Κυρ, Νοε 10, 2024
Χωρίο: Ησαΐας 42:1-25
Διάρκεια: 45 Λεπτά 9 Δευτερόλεπτα
1Ἰδοὺ, ὁ δοῦλός μου, τὸν ὁποῖον ὑπεστήριξα· ὁ ἐκλεκτὸς μου, εἰς τὸν ὁποῖον ἡ ψυχή μου εὐηρεστήθη· ἔθεσα τὸ πνεῦμά μου ἐπ᾿ αὐτόν· θέλει ἐξαγγείλει κρίσιν εἰς τὰ ἔθνη.2Δὲν θέλει φωνάξει οὐδὲ θέλει ἀνακράξει οὐδὲ θέλει κάμει τὴν φωνήν αὑτοῦ νὰ ἀκουσθῆ ἐν ταῖς ὁδοῖς.3Κάλαμον συντεθλασμένον δὲν θέλει συντρίψει καὶ λινάριον καπνίζον δὲν θέλει σβύσει· θέλει ἐκφέρει κρίσιν ἐν ἀληθείᾳ.4Δὲν θέλει ἐκλίπει οὐδὲ θέλει μικροψυχήσει, ἑωσοῦ βάλῃ κρίσιν ἐν τῇ γῇ· καὶ αἱ νῆσοι θέλουσι προσμένει τὸν νόμον αὐτοῦ.
5Οὕτω λέγει ὁ Θεὸς ὁ Κύριος, ὁ ποιήσας τοὺς οὐρανοὺς καὶ ἐκτείνας αὐτούς· ὁ στερεώσας τὴν γῆν καὶ τὰ γεννώμενα ἐξ αὐτῆς· ὁ διδοὺς πνοήν εἰς τὸν λαὸν τὸν ἐπ᾿ αὐτῆς καὶ πνεῦμα εἰς τοὺς περιπατοῦντας ἐπ᾿ αὐτῆς·
6Ἐγὼ ὁ Κύριος σὲ ἐκάλεσα ἐν δικαιοσύνῃ, καὶ θέλω κρατεῖ τὴν χεῖρά σου καὶ θέλω σὲ φυλάττει καὶ θέλω σὲ καταστήσει διαθήκην τοῦ λαοῦ, φῶς τῶν ἐθνῶν·7διὰ νὰ ἀνοίξῃς τοὺς ὀφθαλμοὺς τῶν τυφλῶν, νὰ ἐκβάλῃς τοὺς δεσμίους ἐκ τῶν δεσμῶν, τοὺς καθημένους ἐν σκότει ἐκ τοῦ οἴκου τῆς φυλακῆς.8Ἐγὼ εἶμαι ὁ Κύριος· τοῦτο εἶναι τὸ ὄνομά μου· καὶ δὲν θέλω δώσει τὴν δόξαν μου εἰς ἄλλον οὐδὲ τὴν αἴνεσίν μου εἰς τὰ γλυπτά.9Ἰδού, ἦλθον τὰ ἀπ᾿ ἀρχῆς· καὶ ἐγὼ ἀναγγέλλω νέα πράγματα· πρὶν ἐκφύωσι, λαλῶ περὶ αὐτῶν εἰς ἐσᾶς.
10Ψάλλετε εἰς τὸν Κύριον σμα νέον, τὴν δόξαν αὐτοῦ ἐκ τῶν ἄκρων τῆς γῆς, σεῖς οἱ καταβαίνοντες εἰς τὴν θάλασσαν καὶ πάντα τὰ ἐν αὐτῇ· αἱ νῆσοι καὶ οἱ κατοικοῦντες αὐτάς.11Ἡ ἔρημος καὶ αἱ πόλεις αὐτῆς ἄς ὑψώσωσι φωνήν, αἱ κῶμαι τὰς ὁποίας κατοικεῖ ὁ Κηδάρ· ἄς ψάλλωσιν οἱ κάτοικοι τῆς Σελά, ἄς ἀλαλάζωσιν ἐκ τῶν κορυφῶν τῶν ὀρέων.12Ἄς δώσωσι δόξαν εἰς τὸν Κύριον καὶ ἄς ἀναγγείλωσι τὴν αἴνεσιν αὐτοῦ ἐν ταῖς νήσοις.
13Ὁ Κύριος θέλει ἐξέλθει ὡς ἰσχυρός· θέλει διεγείρει ζῆλον ὡς πολεμιστής· θέλει φωνάξει, μάλιστα θέλει βρυχήσει, θέλει ὑπερισχύσει κατὰ τῶν πολεμίων αὑτοῦ.
14Ἀπὸ πολλοῦ ἐσιώπησα· θέλω μείνει ἥσυχος; θέλω κρατήσει ἐμαυτόν; τώρα θέλω φωνάξει ὡς ἡ τίκτουσα· θέλω καταστρέψει καὶ καταπίει ὁμοῦ.15Θέλω ἐρημώσει ὄρη καὶ λόφους καὶ καταξηράνει πάντα τὸν χόρτον αὐτῶν· καὶ θέλω καταστήσει τοὺς ποταμοὺς νήσους καὶ τὰς λίμνας θέλω ξηράνει.16Καὶ θέλω φέρει τοὺς τυφλοὺς δι᾿ ὁδοῦ τὴν ὁποίαν δὲν ἤξευρον, θέλω ὁδηγήσει αὐτοὺς εἰς τρίβους τὰς ὁποίας δὲν ἐγνώριζον· τὸ σκότος θέλω κάμει φῶς ἔμπροσθεν αὐτῶν καὶ τὰ σκολιὰ εὐθέα. Ταῦτα τὰ πράγματα θέλω κάμει εἰς αὐτοὺς καὶ δὲν θέλω ἐγκαταλείψει αὐτούς.
17Ἐστράφησαν εἰς τὰ ὀπίσω, κατησχύνθησαν οἱ θαρροῦντες ἐπὶ τὰ γλυπτά, οἱ λέγοντες πρὸς τὰ χωνευτά, σεῖς εἶσθε οἱ θεοὶ ἡμῶν.
