1 Καὶ πρὸς τὸν ἄγγελον τῆς ἐν Σάρδεσιν ἐκκλησίας γράψον· Ταῦτα λέγει ὁ ἔχων τὰ ἑπτὰ πνεύματα τοῦ Θεοῦ καὶ τοὺς ἑπτὰ ἀστέρας. Ἐξεύρω τὰ ἔργα σου, ὅτι τὸ ὄνομα ἔχεις ὅτι ζῇς καὶ εἶσαι νεκρός.2 Γίνου ἄγρυπνος καὶ στήριξον τὰ λοιπά, τὰ ὁποῖα μέλλουσι νὰ ἀποθάνωσι· διότι δὲν εὕρηκα τὰ ἔργα σου τέλεια ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ.3Ἐνθυμοῦ λοιπὸν πῶς ἔλαβες καὶ ἤκουσας, καὶ φύλαττε αὐτὰ καὶ μετανόησον. Ἐὰν λοιπὸν δὲν ἀγρυπνήσῃς, θέλω ἐλθεῖ ἐπὶ σὲ ὡς κλέπτης, καὶ δὲν θέλεις γνωρίσει ποίαν ὥραν θέλω ἐλθεῖ ἐπὶ σέ.

1 Καὶ θέλει ἐξέλθει ῥάβδος ἐκ τοῦ κορμοῦ τοῦ Ἰεσσαί, καὶ κλάδος θέλει ἀναβῆ ἐκ τῶν ῥιζῶν αὐτοῦ·2 καὶ τὸ πνεῦμα τοῦ Κυρίου θέλει ἀναπαυθῆ ἐπ᾿ αὐτόν, πνεῦμα σοφίας καὶ συνέσεως, πνεῦμα βουλῆς καὶ δυνάμεως, πνεῦμα γνώσεως καὶ φόβου τοῦ Κυρίου·3 καὶ θέλει κάμει αὐτὸν ὀξύνουν εἰς τὸν φόβον τοῦ Κυρίου, ὥστε δὲν θέλει κρίνει κατὰ τὴν θεωρίαν τῶν ὀφθαλμῶν αὑτοῦ οὐδὲ θέλει ἐλέγχει κατὰ τὴν ἀκρόασιν τῶν τίων αὑτοῦ·4 ἀλλ᾿ ἐν δικαιοσύνῃ θέλει κρίνει τοὺς πτωχούς, καὶ ἐν εὐθύτητι θέλει ὑπερασπίζεσθαι τοὺς ταπεινοὺς τῆς γῆς· καὶ θέλει πατάξει τὴν γῆν ἐν τῇ ῥάβδῳ τοῦ στόματος αὑτοῦ, καὶ διὰ τῆς πνοῆς τῶν χειλέων αὑτοῦ θέλει θανατόνει τὸν ἀσεβῆ. 5 Καὶ δικαιοσύνη θέλει εἶσθαι ἡ ζώνη τῆς ὀσφύος αὐτοῦ καὶ πίστις ἡ ζώνη τῶν πλευρῶν αὐτοῦ.

18 Τοῦ δὲ Ἰησοῦ Χριστοῦ ἡ γέννησις οὕτως ἦτο. Ἀφοῦ ἠρραβωνίσθη ἡ μήτηρ αὐτοῦ Μαρία μετὰ τοῦ Ἰωσήφ, πρὶν συνέλθωσιν, εὑρέθη ἐν γαστρὶ ἔχουσα ἐκ Πνεύματος Ἁγίου.19 Ἰωσήφ δὲ ὁ ἀνήρ αὐτῆς, δίκαιος ὤν καὶ μή θέλων νὰ θεατρίσῃ αὐτήν, θέλησε νὰ ἀπολύσῃ αὐτήν κρυφίως.20 Ἐνῷ δὲ αὐτὸς διελογίσθη ταῦτα, ἰδού, ἄγγελος Κυρίου ἐφάνη κατ᾿ ὄναρ εἰς αὐτόν, λέγων· Ἰωσήφ, υἱὲ τοῦ Δαβίδ, μή φοβηθῇς νὰ παραλάβῃς Μαριὰμ τὴν γυναῖκά σου· διότι τὸ ἐν αὐτῇ γεννηθὲν εἶναι ἐκ Πνεύματος Ἁγίου.21 Θέλει δὲ γεννήσει υἱὸν καὶ θέλεις καλέσει τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ἰησοῦν· διότι αὐτὸς θέλει σώσει τὸν λαὸν αὑτοῦ ἀπὸ τῶν ἁμαρτιῶν αὐτῶν. 22 Τοῦτο δὲ ὅλον ἔγεινε διὰ νὰ πληρωθῇ τὸ ῥηθὲν ὑπὸ τοῦ Κυρίου διὰ τοῦ προφήτου, λέγοντος· 23 Ἰδού, ἡ παρθένος θέλει συλλάβει καὶ θέλει γεννήσει υἱόν, καὶ θέλουσι καλέσει τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ἐμμανουήλ, τὸ ὁποῖον μεθερμηνευόμενον εἶναι, Μεθ᾿ ἡμῶν ὁ Θεός. 24 Ἐξεγερθεὶς δὲ ὁ Ἰωσήφ ἀπὸ τοῦ ὕπνου ἔκαμεν ὡς προσέταξεν αὐτὸν ὁ ἄγγελος Κυρίου καὶ παρέλαβε τὴν γυναῖκα αὑτοῦ,25 καὶ δὲν ἐγνώριζεν αὐτήν, ἑωσοῦ ἐγέννησε τὸν υἱὸν αὑτῆς τὸν πρωτότοκον καὶ ἐκάλεσε τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ἰησοῦν.

