1[Εἰς τὸν πρῶτον μουσικόν, ἐπὶ Γιττίθ. Ψαλμὸς διὰ τοὺς υἱοὺς Κορέ.] Πόσον ἀγαπηταὶ εἶναι αἱ σκηναὶ σου, Κύριε τῶν δυνάμεων! 2Ἐπιποθεῖ καὶ μάλιστα λιποθυμεῖ ψυχή μου διὰ τὰς αὐλὰς τοῦ Κυρίου· ἡ καρδία μου καὶ ἡ σὰρξ μου ἀγαλλιῶνται διὰ τὸν Θεὸν τὸν ζῶντα. 3Ναί, τὸ στρουθίον εὕρηκε κατοικίαν, καὶ ἡ τρυγὼν φωλεὰν εἰς ἑαυτήν, ὅπου θέτει τοὺς νεοσσοὺς αὑτῆς, τὰ θυσιαστήριά σου, Κύριε τῶν δυνάμεων, Βασιλεῦ μου καὶ Θεὲ μου. 4Μακάριοι οἱ κατοικοῦντες ἐν τῷ οἴκῳ σου· πάντοτε θέλουσι σὲ αἰνεῖ. Διάψαλμα. 5Μακάριος ὁ ἄνθρωπος, τοῦ ὁποίου ἡ δύναμις εἶναι ἐν σοί· ἐν τῇ καρδίᾳ τῶν ὁποίων εἶναι αἱ ὁδοὶ σου· 6οἵτινες διαβαίνοντες διὰ τῆς κοιλάδος τοῦ κλαυθμῶνος καθιστῶσιν αὐτήν πηγήν ὑδάτων· καὶ ἡ βροχή ἔτι γεμίζει τοὺς λάκκους. 7Προβαίνουσιν ἀπὸ δυνάμεως εἰς δύναμιν· ἕκαστος αὐτῶν φαίνεται ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ ἐν Σιών. 8Κύριε, Θεὲ τῶν δυνάμεων, εἰσάκουσον τῆς προσευχῆς μου· Ἀκροάσθητι, Θεὲ τοῦ Ἰακώβ. Διάψαλμα. 9Ἰδέ, Θεέ, ἡ ἀσπὶς ἡμῶν, καὶ ἐπίβλεψον εἰς τὸ πρόσωπον τοῦ χριστοῦ σου. 10Διότι καλητέρα εἶναι μία ἡμέρα ἐν ταῖς αὐλαῖς σου ὑπὲρ χιλιάδας· ἤθελον προτιμήσει νὰ ἦμαι θυρωρὸς ἐν τῷ οἴκῳ τοῦ Θεοῦ μου, παρὰ νὰ κατοικῶ ἐν ταῖς σκηναῖς τῆς πονηρίας. 11Διότι ἥλιος καὶ ἀσπὶς εἶναι Κύριος ὁ Θεός· χάριν καὶ δόξαν θέλει δώσει ὁ Κύριος· δὲν θέλει στερήσει οὐδενὸς ἀγαθοῦ τοὺς περιπατοῦντας ἐν ἀκακίᾳ. 12Κύριε τῶν δυνάμεων, μακάριος ὁ ἄνθρωπος ὁ ἐλπίζων ἐπὶ σέ.

