1Ὅτε ὁ Ἐφραΐμ ἐλάλει ἐν τρόμῳ, αὐτὸς ὑψώθη ἐν τῷ Ἰσραήλ· ὅτε δὲ ἡμάρτησε περὶ τοῦ Βάαλ, τότε ἐτελεύτησε.2 Καὶ τώρα ἁμαρτάνουσιν ἐπὶ μᾶλλον καὶ μᾶλλον καὶ ἔκαμον εἰς ἑαυτοὺς χωνευτὰ ἐκ τοῦ ἀργυρίου αὑτῶν, εἴδωλα κατὰ τὴν φαντασίαν αὑτῶν, πάντα ταῦτα ἔργον τεχνιτῶν· αὐτοὶ λέγουσι περὶ αὐτῶν, οἱ ἄνθρωποι οἱ θυσιάζοντες ἄς φιλήσωσι τοὺς μόσχους.3 Διὰ τοῦτο θέλουσιν εἶσθαι ὡς νεφέλη πρωϊνή καὶ ὡς δρόσος ἐωθινή διαβαίνουσα, ὡς λεπτὸν ἄχυρον ἐκφυσώμενον ἐκ τοῦ ἁλωνίου καὶ ὡς καπνὸς ἐκ τῆς καπνοδόχου. 4 Ἀλλ᾿ ἐγὼ εἶμαι Κύριος ὁ Θεὸς σου ἐκ γῆς Αἰγύπτου· καὶ ἄλλον θεὸν πλήν ἐμοῦ δὲν θέλεις γνωρίσει· διότι δὲν ὑπάρχει ἄλλος σωτήρ ἐκτὸς ἐμοῦ.5 Ἐγὼ σὲ ἐγνώρισα ἐν τῇ ἐρήμῳ, ἐν γῇ ἀνύδρῳ.6 Κατὰ τὰς βοσκὰς αὐτῶν, οὕτως ἐχορτάσθησαν· ἐχορτάσθησαν, καὶ ὑψώθη ἡ καρδία αὐτῶν· διὰ τοῦτο μὲ ἐλησμόνησαν.7 Ὅθεν θέλω εἶσθαι εἰς αὐτοὺς ὡς λέων· ὡς πάρδαλις ἐν ὁδῷ θέλω παραμονεύει αὐτούς.8 Θέλω ἀπαντήσει αὐτοὺς ὡς ἄρκτος στερηθεῖσα τῶν τέκνων αὑτῆς, καὶ θέλω διασπαράξει τὸ περίφραγμα τῆς καρδίας αὐτῶν καὶ καταφάγει αὐτοὺς ἐκεῖ ὡς λέων· θηρίον ἄγριον θέλει διασπαράξει αὐτούς. 9 Ἀπωλέσθης, Ἰσραήλ· πλήν ἐν ἐμοὶ εἶναι ἡ βοήθειά σου.10 Ποῦ εἶναι ὁ βασιλεὺς σου; ποῦ; ἄς σὲ σώσῃ τώρα ἐν πάσαις σου ταῖς πόλεσι· καὶ ποῦ οἱ κριταὶ σου, περὶ τῶν ὁποίων εἶπας, Δὸς μοι βασιλέα καὶ ἄρχοντας;11 Σοὶ ἔδωκα βασιλέα ἐν τῷ θυμῷ μου καὶ ἀφῄρεσα αὐτὸν ἐν τῇ ὀργῇ μου. 12 Ἡ ἀνομία τοῦ Ἐφραΐμ εἶναι περιδεδεμένη· ἡ ἁμαρτία αὐτοῦ ἀποτεταμιευμένη.13 Πόνοι τικτούσης θέλουσιν ἐλθεῖ ἐπ᾿ αὐτόν· εἶναι υἱὸς ἀσύνετος· διότι δὲν εἶναι καιρὸς νὰ στέκηται ἐν τῷ ἀνοίγματι τῆς μήτρας.14 Ἐκ χειρὸς ᾅδου θέλω ἐλευθερώσει αὐτούς, ἐκ θανάτου θέλω σώσει αὐτούς. Ποῦ εἶναι, θάνατε, ὁ ὄλεθρός σου; ποῦ, δη, ἡ φθορὰ σου; ἡ μεταμέλεια θέλει κρύπτεσθαι ἀπὸ τῶν ὀφθαλμῶν μου. 15 Ἄν καὶ οὗτος ἐστάθη καρποφόρος μεταξὺ τῶν ἀδελφῶν αὑτοῦ, ἀνατολικὸς ἄνεμος ὅμως θέλει ἐλθεῖ, ὁ ἄνεμος τοῦ Κυρίου θέλει ἀναβῆ ἀπὸ τῆς ἐρήμου, καὶ αἱ βρύσεις αὐτοῦ θέλουσιν ἐκλείψει καὶ θέλει καταξηρανθῆ ἡ πηγή αὐτοῦ· οὗτος θέλει ἀφαρπάσει τὸν θησαυρὸν πάντων τῶν ἐπιθυμητῶν αὐτοῦ σκευῶν.16 Ἡ Σαμάρεια θέλει ἀφανισθῆ, διότι ἀπεστάτησε κατὰ τοῦ Θεοῦ αὑτῆς· θέλουσι πέσει ἐν ῥομφαίᾳ· τὰ θηλάζοντα νήπια αὐτῶν θέλουσι συντριφθῆ, καὶ αἱ ἐγκυμονοῦσαι αὐτῶν θέλουσι διασχισθῆ.

