηδὲ συκοφαντήσητε, καὶ ἀρκεῖσθε εἰς τὰ σιτηρέσιά σας.
15Ἐνῷ δὲ ἐπρόσμενεν ὁ λαός, καὶ διελογίζοντο πάντες ἐν ταῖς καρδίαις αὑτῶν περὶ τοῦ Ἰωάννου, μήποτε αὐτὸς εἶναι ὁ Χριστός,16ἀπεκρίθη ὁ Ἰωάννης πρὸς πάντας, λέγων· Ἐγὼ μὲν σᾶς βαπτίζω ἐν ὕδατι· ἔρχεται ὅμως ὁ ἰσχυρότερός μου, τοῦ ὁποίου δὲν εἶμαι ἄξιος νὰ λύσω τὸ λωρίον τῶν ὑποδημάτων αὐτοῦ· αὐτὸς θέλει σᾶς βαπτίσει ἐν Πνεύματι Ἁγίῳ καὶ πυρί.17Τοῦ ὁποίου τὸ πτυάριον εἶναι ἐν τῇ χειρὶ αὐτοῦ καὶ θέλει διακαθαρίσει τὸ ἁλώνιον αὑτοῦ, καὶ θέλει συνάξει τὸν σῖτον εἰς τὴν ἀποθήκην αὑτοῦ, τὸ δὲ ἄχυρον θέλει κατακαύσει ἐν πυρὶ ἀσβέστῳ.18Καὶ ἄλλα πολλὰ προτρέπων εὐηγγελίζετο τὸν λαόν.
Κυρ, Σεπ 29, 2024
Χωρίο: Πράξεις των Αποστόλων 12:1-19
Διάρκεια: 42 Λεπτά 2 Δευτερόλεπτα
1Κατ᾿ ἐκεῖνον δὲ τὸν καιρὸν ἐπεχείρησεν Ἡρώδης ὁ βασιλεὺς νὰ κακοποιήσῃ τινὰς ἀπὸ τῆς ἐκκλησίας.2Ἐφόνευσε δὲ διὰ μαχαίρας Ἰάκωβον τὸν ἀδελφὸν τοῦ Ἰωάννου.3Καὶ ἰδὼν ὅτι ἦτο ἀρεστὸν εἰς τοὺς Ἰουδαίους, προσέθεσε νὰ συλλάβῃ καὶ τὸν Πέτρον· ἦσαν δὲ αἱ ἡμέραι τῶν ἀζύμων·4τὸν ὁποῖον καὶ πιάσας ἔβαλεν εἰς φυλακήν, παραδώσας αὐτὸν εἰς τέσσαρας τετράδας στρατιωτῶν διὰ νὰ φυλάττωσιν αὐτόν, θέλων μετὰ τὸ πάσχα νὰ παραστήσῃ αὐτὸν εἰς τὸν λαόν.5Ὁ μὲν λοιπὸν Πέτρος ἐφυλάττετο ἐν τῇ φυλακῇ· ἐγίνετο δὲ ὑπὸ τῆς ἐκκλησίας ἀκατάπαυστος προσευχή πρὸς τὸν Θεὸν ὑπὲρ αὐτοῦ.
6Ὅτε δὲ ἔμελλεν ὁ Ἡρώδης νὰ παραστήσῃ αὐτόν, τὴν νύκτα ἐκείνην ὁ Πέτρος ἐκοιμᾶτο μεταξὺ δύο στρατιωτῶν δεδεμένος μὲ δύο ἁλύσεις, καὶ φύλακες ἔμπροσθεν τῆς θύρας ἐφύλαττον τὸ δεσμωτήριον.7Καὶ ἰδού, ἄγγελος Κυρίου ἦλθεν ἐξαίφνης καὶ φῶς ἔλαμψεν ἐν τῷ οἰκήματι· κτυπήσας δὲ τὴν πλευρὰν τοῦ Πέτρου ἐξύπνησεν αὐτόν, λέγων· Σηκώθητι ταχέως. Καὶ ἔπεσον αἱ ἁλύσεις αὐτοῦ ἐκ τῶν χειρῶν.8Καὶ εἶπεν ὁ ἄγγελος πρὸς αὐτόν· Περιζώσθητι καὶ ὑπόδησον τὰ σανδάλιά σου. Καὶ ἔκαμεν οὕτω. Καὶ λέγει πρὸς αὐτόν· Φόρεσον τὸ ἱμάτιόν σου καὶ ἀκολούθει μοι.
9Καὶ ἐξελθὼν ἠκολούθει αὐτόν, καὶ δὲν ἤξευρεν ὅτι τὸ γινόμενον διὰ τοῦ ἀγγέλου ἦτο ἀληθινόν, ἀλλ᾿ ἐνόμιζεν ὅτι βλέπει ὄραμα.10Ἀφοῦ δὲ ἐπέρασαν πρώτην καὶ δευτέραν φρουράν, ἦλθον εἰς τὴν πύλην τὴν σιδηρὰν τὴν φέρουσαν εἰς τὴν πόλιν, ἥτις ἀφ᾿ ἑαυτῆς ἠνοίχθη εἰς αὐτούς, καὶ ἐξελθόντες διεπέρασαν ὁδὸν μίαν, καὶ εὐθὺς ὁ ἄγγελος ἀνεχώρησεν ἀπ᾿ αὐτοῦ.11Καὶ ὁ Πέτρος συνελθὼν εἰς ἑαυτόν, εἶπε· Τώρα γνωρίζω ἀληθῶς ὅτι Κύριος ἐξαπέστειλε τὸν ἄγγελον αὐτοῦ καὶ μὲ ἠλευθέρωσεν ἐκ τῆς χειρὸς τοῦ Ἡρώδου καὶ ὅλης τῆς ἐλπίδος τοῦ λαοῦ τῶν Ἰουδαίων.
