Κατσούλας Γεώργιος

26 Ἐν δὲ τῷ μηνὶ τῷ ἕκτῳ ἀπεστάλη ὁ ἄγγελος Γαβριήλ ὑπὸ τοῦ Θεοῦ εἰς πόλιν τῆς Γαλιλαίας ὀνομαζομένην Ναζαρέτ,27 πρὸς παρθένον ἠρραβωνισμένην μὲ ἄνδρα ὀνομαζόμενον Ἰωσήφ, ἐξ οἴκου Δαβίδ, καὶ τὸ ὄνομα τῆς παρθένου Μαριάμ.28 Καὶ εἰσελθὼν ὁ ἄγγελος πρὸς αὑτήν, εἶπε· Χαῖρε, κεχαριτωμένη· ὁ Κύριος μετὰ σοῦ· εὐλογημένη σὺ ἐν γυναιξίν.29 Ἐκείνη δὲ ἰδοῦσα διεταράχθη διὰ τὸν λόγον αὐτοῦ, καὶ διελογίζετο ὁποῖος τάχα ἦτο ὁ ἀσπασμὸς οὗτος.30 Καὶ εἶπεν ὁ ἄγγελος πρὸς αὐτήν· Μή φοβοῦ, Μαριάμ· διότι εὗρες χάριν παρὰ τῷ Θεῷ.31 Καὶ ἰδού, θέλεις συλλάβει ἐν γαστρὶ καὶ θέλεις γεννήσει υἱὸν καὶ θέλεις καλέσει τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ἰησοῦν.32 Οὗτος θέλει εἶσθαι μέγας καὶ Υἱὸς Ὑψίστου θέλει ὀνομασθῆ, καὶ θέλει δώσει εἰς αὐτὸν Κύριος ὁ Θεὸς τὸν θρόνον Δαβὶδ τοῦ πατρὸς αὐτοῦ,33 καὶ θέλει βασιλεύσει ἐπὶ τὸν οἶκον τοῦ Ἰακὼβ εἰς τοὺς αἰῶνας, καὶ τῆς βασιλείας αὐτοῦ δὲν θέλει εἶσθαι τέλος.34 Εἶπε δὲ ἡ Μαριὰμ πρὸς τὸν ἄγγελον. Πῶς θέλει εἶσθαι τοῦτο, ἐπειδή ἄνδρα δὲν γνωρίζω;35 Καὶ ἀποκριθεὶς ὁ ἄγγελος εἶπε πρὸς αὐτήν· Πνεῦμα Ἃγιον θέλει ἐπέλθει ἐπὶ σέ, καὶ δύναμις τοῦ Ὑψίστου θέλει σὲ ἐπισκιάσει· διὰ τοῦτο καὶ τὸ γεννώμενον ἐκ σοῦ ἅγιον θέλει ὀνομασθῆ Υἱὸς Θεοῦ.36 καὶ ἰδού, Ἐλισάβετ ἡ συγγενής σου καὶ αὐτή συνέλαβεν υἱὸν εἰς τὸ γῆρας αὑτῆς, καὶ οὗτος εἶναι μήν ἕκτος εἰς αὐτήν τὴν καλουμένην στεῖραν·37 διότι οὐδὲν πρᾶγμα θέλει εἶσθαι ἀδύνατον παρὰ τῷ Θεῷ.38 Εἶπε δὲ ἡ Μαριάμ· Ἰδού, ἡ δούλη τοῦ Κυρίου· γένοιτο εἰς ἐμὲ κατὰ τὸν λόγον σου. Καὶ ἀνεχώρησεν ἀπ᾿ αὐτῆς ὁ ἄγγελος.

1Ἐν ἐκείναις δὲ ταῖς ἡμέραις ἔρχεται Ἰωάννης ὁ βαπτιστής, κηρύττων ἐν τῇ ἐρήμῳ τῆς Ἰουδαίας2 καὶ λέγων· Μετανοεῖτε· διότι ἐπλησίασεν βασιλεία τῶν οὐρανῶν. 3 Διότι οὗτος εἶναι ὁ ῥηθεὶς ὑπὸ Ἡσαΐου τοῦ προφήτου, λέγοντος· Φωνή βοῶντος ἐν τῇ ἐρήμῳ, ἑτοιμάσατε τὴν ὁδὸν τοῦ Κυρίου, εὐθείας κάμετε τὰς τρίβους αὐτοῦ.