6Διότι οὕτω λέγει ὁ Κύριος τῶν δυνάμεων· Ἔτι ἅπαξ μετ᾿ ὀλίγον ἐγὼ θέλω σείσει τὸν οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν καὶ τὴν θάλασσαν καὶ τὴν ξηράν.7 Καὶ θέλω σείσει πάντα τὰ ἔθνη, καὶ θέλει ἐλθεῖ ὁ ἐκλεκτὸς πάντων τῶν ἐθνῶν, καὶ θέλω ἐμπλήσει τὸν οἶκον τοῦτον δόξης, λέγει ὁ Κύριος τῶν δυνάμεων.8 Ἐμοῦ εἶναι τὸ ἀργύριον καὶ ἐμοῦ τὸ χρυσίον, λέγει ὁ Κύριος τῶν δυνάμεων.9 Ἡ δόξα τοῦ ἐσχάτου τούτου οἴκου θέλει εἶσθαι μεγαλητέρα τῆς τοῦ πρώτου, λέγει ὁ Κύριος τῶν δυνάμεων· καὶ ἐν τῷ τόπῳ τούτῳ θέλω δώσει εἰρήνην, λέγει ὁ Κύριος τῶν δυνάμεων.

19 Ἦτο δὲ ἄνθρωπός τις πλούσιος καὶ ἐνεδύετο πορφύραν καὶ στολήν βυσσίνην, εὐφραινόμενος καθ᾿ ἡμέραν μεγαλοπρεπῶς.20 Ἦτο δὲ πτωχὸς τις ὀνομαζόμενος Λάζαρος, ὅστις ἔκειτο πεπληγωμένος πλησίον τῆς πύλης αὐτοῦ21 καὶ ἐπεθύμει νὰ χορτασθῇ ἀπὸ τῶν ψιχίων τῶν πιπτόντων ἀπὸ τῆς τραπέζης τοῦ πλουσίου· ἀλλὰ καὶ οἱ κύνες ἐρχόμενοι ἔγλειφον τὰς πληγὰς αὐτοῦ.22 Ἀπέθανε δὲ ὁ πτωχὸς καὶ ἐφέρθη ὑπὸ τῶν ἀγγέλων εἰς τὸν κόλπον τοῦ Ἀβραάμ· ἀπέθανε δὲ καὶ ὁ πλούσιος καὶ ἐτάφη.23 Καὶ ἐν τῷ ᾅδῃ ὑψώσας τοὺς ὀφθαλμοὺς αὑτοῦ, ἐνῷ ἦτο ἐν βασάνοις, βλέπει τὸν Ἀβραὰμ ἀπὸ μακρόθεν καὶ τὸν Λάζαρον ἐν τοῖς κόλποις αὐτοῦ.24 Καὶ αὐτὸς φωνάξας εἶπε· Πάτερ Ἀβραάμ, ἐλέησόν με καὶ πέμψον τὸν Λάζαρον, διὰ νὰ βάψῃ τὸ ἄκρον τοῦ δακτύλου αὑτοῦ εἰς ὕδωρ καὶ νὰ καταδροσίσῃ τὴν γλῶσσάν μου, διότι βασανίζομαι ἐν τῇ φλογὶ ταύτῃ·25 εἶπε δὲ ὁ Ἀβραάμ· Τέκνον, ἐνθυμήθητι ὅτι ἀπέλαβες σὺ τὰ ἀγαθὰ σου ἐν τῇ ζωῇ σου, καὶ ὁ Λάζαρος ὁμοίως τὰ κακά· τώρα οὗτος μὲν παρηγορεῖται, σὺ δὲ βασανίζεσαι·26 καὶ ἐκτὸς τούτων πάντων, μεταξὺ ἡμῶν καὶ ὑμῶν χάσμα μέγα εἶναι ἐστηριγμένον, ὥστε οἱ θέλοντες νὰ διαβῶσιν ἐντεῦθεν πρὸς ἐσᾶς νὰ μή δύνανται, μηδὲ οἱ ἐκεῖθεν νὰ διαπερῶσι πρὸς ὑμᾶς.27 Εἶπε δέ· Παρακαλῶ σε λοιπόν, πάτερ, νὰ πέμψῃς αὐτὸν εἰς τὸν οἶκον τοῦ πατρὸς μου·28 διότι ἔχω πέντε ἀδελφούς· διὰ νὰ μαρτυρήσῃ εἰς αὐτούς, ὥστε νὰ μή ἔλθωσι καὶ αὐτοὶ εἰς τὸν τόπον τοῦτον τῆς βασάνου.29 Λέγει πρὸς αὐτὸν ὁ Ἀβραάμ, Ἔχουσι τὸν Μωϋσῆν καὶ τοὺς προφήτας· ἄς ἀκούσωσιν αὐτούς.30 Ὁ δὲ εἶπεν· Οὐχί, πάτερ Ἀβραάμ, ἀλλ᾿ ἐὰν τις ἀπὸ νεκρῶν ὑπάγῃ πρὸς αὐτούς, θέλουσι μετανοήσει.31 Εἶπε δὲ πρὸς αὐτόν· Ἐὰν τὸν Μωϋσῆν καὶ τοὺς προφήτας δὲν ἀκούωσιν, οὐδὲ ἐὰν τις ἀναστηθῇ ἐκ νεκρῶν θέλουσι πεισθῆ.