18Ἀκούσατε, κωφοί· καὶ ἀνοίξατε τοὺς ὀφθαλμοὺς σας, τυφλοί, διὰ νὰ ἴδητε.19Τίς τυφλός, παρὰ ὁ δοῦλός μου; ἤ κωφός, παρὰ ὁ μηνυτής μου, τὸν ὁποῖον ἀπέστειλα; τίς τυφλός, παρὰ ὁ τέλειος; καὶ τίς τυφλός, παρὰ ὁ δοῦλος τοῦ Κυρίου;20Βλέπεις πολλὰ ἀλλὰ δὲν παρατηρεῖς· ἀνοίγεις τὰ ὦτα ἀλλὰ δὲν ἀκούεις.2142:21 Ὁ Κύριος εὐνόησε πρὸς αὐτὸν ἕνεκεν τῆς δικαιοσύνης αὑτοῦ· θέλει μεγαλύνει τὸν νόμον αὑτοῦ καὶ καταστήσει ἔντιμον.22Πλήν αὐτὸς εἶναι λαὸς διηρπαγμένος καὶ γεγυμνωμένος· εἶναι πάντες πεπαγιδευμένοι ἐν σπηλαίοις καὶ κεκρυμμένοι ἐν ταῖς φυλακαῖς· εἶναι λάφυρον καὶ δὲν ὑπάρχει ὁ λυτρόνων· διάρπαγμα, καὶ οὐδεὶς ὁ λέγων, Ἐπίστρεψον αὐτό.23Τίς ἀπὸ σᾶς θέλει δώσει ἀκρόασιν εἰς τοῦτο; θέλει προσέξει καὶ ἀκούσει εἰς τὸ μετὰ ταῦτα;
24Τίς παρέδωκε τὸν Ἰακώβ εἰς διαρπαγήν καὶ τὸν Ἰσραήλ εἰς λεηλατιστάς; οὐχὶ ὁ Κύριος, αὐτὸς εἰς τὸν ὁποῖον ἡμαρτήσαμεν; διότι δὲν ἠθέλησαν νὰ περιπατήσωσιν ἐν ταῖς ὁδοῖς αὐτοῦ οὐδὲ ὑπήκουσαν εἰς τὸν νόμον αὐτοῦ.25Διὰ τοῦτο ἐξέχεεν ἐπ᾿ αὐτὸν τὴν σφοδρότητα τῆς ὀργῆς αὑτοῦ καὶ τὴν ὁρμήν τοῦ πολέμου· καὶ συνέφλεξεν αὐτὸν πανταχόθεν ἀλλ᾿ αὐτὸς δὲν ἐνόησε· καὶ ἔκαυσεν αὐτὸν ἀλλ᾿ αὐτὸς δὲν ἔβαλε τοῦτο ἐν τῇ καρδίᾳ αὑτοῦ.
Κυρ, Νοε 03, 2024
Χωρίο: Αβδιού 1:2-4
Διάρκεια: 37 Λεπτά 22 Δευτερόλεπτα
2Ἰδού, σὲ κατέστησα μικρὸν μεταξὺ τῶν ἐθνῶν· εἶσαι καταπεφρονημένος σφόδρα.3Ἡ ὑπερηφανία τῆς καρδίας σου ἠπάτησε σὲ τὸν κατοικοῦντα ἐν τοῖς κοιλώμασι τῶν κρημνῶν, τοῦ ὁποίου ἡ κατοικία εἶναι ὑψηλή, ὅστις λέγει ἐν τῇ καρδίᾳ αὑτοῦ, Τίς θέλει μὲ καταβιβάσει εἰς τὴν γῆν;4Ἐὰν μετεωρισθῇς ὡς ἀετὸς καὶ ἐὰν θέσῃς τὴν φωλεὰν σου ἀναμέσον τῶν ἄστρων, καὶ ἐκεῖθεν θέλω σὲ καταβιβάσει, λέγει Κύριος.
Κυρ, Οκτ 27, 2024
Χωρίο: Κατά Λουκάν 1:46-55
Διάρκεια: 22 Λεπτά 14 Δευτερόλεπτα
46Καὶ εἶπεν ἡ Μαριάμ· Μεγαλύνει ἡ ψυχή μου τὸν Κύριον47καὶ ἠγαλλίασε τὸ πνεῦμά μου εἰς τὸν Θεὸν τὸν Σωτῆρά μου,48διότι ἐπέβλεψεν ἐπὶ τὴν ταπείνωσιν τῆς δούλης αὑτοῦ. Ἐπειδή ἰδού, ἀπὸ τοῦ νῦν θέλουσι μὲ μακαρίζει πᾶσαι αἱ γενεαί·49διότι ἔκαμεν εἰς ἐμὲ μεγαλεῖα ὁ δυνατὸς καὶ ἅγιον τὸ ὄνομα αὐτοῦ,50καὶ τὸ ἔλεος αὐτοῦ εἰς γενεὰς γενεῶν ἐπὶ τοὺς φοβουμένους αὐτόν.51Ἐνήργησε κραταιῶς διὰ τοῦ βραχίονος αὑτοῦ· διεσκόρπισε τοὺς ὑπερηφάνους κατὰ τὰ διανοήματα τῆς καρδίας αὐτῶν.52Ἐκρήμνισε δυνάστας ἀπὸ θρόνων καὶ ὕψωσε ταπεινούς,53πεινῶντας ἐνέπλησεν ἀπὸ ἀγαθὰ καὶ πλουτοῦντας ἐξαπέστειλε κενούς.54Ἐβοήθησεν Ἰσραήλ τὸν δοῦλον αὑτοῦ, ἐνθυμηθεὶς τὸ ἔλεος αὑτοῦ,55Καθὼς ἐλάλησε πρὸς τοὺς πατέρας ἡμῶν, πρὸς τὸν Ἀβραὰμ καὶ πρὸς τὸ σπέρμα αὐτοῦ εἰς τὸν αἰῶνα.
Κυρ, Οκτ 27, 2024
Χωρίο: Ιεζεκιήλ 17:1-10
Διάρκεια: 24 Λεπτά 18 Δευτερόλεπτα
1Καὶ ἔγεινε λόγος Κυρίου πρὸς ἐμέ, λέγων,2Υἱὲ ἀνθρώπου, πρόβαλε αἴνιγμα καὶ παροιμιάσθητι παροιμίαν πρὸς τὸν οἶκον Ἰσραήλ·
3καὶ εἰπέ, Οὕτω λέγει Κύριος ὁ Θεός· Ὁ ἀετὸς ὁ μέγας ὁ μεγαλοπτέρυγος, ὁ μακρὸς εἰς τὴν ἔκτασιν, ὁ πλήρης πτερῶν ποικιλοχρόων, ἦλθεν εἰς τὸν Λίβανον καὶ ἔλαβε τὸν ὑψηλότερον κλάδον τῆς κέδρου·4ἀπέκοψε τὰ ἄκρα τῶν τρυφερῶν αὐτοῦ κλάδων καὶ ἔφερεν αὐτὰ εἰς γῆν ἐμπορικήν· ἔθεσεν αὐτὰ εἰς πόλιν ἐμπόρων.5Καὶ ἔλαβεν ἀπὸ τοῦ σπέρματος τῆς γῆς καὶ ἔθεσεν αὐτὸ εἰς πεδίον σπόριμον· πλησίον πολλῶν ὑδάτων ἔφερεν αὐτὸ· ὡς ἱτέαν ἔθεσεν αὐτό.6Καὶ ἐβλάστησε καὶ ἔγεινεν ἄμπελος πλατεῖα, χαμηλή εἰς τὸ ἀνάστημα, τῆς ὁποίας τὰ κλήματα ἐστρέφοντο πρὸς αὐτὸν καὶ αἱ ῥίζαι αὐτῆς ἦσαν ὑποκάτω αὐτοῦ· καὶ ἔγεινεν ἄμπελος καὶ ἔκαμε κλήματα καὶ ἐξέδωκε βλαστούς.