6Ἔχοντες δὲ χαρίσματα διάφορα κατὰ τὴν δοθεῖσαν εἰς ἡμᾶς χάριν, εἴτε προφητείαν, ἄς προφητεύωμεν κατὰ τὴν ἀναλογίαν τῆς πίστεως

1Καὶ μετὰ ταῦτα ἦλθον κατὰ τοῦ Ἰωσαφὰτ οἱ υἱοὶ Μωὰβ καὶ οἱ υἱοὶ Ἀμμὼν καὶ μετ᾿ αὐτῶν ἄλλοι ἐκτὸς τῶν Ἀμμωνιτῶν, διὰ νὰ πολεμήσωσι.2Καὶ ἦλθον καὶ ἀπήγγειλαν πρὸς τὸν Ἰωσαφάτ, λέγοντες, Μέγα πλῆθος ἔρχεται ἐναντίον σου ἐκ τοῦ πέραν τῆς θαλάσσης, ἐκ τῆς Συρίας· καὶ ἰδού, εἶναι ἐν Ἀσασὼν-θαμάρ, ἥτις εἶναι Ἔν-γαδδί. 3Καὶ ἐφοβήθη ὁ Ἰωσαφὰτ καὶ ἐδόθη εἰς τὸ νὰ ἐκζητῇ τὸν Κύριον, καὶ ἐκήρυξε νηστείαν διὰ παντὸς τοῦ Ἰούδα.4Καὶ συνήχθησαν οἱ ἄνδρες Ἰούδα, διὰ νὰ ζητήσωσι βοήθειαν παρὰ Κυρίου· ἐκ πασῶν ἔτι τῶν πόλεων Ἰούδα ἦλθον διὰ νὰ ζητήσωσι τὸν Κύριον.5ι αἱ ὁδοὶ παντὸς πλεονέκτου· ἡ πλεονεξία ἀφαιρεῖ τὴν ζωήν τῶν κυριευομένων ὑπ᾿ αὐτῆς. Ἡ σοφία φωνάζει ἔξω, ἐκπέμπει τὴν φωνήν αὑτῆς ἐν ταῖς πλατείαις· 6Κράζει ἐπὶ κεφαλῆς τῶν ἀγορῶν, ἐν ταῖς εἰσόδοις τῶν πυλῶν· ἀπαγγέλλει τοὺς λόγους αὑτῆς διὰ τῆς πόλεως, λέγουσα, Ἔως πότε, μωροί, θέλετε ἀγαπᾷ τὴν μωρίαν, καὶ οἱ χλευασταὶ θέλουσιν ἠδύνεσθαι εἰς τοὺς χλευασμοὺς αὑτῶν, καὶ οἱ ἄφρονες θέλουσι μισεῖ τὴν γνῶσιν;7ῆς ταύτης ἔμπροσθεν τοῦ λαοῦ σου Ἰσραήλ, καὶ δοὺς αὐτήν εἰς τὸ σπέρμα τοῦ Ἀβραὰμ τοῦ ἀγαπητοῦ σου εἰς τὸν αἰῶνα;8Καὶ κατῴκησαν ἐν αὐτῇ καὶ ᾠκοδόμησαν εἰς σὲ ἁγιαστήριον ἐν αὐτῇ διὰ τὸ ὄνομά σου, λέγοντες,9Ἐάν, ὅταν ἐπέλθῃ ἐφ᾿ ἡμᾶς κακόν, ῥομφαία, κρίσις ἤ θανατικὸν ἤ πεῖνα, σταθῶμεν ἔμπροσθεν τοῦ οἴκου τούτου καὶ ἐνώπιόν σου, διότι τὸ ὄνομά σου εἶναι ἐν τῷ οἴκῳ τούτῳ, καὶ βοήσωμεν πρὸς σὲ ἐν τῇ θλίψει ἡμῶν, τότε θέλεις ἀκούσει καὶ σώσει.10Καὶ τώρα, ἰδού, οἱ υἱοὶ Ἀμμὼν καὶ Μωὰβ καὶ οἱ ἀπὸ τοῦ ὄρους Σηείρ, πρὸς τοὺς ὁποίους δὲν ἀφῆκας τὸν Ἰσραήλ νὰ ὑπάγῃ, ὅτε ἤρχοντο ἐκ γῆς Αἰγύπτου, ἀλλ᾿ ἐξέκλιναν ἀπ᾿ αὐτῶν καὶ δὲν ἐξωλόθρευσαν αὐτούς,11καὶ ἰδού, πῶς ἀνταμείβουσιν