Κυριακάτικα Κηρύγματα

1Ὅτε ὁ Ἐφραΐμ ἐλάλει ἐν τρόμῳ, αὐτὸς ὑψώθη ἐν τῷ Ἰσραήλ· ὅτε δὲ ἡμάρτησε περὶ τοῦ Βάαλ, τότε ἐτελεύτησε.2 Καὶ τώρα ἁμαρτάνουσιν ἐπὶ μᾶλλον καὶ μᾶλλον καὶ ἔκαμον εἰς ἑαυτοὺς χωνευτὰ ἐκ τοῦ ἀργυρίου αὑτῶν, εἴδωλα κατὰ τὴν φαντασίαν αὑτῶν, πάντα ταῦτα ἔργον τεχνιτῶν· αὐτοὶ λέγουσι περὶ αὐτῶν, οἱ ἄνθρωποι οἱ θυσιάζοντες ἄς φιλήσωσι τοὺς μόσχους.3 Διὰ τοῦτο θέλουσιν εἶσθαι ὡς νεφέλη πρωϊνή καὶ ὡς δρόσος ἐωθινή διαβαίνουσα, ὡς λεπτὸν ἄχυρον ἐκφυσώμενον ἐκ τοῦ ἁλωνίου καὶ ὡς καπνὸς ἐκ τῆς καπνοδόχου. 4 Ἀλλ᾿ ἐγὼ εἶμαι Κύριος ὁ Θεὸς σου ἐκ γῆς Αἰγύπτου· καὶ ἄλλον θεὸν πλήν ἐμοῦ δὲν θέλεις γνωρίσει· διότι δὲν ὑπάρχει ἄλλος σωτήρ ἐκτὸς ἐμοῦ.5 Ἐγὼ σὲ ἐγνώρισα ἐν τῇ ἐρήμῳ, ἐν γῇ ἀνύδρῳ.6 Κατὰ τὰς βοσκὰς αὐτῶν, οὕτως ἐχορτάσθησαν· ἐχορτάσθησαν, καὶ ὑψώθη ἡ καρδία αὐτῶν· διὰ τοῦτο μὲ ἐλησμόνησαν.7 Ὅθεν θέλω εἶσθαι εἰς αὐτοὺς ὡς λέων· ὡς πάρδαλις ἐν ὁδῷ θέλω παραμονεύει αὐτούς.8 Θέλω ἀπαντήσει αὐτοὺς ὡς ἄρκτος στερηθεῖσα τῶν τέκνων αὑτῆς, καὶ θέλω διασπαράξει τὸ περίφραγμα τῆς καρδίας αὐτῶν καὶ καταφάγει αὐτοὺς ἐκεῖ ὡς λέων· θηρίον ἄγριον θέλει διασπαράξει αὐτούς. 9 Ἀπωλέσθης, Ἰσραήλ· πλήν ἐν ἐμοὶ εἶναι ἡ βοήθειά σου.10 Ποῦ εἶναι ὁ βασιλεὺς σου; ποῦ; ἄς σὲ σώσῃ τώρα ἐν πάσαις σου ταῖς πόλεσι· καὶ ποῦ οἱ κριταὶ σου, περὶ τῶν ὁποίων εἶπας, Δὸς μοι βασιλέα καὶ ἄρχοντας;11 Σοὶ ἔδωκα βασιλέα ἐν τῷ θυμῷ μου καὶ ἀφῄρεσα αὐτὸν ἐν τῇ ὀργῇ μου. 12 Ἡ ἀνομία τοῦ Ἐφραΐμ εἶναι περιδεδεμένη· ἡ ἁμαρτία αὐτοῦ ἀποτεταμιευμένη.13 Πόνοι τικτούσης θέλουσιν ἐλθεῖ ἐπ᾿ αὐτόν· εἶναι υἱὸς ἀσύνετος· διότι δὲν εἶναι καιρὸς νὰ στέκηται ἐν τῷ ἀνοίγματι τῆς μήτρας.14 Ἐκ χειρὸς ᾅδου θέλω ἐλευθερώσει αὐτούς, ἐκ θανάτου θέλω