1Ἐν τῇ ἐλευθερίᾳ λοιπόν, μὲ τὴν ὁπ οίαν ἠλευθέρωσεν ἡμᾶς ὁ Χριστός, μένετε σταθεροί, καὶ μή ὑποβληθῆτε πάλιν εἰς ζυγὸν δουλείας.

1 Ἀποκάλυψις Ἰησοῦ Χριστοῦ, τὴν ὁποίαν ἔδωκεν εἰς αὐτὸν ὁ Θεός, διὰ νὰ δείξῃ εἰς τοὺς δούλους αὑτοῦ ὅσα πρέπει νὰ γείνωσι ταχέως, καὶ ἐφανέρωσεν αὐτὰ ἀποστείλας διὰ τοῦ ἀγγέλου αὑτοῦ εἰς τὸν δοῦλον αὑτοῦ Ἰωάννην,2 ὅστις ἐμαρτύρησε τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ καὶ τὴν μαρτυρίαν τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ καὶ ὅσα εἶδε.3 Μακάριος ὁ ἀναγινώσκων καὶ οἱ ἀκούοντες τοὺς λόγους τῆς προφητείας καὶ φυλάττοντες τὰ γεγραμμένα ἐν αὐτῇ· διότι ὁ καιρὸς εἶναι πλησίον. 4 Ὁ Ἰωάννης πρὸς τὰς ἑπτὰ ἐκκλησίας τὰς ἐν τῇ Ἀσίᾳ· χάρις ὑμῖν καὶ εἰρήνη ἀπὸ τοῦ ὁ ὤν καὶ ὁ ἦν καὶ ὁ ἐρχόμενος· καὶ ἀπὸ τῶν ἑπτὰ πνευμάτων, τὰ ὁποῖα εἶναι ἐνώπιον τοῦ θρόνου αὐτοῦ,5 καὶ ἀπὸ τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, ὅστις εἶναι ὁ μάρτυς ὁ πιστός, ὁ πρωτότοκος ἐκ τῶν νεκρῶν καὶ ὁ ἄρχων τῶν βασιλέων τῆς γῆς. Εἰς τὸν ἀγαπήσαντα ἡμᾶς καὶ λούσαντα ἡμᾶς ἀπὸ τῶν ἁμαρτιῶν ἡμῶν μὲ τὸ αἷμα αὑτοῦ,6καὶ ὅστις ἔκαμεν ἡμᾶς βασιλεῖς καὶ ἱερεῖς εἰς τὸν Θεὸν καὶ Πατέρα αὑτοῦ, εἰς αὐτὸν εἴη ἡ δόξα καὶ τὸ κράτος εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων· ἀμήν. 7 Ἰδού, ἔρχεται μετὰ τῶν νεφελῶν, καὶ θέλει ἰδεῖ αὐτὸν πᾶς ὀφθαλμὸς καὶ ἐκεῖνοι οἵτινες ἐξεκέντησαν αὐτόν, καὶ θέλουσι θρηνήσει ἐπ᾿ αὐτὸν πᾶσαι αἱ φυλαὶ τῆς γῆς. Ναί, ἀμήν. 8 Ἐγὼ εἶμαι τὸ Α καὶ τὸ Ω, ἀρχή καὶ τέλος, λέγει ὁ Κύριος, ὁ ὤν καὶ ὁ ἦν καὶ ὁ ἐρχόμενος, ὁ παντοκράτωρ. 