1Ἄς μή ταράττηται ἡ καρδία σας· πιστεύετε εἰς τὸν Θεόν, καὶ εἰς ἐμὲ πιστεύετε.2Ἐν τῇ οἰκίᾳ τοῦ Πατρὸς μου εἶναι πολλὰ οἰκήματα· εἰ δὲ μή, ἤθελον σᾶς εἰπεῖ· ὑπάγω νὰ σᾶς ἑτοιμάσω τόπον·3 καὶ ἀφοῦ ὑπάγω καὶ σᾶς ἑτοιμάσω τόπον, πάλιν ἔρχομαι καὶ θέλω σᾶς παραλάβει πρὸς ἐμαυτόν, διὰ νὰ εἶσθε καὶ σεῖς, ὅπου εἶμαι ἐγώ.4 Καὶ ὅπου ἐγὼ ὑπάγω ἐξεύρετε, καὶ τὴν ὁδὸν ἐξεύρετε. 5 Λέγει πρὸς αὐτὸν ὁ Θωμᾶς· Κύριε, δὲν ἐξεύρομεν ποῦ ὑπάγεις· καὶ πῶς δυνάμεθα νὰ ἐξεύρωμεν τὴν ὁδόν;6 Λέγει πρὸς αὐτὸν ὁ Ἰησοῦς· Ἐγὼ εἶμαι ἡ ὁδὸς καὶ ἡ ἀλήθεια καὶ ἡ ζωή· οὐδεὶς ἔρχεται πρὸς τὸν Πατέρα, εἰμή δι᾿ ἐμοῦ.7 Ἐὰν ἐγνωρίζετε ἐμέ, καὶ τὸν Πατέρα μου ἠθέλετε γνωρίσει. Καὶ ἀπὸ τοῦ νῦν γνωρίζετε αὐτὸν καὶ εἴδετε αὐτόν. 8 Λέγει πρὸς αὐτὸν ὁ Φίλιππος· Κύριε, δεῖξον εἰς ἡμᾶς τὸν Πατέρα καὶ ἀρκεῖ εἰς ἡμᾶς.9 Λέγει πρὸς αὐτὸν ὁ Ἰησοῦς· Τόσον καιρὸν εἶμαι μεθ᾿ ὑμῶν, καὶ δὲν μὲ ἐγνώρισας, Φίλιππε; ὅστις εἶδεν ἐμὲ εἶδε τὸν Πατέρα· καὶ πῶς σὺ λέγεις, Δεῖξον εἰς ἡμᾶς τὸν Πατέρα;10 Δὲν πιστεύεις ὅτι ἐγὼ εἶμαι ἐν τῷ Πατρὶ καὶ ὁ Πατήρ εἶναι ἐν ἐμοί; τοὺς λόγους, τοὺς ὁποίους ἐγὼ λαλῶ πρὸς ὑμᾶς, ἀπ᾿ ἐμαυτοῦ δὲν λαλῶ· ἀλλ᾿ ὁ Πατήρ ὁ μένων ἐν ἐμοὶ αὐτὸς ἐκτελεῖ τὰ ἔργα.11 Πιστεύετέ μοι ὅτι ἐγὼ εἶμαι ἐν τῷ Πατρὶ καὶ ὁ Πατήρ εἶναι ἐν ἐμοί· εἰ δὲ μή, διὰ τὰ ἔργα αὐτὰ πιστεύετέ μοι. 12 Ἀληθῶς, ἀληθῶς σᾶς λέγω, ὅστις πιστεύει εἰς ἐμέ, τὰ ἔργα τὰ ὁποῖα κάμνω καὶ ἐκεῖνος θέλει κάμει, καὶ μεγαλήτερα τούτων θέλει κάμει, διότι ἐγὼ ὑπάγω πρὸς τὸν Πατέρα μου,13 καὶ ὅ, τι ἄν ζητήσητε ἐν τῷ ὀνόματί μου, θέλω κάμει τοῦτο, διὰ νὰ δοξασθῇ ὁ Πατήρ ἐν τῷ Υἱῷ.14 Ἐὰν ζητήσητέ τι ἐν τῷ ὀνόματί μου, ἐγὼ θέλω κάμει αὐτό. 15Ἐὰν μὲ ἀγαπᾶτε, τὰς ἐντολὰς μου φυλάξατε.16 Καὶ ἐγὼ θέλω παρακαλέσει τὸν Πατέρα, καὶ θέλει σᾶς δώσει ἄλλον Παράκλητον, διὰ νὰ μένῃ μεθ᾿ ὑμῶν εἰς τὸν αἰῶνα,17 τὸ Πνεῦμα τῆς ἀληθείας, τὸ ὁποῖον ὁ κόσμος δὲν