σώσει αὐτούς. Ποῦ εἶναι, θάνατε, ὁ ὄλεθρός σου; ποῦ, δη, ἡ φθορὰ σου; ἡ μεταμέλεια θέλει κρύπτεσθαι ἀπὸ τῶν ὀφθαλμῶν μου. 15 Ἄν καὶ οὗτος ἐστάθη καρποφόρος μεταξὺ τῶν ἀδελφῶν αὑτοῦ, ἀνατολικὸς ἄνεμος ὅμως θέλει ἐλθεῖ, ὁ ἄνεμος τοῦ Κυρίου θέλει ἀναβῆ ἀπὸ τῆς ἐρήμου, καὶ αἱ βρύσεις αὐτοῦ θέλουσιν ἐκλείψει καὶ θέλει καταξηρανθῆ ἡ πηγή αὐτοῦ· οὗτος θέλει ἀφαρπάσει τὸν θησαυρὸν πάντων τῶν ἐπιθυμητῶν αὐτοῦ σκευῶν.16 Ἡ Σαμάρεια θέλει ἀφανισθῆ, διότι ἀπεστάτησε κατὰ τοῦ Θεοῦ αὑτῆς· θέλουσι πέσει ἐν ῥομφαίᾳ· τὰ θηλάζοντα νήπια αὐτῶν θέλουσι συντριφθῆ, καὶ αἱ ἐγκυμονοῦσαι αὐτῶν θέλουσι διασχισθῆ.

26 Ἰδού, ἐγὼ βάλλω σήμερον ἔμπροσθέν σας εὐλογίαν καὶ κατάραν·27 τὴν εὐλογίαν, ἐὰν ὑπακούητε εἰς τὰς ἐντολὰς Κυρίου τοῦ Θεοῦ σας, τὰς ὁποίας ἐγὼ προστάζω εἰς ἐσᾶς σήμερον,28 καὶ τὴν κατάραν, ἐὰν δὲν ὑπακούητε εἰς τὰς ἐντολὰς Κυρίου τοῦ Θεοῦ σας, ἀλλὰ ἐκκλίνητε ἀπὸ τῆς ὁδοῦ, τὴν ὁποίαν ἐγὼ προστάζω εἰς ἐσᾶς σήμερον, ὥστε νὰ ἀκολουθήσητε ἄλλους θεούς, τοὺς ὁποίους δὲν ἐγνωρίσατε. 29 Καὶ ὅταν Κύριος ὁ Θεὸς σου σὲ εἰσαγάγῃ εἰς τὴν γῆν, εἰς τὴν ὁποίαν ὑπάγεις διὰ νὰ κληρονομήσῃς αὐτήν, θέλεις θέσει τὴν εὐλογίαν ἐπὶ τὸ ὄρος Γαριζὶν καὶ τὴν κατάραν ἐπὶ τὸ ὄρος Ἐβάλ.30 Δὲν εἶναι ταῦτα πέραν τοῦ Ἰορδάνου, κατὰ τὴν ὁδὸν τὴν πρὸς δυσμὰς ἡλίου, ἐν τῇ γῇ τῶν Χαναναίων, τῶν κατοικούντων ἐν τῇ πεδιάδι, κατέναντι Γαλγάλων, πλησίον τῆς δρυὸς Μορέχ;31 Διότι σεῖς διαβαίνετε τὸν Ἰορδάνην, διὰ νὰ εἰσέλθητε νὰ κληρονομήσητε τὴν γῆν, τὴν ὁποίαν Κύριος ὁ Θεὸς σας δίδει εἰς ἐσᾶς, καὶ θέλετε κληρονομήσει αὐτήν καὶ κατοικήσει ἐν αὐτῇ.32 Καὶ θέλετε προσέχει νὰ ἐκτελῆτε πάντα τὰ διατάγματα καὶ τὰς κρίσεις, τὰς ὁποίας ἐγὼ βάλλω ἐνώπιόν σας σήμερον.