7Ἦτο καὶ ἄλλος ἀετὸς μέγας, ὁ μεγαλοπτέρυγος καὶ πολύπτερος· καὶ ἰδού, ἡ ἄμπελος αὕτη ἐξέτεινε τὰς ῥίζας αὑτῆς πρὸς αὐτόν, καὶ ἥπλωσε τοὺς κλάδους αὑτῆς πρὸς αὐτόν, διὰ νὰ ποτίσῃ αὐτήν διὰ τῶν αὐλακίων τῆς φυτεύσεως αὐτῆς.8Ἦτο πεφυτευμένη ἐν γῇ καλῇ πλησίον ὑδάτων πολλῶν, διὰ νὰ κάμῃ βλαστοὺς καὶ νὰ φέρῃ καρπόν, ὥστε νὰ γείνῃ ἄμπελος ἀγαθή.
9Εἰπέ, Οὕτω λέγει Κύριος ὁ Θεός· θέλει εὐοδωθῆ; δὲν θέλει ἀνασπάσει αὐτὸς τὰς ῥίζας αὐτῆς καὶ κόψει τὸν καρπὸν αὐτῆς, ὥστε νὰ ξηρανθῇ; θέλει ξηρανθῆ κατὰ πάντα τὰ φύλλα τοῦ βλαστήματος αὑτῆς, χωρὶς μάλιστα μεγάλης δυνάμεως ἤ πολλοῦ λαοῦ, διὰ νὰ ἐκσπάσῃ αὐτήν ἐκ τῶν ῥιζῶν αὐτῆς.10Ναί, ἰδού, φυτευθεῖσα θέλει εὐοδωθῆ; δὲν θέλει ξηρανθῆ ὁλοκλήρως, ὡς ὅταν ἐγγίσῃ αὐτήν ὁ ἀνατολικὸς ἄνεμος; θέλει ξηρανθῆ ἐν ταῖς αὔλαξιν ὅπου ἐβλάστησε.
Κυρ, Οκτ 20, 2024
Χωρίο: Κατά Ιωάννην 14:15-31
Διάρκεια: 47 Λεπτά 4 Δευτερόλεπτα
15Ἐὰν μὲ ἀγαπᾶτε, τὰς ἐντολὰς μου φυλάξατε.16Καὶ ἐγὼ θέλω παρακαλέσει τὸν Πατέρα, καὶ θέλει σᾶς δώσει ἄλλον Παράκλητον, διὰ νὰ μένῃ μεθ᾿ ὑμῶν εἰς τὸν αἰῶνα,17τὸ Πνεῦμα τῆς ἀληθείας, τὸ ὁποῖον ὁ κόσμος δὲν δύναται νὰ λάβῃ, διότι δὲν βλέπει αὐτὸ οὐδὲ γνωρίζει αὐτό· σεῖς ὅμως γνωρίζετε αὐτό, διότι μένει μεθ᾿ ὑμῶν καὶ ἐν ὑμῖν θέλει εἶσθαι.18Δὲν θέλω σᾶς ἀφήσει ὀρφανούς· ἔρχομαι πρὸς ἐσᾶς.19Ἔτι ὀλίγον καὶ ὁ κόσμος πλέον δὲν μὲ βλέπει, σεῖς ὅμως μὲ βλέπετε, διότι ἐγὼ ζῶ καὶ σεῖς θέλετε ζῇ.20Ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ σεῖς θέλετε γνωρίσει, ὅτι ἐγὼ εἶμαι ἐν τῷ Πατρὶ μου καὶ σεῖς ἐν ἐμοὶ καὶ ἐγὼ ἐν ὑμῖν. 21Ὁ ἔχων τὰς ἐντολὰς μου καὶ φυλάττων αὐτάς, ἐκεῖνος εἶναι ὁ ἀγαπῶν με· ὁ δὲ ἀγαπῶν με θέλει ἀγαπηθῆ ὑπὸ τοῦ Πατρὸς μου, καὶ ἐγὼ θέλω ἀγαπήσει αὐτὸν καὶ θέλω φανερώσει ἐμαυτὸν εἰς αὐτόν.
22Λέγει πρὸς αὐτὸν ὁ Ἰούδας, οὐχὶ ὁ Ἰσκαριώτης· Κύριε, τί συμβαίνει ὅτι μέλλεις νὰ φανερώσῃς σεαυτὸν εἰς ἡμᾶς καὶ οὐχὶ εἰς τὸν κόσμον;23Ἀπεκρίθη ὁ Ἰησοῦς καὶ εἶπε πρὸς αὐτόν· Ἐὰν τις μὲ ἀγαπᾷ, τὸν λόγον μου θέλει φυλάξει, καὶ ὁ Πατήρ μου θέλει ἀγαπήσει αὐτόν, καὶ πρὸς αὐτὸν θέλομεν ἐλθεῖ καὶ ἐν αὐτῷ θέλομεν κατοικήσει. 24Ὁ μή ἀγαπῶν με τοὺς λόγους μου δὲν φυλάττει· καὶ ὁ λόγος, τὸν ὁποῖον ἀκούετε, δὲν εἶναι ἰδικὸς μου, ἀλλὰ τοῦ πέμψαντός με Πατρός.
25Ταῦτα ἐλάλησα πρὸς ἐσᾶς ἐνῷ εὑρίσκομαι μεθ᾿ ὑμῶν·26ὁ δὲ Παράκλητος, τὸ Πνεῦμα τὸ Ἃγιον, τὸ ὁποῖον θέλει πέμψει ὁ Πατήρ ἐν τῷ ὀνόματί μου, ἐκεῖνος θέλει σᾶς διδάξει πάντα καὶ θέλει σᾶς ὑπενθυμίσει πάντα ὅσα εἶπον πρὸς ἐσᾶς.
27Εἰρήνην ἀφίνω εἰς ἐσᾶς, εἰρήνην τὴν ἐμήν δίδω εἰς ἐσᾶς· οὐχὶ καθὼς ὁ κόσμος δίδει, σᾶς δίδω ἐγώ. Ἄς μή ταράττηται ἡ καρδία σας μηδὲ ἄς δειλιᾷ. 28Ἠκούσατε ὅτι ἐγὼ σᾶς εἶπον, Ὑπάγω καὶ ἔρχομαι πρὸς ἐσᾶς. Ἐὰν μὲ ἠγαπᾶτε, ἠθέλετε χαρῆ ὅτι εἶπον, Ὑπάγω πρὸς τὸν Πατέρα· διότι ὁ Πατήρ μου εἶναι μεγαλήτερός μου·29καὶ τώρα σᾶς εἶπον πρὶν γείνῃ, διὰ νὰ πιστεύσητε ὅταν γείνῃ.30Δὲν θέλω πλέον λαλήσει πολλὰ μεθ᾿ ὑμῶν· διότι ἔρχεται ὁ ἄρχων τοῦ κόσμου τούτου· καὶ δὲν ἔχει οὐδὲν ἐν ἐμοί.
