1Καὶ σηκωθέντες οἱ υἱοὶ Ἰσραήλ ἐστρατοπέδευσαν εἰς τὰς πεδιάδας τοῦ Μωάβ, παρὰ τὸν Ἰορδάνην, κατέναντι τῆς Ἱεριχώ.2Καὶ Βαλὰκ ὁ υἱὸς τοῦ Σεπφὼρ εἶδε πάντα ὅσα ἔκαμεν ὁ Ἰσραήλ εἰς τοὺς Ἀμορραίους.3Καὶ ἐφοβήθη ὁ Μωὰβ τὸν λαὸν σφόδρα, διότι ἦσαν πολλοί· καὶ ἦτο ὁ Μωὰβ εἰς ἀμηχανίαν ἐξ αἰτίας τῶν υἱῶν Ἰσραήλ.4Καὶ εἶπεν ὁ Μωὰβ πρὸς τοὺς πρεσβυτέρους τοῦ Μαδιάμ, Τώρα θέλει καταφάγει τὸ πλῆθος τοῦτο πάντα τὰ πέριξ ἡμῶν, καθὼς ὁ βοῦς κατατρώγει τὸν χόρτον τῆς πεδιάδος. Καὶ Βαλὰκ ὁ υἱὸς τοῦ Σεπφὼρ ἦτο βασιλεὺς τῶν Μωαβιτῶν κατ᾿ ἐκεῖνον τὸν καιρόν. 5Καὶ ἀπέστειλε πρέσβεις πρὸς τὸν Βαλαάμ, υἱὸν τοῦ Βεώρ, εἰς Φεθορά, κειμένην πλησίον τοῦ ποταμοῦ τῆς γῆς τῶν υἱῶν τοῦ λαοῦ αὐτοῦ, διὰ νὰ προσκαλέσῃ αὐτόν, λέγων, Ἰδού, λαὸς ἐξῆλθεν ἐξ Αἰγύπτου· ἰδού, περικαλύπτει τὸ πρόσωπον τῆς γῆς, καὶ κάθηται ἐναντίον μου·6τώρα λοιπὸν ἐλθέ, σὲ παρακαλῶ, καταράσθητί μοι τὸν λαὸν τοῦτον, διότι εἶναι δυνατώτερός μου· ἴσως ὑπερισχύσω, νὰ πατάξωμεν αὐτοὺς καὶ νὰ ἐκδιώξω αὐτοὺς ἐκ τῆς γῆς· ἐπειδή ἐξεύρω, ὅτι ὅντινα εὐλογήσῃς εἶναι εὐλογημένος, καὶ ὅντινα καταρασθῇς εἶναι κατηραμένος. 7Καὶ ὑπῆγαν οἱ πρεσβύτεροι τοῦ Μωὰβ καὶ οἱ πρεσβύτεροι τοῦ Μαδιάμ, φέροντες τὰ δῶρα τῆς μαντείας εἰς τὰς χεῖρας αὑτῶν· καὶ ἦλθον πρὸς Βαλαὰμ καὶ εἶπον πρὸς αὐτὸν τοὺς λόγους τοῦ Βαλάκ.8Ὁ δὲ εἶπε πρὸς αὐτούς, Μείνατε ἐνταῦθα ταύτην τὴν νύκτα καὶ θέλω ἀποκριθῆ εἰς ἐσᾶς ὅ, τι λαλήσῃ ὁ Κύριος πρὸς ἐμέ. Καὶ ἔμειναν μετὰ τοῦ Βαλαὰμ οἱ ἄρχοντες τοῦ Μωάβ. 9Καὶ ἦλθεν ὁ Θεὸς εἰς τὸν Βαλαὰμ καὶ εἶπε, Τί θέλουσιν οἱ ἄνθρωποι οὗτοι μετὰ σοῦ;10Καὶ εἶπεν ὁ Βαλαὰμ πρὸς τὸν Θεόν, Βαλὰκ ὁ υἱὸς τοῦ Σεπφώρ, βασιλεὺς τοῦ Μωάβ, ἀπέστειλε πρὸς ἐμὲ λέγων,11Ἰδού, λαὸς ἐξῆλθεν