12Καὶ ἀφοῦ ἐσκέφθη, ἦλθεν εἰς τὴν οἰκίαν Μαρίας τῆς μητρὸς τοῦ Ἰωάννου τοῦ ἐπονομαζομένου Μάρκου, ὅπου ἦσαν ἱκανοὶ συνηθροισμένοι καὶ προσευχόμενοι.13Ὅτε δὲ ὁ Πέτρος ἔκρουσε τὴν θύραν τοῦ προαυλίου, προσῆλθε θεράπαινα ὀνομαζομένη Ῥόδη, διὰ νὰ ἀκούσῃ,14καὶ γνωρίσασα τὴν φωνήν τοῦ Πέτρου ἀπὸ τῆς χαρᾶς δὲν ἤνοιξε τὴν πύλην, ἀλλ᾿ ἔτρεξε καὶ ἀπήγγειλεν ὅτι ὁ Πέτρος ἵσταται ἔμπροσθεν τῆς πύλης.15Οἱ δὲ εἶπον πρὸς αὐτήν· Παραφρονεῖς. Ἐκείνη ὅμως διϊσχυρίζετο ὅτι οὕτως ἔχει. Οἱ δὲ ἔλεγον· Ὁ ἄγγελος αὐτοῦ εἶναι.
16Ὁ δὲ Πέτρος ἐπέμενε κρούων. Καὶ ἀνοίξαντες εἶδον αὐτὸν καὶ ἐξεπλάγησαν.17Καὶ σείσας εἰς αὐτοὺς τὴν χεῖρα διὰ νὰ σιωπήσωσι, διηγήθη πρὸς αὐτοὺς πῶς ὁ Κύριος ἐξήγαγεν αὐτὸν ἐκ τῆς φυλακῆς, καὶ εἶπεν· Ἀπαγγείλατε ταῦτα πρὸς τὸν Ἰάκωβον καὶ τοὺς ἀδελφούς. Καὶ ἐξελθὼν ὑπῆγεν εἰς ἄλλον τόπον.
18Ἀφοῦ δὲ ἐξημέρωσεν, ἦτο ταραχή οὐκ ὀλίγη μεταξὺ τῶν στρατιωτῶν τί ἄρα ἔγεινεν ὁ Πέτρος.19Ὁ δὲ Ἡρώδης, ἀφοῦ ἐζήτησεν αὐτὸν καὶ δὲν εὗρεν, ἀνακρίνας τοὺς φύλακας προσέταξε νὰ θανατωθῶσι, καὶ καταβὰς ἀπὸ τῆς Ἰουδαίας εἰς τὴν Καισάρειαν, διέτριβεν ἐκεῖ.
Κυρ, Σεπ 22, 2024
Χωρίο: Κριταί 14:10-20
Διάρκεια: 48 Λεπτά 13 Δευτερόλεπτα
10Καὶ κατέβη ὁ πατήρ αὐτοῦ πρὸς τὴν γυναῖκα· καὶ ἔκαμεν ἐκεῖ ὁ Σαμψὼν συμπόσιον· διότι οὕτως ἐσυνείθιζον οἱ νέοι.11Καί ὅτε εἶδον αὐτόν, ἔλαβον τριάκοντα συντρόφους διὰ νὰ ἦναι μετ᾿ αὐτοῦ.12Καὶ εἶπεν ὁ Σαμψὼν πρὸς αὐτούς, Τώρα θέλω σᾶς προβάλει αἴνιγμα· ἐὰν δυνηθῆτε νὰ λύσητε αὐτὸ εἰς ἐμὲ ἐν ταῖς ἑπτὰ ἡμέραις τοῦ συμποσίου καὶ νὰ εὕρητε αὐτό, τότε ἐγὼ θέλω δώσει εἰς ἐσᾶς τριάκοντα χιτῶνας λινοῦς καὶ τριάκοντα στολὰς φορεμάτων·13ἀλλ᾿ ἐὰν δὲν δυνηθῆτε νὰ λύσητε αὐτὸ εἰς ἐμέ, τότε σεῖς θέλετε δώσει εἰς ἐμὲ τριάκοντα χιτῶνας λινοῦς καὶ τριάκοντα στολὰς φορεμάτων. Καὶ εἶπον πρὸς αὐτόν, Πρόβαλε τὸ αἴνιγμά σου, διὰ νὰ ἀκούσωμεν αὐτό.14Καὶ εἶπε πρὸς αὐτούς, Ἐκ τοῦ τρώγοντος ἐξῆλθε τροφή, καὶ ἐκ τοῦ ἰσχυροῦ ἐξῆλθε γλυκύτης. Καὶ αὐτοὶ δὲν ἠδύναντο νὰ λύσωσι τὸ αἴνιγμα διὰ τρεῖς ἡμέρας.15Καὶ τὴν ἑβδόμην ἡμέραν εἶπαν πρὸς τὴν γυναίκα τοῦ Σαμψών, Κολάκευσον τὸν ἄνδρα σου, καὶ ἄς μᾶς φανερώση τὸ αἴνιγμα, διὰ νὰ μή κατακαύσωμεν σὲ καὶ τὸν οἶκον τοῦ πατρὸς σου ἐν πυρί· διὰ νὰ γυμνώσητε ἡμᾶς προσεκαλέσατε ἡμᾶς; δὲν εἶναι οὕτω;
16Καὶ ἔκλαυσεν γυνή τοῦ Σαμψὼν ἔμπροσθεν αὐτοῦ καὶ εἶπε, Βεβαίως μὲ μισεῖς καὶ δὲν μὲ ἀγαπᾷς· ἐπρόβαλες αἴνιγμα πρὸς τοὺς υἱοὺς τοῦ λαοῦ μου, καὶ εἰς ἐμὲ δὲν ἐφανέρωσας αὐτό. Ὁ δὲ εἶπε πρὸς αὐτήν, Ἰδού, πρὸς τὸν πατέρα μου καὶ πρὸς τὴν μητέρα μου δὲν ἐφανέρωσα αὐτό· καὶ εἰς σὲ θέλω φανερώσει;17Ἀλλ᾿ αὐτή ἔκλαιεν ἔμπροσθεν αὐτοῦ τὰς ἑπτὰ ἡμέρας, καθ᾿ ἄς ἦτο τὸ συμπόσιον αὐτῶν· τὴν δὲ ἑβδόμην ἡμέραν ἐφανέρωσεν αὐτὸ πρὸς αὐτήν, διότι παρηνόχλησεν αὐτόν· ἡ δὲ ἐφανέρωσε τὸ αἴνιγμα πρὸς τοὺς υἱοὺς τοῦ λαοῦ αὑτῆς.
