1Ὁ δὲ Νεεμάν, ὁ στρατηγὸς τοῦ βασιλέως τῆς Συρίας, ἦτο ἀνήρ μέγας ἐνώπιον τοῦ κυρίου αὑτοῦ καὶ τιμώμενος, ἐπειδή ὁ Κύριος δι᾿ αὐτοῦ ἔδωκε σωτηρίαν εἰς τὴν Συρίαν· καὶ ὁ ἄνθρωπος ἦτο δυνατὸς ἐν ἰσχύϊ, λεπρὸς ὅμως.2 Ἐξῆλθον δὲ οἱ Σύριοι κατὰ τάγματα καὶ ἔφερον αἰχμάλωτον ἐκ τῆς γῆς τοῦ Ἰσραήλ μικρὰν τινα κόρην· καὶ ὑπηρέτει τὴν γυναῖκα τοῦ Νεεμάν.3 Καὶ εἶπε πρὸς τὴν κυρίαν αὑτῆς, Εἴθε νὰ ἦτο ὁ κύριός μου ἔμπροσθεν τοῦ προφήτου τοῦ ἐν Σαμαρείᾳ, διότι ἤθελεν ἰατρεύσει αὐτὸν ἀπὸ τῆς λέπρας αὐτοῦ. 4 Καὶ εἰσελθὼν ὁ Νεεμὰν ἀπήγγειλε πρὸς τὸν κύριον αὑτοῦ, λέγων, Οὕτω καὶ οὕτως ἐλάλησεν ἡ κόρη ἡ ἐκ τῆς γῆς τοῦ Ἰσραήλ.5 Καὶ εἶπεν ὁ βασιλεὺς τῆς Συρίας, Ἐλθέ, ὕπαγε, καὶ θέλω στείλει ἐπιστολήν πρὸς τὸν βασιλέα τοῦ Ἰσραήλ. Καὶ ἀνεχώρησε καὶ ἔλαβεν ἐν τῇ χειρὶ αὑτοῦ δέκα τάλαντα ἀργυρίου καὶ ἕξ χιλιάδας χρυσοῦς καὶ δέκα ἀλλαγὰς ἐνδυμάτων·6 Καὶ ἔφερε τὴν ἐπιστολήν πρὸς τὸν βασιλέα τοῦ Ἰσραήλ, λέγουσαν, Καὶ τώρα καθὼς ἔλθῃ ἐπιστολή αὕτη πρὸς σέ, ἰδού, ἔστειλα πρὸς σὲ Νεεμὰν τὸν δοῦλόν μου, διὰ νὰ ἰατρεύσῃς αὐτὸν ἀπὸ τῆς λέπρας αὐτοῦ. 7 Καὶ καθὼς ἀνέγνωσεν ὁ βασιλεὺς τοῦ Ἰσραήλ τὴν ἐπιστολήν, διέσχισε τὰ ἱμάτια αὑτοῦ, καὶ εἶπε, Θεὸς εἶμαι ἐγώ, διὰ νὰ θανατόνω καὶ νὰ ζωοποιῶ, ὥστε οὗτος στέλλει πρὸς ἐμὲ νὰ ἰατρεύσω ἄνθρωπον ἀπὸ τῆς λέπρας αὐτοῦ; γνωρίσατε λοιπόν, παρακαλῶ, καὶ ἰδέτε ὅτι οὗτος ζητεῖ πρόφασιν ἐναντίον μου. 8 Ὡς δὲ ἤκουσεν ὁ Ἐλισσαιέ, ὁ ἄνθρωπος τοῦ Θεοῦ, ὅτι ὁ βασιλεὺς τοῦ Ἰσραήλ διέσχισε τὰ ἱμάτια αὑτοῦ, ἀπέστειλε πρὸς τὸν βασιλέα, λέγων, Διὰ τί διέσχισας τὰ ἱμάτιά σου; ἄς ἔλθῃ τώρα πρὸς ἐμέ, καὶ θέλει γνωρίσει ὅτι εἶναι προφήτης ἐν τῷ Ἰσραήλ. 9 Τότε ἦλθεν ὁ Νεεμὰν μετὰ τῶν ἵππων αὑτοῦ καὶ μετὰ τῆς ἁμάξης αὑτοῦ, καὶ ἐστάθη εἰς τὴν θύραν τῆς οἰκίας τοῦ Ἐλισσαιέ.10 Καὶ ἀπέστειλε πρὸς αὐτὸν ὁ Ἐλισσαιὲ μηνυτήν, λέγων, Ὕπαγε καὶ λούσθητι ἑπτάκις ἐν τῷ Ἰορδάνῃ, καὶ θέλει ἐπανέλθει ἡ σὰρξ σου εἰς σέ, καὶ θέλεις καθαρισθῆ. 11Ὁ δὲ Νεεμὰν ἐθυμώθη καὶ ἀνεχώρησε καὶ εἶπεν, Ἰδού, ἐγὼ ἔλεγον, Θέλει βεβαίως ἐξέλθει πρὸς ἐμὲ καὶ θέλει σταθῆ καὶ ἐπικαλεσθῆ τὸ ὄνομα Κυρίου τοῦ Θεοῦ αὑτοῦ, καὶ διακινήσει τὴν χεῖρα αὑτοῦ ἐπὶ τὸν τόπον καὶ ἰατρεύσει τὸν λεπρόν· 12 ὁ Ἀβανὰ καὶ ὁ Φαρφάρ, ποταμοὶ τῆς Δαμασκοῦ, δὲν εἶναι καλήτεροι ὑπὲρ πάντα τὰ ὕδατα τοῦ Ἰσραήλ; δὲν ἠδυνάμην νὰ λουσθῶ ἐν αὐτοῖς καὶ νὰ καθαρισθῶ; Καὶ στραφείς, ἀνεχώρησε μετὰ θυμοῦ.13 Ἐπλησίασαν δὲ οἱ δοῦλοι αὐτοῦ καὶ ἐλάλησαν πρὸς αὐτὸν καὶ εἶπον· Πάτερ μου, ἐὰν ὁ προφήτης ἤθελε σοὶ εἰπεῖ μέγα πρᾶγμα, δὲν ἤθελες κάμει αὐτό; πόσῳ μᾶλλον τώρα, ὅταν σοὶ λέγῃ, Λούσθητι καὶ καθαρίσθητι;14 Τότε κατέβη καὶ ἐβυθίσθη ἑπτάκις εἰς τὸν Ἰορδάνην, κατὰ τὸν λόγον τοῦ ἀνθρώπου τοῦ Θεοῦ· καὶ ἡ σὰρξ αὐτοῦ ἀποκατέστη ὡς σὰρξ παιδίου μικροῦ, καὶ ἐκαθαρίσθη. 15 Καὶ ἐπέστρεψε πρὸς τὸν ἄνθρωπον τοῦ Θεοῦ, αὐτὸς καὶ πᾶσα ἡ συνοδία αὐτοῦ, καὶ ἦλθε καὶ ἐστάθη ἔμπροσθεν αὐτοῦ· καὶ εἶπεν, Ἰδού, τώρα ἐγνώρισα ὅτι δὲν εἶναι Θεὸς ἐν πάσῃ τῇ γῇ, εἰμή ἐν τῷ Ἰσραήλ· ὅθεν τώρα δέχθητι, παρακαλῶ, δῶρον παρὰ τοῦ δούλου σου.16 Ὁ δὲ εἶπε, Ζῇ Κύριος, ἐνώπιον τοῦ ὁποῖον παρίσταμαι, δὲν θέλω δεχθῆ. Ὁ δὲ ἐβίαζεν αὐτὸν νὰ δεχθῆ, ἀλλὰ δὲν ἔστερξε. 17 Καὶ εἶπεν ὁ Νεεμάν, Καὶ ἄν μή, ἄς δοθῇ, παρακαλῶ, εἰς τὸν δοῦλόν σου δύο ἡμιόνων φορτίον ἐκ τοῦ χώματος τούτου, διότι ὁ δοῦλός σου δὲν θέλει προσφέρει εἰς τὸ ἑξῆς ὁλοκαύτωμα οὐδὲ θυσίαν εἰς ἄλλους θεούς, παρὰ μόνον εἰς τὸν Κύριον·18 περὶ τούτου τοῦ πράγματος ἄς συγχωρήσῃ ὁ Κύριος τὸν δοῦλόν σου, ὅτι, ὅταν εἰσέρχηται ὁ κύριός μου εἰς τὸν οἶκον τοῦ Ῥιμμὼν διὰ νὰ προσκυνήσῃ ἐκεῖ, καὶ στηρίζηται ἐπὶ τὴν χεῖρά μου, καὶ ἐγὼ κλίνω ἐμαυτὸν ἐν τῷ οἴκῳ τοῦ Ῥιμμών, ἐνῷ κλίνω ἐμαυτὸν ἐν τῷ οἴκῳ τοῦ Ῥιμμών, ὁ Κύριος ἄς συγχωρήσῃ τὸν δοῦλόν σου περὶ τοῦ πράγματος τούτου! 19 Καὶ εἶπε πρὸς αὐτόν, Ὕπαγε ἐν εἰρήνῃ. Καὶ ἀνεχώρησεν ἀπ᾿ αὐτοῦ μικρὸν τι διάστημα.