1 Ψάλατε εἰς τὸν Κύριον σμα νέον· ψάλατε εἰς τὸν Κύριον, πᾶσα ἡ γῆ. 2 Ψάλατε εἰς τὸν Κύριον· εὐλογεῖτε τὸ ὄνομα αὐτοῦ· κηρύττετε ἀπὸ ἡμέρας εἰς ἡμέραν τὴν σωτηρίαν αὐτοῦ. 3 Ἀναγγείλατε ἐν τοῖς ἔθνεσι τὴν δόξαν αὐτοῦ, ἐν πᾶσι τοῖς λαοῖς τὰ θαυμάσια αὐτοῦ. 4 Διότι μέγας ὁ Κύριος καὶ ἀξιΰμνητος σφόδρα· εἶναι φοβερὸς ὑπὲρ πάντας τοὺς θεούς. 5 Διότι πάντες οἱ θεοὶ τῶν ἐθνῶν εἶναι εἴδωλα· ὁ δὲ Κύριος τοὺς οὐρανοὺς ἐποίησε. 6 Δόξα καὶ μεγαλοπρέπεια εἶναι ἐνώπιον αὐτοῦ· ἰσχὺς καὶ ὡραιότης ἐν τῷ ἁγιαστηρίῳ αὐτοῦ. 7 Ἀπόδοτε εἰς τὸν Κύριον, πατριαὶ τῶν λαῶν, ἀπόδοτε εἰς τὸν Κύριον δόξαν καὶ ἰσχύν. 8 Ἀπόδοτε εἰς τὸν Κύριον τὴν δόξαν τοῦ ὀνόματος αὐτοῦ· λάβετε προσφορὰς καὶ εἰσέλθετε εἰς τὰς αὐλὰς αὐτοῦ. 9 Προσκυνήσατε τὸν Κύριον ἐν τῷ μεγαλοπρεπεῖ ἁγιαστηρίῳ αὐτοῦ· φοβεῖσθε ἀπὸ προσώπου αὐτοῦ, πᾶσα ἡ γῆ. 10 Εἴπατε ἐν τοῖς ἔθνεσιν, Ὁ Κύριος βασιλεύει· ἡ οἰκουμένη θέλει βεβαίως εἶσθαι ἐστερεωμένη· δὲν θέλει σαλευθῆ· αὐτὸς θέλει κρίνει τοὺς λαοὺς ἐν εὐθύτητι. 11 Ἄς εὐφραίνωνται οἱ οὐρανοί, καὶ ἄς ἀγάλλεται ἡ γῆ· ἄς ἠχῇ ἡ θάλασσα καὶ τὸ πλήρωμα αὐτῆς. 12 Ἄς χαίρωσιν αἱ πεδιάδες καὶ πάντα τὰ ἐν αὐταῖς· τότε θέλουσιν ἀγάλλεσθαι πάντα τὰ δένδρα τοῦ δάσους 13 ἐνώπιον τοῦ Κυρίου· διότι ἔρχεται, διότι ἔρχεται διὰ νὰ κρίνῃ τὴν γῆν· θέλει κρίνει τὴν οἰκουμένην ἐν δικαιοσύνῃ καὶ τοὺς λαοὺς ἐν τῇ ἀληθείᾳ αὑτο

1 Κατ᾿ ἐκεῖνον δὲ τὸν καιρὸν ἐπεχείρησεν Ἡρώδης ὁ βασιλεὺς νὰ κακοποιήσῃ τινὰς ἀπὸ τῆς ἐκκλησίας.2 Ἐφόνευσε δὲ διὰ μαχαίρας Ἰάκωβον τὸν ἀδελφὸν τοῦ Ἰωάννου.3 Καὶ ἰδὼν ὅτι ἦτο ἀρεστὸν εἰς τοὺς Ἰουδαίους, προσέθεσε νὰ συλλάβῃ καὶ τὸν Πέτρον· ἦσαν δὲ αἱ ἡμέραι τῶν ἀζύμων·4 τὸν ὁποῖον καὶ πιάσας ἔβαλεν εἰς φυλακήν, παραδώσας αὐτὸν εἰς τέσσαρας τετράδας στρατιωτῶν διὰ νὰ φυλάττωσιν αὐτόν, θέλων μετὰ τὸ πάσχα νὰ παραστήσῃ αὐτὸν εἰς τὸν λαόν.5 Ὁ μὲν λοιπὸν Πέτρος ἐφυλάττετο ἐν τῇ φυλακῇ· ἐγίνετο δὲ ὑπὸ τῆς ἐκκλησίας ἀκατάπαυστος προσευχή πρὸς τὸν Θεὸν ὑπὲρ αὐτοῦ. 