13 Ὅτε δὲ ἦλθεν ὁ Ἰησοῦς εἰς τὰ μέρη τῆς Καισαρείας τῆς Φιλίππου, ἠρώτα τοὺς μαθητὰς αὐτοῦ, λέγων· Τίνα με λέγουσιν οἱ ἄνθρωποι ὅτι εἶμαι ἐγὼ ὁ Υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου;14 Οἱ δὲ εἶπον· Ἄλλοι μὲν Ἰωάννην τὸν Βαπτιστήν, ἄλλοι δὲ Ἠλίαν καὶ ἄλλοι Ἱερεμίαν ἤ ἕνα τῶν προφητῶν.15 Λέγει πρὸς αὐτούς· Ἀλλὰ σεῖς τίνα με λέγετε ὅτι εἶμαι;16 Καὶ ἀποκριθεὶς ὁ Σίμων Πέτρος εἶπε· Σὺ εἶσαι ὁ Χριστὸς ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ τοῦ ζῶντος.17 Καὶ ἀποκριθεὶς ὁ Ἰησοῦς εἶπε πρὸς αὐτόν· Μακάριος εἶσαι, Σίμων, υἱὲ τοῦ Ἰωνᾶ, διότι σὰρξ καὶ αἷμα δὲν σοὶ ἀπεκάλυψε τοῦτο, ἀλλ᾿ ὁ Πατήρ μου ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς.18 Καὶ ἐγὼ δὲ σοὶ λέγω ὅτι σὺ εἶσαι Πέτρος, καὶ ἐπὶ ταύτης τῆς πέτρας θέλω οἰκοδομήσει τὴν ἐκκλησίαν μου, καὶ πύλαι ᾅδου δὲν θέλουσιν ἰσχύσει κατ᾿ αὐτῆς.19 Καὶ θέλω σοὶ δώσει τὰ κλειδία τῆς βασιλείας τῶν οὐρανῶν, καὶ ὅ, τι ἐὰν δέσῃς ἐπὶ τῆς γῆς, θέλει εἶσθαι δεδεμένον ἐν τοῖς οὐρανοῖς, καὶ ὅ, τι ἐὰν λύσῃς ἐπὶ τῆς γῆς, θέλει εἶσθαι λελυμένον ἐν τοῖς οὐρανοῖς.20 Τότε παρήγγειλεν εἰς τοὺς μαθητὰς αὑτοῦ νὰ μή εἴπωσι πρὸς μηδένα ὅτι αὐτὸς εἶναι Ἰησοῦς ὁ Χριστός. 21 Ἀπὸ τότε ἤρχισεν ὁ Ἰησοῦς νὰ δεικνύῃ εἰς τοὺς μαθητὰς αὑτοῦ ὅτι πρέπει νὰ ὑπάγῃ εἰς Ἱεροσόλυμα καὶ νὰ πάθῃ πολλὰ ἀπὸ τῶν πρεσβυτέρων καὶ ἀρχιερέων καὶ γραμματέων, καὶ νὰ θανατωθῇ, καὶ τὴν τρίτην ἡμέραν νὰ ἀναστηθῇ.22 Καὶ παραλαβὼν αὐτὸν ὁ Πέτρος κατ᾿ ἰδίαν ἤρχισε νὰ ἐπιτιμᾷ αὐτόν, λέγων· Γενοῦ ἵλεως εἰς σεαυτόν, Κύριε· δὲν θέλει γείνει τοῦτο εἰς σέ.23 Ἐκεῖνος δὲ στραφεὶς εἶπε πρὸς τὸν Πέτρον· Ὕπαγε ὀπίσω μου, Σατανᾶ· σκάνδαλόν μου εἶσαι· διότι δὲν φρονεῖς τὰ τοῦ Θεοῦ, ἀλλὰ τὰ τῶν ἀνθρώπων. 