1 Εἶχε δὲ ἡ Ναομὶ συγγενῆ τινα τοῦ ἀνδρὸς αὑτῆς, ἄνθρωπον δυνατὸν ἐν ἰσχύϊ, ἐκ τῆς συγγενείας τοῦ Ἐλιμέλεχ· καὶ τὸ ὄνομα αὐτοῦ Βοόζ.2 Καὶ εἶπεν ἡ Ῥοὺθ ἡ Μωαβίτις πρὸς τὴν Ναομί, Ἄς ὑπάγω, παρακαλῶ, εἰς τὸν ἀγρὸν διὰ νὰ συνάξω ἀστάχυα κατόπιν οὗτινος εὕρω χάριν εἰς τοὺς ὀφθαλμούς· καὶ εἶπε πρὸς αὐτήν, Ὕπαγε, θυγάτηρ μου.3 Καὶ ὑπῆγε καὶ ἐλθοῦσα ἐσταχυολόγει ἐν τῷ ἀγρῷ κατόπιν τῶν θεριστῶν· καὶ ἔτυχεν ἐν μέρει τοῦ ἀγροῦ τοῦ Βοόζ, ὅστις ἦτο ἐκ τῆς συγγενείας τοῦ Ἐλιμέλεχ. 4 Καὶ ἰδού, ὁ Βοὸζ ἦλθεν ἐκ Βηθλεὲμ καὶ εἶπε πρὸς τοὺς θεριστάς, Κύριος μεθ᾿ ὑμῶν. Καὶ ἀπεκρίθησαν πρὸς αὐτόν, Κύριος νὰ σὲ εὐλογήσῃ.5 Τότε εἶπεν ὁ Βοὸζ πρὸς τὸν ὑπηρέτην αὑτοῦ, τὸν ἐπιστάτην τῶν θεριστῶν, Τίνος εἶναι ἡ νέα αὕτη;6 Καὶ ὁ ὑπηρέτης ὁ ἐπιστάτης τῶν θεριστῶν ἀπεκρίθη καὶ εἶπεν, εἶναι ἡ νέα ἡ Μωαβίτις, ἡ ἐπιστρέψασα μετὰ τῆς Ναομὶ ἐκ γῆς Μωάβ·7 καὶ εἶπεν, Ἄς σταχυολογήσω, παρακαλῶ, καὶ ἄς συνάξω τι μεταξὺ τῶν δεματίων κατόπιν τῶν θεριστῶν· καὶ ἦλθε καὶ ἐστάθη ἀπὸ πρωΐας ἕως ταύτης τῆς ὥρας· ὀλίγον μόνον ἀνεπαύθη ἐν τῇ οἰκίᾳ. 8 Καὶ εἶπεν ὁ Βοὸζ πρὸς τὴν Ῥούθ, Δὲν ἀκούεις, θυγάτηρ μου; μή ὑπάγῃς νὰ σταχυολογήσῃς ἐν ἄλλῳ ἀγρῷ, μηδὲ νὰ ἀναχωρήσῃς ἐντεῦθεν, ἀλλὰ μένε ἐνταῦθα μετὰ τῶν κορασίων μου·9 ἄς ἦναι οἱ ὀφθαλμοὶ σου ἐπὶ τὸν ἀγρὸν ὅπου θερίζουσι, καὶ ὕπαγε κατόπιν αὐτῶν· δὲν προσέταξα ἐγὼ εἰς τοὺς νέους νὰ μή σὲ ἐγγίσωσι; καὶ ὅταν διψήσῃς ὕπαγε εἰς τὰ ἀγγεῖα καὶ πίνε ἀπὸ ὅ, τι ἀντλήσωσιν οἱ νέοι. 10 Ἡ δὲ ἔπεσε κατὰ πρόσωπον καὶ προσεκύνησεν ἕως ἐδάφους καὶ εἶπε πρὸς αὐτόν, Πῶς ἐγὼ εὕρηκα χάριν εἰς τοὺς ὀφθαλμοὺς σου, ὥστε νὰ λάβῃς πρόνοιαν περὶ ἐμοῦ, ἐνῷ εἶμαι ξένη; 11 Καὶ ὁ Βοὸζ ἀπεκρίθη καὶ εἶπε πρὸς αὐτήν, Ἀνηγγέλθησαν πρὸς ἐμὲ ἀκριβῶς πάντα ὅσα ἔκαμες εἰς τὴν πενθερὰν σου μετὰ τὸν θάνατον τοῦ ἀνδρὸς σου· καὶ ὅτι ἀφῆκας τὸν πατέρα σου καὶ τὴν μητέρα σου καὶ τὴν γῆν τῆς γεννήσεώς σου, καὶ ἦλθες πρὸς λαόν, τὸν ὁποῖον δὲν ἐγνώριζες πρότερον·12 ὁ Κύριος νὰ ἀνταμείψῃ τὸ ἔργον σου, καὶ ὁ μισθὸς σου νὰ ἦναι πλήρης παρὰ Κυρίου τοῦ Θεοῦ τοῦ Ἰσραήλ, ὑπὸ τὰς πτέρυγας τοῦ ὁποίου ἦλθες νὰ σκεπασθῇς.