ἐξ Αἰγύπτου καὶ κατεκάλυψε τὸ πρόσωπον τῆς γῆς· ἐλθὲ τώρα, καταράσθητί μοι αὐτόν· ἴσως ὑπερισχύσω νὰ νικήσω αὐτὸν καὶ νὰ ἐκδιώξω αὐτόν.12Καὶ εἶπεν ὁ Θεὸς πρὸς τὸν Βαλαάμ, Μή ὑπάγῃς μετ᾿ αὐτῶν· μή καταρασθῇς τὸν λαόν, διότι εἶναι εὐλογημένος. 13Καὶ σηκωθεὶς τὴν αὐγήν ὁ Βαλαὰμ εἶπε πρὸς τοὺς ἄρχοντας τοῦ Βαλάκ, Ὑπάγετε εἰς τὴν γῆν σας· διότι δὲν μοὶ συγχωρεῖ ὁ Κύριος νὰ ἔλθω μεθ᾿ ὑμῶν.14Καὶ σηκωθέντες οἱ ἄρχοντες τοῦ Μωάβ, ἦλθον πρὸς τὸν Βαλὰκ καὶ εἶπον, Δὲν θέλει ὁ Βαλαὰμ νὰ ἔλθῃ μεθ᾿ ἡμῶν.15Καὶ ὁ Βαλὰκ ἀπέστειλε πάλιν ἄρχοντας περισσοτέρους καὶ ἐντιμοτέρους τούτων·16καὶ ἦλθον πρὸς τὸν Βαλαὰμ καὶ εἶπον πρὸς αὐτόν, οὕτω λέγει Βαλὰκ ὁ υἱὸς τοῦ Σεπφώρ· Μή ἐμποδισθῇς, σὲ παρακαλῶ, νὰ ἔλθῃς πρὸς ἐμέ·17διότι θέλω σὲ τιμήσει μὲ μεγάλας τιμάς, καὶ θέλω κάμει πᾶν ὅ, τι μοὶ εἴπῃς· ἐλθὲ λοιπόν, παρακαλῶ, καταράσθητί μοι τὸν λαὸν τοῦτον. 18Καὶ ἀπεκρίθη ὁ Βαλαὰμ καὶ εἶπε πρὸς τοὺς δούλους τοῦ Βαλάκ, Καὶ ἐὰν μοὶ δώσῃ ὁ Βαλὰκ τὴν οἰκίαν αὑτοῦ πλήρη ἀργυρίου καὶ χρυσίου, δέν δύναμαι νὰ παραβῶ τὸν λόγον Κυρίου τοῦ Θεοῦ μου, διὰ νὰ κάμω ὀλιγώτερον ἤ περισσότερον·19διὰ τοῦτο μείνατε ἐνταῦθα, παρακαλῶ, καὶ σεῖς τὴν νύκτα ταύτην, διὰ νὰ ἴδω τί θέλει εἰπεῖ ὅτι ὁ Κύριος πρὸς ἐμέ. 20Καὶ ἦλθεν ὁ Θεὸς πρὸς τὸν Βαλαὰμ τὴν νύκτα καὶ εἶπε πρὸς αὐτόν, Ἐὰν ἔλθωσιν οἱ ἄνθρωποι διὰ νὰ σὲ καλέσωσι, σηκωθεὶς ὕπαγε μετ᾿ αὐτῶν· πλήν ὅ, τι σοὶ εἴπω, τοῦτο θέλεις κάμει. 21Καὶ ἐσηκώθη ὁ Βαλαὰμ τὸ πρωΐ, καὶ ἐσαμάρωσε τὴν ὄνον αὑτοῦ καὶ ὑπῆγε μετὰ τῶν ἀρχόντων τοῦ Μωάβ.22Καὶ ἐξήφθη ἡ ὀργή τοῦ Θεοῦ ὅτι ὑπῆγε· καὶ ἐστάθη ἄγγελος Κυρίου ἐν τῇ ὁδῷ ἔμπροσθεν αὐτοῦ, διὰ νὰ ἐναντιωθῇ εἰς αὐτόν· αὐτὸς δὲ ἐκάθητο ἐπὶ τῆς ὄνου αὑτοῦ καὶ δύο