15 Καὶ πάντες οἱ ἄνδρες οἱ γνωρίζοντες ὅτι αἱ γυναῖκες αὐτῶν ἐθυμίαζον εἰς ἄλλους θεούς, καὶ πᾶσαι αἱ γυναῖκες αἱ παρεστῶσαι, σύναξις μεγάλη, καὶ πᾶς ὁ λαὸς οἱ κατοικοῦντες ἐν τῇ γῆ τῆς Αἰγύπτου, ἐν Παθρώς, ἀπεκρίθησαν πρὸς τὸν Ἱερεμίαν, λέγοντες,16 Περὶ τοῦ λόγου, τὸν ὁποῖον ἐλάλησας πρὸς ἡμᾶς ἐν ὀνόματι Κυρίου, δὲν θέλομεν σοῦ ἀκούσει·17 ἀλλὰ θέλομεν ἐξάπαντος κάμνει πᾶν πρᾶγμα ἐξερχόμενον ἐκ τοῦ στόματος ἡμῶν, διὰ νὰ θυμιάζωμεν εἰς τὴν βασίλισσαν τοῦ οὐρανοῦ καὶ νὰ κάμνωμεν σπονδὰς εἰς αὐτήν, καθὼς ἐκάμνομεν, ἡμεῖς καὶ οἱ πατέρες ἡμῶν, οἱ βασιλεῖς ἡμῶν καὶ οἱ ἄρχοντες ἡμῶν, ἐν ταῖς πόλεσι τοῦ Ἰούδα καὶ ἐν ταῖς πλατείαις τῆς Ἱερουσαλήμ· καὶ ἐχορταίνομεν ἄρτον καὶ διεκείμεθα καλῶς καὶ κακὸν δὲν ἐβλέπομεν.18 Ἀλλ᾿ ἀφ᾿ ὅτου ἐπαύσαμεν θυμιάζοντες εἰς τὴν βασίλισσαν τοῦ οὐρανοῦ καὶ κάμνοντες σπονδὰς εἰς αὐτήν, ὥστε ἐστερήθημεν πάντων καὶ κατηναλώθημεν ἐν μαχαίρᾳ καὶ ἐν πείνῃ.19 Καὶ ὅτε ἡμεῖς ἐθυμιάζομεν εἰς τὴν βασίλισσαν τοῦ οὐρανοῦ καὶ ἐκάμνομεν σπονδὰς εἰς αὐτήν, μήπως ἄνευ τῶν ἀνδρῶν ἡμῶν ἐκάμνομεν εἰς αὐτήν πέμματα διὰ νὰ προσκυνῶμεν αὐτήν καὶ ἐκάμνομεν εἰς αὐτήν σπονδάς; 20 Καὶ εἶπεν ὁ Ἱερεμίας πρὸς πάντα τὸν λαόν, πρὸς ἄνδρας τε καὶ γυναῖκας καὶ πρὸς πάντα τὸν λαόν, τοὺς ἀποκριθέντας πρὸς αὐτὸν οὕτω, λέγων,21 Μήπως τὸ θυμίαμα, τὸ ὁποῖον ἐθυμιάζετε ἐν ταῖς πόλεσι τοῦ Ἰούδα καὶ ἐν ταῖς πλατείαις τῆς Ἱερουσαλήμ, σεῖς καὶ οἱ πατέρες σας, οἱ βασιλεῖς σας καὶ οἱ ἄρχοντές σας καὶ ὁ λαὸς τοῦ τόπου, δὲν ἐνεθυμήθη αὐτὸ ὁ Κύριος καὶ δὲν ἀνέβη εἰς τὴν καρδίαν αὐτοῦ;22 Ὥστε ὁ Κύριος δὲν ἠδυνήθη πλέον νὰ ὑποφέρῃ, ἐξ αἰτίας τῆς κακίας τῶν ἔργων σας, ἐξ αἰτίας τῶν βδελυγμάτων, τὰ ὁποῖα ἐπράττετε· ὅθεν ἡ γῆ σας κατεστάθη ἐρήμωσις καὶ θάμβος καὶ κατάρα, ἄνευ κατοίκου, ὡς τὴν ἡμέραν ταύτην.23 Ἐπειδή ἐθυμιάζετε καὶ ἐπειδή ἡμαρτάνετε εἰς τὸν Κύριον καὶ δὲν ὑπηκούσατε εἰς τὴν φωνήν τοῦ Κυρίου οὐδὲ περιεπατήσατε ἐν τῷ νόμῳ αὐτοῦ καὶ ἐν τοῖς διατάγμασιν αὐτοῦ καὶ ἐν τοῖς μαρτυρίοις αὐτοῦ, διὰ τοῦτο συνέβη εἰς ἐσᾶς τὸ κακὸν τοῦτο, ὡς τὴν ἡμέραν ταύτην.