1Ὁ δὲ Βὲν-ἀδὰδ βασιλεὺς τῆς Συρίας συνήθροισε πᾶσαν τὴν δύναμιν αὑτοῦ· ἦσαν δὲ μετ᾿ αὐτοῦ τριάκοντα δύο βασιλεῖς καὶ ἵπποι καὶ ἅμαξαι καὶ ἀνέβη καὶ ἐπολιόρκησε τὴν Σαμάρειαν καὶ ἐπολέμει αὐτήν.2 Καὶ ἀπέστειλε μηνυτὰς πρὸς Ἀχαὰβ τὸν βασιλέα τοῦ Ἰσραήλ εἰς τὴν πόλιν καὶ εἶπε πρὸς αὐτόν, Οὕτω λέγει ὁ Βὲν-ἀδάδ·3 τὸ ἀργύριόν σου καὶ τὸ χρυσίον σου εἶναι ἐμοῦ· καὶ αἱ γυναῖκες σου καὶ τὰ τέκνα σου τὰ ὡραῖα εἶναι ἐμοῦ.4 Καὶ ἀπεκρίθη ὁ βασιλεὺς τοῦ Ἰσραήλ καὶ εἶπε, Κατὰ τὸν λόγον σου, κύριέ μου βασιλεῦ, σοῦ εἶμαι ἐγὼ καὶ πάντα ὅσα ἔχω. 5 Καὶ ἐπανῆλθον οἱ μηνυταὶ καὶ εἶπον, Οὕτως ἀποκρίνεται ὁ Βὲν-ἀδάδ, λέγων· Ἐπειδή ἀπέστειλα πρὸς σέ, λέγων, Τὸ ἀργύριόν σου καὶ τὸ χρυσίον σου καὶ τὰς γυναῖκάς σου καὶ τὰ τέκνα σου θέλεις παραδώσει εἰς ἐμέ,6 αὔριον βεβαίως περὶ τὴν ὥραν ταύτην θέλω ἀποστείλει τοὺς δούλους μου πρὸς σέ, καὶ θέλουσιν ἐρευνήσει τὸν οἶκόν σου καὶ τοὺς οἴκους τῶν δούλων σου· καὶ ὅ, τι εἶναι ἐπιθυμητὸν εἰς τοὺς ὀφθαλμοὺς σου, θέλουσι βάλει εἰς τὰς χεῖρας αὑτῶν καὶ θέλουσι λάβει αὐτό. 7 Τότε ἐκάλεσεν ὁ βασιλεὺς τοῦ Ἰσραήλ πάντας τοὺς πρεσβυτέρους τοῦ τόπου καὶ εἶπε, Στοχασθῆτε, παρακαλῶ, καὶ ἰδέτε ὅτι οὗτος κακίαν ζητεῖ· διότι ἀπέστειλε πρὸς ἐμὲ διὰ τὰς γυναῖκάς μου καὶ διὰ τὰ τέκνα μου καὶ διὰ τὸ ἀργύριόν μου καὶ διὰ τὸ χρυσίον μου, καὶ δὲν ἠρνήθην οὐδὲν εἰς αὐτόν.8 Καὶ εἶπον πρὸς αὐτὸν πάντες οἱ πρεσβύτεροι καὶ πᾶς ὁ λαός, Μή ὑπακούσῃς μηδὲ συγκατανεύσῃς. 