ἡμᾶς, ἐρχόμενοι νὰ ἐκβάλωσιν ἡμᾶς ἀπὸ τῆς κληρονομίας σου, τὴν ὁποίαν ἔδωκας εἰς ἡμᾶς νὰ κληρονομήσωμεν.12Θεὲ ἡμῶν, δὲν θέλεις κρίνει αὐτούς; διότι δὲν ὑπάρχει εἰς ἡμᾶς δύναμις διὰ νὰ ἀντισταθῶμεν εἰς τοῦτο τὸ μέγα πλῆθος, τὸ ὁποῖον ἔρχεται ἐφ᾿ ἡμᾶς, καὶ δὲν ἐξεύρομεν τί νὰ κάμωμεν· ἀλλ᾿ ἐπὶ σὲ εἶναι οἱ ὀφθαλμοὶ ἡμῶν. 13Καὶ ἵστατο πᾶς ὁ Ἰούδας ἐνώπιον τοῦ Κυρίου μὲ τὰ βρέφη αὑτῶν, τὰς γυναῖκας αὑτῶν καὶ τοὺς υἱοὺς αὑτῶν.14Τότε ἦλθε Πνεῦμα Κυρίου ἐπὶ Ἰααζιήλ τὸν υἱὸν τοῦ Ζαχαρίου, υἱοῦ τοῦ Βεναΐα, υἱοῦ τοῦ Ἰεϊήλ, υἱοῦ τοῦ Ματθανίου τοῦ Λευΐτου, ἐκ τῶν υἱῶν τοῦ Ἀσάφ, ἐν τῷ μέσῳ τῆς συνάξεως.15καὶ εἶπε, Ἀκούσατε, πᾶς ὁ Ἰούδας καὶ οἱ κατοικοῦντες Ἱερουσαλήμ, καὶ σὺ βασιλεῦ Ἰωσαφάτ· οὕτω λέγει Κύριος πρὸς ὑμᾶς· Μή φοβεῖσθε σεῖς μηδὲ πτοηθῆτε ἀπὸ προσώπου τούτου τοῦ μεγάλου πλήθους· διότι ἡ μάχη δὲν εἶναι ὑμῶν, ἀλλὰ τοῦ Θεοῦ·16κατάβητε αὔριον ἐναντίον αὐτῶν· ἰδού, ἀναβαίνουσι διὰ τῆς ἀναβάσεως Σίς· καὶ θέλετε εὑρεῖ αὐτοὺς ἐν τῷ ἄκρῳ τοῦ χειμάρρου, ἔμπροσθεν τῆς ἐρήμου Ἰερουήλ·17δὲν θέλετε πολεμήσει σεῖς ἐν ταύτῃ τῇ μάχῃ· παρουσιάσθητε, στῆτε καὶ ἰδέτε τὴν μεθ᾿ ὑμῶν σωτηρίαν τοῦ Κυρίου, Ἰούδα καὶ Ἱερουσαλήμ· μή φοβεῖσθε μηδὲ πτοηθῆτε· αὔριον ἐξέλθετε ἐναντίον αὐτῶν· καὶ ὁ Κύριος μεθ᾿ ὑμῶν. 18Καὶ ἔκυψεν ὁ Ἰωσαφὰτ ἐπὶ πρόσωπον εἰς τὴν γῆν· καὶ πᾶς ὁ Ἰούδας καὶ οἱ κατοικοῦντες τὴν Ἱερουσαλήμ ἔπεσον ἐνώπιον τοῦ Κυρίου, προσκυνοῦντες τὸν Κύριον.19Καὶ ἐσηκώθησαν οἱ Λευΐται, ἐκ τῶν υἱῶν τῶν Κααθιτῶν καὶ ἐκ τῶν υἱῶν τῶν Κοριτῶν, διὰ νὰ ὑμνήσωσι Κύριον τὸν Θεὸν τοῦ Ἰσραήλ ἐν φωνῇ ὑψωμένῃ σφόδρα. 