δύναται νὰ λάβῃ, διότι δὲν βλέπει αὐτὸ οὐδὲ γνωρίζει αὐτό· σεῖς ὅμως γνωρίζετε αὐτό, διότι μένει μεθ᾿ ὑμῶν καὶ ἐν ὑμῖν θέλει εἶσθαι.18 Δὲν θέλω σᾶς ἀφήσει ὀρφανούς· ἔρχομαι πρὸς ἐσᾶς.19 Ἔτι ὀλίγον καὶ ὁ κόσμος πλέον δὲν μὲ βλέπει, σεῖς ὅμως μὲ βλέπετε, διότι ἐγὼ ζῶ καὶ σεῖς θέλετε ζῇ.20 Ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ σεῖς θέλετε γνωρίσει, ὅτι ἐγὼ εἶμαι ἐν τῷ Πατρὶ μου καὶ σεῖς ἐν ἐμοὶ καὶ ἐγὼ ἐν ὑμῖν. 21 Ὁ ἔχων τὰς ἐντολὰς μου καὶ φυλάττων αὐτάς, ἐκεῖνος εἶναι ὁ ἀγαπῶν με· ὁ δὲ ἀγαπῶν με θέλει ἀγαπηθῆ ὑπὸ τοῦ Πατρὸς μου, καὶ ἐγὼ θέλω ἀγαπήσει αὐτὸν καὶ θέλω φανερώσει ἐμαυτὸν εἰς αὐτόν. 22 Λέγει πρὸς αὐτὸν ὁ Ἰούδας, οὐχὶ ὁ Ἰσκαριώτης· Κύριε, τί συμβαίνει ὅτι μέλλεις νὰ φανερώσῃς σεαυτὸν εἰς ἡμᾶς καὶ οὐχὶ εἰς τὸν κόσμον;23 Ἀπεκρίθη ὁ Ἰησοῦς καὶ εἶπε πρὸς αὐτόν· Ἐὰν τις μὲ ἀγαπᾷ, τὸν λόγον μου θέλει φυλάξει, καὶ ὁ Πατήρ μου θέλει ἀγαπήσει αὐτόν, καὶ πρὸς αὐτὸν θέλομεν ἐλθεῖ καὶ ἐν αὐτῷ θέλομεν κατοικήσει. 24 Ὁ μή ἀγαπῶν με τοὺς λόγους μου δὲν φυλάττει· καὶ ὁ λόγος, τὸν ὁποῖον ἀκούετε, δὲν εἶναι ἰδικὸς μου, ἀλλὰ τοῦ πέμψαντός με Πατρός. 25 Ταῦτα ἐλάλησα πρὸς ἐσᾶς ἐνῷ εὑρίσκομαι μεθ᾿ ὑμῶν·26 ὁ δὲ Παράκλητος, τὸ Πνεῦμα τὸ Ἃγιον, τὸ ὁποῖον θέλει πέμψει ὁ Πατήρ ἐν τῷ ὀνόματί μου, ἐκεῖνος θέλει σᾶς διδάξει πάντα καὶ θέλει σᾶς ὑπενθυμίσει πάντα ὅσα εἶπον πρὸς ἐσᾶς. 27 Εἰρήνην ἀφίνω εἰς ἐσᾶς, εἰρήνην τὴν ἐμήν δίδω εἰς ἐσᾶς· οὐχὶ καθὼς ὁ κόσμος δίδει, σᾶς δίδω ἐγώ. Ἄς μή ταράττηται ἡ καρδία σας μηδὲ ἄς δειλιᾷ. 28 Ἠκούσατε ὅτι ἐγὼ σᾶς εἶπον, Ὑπάγω καὶ ἔρχομαι πρὸς ἐσᾶς. Ἐὰν μὲ ἠγαπᾶτε, ἠθέλετε χαρῆ ὅτι εἶπον, Ὑπάγω πρὸς τὸν Πατέρα· διότι ὁ Πατήρ μου εἶναι μεγαλήτερός μου·29 καὶ τώρα σᾶς εἶπον πρὶν γείνῃ, διὰ νὰ πιστεύσητε ὅταν γείνῃ.30 Δὲν θέλω πλέον λαλήσει πολλὰ μεθ᾿ ὑμῶν· διότι ἔρχεται ὁ ἄρχων τοῦ κόσμου τούτου· καὶ δὲν ἔχει οὐδὲν ἐν ἐμοί.

