1Ὅτε δὲ ἔμελλεν ὁ Κύριος νὰ ἀναβιβάσῃ τὸν Ἠλίαν εἰς τὸν οὐρανὸν μὲ ἀνεμοστρόβιλον, ἀνεχώρησεν ὁ Ἠλίας μετὰ τοῦ Ἐλισσαιὲ ἀπὸ Γαλγάλων. 2Καὶ εἶπεν ὁ Ἠλίας πρὸς τὸν Ἐλισσαιέ, Κάθου ἐνταῦθα, παρακαλῶ· διότι ὁ Κύριος μὲ ἀπέστειλεν ἕως Βαιθήλ. Καὶ εἶπεν ὁ Ἐλισσαιέ, Ζῇ Κύριος καὶ ζῇ ἡ ψυχή σου, δὲν θέλω σὲ ἀφήσει. Καὶ κατέβησαν εἰς Βαιθήλ.3Καὶ ἐξῆλθον οἱ υἱοὶ τῶν προφητῶν οἱ ἐν Βαιθήλ πρὸς τὸν Ἐλισσαιὲ καὶ εἶπον πρὸς αὐτόν, Ἐξεύρεις ὅτι ὁ Κύριος σήμερον λαμβάνει τὸν κύριόν σου ἐπάνωθεν τῆς κεφαλῆς σου; Καὶ εἶπε, Καὶ ἐγὼ ἐξεύρω τοῦτο· σιωπᾶτε. 4Καὶ εἶπεν ὁ Ἠλίας πρὸς αὐτόν, Ἐλισσαιέ, κάθου ἐνταῦθα, παρακαλῶ· διότι ὁ Κύριος μὲ ἀπέστειλεν εἰς Ἱεριχώ. Ὁ δὲ εἶπε, Ζῇ Κύριος καὶ ζῇ ἡ ψυχή σου, δὲν θέλω σὲ ἀφήσει. Καὶ ἦλθον εἰς Ἱεριχώ.5Καὶ προσῆλθον οἱ υἱοὶ τῶν προφητῶν οἱ ἐν Ἱεριχὼ πρὸς τὸν Ἐλισσαιέ καὶ εἶπον πρὸς αὐτόν, Ἐξεύρεις ὅτι ὁ Κύριος σήμερον λαμβάνει τὸν κύριόν σου ἐπάνωθεν τῆς κεφαλῆς σου; Καὶ εἶπε, Καὶ ἐγὼ ἐξεύρω τοῦτο· σιωπᾶτε. 6Καὶ εἶπεν ὁ Ἠλίας πρὸς αὐτόν, Κάθου ἐνταῦθα, παρακαλῶ· διότι ὁ Κύριος μὲ ἀπέστειλεν εἰς τὸν Ἰορδάνην. Ὁ δὲ εἶπε, Ζῇ Κύριος καὶ ζῇ ἡ ψυχή σου, δέν θέλω σὲ ἀφήσει. Καὶ ὑπῆγαν ἀμφότεροι. 7Καὶ ὑπῆγαν πεντήκοντα ἄνδρες ἐκ τῶν υἱῶν τῶν προφητῶν, καὶ ἐστάθησαν ἀπέναντι μακρόθεν· ἐκεῖνοι δὲ οἱ δύο ἐστάθησαν ἐπὶ τοῦ Ἰορδάνου.8Καὶ ἔλαβεν ὁ Ἠλίας τὴν μηλωτήν αὑτοῦ καὶ ἐδίπλωσεν αὐτήν καὶ ἐκτύπησε τὰ ὕδατα, καὶ διηρέθησαν ἔνθεν καὶ ἔνθεν, καὶ διέβησαν ἀμφότεροι διὰ ξηρᾶς.9Καὶ ὅτε διέβησαν, εἶπεν ὁ Ἠλίας πρὸς τὸν Ἐλισσαιέ, Ζήτησον τί νὰ σοὶ κάμω, πρὶν ἀναληφθῶ ἀπὸ σοῦ. Καὶ εἶπεν ὁ Ἐλισσαιέ, Διπλασία μερὶς τοῦ πνεύματός σου ἄς ἦναι, παρακαλῶ, ἐπ᾿ ἐμέ. 10Ὁ δὲ εἶπε, Σκληρὸν πρᾶγμα ἐζήτησας· πλήν ἐὰν μὲ ἴδῃς ἀναλαμβανόμενον ἀπὸ σοῦ, θέλει γείνει εἰς σὲ οὕτως· εἰ δὲ μή, δὲν θέλει γείνει. 11Καὶ ἐνῷ αὐτοὶ περιεπάτουν ἔτι λαλοῦντες, ἰδού, ἅμαξα πυρὸς καὶ ἵπποι πυρός, καὶ διεχώρισαν αὐτοὺς ἀμφοτέρους· καὶ ἀνέβη ὁ Ἠλίας μὲ ἀνεμοστρόβιλον εἰς τὸν οὐρανόν.