9 Εἶπε λοιπὸν πρὸς τοὺς μηνυτὰς τοῦ Βὲν-ἀδάδ, Εἴπατε πρὸς τὸν κύριόν μου τὸν βασιλέα, Πάντα ὅσα ἐμήνυσας πρὸς τὸν δοῦλόν σου κατ᾿ ἀρχάς, θέλω κάμει τοῦτο ὅμως τὸ πρᾶγμα δὲν δύναμαι νὰ κάμω. Καὶ οἱ μηνυταὶ ἀνεχώρησαν καὶ ἔφεραν πρὸς αὐτὸν τὴν ἀπόκρισιν.10 Καὶ ἀναπέστειλεν ὁ Βὲν-ἀδὰδ πρὸς αὐτόν, λέγων, Οὕτω νὰ κάμωσιν εἰς ἐμὲ οἱ θεοὶ καὶ οὕτω νὰ προσθέσωσιν, ἐὰν τὸ χῶμα τῆς Σαμαρείας ἀρκέσῃ διὰ μίαν χεριὰν εἰς πάντα τὸν λαόν, τὸν ἀκολουθοῦντά με.11 Καὶ ἀπεκρίθη ὁ βασιλεὺς τοῦ Ἰσραήλ καὶ εἶπεν, Εἴπατε πρὸς αὐτόν, Ὅστις περιζώννυται τὰ ὅπλα, ἄς μή μεγαλαυχῇ ὡς ὁ ἐκδυόμενος αὐτά.12 Ὅτε δὲ ὁ Βὲν-ἀδὰδ ἤκουσε τὸν λόγον τοῦτον, ἔτυχε πίνων, αὐτὸς καὶ οἱ βασιλεῖς οἱ μετ᾿ αὐτοῦ εἰς τὰς σκηνάς, καὶ εἶπε πρὸς τοὺς δούλους αὑτοῦ, Παρατάχθητε. Καὶ παρετάχθησαν κατὰ τῆς πόλεως. 13 Καὶ ἰδού, προσῆλθε πρὸς τὸν Ἀχαὰβ τὸν βασιλέα τοῦ Ἰσραήλ προφήτης τις, λέγων, Οὕτω λέγει Κύριος· Βλέπεις ἅπαν τὸ πλῆθος τοῦτο τὸ μέγα; ἰδού, ἐγὼ παραδίδω αὐτὸ εἰς τὴν χεῖρά σου σήμερον· καὶ θέλεις γνωρίσει ὅτι ἐγὼ εἶμαι ὁ Κύριος. 14 Καὶ εἶπεν ὁ Ἀχαάβ, Διὰ τίνος; Ὁ δὲ ἀπεκρίθη, Οὕτω λέγει Κύριος· Διὰ τῶν θεραπόντων τῶν ἀρχόντων τῶν ἐπαρχιῶν. Τότε εἶπε, Τίς θέλει συγκροτήσει τὴν μάχην; Καὶ ἀπεκρίθη, Σύ. 15 Τότε ἤρίθμησε τοὺς θεράποντας τῶν ἀρχόντων τῶν ἐπαρχιῶν· καὶ ἦσαν διακόσιοι τριάκοντα δύο· καὶ μετ᾿ αὐτούς, ἤρίθμησεν ἅπαντα τὸν λαόν, πάντας τοὺς υἱοὺς Ἰσραήλ, ἑπτὰ χιλιάδας.16 Καὶ ἐξῆλθον περὶ τὴν μεσημβρίαν. Ὁ δὲ Βὲν-ἀδὰδ ἔπινε καὶ ἐμέθυεν εἰς τὰς σκηνάς, αὐτὸς καὶ οἱ βασιλεῖς, οἱ τριάκοντα δύο βασιλεῖς οἱ σύμμαχοι αὐτοῦ.17 Καὶ ἐξῆλθον πρῶτοι οἱ θεράποντες τῶν ἀρχόντων τῶν ἐπαρχιῶν· καὶ ἀπέστειλεν ὁ Βὲν-ἀδὰδ νὰ μάθῃ· καὶ ἀπήγγειλαν πρὸς αὐτόν, λέγοντες, Ἄνδρες ἐξῆλθον ἐκ τῆς Σαμαρείας.18 Ὁ δὲ εἶπεν, Ἐὰν ἐξῆλθον εἰρηνικῶς, συλλάβετε αὐτοὺς ζῶντας· καὶ ἐὰν ἐξῆλθον διὰ πόλεμον, πάλιν ζῶντας συλλάβετε αὐτούς. 