6 Ὅτε δὲ ἔμελλεν ὁ Ἡρώδης νὰ παραστήσῃ αὐτόν, τὴν νύκτα ἐκείνην ὁ Πέτρος ἐκοιμᾶτο μεταξὺ δύο στρατιωτῶν δεδεμένος μὲ δύο ἁλύσεις, καὶ φύλακες ἔμπροσθεν τῆς θύρας ἐφύλαττον τὸ δεσμωτήριον.7 Καὶ ἰδού, ἄγγελος Κυρίου ἦλθεν ἐξαίφνης καὶ φῶς ἔλαμψεν ἐν τῷ οἰκήματι· κτυπήσας δὲ τὴν πλευρὰν τοῦ Πέτρου ἐξύπνησεν αὐτόν, λέγων· Σηκώθητι ταχέως. Καὶ ἔπεσον αἱ ἁλύσεις αὐτοῦ ἐκ τῶν χειρῶν.8 Καὶ εἶπεν ὁ ἄγγελος πρὸς αὐτόν· Περιζώσθητι καὶ ὑπόδησον τὰ σανδάλιά σου. Καὶ ἔκαμεν οὕτω. Καὶ λέγει πρὸς αὐτόν· Φόρεσον τὸ ἱμάτιόν σου καὶ ἀκολούθει μοι. 9 Καὶ ἐξελθὼν ἠκολούθει αὐτόν, καὶ δὲν ἤξευρεν ὅτι τὸ γινόμενον διὰ τοῦ ἀγγέλου ἦτο ἀληθινόν, ἀλλ᾿ ἐνόμιζεν ὅτι βλέπει ὄραμα.10 Ἀφοῦ δὲ ἐπέρασαν πρώτην καὶ δευτέραν φρουράν, ἦλθον εἰς τὴν πύλην τὴν σιδηρὰν τὴν φέρουσαν εἰς τὴν πόλιν, ἥτις ἀφ᾿ ἑαυτῆς ἠνοίχθη εἰς αὐτούς, καὶ ἐξελθόντες διεπέρασαν ὁδὸν μίαν, καὶ εὐθὺς ὁ ἄγγελος ἀνεχώρησεν ἀπ᾿ αὐτοῦ.11 Καὶ ὁ Πέτρος συνελθὼν εἰς ἑαυτόν, εἶπε· Τώρα γνωρίζω ἀληθῶς ὅτι Κύριος ἐξαπέστειλε τὸν ἄγγελον αὐτοῦ καὶ μὲ ἠλευθέρωσεν ἐκ τῆς χειρὸς τοῦ Ἡρώδου καὶ ὅλης τῆς ἐλπίδος τοῦ λαοῦ τῶν Ἰουδαίων. 12 Καὶ ἀφοῦ ἐσκέφθη, ἦλθεν εἰς τὴν οἰκίαν Μαρίας τῆς μητρὸς τοῦ Ἰωάννου τοῦ ἐπονομαζομένου Μάρκου, ὅπου ἦσαν ἱκανοὶ συνηθροισμένοι καὶ προσευχόμενοι.13 Ὅτε δὲ ὁ Πέτρος ἔκρουσε τὴν θύραν τοῦ προαυλίου, προσῆλθε θεράπαινα ὀνομαζομένη Ῥόδη, διὰ νὰ ἀκούσῃ,14 καὶ γνωρίσασα τὴν φωνήν τοῦ Πέτρου ἀπὸ τῆς χαρᾶς δὲν ἤνοιξε τὴν πύλην, ἀλλ᾿ ἔτρεξε καὶ ἀπήγγειλεν ὅτι ὁ Πέτρος ἵσταται ἔμπροσθεν τῆς πύλης.15 Οἱ δὲ εἶπον πρὸς αὐτήν· Παραφρονεῖς. Ἐκείνη ὅμως διϊσχυρίζετο ὅτι οὕτως ἔχει. Οἱ δὲ ἔλεγον· Ὁ ἄγγελος αὐτοῦ εἶναι. 