δοῦλοι αὐτοῦ ἦσαν μετ᾿ αὐτοῦ· 23καὶ ἰδοῦσα ἡ ὄνος τὸν ἄγγελον τοῦ Κυρίου ἱστάμενον ἐν τῇ ὁδῷ, καὶ τὴν ῥομφαίαν αὐτοῦ γεγυμνωμένην ἐν τῇ χειρὶ αὐτοῦ, ἐξέκλινεν ἡ ὄνος ἐκ τῆς ὁδοῦ καὶ ὑπήγαινεν πρὸς τὴν πεδιάδα· καὶ ἐκτύπησεν ὁ Βαλαὰμ τὴν ὄνον, διὰ νὰ ἐπαναφέρῃ αὐτήν εἰς τὴν ὁδόν. 24Ἀλλ᾿ ὁ ἄγγελος τοῦ Κυρίου ἐστάθη ἐν μιᾷ στενῇ ὁδῷ τῶν ἀμπελώνων, ὅπου ἦτο φραγμὸς ἐντεῦθεν καὶ φραγμὸς ἐντεῦθεν·25καὶ ἰδοῦσα ἡ ὄνος τὸν ἄγγελον τοῦ Κυρίου, προσέθλιψεν ἑαυτήν πρὸς τὸν τοῖχον καὶ συνέθλιψε τὸν πόδα τοῦ Βαλαὰμ εἰς τὸν τοῖχον· αὐτὸς δὲ ἐκτύπησεν αὐτήν πάλιν. 26Καὶ ὁ ἄγγελος τοῦ Κυρίου ὑπῆγε παρεμπρός, καὶ ἐστάθη ἐν στενῷ τόπῳ, ὅπου δὲν ἦτο ὁδὸς διὰ νὰ ἐκκλίνῃ δεξιὰ ἤ ἀριστερά·27καὶ ἰδοῦσα ἡ ὄνος τὸν ἄγγελον τοῦ Κυρίου, συνεκάθησεν ὑποκάτω τοῦ Βαλαάμ· καὶ θυμωθεὶς ὁ Βαλαάμ, ἐκτύπησε τὴν ὄνον διὰ τῆς ῥάβδου. 28Καὶ ἤνοιξεν ὁ Κύριος τὸ στόμα τῆς ὄνου· καὶ εἶπε πρὸς τὸν Βαλαάμ, Τί σοὶ ἔκαμα, καὶ μὲ ἐκτύπησας τρίτην ταύτην φοράν; 29Καὶ εἶπεν ὁ Βαλαὰμ πρὸς τὴν ὄνον, Διότι μὲ ἐνέπαιξας· εἴθε νὰ εἶχον μάχαιραν ἐν τῇ χειρὶ μου, διότι τώρα ἤθελον σὲ θανατώσει. 30Καὶ ἡ ὄνος εἶπε πρὸς τὸν Βαλαάμ, Δὲν εἶμαι ἐγὼ ἡ ὄνος σου, ἐπὶ τῆς ὁποίας ἐκάθιζες ἀφ᾿ οὗ χρόνου μὲ ἔχεις ἕως τῆς ἡμέρας ταύτης; ἤμην πότε συνειθισμένη νὰ κάμνω οὕτως εἰς σὲ; Ὁ δὲ εἶπεν, Οὐχί. 31Καὶ ἤνοιξεν ὁ Κύριος τοὺς ὀφθαλμοὺς τοῦ Βαλαάμ, καὶ εἶδε τὸν ἄγγελον τοῦ Κυρίου ἱστάμενον ἐν τῇ ὁδῷ καὶ τὴν ῥομφαίαν αὐτοῦ γεγυμνωμένην ἐν τῇ χειρὶ αὐτοῦ· καὶ κύψας προσεκύνησεν ἐπὶ πρόσωπον αὑτοῦ.32Καὶ εἶπε πρὸς αὐτὸν ὁ ἄγγελος τοῦ Κυρίου, Διὰ τί ἐκτύπησας τὴν ὄνον σου τρίτην ταύτην φοράν; ἰδοὺ, ἐγὼ ἐξῆλθον διὰ νὰ σοὶ ἐναντιωθῶ, διότι ὁ δρόμος σου εἶναι διεστραμμένος ἐνώπιόν μου·33καὶ ἰδοῦσά με ἡ ὄνος ἐξέκλινεν ἀπ᾿ ἐμοῦ τρίτην ταύτην φοράν· ἄλλως, ἐὰν δὲν ἐξέκλινεν ἀπ᾿ ἐμοῦ τώρα σὲ μὲν ἤθελον φονεύσει, ἐκείνην δὲ ἤθελον ἀφήσει ζῶσαν. 