31Ἀλλὰ διὰ νὰ γνωρίσῃ ὁ κόσμος ὅτι ἀγαπῶ τὸν Πατέρα, καὶ καθὼς μὲ προσέταξεν ὁ Πατήρ, οὕτω κάμνω. Ἐγέρθητε, ἄς ὑπάγωμεν ἐντεῦθεν.
Κυρ, Οκτ 13, 2024
Χωρίο: Ησαΐας 35:1-10
Διάρκεια: 39 Λεπτά 16 Δευτερόλεπτα
1Ἡ ἔρημος καὶ ἡ ἄνυδρος θέλουσιν εὐφρανθῆ δι᾿ αὐτά, καὶ ἡ ἐρημία θέλει ἀγαλλιασθῆ καὶ ἀνθήσει ὡς ῥόδον.
2Θέλει ἀνθήσει ἐν ἀφθονίᾳ καὶ ἀγαλλιασθῆ μάλιστα χαίρουσα καὶ ἀλαλάζουσα· ἡ δόξα τοῦ Λιβάνου θέλει δοθῆ εἰς αὐτήν, ἡ τιμή τοῦ Καρμήλου καὶ Σαρών· οἱ τόποι οὗτοι θέλουσιν ἰδεῖ τὴν δόξαν τοῦ Κυρίου καὶ τὴν μεγαλωσύνην τοῦ Θεοῦ ἡμῶν.3Ἐνισχύσατε τὰς κεχαυνωμένας χεῖρας· καὶ στερεώσατε τὰ παραλελυμένα γόνατα.4Εἴπατε πρὸς τοὺς πεφοβισμένους τὴν καρδίαν, Ἰσχύσατε, μή φοβεῖσθε· ἰδού, ὁ Θεὸς σας θέλει ἐλθεῖ μετ᾿ ἐκδικήσεως, ὁ Θεὸς μετὰ ἀνταποδόσεως· αὐτὸς θέλει ἐλθεῖ καὶ θέλει σᾶς σώσει.5Τότε οἱ ὀφθαλμοὶ τῶν τυφλῶν θέλουσιν ἀνοιχθῆ καὶ τὰ ὦτα τῶν κωφῶν θέλουσιν ἀκούσει.6Τότε ὁ χωλὸς θέλει πηδᾷ ὡς ἔλαφος καὶ ἡ γλῶσσα τοῦ μογιλάλου θέλει ψάλλει· διότι ἐν τῇ ἐρήμῳ θέλουσιν ἀναβλύσει ὕδατα καὶ ῥεύματα ἐν τῇ ἐρημίᾳ.
7Καὶ ἡ ξηρὰ γῆ θέλει κατασταθῆ λίμνη καὶ ἡ διψῶσα γῆ πηγαὶ ὕδατος· ἐν τῇ κατοικίᾳ τῶν θώων, ὅπου ἐκοίτοντο, θέλει εἶσθαι χλόη μετὰ καλάμων καὶ σπάρτων.8Καὶ ἐκεῖ θέλει εἶσθαι λεωφόρος καὶ ὁδὸς καὶ θέλει ὀνομασθῆ, Ὁδὸς ἁγία· ὁ ἀκάθαρτος δὲν θέλει περάσει δι᾿ αὐτῆς ἀλλὰ θέλει εἶσθαι δι᾿ αὐτοὺς· ὁ ὁδεύων καὶ οἱ μωροὶ δὲν θέλουσι πλανᾶσθαι.9Λέων δὲν θέλει εἶσθαι ἐκεῖ καὶ θηρίον ἁρπακτικὸν δὲν θέλει ἀναβῆ ἐκεῖ· δὲν θέλει εὑρεθῆ ἐκεῖ· ἀλλὰ οἱ λελυτρωμένοι θέλουσι περιπατεῖ ἐκεῖ.10Καὶ οἱ λελυτρωμένοι τοῦ Κυρίου θέλουσιν ἐπιστρέψει καὶ ἐλθεῖ ἐν ἀλαλαγμῷ εἰς τὴν Σιών· καὶ εὐφροσύνη αἰώνιος θέλει εἶσθαι ἐπὶ τῆς κεφαλῆς αὐτῶν· ἀγαλλίασιν καὶ εὐφροσύνην θέλουσιν ἀπολαύσει· ἡ λύπη δὲ καὶ ὁ στεναγμὸς θέλουσι φύγει.
Κυρ, Οκτ 06, 2024
Χωρίο: Κατά Λουκάν 3:1-18
Διάρκεια: 45 Λεπτά 13 Δευτερόλεπτα
1Ἐν δὲ τῷ δεκάτῳ πέμπτῳ ἔτει τῆς ἡγεμονίας Τιβερίου Καίσαρος, ὅτε ὁ Πόντιος Πιλάτος ἡγεμόνευε τῆς Ἰουδαίας, καὶ τετράρχης τῆς Γαλιλαίας ἦτο ὁ Ἡρώδης, Φίλιππος δὲ ὁ ἀδελφὸς αὐτοῦ τετράρχης τῆς Ἰτουραίας καὶ τῆς Τραχωνίτιδος χώρας, καὶ ὁ Λυσανίας τετράρχης τῆς Ἀβιληνῆς,2ἐπὶ ἀρχιερέων Ἄννα καὶ Καϊάφα, ἔγεινε λόγος Θεοῦ πρὸς Ἰωάννην, τὸν υἱὸν τοῦ Ζαχαρίου, ἐν τῇ ἐρήμῳ,3καὶ ἦλθεν εἰς πᾶσαν τὴν περίχωρον τοῦ Ἰορδάνου, κηρύττων βάπτισμα μετανοίας εἰς ἄφεσιν ἀμαρτιῶν,
4ὡς εἶναι γεγραμμένον ἐν τῷ βιβλίῳ τῶν λόγων Ἡσαΐου τοῦ προφήτου, λέγοντος· Φωνή βοῶντος ἐν τῇ ἐρήμῳ, ἑτοιμάσατε τὴν ὁδὸν τοῦ Κυρίου, εὐθείας κάμετε τὰς τρίβους αὐτοῦ.5πᾶσα φάραγξ θέλει γεμισθῆ καὶ πᾶν ὄρος καὶ βουνὸς θέλει ταπεινωθῆ, καὶ τὰ σκολιὰ θέλουσι γείνει εὐθέα καὶ αἱ τραχεῖαι ὁδοὶ ὁμαλαί,6καὶ πᾶσα σὰρξ θέλει ἰδεῖ τὸ σωτήριον τοῦ Θεοῦ.