16 Ὁ δὲ Πέτρος ἐπέμενε κρούων. Καὶ ἀνοίξαντες εἶδον αὐτὸν καὶ ἐξεπλάγησαν.17 Καὶ σείσας εἰς αὐτοὺς τὴν χεῖρα διὰ νὰ σιωπήσωσι, διηγήθη πρὸς αὐτοὺς πῶς ὁ Κύριος ἐξήγαγεν αὐτὸν ἐκ τῆς φυλακῆς, καὶ εἶπεν· Ἀπαγγείλατε ταῦτα πρὸς τὸν Ἰάκωβον καὶ τοὺς ἀδελφούς. Καὶ ἐξελθὼν ὑπῆγεν εἰς ἄλλον τόπον. 18 Ἀφοῦ δὲ ἐξημέρωσεν, ἦτο ταραχή οὐκ ὀλίγη μεταξὺ τῶν στρατιωτῶν τί ἄρα ἔγεινεν ὁ Πέτρος.19 Ὁ δὲ Ἡρώδης, ἀφοῦ ἐζήτησεν αὐτὸν καὶ δὲν εὗρεν, ἀνακρίνας τοὺς φύλακας προσέταξε νὰ θανατωθῶσι, καὶ καταβὰς ἀπὸ τῆς Ἰουδαίας εἰς τὴν Καισάρειαν, διέτριβεν ἐκεῖ. 20 Ἦτο δὲ ὁ Ἡρώδης σφόδρα ὠργισμένος κατὰ τῶν Τυρίων καὶ Σιδωνίων· ἦλθον δὲ πρὸς αὐτὸν ὁμοθυμαδόν, καὶ πείσαντες τὸν Βλάστον τὸν ἐπὶ τοῦ κοιτῶνος τοῦ βασιλέως, ἐζήτουν εἰρήνην, διότι ὁ τόπος αὐτῶν ἐτρέφετο ἀπὸ τοῦ βασιλικοῦ.21 Καὶ ἐν ἡμέρᾳ ὡρισμένῃ ἐνδυθεὶς ὁ Ἡρώδης βασιλικήν στολήν καὶ καθήσας ἐπὶ τοῦ θρόνου, ἐδημηγόρει πρὸς αὐτούς.22 Ὁ δὲ λαὸς ἐπεφώνει· Θεοῦ φωνή καὶ οὐχὶ ἀνθρώπου.23 Καὶ παρευθὺς ἐπάταξεν αὐτὸν ἄγγελος Κυρίου, διότι δὲν ἔδωκε τὴν δόξαν εἰς τὸν Θεόν, καὶ γενόμενος σκωληκόβρωτος ἐξεψύχησεν. 24 Ὁ δὲ λόγος τοῦ Θεοῦ ηὔξανε καὶ ἐπληθύνετο.25 Ὁ δὲ Βαρνάβας καὶ ὁ Σαῦλος ὑπέστρεψαν ἐξ Ἱερουσαλήμ ἀφοῦ ἐξεπλήρωσαν τὴν διακονίαν αὑτῶν, παραλαβόντες μεθ᾿ ἑαυτῶν καὶ τὸν Ἰωάννην τὸν ἐπονομασθέντα Μάρκον.

20 Παρῆλθεν ὁ θερισμός, ἐτελείωσε τὸ θέρος, καὶ ἡμεῖς δὲν ἐσώθημεν.21 Διὰ τὸ σύντριμμα τῆς θυγατρὸς τοῦ λαοῦ μου ἐπληγώθην, εἶμαι εἰς πένθος, ἔκπληξις μὲ κατέλαβε.22 Δὲν εἶναι βάλσαμον ἐν Γαλαάδ; δὲν εἶναι ἐκεῖ ἰατρός; διὰ τί λοιπὸν ἡ θυγάτηρ τοῦ λαοῦ μου δὲν ἀνέλαβε τὴν ὑγείαν αὑτῆς;