34Καὶ εἶπεν ὁ Βαλαὰμ πρὸς τὸν ἄγγελον τοῦ Κυρίου, Ἡμάρτησα· διότι δὲν ἤξευρον ὅτι σὺ ἔστεκες ἐν τῇ ὁδῷ ἐναντίον μου· ὅθεν τώρα, ἐὰν δὲν ἦναι ἀρεστὸν εἰς σέ, ἐπιστρέφω. 35Καὶ εἶπεν ὁ ἄγγελος τοῦ Κυρίου πρὸς τὸν Βαλαάμ, Ὕπαγε μετὰ τῶν ἀνθρώπων· πλήν ὅ, τι σοὶ εἴπω, τοῦτο θέλεις λαλήσει. Καὶ ὑπῆγεν ὁ Βαλαὰμ μετὰ τῶν ἀρχόντων τοῦ Βαλάκ. 36Καὶ ἀκούσας ὁ Βαλὰκ ὅτι ἤρχετο ὁ Βαλαάμ, ἐξῆλθε νὰ προϋπαντήσῃ αὐτόν, ἕως εἰς πόλιν τινὰ τοῦ Μωάβ, κειμένην ἐν τοῖς ὁρίοις τοῦ Ἀρνών, ὅστις εἶναι τὸ ἔσχατον ὅριον.37Καὶ εἶπεν ὁ Βαλὰκ πρὸς τὸν Βαλαάμ, Δὲν ἀπέστειλα πρὸς σὲ μετὰ σπουδῆς νὰ σὲ καλέσω; διὰ τί δὲν ἦλθες πρὸς ἐμέ; μήπως δὲν εἶμαι ἱκανὸς νὰ σὲ τιμήσω;38Καὶ εἶπεν ὁ Βαλαὰμ πρὸς τὸν Βαλάκ, Ἰδού, ἦλθον πρὸς σέ· ἔχω τώρα τὴν δύναμιν νὰ λαλήσω τι; ὅντινα λόγον βάλῃ ὁ Θεὸς εἰς τὸ στόμα μου, τοῦτον θέλω λαλήσει.39Καὶ ὑπῆγεν ὁ Βαλαὰμ μετὰ τοῦ Βαλάκ, καὶ ἦλθον εἰς Κιριὰθ-οὐζώθ.40Καὶ ἐθυσίασεν ὁ Βαλὰκ βόας καὶ πρόβατα, καὶ ἔπεμψεν ἐξ αὐτῶν πρὸς τὸν Βαλαὰμ καὶ πρὸς τοὺς ἄρχοντας τοὺς μετ᾿ αὐτοῦ. 41Καὶ τὸ πρωΐ ἔλαβεν ὁ Βαλὰκ τὸν Βαλαάμ, καὶ ἀνεβίβασεν αὐτὸν ἐπὶ τοὺς ὑψηλοὺς τόπους τοῦ Βάαλ, καὶ ἐκεῖθεν εἶδε τὴν ἄκραν τοῦ λαοῦ. eBible 0.9 - Η Αγία Γραφή © 2022 Η Αγία Γραφή σε μετάφραση του Νεόφυτου Βάμβα (MNB)

19Διότι ἐλεύθερος ὤν πάντων εἰς πάντας ἐδούλωσα ἐμαυτόν, διὰ νὰ κερδήσω τοὺς πλειοτέρους 20καὶ ἔγεινα εἰς τοὺς Ἰουδαίους ὡς Ἰουδαῖος, διὰ νὰ κερδήσω τοὺς Ἰουδαίους εἰς τοὺς ὑπὸ νόμον ὡς ὑπὸ νόμον, διὰ νὰ κερδήσω τοὺς ὑπὸ νόμον