18Τότε εἶπον πρὸς αὐτὸν οἱ ἄνδρες τῆς πόλεως τὴν ἑβδόμην ἡμέραν, πρὶν δύσῃ ὁ ἥλιος, Τί γλυκύτερον τοῦ μέλιτος; καὶ τί ἰσχυρότερον τοῦ λέοντος; Ὁ δὲ εἶπε πρὸς αὐτούς, Ἐὰν δὲν ἠθέλετε ἀροτριάσει μὲ τὴν δάμαλίν μου, δὲν ἠθέλετε εὑρεῖ τὸ αἴνιγμά μου.
19Καὶ ἐπῆλθεν ἐπ᾿ αὐτὸν πνεῦμα Κυρίου· καὶ κατέβη εἰς Ἀσκάλωνα καὶ ἐφόνευσε τριάκοντα ἄνδρας ἐξ αὐτῶν, καὶ ἔλαβε τὰ ἱμάτια αὐτῶν, καὶ ἔδωκε τὰς στολὰς εἰς τοὺς ἐξηγήσαντας τὸ αἴνιγμα. Καὶ ἐξήφθη ὁ θυμὸς αὐτοῦ, καὶ ἀνέβη εἰς τὸν οἶκον τοῦ πατρὸς αὑτοῦ.20Ἡ δὲ γυνή τοῦ Σαμψὼν ἐδόθη εἰς τὸν σύντροφον αὐτοῦ, τὸν ὁποῖον εἶχε φίλον αὑτοῦ.
Κυρ, Σεπ 01, 2024
Χωρίο: Δανιήλ 2:1-28
Διάρκεια: 53 Λεπτά 28 Δευτερόλεπτα
1Καὶ ἐν τῷ δευτέρῳ ἔτει τῆς βασιλείας τοῦ Ναβουχοδονόσορ, ὁ Ναβουχοδονόσορ ἐνυπνιάσθη ἐνύπνια, καὶ ἐταράχθη τὸ πνεῦμα αὐτοῦ καὶ ὁ ὕπνος αὐτοῦ ἔφυγεν ἀπ᾿ αὐτοῦ.2Καὶ εἶπεν ὁ βασιλεὺς νὰ καλέσωσι τοὺς μάγους καὶ τοὺς ἐπαοιδοὺς καὶ τοὺς γόητας καὶ τοὺς Χαλδαίους, διὰ νὰ φανερώσωσι πρὸς τὸν βασιλέα τὰ ἐνύπνια αὐτοῦ. Ἦλθον λοιπὸν καὶ ἐστάθησαν ἔμπροσθεν τοῦ βασιλέως.3Καὶ εἶπε πρὸς αὐτοὺς ὁ βασιλεύς, Ἐνυπνιάσθην ἐνύπνιον καὶ τὸ πνεῦμά μου ἐταράχθη εἰς τὸ νὰ γνωρίσω τὸ ἐνύπνιον.
4Καὶ ἐλάλησαν οἱ Χαλδαῖοι πρὸς τὸν βασιλέα Συριστί, λέγοντες, Βασιλεῦ, ζῆθι εἰς τὸν αἰῶνα· εἰπὲ τὸ ἐνύπνιον πρὸς τοὺς δούλους σου καὶ ἡμεῖς θέλομεν φανερώσει τὴν ἑρμηνείαν.
5Ὁ βασιλεὺς ἀπεκρίθη καὶ εἶπε πρὸς τοὺς Χαλδαίους, τὸ πρᾶγμα διέφυγεν ἀπ᾿ ἐμοῦ· ἐὰν δὲν κάμητε γνωστὸν εἰς ἐμὲ τὸ ἐνύπνιον καὶ τὴν ἑρμηνείαν αὐτοῦ, θέλετε καταμελισθῆ καὶ αἱ οἰκίαι σας θέλουσι γείνει κοπρῶνες·6ἀλλ᾿ ἐὰν φανερώσητε τὸ ἐνύπνιον καὶ τὴν ἑρμηνείαν αὐτοῦ, θέλετε λάβει παρ᾿ ἐμοῦ δῶρα καὶ ἀμοιβὰς καὶ τιμήν μεγάλην· τὸ ἐνύπνιον λοιπὸν καὶ τὴν ἑρμηνείαν αὐτοῦ φανερώσατε εἰς ἐμέ.
7Ἀπεκρίθησαν ἐκ δευτέρου καὶ εἶπον, Ἄς εἴπῃ ὁ βασιλεὺς τὸ ἐνύπνιον πρὸς τοὺς δούλους αὑτοῦ, καὶ ἡμεῖς θέλομεν φανερώσει τὴν ἑρμηνείαν αὐτοῦ.