1 Διὰ τὴν Σιὼν δὲν θέλω σιωπήσει καὶ διὰ τὴν Ἱερουσαλήμ δὲν θέλω ἡσυχάσει, ἑωσοῦ ἡ δικαιοσύνη αὐτῆς ἐξέλθῃ ὡς λάμψις καὶ ἡ σωτηρία αὐτῆς ὡς λαμπὰς καιομένη. 2 Καὶ θέλουσιν ἰδεῖ τὰ ἔθνη τὴν δικαιοσύνην σου καὶ πάντες οἱ βασιλεῖς τὴν δόξαν σου· καὶ θέλεις ὀνομασθῆ μὲ νέον ὄνομα, τὸ ὁποῖον τοῦ Κυρίου τὸ στόμα θέλει ὀνομάσει.3 Καὶ θέλεις εἶσθαι στέφανος δόξης ἐν χειρὶ Κυρίου καὶ διάδημα βασιλικὸν ἐν τῇ παλάμῃ τοῦ Θεοῦ σου.4 Δὲν θέλεις πλέον ὀνομασθῆ, Ἐγκαταλελειμμένη· οὐδὲ ἡ γῆ σου θέλει πλέον ὀνομασθῆ, Ἠρημωμένη· ἀλλὰ θέλεις ὀνομασθῆ, Ἡ εὐδοκία μου ἐν αὐτῇ· καὶ ἡ γῆ σου, Ἡ νενυμφευμένη· διότι ὁ Κύριος ηὐδόκησεν ἐπὶ σέ, καὶ ἡ γῆ σου θέλει εἶσθαι νενυμφευμένη.5 Διότι καθὼς ὁ νέος νυμφεύεται μὲ παρθένον, οὕτως οἱ υἱοὶ σου θέλουσι συνοικεῖ μετὰ σοῦ· καὶ καθὼς ὁ νυμφίος εὐφραίνεται εἰς τὴν νύμφην, οὕτως ὁ Θεὸς σου θέλει εὐφρανθῆ εἰς σέ. 6 Ἐπὶ τῶν τειχῶν σου, Ἱερουσαλήμ, κατέστησα φύλακας, οἵτινες ποτὲ δὲν θέλουσι σιωπᾷ οὔτε ἡμέραν οὔτε νύκτα· ὅσοι ἀνακαλεῖτε τὸν Κύριον, μή φυλάττετε σιωπήν.7 Καὶ μή δίδετε εἰς αὐτὸν ἀνάπαυσιν, ἑωσοῦ συστήσῃ καὶ ἑωσοῦ κάμῃ τὴν Ἱερουσαλήμ αἴνεσιν ἐπὶ τῆς γῆς.8 Ὁ Κύριος ὥμοσεν ἐπὶ τὴν δεξιὰν αὑτοῦ καὶ ἐπὶ τὸν βραχίονα τῆς δυνάμεως αὑτοῦ, δὲν θέλω δώσει πλέον τὸν σῖτόν σου τροφήν εἰς τοὺς ἐχθροὺς σου· καὶ οἱ υἱοὶ τοῦ ἀλλογενοῦς δὲν θέλουσι πίνει τὸν οἶνόν σου, διὰ τὸν ὁποῖον ἐμόχθησας·9 ἀλλ᾿ οἱ θερίζοντες θέλουσι τρώγει αὐτὸν καὶ αἰνεῖ τὸν Κύριον· καὶ οἱ τρυγῶντες θέλουσι πίνει αὐτὸν ἐν ταῖς αὐλαῖς τῆς ἁγιότητός μου. 10 Περάσατε, περάσατε διὰ τῶν πυλῶν· ἑτοιμάσατε τὴν ὁδὸν τοῦ λαοῦ· ἐπισκευάσατε, ἐπισκευάσατε τὴν ὁδόν· ἐκρίψατε τοὺς λίθους· ὑψώσατε σημαίαν πρὸς τοὺς λαούς.11 Ἰδού, ὁ Κύριος διεκήρυξεν ἕως τῶν ἄκρων τῆς γῆς, Εἴπατε πρὸς τὴν θυγατέρα τῆς Σιών, Ἰδού, ὁ Σωτήρ σου ἔρχεται· ἰδού, ὁ μισθὸς αὐτοῦ εἶναι μετ᾿ αὐτοῦ καὶ τὸ ἔργον αὐτοῦ ἐνώπιον αὐτοῦ.12 Καὶ θέλουσιν ὀνομάσει αὐτούς, Ὁ Ἃγιος λαός, Ὁ λελυτρωμένος τοῦ Κυρίου· καὶ σὺ θέλεις ὀνομασθῆ, Ἐπιζητουμένη, πόλις οὐκ ἐγκαταλελειμμένη.

12 Σπείρατε δι᾿ ἑαυτοὺς ἐν δικαιοσύνῃ, θερίσατε ἐν ἐλέει· ἀνοίξατε τὴν ἀφειμένην σας γῆν· διότι εἶναι καιρὸς νὰ ἐκζητήσητε τὸν Κύριον, ἑωσοῦ ἔλθῃ καὶ ἐπισταλάξῃ δικαιοσύνην ἐφ᾿ ὑμᾶς.

1 Ἐν δὲ τῷ δεκάτῳ πέμπτῳ ἔτει τῆς ἡγεμονίας Τιβερίου Καίσαρος, ὅτε ὁ Πόντιος Πιλάτος ἡγεμόνευε τῆς Ἰουδαίας, καὶ τετράρχης τῆς Γαλιλαίας ἦτο ὁ Ἡρώδης, Φίλιππος δὲ ὁ ἀδελφὸς αὐτοῦ τετράρχης τῆς Ἰτουραίας καὶ τῆς Τραχωνίτιδος χώρας, καὶ ὁ Λυσανίας τετράρχης τῆς Ἀβιληνῆς,2 ἐπὶ ἀρχιερέων Ἄννα καὶ Καϊάφα, ἔγεινε λόγος Θεοῦ πρὸς Ἰωάννην, τὸν υἱὸν τοῦ Ζαχαρίου, ἐν τῇ ἐρήμῳ,3 καὶ ἦλθεν εἰς πᾶσαν τὴν περίχωρον τοῦ Ἰορδάνου, κηρύττων βάπτισμα μετανοίας εἰς ἄφεσιν ἀμαρτιῶν, 4 ὡς εἶναι γεγραμμένον ἐν τῷ βιβλίῳ τῶν λόγων Ἡσαΐου τοῦ προφήτου, λέγοντος· Φωνή βοῶντος ἐν τῇ ἐρήμῳ, ἑτοιμάσατε τὴν ὁδὸν τοῦ Κυρίου, εὐθείας κάμετε τὰς τρίβους αὐτοῦ.5 πᾶσα φάραγξ θέλει γεμισθῆ καὶ πᾶν ὄρος καὶ βουνὸς θέλει ταπεινωθῆ, καὶ τὰ σκολιὰ θέλουσι γείνει εὐθέα καὶ αἱ τραχεῖαι ὁδοὶ ὁμαλαί,6 καὶ πᾶσα σὰρξ θέλει ἰδεῖ τὸ σωτήριον τοῦ Θεοῦ. 7 Ἔλεγε δὲ πρὸς τοὺς ὄχλους τοὺς ἐξερχομένους διὰ νὰ βαπτισθῶσιν ὑπ᾿ αὐτοῦ· Γεννήματα ἐχιδνῶν, τίς