1Καὶ ἐλάλησε Κύριος πρὸς τὸν Μωϋσῆν λέγων,2Ἀπόστειλον ἄνδρας διὰ νὰ κατασκοπεύσωσι τὴν γῆν Χαναάν, τὴν ὁποίαν ἐγὼ δίδω εἰς τοὺς υἱοὺς Ἰσραήλ· ἀπὸ πάσης φυλῆς τῶν πατέρων αὐτῶν θέλετε ἀποστείλει ἀνὰ ἕνα ἄνδρα, ἕκαστον ἐξ αὐτῶν ἀρχηγόν.3Καὶ ἀπέστειλεν αὐτοὺς ὁ Μωϋσῆς διὰ προσταγῆς τοῦ Κυρίου ἐκ τῆς ἐρήμου Φαράν. Πάντες οἱ ἄνδρες οὗτοι ἦσαν ἀρχηγοὶ τῶν υἱῶν Ἰσραήλ. 4Καὶ ταῦτα ἦσαν τὰ ὀνόματα αὐτῶν· ἐκ τῆς φυλῆς Ῥουβήν, Σαμμουὰ ὁ υἱὸς τοῦ Σακχούρ·5ἐκ τῆς φυλῆς Συμεών, Σαφὰτ ὁ υἱὸς τοῦ Χορρί·6ἐκ τῆς φυλῆς Ἰούδα, Χάλεβ ὁ υἱὸς τοῦ Ἰεφοννή·7ἐκ τῆς φυλῆς Ἰσσάχαρ, Ἰγὰλ ὁ υἱὸς τοῦ Ἰωσήφ·8ἐκ τῆς φυλῆς Ἐφραΐμ, Αὐσή ὁ υἱὸς τοῦ Ναυῆ·9ἐκ τῆς φυλῆς Βενιαμίν, Φαλτὶ ὁ υἱὸς τοῦ Ῥαφού·10ἐκ τῆς φυλῆς Ζαβουλών, Γαδιήλ ὁ υἱὸς τοῦ Σουδί·11ἐκ τῆς φυλῆς Ἰωσήφ, ἐκ τῆς φυλῆς Μανασσῆ, Γαδδὶ ὁ υἱὸς τοῦ Σουσί·12ἐκ τῆς φυλῆς Δάν, Ἀμμιήλ ὁ υἱὸς τοῦ Γεμαλί·13ἐκ τῆς φυλῆς Ἀσήρ, Σεθοὺρ ὁ υἱὸς τοῦ Μιχαήλ·14ἐκ τῆς φυλῆς Νεφθαλί, Νααβὶ ὁ υἱὸς τοῦ Βαυσί·15ἐκ τῆς φυλῆς Γάδ, Γεουήλ ὁ υἱὸς τοῦ Μαχί. 16Ταῦτα εἶναι τὰ ὀνόματα τῶν ἀνδρῶν, τοὺς ὁποίους ἀπέστειλεν ὁ Μωϋσῆς διὰ νὰ κατασκοπεύσωσι τὴν γῆν· καὶ ἐπωνόμασεν ὁ Μωϋσῆς τὸν Αὐσή, τὸν υἱὸν τοῦ Ναυῆ, Ἰησοῦν.17Καὶ ἀπέστειλεν αὐτοὺς ὁ Μωϋσῆς διὰ νὰ κατασκοπεύσωσι τὴν γῆν Χαναάν· καὶ εἶπε πρὸς αὐτούς, Ἀνάβητε ἀπὸ τοῦ μέρους τούτου τῆς μεσημβρίας καὶ θέλετε ἀναβῆ εἰς τὸ ὄρος·18καὶ θεωρήσατε τὴν γῆν, ὁποία εἶναι, καὶ τὸν λαὸν τὸν κατοικοῦντα ἐν αὐτῇ, ἐὰν ἦναι δυνατὸς ἤ ἀδύνατος, ὀλίγοι ἤ πολλοί·19καὶ ὁποία εἶναι ἡ γῆ ἐν ᾗ οὗτοι κατοικοῦσι, καλή ἦναι ἤ κακή· καὶ ὁποῖαι εἶναι αἱ πόλεις, τὰς ὁποίας οὗτοι κατοικοῦσιν, ἀτείχιστοι ἤ περιτετειχισμέναι·20καὶ ὁποία εἶναι ἡ γῆ, παχεῖα ἦναι ἤ λεπτή, ἐὰν ὑπάρχωσιν ἐν αὐτῇ δένδρα ἤ οὐχί· καὶ ἀνδρίζεσθε καὶ φέρετε ἀπὸ τῶν καρπῶν τῆς γῆς. Αἱ δὲ ἡμέραι ἦσαν αἱ ἡμέραι τῶν πρώτων σταφυλῶν. 21Καὶ ἀναβάντες κατεσκόπευσαν τὴν γῆν ἀπὸ τῆς ἐρήμου Σὶν ἕως Ῥεώβ, κατὰ τὴν εἴσοδον Αἱμάθ.22Καὶ ἀνέβησαν κατὰ τὸ μεσημβρινόν, καὶ ἦλθον ἕως Χεβρών, ὅπου ἦσαν Ἀχιμάν, Σεσαΐ καὶ Θαλμαΐ, οἱ υἱοὶ τοῦ Ἀνάκ. Ἡ δὲ Χεβρὼν ἐκτίσθη ἑπτὰ ἔτη πρὸ τῆς Τάνεως τῆς Αἰγύπτου.23Καὶ ἦλθον μέχρι τῆς φάραγγος Ἐσχώλ, καὶ ἔκοψαν ἐκεῖθεν κλῆμα ἀμπέλου μετὰ ἑνὸς βότρυος σταφυλῆς, καὶ ἐβάσταζον αὐτὸ δύο ἐπὶ ξύλου· ἔφεραν καὶ ῥόδια καὶ σῦκα.24Ὁ τόπος ἐκεῖνος νομάσθη φάραγξ Ἐσχώλ· διὰ τὸν βότρυν τὸν ὁποῖον ἔκοψαν ἐκεῖθεν οἱ υἱοὶ Ἰσραήλ. 