Εκκλησιαστής 11:7-10 από Χριστοδουλάτος Λουκάς
7 Γλυκὺ βέβαια εἶναι τὸ φῶς, καὶ εὐάρεστον εἰς τοὺς ὀφθαλμοὺς νὰ βλέπωσι τὸν ἥλιον·8 ἀλλὰ καὶ ἐὰν ὁ ἄνθρωπος ζήσῃ ἔτη πολλὰ καὶ εὐφραίνηται ἐν πᾶσι τούτοις, ἄς ἐνθυμηθῇ ὅμως τὰς ἡμέρας τοῦ σκότους, ὅτι θέλουσιν εἶσθαι πολλαί. Πάντα τὰ συμβαίνοντα ματαιότης.9 Εὐφραίνου, νεανίσκε, ἐν τῇ νεότητί σου· καὶ ἡ καρδία σου ἄς σὲ χαροποιῇ ἐν ταῖς ἡμέραις τῆς νεότητός σου· καὶ περιπάτει κατὰ τὰς ἐπιθυμίας τῆς καρδίας σου καὶ κατὰ τὴν ὄρασιν τῶν ὀφθαλμῶν σου· πλήν ἔξευρε, ὅτι διὰ πάντα ταῦτα ὁ Θεὸς θέλει σὲ φέρει εἰς κρίσιν.10 Καὶ ἀφαίρεσον τὸν θυμὸν ἀπὸ τῆς καρδίας σου, καὶ ἀπομάκρυνον τὴν πονηρίαν ἀπὸ τῆς σαρκὸς σου· διότι ἡ νεότης καὶ ἡ παιδική ἡλικία εἶναι ματαιότης.
Διάρκεια:45 Λεπτά 12 Δευτερόλεπτα