8Ὁ βασιλεὺς ἀπεκρίθη καὶ εἶπε, Ἐπ᾿ ἀληθείας καταλαμβάνω ὅτι σεῖς θέλετε νὰ ἐξαγοράζητε τὸν καιρόν, βλέποντες ὅτι διέφυγεν ἀπ᾿ ἐμοῦ τὸ πρᾶγμα.9Ἀλλ᾿ ἐὰν δὲν κάμητε γνωστὸν εἰς ἐμὲ τὸ ἐνύπνιον, αὕτη μόνη ἡ ἀπόφασις εἶναι διὰ σᾶς· διότι συνεβουλεύθητε νὰ εἴπητε ψευδεῖς καὶ διεφθαρμένους λόγους ἔμπροσθέν μου, ἑωσοῦ παρέλθῃ ὁ καιρός· εἴπατέ μοι λοιπὸν τὸ ἐνύπνιον καὶ θέλω γνωρίσει ὅτι δύνασθε νὰ φανερώσητε εἰς ἐμὲ καὶ τὴν ἑρμηνείαν αὐτοῦ.
10Ἀπεκρίθησαν οἱ Χαλδαῖοι ἔμπροσθεν τοῦ βασιλέως καὶ εἶπον, δὲν ὑπάρχει ἄνθρωπος ἐπὶ τῆς γῆς δυνάμενος νὰ φανερώσῃ τὸ πρᾶγμα τοῦ βασιλέως· καθὼς δὲν ὑπάρχει οὐδεὶς βασιλεύς, ἄρχων ἤ διοικητής, ὅστις νὰ ζητῇ τοιαῦτα πράγματα παρὰ μάγου ἤ ἐπαοιδοῦ ἤ Χαλδαίου·11καὶ τὸ πρᾶγμα τὸ ὁποῖον ὁ βασιλεὺς ζητεῖ εἶναι μέγα, καὶ δὲν εἶναι ἄλλος δυνάμενος νὰ φανερώσῃ αὐτὸ ἔμπροσθεν τοῦ βασιλέως, ἐκτὸς τῶν θεῶν, τῶν ὁποίων ἡ κατοικία δὲν εἶναι μετὰ σαρκός.
12Διὰ τοῦτο ἐθυμώθη ὁ βασιλεὺς καὶ ὠργίσθη σφόδρα καὶ εἶπε νὰ ἀπολέσωσι πάντας τοὺς σοφοὺς τῆς Βαβυλῶνος.13Καὶ ἐξῆλθεν ἡ ἀπόφασις καὶ οἱ σοφοὶ ἐθανατόνοντο· ἐζήτησαν δὲ καὶ τὸν Δανιήλ καὶ τοὺς συντρόφους αὐτοῦ, διὰ νὰ θανατώσωσιν αὐτούς.14Καὶ ἀπεκρίθη ὁ Δανιήλ μετὰ φρονήσεως καὶ σοφίας πρὸς τὸν Ἀριὼχ τὸν ἀρχισωματοφύλακα τοῦ βασιλέως, ὅστις ἐξῆλθε διὰ νὰ θανατώσῃ τοὺς σοφοὺς τῆς Βαβυλῶνος,15ἀπεκρίθη καὶ εἶπε πρὸς τὸν Ἀριώχ, τὸν ἄρχοντα τοῦ βασιλέως, Διὰ τί ἡ βιαία αὕτη ἀπόφασις παρὰ τοῦ βασιλέως; Καὶ ὁ Ἀριὼχ ἐφανέρωσε τὸ πρᾶγμα πρὸς τὸν Δανιήλ.16Καὶ εἰσῆλθεν ὁ Δανιήλ καὶ παρεκάλεσε τὸν βασιλέα νὰ δώσῃ καιρὸν εἰς αὐτὸν καὶ ἤθελε φανερώσει τὴν ἑρμηνείαν πρὸς τὸν βασιλέα.17Καὶ ὑπῆγεν ὁ Δανιήλ εἰς τὸν οἶκον αὑτοῦ καὶ ἐγνωστοποίησε τὸ πρᾶγμα πρὸς τὸν Ἀνανίαν, πρὸς τὸν Μισαήλ καὶ πρὸς τὸν Ἀζαρίαν, τοὺς συντρόφους αὑτοῦ,18διὰ νὰ ζητήσωσιν ἔλεος παρὰ τοῦ Θεοῦ τοῦ οὐρανοῦ περὶ τοῦ μυστηρίου τούτου, ὥστε νὰ μή ἀπολεσθῇ ὁ Δανιήλ καὶ οἱ σύντροφοι αὐτοῦ μετὰ τῶν ἐπιλοίπων σοφῶν τῆς Βαβυλῶνος.
19Καὶ τὸ μυστήριον ἀπεκαλύφθη πρὸς τὸν Δανιήλ δι᾿ὀράματος τῆς νυκτός. Τότε εὐλόγησεν ὁ Δανιήλ τὸν Θεὸν τοῦ οὐρανοῦ.