9 Ἐγὼ ὁ Ἰωάννης, ὁ καὶ ἀδελφὸς σας καὶ συγκοινωνὸς εἰς τὴν θλῖψιν καὶ εἰς τὴν βασιλείαν καὶ τὴν ὑπομονήν τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἤμην ἐν τῇ νήσῳ τῇ καλουμένῃ Πάτμῳ διὰ τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ καὶ διὰ τὴν μαρτυρίαν τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ.10 Κατὰ τὴν κυριακήν ἡμέραν ἦλθον εἰς ἔκστασιν πνευματικήν, καὶ ἤκουσα ὀπίσω μου φωνήν μεγάλην ὡς σάλπιγγος,11 ἥτις ἔλεγεν· Ἐγὼ εἶμαι τὸ Α καὶ τὸ Ω, ὁ πρῶτος καὶ ὁ ἔσχατος· καί, Ὅ, τι βλέπεις, γράψον εἰς βιβλίον καὶ πέμψον εἰς τὰς ἑπτὰ ἐκκλησίας, τὰς ἐν τῇ Ἀσίᾳ, εἰς Ἔφεσον καὶ εἰς Σμύρνην καὶ εἰς Πέργαμον καὶ εἰς Θυάτειρα καὶ εἰς Σάρδεις καὶ εἰς Φιλαδέλφειαν καὶ εἰς Λαοδίκειαν. 12 Καὶ ἐστράφην νὰ ἴδω τὴν φωνήν, ἥτις ἐλάλησε μετ᾿ ἐμοῦ· καὶ στραφεὶς εἶδον ἑπτὰ λυχνίας χρυσᾶς,13 καὶ ἐν μέσῳ τῶν ἑπτὰ λυχνιῶν εἶδον ἕνα ὅμοιον μὲ υἱὸν ἀνθρώπου, ἐνδεδυμένον ποδήρη χιτῶνα καὶ περιεζωσμένον πλησίον τῶν μαστῶν ζώνην χρυσήν.14 Ἡ δὲ κεφαλή αὐτοῦ καὶ αἱ τρίχες ἦσαν λευκαὶ καὶ ὡς μαλλίον λευκόν, ὡς χιών· καὶ οἱ ὀφθαλμοὶ αὐτοῦ ὡς φλὸξ πυρός,15 καὶ οἱ πόδες αὐτοῦ ὅμοιοι μὲ χαλκολίβανον, ὡς ἐν καμίνῳ πεπυρωμένοι, καὶ ἡ φωνή αὐτοῦ ὡς φωνή ὑδάτων πολλῶν,16 καὶ εἶχεν ἐν τῇ δεξιᾷ αὑτοῦ χειρὶ ἑπτὰ ἀστέρας, καὶ ἐκ τοῦ στόματος αὐτοῦ τοῦ ἐξήρχετο ῥομφαία δίστομος ὀξεῖα, καὶ ἡ ὄψις αὐτοῦ ἔλαμπεν ὡς ὁ ἥλιος λάμπει ἐν τῇ δυνάμει αὑτοῦ. 17 Καὶ ὅτε εἶδον αὐτόν, ἔπεσα πρὸς τοὺς πόδας αὐτοῦ ὡς νεκρός, καὶ ἐπέθηκε τὴν δεξιὰν αὑτοῦ χεῖρα ἐπ᾿ ἐμέ, λέγων μοι· Μή φοβοῦ· ἐγὼ εἶμαι ὁ πρῶτος καὶ ὁ ἔσχατος

1 Ὁ δὲ Μωϋσῆς ἔβοσκε τὰ πρόβατα τοῦ Ἰοθόρ, πενθεροῦ αὑτοῦ, ἱερέως τῆς Μαδιάμ· καὶ ἔφερε τὰ πρόβατα εἰς τὸ ὄπισθεν μέρος τῆς ἐρήμου καὶ ἦλθεν εἰς τὸ ὄρος τοῦ Θεοῦ, τὸ Χωρήβ.2 Ἐφάνη δὲ εἰς αὐτὸν ἄγγελος Κυρίου ἐν φλογὶ πυρὸς ἐκ μέσου τῆς βάτου· καὶ εἶδε καὶ ἰδού, ἡ βάτος ἐκαίετο ὑπὸ τοῦ πυρὸς καὶ ἡ βάτος δὲν κατεκαίετο.3 Καὶ εἶπεν ὁ Μωϋσῆς, Ἄς στρέψω καὶ ἄς παρατηρήσω τὸ μέγα τοῦτο θέαμα, διὰ τί ἡ βάτος δὲν κατακαίεται. 