19 Ἐξῆλθον λοιπὸν ἐκ τῆς πόλεως οὗτοι οἱ θεράποντες τῶν ἀρχόντων τῶν ἐπαρχιῶν, καὶ τὸ στράτευμα τὸ ὁποῖον ἤκολούθει αὐτούς.20 Καὶ ἐπάταξεν ἕκαστος τὸν ἄνθρωπον αὑτοῦ· καὶ οἱ Σύριοι ἔφυγον· καὶ κατεδίωξεν αὐτοὺς ὁ Ἰσραήλ· ὁ δὲ Βὲν-ἀδὰδ ὁ βασιλεὺς τῆς Συρίας διεσώθη ἔφιππος μετὰ τῶν ἱππέων.21 Καὶ ἐξῆλθεν ὁ βασιλεὺς τοῦ Ἰσραήλ καὶ ἐπάταξε τοὺς ἱππεῖς καὶ τὰς ἁμάξας, καὶ ἔκαμεν εἰς τοὺς Συρίους σφαγήν μεγάλην. 22 Καὶ προσῆλθεν ὁ προφήτης πρὸς τὸν βασιλέα τοῦ Ἰσραήλ καὶ εἶπε πρὸς αὐτόν, Ὕπαγε, ἐνδυναμώθητι καὶ σκέφθητι, καὶ ἰδὲ τί θέλεις κάμει διότι ἐν τῇ ἐπιστροφῇ τοῦ ἔτους ὁ βασιλεὺς τῆς Συρίας θέλει ἀναβῆ ἐναντίον σου.

11 Καὶ διέβητε τὸν Ἰορδάνην καὶ ἤλθετε εἰς Ἱεριχώ· καὶ σᾶς ἐπολέμησαν οἱ ἄνδρες τῆς Ἱεριχώ, οἱ Ἀμορραῖοι καὶ οἱ Φερεζαῖοι καὶ οἱ Χαναναῖοι καὶ οἱ Χετταῖοι καὶ οἱ Γεργεσαῖοι, οἱ Εὐαῖοι καὶ οἱ Ἰεβουσαῖοι· καὶ παρέδωκα αὐτοὺς εἰς τὰς χεῖράς σας.12 Καὶ ἐξαπέστειλα ἔμπροσθέν σας τὰς σφήκας, καὶ ἐξεδίωξαν αὐτοὺς ἀπ᾿ ἔμπροσθέν σας, τοὺς δύο βασιλεῖς τῶν Ἀμορραίων· οὐχὶ διὰ τῆς μαχαίρας σου οὐδὲ διὰ τοῦ τόξου σου.13 Καὶ ἔδωκα εἰς ἐσᾶς γῆν, εἰς τὴν ὁποίαν δὲν ἐκοπιάσατε, καὶ πόλεις τὰς ὁποίας δὲν ἐκτίσατε, καὶ κατῳκήσατε ἐν αὐταῖς· καὶ τρώγετε ἀμπελῶνας καὶ ἐλαιῶνας, τοὺς ὁποίους δὲν ἐφυτεύσατε. 