20Καὶ ἐλάλησεν ὁ Δανιήλ καὶ εἶπεν, Εἴη τὸ ὄνομα τοῦ Θεοῦ εὐλογημένον ἀπὸ τοῦ αἰῶνος καὶ ἕως τοῦ αἰῶνος· διότι αὐτοῦ εἶναι ἡ σοφία καὶ ἡ δύναμις·21καὶ αὐτὸς μεταβάλλει τοὺς καιροὺς καὶ τοὺς χρόνους· καθαιρεῖ βασιλεῖς καὶ καθιστᾷ βασιλεῖς· δίδει σοφίαν εἰς τοὺς σοφοὺς καὶ γνῶσιν εἰς τοὺς συνετούς.22Αὐτὸς ἀποκαλύπτει τὰ βαθέα καὶ τὰ κεκρυμμένα· γνωρίζει τὰ ἐν τῷ σκότει καὶ τὸ φῶς κατοικεῖ μετ᾿ αὐτοῦ.23Σέ, Θεὲ τῶν πατέρων μου, εὐχαριστῶ καὶ σὲ δοξολογῶ, ὅστις μοὶ ἔδωκας σοφίαν καὶ δύναμιν, καὶ ἔκαμες γνωστὸν εἰς ἐμὲ ὅ, τι ἐδεήθημεν παρὰ σοῦ. Διότι σὺ ἔκαμες γνωστήν εἰς ἡμᾶς τοῦ βασιλέως τὴν ὑπόθεσιν.
24Ὑπῆγε λοιπὸν ὁ Δανιήλ πρὸς τὸν Ἀριώχ, τὸν ὁποῖον ὁ βασιλεὺς διέταξε νὰ ἀπολέσῃ τοὺς σοφοὺς τῆς Βαβυλῶνος· ὑπῆγε καὶ εἶπε πρὸς αὐτὸν οὕτω· Μή ἀπολέσῃς τοὺς σοφοὺς τῆς Βαβυλῶνος· εἴσαξόν με ἐνώπιον τοῦ βασιλέως καὶ ἐγὼ θέλω φανερώσει τὴν ἑρμηνείαν πρὸς τὸν βασιλέα.25Καὶ εἰσῆξεν ὁ Ἀριὼχ μετὰ σπουδῆς τὸν Δανιήλ ἐνώπιον τοῦ βασιλέως καὶ εἶπε πρὸς αὐτὸν οὕτως, Εὕρηκα ἄνδρα ἐκ τῶν υἱῶν τῆς αἰχμαλωσίας τοῦ Ἰούδα, ὅστις θέλει φανερώσει τὴν ἑρμηνείαν εἰς τὸν βασιλέα.26Ἀπεκρίθη ὁ βασιλεὺς καὶ εἶπε πρὸς τὸν Δανιήλ, τοῦ ὁποίου τὸ ὄνομα ἦτο Βαλτασάσαρ, Εἶσαι ἱκανὸς νὰ φανερώσῃς πρὸς ἐμὲ τὸ ἐνύπνιον τὸ ὁποῖον εἶδον καὶ τὴν ἑρμηνείαν αὐτοῦ;
27Ἀπεκρίθη ὁ Δανιήλ ἐνώπιον τοῦ βασιλέως καὶ εἶπε, Τὸ μυστήριον, περὶ τοῦ ὁποίου ὁ βασιλεὺς ἐπερωτᾷ, δὲν δύνανται σοφοί, ἐπαοιδοί, μάγοι, μάντεις, νὰ φανερώσωσι πρὸς τὸν βασιλέα·28ἀλλ᾿ εἶναι Θεὸς ἐν τῷ οὐρανῷ, ὅστις ἀποκαλύπτει μυστήρια καὶ κάμνει γνωστὸν εἰς τὸν βασιλέα Ναβουχοδονόσορ, τί μέλλει γενέσθαι ἐν ταῖς ἐσχάταις ἡμέραις
Κυρ, Αυγ 25, 2024
Χωρίο: Β' Βασιλέων 5:1-17
Διάρκεια: 56 Λεπτά 42 Δευτερόλεπτα
1Ὁ δὲ Νεεμάν, ὁ στρατηγὸς τοῦ βασιλέως τῆς Συρίας, ἦτο ἀνήρ μέγας ἐνώπιον τοῦ κυρίου αὑτοῦ καὶ τιμώμενος, ἐπειδή ὁ Κύριος δι᾿ αὐτοῦ ἔδωκε σωτηρίαν εἰς τὴν Συρίαν· καὶ ὁ ἄνθρωπος ἦτο δυνατὸς ἐν ἰσχύϊ, λεπρὸς ὅμως.2Ἐξῆλθον δὲ οἱ Σύριοι κατὰ τάγματα καὶ ἔφερον αἰχμάλωτον ἐκ τῆς γῆς τοῦ Ἰσραήλ μικρὰν τινα κόρην· καὶ ὑπηρέτει τὴν γυναῖκα τοῦ Νεεμάν.3Καὶ εἶπε πρὸς τὴν κυρίαν αὑτῆς, Εἴθε νὰ ἦτο ὁ κύριός μου ἔμπροσθεν τοῦ προφήτου τοῦ ἐν Σαμαρείᾳ, διότι ἤθελεν ἰατρεύσει αὐτὸν ἀπὸ τῆς λέπρας αὐτοῦ.
4Καὶ εἰσελθὼν ὁ Νεεμὰν ἀπήγγειλε πρὸς τὸν κύριον αὑτοῦ, λέγων, Οὕτω καὶ οὕτως ἐλάλησεν ἡ κόρη ἡ ἐκ τῆς γῆς τοῦ Ἰσραήλ.5Καὶ εἶπεν ὁ βασιλεὺς τῆς Συρίας, Ἐλθέ, ὕπαγε, καὶ θέλω στείλει ἐπιστολήν πρὸς τὸν βασιλέα τοῦ Ἰσραήλ. Καὶ ἀνεχώρησε καὶ ἔλαβεν ἐν τῇ χειρὶ αὑτοῦ δέκα τάλαντα ἀργυρίου καὶ ἕξ χιλιάδας χρυσοῦς καὶ δέκα ἀλλαγὰς ἐνδυμάτων·6Καὶ ἔφερε τὴν ἐπιστολήν πρὸς τὸν βασιλέα τοῦ Ἰσραήλ, λέγουσαν, Καὶ τώρα καθὼς ἔλθῃ ἐπιστολή αὕτη πρὸς σέ, ἰδού, ἔστειλα πρὸς σὲ Νεεμὰν τὸν δοῦλόν μου, διὰ νὰ ἰατρεύσῃς αὐτὸν ἀπὸ τῆς λέπρας αὐτοῦ.
7Καὶ καθὼς ἀνέγνωσεν ὁ βασιλεὺς τοῦ Ἰσραήλ τὴν ἐπιστολήν, διέσχισε τὰ ἱμάτια αὑτοῦ, καὶ εἶπε, Θεὸς εἶμαι ἐγώ, διὰ νὰ θανατόνω καὶ νὰ ζωοποιῶ, ὥστε οὗτος στέλλει πρὸς ἐμὲ νὰ ἰατρεύσω ἄνθρωπον ἀπὸ τῆς λέπρας αὐτοῦ; γνωρίσατε λοιπόν, παρακαλῶ, καὶ ἰδέτε ὅτι οὗτος ζητεῖ πρόφασιν ἐναντίον μου.
8Ὡς δὲ ἤκουσεν ὁ Ἐλισσαιέ, ὁ ἄνθρωπος τοῦ Θεοῦ, ὅτι ὁ βασιλεὺς τοῦ Ἰσραήλ διέσχισε τὰ ἱμάτια αὑτοῦ, ἀπέστειλε πρὸς τὸν βασιλέα, λέγων, Διὰ τί διέσχισας τὰ ἱμάτιά σου; ἄς ἔλθῃ τώρα πρὸς ἐμέ, καὶ θέλει γνωρίσει ὅτι εἶναι προφήτης ἐν τῷ Ἰσραήλ.
9Τότε ἦλθεν ὁ Νεεμὰν μετὰ τῶν ἵππων αὑτοῦ καὶ μετὰ τῆς ἁμάξης αὑτοῦ, καὶ ἐστάθη εἰς τὴν θύραν τῆς οἰκίας τοῦ Ἐλισσαιέ.10Καὶ ἀπέστειλε πρὸς αὐτὸν ὁ Ἐλισσαιὲ μηνυτήν, λέγων, Ὕπαγε καὶ λούσθητι ἑπτάκις ἐν τῷ Ἰορδάνῃ, καὶ θέλει ἐπανέλθει ἡ σὰρξ σου εἰς σέ, καὶ θέλεις καθαρισθῆ.
11Ὁ δὲ Νεεμὰν ἐθυμώθη καὶ ἀνεχώρησε καὶ εἶπεν, Ἰδού, ἐγὼ ἔλεγον, Θέλει βεβαίως ἐξέλθει πρὸς ἐμὲ καὶ θέλει σταθῆ καὶ ἐπικαλεσθῆ τὸ ὄνομα Κυρίου τοῦ Θεοῦ αὑτοῦ, καὶ διακινήσει τὴν χεῖρα αὑτοῦ ἐπὶ τὸν τόπον καὶ ἰατρεύσει τὸν λεπρόν·
12ὁ Ἀβανὰ καὶ ὁ Φαρφάρ, ποταμοὶ τῆς Δαμασκοῦ, δὲν εἶναι καλήτεροι ὑπὲρ πάντα τὰ ὕδατα τοῦ Ἰσραήλ; δὲν ἠδυνάμην νὰ λουσθῶ ἐν αὐτοῖς καὶ νὰ καθαρισθῶ; Καὶ στραφείς, ἀνεχώρησε μετὰ θυμοῦ.13Ἐπλησίασαν δὲ οἱ δοῦλοι αὐτοῦ καὶ ἐλάλησαν πρὸς αὐτὸν καὶ εἶπον· Πάτερ μου, ἐὰν ὁ προφήτης ἤθελε σοὶ εἰπεῖ μέγα πρᾶγμα, δὲν ἤθελες κάμει αὐτό; πόσῳ μᾶλλον τώρα, ὅταν σοὶ λέγῃ, Λούσθητι καὶ καθαρίσθητι;14Τότε κατέβη καὶ ἐβυθίσθη ἑπτάκις εἰς τὸν Ἰορδάνην, κατὰ τὸν λόγον τοῦ ἀνθρώπου τοῦ Θεοῦ· καὶ ἡ σὰρξ αὐτοῦ ἀποκατέστη ὡς σὰρξ παιδίου μικροῦ, καὶ ἐκαθαρίσθη.
15Καὶ ἐπέστρεψε πρὸς τὸν ἄνθρωπον τοῦ Θεοῦ, αὐτὸς καὶ πᾶσα ἡ συνοδία αὐτοῦ, καὶ ἦλθε καὶ ἐστάθη ἔμπροσθεν αὐτοῦ· καὶ εἶπεν, Ἰδού, τώρα ἐγνώρισα ὅτι δὲν εἶναι Θεὸς ἐν πάσῃ τῇ γῇ, εἰμή ἐν τῷ Ἰσραήλ· ὅθεν τώρα δέχθητι, παρακαλῶ, δῶρον παρὰ τοῦ δούλου σου.16Ὁ δὲ εἶπε, Ζῇ Κύριος, ἐνώπιον τοῦ ὁποῖον παρίσταμαι, δὲν θέλω δεχθῆ. Ὁ δὲ ἐβίαζεν αὐτὸν νὰ δεχθῆ, ἀλλὰ δὲν ἔστερξε.