4 Καὶ ὡς εἶδεν ὁ Κύριος τὸν Μωϋσῆν ὅτι ἔστρεψε νὰ παρατηρήσῃ, ἐφώνησε πρὸς αὐτὸν ὁ Θεὸς ἐκ μέσου τῆς βάτου καὶ εἶπε, Μωϋσῆ, Μωϋσῆ. Ὁ δὲ εἶπεν, Ἰδού, ἐγώ. 5 Καὶ εἶπε, Μή πλησιάσῃς ἐδώ· λύσον τὰ ὑποδήματά σου ἐκ τῶν ποδῶν σου· διότι ὁ τόπος ἐπὶ τοῦ ὁποίου ἵστασαι εἶναι γῆ ἁγία.6 Καὶ εἶπε πρὸς αὐτόν, Ἐγὼ εἶμαι ὁ Θεὸς τοῦ πατρὸς σου, ὁ Θεὸς τοῦ Ἀβραάμ, Θεὸς τοῦ Ἰσαὰκ καὶ ὁ Θεὸς τοῦ Ἰακώβ. Ἔκρυψε δὲ τὸ πρόσωπον αὑτοῦ ὁ Μωϋσῆς· διότι ἐφοβεῖτο νὰ ἐμβλέψῃ εἰς τὸν Θεόν. 7 Καὶ εἶπεν ὁ Κύριος, Εἶδον, εἶδον τὴν ταλαιπωρίαν τοῦ λαοῦ μου τοῦ ἐν Αἰγύπτῳ καὶ ἤκουσα τὴν κραυγήν αὐτῶν ἐξ αἰτίας τῶν ἐργοδιωκτῶν αὐτῶν· διότι ἐγνώρισα τὴν ὀδύνην αὐτῶν·8 καὶ κατέβην διὰ νὰ ἐλευθερώσω αὐτοὺς ἐκ τῆς χειρὸς τῶν Αἰγυπτίων καὶ νὰ ἀναβιβάσω αὐτοὺς ἐκ τῆς γῆς ἐκείνης εἰς γῆν καλήν καὶ εὐρύχωρον, εἰς γῆν ῥέουσαν γάλα καὶ μέλι, εἰς τὸν τόπον τῶν Χαναναίων καὶ Χετταίων καὶ Ἀμορραίων καὶ Φερεζαίων καὶ Εὐαίων καὶ Ἰεβουσαίων·9 καὶ τώρα ἰδού, ἡ κραυγή τῶν υἱῶν Ἰσραήλ ἦλθεν εἰς ἐμέ· καὶ εἶδον ἔτι τὴν κατάθλιψιν, μὲ τὴν ὁποίαν οἱ Αἰγύπτιοι καταθλίβουσιν αὐτούς·10 ἐλθὲ λοιπὸν τώρα καὶ θέλω σὲ ἀποστείλει πρὸς τὸν Φαραώ, καὶ θέλεις ἐξαγάγει τὸν λαὸν μου τοὺς υἱοὺς Ἰσραήλ ἐξ Αἰγύπτου.

1 Καὶ εἶδον, ὅτε ἤνοιξε τὸ Ἀρνίον μίαν ἐκ τῶν σφραγίδων, καὶ ἤκουσα ἕν ἐκ τῶν τεσσάρων ζώων λέγον ὡς φωνήν βροντῆς· Ἔρχου καὶ βλέπε.2 Καὶ εἶδον, καὶ ἰδού, ἵππος λευκός· καὶ ὁ καθήμενος ἐπ᾿ αὐτὸν εἶχε τόξον· καὶ ἐδόθη εἰς αὐτὸν στέφανος, καὶ ἐξῆλθε νικῶν καὶ διὰ νὰ νικήσῃ. 3 Καὶ ὅτε ἤνοιξε τὴν δευτέραν σφραγίδα, ἤκουσα τὸ δεύτερον ζῶον λέγον· Ἔρχου καὶ βλέπε.4 Καὶ ἐξῆλθεν ἄλλος ἵππος κόκκινος, καὶ εἰς τὸν καθήμενον ἐπ᾿ αὐτὸν ἐδόθη νὰ σηκώσῃ τὴν εἰρήνην ἀπὸ τῆς γῆς, καὶ νὰ σφάξωσιν ἀλλήλους, καὶ ἐδόθη εἰς αὐτὸν μάχαιρα μεγάλη. 