1Ἐνῷ δὲ ὁ ὄχλος συνέθλιβεν αὐτὸν διὰ νὰ ἀκούῃ τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ, αὐτὸς ἵστατο πλησίον τῆς λίμνης Γεννησαρέτ,2καὶ εἶδε δύο πλοῖα ἱστάμενα παρὰ τὴν λίμνην οἱ δὲ ἁλιεῖς ἀποβάντες ἀπ᾿ αὐτῶν ἐξέπλυναν τὰ δίκτυα.3Ἐμβὰς δὲ εἰς ἕν τῶν πλοίων, τὸ ὁποῖον ἦτο τοῦ Σίμωνος, παρεκάλεσεν αὐτὸν νὰ ἀπομακρύνῃ αὐτὸ ὀλίγον ἀπὸ τῆς γῆς, καὶ καθήσας ἐδίδασκεν ἐκ τοῦ πλοίου τοὺς ὄχλους.4Καθὼς δὲ ἔπαυσε λαλῶν, εἶπε πρὸς τὸν Σίμωνα· Ἐπανάγαγε τὸ πλοῖον εἰς τὰ βαθέα καὶ ῥίψατε τὰ δίκτυα ὑμῶν διὰ νὰ ὀψαρεύσητε.5Καὶ ἀποκριθεὶς ὁ Σίμων, εἶπε πρὸς αὐτόν· Διδάσκαλε, δι᾿ ὅλης τῆς νυκτὸς κοπιάσαντες δὲν ἐπιάσαμεν οὐδέν· ἀλλ᾿ ὅμως ἐπὶ τῷ λόγῳ σου θέλω ῥίψει τὸ δίκτυον.6Καὶ ἀφοῦ ἔκαμον τοῦτο, συνέκλεισαν πλῆθος πολὺ ἰχθύων καὶ διεσχίζετο τὸ δίκτυον αὐτῶν.7Καὶ ἔκαμον νεῦμα εἰς τοὺς συντρόφους τοὺς ἐν τῷ ἄλλῳ πλοίῳ, διὰ νὰ ἔλθωσι νὰ βοηθήσωσιν αὐτούς· καὶ ἦλθον καὶ ἐγέμισαν ἀμφότερα τὰ πλοῖα, ὥστε ἐβυθίζοντο.8Ἰδὼν δὲ ὁ Σίμων Πέτρος, προσέπεσε πρὸς τὰ γόνατα τοῦ Ἰησοῦ, λέγων· Ἔξελθε ἀπ᾿ ἐμοῦ, διότι εἶμαι ἄνθρωπος ἁμαρτωλός, Κύριε.9Ἐπειδή ἔκπληξις κατέλαβεν αὐτὸν καὶ πάντας τοὺς μετ᾿ αὐτοῦ διὰ τὴν ἄγραν τῶν ἰχθύων, τὴν ὁποίαν συνέλαβον,10ὁμοίως δὲ καὶ τὸν Ἰάκωβον καὶ Ἰωάννην, τοὺς υἱοὺς τοῦ Ζεβεδαίου, οἵτινες ἦσαν σύντροφοι τοῦ Σίμωνος. Καὶ εἶπε πρὸς τὸν Σίμωνα ὁ Ἰησοῦς· Μή φοβοῦ· ἀπὸ τοῦ νῦν ἀνθρώπους θέλεις ἀγρεύει.11Καὶ ἀφοῦ ἔφεραν τὰ πλοῖα ἐπὶ τὴν γῆν, ἀφήσαντες ἅπαντα ἠκολούθησαν αὐτόν.