17Καὶ εἶπεν ὁ Νεεμάν, Καὶ ἄν μή, ἄς δοθῇ, παρακαλῶ, εἰς τὸν δοῦλόν σου δύο ἡμιόνων φορτίον ἐκ τοῦ χώματος τούτου, διότι ὁ δοῦλός σου δὲν θέλει προσφέρει εἰς τὸ ἑξῆς ὁλοκαύτωμα οὐδὲ θυσίαν εἰς ἄλλους θεούς, παρὰ μόνον εἰς τὸν Κύριον·
Κυρ, Αυγ 18, 2024
Χωρίο: Α' Βασιλέων 18:15-21
Διάρκεια: 51 Λεπτά 41 Δευτερόλεπτα
15Καὶ εἶπεν Ἠλίας, Ζῇ ὁ Κύριος τῶν δυνάμεων, ἔμπροσθεν τοῦ ὁποίου παρίσταμαι, ὅτι σήμερον θέλω ἐμφανισθῆ εἰς αὐτόν.
16Ὑπῆγε λοιπὸν ὁ Ὀβαδία εἰς συνάντησιν τοῦ Ἀχαὰβ καὶ ἀπήγγειλε πρὸς αὐτόν. Καὶ ὁ Ἀχαὰβ ὑπῆγεν εἰς συνάντησιν τοῦ Ἠλία.17Καὶ ὡς εἶδεν ὁ Ἀχαὰβ τὸν Ἠλίαν, εἶπε πρὸς αὐτὸν ὁ Ἀχαάβ, Σὺ εἶσαι ὁ διαταράττων τὸν Ἰσραήλ;18Ὁ δὲ εἶπε, Δὲν διαταράττω ἐγὼ τὸν Ἰσραήλ, ἀλλὰ σὺ καὶ ὁ οἶκος τοῦ πατρὸς σου· διότι σεῖς ἐγκατελίπετε τὰς ἐντολὰς τοῦ Κυρίου καὶ ὑπῆγες κατόπιν τῶν Βααλείμ·19τώρα λοιπὸν ἀπόστειλον, συνάθροισον πρὸς ἐμὲ πάντα τὸν Ἰσραήλ εἰς τὸ ὄρος τὸν Κάρμηλον, καὶ τοὺς προφήτας τοῦ Βάαλ τοὺς τετρακοσίους πεντήκοντα, καὶ τοὺς τετρακοσίους προφήτας τῶν ἀλσῶν, οἵτινες τρώγουσιν εἰς τὴν τράπεζαν τῆς Ἰεζάβελ.
20Καὶ ἀπέστειλεν ὁ Ἀχαὰβ πρὸς πάντας τοὺς υἱοὺς Ἰσραήλ καὶ συνήθροισε τοὺς προφήτας εἰς τὸ ὄρος τὸν Κάρμηλον.21Καὶ προσῆλθεν ὁ Ἠλίας πρὸς πάντα τὸν λαὸν καὶ εἶπεν, Ἕως πότε χωλαίνετε μεταξὺ δύο φρονημάτων; ἐὰν ὁ Κύριος ἦναι Θεός, ἀκολουθεῖτε αὐτόν· ἀλλ᾿ ἐὰν ὁ Βάαλ, ἀκολουθεῖτε τοῦτον. Καὶ ὁ λαὸς δὲν ἀπεκρίθη πρὸς αὐτὸν λόγον.
Κυρ, Αυγ 11, 2024
Χωρίο: Κατά Λουκάν 7:36-50
Διάρκεια: 36 Λεπτά 37 Δευτερόλεπτα
36Παρεκάλει δὲ αὐτὸν εἷς ἐκ τῶν Φαρισαίων νὰ φάγῃ μετ᾿ αὐτοῦ· καὶ εἰσελθὼν εἰς τὴν οἰκίαν τοῦ Φαρισαίου, ἐκάθησεν εἰς τὴν τράπεζαν.37Καὶ ἰδού, γυνή τις ἐν τῇ πόλει, ἥτις ἦτο ἁμαρτωλή, μαθοῦσα ὅτι κάθηται εἰς τὴν τράπεζαν ἐν τῇ οἰκίᾳ τοῦ Φαρισαίου, ἔφερεν ἀλάβαστρον μύρου38καὶ σταθεῖσα πλησίον τῶν ποδῶν αὐτοῦ ὀπίσω κλαίουσα, ἤρχισε νὰ βρέχῃ τοὺς πόδας αὐτοῦ μὲ τὰ δάκρυα καὶ ἐσπόγγιζε μὲ τὰς τρίχας τῆς κεφαλῆς αὑτῆς καὶ κατεφίλει τοὺς πόδας αὐτοῦ καὶ ἤλειφε μὲ τὸ μῦρον.