25Καὶ ἐπέστρεψαν, ἀφοῦ κατεσκόπευσαν τὴν γῆν, μετὰ τεσσαράκοντα ἡμέρας.26Καὶ πορευθέντες ἦλθον πρὸς τὸν Μωϋσῆν, καὶ πρὸς τὸν Ἀαρών, καὶ πρὸς πᾶσαν τὴν συναγωγήν τῶν υἱῶν Ἰσραήλ, ἐκ τῇ ἐρήμῳ Φαράν, εἰς Κάδης· καὶ ἔφεραν ἀπόκρισιν πρὸς αὐτούς, καὶ πρὸς πᾶσαν τὴν συναγωγήν, καὶ ἔδειξαν εἰς αὐτοὺς τὸν καρπὸν τῆς γῆς.27Καὶ ἀπήγγειλαν πρὸς αὐτόν, καὶ εἶπον, Ἤλθομεν εἰς τὴν γῆν, εἰς τὴν ὁποίαν ἀπέστειλας ἐμᾶς, καὶ εἶναι τῳόντι γῆ ῥέουσα γάλα καὶ μέλι καὶ ἰδού, ὁ καρπὸς αὐτῆς·28ὁ λαὸς ὅμως, ὁ κατοικῶν ἐν τῇ γῇ, εἶναι δυνατός, καὶ αἱ πόλεις περιτετειχισμέναι, μεγάλαι σφόδρα· πρὸς τούτοις, εἴδομεν ἐκεῖ καὶ τοὺς υἱοὺς τοῦ Ἀνάκ·29οἱ Ἀμαληκῖται κατοικοῦσιν ἐν τῇ γῇ τῆς μεσημβρίας· καὶ οἱ Χετταῖοι, καὶ οἱ Ἰεβουσαῖοι, καὶ οἱ Ἀμορραῖοι, κατοικοῦσιν ἐπὶ τὰ ὄρη· καὶ οἱ Χαναναῖοι κατοικοῦσι παρὰ τὴν θάλασσαν καὶ τὰς ὄχθας τοῦ Ἰορδάνου. 30Καὶ ὁ Χάλεβ κατεσίγασε τὸν λαὸν ἔμπροσθεν τοῦ Μωϋσέως, καὶ εἶπεν, Ἄς ἀναβῶμεν εὐθύς, καὶ ἄς ἐξουσιάσωμεν αὐτήν· διότι δυνάμεθα νὰ κυριεύσωμεν αὐτήν.31Οἱ ἄνθρωποι ὅμως, οἱ συναναβάντες μετ᾿ αὐτοῦ, εἶπαν, Δὲν δυνάμεθα νὰ ἀναβῶμεν ἐπὶ τὸν λαὸν τοῦτον, διότι εἶναι δυνατώτεροι ἡμῶν.32Καὶ δυσφήμησαν τὴν γῆν, τὴν ὁποίαν κατεσκόπευσαν, πρὸς τοὺς υἱοὺς Ἰσραήλ, λέγοντες, Ἡ γῆ, τὴν ὁποίαν διεπεράσαμεν διὰ νὰ κατασκοπεύσωμεν αὐτήν, εἶναι γῆ κατατρώγουσα τοὺς κατοίκους αὐτῆς· καὶ πᾶς ὁ λαός, τὸν ὁποῖον εἴδομεν ἐν αὐτῇ εἶναι ἄνδρες ὑπερμεγέθεις·33καὶ εἴδομεν ἐκεῖ τοὺς γίγαντας, τοὺς υἱοὺς Ἀνάκ, τοῦ ἐκ τῶν γιγάντων· καὶ ἐβλέπομεν ἑαυτοὺς ὡς ἀκρίδας καὶ τοιούτους ἔβλεπον ἡμᾶς αὐτοί. eBible 0.9 - Η Αγία Γραφή © 2022 Η Αγία Γραφή σε μετάφραση του Νεόφυτου Βάμβα (MNB)