20Καὶ ἐξεγερθέντες τὸ πρωΐ· ἐξῆλθον πρὸς τὴν ἔρημον Θεκουέ· καὶ ὅτε ἐξῆλθον, ἐστάθη ὁ Ἰωσαφὰτ καὶ εἶπεν, Ἀκούσατέ μου, Ἰούδα καὶ οἱ κατοικοῦντες τὴν Ἱερουσαλήμ· πιστεύσατε εἰς Κύριον τὸν Θεὸν ὑμῶν, καὶ θέλετε στερεωθῆ· πιστεύσατε τοὺς προφήτας αὐτοῦ καὶ θέλετε εὐοδωθῆ.21Καὶ συμβουλευθεὶς μετὰ τοῦ λαοῦ, διέταξε ψαλτῳδοὺς διὰ νὰ ψάλλωσιν εἰς τὸν Κύριον καὶ νὰ ὑμνῶσι τὴν μεγαλοπρέπειαν τῆς ἁγιότητος αὐτοῦ, ἐξελθόντες ἔμπροσθεν τοῦ στρατεύματος, καὶ νὰ λέγωσι, Δοξολογεῖτε τὸν Κύριον, διότι τὸ ἔλεος αὐτοῦ μένει εἰς τὸν αἰῶνα. 22Καὶ ὅτε ἤρχισαν νὰ ψάλλωσι καὶ νὰ ὑμνῶσιν, ὁ Κύριος ἔστησεν ἐνέδρας ἐναντίον τῶν υἱῶν Ἀμμών, Μωὰβ καὶ τῶν ἐκ τοῦ ὄρους Σηείρ, τῶν ἐλθόντων κατὰ τοῦ Ἰούδα· καὶ ἐκτυπήθησαν.23Διότι ἐσηκώθησαν οἱ υἱοὶ Ἀμμὼν καὶ Μωὰβ κατὰ τῶν κατοίκων τοῦ ὄρους Σηείρ, διὰ νὰ ἐξολοθρεύσωσι καὶ νὰ ἐξαλείψωσιν αὐτούς· καὶ ἀφοῦ συνετέλεσαν τοὺς κατοίκους τοῦ Σηείρ ἐβοήθησαν ἀλλήλους διὰ νὰ ἐξολοθρευθῶσιν.24Ἐλθὼν δὲ ὁ Ἰούδας εἰς τὴν σκοπιὰν τῆς ἐρήμου, ἀνέβλεψε πρὸς τὸ πλῆθος, καὶ ἰδού, ἦσαν νεκρὰ σώματα πεπτωκότα κατὰ γῆς, καὶ οὐδεὶς διεσώθη.25Καὶ ὅτε ἦλθον ὁ Ἰωσαφὰτ καὶ ὁ λαὸς αὐτοῦ διὰ νὰ λαφυραγωγήσωσιν αὐτούς, εὕρηκαν μεταξὺ τῶν νεκρῶν σωμάτων αὐτῶν καὶ πλούτη ἐν ἀφθονίᾳ καὶ πολύτιμον ἀποσκευήν, καὶ ἔλαβον εἰς ἑαυτοὺς τοσαῦτα, ὥστε δὲν ἠδύναντο νὰ μεταφέρωσιν αὐτά· καὶ ἐστάθησαν τρεῖς ἡμέρας λαφυραγωγοῦντες, διότι τὰ λάφυρα ἦσαν πολλά. 26Καὶ τὴν τετάρτην ἡμέραν συνήχθησαν ἐν τῇ κοιλάδι τῆς Εὐλογίας· διότι ἐκεῖ εὐλόγησαν τὸν Κύριον· διὰ τοῦτο νομάσθη τὸ ὄνομα τοῦ τόπου ἐκείνου Κοιλὰς Εὐλογίας ἕως τῆς ἡμέρας ταύτης.

1Ἀγαπητοί, μή πιστεύετε εἰς πᾶν πνεῦμα, ἀλλὰ δοκιμάζετε τὰ πνεύματα ἄν ἦναι ἐκ τοῦ Θεοῦ· διότι πολλοὶ ψευδοπροφῆται ἐξῆλθον εἰς τὸν κόσμον.2Ἐκ τούτου γνωρίζετε τὸ Πνεῦμα τοῦ Θεοῦ· πᾶν πνεῦμα, τὸ ὁποῖον ὁμολογεῖ ὅτι ὁ Ἰησοῦς Χριστὸς ἦλθεν ἐν σαρκί, εἶναι ἐκ τοῦ Θεοῦ·3καὶ πᾶν πνεῦμα, τὸ ὁποῖον δὲν ὁμολογεῖ ὅτι ὁ Ἰησοῦς Χριστὸς ἦλθεν ἐν σαρκί, δὲν εἶναι ἐκ τοῦ Θεοῦ· καὶ τοῦτο εἶναι τὸ πνεῦμα τοῦ ἀντιχρίστου, τὸ ὁποῖον ἠκούσατε ὅτι ἔρχεται, καὶ τώρα μάλιστα εἶναι ἐν τῷ κόσμῳ.