1 Καὶ ἐν ταῖς ἡμέραις καθ᾿ ἅς οἱ κριταὶ ἔκρινον, ἔγεινε πεῖνα ἐν τῇ γῇ. Καὶ ὑπῆγεν ἄνθρωπός τις ἀπὸ Βηθλεὲμ Ἰούδα νὰ παροικήσῃ ἐν γῇ Μωάβ, αὐτὸς καὶ ἡ γυνή αὐτοῦ καὶ οἱ δύο υἱοὶ αὐτοῦ.2 Τὸ δὲ ὄνομα τοῦ ἀνθρώπου ἦτο Ἐλιμέλεχ, καὶ τὸ ὄνομα τῆς γυναικὸς αὐτοῦ Ναομί, καὶ τὸ ὄνομα τῶν δύο υἱῶν αὐτοῦ Μααλὼν καὶ Χελαιών, Ἐφραθαῖοι ἐκ Βηθλεὲμ Ἰούδα. Καὶ ἦλθον εἰς γῆν Μωὰβ καὶ ἦσαν ἐκεῖ.3 Καὶ ἀπέθανεν Ἐλιμέλεχ ὁ ἀνήρ τῆς Ναομί· καὶ ἔμεινεν αὐτή καὶ οἱ δύο υἱοὶ αὐτῆς.4 Καὶ οὗτοι ἔλαβον εἰς ἑαυτοὺς γυναῖκας Μωαβίτιδας· τὸ ὄνομα τῆς μιᾶς Ὀρφὰ καὶ τὸ ὄνομα τῆς ἄλλης Ῥούθ· καὶ κατῴκησαν ἐκεῖ ἕως δέκα ἔτη.5 Ἀπέθανον δὲ ἀμφότεροι, ὁ Μααλὼν καὶ ὁ Χελαιών· καὶ ἐστερήθη ἡ γυνή τῶν δύο υἱῶν αὑτῆς καὶ τοῦ ἀνδρὸς αὑτῆς. 6 Τότε ἐσηκώθη αὐτή καὶ αἱ νύμφαι αὐτῆς καὶ ἐπέστρεψαν ἐκ τῆς γῆς Μωάβ· διότι ἤκουσεν ἐν γῇ Μωάβ, ὅτι ἐπεσκέφθη ὁ Κύριος τὸν λαὸν αὑτοῦ δίδων εἰς αὐτοὺς ἄρτον.7Καὶ ἐξῆλθεν ἐκ τοῦ τόπου ὅπου ἦτο, καὶ αἱ δύο νύμφαι αὐτῆς μετ᾿ αὐτῆς καὶ ἐπορεύοντο τὴν ὁδὸν διὰ νὰ ἐπιστρέψωσιν εἰς γῆν Ἰούδα. 8 Εἶπε δὲ ἡ Ναομὶ πρὸς τὰς δύο νύμφας αὑτῆς, Ὑπάγετε, ἐπιστρέψατε ἑκάστη εἰς τὸν οἶκον τῆς μητρὸς αὑτῆς. Ὁ Κύριος νὰ κάμῃ ἔλεος εἰς ἐσᾶς, καθὼς σεῖς ἐκάμετε εἰς τοὺς ἀποθανόντας καὶ εἰς ἐμέ· 9 ὁ Κύριος νὰ σᾶς δώσῃ νὰ εὕρητε ἀνάπαυσιν, ἑκάστη ἐν τῷ οἴκῳ τοῦ ἀνδρὸς αὑτῆς. Καὶ ἐφίλησεν αὐτάς· καὶ αὐταὶ ὕψωσαν τὴν φωνήν αὑτῶν καὶ ἔκλαυσαν.10 Καὶ εἶπον πρὸς αὐτήν, Οὐχί· ἀλλὰ μετὰ σοῦ θέλομεν ἐπιστρέψει εἰς τὸν λαὸν σου. 11 Καὶ εἶπεν ἡ Ναομί, Ἐπιστρέψατε, θυγατέρες μου· διὰ τί νὰ ἔλθητε μετ᾿ ἐμοῦ; μήπως ἔχω ἔτι υἱοὺς ἐν τῇ κοιλίᾳ μου, διὰ νὰ γείνωσιν ἄνδρες σας;12 ἐπιστρέψατε, θυγατέρες μου, ὑπάγετε· διότι ἐγήρασα καὶ δὲν εἶμαι διὰ ἄνδρα· ἐὰν ἔλεγον, Ἔχω ἐλπίδα, ἐὰν μάλιστα ὑπανδρευόμην ταύτην τὴν νύκτα καὶ ἐγέννων ἔτι υἱούς,13 σεῖς ἠθέλετε προσμένει αὐτοὺς ἑωσοῦ μεγαλώσωσιν; ἠθέλετε δι᾿ αὐτοὺς ἀναβάλει τὸ νὰ ὑπανδρευθῆτε; μή, θυγατέρες μου· ἐπειδή ἐπικράνθην πολὺ πλέον παρὰ σεῖς, ὅτι ἡ χεὶρ τοῦ Κυρίου ἐξῆλθε κατ᾿ ἐμοῦ. 14 Ἐκεῖναι δὲ ὕψωσαν τὴν φωνήν αὑτῶν καὶ ἔκλαυσαν πάλιν· καὶ κατεφίλησεν ἡ Ὀρφὰ τὴν πενθερὰν αὑτῆς· ἡ δὲ Ῥοὺθ ἐπροσκολλήθη εἰς αὐτήν.15 Καὶ εἶπεν ἡ Ναομί, Ἰδού, ἡ σύννυμφός σου ἐπέστρεψε πρὸς τὸν λαὸν αὑτῆς καὶ πρὸς τοὺς θεοὺς αὑτῆς· ἐπίστρεψον καὶ σὺ κατόπιν τῆς συννύμφου σου. 16 Ἀλλ᾿ ἡ Ῥοὺθ εἶπε, Μή μὲ ἀνάγκαζε νὰ σὲ ἀφήσω, διὰ νὰ ἀναχωρήσω ἀπ᾿ ὄπισθέν σου· διότι ὅπου ἄν σὺ ὑπάγῃς, καὶ ἐγὼ θέλω ὑπάγει· καὶ ὅπου ἄν σὺ παραμείνῃς, καὶ ἐγὼ θέλω παραμείνει· ὁ λαὸς σου, λαὸς μου, καὶ ὁ Θεὸς σου, Θεὸς μου·17 ὅπου ἄν ἀποθάνῃς, θέλω ἀποθάνει καὶ ἐκεῖ θέλω ταφῆ· οὕτω νὰ κάμῃ ὁ Κύριος εἰς ἐμὲ καὶ οὕτω νὰ προσθέσῃ, ἐὰν ἄλλο τι παρὰ τὸν θάνατον χωρίσῃ ἐμὲ ἀπὸ σοῦ. 18 Ἰδοῦσα δὲ ἡ Ναομὶ ὅτι αὐτή διϊσχυρίζετο νὰ ὑπάγῃ μετ᾿ αὐτῆς, ἔπαυσε νὰ λαλῇ πρὸς αὐτήν.19 Περιεπάτησαν δὲ ἀμφότεραι, ἑωσοῦ ἔφθασαν εἰς Βηθλεέμ. Καὶ ὅτε ἔφθασαν εἰς Βηθλεέμ, πᾶσα ἡ πόλις συνεκινήθη δι᾿ αὐτάς, καὶ αἱ γυναῖκες ἔλεγον, Αὕτη εἶναι ἡ Ναομί; 20 Καὶ αὐτή εἶπε πρὸς αὐτάς, Μή με ὀνομάζετε Ναομί· ὀνομάζετέ με Μαρά· διότι ὁ Παντοδύναμος μὲ ἐπίκρανε σφόδρα·21 ἐγὼ πλήρης ἀνεχώρησα, καὶ κενήν ἐπανήγαγέ με ὁ Κύριος· διὰ τί μὲ ὀνομάζετε Ναομί, ἀφοῦ ὁ Κύριος ἐμαρτύρησε κατ᾿ ἐμοῦ καὶ ὁ Παντοδύναμος μὲ κατέθλιψεν; 22 Ἐπέστρεψε λοιπὸν ἡ Ναομί, καὶ μετ᾿ αὐτῆς Ῥοὺθ ἡ Μωαβίτις ἡ νύμφη αὐτῆς ἐλθοῦσα ἐκ γῆς Μωάβ· καὶ αὗται ἔφθασαν εἰς Βηθλεὲμ ἐν τῇ ἀρχῇ τοῦ θερισμοῦ τῶν κριθῶν.