1 Μετὰ ταῦτα ἐφανέρωσεν ἑαυτὸν πάλιν ὁ Ἰησοῦς εἰς τοὺς μαθητὰς ἐπὶ τῆς θαλάσσης τῆς Τιβεριάδος· ἐφανέρωσε δὲ οὕτως.2 Ἦσαν ὁμοῦ Σίμων Πέτρος καὶ Θωμᾶς ὁ λεγόμενος Δίδυμος καὶ Ναθαναήλ ὁ ἀπὸ Κανᾶ τῆς Γαλιλαίας, καὶ οἱ υἱοὶ τοῦ Ζεβεδαίου καὶ ἄλλοι δύο ἐκ τῶν μαθητῶν αὐτοῦ.3 Λέγει πρὸς αὐτοὺς Σίμων Πέτρος· Ὑπάγω νὰ ἁλιεύσω. Λέγουσι πρὸς αὐτόν· Ἐρχόμεθα καὶ ἡμεῖς μετὰ σοῦ. Ἐξῆλθον καὶ ἀνέβησαν εἰς τὸ πλοῖον εὐθύς, καὶ κατ᾿ ἐκείνην τὴν νύκτα δὲν ἐπίασαν οὐδέν.4 Ἀφοῦ δὲ ἔγεινεν ἤδη πρωΐ, ἐστάθη ὁ Ἰησοῦς εἰς τὸν αἰγιαλόν· δὲν ἐγνώριζον ὅμως οἱ μαθηταὶ ὅτι εἶναι ὁ Ἰησοῦς.5 Λέγει λοιπὸν πρὸς αὐτοὺς ὁ Ἰησοῦς· Παιδία, μήπως ἔχετέ τι προσφάγιον; Ἀπεκρίθησαν πρὸς αὐτόν· Οὐχί.6 Ὁ δὲ εἶπε πρὸς αὐτούς· Ῥίψατε τὸ δίκτυον εἰς τὰ δεξιὰ μέρη τοῦ πλοίου καὶ θέλετε εὑρεῖ. Ἔρριψαν λοιπὸν καὶ δὲν ἠδυνήθησαν πλέον νὰ σύρωσιν αὐτὸ ἀπὸ τοῦ πλήθους τῶν ἰχθύων.7 Λέγει λοιπὸν πρὸς τὸν Πέτρον ὁ μαθητής ἐκεῖνος, τὸν ὁποῖον ἠγάπα ὁ Ἰησοῦς· Ὁ Κύριος εἶναι. Ὁ δὲ Σίμων Πέτρος, ἀκούσας ὅτι εἶναι ὁ Κύριος, ἐζώσθη τὸ ἐπένδυμα· διότι ἦτο γυμνός· καὶ ἔρριψεν ἑαυτὸν εἰς τὴν θάλασσαν.8 Οἱ δὲ ἄλλοι μαθηταὶ ἦλθον μὲ τὸ πλοιάριον· διότι δὲν ἦσαν μακρὰν ἀπὸ τῆς γῆς, ἀλλ᾿ ἕως διακοσίας πήχας· σύροντες τὸ δίκτυον τῶν ἰχθύων.9 Καθὼς λοιπὸν ἀπέβησαν εἰς τὴν γῆν, βλέπουσιν ἀνθρακιὰν κειμένην καὶ ὀψάριον ἐπικείμενον καὶ ἄρτον.10 Λέγει πρὸς αὐτοὺς ὁ Ἰησοῦς· Φέρετε ἀπὸ τῶν ὀψαρίων, τὰ ὁποῖα ἐπιάσατε τώρα.11 Ἀνέβη Σίμων Πέτρος καὶ ἔσυρε τὸ δίκτυον ἐπὶ τῆς γῆς, γέμον ἰχθύων μεγάλων ἑκατὸν πεντήκοντα τριῶν· καὶ ἐνῷ ἦσαν τόσοι, δὲν ἐσχίσθη τὸ δίκτυον.12 Λέγει πρὸς αὐτοὺς ὁ Ἰησοῦς· Ἔλθετε, γευματίσατε. Οὐδεὶς ὅμως τῶν μαθητῶν ἐτόλμα νὰ ἐξετάσῃ αὐτόν, Σὺ τίς εἶσαι, ἐξεύροντες ὅτι εἶναι ὁ Κύριος.13 Ἔρχεται λοιπὸν ὁ Ἰησοῦς καὶ λαμβάνει τὸν ἄρτον καὶ δίδει εἰς αὐτούς, καὶ τὸ ὀψάριον ὁμοίως.14 Αὕτη ἦτο ἤδη τρίτη φορά, καθ᾿ ἥν ὁ Ἰησοῦς ἐφανερώθη εἰς τοὺς μαθητὰς αὑτοῦ, ἀφοῦ ἠγέρθη ἐκ νεκρῶν. 15 Ἀφοῦ λοιπὸν ἐγευμάτισαν, λέγει πρὸς τὸν Σίμωνα Πέτρον ὁ Ἰησοῦς· Σίμων Ἰωνᾶ, ἀγαπᾷς με περισσότερον τούτων; Λέγει πρὸς αὐτόν· Ναί, Κύριε, σὺ ἐξεύρεις ὅτι σὲ ἀγαπῶ. Λέγει πρὸς αὐτόν· Βόσκε τὰ ἀρνία μου.16 Λέγει πρὸς αὐτὸν πάλιν δευτέραν φοράν· Σίμων Ἰωνᾶ, ἀγαπᾶς με; Λέγει πρὸς αὐτόν· Ναί, Κύριε, σὺ ἐξεύρεις ὅτι σὲ ἀγαπῶ. Λέγει πρὸς αὐτόν· Ποίμαινε τὰ πρόβατά μου.17 Λέγει πρὸς αὐτὸν τὴν τρίτην φοράν· Σίμων Ἰωνᾶ, ἀγαπᾶς με; Ἐλυπήθη ὁ Πέτρος ὅτι εἶπε πρὸς αὐτὸν τὴν τρίτην φοράν· Ἀγαπᾶς με; καὶ εἶπε πρὸς αὐτόν· Κύριε, σὺ ἐξεύρεις τὰ πάντα, σὺ γνωρίζεις ὅτι σὲ ἀγαπῶ. Λέγει πρὸς αὐτὸν ὁ Ἰησοῦς· Βόσκε τὰ πρόβατά μου. 18 Ἀληθῶς, ἀληθῶς σοὶ λέγω, ὅτε ἦσο νεώτερος, ἐζώννυες σεαυτὸν καὶ περιεπάτεις ὅπου ἤθελες· ἀφοῦ ὅμως γηράσῃς, θέλεις ἐκτείνει τὰς χεῖράς σου, καὶ ἄλλος θέλει σὲ ζώσει, καὶ θέλει σὲ φέρει ὅπου δὲν θέλεις.19 Εἶπε δὲ τοῦτο δεικνύων μὲ ποῖον θάνατον μέλλει νὰ δοξάσῃ τὸν Θεόν. Καὶ τοῦτο εἰπὼν λέγει πρὸς αὐτόν· Ἀκολούθει μοι. 20 Στραφεὶς δὲ ὁ Πέτρος, βλέπει ἀκολουθοῦντα τὸν μαθητήν, τὸν ὁποῖον ἠγάπα ὁ Ἰησοῦς, ὅστις καὶ ἀνέπεσεν ἐν τῷ δείπνῳ ἐπὶ τὸ στῆθος αὐτοῦ καὶ εἶπε· Κύριε, τίς εἶναι ὁ παραδίδων σε;21 Τοῦτον ἰδὼν ὁ Πέτρος λέγει πρὸς τὸν Ἰησοῦν· Κύριε, οὗτος δὲ τί;22 Λέγει πρὸς αὐτὸν ὁ Ἰησοῦς· Ἐὰν αὐτὸν θέλω νὰ μένῃ ἑωσοῦ ἔλθω, τί πρὸς σέ; σὺ ἀκολούθει μοι.2

1 Ἰδών δὲ τοὺς ὄχλους, ἀνέβη εἰς τὸ ὄρος καὶ ἀφοῦ ἐκάθησε, προσῆλθον πρὸς αὐτὸν οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ,2 καὶ ἀνοίξας τὸ στόμα αὑτοῦ ἐδίδασκεν αὐτούς, λέγων. 3 Μακάριοι οἱ πτωχοὶ τῷ πνεύματι, διότι αὐτῶν εἶναι ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν.4 Μακάριοι οἱ πενθοῦντες, διότι αὐτοὶ θέλουσι παρηγορηθῆ.5 Μακάριοι οἱ πραεῖς, διότι αὐτοὶ θέλουσι κληρονομήσει τὴν γῆν.6 Μακάριοι οἱ πεινῶντες καὶ διψῶντες τὴν δικαιοσύνην, διότι αὐτοὶ θέλουσι χορτασθῆ.7 Μακάριοι οἱ ἐλεήμονες, διότι αὐτοὶ θέλουσιν ἐλεηθῆ.8 Μακάριοι οἱ καθαροὶ τὴν καρδίαν, διότι αὐτοὶ θέλουσιν ἰδεῖ τὸν Θεόν.9 Μακάριοι οἱ εἰρηνοποιοί, διότι αὐτοὶ θέλουσιν ὀνομασθῆ υἱοὶ Θεοῦ.10 Μακάριοι οἱ δεδιωγμένοι ἕνεκεν δικαιοσύνης, διότι αὐτῶν εἶναι ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν. 11 Μακάριοι εἶσθε, ὅταν σᾶς ὀνειδίσωσι καὶ διώξωσι καὶ εἴπωσιν ἐναντίον σας πάντα κακὸν λόγον ψευδόμενοι ἕνεκεν ἐμοῦ.12 Χαίρετε καὶ ἀγαλλιᾶσθε, διότι ὁ μισθὸς σας εἶναι πολὺς ἐν τοῖς οὐρανοῖς· ἐπειδή οὕτως ἐδίωξαν τοὺς προφήτας τοὺς πρὸ ὑμῶν.

