Κυριακάτικα Κηρύγματα

5 Καὶ εἶπεν ὁ Δαβίδ, Σολομὼν ὁ υἱὸς μου εἶναι νέος καὶ ἁπαλός· ὁ δὲ οἶκος ὅστις μέλλει νὰ οἰκοδομηθῇ εἰς τὸν Κύριον πρέπει νὰ ἦναι εἰς ἄκρον μεγαλοπρεπής, ὀνομαστὸς καὶ ἔνδοξος καθ᾿ ὅλην τὴν οἰκουμένην· θέλω λοιπὸν κάμει ἑτοιμασίαν δι᾿ αὐτόν. Καὶ ἔκαμεν ὁ Δαβὶδ ἄφθονον ἑτοιμασίαν πρὸ τοῦ θανάτου αὑτοῦ. 6 Τότε ἐκάλεσε Σολομῶντα τὸν υἱὸν αὑτοῦ καὶ προσέταξεν εἰς αὐτὸν νὰ οἰκοδομήσῃ οἶκον εἰς Κύριον τὸν Θεὸν τοῦ Ἰσραήλ.7 Καὶ εἶπεν ὁ Δαβὶδ πρὸς τὸν Σολομῶντα, Υἱὲ μου, ἐγὼ μὲν ἐπεθύμησα ἐν τῇ καρδίᾳ μου νὰ οἰκοδομήσω οἶκον εἰς τὸ ὄνομα Κυρίου τοῦ Θεοῦ μου·8 πλήν ἔγεινε λόγος Κυρίου πρὸς ἐμέ, λέγων, Αἷμα πολὺ ἔχυσας καὶ πολέμους μεγάλους ἔκαμες· δὲν θέλεις οἰκοδομήσει οἶκον εἰς τὸ ὄνομά μου, διότι αἵματα πολλὰ ἔχυσας ἐπὶ τῆς γῆς ἐνώπιόν μου·9 ἰδού, θέλει γεννηθῆ εἰς σὲ υἱός, ὅστις θέλει εἶσθαι ἀνήρ ἀναπαύσεως· καὶ θέλω ἀναπαύσει αὐτὸν ἀπὸ πάντων τῶν ἐχθρῶν αὐτοῦ κύκλῳ· διότι Σολομὼν θέλει εἶσθαι τὸ ὄνομα αὐτοῦ, καὶ ἐν ταῖς ἡμέραις αὐτοῦ θέλω δώσει εἰρήνην καὶ ἡσυχίαν εἰς τὸν Ἰσραήλ·10 οὗτος θέλει οἰκοδομήσει οἶκον εἰς τὸ ὄνομά μου· καὶ οὗτος θέλει εἶσθαι εἰς ἐμὲ υἱός, καὶ ἐγὼ πατήρ εἰς αὐτόν· καὶ θέλω στερεώσει τὸν θρόνον τῆς βασιλείας αὐτοῦ ἐπὶ τὸν Ἰσραήλ ἕως αἰῶνος.11 Τώρα, υἱὲ μου, ὁ Κύριος ἔστω μετὰ σοῦ· καὶ εὐοδοῦ καὶ οἰκοδόμησον τὸν οἶκον Κυρίου τοῦ Θεοῦ σου, καθὼς ἐλάλησε περὶ σοῦ.12 Μόνον ὁ Κύριος νὰ σοὶ δώσῃ σοφίαν καὶ σύνεσιν καὶ νὰ σὲ καταστήσῃ ἐπὶ τὸν Ἰσραήλ, διὰ νὰ φυλάττῃς τὸν νόμον Κυρίου τοῦ Θεοῦ σου.