5 Καὶ ὅτε ἤνοιξε τὴν τρίτην σφραγίδα, ἤκουσα τὸ τρίτον ζῶον λέγον· Ἔρχου καὶ βλέπε. Καὶ εἶδον, καὶ ἰδού, ἵππος μέλας, καὶ ὁ καθήμενος ἐπ᾿ αὐτὸν εἶχε ζυγαρίαν ἐν τῇ χειρὶ αὑτοῦ.6 Καὶ ἤκουσα φωνήν ἐν μέσῳ τῶν τεσσάρων ζώων λέγουσαν· Μία χοίνιξ σίτου δι᾿ ἕν δηνάριον καὶ τρεῖς χοίνικες κριθῆς δι᾿ ἕν δηνάριον, καὶ τὸ ἔλαιον καὶ τὸν οἶνον μή βλάψῃς. 7 Καὶ ὅτε ἤνοιξε τὴν σφραγίδα τὴν τετάρτην, ἤκουσα φωνήν τοῦ τετάρτου ζώου λέγουσαν· Ἔρχου καὶ βλέπε.8 Καὶ εἶδον, καὶ ἰδού, ἵππος ὠχρός, καὶ ὁ καθήμενος ἐπάνω αὐτοῦ νομάζετο θάνατος, καὶ ὁ Ἃιδης ἠκολούθει μετ᾿ αὐτοῦ· καὶ ἐδόθη εἰς αὐτοὺς ἐξουσία ἐπὶ τὸ τέταρτον τῆς γῆς, νὰ θανατώσωσι μὲ ῥομφαίαν καὶ μὲ πεῖναν καὶ μὲ θάνατον καὶ μὲ τὰ θηρία τῆς γῆς. 9 Καὶ ὅτε ἤνοιξε τὴν πέμπτην σφραγίδα, εἶδον ὑποκάτω τοῦ θυσιαστηρίου τὰς ψυχὰς τῶν ἐσφαγμένων διὰ τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ καὶ διὰ τὴν μαρτυρίαν, τὴν ὁποίαν εἶχον.10 Καὶ ἔκραξαν μετὰ φωνῆς μεγάλης, λέγοντες· Ἕως πότε, ὦ Δέσποτα ἅγιε καὶ ἀληθινέ, δὲν κρίνεις καὶ ἐκδικεῖς τὸ αἷμα ἡμῶν ἀπὸ τῶν κατοικούντων ἐπὶ τῆς γῆς;11 Καὶ ἐδόθησαν εἰς ἕκαστον στολαὶ λευκαί, καὶ ἐρρέθη πρὸς αὐτοὺς νὰ ἀναπαυθῶσιν ἔτι ὀλίγον καιρόν, ἑωσοῦ συμπληρωθῶσι καὶ οἱ σύνδουλοι αὐτῶν καὶ οἱ ἀδελφοὶ αὐτῶν οἱ μέλλοντες νὰ φονευθῶσιν ὡς καὶ αὐτοί. 12 Καὶ εἶδον, ὅτε ἤνοιξε τὴν σφραγίδα τὴν ἕκτην, καὶ ἰδού, ἔγεινε σεισμὸς μέγας, καὶ ὁ ἥλιος ἔγεινε μέλας ὡς σάκκος τρίχινος καὶ ἡ σελήνη ἔγεινεν ὡς αἷμα,13 καὶ οἱ ἀστέρες τοῦ οὐρανοῦ ἔπεσαν εἰς τὴν γῆν, καθὼς ἡ συκῆ ῥίπτει τὰ ἄωρα σῦκα αὑτῆς, σειομένη ὑπὸ μεγάλου ἀνέμου,14 καὶ ὁ οὐρανὸς ἀπεχωρίσθη ὡς βιβλίον τυλιγμένον, καὶ πᾶν ὄρος καὶ νῆσος ἐκινήθησαν ἐκ τῶν τόπων αὑτῶν·15 καὶ οἱ βασιλεῖς τῆς γῆς καὶ οἱ μεγιστάνες καὶ οἱ πλούσιοι καὶ οἱ χιλίαρχοι καὶ οἱ δυνατοὶ καὶ πᾶς δοῦλος καὶ πᾶς ἐλεύθερος ἔκρυψαν ἑαυτοὺς εἰς τὰ σπήλαια καὶ εἰς τὰς πέτρας τῶν ὀρέων,16 καὶ λέγουσι πρὸς τὰ ὄρη καὶ πρὸς τὰς πέτρας· Πέσατε ἐφ᾿ ἡμᾶς καὶ κρύψατε ἡμᾶς ἀπὸ προσώπου τοῦ καθημένου ἐπὶ τοῦ θρόνου καὶ ἀπὸ τῆς ὀργῆς τοῦ Ἀρνίου,17 διότι ἦλθεν ἡ ἡμέρα ἡ μεγάλη τῆς ὀργῆς αὐτοῦ, καὶ τίς δύναται νὰ σταθῆ;