7Ἔλεγε δὲ πρὸς τοὺς ὄχλους τοὺς ἐξερχομένους διὰ νὰ βαπτισθῶσιν ὑπ᾿ αὐτοῦ· Γεννήματα ἐχιδνῶν, τίς ἔδειξεν εἰς ἐσᾶς νὰ φύγητε ἀπὸ τῆς μελλούσης ὀργῆς;8Κάμετε λοιπὸν καρποὺς ἀξίους τῆς μετανοίας, καὶ μή ἀρχίσητε νὰ λέγητε καθ᾿ ἑαυτούς, Πατέρα ἔχομεν τὸν Ἀβραάμ· διότι σᾶς λέγω ὅτι δύναται ὁ Θεὸς ἐκ τῶν λίθων τούτων νὰ ἀναστήσῃ τέκνα εἰς τὸν Ἀβραάμ.9Ἤδη δὲ καὶ ἡ ἀξίνη κεῖται πρὸς τὴν ῥίζαν τῶν δένδρων· πᾶν λοιπὸν δένδρον μή κάμνον καρπὸν καλὸν ἐκκόπτεται καὶ εἰς πῦρ βάλλεται. 10Καὶ ἤρώτων αὐτὸν οἱ ὄχλοι, λέγοντες· Τί λοιπὸν θέλομεν κάμει;11Ἀποκριθεὶς δὲ λέγει πρὸς αὐτούς. Ὁ ἔχων δύο χιτῶνας ἄς μεταδώσῃ εἰς τὸν μή ἔχοντα, καὶ ὁ ἔχων τροφὰς ἄς κάμῃ ὁμοίως. 12Ἦλθον δὲ καὶ τελῶναι διὰ νὰ βαπτισθῶσι, καὶ εἶπον πρὸς αὐτόν· Διδάσκαλε, τί θέλομεν κάμει;13Ὁ δὲ εἶπε πρὸς αὐτούς· Μή εἰσπράττετε μηδὲν περισσότερον παρὰ τὸ διατεταγμένον εἰς ἐσᾶς. 14Ἠρώτων δὲ αὐτὸν καὶ στρατιωτικοί, λέγοντες· Καὶ ἡμεῖς τί θέλομεν κάμει; Καὶ εἶπε πρὸς αὐτούς· Μή βιάσητε μηδένα μηδὲ συκοφαντήσητε, καὶ ἀρκεῖσθε εἰς τὰ σιτηρέσιά σας.
15Ἐνῷ δὲ ἐπρόσμενεν ὁ λαός, καὶ διελογίζοντο πάντες ἐν ταῖς καρδίαις αὑτῶν περὶ τοῦ Ἰωάννου, μήποτε αὐτὸς εἶναι ὁ Χριστός,16ἀπεκρίθη ὁ Ἰωάννης πρὸς πάντας, λέγων· Ἐγὼ μὲν σᾶς βαπτίζω ἐν ὕδατι· ἔρχεται ὅμως ὁ ἰσχυρότερός μου, τοῦ ὁποίου δὲν εἶμαι ἄξιος νὰ λύσω τὸ λωρίον τῶν ὑποδημάτων αὐτοῦ· αὐτὸς θέλει σᾶς βαπτίσει ἐν Πνεύματι Ἁγίῳ καὶ πυρί.17Τοῦ ὁποίου τὸ πτυάριον εἶναι ἐν τῇ χειρὶ αὐτοῦ καὶ θέλει διακαθαρίσει τὸ ἁλώνιον αὑτοῦ, καὶ θέλει συνάξει τὸν σῖτον εἰς τὴν ἀποθήκην αὑτοῦ, τὸ δὲ ἄχυρον θέλει κατακαύσει ἐν πυρὶ ἀσβέστῳ.18Καὶ ἄλλα πολλὰ προτρέπων εὐηγγελίζετο τὸν λαόν.
Κυρ, Σεπ 29, 2024
Χωρίο: Πράξεις των Αποστόλων 12:1-19
Διάρκεια: 42 Λεπτά 2 Δευτερόλεπτα
1Κατ᾿ ἐκεῖνον δὲ τὸν καιρὸν ἐπεχείρησεν Ἡρώδης ὁ βασιλεὺς νὰ κακοποιήσῃ τινὰς ἀπὸ τῆς ἐκκλησίας.2Ἐφόνευσε δὲ διὰ μαχαίρας Ἰάκωβον τὸν ἀδελφὸν τοῦ Ἰωάννου.3Καὶ ἰδὼν ὅτι ἦτο ἀρεστὸν εἰς τοὺς Ἰουδαίους, προσέθεσε νὰ συλλάβῃ καὶ τὸν Πέτρον· ἦσαν δὲ αἱ ἡμέραι τῶν ἀζύμων·4τὸν ὁποῖον καὶ πιάσας ἔβαλεν εἰς φυλακήν, παραδώσας αὐτὸν εἰς τέσσαρας τετράδας στρατιωτῶν διὰ νὰ φυλάττωσιν αὐτόν, θέλων μετὰ τὸ πάσχα νὰ παραστήσῃ αὐτὸν εἰς τὸν λαόν.5Ὁ μὲν λοιπὸν Πέτρος ἐφυλάττετο ἐν τῇ φυλακῇ· ἐγίνετο δὲ ὑπὸ τῆς ἐκκλησίας ἀκατάπαυστος προσευχή πρὸς τὸν Θεὸν ὑπὲρ αὐτοῦ.
6Ὅτε δὲ ἔμελλεν ὁ Ἡρώδης νὰ παραστήσῃ αὐτόν, τὴν νύκτα ἐκείνην ὁ Πέτρος ἐκοιμᾶτο μεταξὺ δύο στρατιωτῶν δεδεμένος μὲ δύο ἁλύσεις, καὶ φύλακες ἔμπροσθεν τῆς θύρας ἐφύλαττον τὸ δεσμωτήριον.7Καὶ ἰδού, ἄγγελος Κυρίου ἦλθεν ἐξαίφνης καὶ φῶς ἔλαμψεν ἐν τῷ οἰκήματι· κτυπήσας δὲ τὴν πλευρὰν τοῦ Πέτρου ἐξύπνησεν αὐτόν, λέγων· Σηκώθητι ταχέως. Καὶ ἔπεσον αἱ ἁλύσεις αὐτοῦ ἐκ τῶν χειρῶν.8Καὶ εἶπεν ὁ ἄγγελος πρὸς αὐτόν· Περιζώσθητι καὶ ὑπόδησον τὰ σανδάλιά σου. Καὶ ἔκαμεν οὕτω. Καὶ λέγει πρὸς αὐτόν· Φόρεσον τὸ ἱμάτιόν σου καὶ ἀκολούθει μοι.