24 Τότε ὁ Ἰησοῦς εἶπε πρὸς τοὺς μαθητὰς αὑτοῦ· Ἐὰν τις θέλῃ νὰ ἔλθῃ ὀπίσω μου, ἄς ἀπαρνηθῇ ἑαυτὸν καὶ ἄς σηκώσῃ τὸν σταυρὸν αὑτοῦ καὶ ἄς μὲ ἀκολουθῇ.25 Διότι ὅστις θέλει νὰ σώσῃ τὴν ζωήν αὑτοῦ, θέλει ἀπολέσει αὐτήν· καὶ ὅστις ἀπολέσῃ τὴν ζωήν αὑτοῦ ἕνεκεν ἐμοῦ, θέλει εὑρεῖ αὐτήν.26 Ἐπειδή τί φελεῖται ἄνθρωπος ἐὰν τὸν κόσμον ὅλον κερδήσῃ, τὴν δὲ ψυχήν αὑτοῦ ζημιωθῇ; ἤ τί θέλει δώσει ἄνθρωπος εἰς ἀνταλλαγήν τῆς ψυχῆς αὑτοῦ;27 Διότι μέλλει ὁ Υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου νὰ ἔλθῃ ἐν τῇ δόξῃ τοῦ Πατρὸς αὑτοῦ μετὰ τῶν ἀγγέλων αὑτοῦ, καὶ τότε θέλει ἀποδώσει εἰς ἕκαστον κατὰ τὴν πρᾶξιν αὐτοῦ. 28 Ἀληθῶς σᾶς λέγω, εἶναί τινες τῶν ἐδὼ ἱσταμένων, οἵτινες δὲν θέλουσι γευθῆ θάνατον, ἑωσοῦ ἴδωσι τὸν Υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου ἐρχόμενον ἐν τῇ βασιλείᾳ αὐτοῦ

1 Ἐπλησίαζε δὲ ἡ ἐορτή τῶν ἀζύμων, λεγομένη Πάσχα.2 Καὶ ἐζήτουν οἱ ἀρχιερεῖς καὶ οἱ γραμματεῖς τὸ πῶς νὰ θανατώσωσιν αὐτὸν διότι ἐφοβοῦντο τὸν λαόν.3 Εἰσῆλθε δὲ ὁ Σατανᾶς εἰς τὸν Ἰούδαν τὸν ἐπονομαζόμενον Ἰσκαριώτην, ὄντα ἐκ τοῦ ἀριθμοῦ τῶν δώδεκα,4 καὶ ὑπῆγε καὶ συνελάλησε μετὰ τῶν ἀρχιερέων καὶ τῶν στρατηγῶν τὸ πῶς νὰ παραδώσῃ αὐτὸν εἰς αὐτούς.5 Καὶ ἐχάρησαν καὶ συνεφώνησαν νὰ δώσωσιν εἰς αὐτὸν ἀργύριον·6 καὶ ἔδωκεν ὑπόσχεσιν καὶ ἐζήτει εὐκαιρίαν νὰ παραδώσῃ αὐτὸν εἰς αὐτοὺς χωρὶς θορύβου. 7 Ἦλθε δὲ ἡ ἡμέρα τῶν ἀζύμων, καθ᾿ ἥν ἔπρεπε νὰ θυσιάσωσι τὸ πάσχα,8 καὶ ἀπέστειλε τὸν Πέτρον καὶ Ἰωάννην, εἰπών· Ὑπάγετε καὶ ἑτοιμάσατε εἰς ἡμᾶς τὸ πάσχα, διὰ νὰ φάγωμεν.9 Οἱ δὲ εἶπον πρὸς αὐτόν· Ποῦ θέλεις νὰ ἑτοιμάσωμεν;10 Ὁ δὲ εἶπε πρὸς αὐτούς· Ἰδού, ὅταν εἰσέλθητε εἰς τὴν πόλιν, θέλει σᾶς συναπαντήσει ἄνθρωπος βαστάζων σταμνίον ὕδατος· ἀκολουθήσατε αὐτὸν εἰς τὴν οἰκίαν ὅπου εἰσέρχεται.11 Καὶ θέλετε εἰπεῖ πρὸς τὸν οἰκοδεσπότην τῆς οἰκίας· Ὁ Διδάσκαλος σοὶ λέγει, Ποῦ εἶναι τὸ κατάλυμα, ὅπου θέλω φάγει τὸ πάσχα μετὰ τῶν μαθητῶν μου;12 καὶ ἐκεῖνος θέλει σᾶς δείξει ἀνώγεον μέγα ἐστρωμένον· ἐκεῖ ἑτοιμάσατε.13 Ἀφοῦ δὲ ὑπῆγον, εὗρον καθὼς εἶπε πρὸς αὐτούς, καὶ ἡτοίμασαν τὸ πάσχα.