1Καθὼς λοιπὸν ἔμαθεν ὁ Κύριος ὅτι ἤκουσαν οἱ Φαρισαῖοι ὅτι ὁ Ἰησοῦς πλειοτέρους μαθητὰς κάμνει καὶ βαπτίζει παρὰ ὁ Ἰωάννης 2ἄν καὶ ὁ Ἰησοῦς αὐτὸς δὲν ἐβάπτιζεν, ἀλλ᾿ οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ 3ἀφῆκε τὴν Ἰουδαίαν καὶ ἀπῆλθε πάλιν εἰς τὴν Γαλιλαίαν.4Ἔπρεπε δὲ νὰ περάσῃ διὰ τῆς Σαμαρείας.5Ἔρχεται λοιπὸν εἰς πόλιν τῆς Σαμαρείας λεγομένην Σιχάρ, πλησίον τοῦ ἀγροῦ, τὸν ὁποῖον ἔδωκεν ὁ Ἰακὼβ εἰς τὸν Ἰωσήφ τὸν υἱὸν αὑτοῦ.6Ἦτο δὲ ἐκεῖ πηγή τοῦ Ἰακώβ. Ὁ Ἰησοῦς λοιπὸν κεκοπιακὼς ἐκ τῆς ὁδοιπορίας ἐκάθητο οὕτως εἰς τὴν πηγήν. Ὥρα ἦτο περίπου ἕκτη. 7Ἔρχεται γυνή τις ἐκ τῆς Σαμαρείας, διὰ νὰ ἀντλήσῃ ὕδωρ. Λέγει πρὸς αὐτήν ὁ Ἰησοῦς· Δὸς μοι νὰ πίω.8Διότι οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ εἶχον ὑπάγει εἰς τὴν πόλιν, διὰ νὰ ἀγοράσωσι τροφάς.9Λέγει λοιπὸν πρὸς αὐτὸν ἡ γυνή ἡ Σαμαρεῖτις· Πῶς σύ, Ἰουδαῖος ὤν, ζητεῖς νὰ πίῃς παρ᾿ ἐμοῦ, ἥτις εἶμαι γυνή Σαμαρεῖτις; Διότι δὲν συγκοινωνοῦσιν οἱ Ἰουδαῖοι μὲ τοὺς Σαμαρείτας.10Ἀπεκρίθη ὁ Ἰησοῦς καὶ εἶπε πρὸς αὐτήν· Ἐὰν ἤξευρες τὴν δωρεὰν τοῦ Θεοῦ, καὶ τίς εἶναι ὁ λέγων σοι, Δὸς μοι νὰ πίω, σὺ ἤθελες ζητήσει παρ᾿ αὐτοῦ, καὶ ἤθελε σοὶ δώσει ὕδωρ ζῶν.11Λέγει πρὸς αὐτὸν ἡ γυνή· Κύριε, οὔτε ἄντλημα ἔχεις, καὶ τὸ φρέαρ εἶναι βαθύ· πόθεν λοιπὸν ἔχεις τὸ ὕδωρ τὸ ζῶν;12μήπως σὺ εἶσαι μεγαλήτερος τοῦ πατρὸς ἡμῶν Ἰακώβ, ὅστις ἔδωκεν εἰς ἡμᾶς τὸ φρέαρ, καὶ αὐτὸς ἔπιεν ἐξ αὐτοῦ καὶ οἱ υἱοὶ αὐτοῦ καὶ τὰ θρέμματα αὐτοῦ;13Ἀπεκρίθη ὁ Ἰησοῦς καὶ εἶπε πρὸς αὐτήν· Πᾶς ὅστις πίνει ἐκ τοῦ ὕδατος τούτου θέλει διψήσει πάλιν·14ὅστις ὅμως πίῃ ἐκ τοῦ ὕδατος, τὸ ὁποῖον ἐγὼ θέλω δώσει εἰς αὐτόν, δὲν θέλει διψήσει εἰς τὸν αἰῶνα, ἀλλὰ τὸ ὕδωρ, τὸ ὁποῖον θέλω δώσει εἰς αὐτόν, θέλει γείνει ἐν αὐτῷ πηγή ὕδατος ἀναβλύζοντος εἰς ζωήν αἰώνιον.15Λέγει πρὸς αὐτὸν ἡ γυνή· Κύριε, δὸς μοι τοῦτο τὸ ὕδωρ, διὰ νὰ μή διψῶ μηδὲ νὰ ἔρχωμαι ἐδὼ νὰ ἀντλῶ. 16Λέγει πρὸς αὐτήν ὁ Ἰησοῦς· Ὕπαγε, κάλεσον τὸν ἄνδρα σου καὶ ἐλθὲ ἐδώ.17Ἀπεκρίθη ἡ γυνή καὶ εἶπε· Δὲν ἔχω ἄνδρα. Λέγει πρὸς αὐτήν ὁ Ἰησοῦς· Καλῶς εἶπας ὅτι δὲν ἔχω ἄνδρα·18διότι πέντε ἄνδρας ἔλαβες, καὶ ἐκεῖνος, τὸν ὁποῖον ἔχεις τώρα, δὲν εἶναι ἀνήρ σου· τοῦτο ἀληθὲς εἶπας.19Λέγει πρὸς αὐτὸν ἡ γυνή· Κύριε, βλέπω ὅτι σὺ εἶσαι προφήτης.20Οἱ πατέρες ἡμῶν εἰς τοῦτο τὸ ὄρος προσεκύνησαν, καὶ σεῖς λέγετε ὅτι ἐν τοῖς Ἱεροσολύμοις εἶναι ὁ τόπος ὅπου πρέπει νὰ προσκυνῶμεν.21Λέγει πρὸς αὐτήν ὁ Ἰησοῦς· Γύναι, πίστευσόν μοι ὅτι ἔρχεται ὥρα, ὅτε οὔτε εἰς τὸ ὄρος τοῦτο οὔτε εἰς τὰ Ἱεροσόλυμα θέλετε προσκυνήσει τὸν Πατέρα.22Σεῖς προσκυνεῖτε ἐκεῖνο τὸ ὁποῖον δὲν ἐξεύρετε, ἡμεῖς προσκυνοῦμεν ἐκεῖνο τὸ ὁποῖον ἐξεύρομεν, διότι ἡ σωτηρία εἶναι ἐκ τῶν Ἰουδαίων.23Πλήν ἔρχεται ὥρα, καὶ ἤδη εἶναι, ὅτε οἱ ἀληθινοὶ προσκυνηταὶ θέλουσι προσκυνήσει τὸν Πατέρα ἐν πνεύματι καὶ ἀληθείᾳ· διότι ὁ Πατήρ τοιούτους ζητεῖ τοὺς προσκυνοῦντας αὐτόν.24Ὁ Θεὸς εἶναι Πνεῦμα, καὶ οἱ προσκυνοῦντες αὐτὸν ἐν πνεύματι καὶ ἀληθείᾳ πρέπει νὰ προσκυνῶσι.25Λέγει πρὸς αὐτὸν ἡ γυνή· Ἐξεύρω ὅτι ἔρχεται ὁ Μεσσίας, ὁ λεγόμενος Χριστός· ὅταν ἔλθῃ ἐκεῖνος, θέλει ἀναγγείλει εἰς ἡμᾶς πάντα.26Λέγει πρὸς αὐτήν ὁ Ἰησοῦς· Ἐγὼ εἶμαι, ὁ λαλῶν σοι. 27Καὶ ἐπάνω εἰς τοῦτο ἦλθον οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ καὶ ἐθαύμασαν ὅτι ἐλάλει μετὰ γυναικός· οὐδεὶς ὅμως εἶπε, Τί ζητεῖς; ἤ Τί λαλεῖς μετ᾿ αὐτῆς;28Ἀφῆκε λοιπὸν ἡ γυνή τὴν ὑδρίαν αὑτῆς καὶ ὑπῆγεν εἰς τὴν πόλιν καὶ λέγει πρὸς τοὺς ἀνθρώπους·29Ἔλθετε νὰ ἴδητε ἄνθρωπον, ὅστις μοὶ εἶπε πάντα ὅσα ἔπραξα· μήπως οὗτος εἶναι ὁ Χριστός;30Ἐξῆλθον λοιπὸν ἐκ τῆς πόλεως καὶ ἤρχοντο πρὸς αὐτόν.