1 Τότε προεφήτευσαν ὁ προφήτης Ἀγγαῖος καὶ Ζαχαρίας ὁ υἱὸς τοῦ Ἰδδώ, πρὸς τοὺς Ἰουδαίους τοὺς ἐν Ἰουδαίᾳ καὶ Ἱερουσαλήμ, προφητεύοντες πρὸς αὐτοὺς ἐν ὀνόματι τοῦ Θεοῦ τοῦ Ἰσραήλ.2 Καὶ ἐσηκώθησαν Ζοροβάβελ ὁ υἱὸς τοῦ Σαλαθιήλ καὶ Ἰησοῦς ὁ υἱὸς τοῦ Ἰωσεδὲκ καὶ ἤρχισαν νὰ οἰκοδομῶσι τὸν οἶκον τοῦ Θεοῦ τὸν ἐν Ἱερουσαλήμ· καὶ μετ᾿ αὐτῶν οἱ προφῆται τοῦ Θεοῦ βοηθοῦντες αὐτούς. 3 Ἐν τούτῳ τῷ καιρῷ ἐλθόντες πρὸς αὐτοὺς Ταθναΐ, ὁ ἔπαρχος τῶν ἐντεῦθεν τοῦ ποταμοῦ, καὶ ὁ Σεθὰρ-βοσναΐ καὶ οἱ συνέταιροι αὐτῶν, εἶπον πρὸς αὐτοὺς οὕτω· Τίς προσέταξεν εἰς ἐσᾶς νὰ οἰκοδομῆτε τὸν οἶκον τοῦτον καὶ νὰ ἐγείρητε τοῦτον τὸν τοῖχον;4 Καὶ τότε εἴπομεν πρὸς αὐτοὺς ποῖα εἶναι τὰ ὀνόματα τῶν ἀνδρῶν, οἵτινες οἰκοδομοῦσι τὴν οἰκοδομήν ταύτην. 5 Ἀλλ᾿ ἐπὶ τοὺς πρεσβυτέρους τῶν Ἰουδαίων ἦτο ὁ ὀφθαλμὸς τοῦ Θεοῦ αὐτῶν, καὶ δὲν ἠδύναντο νὰ παύσωσιν αὐτούς, ἑωσοῦ ἔλθῃ ἡ ὑπόθεσις πρὸς τὸν Δαρεῖον· καὶ τότε ἔδωκαν ἀπόκρισιν δι᾿ ἐπιστολῆς περὶ τούτου. 6 Ἀντίγραφον τῆς ἐπιστολῆς, τὴν ὁποίαν Ταθναΐ, ὁ ἔπαρχος τῶν ἐντεῦθεν τοῦ ποταμοῦ, καὶ ὁ Σεθὰρ-βοσναΐ καὶ οἱ συνέταιροι αὐτοῦ οἱ Ἀφαρσαχαῖοι οἱ ἐντεῦθεν τοῦ ποταμοῦ, ἀπέστειλαν πρὸς Δαρεῖον τὸν βασιλέα.7 Ἀπέστειλαν ἐπιστολήν πρὸς αὐτόν, ἐν ᾗ ἦτο γεγραμμένον οὕτως· Εἰς τὸν Δαρεῖον τὸν βασιλέα, πᾶσα εἰρήνη. 8 Γνωστὸν ἔστω εἰς τὸν βασιλέα, ὅτι ὑπήγαμεν εἰς τὴν ἐπαρχίαν τῆς Ἰουδαίας πρὸς τὸν οἶκον τοῦ μεγάλου Θεοῦ, καὶ αὐτὸς οἰκοδομεῖται μὲ λίθους μεγάλους καὶ ἐντίθενται ξύλα εἰς τοὺς τοίχους, καὶ τὸ ἔργον τοῦτο προχωρεῖ ταχέως καὶ εὐοδοῦται εἰς τὰς χεῖρας αὐτῶν.9 Καὶ ἐρωτήσαντες ἐκείνους τοὺς πρεσβυτέρους, ἐλαλήσαμεν πρὸς αὐτοὺς οὕτω· Τίς προσέταξεν εἰς ἐσᾶς νὰ οἰκοδομῆτε τὸν οἶκον τοῦτον καὶ νὰ ἐγείρητε τοῦτον τὸν τοῖχον;10 Ἔτι καὶ τὰ ὀνόματα αὐτῶν ἠρωτήσαμεν, διὰ νὰ σοὶ φανερώσωμεν καὶ γράψωμεν πρὸς σὲ τὰ ὀνόματα τῶν ἀνδρῶν τῶν ἐπὶ κεφαλῆς αὐτῶν. 