La giustizia di Dio, Seconda lettera di Pietro Cap 2, 4 9 Theodore Karaiskos ITALIAN

22 Καὶ εὐθὺς ἠνάγκασεν ὁ Ἰησοῦς τοὺς μαθητὰς αὑτοῦ νὰ ἐμβῶσιν εἰς τὸ πλοῖον καὶ νὰ ὑπάγωσι πρὸ αὐτοῦ εἰς τὸ πέραν, ἑωσοῦ ἀπολύσῃ τοὺς ὄχλους.23 Καὶ ἀφοῦ ἀπέλυσε τοὺς ὄχλους, ἀνέβη εἰς τὸ ὄρος κατ᾿ ἰδίαν διὰ νὰ προσευχηθῇ. Καὶ ὅτε ἔγεινεν ἑσπέρα, ἦτο μόνος ἐκεῖ.24 Τὸ δὲ πλοῖον ἦτο ἤδη ἐν τῷ μέσῳ τῆς θαλάσσης, βασανιζόμενον ὑπὸ τῶν κυμάτων· διότι ἦτο ἐναντίος ὁ ἄνεμος.25 Ἐν δὲ τῇ τετάρτῃ φυλακῇ τῆς νυκτὸς ὑπῆγε πρὸς αὐτοὺς ὁ Ἰησοῦς, περιπατῶν ἐπὶ τὴν θάλασσαν.26 Καὶ ἰδόντες αὐτὸν οἱ μαθηταὶ ἐπὶ τὴν θάλασσαν περιπατοῦντα, ἐταράχθησαν, λέγοντες ὅτι φάντασμα εἶναι, καὶ ἀπὸ τοῦ φόβου ἔκραξαν.27 Εὐθὺς δὲ ἐλάλησε πρὸς αὐτοὺς ὁ Ἰησοῦς λέγων· Θαρσεῖτε, ἐγὼ εἶμαι· μή φοβεῖσθε.

1 Καὶ ἐξηγέρθη ὁ Ἰησοῦς πρωΐ· καὶ ἀνεχώρησαν ἐκ Σιττεὶμ καὶ ἦλθον ἕως τοῦ Ἰορδάνου, αὐτὸς καὶ πάντες οἱ υἱοὶ Ἰσραήλ, καὶ διενυκτέρευσαν ἐκεῖ πρὶν διαβῶσι.2 μετὰ δὲ τρεῖς ἡμέρας ἐπέρασαν διὰ μέσον τοῦ στρατοπέδου οἱ ἄρχοντες,3 καὶ προσέταξαν τὸν λαόν, λέγοντες, Ὅταν ἴδητε τὴν κιβωτὸν τῆς διαθήκης Κυρίου τοῦ Θεοῦ σας καὶ τοὺς ἱερεῖς τοὺς Λευΐτας βαστάζοντας αὐτήν, τότε σεῖς θέλετε κινηθῆ ἀπὸ τῶν τόπων σας καὶ ὑπάγει ὀπίσω αὐτῆς·4 πλήν ἄς ἦναι διάστημα μεταξὺ ὑμῶν καὶ ἐκείνης, ἕως δύο χιλιάδων πηχῶν κατὰ τὸ μέτρον, μή πλησιάσητε εἰς αὐτήν, διὰ νὰ γνωρίζητε τὴν ὁδὸν τὴν ὁποίαν πρέπει νὰ βαδίζητε· διότι δὲν ἐπεράσατε τὴν ὁδὸν ταύτην χθὲς καὶ προχθές.5 Καὶ εἶπεν ὁ Ἰησοῦς πρὸς τὸν λαόν, Καθαρίσθητε, διότι αὔριον θέλει κάμει ὁ Κύριος ἐν μέσῳ ὑμῶν θαυμάσια. 6 Καὶ εἶπεν ὁ Ἰησοῦς πρὸς τοὺς ἱερεῖς λέγων, Σήκωσατε τὴν κιβωτὸν τῆς διαθήκης καὶ προπορεύεσθε ἔμπροσθεν τοῦ λαοῦ. Καὶ ἐσήκωσαν τὴν κιβωτὸν τῆς διαθήκης καὶ ἐπορεύοντο ἔμπροσθεν τοῦ λαοῦ. 7 Καὶ εἶπε Κύριος πρὸς τὸν Ἰησοῦν, Ἐν τῇ ἡμέρᾳ ταύτῃ ἀρχίζω νὰ σὲ μεγαλύνω ἐνώπιον παντὸς τοῦ Ἰσραήλ· διὰ νὰ γνωρίσωσιν ὅτι, καθὼς ἤμην μετὰ τοῦ Μωϋσέως, θέλω εἶσθαι καὶ μετὰ σοῦ·8 σὺ λοιπὸν πρόσταξον τοὺς ἱερεῖς τοὺς βαστάζοντας τὴν κιβωτὸν τῆς διαθήκης, λέγων, Ὅταν φθάσητε εἰς τὸ χεῖλος τοῦ ὕδατος τοῦ Ἰορδάνου, θέλετε σταθῆ ἐν τῷ Ἰορδάνῃ. 