1 Καὶ ἦλθον οἱ ἄνδρες τῆς Κιριὰθ-ἰαρείμ, καὶ ἀνεβίβασαν τὴν κιβωτὸν τοῦ Κυρίου καὶ ἔφεραν αὐτήν εἰς τὸν οἶκον τοῦ Ἀβιναδάβ ἐπὶ τὸν λόφον, καὶ Ἐλεάζαρ τὸν υἱὸν αὐτοῦ καθιέρωσαν, διὰ νὰ φυλάττῃ τὴν κιβωτὸν τοῦ Κυρίου.2 Καὶ ἀφ᾿ ἧς ἡμέρας ἐτέθη ἡ κιβωτὸς ἐν Κιριὰθ-ἰαρείμ, παρῆλθε καιρὸς πολύς· καὶ ἔγειναν εἴκοσι ἔτη· καὶ πᾶς ὁ οἶκος Ἰσραήλ ἐστέναζεν, ἀναζητῶν τὸν Κύριον. 3 Καὶ εἶπε Σαμουήλ πρὸς πάντα τὸν οἶκον Ἰσραήλ, λέγων, Ἐὰν σεῖς ἐπιστρέφητε ἐξ ὅλης ὑμῶν τῆς καρδίας πρὸς τὸν Κύριον, ἀποβάλετε ἐκ μέσου ὑμῶν τοὺς θεοὺς τοὺς ἀλλοτρίους καὶ τὰς Ἀσταρώθ, καὶ ἑτοιμάσατε τὰς καρδίας ὑμῶν πρὸς τὸν Κύριον καὶ αὐτὸν μόνον λατρεύετε· καὶ θέλει ἐλευθερώσει ὑμᾶς ἐκ χειρὸς τῶν Φιλισταίων.4 Τότε ἀπέβαλον οἱ υἱοὶ Ἰσραήλ τοὺς Βααλεὶμ καὶ τὰς Ἀσταρὼθ καὶ ἐλάτρευσαν τὸν Κύριον μόνον.5 Καὶ εἶπε Σαμουήλ, Συνάξατε πάντα τὸν Ἰσραήλ εἰς Μισπά, καὶ θέλω προσευχηθῆ ὑπὲρ ὑμῶν πρὸς τὸν Κύριον. 6 Καὶ συνήχθησαν ὁμοῦ εἰς Μισπά, καὶ ἤντλησαν ὕδωρ καὶ ἐξέχεαν ἐνώπιον τοῦ Κυρίου, καὶ ἐνήστευσαν τὴν ἡμέραν ἐκείνην καὶ εἶπον ἐκεῖ, Ἡμαρτήσαμεν εἰς τὸν Κύριον. Καὶ ἔκρινεν ὁ Σαμουήλ τοὺς υἱοὺς Ἰσραήλ ἐν Μισπά. 7 Ὅτε δὲ ἤκουσαν οἱ Φιλισταῖοι ὅτι συνηθροίσθησαν οἱ υἱοὶ Ἰσραήλ εἰς Μισπὰ ἀνέβησαν οἱ σατράπαι τῶν Φιλισταίων κατὰ τοῦ Ἰσραήλ. Καὶ ἀκούσαντες οἱ υἱοὶ Ἰσραήλ, ἐφοβήθησαν ἀπὸ προσώπου τῶν Φιλισταίων.8 Καὶ εἶπον οἱ υἱοὶ Ἰσραήλ πρὸς τὸν Σαμουήλ, Μή παύσῃς βοῶν ὑπὲρ ἡμῶν πρὸς Κύριον τὸν Θεὸν ἡμῶν, διὰ νὰ σώσῃ ἡμᾶς ἐκ χειρὸς τῶν Φιλισταίων.9 Καὶ ἔλαβεν ὁ Σαμουήλ ἕν ἀρνίον γαλαθηνόν, καὶ προσέφερεν ὁλόκληρον ὁλοκαύτωμα εἰς τὸν Κύριον· καὶ ἐβόησεν ὁ Σαμουήλ πρὸς τὸν Κύριον ὑπὲρ τοῦ Ἰσραήλ· καὶ ἐπήκουσεν αὐτοῦ ὁ Κύριος. 10 Καὶ ἐνῷ προσέφερεν ὁ Σαμουήλ τὸ ὁλοκαύτωμα, ἐπλησίασαν οἱ Φιλισταῖοι διὰ νὰ πολεμήσωσι κατὰ τοῦ Ἰσραήλ· καὶ ἐβρόντησεν ὁ Κύριος ἐν φωνῇ μεγάλῃ τὴν ἡμέραν ἐκείνην ἐπὶ τοὺς Φιλισταίους καὶ κατετρόπωσεν αὐτούς· καὶ ἐκτυπήθησαν ἔμπροσθεν τοῦ Ἰσραήλ.11 Καὶ ἐξῆλθον οἱ ἄνδρες Ἰσραήλ ἐκ Μισπά, καὶ κατεδίωξαν τοὺς Φιλισταίους καὶ ἐπάταξαν αὐτούς, ἕως ὑποκάτω τῆς Βαὶθ-χάρ.12 Τότε ἔλαβεν ὁ Σαμουήλ ἕνα λίθον καὶ ἔστησε μεταξὺ Μισπὰ καὶ Σὲν καὶ ἐκάλεσε τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ἔβεν-ἔζερ, λέγων, Μέχρι τοῦδε ἐβοήθησεν ἡμᾶς ὁ Κύριος.