7 Πάντων δὲ τὸ τέλος ἐπλησίασε. Φρονίμως λοιπὸν διάγετε καὶ ἀγρυπνεῖτε εἰς τὰς προσευχάς·8 πρὸ πάντων δὲ ἔχετε ἔνθερμον τὴν εἰς ἀλλήλους ἀγάπην, διότι ἡ ἀγάπη θέλει καλύψει πλῆθος ἁμαρτιῶν·9 γίνεσθε φιλόξενοι εἰς ἀλλήλους χωρὶς γογγυσμῶν·10 ἕκαστος κατὰ τὸ χάρισμα, τὸ ὁποῖον ἔλαβεν, ὑπηρετεῖτε κατὰ τοῦτο εἰς ἀλλήλους ὡς καλοὶ οἰκονόμοι τῆς πολυειδοῦς χάριτος τοῦ Θεοῦ·11 ἐὰν τις λαλῇ, ἄς λαλῇ ὡς λαλῶν λόγια Θεοῦ· ἐὰν τις ὑπηρετῇ, ἄς ὑπηρετῇ ὡς ὑπηρετῶν ἐκ τῆς δυνάμεως, τὴν ὁποίαν χορηγεῖ ὁ Θεός· διὰ νὰ δοξάζηται ἐν πᾶσιν ὁ Θεὸς διὰ Ἰησοῦ Χριστοῦ, εἰς τὸν ὁποῖον εἶναι ἡ δόξα καὶ τὸ κράτος εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων· ἀμήν.

23 Τὸν Παντοδύναμον, δὲν δυνάμεθα νὰ ἐννοήσωμεν αὐτόν· εἶναι ὑπέροχος κατὰ τὴν δύναμιν καὶ κατὰ τὴν κρίσιν καὶ κατὰ τὸ πλῆθος τῆς δικαιοσύνης, δὲν καταθλίβει.

19 Πάλιν σᾶς λέγω ὅτι ἐὰν δύο ἀπὸ σᾶς συμφωνήσωσιν ἐπὶ τῆς γῆς περὶ παντὸς πράγματος, περὶ τοῦ ὁποίου ἤθελον κάμει αἴτησιν, θέλει γείνει εἰς αὐτοὺς παρὰ τοῦ Πατρὸς μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς. 20 Διότι ὅπου εἶναι δύο ἤ τρεῖς συνηγμένοι εἰς τὸ ὄνομά μου, ἐκεῖ εἶμαι ἐγὼ ἐν τῷ μέσῳ αὐτῶν.

1 Καὶ ἐκοιμήθη ὁ Ἀβιὰ μετὰ τῶν πατέρων αὑτοῦ, καὶ ἔθαψαν αὐτὸν ἐν πόλει Δαβίδ· ἐβασίλευσε δὲ ἀντ᾿ αὐτοῦ Ἀσὰ ὁ υἱὸς αὐτοῦ. Ἐν ταῖς ἡμέραις αὐτοῦ ἡ γῆ ἡσύχασε δέκα ἔτη.2Καὶ ἔκαμεν ὁ Ἀσὰ τὸ καλὸν καὶ τὸ εὐθὲς ἐνώπιον Κυρίου τοῦ Θεοῦ αὑτοῦ·3 διότι ἀφῄρεσε τὰ θυσιαστήρια τῶν ἀλλοτρίων θεῶν καὶ τοὺς ὑψηλοὺς τόπους, καὶ κατεσύντριψε τὰ ἀγάλματα καὶ κατέκοψε τὰ ἄλση·4 καὶ εἶπε πρὸς τὸν Ἰούδαν νὰ ἐκζητῶσι Κύριον τὸν Θεὸν τῶν πατέρων αὑτῶν καὶ νὰ κάμνωσι τὸν νόμον καὶ τὰς ἐντολάς. 5 Ἀφῄρεσεν ἔτι ἀπὸ πασῶν τῶν πόλεων τοῦ Ἰούδα τοὺς ὑψηλοὺς τόπους καὶ τὰ εἴδωλα· καὶ ἡσύχασε τὸ βασίλειον ἐνώπιον αὐτοῦ.6 Καὶ ᾠκοδόμησε πόλεις ὀχυρὰς ἐν τῷ Ἰούδᾳ· διότι ἡσύχασεν ἡ γῆ, καὶ δὲν ἦτο εἰς αὐτὸν πόλεμος ἐν ἐκείνοις τοῖς χρόνοις, ἐπειδή ὁ Κύριος ἔδωκεν εἰς αὐτὸν ἀνάπαυσιν. 