9 Καὶ εἶπεν ὁ Ἰησοῦς πρὸς τοὺς υἱοὺς Ἰσραήλ, Προσέλθετε ἐνταῦθα καὶ ἀκούσατε τοὺς λόγους Κυρίου τοῦ Θεοῦ σας.10 Καὶ εἶπεν ὁ Ἰησοῦς, Ἐκ τούτου θέλετε γνωρίσει, ὅτι ὁ Θεὸς ὁ ζῶν εἶναι ἐν τῷ μέσῳ ὑμῶν, καὶ ὅτι κατὰ κράτος θέλει ἐξολοθρεύσει ἀπ᾿ ἔμπροσθέν σας τοὺς Χαναναίους καὶ τοὺς Χετταίους καὶ τοὺς Εὐαίους καὶ τοὺς Φερεζαίους καὶ τοὺς Γεργεσαίους καὶ τοὺς Ἀμορραίους καὶ τοὺς Ἰεβουσαίους·11 ἰδού, ἡ κιβωτὸς τῆς διαθήκης τοῦ Κυρίου πάσης τῆς γῆς προβαίνει ἔμπροσθέν σας εἰς τὸν Ἰορδάνην·12 καὶ τώρα ἐκλέξατε εἰς ἑαυτοὺς δώδεκα ἄνδρας ἀπὸ τῶν φυλῶν τοῦ Ἰσραήλ, ἀνὰ ἕνα ἄνδρα κατὰ φυλήν·13 καὶ καθὼς τὰ ἴχνη τῶν ποδῶν τῶν ἱερέων, τῶν βασταζόντων τὴν κιβωτὸν τοῦ Κυρίου, τοῦ Κυρίου πάσης τῆς γῆς, πατήσωσιν ἐν τοῖς ὕδασι τοῦ Ἰορδάνου, τὰ ὕδατα τοῦ Ἰορδάνου θέλουσι διακοπῆ, τὰ ὕδατα τὰ καταβαίνοντα ἄνωθεν, καὶ θέλουσι σταθῆ εἰς σωρὸν ἕνα. 14 Καὶ καθὼς ἐσηκώθη ὁ λαὸς ἐκ τῶν σκηνῶν αὑτῶν, διὰ νὰ διαβῶσι τὸν Ἰορδάνην, καὶ οἱ ἱερεῖς οἱ βαστάζοντες τὴν κιβωτὸν τῆς διαθήκης ἔμπροσθεν τοῦ λαοῦ,15 καὶ καθὼς ἦλθον οἱ βαστάζοντες τὴν κιβωτὸν ἕως τοῦ Ἰορδάνου, καὶ οἱ πόδες τῶν ἱερέων τῶν βασταζόντων τὴν κιβωτὸν ἐβράχησαν κατὰ τὸ χεῖλος τοῦ ὕδατος, διότι ὁ Ἰορδάνης πλημμυρεῖ καθ᾿ ὅλας τὰς ὄχθας αὑτοῦ πάσας τὰς ἡμέρας τοῦ θερισμοῦ,16 ἐστάθησαν τὰ ὕδατα τὰ καταβαίνοντα ἄνωθεν καὶ ὑψώθησαν εἰς ἕνα σωρὸν πολὺ μακράν, ἀπὸ τῆς πόλεως Ἀδάμ, ἥτις εἶναι εἰς τὰ πλάγια τῆς Ζαρετάν· τὰ δὲ καταβαίνοντα κάτω πρὸς τὴν θάλασσαν τῆς πεδιάδος, τὴν ἁλμυρὰν θάλασσαν, ἀποκοπέντα ἐξέλιπον· καὶ ὁ λαὸς ἐπέρασε κατέναντι τῆς Ἱεριχώ.17 Καὶ οἱ ἱερεῖς, οἱ βαστάζοντες τὴν κιβωτὸν τῆς διαθήκης τοῦ Κυρίου, ἵσταντο στερεοὶ ἐπὶ ξηρᾶς ἐν μέσῳ τοῦ Ἰορδάνου· καὶ πάντες οἱ Ἰσραηλῖται διέβαινον διὰ ξηρᾶς, ἑωσοῦ ἐτελείωσε πᾶς ὁ λαὸς διαβαίνων τὸν Ἰορδάνην.