13Εἶπε δὲ τίς πρὸς αὐτὸν ἐκ τοῦ ὄχλου· Διδάσκαλε, εἰπὲ πρὸς τὸν ἀδελφὸν μου νὰ μοιρασθῇ μετ᾿ ἐμοῦ τὴν κληρονομίαν.14Ὁ δὲ εἶπε πρὸς αὐτόν· Ἄνθρωπε, τίς μὲ κατέστησε δικαστήν ἤ μεριστήν ἐφ᾿ ὑμᾶς;15Καὶ εἶπε πρὸς αὐτούς· Προσέχετε καὶ φυλάττεσθε ἀπὸ τῆς πλεονεξίας· διότι ἐὰν τις ἔχῃ περισσά, ἡ ζωή αὐτοῦ δὲν συνίσταται ἐκ τῶν ὑπαρχόντων αὐτοῦ.16Εἶπε δὲ πρὸς αὐτοὺς παραβολήν, λέγων· Ἀνθρώπου τινὸς πλουσίου ηὐτύχησαν τὰ χωράφια·17Καὶ διελογίζετο ἐν ἑαυτῷ λέγων· Τί νὰ κάμω, διότι δὲν ἔχω ποῦ νὰ συνάξω τοὺς καρποὺς μου;18Καὶ εἶπε· Τοῦτο θέλω κάμει· θέλω χαλάσει τὰς ἀποθήκας μου καὶ θέλω οἰκοδομήσει μεγαλητέρας καὶ συνάξει ἐκεῖ πάντα τὰ γεννήματά μου καὶ τὰ ἀγαθὰ μου,19καὶ θέλω εἰπεῖ πρὸς τὴν ψυχήν μου· Ψυχή, ἔχεις πολλὰ ἀγαθὰ ἐναποτεταμιευμένα δι᾿ ἔτη πολλά· ἀναπαύου, φάγε, πίε, εὐφραίνου.20Εἶπε δὲ πρὸς αὐτὸν ὁ Θεός· Ἄφρον, ταύτην τὴν νύκτα τὴν ψυχήν σου ἀπαιτοῦσιν ἀπὸ σοῦ· ὅσα δὲ ἡτοίμασας, τίνος θέλουσιν εἶσθαι; 21Οὕτω θέλει εἶσθαι ὅστις θησαυρίζει εἰς ἑαυτὸν καὶ δὲν πλουτεῖ εἰς Θεόν. 22Εἶπε δὲ πρὸς τοὺς μαθητὰς αὑτοῦ· Διὰ τοῦτο λέγω πρὸς ἐσᾶς, Μή μεριμνᾶτε διὰ τὴν ζωήν σας, τί νὰ φάγητε, μηδὲ διὰ τὸ σῶμα, τί νὰ ἐνδυθῆτε.23Ἡ ζωή εἶναι τιμιώτερον τῆς τροφῆς καὶ τὸ σῶμα τοῦ ἐνδύματος.24Παρατηρήσατε τοὺς κόρακας, ὅτι δὲν σπείρουσιν οὐδὲ θερίζουσιν, οἵτινες δὲν ἔχουσι ταμεῖον οὐδὲ ἀποθήκην, καὶ ὁ Θεὸς τρέφει αὐτούς· πόσῳ μᾶλλον σεῖς διαφέρετε τῶν πτηνῶν.25Καὶ τίς ἐξ ὑμῶν μεριμνῶν δύναται νὰ προσθέσῃ εἰς τὸ ἀνάστημα αὑτοῦ μίαν πήχυν;26Ἐὰν λοιπὸν οὐδὲ τὸ ἐλάχιστον δύνασθε, τί μεριμνᾶτε περὶ τῶν λοιπῶν;27Παρατηρήσατε τὰ κρίνα πῶς αὐξάνουσι· δὲν κοπιάζουσιν οὐδὲ κλώθουσι· σᾶς λέγω ὅμως, οὐδὲ ὁ Σολομὼν ἐν πάσῃ τῇ δόξῃ αὑτοῦ ἐνεδύθη ὡς ἕν τούτων.28Ἀλλ᾿ ἐὰν τὸν χόρτον, ὅστις σήμερον εἶναι ἐν τῷ ἀγρῷ καὶ αὔριον ῥίπτεται εἰς κλίβανον, ὁ Θεὸς ἐνδύῃ οὕτω, πόσῳ μᾶλλον ἐσᾶς, ὀλιγόπιστοι.29Καὶ σεῖς μή ζητεῖτε τί νὰ φάγητε ἤ τί νὰ πίητε, καὶ μή ἦσθε μετέωροι·30διότι ταῦτα πάντα ζητοῦσι τὰ ἔθνη τοῦ κόσμου· ὑμῶν δὲ ὁ Πατήρ ἐξεύρει ὅτι ἔχετε χρείαν τούτων·31πλήν ζητεῖτε τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ, καὶ ταῦτα πάντα θέλουσι σᾶς προστεθῆ. 32Μή φοβοῦ, μικρὸν ποίμνιον· διότι ὁ Πατήρ σας ηὐδόκησε νὰ σᾶς δώσῃ τὴν βασιλείαν.33Πωλήσατε τὰ ὑπάρχοντά σας καὶ δότε ἐλεημοσύνην. Κάμετε εἰς ἑαυτοὺς βαλάντια τὰ ὁποῖα δὲν παλαιοῦνται, θησαυρὸν ἐν τοῖς οὐρανοῖς ὅστις δὲν ἐκλείπει, ὅπου κλέπτης δὲν πλησιάζει οὐδὲ ὁ σκώληξ διαφθείρει· 34διότι ὅπου εἶναι ὁ θησαυρὸς σας, ἐκεῖ θέλει εἶσθαι καὶ ἡ καρδία σας. 35Ἄς ἦναι αἱ ὀσφύες σας περιεζωσμέναι καὶ οἱ λύχνοι καιόμενοι·36καὶ σεῖς ὅμοιοι μὲ ἀνθρώπους, οἵτινες προσμένουσι τὸν κύριον αὑτῶν, πότε θέλει ἐπιστρέψει ἐκ τῶν γάμων, διὰ νὰ ἀνοίξωσιν εὐθὺς εἰς αὐτὸν ὅταν ἔλθῃ καὶ κρούσῃ.37Μακάριοι οἱ δοῦλοι ἐκεῖνοι, τοὺς ὁποίους ἐλθὼν ὁ κύριος θέλει εὑρεῖ ἀγρυπνοῦντας. Ἀληθῶς σᾶς λέγω, ὅτι θέλει περιζωσθῆ καὶ καθίσει αὐτοὺς εἰς τὴν τράπεζαν, καὶ ἐλθὼν εἰς τὸ μέσον θέλει ὑπηρετήσει αὐτούς.38Καὶ ἐὰν ἔλθῃ ἐν τῇ δευτέρᾳ φυλακῇ καὶ ἐν τῇ τρίτῃ φυλακῇ ἔλθῃ καὶ εὕρῃ οὕτω, μακάριοι εἶναι οἱ δοῦλοι ἐκεῖνοι.39Τοῦτο δὲ γινώσκετε, ὅτι ἐὰν ἤξευρεν ὁ οἰκοδεσπότης ποίαν ὥραν ὁ κλέπτης ἔρχεται, ἤθελεν ἀγρυπνήσει καὶ δὲν ἤθελεν ἀφήσει νὰ διορυχθῇ ὁ οἶκος αὐτοῦ.40Καὶ σεῖς λοιπὸν γίνεσθε ἕτοιμοι· διότι καθ᾿ ἥν ὥραν δὲν στοχάζεσθε, ἔρχεται ὁ Υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου.