ἔδειξεν εἰς ἐσᾶς νὰ φύγητε ἀπὸ τῆς μελλούσης ὀργῆς;8 Κάμετε λοιπὸν καρποὺς ἀξίους τῆς μετανοίας, καὶ μή ἀρχίσητε νὰ λέγητε καθ᾿ ἑαυτούς, Πατέρα ἔχομεν τὸν Ἀβραάμ· διότι σᾶς λέγω ὅτι δύναται ὁ Θεὸς ἐκ τῶν λίθων τούτων νὰ ἀναστήσῃ τέκνα εἰς τὸν Ἀβραάμ.9 Ἤδη δὲ καὶ ἡ ἀξίνη κεῖται πρὸς τὴν ῥίζαν τῶν δένδρων· πᾶν λοιπὸν δένδρον μή κάμνον καρπὸν καλὸν ἐκκόπτεται καὶ εἰς πῦρ βάλλεται. 10 Καὶ ἤρώτων αὐτὸν οἱ ὄχλοι, λέγοντες· Τί λοιπὸν θέλομεν κάμει;11 Ἀποκριθεὶς δὲ λέγει πρὸς αὐτούς. Ὁ ἔχων δύο χιτῶνας ἄς μεταδώσῃ εἰς τὸν μή ἔχοντα, καὶ ὁ ἔχων τροφὰς ἄς κάμῃ ὁμοίως. 12 Ἦλθον δὲ καὶ τελῶναι διὰ νὰ βαπτισθῶσι, καὶ εἶπον πρὸς αὐτόν· Διδάσκαλε, τί θέλομεν κάμει;13 Ὁ δὲ εἶπε πρὸς αὐτούς· Μή εἰσπράττετε μηδὲν περισσότερον παρὰ τὸ διατεταγμένον εἰς ἐσᾶς. 14 Ἠρώτων δὲ αὐτὸν καὶ στρατιωτικοί, λέγοντες· Καὶ ἡμεῖς τί θέλομεν κάμει; Καὶ εἶπε πρὸς αὐτούς· Μή βιάσητε μηδένα μηδὲ συκοφαντήσητε, καὶ ἀρκεῖσθε εἰς τὰ σιτηρέσιά σας. 15 Ἐνῷ δὲ ἐπρόσμενεν ὁ λαός, καὶ διελογίζοντο πάντες ἐν ταῖς καρδίαις αὑτῶν περὶ τοῦ Ἰωάννου, μήποτε αὐτὸς εἶναι ὁ Χριστός,16 ἀπεκρίθη ὁ Ἰωάννης πρὸς πάντας, λέγων· Ἐγὼ μὲν σᾶς βαπτίζω ἐν ὕδατι· ἔρχεται ὅμως ὁ ἰσχυρότερός μου, τοῦ ὁποίου δὲν εἶμαι ἄξιος νὰ λύσω τὸ λωρίον τῶν ὑποδημάτων αὐτοῦ· αὐτὸς θέλει σᾶς βαπτίσει ἐν Πνεύματι Ἁγίῳ καὶ πυρί.17 Τοῦ ὁποίου τὸ πτυάριον εἶναι ἐν τῇ χειρὶ αὐτοῦ καὶ θέλει διακαθαρίσει τὸ ἁλώνιον αὑτοῦ, καὶ θέλει συνάξει τὸν σῖτον εἰς τὴν ἀποθήκην αὑτοῦ, τὸ δὲ ἄχυρον θέλει κατακαύσει ἐν πυρὶ ἀσβέστῳ.18 Καὶ ἄλλα πολλὰ προτρέπων εὐηγγελίζετο τὸν λαόν. 19 Ὁ δὲ Ἡρώδης ὁ τετράρχης, ἐλεγχόμενος ὑπ᾿ αὐτοῦ περὶ τῆς Ἡρωδιάδος, τῆς γυναικὸς Φιλίππου τοῦ ἀδελφοῦ αὐτοῦ, καὶ περὶ πάντων τῶν κακῶν ὅσα ἔπραξεν ὁ Ἡρώδης,20 προσέθεσε καὶ τοῦτο ἐπὶ πᾶσι καὶ κατέκλεισε τὸν Ἰωάννην ἐν τῇ φυλακῇ. 