9Καὶ ἐξελθὼν ἠκολούθει αὐτόν, καὶ δὲν ἤξευρεν ὅτι τὸ γινόμενον διὰ τοῦ ἀγγέλου ἦτο ἀληθινόν, ἀλλ᾿ ἐνόμιζεν ὅτι βλέπει ὄραμα.10Ἀφοῦ δὲ ἐπέρασαν πρώτην καὶ δευτέραν φρουράν, ἦλθον εἰς τὴν πύλην τὴν σιδηρὰν τὴν φέρουσαν εἰς τὴν πόλιν, ἥτις ἀφ᾿ ἑαυτῆς ἠνοίχθη εἰς αὐτούς, καὶ ἐξελθόντες διεπέρασαν ὁδὸν μίαν, καὶ εὐθὺς ὁ ἄγγελος ἀνεχώρησεν ἀπ᾿ αὐτοῦ.11Καὶ ὁ Πέτρος συνελθὼν εἰς ἑαυτόν, εἶπε· Τώρα γνωρίζω ἀληθῶς ὅτι Κύριος ἐξαπέστειλε τὸν ἄγγελον αὐτοῦ καὶ μὲ ἠλευθέρωσεν ἐκ τῆς χειρὸς τοῦ Ἡρώδου καὶ ὅλης τῆς ἐλπίδος τοῦ λαοῦ τῶν Ἰουδαίων.
12Καὶ ἀφοῦ ἐσκέφθη, ἦλθεν εἰς τὴν οἰκίαν Μαρίας τῆς μητρὸς τοῦ Ἰωάννου τοῦ ἐπονομαζομένου Μάρκου, ὅπου ἦσαν ἱκανοὶ συνηθροισμένοι καὶ προσευχόμενοι.13Ὅτε δὲ ὁ Πέτρος ἔκρουσε τὴν θύραν τοῦ προαυλίου, προσῆλθε θεράπαινα ὀνομαζομένη Ῥόδη, διὰ νὰ ἀκούσῃ,14καὶ γνωρίσασα τὴν φωνήν τοῦ Πέτρου ἀπὸ τῆς χαρᾶς δὲν ἤνοιξε τὴν πύλην, ἀλλ᾿ ἔτρεξε καὶ ἀπήγγειλεν ὅτι ὁ Πέτρος ἵσταται ἔμπροσθεν τῆς πύλης.15Οἱ δὲ εἶπον πρὸς αὐτήν· Παραφρονεῖς. Ἐκείνη ὅμως διϊσχυρίζετο ὅτι οὕτως ἔχει. Οἱ δὲ ἔλεγον· Ὁ ἄγγελος αὐτοῦ εἶναι.
16Ὁ δὲ Πέτρος ἐπέμενε κρούων. Καὶ ἀνοίξαντες εἶδον αὐτὸν καὶ ἐξεπλάγησαν.17Καὶ σείσας εἰς αὐτοὺς τὴν χεῖρα διὰ νὰ σιωπήσωσι, διηγήθη πρὸς αὐτοὺς πῶς ὁ Κύριος ἐξήγαγεν αὐτὸν ἐκ τῆς φυλακῆς, καὶ εἶπεν· Ἀπαγγείλατε ταῦτα πρὸς τὸν Ἰάκωβον καὶ τοὺς ἀδελφούς. Καὶ ἐξελθὼν ὑπῆγεν εἰς ἄλλον τόπον.
18Ἀφοῦ δὲ ἐξημέρωσεν, ἦτο ταραχή οὐκ ὀλίγη μεταξὺ τῶν στρατιωτῶν τί ἄρα ἔγεινεν ὁ Πέτρος.19Ὁ δὲ Ἡρώδης, ἀφοῦ ἐζήτησεν αὐτὸν καὶ δὲν εὗρεν, ἀνακρίνας τοὺς φύλακας προσέταξε νὰ θανατωθῶσι, καὶ καταβὰς ἀπὸ τῆς Ἰουδαίας εἰς τὴν Καισάρειαν, διέτριβεν ἐκεῖ.
Κυρ, Σεπ 22, 2024
Χωρίο: Κριταί 14:10-20
Διάρκεια: 48 Λεπτά 13 Δευτερόλεπτα
10Καὶ κατέβη ὁ πατήρ αὐτοῦ πρὸς τὴν γυναῖκα· καὶ ἔκαμεν ἐκεῖ ὁ Σαμψὼν συμπόσιον· διότι οὕτως ἐσυνείθιζον οἱ νέοι.11Καί ὅτε εἶδον αὐτόν, ἔλαβον τριάκοντα συντρόφους διὰ νὰ ἦναι μετ᾿ αὐτοῦ.12Καὶ εἶπεν ὁ Σαμψὼν πρὸς αὐτούς, Τώρα θέλω σᾶς προβάλει αἴνιγμα· ἐὰν δυνηθῆτε νὰ λύσητε αὐτὸ εἰς ἐμὲ ἐν ταῖς ἑπτὰ ἡμέραις τοῦ συμποσίου καὶ νὰ εὕρητε αὐτό, τότε ἐγὼ θέλω δώσει εἰς ἐσᾶς τριάκοντα χιτῶνας λινοῦς καὶ τριάκοντα στολὰς φορεμάτων·13ἀλλ᾿ ἐὰν δὲν δυνηθῆτε νὰ λύσητε αὐτὸ εἰς ἐμέ, τότε σεῖς θέλετε δώσει εἰς ἐμὲ τριάκοντα χιτῶνας λινοῦς καὶ τριάκοντα στολὰς φορεμάτων. Καὶ εἶπον πρὸς αὐτόν, Πρόβαλε τὸ αἴνιγμά σου, διὰ νὰ ἀκούσωμεν αὐτό.14Καὶ εἶπε πρὸς αὐτούς, Ἐκ τοῦ τρώγοντος ἐξῆλθε τροφή, καὶ ἐκ τοῦ ἰσχυροῦ ἐξῆλθε γλυκύτης. Καὶ αὐτοὶ δὲν ἠδύναντο νὰ λύσωσι τὸ αἴνιγμα διὰ τρεῖς ἡμέρας.15Καὶ τὴν ἑβδόμην ἡμέραν εἶπαν πρὸς τὴν γυναίκα τοῦ Σαμψών, Κολάκευσον τὸν ἄνδρα σου, καὶ ἄς μᾶς φανερώση τὸ αἴνιγμα, διὰ νὰ μή κατακαύσωμεν σὲ καὶ τὸν οἶκον τοῦ πατρὸς σου ἐν πυρί· διὰ νὰ γυμνώσητε ἡμᾶς προσεκαλέσατε ἡμᾶς; δὲν εἶναι οὕτω;
16Καὶ ἔκλαυσεν γυνή τοῦ Σαμψὼν ἔμπροσθεν αὐτοῦ καὶ εἶπε, Βεβαίως μὲ μισεῖς καὶ δὲν μὲ ἀγαπᾷς· ἐπρόβαλες αἴνιγμα πρὸς τοὺς υἱοὺς τοῦ λαοῦ μου, καὶ εἰς ἐμὲ δὲν ἐφανέρωσας αὐτό. Ὁ δὲ εἶπε πρὸς αὐτήν, Ἰδού, πρὸς τὸν πατέρα μου καὶ πρὸς τὴν μητέρα μου δὲν ἐφανέρωσα αὐτό· καὶ εἰς σὲ θέλω φανερώσει;17Ἀλλ᾿ αὐτή ἔκλαιεν ἔμπροσθεν αὐτοῦ τὰς ἑπτὰ ἡμέρας, καθ᾿ ἄς ἦτο τὸ συμπόσιον αὐτῶν· τὴν δὲ ἑβδόμην ἡμέραν ἐφανέρωσεν αὐτὸ πρὸς αὐτήν, διότι παρηνόχλησεν αὐτόν· ἡ δὲ ἐφανέρωσε τὸ αἴνιγμα πρὸς τοὺς υἱοὺς τοῦ λαοῦ αὑτῆς.