14 Τώρα λοιπὸν φοβήθητε τὸν Κύριον καὶ λατρεύσατε αὐτὸν ἐν ἀκεραιότητι καὶ ἀληθείᾳ· καὶ ἀποβάλετε τοὺς θεούς, τοὺς ὁποίους ἐλάτρευσαν οἱ πατέρες σας πέραν τοῦ ποταμοῦ καὶ ἐν τῇ Αἰγύπτῳ, καὶ λατρεύσατε τὸν Κύριον.15 Ἀλλ᾿ ἐὰν δὲν ἀρέσκῃ εἰς ἐσᾶς νὰ λατρεύητε τὸν Κύριον, ἐκλέξατε σήμερον ποῖον θέλετε νὰ λατρεύητε· ἤ τοὺς θεούς, τοὺς ὁποίους ἐλάτρευσαν οἱ πατέρες σας πέραν τοῦ ποταμοῦ, ἤ τοὺς θεοὺς τῶν Ἀμορραίων, εἰς τῶν ὁποίων τὴν γῆν κατοικεῖτε· ἐγὼ ὅμως καὶ ὁ οἶκός μου θέλομεν λατρεύει τὸν Κύριον. 16 Καὶ ἀπεκρίθη ὁ λαὸς λέγων, Μή γένοιτο νὰ ἀφήσωμεν τὸν Κύριον, διὰ νὰ λατρεύσωμεν ἄλλους θεούς·17 διότι Κύριος ὁ Θεὸς ἡμῶν, αὐτὸς ἀνεβίβασεν ἡμᾶς καὶ τοὺς πατέρας ἡμῶν ἐκ γῆς Αἰγύπτου, ἐξ οἴκου δουλείας, καὶ αὐτὸς ἔκαμεν ἐνώπιον ἡμῶν ἐκεῖνα τὰ σημεῖα τὰ μεγάλα, καὶ διεφύλαξεν ἡμᾶς καθ᾿ ὅλην τὴν ὁδὸν τὴν ὁποίαν διωδεύσαμεν, καὶ μεταξὺ πάντων τῶν ἐθνῶν διὰ τῶν ὁποίων διέβημεν·18 καὶ ἐξεδίωξεν ὁ Κύριος ἀπ᾿ ἔμπροσθεν ἡμῶν πάντας τοὺς λαοὺς καὶ τοὺς Ἀμορραίους τοὺς κατοικοῦντας ἐν τῇ γῇ· καὶ ἡμεῖς θέλομεν λατρεύει τὸν Κύριον· διότι αὐτὸς εἶναι Θεὸς ἡμῶν. 19 Καὶ εἶπεν ὁ Ἰησοῦς πρὸς τὸν λαόν, Δὲν θέλετε δυνηθῆ νὰ λατρεύητε τὸν Κύριον· διότι αὐτὸς εἶναι Θεὸς ἅγιος· εἶναι Θεὸς ζηλωτής· δὲν θέλει συγχωρήσει τὰς ἀνομίας σας καὶ τὰς ἁμαρτίας σας·20 διότι θέλετε ἐγκαταλείψει τὸν Κύριον καὶ λατρεύσει ξένους Θεούς· τότε στραφεὶς θέλει σᾶς κακώσει καὶ θέλει σᾶς ἐξολοθρεύσει, ἀφοῦ σᾶς ἀγαθοποίησε. 21 Καὶ εἶπεν ὁ λαὸς εἰς τὸν Ἰησοῦν, Οὐχί· ἀλλὰ τὸν Κύριον θέλομεν λατρεύει. 22 Καὶ εἶπεν ὁ Ἰησοῦς πρὸς τὸν λαόν, Σεῖς εἶσθε μάρτυρες εἰς ἑαυτοὺς ὅτι σεῖς ἐξελέξατε εἰς ἑαυτοὺς τὸν Κύριον, διὰ νὰ λατρεύητε αὐτόν. Καὶ ἐκεῖνοι εἶπον, Μάρτυρες.