21 Ἀφοῦ δὲ ἐβαπτίσθη πᾶς ὁ λαός, βαπτισθέντος καὶ τοῦ Ἰησοῦ καὶ προσευχομένου, ἠνοίχθη ὁ οὐρανὸς22 καὶ κατέβη τὸ Πνεῦμα τὸ Ἃγιον ἐν σωματικῇ μορφῇ ὡς περιστερὰ ἐπ᾿ αὐτόν, καὶ ἔγεινε φωνή ἐκ τοῦ οὐρανοῦ, λέγουσα· Σὺ εἶσαι ὁ Υἱὸς μου ὁ ἀγαπητός, εἰς σὲ εὐηρεστήθην.

11 Εἶπε δέ· Ἄνθρωπός τις εἶχε δύο υἱούς.12 Καὶ εἶπεν ὁ νεώτερος αὐτῶν πρὸς τὸν πατέρα· Πάτερ, δὸς μοι τὸ ἀνῆκον μέρος τῆς περιουσίας. Καὶ διεμοίρασεν εἰς αὐτοὺς τὰ ὑπάρχοντα αὑτοῦ.13 Καὶ μετ᾿ ὀλίγας ἡμέρας συνάξας πάντα ὁ νεώτερος υἱός, ἀπεδήμησεν εἰς χώραν μακρὰν καὶ ἐκεῖ διεσκόρπισε τὴν περιουσίαν αὑτοῦ ζῶν ἀσώτως.14 Ἀφοῦ δὲ ἐδαπάνησε πάντα, ἔγεινε πεῖνα μεγάλη ἐν τῇ χώρᾳ ἐκείνῃ, καὶ αὐτὸς ἤρχισε νὰ στερῆται.15 Τότε ὑπῆγε καὶ προσεκολλήθη εἰς ἕνα τῶν πολιτῶν τῆς χώρας ἐκείνης, ὅστις ἔπεμψεν αὐτὸν εἰς τοὺς ἀγροὺς αὑτοῦ διὰ νὰ βόσκῃ χοίρους.16 Καὶ ἐπεθύμει νὰ γεμίσῃ τὴν κοιλίαν αὑτοῦ ἀπὸ τῶν ξυλοκεράτων, τὰ ὁποῖα ἔτρωγον οἱ χοῖροι, καὶ οὐδεὶς ἔδιδεν εἰς αὐτόν.17 Ἐλθὼν δὲ εἰς ἑαυτόν, εἶπε· Πόσοι μισθωτοὶ τοῦ πατρὸς μου περισσεύουσιν ἄρτον, καὶ ἐγὼ χάνομαι ὑπὸ τῆς πείνης.18 Σηκωθεὶς θέλω ὑπάγει πρὸς τὸν πατέρα μου καὶ θέλω εἰπεῖ πρὸς αὐτόν· Πάτερ, ἥμαρτον εἰς τὸν οὐρανὸν καὶ ἐνώπιόν σου·19 καὶ δὲν εἶμαι πλέον ἄξιος νὰ ὀνομασθῶ υἱὸς σου· κάμε με ὡς ἕνα τῶν μισθωτῶν σου. 20 Καὶ σηκωθεὶς ἦλθε πρὸς τὸν πατέρα αὑτοῦ. Ἐνῷ, δὲ ἀπεῖχεν ἔτι