18Τότε εἶπον πρὸς αὐτὸν οἱ ἄνδρες τῆς πόλεως τὴν ἑβδόμην ἡμέραν, πρὶν δύσῃ ὁ ἥλιος, Τί γλυκύτερον τοῦ μέλιτος; καὶ τί ἰσχυρότερον τοῦ λέοντος; Ὁ δὲ εἶπε πρὸς αὐτούς, Ἐὰν δὲν ἠθέλετε ἀροτριάσει μὲ τὴν δάμαλίν μου, δὲν ἠθέλετε εὑρεῖ τὸ αἴνιγμά μου.
19Καὶ ἐπῆλθεν ἐπ᾿ αὐτὸν πνεῦμα Κυρίου· καὶ κατέβη εἰς Ἀσκάλωνα καὶ ἐφόνευσε τριάκοντα ἄνδρας ἐξ αὐτῶν, καὶ ἔλαβε τὰ ἱμάτια αὐτῶν, καὶ ἔδωκε τὰς στολὰς εἰς τοὺς ἐξηγήσαντας τὸ αἴνιγμα. Καὶ ἐξήφθη ὁ θυμὸς αὐτοῦ, καὶ ἀνέβη εἰς τὸν οἶκον τοῦ πατρὸς αὑτοῦ.20Ἡ δὲ γυνή τοῦ Σαμψὼν ἐδόθη εἰς τὸν σύντροφον αὐτοῦ, τὸν ὁποῖον εἶχε φίλον αὑτοῦ.
Κυρ, Σεπ 01, 2024
Χωρίο: Δανιήλ 2:1-28
Διάρκεια: 53 Λεπτά 28 Δευτερόλεπτα
1Καὶ ἐν τῷ δευτέρῳ ἔτει τῆς βασιλείας τοῦ Ναβουχοδονόσορ, ὁ Ναβουχοδονόσορ ἐνυπνιάσθη ἐνύπνια, καὶ ἐταράχθη τὸ πνεῦμα αὐτοῦ καὶ ὁ ὕπνος αὐτοῦ ἔφυγεν ἀπ᾿ αὐτοῦ.2Καὶ εἶπεν ὁ βασιλεὺς νὰ καλέσωσι τοὺς μάγους καὶ τοὺς ἐπαοιδοὺς καὶ τοὺς γόητας καὶ τοὺς Χαλδαίους, διὰ νὰ φανερώσωσι πρὸς τὸν βασιλέα τὰ ἐνύπνια αὐτοῦ. Ἦλθον λοιπὸν καὶ ἐστάθησαν ἔμπροσθεν τοῦ βασιλέως.3Καὶ εἶπε πρὸς αὐτοὺς ὁ βασιλεύς, Ἐνυπνιάσθην ἐνύπνιον καὶ τὸ πνεῦμά μου ἐταράχθη εἰς τὸ νὰ γνωρίσω τὸ ἐνύπνιον.
4Καὶ ἐλάλησαν οἱ Χαλδαῖοι πρὸς τὸν βασιλέα Συριστί, λέγοντες, Βασιλεῦ, ζῆθι εἰς τὸν αἰῶνα· εἰπὲ τὸ ἐνύπνιον πρὸς τοὺς δούλους σου καὶ ἡμεῖς θέλομεν φανερώσει τὴν ἑρμηνείαν.
5Ὁ βασιλεὺς ἀπεκρίθη καὶ εἶπε πρὸς τοὺς Χαλδαίους, τὸ πρᾶγμα διέφυγεν ἀπ᾿ ἐμοῦ· ἐὰν δὲν κάμητε γνωστὸν εἰς ἐμὲ τὸ ἐνύπνιον καὶ τὴν ἑρμηνείαν αὐτοῦ, θέλετε καταμελισθῆ καὶ αἱ οἰκίαι σας θέλουσι γείνει κοπρῶνες·6ἀλλ᾿ ἐὰν φανερώσητε τὸ ἐνύπνιον καὶ τὴν ἑρμηνείαν αὐτοῦ, θέλετε λάβει παρ᾿ ἐμοῦ δῶρα καὶ ἀμοιβὰς καὶ τιμήν μεγάλην· τὸ ἐνύπνιον λοιπὸν καὶ τὴν ἑρμηνείαν αὐτοῦ φανερώσατε εἰς ἐμέ.
7Ἀπεκρίθησαν ἐκ δευτέρου καὶ εἶπον, Ἄς εἴπῃ ὁ βασιλεὺς τὸ ἐνύπνιον πρὸς τοὺς δούλους αὑτοῦ, καὶ ἡμεῖς θέλομεν φανερώσει τὴν ἑρμηνείαν αὐτοῦ.
8Ὁ βασιλεὺς ἀπεκρίθη καὶ εἶπε, Ἐπ᾿ ἀληθείας καταλαμβάνω ὅτι σεῖς θέλετε νὰ ἐξαγοράζητε τὸν καιρόν, βλέποντες ὅτι διέφυγεν ἀπ᾿ ἐμοῦ τὸ πρᾶγμα.9Ἀλλ᾿ ἐὰν δὲν κάμητε γνωστὸν εἰς ἐμὲ τὸ ἐνύπνιον, αὕτη μόνη ἡ ἀπόφασις εἶναι διὰ σᾶς· διότι συνεβουλεύθητε νὰ εἴπητε ψευδεῖς καὶ διεφθαρμένους λόγους ἔμπροσθέν μου, ἑωσοῦ παρέλθῃ ὁ καιρός· εἴπατέ μοι λοιπὸν τὸ ἐνύπνιον καὶ θέλω γνωρίσει ὅτι δύνασθε νὰ φανερώσητε εἰς ἐμὲ καὶ τὴν ἑρμηνείαν αὐτοῦ.
10Ἀπεκρίθησαν οἱ Χαλδαῖοι ἔμπροσθεν τοῦ βασιλέως καὶ εἶπον, δὲν ὑπάρχει ἄνθρωπος ἐπὶ τῆς γῆς δυνάμενος νὰ φανερώσῃ τὸ πρᾶγμα τοῦ βασιλέως· καθὼς δὲν ὑπάρχει οὐδεὶς βασιλεύς, ἄρχων ἤ διοικητής, ὅστις νὰ ζητῇ τοιαῦτα πράγματα παρὰ μάγου ἤ ἐπαοιδοῦ ἤ Χαλδαίου·11καὶ τὸ πρᾶγμα τὸ ὁποῖον ὁ βασιλεὺς ζητεῖ εἶναι μέγα, καὶ δὲν εἶναι ἄλλος δυνάμενος νὰ φανερώσῃ αὐτὸ ἔμπροσθεν τοῦ βασιλέως, ἐκτὸς τῶν θεῶν, τῶν ὁποίων ἡ κατοικία δὲν εἶναι μετὰ σαρκός.