11 Καὶ ἀπεκρίθησαν πρὸς ἡμᾶς οὕτω, λέγοντες, Ἡμεῖς εἴμεθα οἱ δοῦλοι τοῦ Θεοῦ τοῦ οὐρανοῦ καὶ τῆς γῆς, καὶ οἰκοδομοῦμεν τὸν οἶκον τὸν πρὸ πολλῶν ἤδη ἐτῶν οἰκοδομηθέντα, τὸν ὁποῖον βασιλεὺς μέγας τοῦ Ἰσραήλ ᾠκοδόμησε καὶ ἀνήγειρεν·12 ἀφοῦ ὅμως οἱ πατέρες ἡμῶν παρώργισαν τὸν Θεὸν τοῦ οὐρανοῦ, παρέδωκεν αὐτοὺς εἰς τὴν χεῖρα τοῦ Ναβουχοδονόσορ, βασιλέως τῆς Βαβυλῶνος, τοῦ Χαλδαίου, καὶ κατέστρεψε τὸν οἶκον τοῦτον καὶ μετῴκισε τὸν λαὸν εἰς τὴν Βαβυλῶνα.13 Πλήν ἐν τῷ πρώτῳ ἔτει Κύρου τοῦ βασιλέως τῆς Βαβυλῶνος, ὁ βασιλεὺς Κῦρος ἔδωκε προσταγήν νὰ οἰκοδομηθῇ οὗτος ὁ οἶκος τοῦ Θεοῦ.14 Καὶ τὰ σκεύη ἔτι τὰ χρυσὰ καὶ ἀργυρὰ τοῦ οἴκου τοῦ Θεοῦ, τὰ ὁποῖα ὁ Ναβουχοδονόσορ ἔλαβεν ἐκ τοῦ ναοῦ τοῦ ἐν Ἱερουσαλήμ καὶ ἔφερεν αὐτὰ εἰς τὸν ναὸν τῆς Βαβυλῶνος, ταῦτα ὁ Κῦρος ὁ βασιλεὺς ἐσήκωσεν ἐκ τοῦ ναοῦ τῆς Βαβυλῶνος, καὶ παρεδόθησαν εἰς τὸν ὀνομαζόμενον Σασαβασσάρ, τὸν ὁποῖον εἶχε κάμει ἔπαρχον·15 καὶ εἶπε πρὸς αὐτόν, Λάβε τὰ σκεύη ταῦτα, ὕπαγε, φέρε αὐτὰ εἰς τὸν ναὸν τὸν ἐν Ἱερουσαλήμ, καὶ ὁ οἶκος τοῦ Θεοῦ ἄς οἰκοδομηθῇ ἐν τῷ τόπῳ αὑτοῦ.16 Τότε ἐλθὼν οὗτος ὁ Σασαβασσάρ ἔθεσε τὰ θεμέλια τοῦ οἴκου τοῦ Θεοῦ, τοῦ ἐν Ἱερουσαλήμ· καὶ ἀπ᾿ ἐκείνου τοῦ χρόνου ἕως τῆς σήμερον οἰκοδομεῖται καὶ δὲν ἐτελείωσε. 17 Τώρα λοιπόν, ἐὰν φαίνηται ἀρεστὸν εἰς τὸν βασιλέα, ἄς γείνῃ ἔρευνα ἐν τῷ θησαυροφυλακίῳ τοῦ βασιλέως τῷ ἐν Βαβυλῶνι, ἐὰν ἦναι ἀληθινὸν ὅτι ἐξεδόθη διαταγή παρὰ Κύρου τοῦ βασιλέως νὰ οἰκοδομηθῇ ὁ οἶκος οὗτος τοῦ Θεοῦ ἐν Ἱερουσαλήμ· καὶ ἄς ἀποστείλῃ ὁ βασιλεὺς πρὸς ἡμᾶς τὴν θέλησιν αὑτοῦ περὶ τούτου.