43Ἀπεκρίθη λοιπὸν ὁ Ἰησοῦς καὶ εἶπε πρὸς αὐτούς· Μή γογγύζετε μεταξὺ σας.44Οὐδεὶς δύναται νὰ ἔλθῃ πρὸς ἐμέ, ἐὰν δὲν ἑλκύσῃ αὐτὸν ὁ Πατήρ ὁ πέμψας με, καὶ ἐγὼ θέλω ἀναστήσει αὐτὸν ἐν τῇ ἐσχάτῃ ἡμέρᾳ. 45Εἶναι γεγραμμένον ἐν τοῖς προφήταις· Καὶ πάντες θέλουσιν εἶσθαι διδακτοὶ τοῦ Θεοῦ. Πᾶς λοιπόν, ὅστις ἀκούσῃ παρὰ τοῦ Πατρὸς καὶ μάθῃ, ἔρχεται πρὸς ἐμέ· 46οὐχὶ ὅτι εἶδέ τις τὸν Πατέρα, εἰμή ἐκεῖνος ὅστις εἶναι παρὰ τοῦ Θεοῦ, οὗτος εἶδε τὸν Πατέρα.47Ἀληθῶς ἀληθῶς, σᾶς λέγω, Ὁ πιστεύων εἰς ἐμὲ ἔχει ζωήν αἰώνιον.48Ἐγὼ εἶμαι ὁ ἄρτος τῆς ζωῆς.49Οἱ πατέρες σας ἔφαγον τὸ μάννα ἐν τῇ ἐρήμῳ καὶ ἀπέθανον·50οὗτος εἶναι ὁ ἄρτος ὁ καταβαίνων ἐκ τοῦ οὐρανοῦ, διὰ νὰ φάγῃ τις ἐξ αὐτοῦ καὶ νὰ μή ἀποθάνῃ.51Ἐγὼ εἶμαι ὁ ἄρτος ὁ ζῶν, ὁ καταβὰς ἐκ τοῦ οὐρανοῦ. Ἐὰν τις φάγῃ ἐκ τούτου τοῦ ἄρτου, θέλει ζήσει εἰς τὸν αἰῶνα. Καὶ ὁ ἄρτος δὲ τὸν ὁποῖον ἐγὼ θέλω δώσει, εἶναι ἡ σὰρξ μου τὴν ὁποίαν ἐγὼ θέλω δώσει ὑπὲρ τῆς ζωῆς τοῦ κόσμου. 52Ἐμάχοντο λοιπὸν πρὸς ἀλλήλους οἱ Ἰουδαῖοι, λέγοντες· Πῶς δύναται οὗτος νὰ δώσῃ εἰς ἡμᾶς νὰ φάγωμεν τὴν σάρκα αὐτοῦ;53Εἶπε λοιπὸν εἰς αὐτοὺς ὁ Ἰησοῦς· Ἀληθῶς, ἀληθῶς σᾶς λέγω, Ἐὰν δὲν φάγητε τὴν σάρκα τοῦ Υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου καὶ πίητε τὸ αἷμα αὐτοῦ, δὲν ἔχετε ζωήν ἐν ἑαυτοῖς.54Ὅστις τρώγει τὴν σάρκα μου καὶ πίνει τὸ αἷμά μου, ἔχει ζωήν αἰώνιον, καὶ ἐγὼ θέλω ἀναστήσει αὐτὸν ἐν τῇ ἐσχάτῃ ἡμέρᾳ.55Διότι ἡ σὰρξ μου ἀληθῶς εἶναι τροφή, καὶ τὸ αἷμά μου ἀληθῶς εἶναι πόσις.56Ὅστις τρώγει τὴν σάρκα μου καὶ πίνει τὸ αἷμά μου ἐν ἐμοὶ μένει, καὶ ἐγὼ ἐν αὐτῷ. 57Καθὼς μὲ ἀπέστειλεν ὁ ζῶν Πατήρ καὶ ἐγὼ ζῶ διὰ τὸν Πατέρα, οὕτω καὶ ὅστις μὲ τρώγει θέλει ζήσει καὶ ἐκεῖνος δι᾿ ἐμέ.58Οὗτος εἶναι ὁ ἄρτος ὁ καταβὰς ἐκ τοῦ οὐρανοῦ, οὐχὶ καθὼς οἱ πατέρες σας ἔφαγον τὸ μάννα καὶ ἀπέθανον· ὅστις τρώγει τοῦτον τὸν ἄρτον θέλει ζήσει εἰς τὸν αἰῶνα.59Ταῦτα εἶπεν ἐν τῇ συναγωγῇ, διδάσκων ἐν Καπερναούμ. 