22 Καὶ εὐθὺς ἠνάγκασεν ὁ Ἰησοῦς τοὺς μαθητὰς αὑτοῦ νὰ ἐμβῶσιν εἰς τὸ πλοῖον καὶ νὰ ὑπάγωσι πρὸ αὐτοῦ εἰς τὸ πέραν, ἑωσοῦ ἀπολύσῃ τοὺς ὄχλους.23 Καὶ ἀφοῦ ἀπέλυσε τοὺς ὄχλους, ἀνέβη εἰς τὸ ὄρος κατ᾿ ἰδίαν διὰ νὰ προσευχηθῇ. Καὶ ὅτε ἔγεινεν ἑσπέρα, ἦτο μόνος ἐκεῖ.24 Τὸ δὲ πλοῖον ἦτο ἤδη ἐν τῷ μέσῳ τῆς θαλάσσης, βασανιζόμενον ὑπὸ τῶν κυμάτων· διότι ἦτο ἐναντίος ὁ ἄνεμος.25 Ἐν δὲ τῇ τετάρτῃ φυλακῇ τῆς νυκτὸς ὑπῆγε πρὸς αὐτοὺς ὁ Ἰησοῦς, περιπατῶν ἐπὶ τὴν θάλασσαν.26 Καὶ ἰδόντες αὐτὸν οἱ μαθηταὶ ἐπὶ τὴν θάλασσαν περιπατοῦντα, ἐταράχθησαν, λέγοντες ὅτι φάντασμα εἶναι, καὶ ἀπὸ τοῦ φόβου ἔκραξαν.27 Εὐθὺς δὲ ἐλάλησε πρὸς αὐτοὺς ὁ Ἰησοῦς λέγων· Θαρσεῖτε, ἐγὼ εἶμαι· μή φοβεῖσθε.28 Ἀποκριθεὶς δὲ πρὸς αὐτὸν ὁ Πέτρος εἶπε· Κύριε, ἐὰν ἦσαι σύ, πρόσταξόν με νὰ ἔλθω πρὸς σὲ ἐπὶ τὰ ὕδατα.29 Ὁ δὲ εἶπεν, Ἐλθέ. Καὶ καταβὰς ἀπὸ τοῦ πλοίου ὁ Πέτρος περιεπάτησεν ἐπὶ τὰ ὕδατα, διὰ νὰ ἔλθῃ πρὸς τὸν Ἰησοῦν.30 Βλέπων ὅμως τὸν ἄνεμον δυνατὸν ἐφοβήθη, καὶ ἀρχίσας νὰ καταποντίζηται, ἔκραξε λέγων· Κύριε, σῶσόν με.31 Καὶ εὐθὺς ὁ Ἰησοῦς ἐκτείνας τὴν χεῖρα ἐπίασεν αὐτὸν καὶ λέγει πρὸς αὐτόν· Ὀλιγόπιστε, εἰς τί ἐδίστασας;32 Καὶ ἀφοῦ εἰσῆλθον εἰς τὸ πλοῖον, ἔπαυσεν ὁ ἄνεμος·33 οἱ δὲ ἐν τῷ πλοίῳ ἐλθόντες προσεκύνησαν αὐτόν, λέγοντες· Ἀληθῶς Θεοῦ Υἱὸς εἶσαι.