14Καὶ ὁ Ἰησοῦς ὑπέστρεψεν ἐν τῇ δυνάμει τοῦ Πνεύματος εἰς τὴν Γαλιλαίαν· καὶ ἐξῆλθε φήμη περὶ αὐτοῦ καθ᾿ ὅλην τὴν περίχωρον.15Καὶ αὐτὸς ἐδίδασκεν ἐν ταῖς συναγωγαῖς αὐτῶν, δοξαζόμενος ὑπὸ πάντων. 16Καὶ ἦλθεν εἰς τὴν Ναζαρέτ, ὅπου ἦτο ἀνατεθραμμένος, καὶ εἰσῆλθε κατὰ τὴν συνήθειαν αὑτοῦ εἰς τὴν συναγωγήν ἐν τῇ ἡμέρᾳ τοῦ σαββάτου καὶ ἐσηκώθη νὰ ἀναγνώσῃ.17Καὶ ἐδόθη εἰς αὐτὸν τὸ βιβλίον Ἡσαΐου τοῦ προφήτου, καὶ ἀνοίξας τὸ βιβλίον εὗρε τὸν τόπον, ὅπου ἦτο γεγραμμένον· 18Πνεῦμα Κυρίου εἶναι ἐπ᾿ ἐμέ, διὰ τοῦτο μὲ ἔχρισε· μὲ ἀπέστειλε διὰ νὰ εὐαγγελίζωμαι πρὸς τοὺς πτωχούς, διὰ νὰ ἰατρεύσω τοὺς συντετριμμένους τὴν καρδίαν, νὰ κηρύξω πρὸς τοὺς αἰχμαλώτους ἐλευθερίαν καὶ πρὸς τοὺς τυφλοὺς ἀνάβλεψιν, νὰ ἀποστείλω τοὺς συντεθλασμένους ἐν ἐλευθερίᾳ,19διὰ νὰ κηρύξω εὐπρόσδεκτον Κυρίου ἐνιαυτόν. 20Καὶ κλείσας τὸ βιβλίον, ἀπέδωκεν εἰς τὸν ὑπηρέτην καὶ ἐκάθησε· πάντων δὲ οἱ ὀφθαλμοὶ τῶν ἐν τῇ συναγωγῇ ἦσαν ἀτενίζοντες εἰς αὐτόν.21Καὶ ἤρχισε νὰ λέγῃ πρὸς αὐτοὺς ὅτι σήμερον ἐπληρώθη ἡ γραφή αὕτη εἰς τὰ ὦτα ὑμῶν. 22Καὶ πάντες ἐμαρτύρουν εἰς αὐτὸν καὶ ἐθαύμαζον διὰ τοὺς λόγους τῆς χάριτος τοὺς ἐξερχομένους ἐκ τοῦ στόματος αὐτοῦ καὶ ἔλεγον· Δὲν εἶναι οὗτος ὁ υἱὸς τοῦ Ἰωσήφ;

1Εἶπε δὲ Κύριος πρὸς τὸν Μωϋσῆν, Ἔτι μίαν πληγήν θέλω φέρει ἐπὶ τὸν Φαραὼ καὶ ἐπὶ τὴν Αἴγυπτον· μετὰ ταῦτα θέλει σᾶς ἐξαποστείλει ἐντεῦθεν· ἐξαποστέλλων ὑμᾶς θέλει βεβαίως καὶ διώξει ὑμᾶς ὁλοκλήρως ἐντεῦθεν·2λάλησον τώρα εἰς τὰ ὦτα τοῦ λαοῦ, καὶ ἄς ζητήσῃ πᾶς ἀνήρ παρὰ τοῦ γείτονος αὑτοῦ, καὶ πᾶσα γυνή παρὰ τῆς γείτονος αὑτῆς, σκεύη ἀργυρά, καὶ σκεύη χρυσά.3Καὶ ἔδωκεν ὁ Κύριος χάριν εἰς τὸν λαὸν ἐνώπιον τῶν Αἰγυπτίων· ἔτι δὲ ὁ ἄνθρωπος ὁ Μωϋσῆς ἦτο μέγας σφόδρα ἐν τῇ γῇ τῆς Αἰγύπτου ἔμπροσθεν τῶν θεραπόντων τοῦ Φαραὼ καὶ ἔμπροσθεν τοῦ λαοῦ. 4Καὶ εἶπεν ὁ Μωϋσῆς, Οὕτω λέγει ὁ Κύριος· Περὶ τὸ μεσονύκτιον ἐγὼ θέλω ἐξέλθει εἰς τὸ μέσον τῆς Αἰγύπτου·5καὶ πᾶν πρωτότοκον