20 Καὶ ὅτε ἦλθεν εἰς τὸν λάκκον, ἐφώνησε μετὰ φωνῆς κλαυθμηρᾶς πρὸς τὸν Δανιήλ· καὶ ἐλάλησεν ὁ βασιλεὺς καὶ εἶπε πρὸς τὸν Δανιήλ, Δανιήλ, δοῦλε τοῦ Θεοῦ τοῦ ζῶντος, ὁ Θεὸς σου, τὸν ὁποῖον σὺ λατρεύεις ἀκαταπαύστως, ἠδυνήθη νὰ σὲ ἐλευθερώσῃ ἐκ τῶν λεόντων;

5 Οἱ δὲ Φιλισταῖοι συνηθροίσθησαν διὰ νὰ πολεμήσωσι μετὰ τοῦ Ἰσραήλ, τριάκοντα χιλιάδες ἁμαξῶν καὶ ἕξ χιλιάδες ἱππέων καὶ λαὸς ὡς ἡ ἄμμος ἡ ἐπὶ τοῦ χείλους τῆς θαλάσσης κατὰ τὸ πλῆθος· καὶ ἀνέβησαν καὶ ἐστρατοπέδευσαν ἐν Μιχμάς, πρὸς ἀνατολὰς τῆς Βαὶθ-αὐέν.6 Ὅτε οἱ ἄνδρες τοῦ Ἰσραήλ εἶδον ὅτι ἦσαν ἐν ἀμηχανίᾳ, διότι ὁ λαὸς ἐμικροψύχει, τότε ἐκρύπτετο ὁ λαὸς εἰς τὰ σπήλαια καὶ εἰς τὰ πυκνόφυτα καὶ εἰς τοὺς βράχους καὶ εἰς τὰ ὀχυρὰ μέρη καὶ εἰς τοὺς λάκκους. 7 Καὶ τινες ἐκ τῶν Ἑβραίων διέβησαν τὸν Ἰορδάνην πρὸς τὴν γῆν Γὰδ καὶ Γαλαάδ. Ὁ δὲ Σαοὺλ αὐτὸς ἦτο ἀκόμη ἐν Γαλγάλοις· καὶ πᾶς ὁ λαὸς τρέμων κατόπιν αὐτοῦ.8 Καὶ περιέμεινεν ἑπτὰ ἡμέρας, κατὰ τὸν διωρισμένον καιρὸν ὑπὸ τοῦ Σαμουήλ· ἀλλ᾿ ὁ Σαμουήλ δὲν ἤρχετο εἰς Γάλγαλα· καὶ ὁ λαὸς διεσκορπίζετο ἀπὸ πλησίον αὐτοῦ.9 Καὶ εἶπεν ὁ Σαούλ, Φέρετε ἐδὼ πρὸς ἐμὲ τὸ ὁλοκαύτωμα, καὶ τὰς εἰρηνικὰς προσφοράς. Καὶ προσέφερε τὸ ὁλοκαύτωμα.10 Καὶ ὡς ἐτελείωσε προσφέρων τὸ ὁλοκαύτωμα, ἰδού, ἦλθεν ὁ Σαμουήλ· καὶ ἐξῆλθεν ὁ Σαοὺλ εἰς συνάντησιν αὐτοῦ, διὰ νὰ χαιρετήσῃ αὐτόν.11 Καὶ εἶπεν ὁ Σαμουήλ, Τί ἔκαμες; Καὶ ἀπεκρίθη ὁ Σαούλ, Ἐπειδή εἶδον ὅτι ὁ λαὸς διεσκορπίζετο ἀπ᾿ ἐμοῦ, καὶ σὺ δὲν ἦλθες τὴν διωρισμένην ἡμέραν, οἱ δὲ Φιλισταῖοι συνηθροίζοντο εἰς Μιχμάς,12 διὰ τοῦτο εἶπα, Τώρα θέλουσι καταβῆ οἱ Φιλισταῖοι ἐναντίον μου εἰς Γάλγαλα, καὶ ἐγὼ δὲν ἔκαμα δέησιν πρὸς τὸν Κύριον· ἐτόλμησα λοιπόν, καὶ προσέφερα τὸ ὁλοκαύτωμα.13 Καὶ εἶπεν ὁ Σαμουήλ πρὸς τὸν Σαούλ, Σύ ἔπραξας ἀφρόνως· δὲν ἐφύλαξας τὸ πρόσταγμα Κυρίου τοῦ Θεοῦ σου, τὸ ὁποῖον προσέταξεν εἰς σέ· διότι τώρα ὁ Κύριος ἤθελε στερεώσει τὴν βασιλείαν σου ἐπὶ τὸν Ἰσραήλ ἕως τοῦ αἰῶνος·14 ἀλλὰ τώρα ἡ βασιλεία σου δὲν θέλει στηριχθῆ· ὁ Κύριος ἐζήτησεν εἰς ἑαυτὸν ἄνθρωπον κατὰ τὴν καρδίαν αὑτοῦ, καὶ διώρισεν ὁ Κύριος αὐτὸν νὰ ἦναι ἄρχων ἐπὶ τὸν λαὸν αὐτοῦ, ἐπειδή δὲν ἐφύλαξας ἐκεῖνο τὸ ὁποῖον προσέταξεν εἰς σὲ ὁ Κύριος.

1Ὅτε ὁ Ἐφραΐμ ἐλάλει ἐν τρόμῳ, αὐτὸς ὑψώθη ἐν τῷ Ἰσραήλ· ὅτε δὲ ἡμάρτησε περὶ τοῦ Βάαλ, τότε ἐτελεύτησε.2 Καὶ τώρα ἁμαρτάνουσιν ἐπὶ μᾶλλον καὶ μᾶλλον καὶ ἔκαμον εἰς ἑαυτοὺς χωνευτὰ ἐκ τοῦ ἀργυρίου αὑτῶν, εἴδωλα κατὰ τὴν φαντασίαν αὑτῶν, πάντα ταῦτα ἔργον τεχνιτῶν· αὐτοὶ λέγουσι περὶ αὐτῶν, οἱ ἄνθρωποι οἱ θυσιάζοντες ἄς φιλήσωσι τοὺς μόσχους.3 Διὰ τοῦτο θέλουσιν εἶσθαι ὡς νεφέλη πρωϊνή καὶ ὡς δρόσος ἐωθινή διαβαίνουσα, ὡς λεπτὸν ἄχυρον ἐκφυσώμενον ἐκ τοῦ ἁλωνίου καὶ ὡς καπνὸς ἐκ τῆς καπνοδόχου. 4 Ἀλλ᾿ ἐγὼ εἶμαι Κύριος ὁ Θεὸς σου ἐκ γῆς Αἰγύπτου· καὶ ἄλλον θεὸν πλήν ἐμοῦ δὲν θέλεις γνωρίσει· διότι δὲν ὑπάρχει ἄλλος σωτήρ ἐκτὸς ἐμοῦ.5 Ἐγὼ σὲ ἐγνώρισα ἐν τῇ ἐρήμῳ, ἐν γῇ ἀνύδρῳ.6 Κατὰ τὰς βοσκὰς αὐτῶν, οὕτως ἐχορτάσθησαν· ἐχορτάσθησαν, καὶ ὑψώθη ἡ καρδία αὐτῶν· διὰ τοῦτο μὲ ἐλησμόνησαν.7 Ὅθεν θέλω εἶσθαι εἰς αὐτοὺς ὡς λέων· ὡς πάρδαλις ἐν ὁδῷ θέλω παραμονεύει αὐτούς.8 Θέλω ἀπαντήσει αὐτοὺς ὡς ἄρκτος στερηθεῖσα τῶν τέκνων αὑτῆς, καὶ θέλω διασπαράξει τὸ περίφραγμα τῆς καρδίας αὐτῶν καὶ καταφάγει αὐτοὺς ἐκεῖ ὡς λέων· θηρίον ἄγριον θέλει διασπαράξει αὐτούς. 9 Ἀπωλέσθης, Ἰσραήλ· πλήν ἐν ἐμοὶ εἶναι ἡ βοήθειά σου.10 Ποῦ εἶναι ὁ βασιλεὺς σου; ποῦ; ἄς σὲ σώσῃ τώρα ἐν πάσαις σου ταῖς πόλεσι· καὶ ποῦ οἱ κριταὶ σου, περὶ τῶν ὁποίων εἶπας, Δὸς μοι βασιλέα καὶ ἄρχοντας;11 Σοὶ ἔδωκα βασιλέα ἐν τῷ θυμῷ μου καὶ ἀφῄρεσα αὐτὸν ἐν τῇ ὀργῇ μου. 12 Ἡ ἀνομία τοῦ Ἐφραΐμ εἶναι περιδεδεμένη· ἡ ἁμαρτία αὐτοῦ ἀποτεταμιευμένη.13 Πόνοι τικτούσης θέλουσιν ἐλθεῖ ἐπ᾿ αὐτόν· εἶναι υἱὸς ἀσύνετος· διότι δὲν εἶναι καιρὸς νὰ στέκηται ἐν τῷ ἀνοίγματι τῆς μήτρας.14 Ἐκ χειρὸς ᾅδου θέλω ἐλευθερώσει αὐτούς, ἐκ θανάτου θέλω σώσει αὐτούς. Ποῦ εἶναι, θάνατε, ὁ ὄλεθρός σου; ποῦ, δη, ἡ φθορὰ σου; ἡ μεταμέλεια θέλει κρύπτεσθαι ἀπὸ τῶν ὀφθαλμῶν μου. 15 Ἄν καὶ οὗτος ἐστάθη καρποφόρος μεταξὺ τῶν ἀδελφῶν αὑτοῦ, ἀνατολικὸς ἄνεμος ὅμως θέλει ἐλθεῖ, ὁ ἄνεμος τοῦ Κυρίου θέλει ἀναβῆ ἀπὸ τῆς ἐρήμου, καὶ αἱ βρύσεις αὐτοῦ θέλουσιν ἐκλείψει καὶ θέλει καταξηρανθῆ ἡ πηγή αὐτοῦ· οὗτος θέλει ἀφαρπάσει τὸν θησαυρὸν πάντων τῶν ἐπιθυμητῶν αὐτοῦ σκευῶν.16 Ἡ Σαμάρεια θέλει ἀφανισθῆ, διότι ἀπεστάτησε κατὰ τοῦ Θεοῦ αὑτῆς· θέλουσι πέσει ἐν ῥομφαίᾳ· τὰ θηλάζοντα νήπια αὐτῶν θέλουσι συντριφθῆ, καὶ αἱ ἐγκυμονοῦσαι αὐτῶν θέλουσι διασχισθῆ.

26 Ἰδού, ἐγὼ βάλλω σήμερον ἔμπροσθέν σας εὐλογίαν καὶ κατάραν·27 τὴν εὐλογίαν, ἐὰν ὑπακούητε εἰς τὰς ἐντολὰς Κυρίου τοῦ Θεοῦ σας, τὰς ὁποίας ἐγὼ προστάζω εἰς ἐσᾶς σήμερον,28 καὶ τὴν κατάραν, ἐὰν δὲν ὑπακούητε εἰς τὰς ἐντολὰς Κυρίου τοῦ Θεοῦ σας, ἀλλὰ ἐκκλίνητε ἀπὸ τῆς ὁδοῦ, τὴν ὁποίαν ἐγὼ προστάζω εἰς ἐσᾶς σήμερον, ὥστε νὰ ἀκολουθήσητε ἄλλους θεούς, τοὺς ὁποίους δὲν ἐγνωρίσατε. 29 Καὶ ὅταν Κύριος ὁ Θεὸς σου σὲ εἰσαγάγῃ εἰς τὴν γῆν, εἰς τὴν ὁποίαν ὑπάγεις διὰ νὰ κληρονομήσῃς αὐτήν, θέλεις θέσει τὴν εὐλογίαν ἐπὶ τὸ ὄρος Γαριζὶν καὶ τὴν κατάραν ἐπὶ τὸ ὄρος Ἐβάλ.30 Δὲν εἶναι ταῦτα πέραν τοῦ Ἰορδάνου, κατὰ τὴν ὁδὸν τὴν πρὸς δυσμὰς ἡλίου, ἐν τῇ γῇ τῶν Χαναναίων, τῶν κατοικούντων ἐν τῇ πεδιάδι, κατέναντι Γαλγάλων, πλησίον τῆς δρυὸς Μορέχ;31 Διότι σεῖς διαβαίνετε τὸν Ἰορδάνην, διὰ νὰ εἰσέλθητε νὰ κληρονομήσητε τὴν γῆν, τὴν ὁποίαν Κύριος ὁ Θεὸς σας δίδει εἰς ἐσᾶς, καὶ θέλετε κληρονομήσει αὐτήν καὶ κατοικήσει ἐν αὐτῇ.32 Καὶ θέλετε προσέχει νὰ ἐκτελῆτε πάντα τὰ διατάγματα καὶ τὰς κρίσεις, τὰς ὁποίας ἐγὼ βάλλω ἐνώπιόν σας σήμερον.