17Ἀπὸ τότε ἤρχισεν ὁ Ἰησοῦς νὰ κηρύττῃ καὶ νὰ λέγῃ· Μετανοεῖτε διότι ἐπλησίασεν ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν. 18Περιπατῶν δὲ ὁ Ἰησοῦς παρὰ τὴν θάλασσαν τῆς Γαλιλαίας, εἶδε δύο ἀδελφούς, Σίμωνα τὸν λεγόμενον Πέτρον καὶ Ἀνδρέαν τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ, ῥίπτοντας δίκτυον εἰς τὴν θάλασσαν· διότι ἦσαν ἁλιεῖς·19καὶ λέγει πρὸς αὐτούς· Ἔλθετε ὀπίσω μου καὶ θέλω σᾶς κάμει ἁλιεῖς ἀνθρώπων.20Οἱ δὲ ἀφήσαντες εὐθὺς τὰ δίκτυα, ἠκολούθησαν αὐτόν. 21Καὶ προχωρήσας ἐκεῖθεν εἶδεν ἄλλους δύο ἀδελφούς, Ἰάκωβον τὸν τοῦ Ζεβεδαίου καὶ Ἰωάννην τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ, ἐν τῷ πλοίῳ μετὰ Ζεβεδαίου τοῦ πατρὸς αὐτῶν ἐπισκευάζοντας τὰ δίκτυα αὑτῶν, καὶ ἐκάλεσεν αὐτούς.22Οἱ δὲ ἀφήσαντες εὐθὺς τὸ πλοῖον καὶ τὸν πατέρα αὑτῶν, ἠκολούθησαν αὐτόν.

28Ὁ προφήτης εἰς τὸν ὁποῖον εἶναι ἐνύπνιον, ἄς διηγηθῇ τὸ ἐνύπνιον· καὶ ἐκεῖνος, εἰς τὸν ὁποῖον εἶναι ὁ λόγος μου, ἄς λαλήσῃ τὸν λόγον μου ἐν ἀληθείᾳ. Τί εἶναι τὸ ἄχυρον πρὸς τὸν σῖτον; λέγει Κύριος.29Δὲν εἶναι ὁ λόγος μου ὡς πῦρ; λέγει ὁ Κύριος· καὶ ὡς σφύρα κατασυντρίβουσα τὸν βράχον; 30Διὰ τοῦτο, ἰδού, ἐγὼ εἶμαι ἐναντίον τῶν προφητῶν, λέγει Κύριος, οἵτινες κλέπτουσι τοὺς λόγους μου, ἕκαστος ἀπὸ τοῦ πλησίον αὑτοῦ.31Ἰδού, ἐγὼ εἶμαι ἐναντίον τῶν προφητῶν, λέγει Κύριος, οἵτινες κινοῦσι τὰς γλώσσας αὑτῶν καὶ λέγουσιν, Αὐτὸς λέγει.32Ἰδού, ἐγὼ εἶμαι ἐναντίον τῶν προφητευόντων ἐνύπνια ψευδῆ, λέγει Κύριος, οἵτινες διηγοῦνται αὐτὰ καὶ πλανῶσι τὸν λαὸν μου μὲ τὰ ψεύδη αὑτῶν καὶ μὲ τὴν ἀφροσύνην αὑτῶν· ἐνῷ ἐγὼ δὲν ἀπέστειλα αὐτοὺς οὐδὲ προσέταξα αὐτούς· διὰ τοῦτο οὐδόλως θέλουσιν φελήσει τὸν λαὸν τοῦτον, λέγει Κύριος.