ἐν τῇ γῇ τῆς Αἰγύπτου θέλει ἀποθάνει, ἀπὸ τοῦ πρωτοτόκου τοῦ Φαραώ, ὅστις κάθηται ἐπὶ τοῦ θρόνου αὑτοῦ, ἕως τοῦ πρωτοτόκου τῆς δούλης, ἥτις δουλεύει ἐν τῷ μύλῳ, καὶ πᾶν πρωτότοκον τῶν κτηνῶν·6καὶ θέλει εἶσθαι καθ᾿ ὅλην τὴν γῆν τῆς Αἰγύπτου κραυγή μεγάλη, ὁποία ποτὲ δὲν ἔγεινεν, οὐδὲ μετὰ ταῦτα θέλει γείνει τοιαύτη·7ἐπὶ πάντας ὅμως τοὺς υἱοὺς Ἰσραήλ δὲν θέλει κινήσει σκύλος τὴν γλῶσσαν αὑτοῦ, ἀπὸ ἀνθρώπου ἕως κτήνους· διὰ νὰ γνωρίσητε ὅτι ὁ Κύριος ἔκαμε διάκρισιν μεταξὺ τῶν Αἰγυπτίων καὶ τοῦ Ἰσραήλ· 8καὶ πάντες οὗτοι οἱ δοῦλοί σου θέλουσι καταβῆ πρὸς ἐμὲ καὶ θέλουσι προσπέσει ἔμπροσθέν μου λέγοντες, Ἔξελθε σὺ καὶ πᾶς ὁ λαὸς ὁ ἀκολουθῶν σε· καὶ μετὰ ταῦτα θέλω ἐξέλθει. Καὶ ἐξῆλθεν ὁ Μωϋσῆς ἀπὸ τοῦ Φαραὼ μετὰ θυμοῦ μεγάλου. 9Καὶ εἶπε Κύριος πρὸς τὸν Μωϋσῆν, Δὲν θέλει σᾶς εἰσακούσει ὁ Φαραώ, διὰ νὰ πληθυνθῶσι τὰ θαυμάσιά μου ἐν τῇ γῇ τῆς Αἰγύπτου.10Ὁ Μωϋσῆς δὲ καὶ ὁ Ἀαρὼν ἔκαμον πάντα τὰ θαυμάσια ταῦτα ἐνώπιον τοῦ Φαραώ· ὁ δὲ Κύριος ἐσκλήρυνε τὴν καρδίαν τοῦ Φαραώ, καὶ δὲν ἐξαπέστειλε τοὺς υἱοὺς Ἰσραήλ ἐκ τῆς γῆς αὑτοῦ.

11τὴν δὲ ἀκόλουθον ἡμέραν ἐπορεύετο ὁ Ἰησοῦς εἰς πόλιν ὀνομαζομένην Ναΐν· καὶ συνεπορεύοντο μετ᾿ αὐτοῦ ἱκανοὶ ἐκ τῶν μαθητῶν αὐτοῦ καὶ ὄχλος πολύς.12Ὡς δὲ ἐπλησίασεν εἰς τὴν πύλην τῆς πόλεως, ἰδού, ἐφέρετο ἔξω νεκρὸς υἱὸς μονογενής τῆς μητρὸς αὑτοῦ, καὶ αὕτη ἦτο χήρα, καὶ ὄχλος πολὺς τῆς πόλεως ἦτο μετ᾿ αὐτῆς.13Καὶ ἰδὼν αὐτήν ὁ Κύριος, ἐσπλαγχνίσθη δι᾿ αὐτήν καὶ εἶπε πρὸς αὐτήν· Μή κλαῖε·14καὶ πλησιάσας ἤγγισε τὸ νεκροκράββατον, οἱ δὲ βαστάζοντες ἐστάθησαν, καὶ εἶπε· Νεανίσκε, πρὸς σὲ λέγω, σηκώθητι. 15Καὶ ἀνεκάθησεν ὁ νεκρὸς καὶ ἤρχισε νὰ λαλῇ, καὶ ἔδωκεν αὐτὸν εἰς τὴν μητέρα αὐτοῦ. 16Κατέλαβε δὲ ἅπαντας φόβος καὶ ἐδόξαζον τὸν Θεόν, λέγοντες ὅτι προφήτης μέγας ἠγέρθη ἐν ἡμῖν, καὶ ὅτι ἐπεσκέφθη ὁ Θεὸς τὸν λαὸν αὑτοῦ.17Καὶ ἐξῆλθεν ὁ λόγος οὗτος περὶ αὐτοῦ ἐν ὅλῃ τῇ Ἰουδαίᾳ καὶ ἐν πᾶσι τοῖς περιχώροις.