7 Διὰ τοῦτο εἶπε πρὸς τὸν Ἰούδαν, Ἄς οἰκοδομήσωμεν τὰς πόλεις ταύτας, καὶ ἄς κάμωμεν περὶ αὐτὰς τείχη καὶ πύργους, πύλας καὶ μοχλούς, ἐνῷ εἴμεθα κύριοι τῆς γῆς, ἐπειδή ἐξεζητήσαμεν Κύριον τὸν Θεὸν ἡμῶν· ἐξεζητήσαμεν αὐτόν, καὶ ἔδωκεν εἰς ἡμᾶς ἀνάπαυσιν κυκλόθεν. Καὶ ᾠκοδόμησαν καὶ εὐωδώθησαν. 8 Εἶχε δὲ ὁ Ἀσὰ στράτευμα ἐκ τοῦ Ἰούδα τριακοσίας χιλιάδας, φέροντας θυρεοὺς καὶ λόγχας· ἐκ δὲ τοῦ Βενιαμίν, διακοσίας ὀγδοήκοντα χιλιάδας, ἀσπιδοφόρους καὶ τοξότας· πάντες οὗτοι ἦσαν δυνατοὶ ἐν ἰσχύϊ.9 Ἐξῆλθε δὲ ἐναντίον αὐτῶν Ζερὰ ὁ Αἰθίοψ, μὲ στράτευμα ἑκατὸν μυριάδων καὶ μὲ τριακοσίας ἁμάξας, καὶ ἦλθεν ἕως Μαρησά.10 Καὶ ἐξῆλθεν ὁ Ἀσὰ ἐναντίον αὐτοῦ, καὶ παρετάχθησαν εἰς μάχην ἐν τῇ φάραγγι Σεφαθά, πλησίον τῆς Μαρησά. 11 Καὶ ἐβόησεν ὁ Ἀσὰ πρὸς Κύριον τὸν Θεὸν αὑτοῦ καὶ εἶπε, Κύριε, δὲν εἶναι οὐδὲν παρὰ σοὶ νὰ βοηθῇς τοὺς ἔχοντας πολλήν ἤ μηδεμίαν δύναμιν· βοήθησον ἡμᾶς, Κύριε Θεὲ ἡμῶν· διότι ἐπὶ σὲ πεποίθαμεν, καὶ ἐν τῷ ὀνόματί σου ἐρχόμεθα ἐναντίον τοῦ πλήθους τούτου. Κύριε, σὺ εἶσαι ὁ Θεὸς ἡμῶν· ἄς μή ὑπερισχύσῃ ἄνθρωπος ἐναντίον σου.12 Καὶ ἐπάταξεν ὁ Κύριος τους Αἰθίοπας ἔμπροσθεν τοῦ Ἀσὰ καὶ ἔμπροσθεν τοῦ Ἰούδα· καὶ οἱ Αἰθίοπες ἔφυγον.13 Ὁ δὲ Ἀσὰ καὶ ὁ λαὸς ὁ μετ᾿ αὐτοῦ κατεδίωξαν αὐτοὺς ἕως Γεράρων· καὶ ἔπεσον ἐκ τῶν Αἰθιόπων τοσοῦτοι, ὥστε δὲν ἠδύναντο νὰ ἀναλάβωσι πλέον· διότι συνετρίβησαν ἔμπροσθεν τοῦ Κυρίου καὶ ἔμπροσθεν τοῦ στρατεύματος αὐτοῦ· καὶ ἔλαβον λάφυρα πολλὰ σφόδρα.14 Καὶ ἐπάταξαν πάσας τὰς πόλεις κύκλῳ τῶν Γεράρων· διότι ὁ φόβος τοῦ Κυρίου ἐπέπεσεν ἐπ᾿ αὐτούς· καὶ ἐλαφυραγώγησαν πάσας τὰς πόλεις· διότι ἦσαν ἐν αὐταῖς λάφυρα πολλά.15 Ἐπάταξαν δὲ καὶ τὰς ἐπαύλεις τῶν ποιμνίων καὶ ἔλαβον πρόβατα πολλὰ καὶ καμήλους, καὶ ἐπέστρεψαν εἰς Ἱερουσαλήμ.