60Πολλοὶ λοιπὸν ἐκ τῶν μαθητῶν αὐτοῦ ἀκούσαντες, εἶπον· Σκληρὸς εἶναι οὗτος ὁ λόγος· τίς δύναται νὰ ἀκούῃ αὐτόν;61Νοήσας δὲ ὁ Ἰησοῦς ἐν ἑαυτῷ ὅτι γογγύζουσι περὶ τούτου οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ, εἶπε πρὸς αὐτούς· Τοῦτο σᾶς σκανδαλίζει;62ἐὰν λοιπὸν θεωρῆτε τὸν Υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου ἀναβαίνοντα ὅπου ἦτο τὸ πρότερον;63τὸ πνεῦμα εἶναι ἐκεῖνο τὸ ὁποῖον ζωοποιεῖ, ἡ σὰρξ δὲν φελεῖ οὐδέν· οἱ λόγοι, τοὺς ὁποίους ἐγὼ λαλῶ πρὸς ἐσᾶς, πνεῦμα εἶναι καὶ ζωή εἶναι. 64Πλήν εἶναι τινὲς ἀπὸ σᾶς, οἵτινες δὲν πιστεύουσι. Διότι ἤξευρεν ἐξ ἀρχῆς ὁ Ἰησοῦς, τίνες εἶναι οἱ μή πιστεύοντες καὶ τίς εἶναι ὁ μέλλων νὰ παραδώσῃ αὐτόν. 65Καὶ ἔλεγε· Διὰ τοῦτο σᾶς εἶπον ὅτι οὐδεὶς δύναται νὰ ἔλθῃ πρὸς ἐμέ, ἐὰν δὲν εἶναι δεδομένον εἰς αὐτὸν ἐκ τοῦ Πατρὸς μου. 66Ἔκτοτε πολλοὶ τῶν μαθητῶν αὐτοῦ ἐστράφησαν εἰς τὰ ὀπίσω καὶ δὲν περιεπάτουν πλέον μετ᾿ αὐτοῦ.67Εἶπε λοιπὸν ὁ Ἰησοῦς πρὸς τοὺς δώδεκα· Μήπως καὶ σεῖς θέλετε νὰ ὑπάγητε;68Ἀπεκρίθη λοιπὸν πρὸς αὐτὸν ὁ Σίμων Πέτρος· Κύριε, πρὸς τίνα θέλομεν ὑπάγει; λόγους ζωῆς αἰωνίου ἔχεις·69καὶ ἡμεῖς ἐπιστεύσαμεν καὶ ἐγνωρίσαμεν ὅτι σὺ εἶσαι ὁ Χριστὸς ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ τοῦ ζῶντος.70Ἀπεκρίθη πρὸς αὐτοὺς ὁ Ἰησοῦς· Δὲν ἐξέλεξα ἐγὼ ἐσᾶς τοὺς δώδεκα καὶ εἷς ἀπὸ σᾶς εἶναι διάβολος; 71Ἔλεγε δὲ τὸν Ἰούδαν τοῦ Σίμωνος τὸν Ἰσκαριώτην· διότι οὗτος, εἷς ὤν ἐκ τῶν δώδεκα, ἔμελλε νὰ παραδώσῃ αὐτόν.