12Διὰ τοῦτο ἐθυμώθη ὁ βασιλεὺς καὶ ὠργίσθη σφόδρα καὶ εἶπε νὰ ἀπολέσωσι πάντας τοὺς σοφοὺς τῆς Βαβυλῶνος.13Καὶ ἐξῆλθεν ἡ ἀπόφασις καὶ οἱ σοφοὶ ἐθανατόνοντο· ἐζήτησαν δὲ καὶ τὸν Δανιήλ καὶ τοὺς συντρόφους αὐτοῦ, διὰ νὰ θανατώσωσιν αὐτούς.14Καὶ ἀπεκρίθη ὁ Δανιήλ μετὰ φρονήσεως καὶ σοφίας πρὸς τὸν Ἀριὼχ τὸν ἀρχισωματοφύλακα τοῦ βασιλέως, ὅστις ἐξῆλθε διὰ νὰ θανατώσῃ τοὺς σοφοὺς τῆς Βαβυλῶνος,15ἀπεκρίθη καὶ εἶπε πρὸς τὸν Ἀριώχ, τὸν ἄρχοντα τοῦ βασιλέως, Διὰ τί ἡ βιαία αὕτη ἀπόφασις παρὰ τοῦ βασιλέως; Καὶ ὁ Ἀριὼχ ἐφανέρωσε τὸ πρᾶγμα πρὸς τὸν Δανιήλ.16Καὶ εἰσῆλθεν ὁ Δανιήλ καὶ παρεκάλεσε τὸν βασιλέα νὰ δώσῃ καιρὸν εἰς αὐτὸν καὶ ἤθελε φανερώσει τὴν ἑρμηνείαν πρὸς τὸν βασιλέα.17Καὶ ὑπῆγεν ὁ Δανιήλ εἰς τὸν οἶκον αὑτοῦ καὶ ἐγνωστοποίησε τὸ πρᾶγμα πρὸς τὸν Ἀνανίαν, πρὸς τὸν Μισαήλ καὶ πρὸς τὸν Ἀζαρίαν, τοὺς συντρόφους αὑτοῦ,18διὰ νὰ ζητήσωσιν ἔλεος παρὰ τοῦ Θεοῦ τοῦ οὐρανοῦ περὶ τοῦ μυστηρίου τούτου, ὥστε νὰ μή ἀπολεσθῇ ὁ Δανιήλ καὶ οἱ σύντροφοι αὐτοῦ μετὰ τῶν ἐπιλοίπων σοφῶν τῆς Βαβυλῶνος.
19Καὶ τὸ μυστήριον ἀπεκαλύφθη πρὸς τὸν Δανιήλ δι᾿ὀράματος τῆς νυκτός. Τότε εὐλόγησεν ὁ Δανιήλ τὸν Θεὸν τοῦ οὐρανοῦ.
20Καὶ ἐλάλησεν ὁ Δανιήλ καὶ εἶπεν, Εἴη τὸ ὄνομα τοῦ Θεοῦ εὐλογημένον ἀπὸ τοῦ αἰῶνος καὶ ἕως τοῦ αἰῶνος· διότι αὐτοῦ εἶναι ἡ σοφία καὶ ἡ δύναμις·21καὶ αὐτὸς μεταβάλλει τοὺς καιροὺς καὶ τοὺς χρόνους· καθαιρεῖ βασιλεῖς καὶ καθιστᾷ βασιλεῖς· δίδει σοφίαν εἰς τοὺς σοφοὺς καὶ γνῶσιν εἰς τοὺς συνετούς.22Αὐτὸς ἀποκαλύπτει τὰ βαθέα καὶ τὰ κεκρυμμένα· γνωρίζει τὰ ἐν τῷ σκότει καὶ τὸ φῶς κατοικεῖ μετ᾿ αὐτοῦ.23Σέ, Θεὲ τῶν πατέρων μου, εὐχαριστῶ καὶ σὲ δοξολογῶ, ὅστις μοὶ ἔδωκας σοφίαν καὶ δύναμιν, καὶ ἔκαμες γνωστὸν εἰς ἐμὲ ὅ, τι ἐδεήθημεν παρὰ σοῦ. Διότι σὺ ἔκαμες γνωστήν εἰς ἡμᾶς τοῦ βασιλέως τὴν ὑπόθεσιν.
24Ὑπῆγε λοιπὸν ὁ Δανιήλ πρὸς τὸν Ἀριώχ, τὸν ὁποῖον ὁ βασιλεὺς διέταξε νὰ ἀπολέσῃ τοὺς σοφοὺς τῆς Βαβυλῶνος· ὑπῆγε καὶ εἶπε πρὸς αὐτὸν οὕτω· Μή ἀπολέσῃς τοὺς σοφοὺς τῆς Βαβυλῶνος· εἴσαξόν με ἐνώπιον τοῦ βασιλέως καὶ ἐγὼ θέλω φανερώσει τὴν ἑρμηνείαν πρὸς τὸν βασιλέα.25Καὶ εἰσῆξεν ὁ Ἀριὼχ μετὰ σπουδῆς τὸν Δανιήλ ἐνώπιον τοῦ βασιλέως καὶ εἶπε πρὸς αὐτὸν οὕτως, Εὕρηκα ἄνδρα ἐκ τῶν υἱῶν τῆς αἰχμαλωσίας τοῦ Ἰούδα, ὅστις θέλει φανερώσει τὴν ἑρμηνείαν εἰς τὸν βασιλέα.26Ἀπεκρίθη ὁ βασιλεὺς καὶ εἶπε πρὸς τὸν Δανιήλ, τοῦ ὁποίου τὸ ὄνομα ἦτο Βαλτασάσαρ, Εἶσαι ἱκανὸς νὰ φανερώσῃς πρὸς ἐμὲ τὸ ἐνύπνιον τὸ ὁποῖον εἶδον καὶ τὴν ἑρμηνείαν αὐτοῦ;
27Ἀπεκρίθη ὁ Δανιήλ ἐνώπιον τοῦ βασιλέως καὶ εἶπε, Τὸ μυστήριον, περὶ τοῦ ὁποίου ὁ βασιλεὺς ἐπερωτᾷ, δὲν δύνανται σοφοί, ἐπαοιδοί, μάγοι, μάντεις, νὰ φανερώσωσι πρὸς τὸν βασιλέα·28ἀλλ᾿ εἶναι Θεὸς ἐν τῷ οὐρανῷ, ὅστις ἀποκαλύπτει μυστήρια καὶ κάμνει γνωστὸν εἰς τὸν βασιλέα Ναβουχοδονόσορ, τί μέλλει γενέσθαι ἐν ταῖς ἐσχάταις ἡμέραις