1[ Ψαλμὸς τοῦ Δαβίδ.] Ὁ Κύριος εἶναι φῶς μου καὶ σωτηρία μου· τίνα θέλω φοβηθῆ; ὁ Κύριος εἶναι δύναμις τῆς ζωῆς μου· ἀπὸ τίνος θέλω δειλιάσει; 2 Ὅτε ἐπλησίασαν ἐπ᾿ ἐμὲ οἱ πονηρευόμενοι, διὰ νὰ καταφάγωσι τὴν σάρκα μου, οἱ ἀντίδικοι καὶ οἱ ἐχθροὶ μου, αὐτοὶ προσέκρουσαν καὶ ἔπεσον. 3 Καὶ ἄν παραταχθῇ ἐναντίον μου στράτευμα, ἡ καρδία μου δὲν θέλει φοβηθῆ· καὶ ἄν πόλεμος σηκωθῇ ἐπ᾿ ἐμέ, καὶ τότε θέλω ἐλπίζει. 4Ἕν ἐζήτησα παρὰ τοῦ Κυρίου, τοῦτο θέλω ἐκζητεῖ· τὸ νὰ κατοικῶ ἐν τῷ οἴκῳ τοῦ Κυρίου πάσας τὰς ἡμέρας τῆς ζωῆς μου, νὰ θεωρῶ τὸ κάλλος τοῦ Κυρίου καὶ νὰ ἐπισκέπτωμαι τὸν ναὸν αὐτοῦ. 5 Διότι ἐν ἡμέρᾳ συμφορᾶς θέλει μὲ κρύψει ἐν τῇ σκηνῇ αὑτοῦ· Θέλει μὲ κρύψει ἐν τῷ ἀποκρύφῳ τῆς σκηνῆς αὑτοῦ· θέλει μὲ ὑψώσει ἐπὶ βράχον· 6 καὶ ἤδη ἡ κεφαλή μου θέλει ὑψωθῆ ὑπεράνω τῶν ἐχθρῶν μου τῶν περικυκλούντων με· καὶ θέλω θυσιάσει ἐν τῇ σκηνῇ αὐτοῦ θυσίας ἀλαλαγμοῦ· θέλω ὑμνεῖ καὶ θέλω ψαλμῳδεῖ εἰς τὸν Κύριον. 7 Ἄκουσον, Κύριε, τῆς φωνῆς μου, ὅταν κράζω· καὶ ἐλέησόν με καὶ εἰσάκουσόν μου. 8 Ζητήσατε τὸ πρόσωπόν μου, εἶπε περὶ σοῦ ἡ καρδία μου. Τὸ πρόσωπόν σου, Κύριε, θέλω ζητήσει. 9 Μή κρύψῃς ἀπ᾿ ἐμοῦ τὸ πρόσωπόν σου· μή ἀπορρίψῃς ἐν ὀργῇ τὸν δοῦλόν σου· σὺ ἐστάθης βοήθειά μου· μή μὲ ἀφήσῃς καὶ μή μὲ ἐγκαταλείψῃς, Θεὲ τῆς σωτηρίας μου. 10 Καὶ ἄν ὁ πατήρ μου καὶ ἡ μήτηρ μου μὲ ἐγκαταλείψωσιν, ὁ Κύριος ὅμως θέλει μὲ προσδεχθῆ. 11 Δίδαξόν με, Κύριε, τὴν ὁδὸν σου καὶ ὁδήγησόν με ἐν ὁδῷ εὐθείᾳ ἕνεκεν τῶν ἐχθρῶν μου. 12 Μή μὲ παραδώσῃς εἰς τὴν ἐπιθυμίαν τῶν ἐχθρῶν μου· διότι ἠγέρθησαν κατ᾿ ἐμοῦ μάρτυρες ψευδεῖς καὶ πνέοντες ἀδικίαν. 13 Οὐαὶ ἐὰν δὲν ἐπίστευον νὰ ἴδω τὰ ἀγαθὰ τοῦ Κυρίου ἐν γῇ ζώντων. 14 Πρόσμενε τὸν Κύριον· ἀνδρίζου, καὶ ἄς κραταιωθῇ ἡ καρδία σου· καὶ πρόσμενε τὸν Κύριον.

26 Ἐν δὲ τῷ μηνὶ τῷ ἕκτῳ ἀπεστάλη ὁ ἄγγελος Γαβριήλ ὑπὸ τοῦ Θεοῦ εἰς πόλιν τῆς Γαλιλαίας ὀνομαζομένην Ναζαρέτ,27 πρὸς παρθένον ἠρραβωνισμένην μὲ ἄνδρα ὀνομαζόμενον Ἰωσήφ, ἐξ οἴκου Δαβίδ, καὶ τὸ ὄνομα τῆς παρθένου Μαριάμ.28 Καὶ εἰσελθὼν ὁ ἄγγελος πρὸς αὑτήν, εἶπε· Χαῖρε, κεχαριτωμένη· ὁ Κύριος μετὰ σοῦ· εὐλογημένη σὺ ἐν γυναιξίν.29 Ἐκείνη δὲ ἰδοῦσα διεταράχθη διὰ τὸν λόγον αὐτοῦ, καὶ διελογίζετο ὁποῖος τάχα ἦτο ὁ ἀσπασμὸς οὗτος.30 Καὶ εἶπεν ὁ ἄγγελος πρὸς αὐτήν· Μή φοβοῦ, Μαριάμ· διότι εὗρες χάριν παρὰ τῷ Θεῷ.31 Καὶ ἰδού, θέλεις συλλάβει ἐν γαστρὶ καὶ θέλεις γεννήσει υἱὸν καὶ θέλεις καλέσει τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ἰησοῦν.32 Οὗτος θέλει εἶσθαι μέγας καὶ Υἱὸς Ὑψίστου θέλει ὀνομασθῆ, καὶ θέλει δώσει εἰς αὐτὸν Κύριος ὁ Θεὸς τὸν θρόνον Δαβὶδ τοῦ πατρὸς αὐτοῦ,33 καὶ θέλει βασιλεύσει ἐπὶ τὸν οἶκον τοῦ Ἰακὼβ εἰς τοὺς αἰῶνας, καὶ τῆς βασιλείας αὐτοῦ δὲν θέλει εἶσθαι τέλος.34 Εἶπε δὲ ἡ Μαριὰμ πρὸς τὸν ἄγγελον. Πῶς θέλει εἶσθαι τοῦτο, ἐπειδή ἄνδρα δὲν γνωρίζω;35 Καὶ ἀποκριθεὶς ὁ ἄγγελος εἶπε πρὸς αὐτήν· Πνεῦμα Ἃγιον θέλει ἐπέλθει ἐπὶ σέ, καὶ δύναμις τοῦ Ὑψίστου θέλει σὲ ἐπισκιάσει· διὰ τοῦτο καὶ τὸ γεννώμενον ἐκ σοῦ ἅγιον θέλει ὀνομασθῆ Υἱὸς Θεοῦ.36 καὶ ἰδού, Ἐλισάβετ ἡ συγγενής σου καὶ αὐτή συνέλαβεν υἱὸν εἰς τὸ γῆρας αὑτῆς, καὶ οὗτος εἶναι μήν ἕκτος εἰς αὐτήν τὴν καλουμένην στεῖραν·37 διότι οὐδὲν πρᾶγμα θέλει εἶσθαι ἀδύνατον παρὰ τῷ Θεῷ.38 Εἶπε δὲ ἡ Μαριάμ· Ἰδού, ἡ δούλη τοῦ Κυρίου· γένοιτο εἰς ἐμὲ κατὰ τὸν λόγον σου. Καὶ ἀνεχώρησεν ἀπ᾿ αὐτῆς ὁ ἄγγελος.

10 Ἡ διδασκαλία εἶναι δυσάρεστος εἰς τὸν ἐγκαταλείποντα τὴν ὁδόν· ὁ μισῶν τὸν ἔλεγχον θέλει τελευτήσει.