39Ἰδὼν δὲ ὁ Φαρισαῖος ὁ καλέσας αὐτόν, εἶπε καθ᾿ ἑαυτὸν λέγων· Οὗτος, ἐὰν ἦτο προφήτης, ἤθελε γνωρίζει τίς καὶ ὁποία εἶναι ἡ γυνή, ἥτις ἐγγίζει αὐτόν, ὅτι εἶναι ἁμαρτωλή.40Καὶ ἀποκριθεὶς ὁ Ἰησοῦς, εἶπε πρὸς αὐτόν· Σίμων, ἔχω νὰ σοὶ εἴπω τι. Ὁ δὲ λέγει· Διδάσκαλε, εἰπέ.41Εἶχέ τις δανειστής δύο χρεωφειλέτας· ὁ εἷς ἐχρεώστει δηνάρια πεντακόσια, ὁ δὲ ἄλλος πεντήκοντα.42Καὶ ἐπειδή δὲν εἶχον νὰ ἀποδώσωσιν, ἐχάρισεν αὐτὰ εἰς ἀμφοτέρους. Τίς λοιπὸν ἐξ αὐτῶν, εἰπέ, θέλει ἀγαπήσει αὐτὸν περισσότερον;43Ἀποκριθεὶς δὲ ὁ Σίμων, εἶπε· Νομίζω ὅτι ἐκεῖνος, εἰς τὸν ὁποῖον ἐχάρισε τὸ περισσότερον. Ὁ δὲ εἶπε πρὸς αὐτόν· Ὀρθῶς ἔκρινας.44Καὶ στραφεὶς πρὸς τὴν γυναῖκα, εἶπε πρὸς τὸν Σίμωνα· Βλέπεις ταύτην τὴν γυναῖκα; Εἰσῆλθον εἰς τὴν οἰκίαν σου, ὕδωρ διὰ τοὺς πόδας μου δὲν ἔδωκας· αὕτη δὲ μὲ τὰ δάκρυα ἔβρεξε τοὺς πόδας μου καὶ μὲ τὰς τρίχας τῆς κεφαλῆς αὐτῆς ἐσπόγγισε.45Φίλημα δὲν μοι ἔδωκας· αὕτη δέ, ἀφ᾿ ἧς εἰσῆλθον, δὲν ἔπαυσε καταφιλοῦσα τοὺς πόδας μου.46Μὲ ἔλαιον τὴν κεφαλήν μου δὲν ἤλειψας· αὕτη δὲ μὲ μύρον ἤλειψε τοὺς πόδας μου.47Διὰ τοῦτο σοὶ λέγω, συγκεχωρημέναι εἶναι αἱ ἁμαρτίαι αὐτῆς αἱ πολλαί, διότι ἠγάπησε πολύ· εἰς ὅντινα δὲ συγχωρεῖται ὀλίγον, ὀλίγον ἀγαπᾷ.48Καὶ εἶπε πρὸς αὐτήν· Συγκεχωρημέναι εἶναι αἱ ἁμαρτίαι σου.49Καὶ ἤρχισαν οἱ συγκαθήμενοι εἰς τὴν τράπεζαν νὰ λέγωσι καθ᾿ ἑαυτούς· Τίς εἶναι οὗτος, ὅστις καὶ ἁμαρτίας συγχωρεῖ;
50Εἶπε δὲ πρὸς τὴν γυναῖκα· Ἡ πίστις σου σὲ ἔσωσεν· ὕπαγε εἰς εἰρήνην.
Κυρ, Αυγ 04, 2024
Χωρίο: Προς Εβραίους 12:6-17
Διάρκεια: 47 Λεπτά 44 Δευτερόλεπτα
6Διότι ὅντινα ἀγαπᾷ Κύριος παιδεύει καὶ μαστιγόνει πάντα υἱόν, τὸν ὁποῖον παραδέχεται.
7Ἐὰν ὑπομένητε τὴν παιδείαν, ὁ Θεὸς φέρεται πρὸς ἐσᾶς ὡς πρὸς υἱούς· διότι τίς υἱὸς εἶναι, τὸν ὁποῖον δὲν παιδεύει ὁ πατήρ;8Ἐὰν ὅμως ἦσθε χωρὶς παιδείαν, τῆς ὁποίας ἔγειναν μέτοχοι πάντες, ἄρα εἶσθε νόθοι καὶ οὐχὶ υἱοί,9ἔπειτα τοὺς μὲν κατὰ σάρκα πατέρας ἡμῶν εἴχομεν παιδευτὰς καὶ ἐσεβόμεθα αὐτούς· δὲν θέλομεν ὑποταχθῆ πολλῷ μᾶλλον εἰς τὸν Πατέρα τῶν πνευμάτων καὶ ζήσει;10Διότι ἐκεῖνοι μὲν πρὸς ὀλίγας ἡμέρας ἐπαίδευον ἡμᾶς κατὰ τὴν ἀρέσκειαν αὑτῶν, ὁ δὲ πρὸς τὸ συμφέρον ἡμῶν, διὰ νὰ γείνωμεν μέτοχοι τῆς ἁγιότητος αὐτοῦ.11Πᾶσα δὲ παιδεία πρὸς μὲν τὸ παρὸν δὲν φαίνεται ὅτι εἶναι πρόξενος χαρᾶς, ἀλλὰ λύπης, ὕστερον ὅμως ἀποδίδει εἰς τοὺς γυμνασθέντας δι᾿ αὐτῆς καρπὸν εἰρηνικὸν δικαιοσύνης.
12Διὰ τοῦτο ἀνορθώσατε τὰς κεχαυνωμένας χεῖρας καὶ τὰ παραλελυμένα γόνατα,13καὶ κάμετε εἰς τοὺς πόδας σας εὐθείας ὁδούς, διὰ νὰ μή ἐκτραπῇ τὸ χωλόν, ἀλλὰ μᾶλλον νὰ θεραπευθῆ.
14Ζητεῖτε εἰρήνην μετὰ πάντων, καὶ τὸν ἁγιασμόν, χωρὶς τοῦ ὁποίου οὐδεὶς θέλει ἰδεῖ τὸν Κύριον,15παρατηροῦντες μήπως ὑστερῆταί τις ἀπὸ τῆς χάριτος τοῦ Θεοῦ, μήπως ῥίζα τις πικρίας ἀναφύουσα φέρῃ ἐνόχλησιν καὶ διὰ ταύτης μιανθῶσι πολλοί,16μήπως ἦναί τις πόρνος ἤ βέβηλος καθὼς ὁ Ἠσαῦ, ὅστις διὰ μίαν βρῶσιν ἐπώλησε τὰ πρωτοτόκια αὑτοῦ.17Ἐπειδή ἐξεύρετε ὅτι καὶ μετέπειτα, θέλων νὰ κληρονομήσῃ τὴν εὐλογίαν, ἀπεδοκιμάσθη, διότι δὲν εὗρε τόπον μετανοίας, ἄν καὶ ἐξεζήτησεν αὐτήν μετὰ δακρύων.