μακράν, εἶδεν αὐτὸν ὁ πατήρ αὐτοῦ καὶ ἐσπλαγχνίσθη, καὶ δραμὼν ἐπέπεσεν ἐπὶ τὸν τράχηλον αὐτοῦ καὶ κατεφίλησεν αὐτόν.21 εἶπε δὲ πρὸς αὐτὸν ὁ υἱός· Πάτερ, ἥμαρτον εἰς τὸν οὐρανὸν καὶ ἐνώπιόν σου, καὶ δὲν εἶμαι πλέον ἄξιος νὰ ὀνομασθῶ υἱὸς σου.22 Καὶ ὁ πατήρ εἶπε πρὸς τοὺς δούλους αὑτοῦ· Φέρετε ἔξω τὴν στολήν τὴν πρώτην καὶ ἐνδύσατε αὐτόν, καὶ δότε δακτυλίδιον εἰς τὴν χεῖρα αὐτοῦ καὶ ὑποδήματα εἰς τοὺς πόδας,23 καὶ φέροντες τὸν μόσχον τὸν σιτευτὸν σφάξατε, καὶ φαγόντες ἄς εὐφρανθῶμεν,24 διότι οὗτος ὁ υἱὸς μου νεκρὸς ἦτο καὶ ἀνέζησε, καὶ ἀπολωλὼς ἦτο καὶ εὑρέθη. Καὶ ἤρχισαν νὰ εὐφραίνωνται. 25 Ἦτο δὲ ὁ πρεσβύτερος αὐτοῦ υἱὸς ἐν τῷ ἀγρῷ· καὶ καθὼς ἐρχόμενος ἐπλησίασεν εἰς τὴν οἰκίαν, ἤκουσε συμφωνίαν καὶ χορούς,26 καὶ προσκαλέσας ἕνα τῶν δούλων, ἠρώτα τί εἶναι ταῦτα.27 Ὁ δὲ εἶπε πρὸς αὐτὸν ὅτι ὁ ἀδελφὸς σου ἦλθε· καὶ ἔσφαξεν ὁ πατήρ σου τὸν μόσχον τὸν σιτευτόν, διότι ἀπήλαυσεν αὐτὸν ὑγιαίνοντα.28 Καὶ ὠργίσθη καὶ δὲν ἤθελε νὰ εἰσέλθῃ. Ἐξῆλθε λοιπὸν ὁ πατήρ αὐτοῦ καὶ παρεκάλει αὐτόν.29 Ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπε πρὸς τὸν πατέρα· Ἰδού, τόσα ἔτη σὲ δουλεύω, καὶ ποτὲ ἐντολήν σου δὲν παρέβην, καὶ εἰς ἐμὲ οὐδὲ ἐρίφιον ἔδωκάς ποτε διὰ νὰ εὐφρανθῶ μετὰ τῶν φίλων μου.30 Ὅτε δὲ ὁ υἱὸς σου οὗτος, ὁ καταφαγὼν σου τὸν βίον μετὰ πορνῶν, ἦλθεν, ἔσφαξας δι᾿ αὐτὸν τὸν μόσχον τὸν σιτευτόν.31 Ὁ δὲ εἶπε πρὸς αὐτόν· Τέκνον, σὺ πάντοτε μετ᾿ ἐμοῦ εἶσαι, καὶ πάντα τὰ ἐμὰ σὰ εἶναι·32 ἔπρεπε δὲ νὰ εὐφρανθῶμεν καὶ νὰ χαρῶμεν, διότι ὁ ἀδελφὸς σου οὗτος νεκρὸς ἦτο καὶ ἀνέζησε, καὶ ἀπολωλὼς ἦτο καὶ εὑρέθη.