1Ἐν ἐκείναις δὲ ταῖς ἡμέραις ἔρχεται Ἰωάννης ὁ βαπτιστής, κηρύττων ἐν τῇ ἐρήμῳ τῆς Ἰουδαίας2καὶ λέγων· Μετανοεῖτε· διότι ἐπλησίασεν βασιλεία τῶν οὐρανῶν. 3Διότι οὗτος εἶναι ὁ ῥηθεὶς ὑπὸ Ἡσαΐου τοῦ προφήτου, λέγοντος· Φωνή βοῶντος ἐν τῇ ἐρήμῳ, ἑτοιμάσατε τὴν ὁδὸν τοῦ Κυρίου, εὐθείας κάμετε τὰς τρίβους αὐτοῦ. 4Αὐτὸς δὲ ὁ Ἰωάννης εἶχε τὸ ἔνδυμα αὑτοῦ ἀπὸ τριχῶν καμήλου καὶ ζώνην δερματίνην περὶ τὴν ὀσφὺν αὑτοῦ, ἡ δὲ τροφή αὐτοῦ ἦτο ἀκρίδες καὶ μέλι ἄγριον.5Τότε ἐξήρχετο πρὸς αὐτὸν ἡ Ἱεροσόλυμα καὶ πᾶσα ἡ Ἰουδαία καὶ πάντα τὰ περίχωρα τοῦ Ἰορδάνου,6καὶ ἐβαπτίζοντο ἐν τῷ Ἰορδάνῃ ὑπ᾿ αὐτοῦ, ἐξομολογούμενοι τὰς ἁμαρτίας αὑτῶν. 7Ἰδὼν δὲ πολλοὺς ἐκ τῶν Φαρισαίων καὶ Σαδδουκαίων ἐρχομένους εἰς τὸ βάπτισμα αὑτοῦ, εἶπε πρὸς αὐτούς· Γεννήματα ἐχιδνῶν, τίς ἔδειξεν εἰς ἐσᾶς νὰ φύγητε ἀπὸ τῆς μελλούσης ὀργῆς; 8Κάμετε λοιπὸν καρποὺς ἀξίους τῆς μετανοίας,9καὶ μή φαντασθῆτε νὰ λέγητε καθ᾿ ἑαυτούς, Πατέρα ἔχομεν τὸν Ἀβραάμ· διότι σᾶς λέγω ὅτι δύναται ὁ Θεὸς ἐκ τῶν λίθων τούτων νὰ ἀναστήσῃ τέκνα εἰς τὸν Ἀβραάμ.10Ἤδη δὲ καὶ ἡ ἀξίνη κεῖται πρὸς τὴν ῥίζαν τῶν δένδρων· πᾶν λοιπὸν δένδρον μή κάμνον καρπὸν καλὸν ἐκκόπτεται καὶ εἰς πῦρ βάλλεται. 11Ἐγὼ μὲν σᾶς βαπτίζω ἐν ὕδατι εἰς μετάνοιαν· ὁ δὲ ὀπίσω μου ἐρχόμενος εἶναι ἰσχυρότερός μου, τοῦ ὁποίου δὲν εἶμαι ἄξιος νὰ βαστάσω τὰ ὑποδήματα· αὐτὸς θέλει σᾶς βαπτίσει ἐν Πνεύματι Ἁγίῳ καὶ πυρί. 12Ὅστις κρατεῖ τὸ πτυάριον ἐν τῇ χειρὶ αὑτοῦ καὶ θέλει διακαθαρίσει τὸ ἁλώνιον αὑτοῦ καὶ θέλει συνάξει τὸν σῖτον αὑτοῦ εἰς τὴν ἀποθήκην, τὸ δὲ ἄχυρον θέλει κατακαύσει ἐν πυρὶ ἀσβέστῳ. 13Τότε ἔρχεται ὁ Ἰησοῦς ἀπὸ τῆς Γαλιλαίας εἰς τὸν Ἰορδάνην πρὸς τὸν Ἰωάννην διὰ νὰ βαπτισθῇ ὑπ᾿ αὐτοῦ.14Ὁ δὲ Ἰωάννης ἐκώλυεν αὐτόν, λέγων, Ἐγὼ χρείαν ἔχω νὰ βαπτισθῶ ὑπὸ σοῦ, καὶ σὺ ἔρχεσαι πρὸς ἐμέ;15Ἀποκριθεὶς δὲ ὁ Ἰησοῦς εἶπε πρὸς αὐτόν· Ἄφες τώρα· διότι οὕτως εἶναι πρέπον εἰς ἡμᾶς νὰ ἐκπληρώσωμεν πᾶσαν δικαιοσύνην. Τότε ἀφίνει αὐτόν.16Καὶ βαπτισθεὶς ὁ Ἰησοῦς ἀνέβη εὐθὺς ἀπὸ τοῦ ὕδατος· καὶ ἰδού, ἠνοίχθησαν εἰς αὐτὸν οἱ οὐρανοί, καὶ εἶδε τὸ Πνεῦμα τοῦ Θεοῦ καταβαῖνον ὡς περιστερὰν καὶ ἐρχόμενον ἐπ᾿ αὐτόν·17καὶ ἰδοὺ φωνή ἐκ τῶν οὐρανῶν, λέγουσα· Οὗτος εἶναι ὁ Υἱὸς μου ὁ ἀγαπητός, εἰς τὸν ὁποῖον εὐηρεστήθην.