1[Εἰς τὸν πρῶτον μουσικόν, ὑπὸ Σοσανίμ. Ψαλμὸς τοῦ Δαβίδ.] Σῶσόν με, Θεέ, διότι εἰσῆλθον ὕδατα ἕως ψυχῆς μου. 2Ἐβυθίσθην εἰς βαθὺν πηλόν, ὅπου δὲν εἶναι τόπος στερεὸς διὰ νὰ σταθῶ· ἔφθασα εἰς τὰ βάθη τῶν ὑδάτων, καὶ τὸ ῥεῦμα μὲ κατακλύζει. 3Ἠτόνησα κράζων· ὁ λάρυγξ μου ἐξηράνθη· ἀπέκαμον οἱ ὀφθαλμοὶ μου ἀπὸ τοῦ νὰ περιμένω τὸν Θεὸν μου. 4Οἱ μισοῦντές με ἀναιτίως ἐπληθύνθησαν ὑπὲρ τὰς τρίχας τῆς κεφαλῆς μου· ἐκραταιώθησαν οἱ ἐχθροὶ μου οἱ προσπαθοῦντες νὰ μὲ ἀφανίσωσιν ἀδίκως. Τότε ἐγὼ ἐπέστρεψα ὅ, τι δὲν ἥρπασα. 5Θεέ, σὺ γνωρίζεις τὴν ἀφροσύνην μου· καὶ τὰ πλημμελήματά μου δὲν εἶναι κεκρυμμένα ἀπὸ σοῦ. 6Ἄς μή αἰσχυνθῶσιν ἐξ αἰτίας μου, Κύριε Θεὲ τῶν δυνάμεων, οἱ προσμένοντές σε· ἄς μή ἐντραπῶσι δι᾿ ἐμὲ οἱ ἐκζητοῦντές σε, Θεὲ τοῦ Ἰσραήλ. 7Διότι ἕνεκα σοῦ ὑπέφερα ὀνειδισμόν· αἰσχύνη ἐκάλυψε τὸ πρόσωπόν μου. 8Ξένος ἔγεινα εἰς τοὺς ἀδελφοὺς μου, καὶ ἀλλογενής εἰς τοὺς υἱοὺς τῆς μητρὸς μου· 9Διότι ὁ ζῆλος τοῦ οἴκου σου μὲ κατέφαγε· καὶ οἱ ὀνειδισμοὶ τῶν ὀνειδιζόντων σε ἐπέπεσον ἐπ ἐμέ. 10Καὶ ἔκλαυσα ταλαιπωρῶν ἐν νηστείᾳ τὴν ψυχήν μου, ἀλλὰ τοῦτο ἔγεινεν εἰς ὄνειδός μου. 11Καὶ ἔκαμα τὸν σάκκον ἔνδυμά μου καὶ ἔγεινα εἰς αὐτοὺς παροιμία. 12Κατ᾿ ἐμοῦ λαλοῦσιν οἱ καθήμενοι ἐν ταῖς πύλαις, καὶ ἔγεινα σμα τῶν μεθυόντων. 13Ἐγὼ δὲ πρὸς σὲ κατευθύνω τὴν προσευχήν μου, Κύριε· καιρὸς εὐμενείας εἶναι· Θεέ, κατὰ τὸ πλῆθος τοῦ ἐλέους σου, ἐπάκουσόν μου, κατὰ τὴν ἀλήθειαν τῆς σωτηρίας σου.

15καὶ ἀπέθανεν ὑπὲρ πάντων, διὰ νὰ μή ζῶσι πλέον δι᾿ ἑαυτοὺς οἱ ζῶντες, ἀλλὰ διὰ τὸν ἀποθανόντα καὶ ἀναστάντα ὑπὲρ αὐτῶν.

9Καθὼς ἐμὲ ἠγάπησεν ὁ Πατήρ, καὶ ἐγὼ ἠγάπησα ἐσᾶς· μείνατε ἐν τῇ ἀγάπῃ μου.10Ἐὰν τὰς ἐντολὰς μου φυλάξητε, θέλετε μείνει ἐν τῇ ἀγάπῃ μου, καθὼς ἐγὼ ἐφύλαξα τὰς ἐντολὰς τοῦ Πατρὸς μου καὶ μένω ἐν τῇ ἀγάπῃ αὐτοῦ. 11Ταῦτα ἐλάλησα πρὸς ἐσᾶς διὰ νὰ μείνῃ ἐν ὑμῖν ἡ χαρὰ μου καὶ ἡ χαρὰ ὑμῶν νὰ ἦναι πλήρης.12Αὕτη εἶναι ἡ ἐντολή μου, νὰ ἀγαπᾶτε ἀλλήλους, καθὼς σᾶς ἠγάπησα.13Μεγαλητέραν ταύτης ἀγάπην δὲν ἔχει οὐδείς, τοῦ νὰ βάλῃ τις τὴν ψυχήν αὑτοῦ ὑπὲρ τῶν φίλων αὑτοῦ.14Σεῖς εἶσθε φίλοι μου, ἐὰν κάμνητε ὅσα ἐγὼ σᾶς παραγγέλλω. 15Δὲν σᾶς λέγω πλέον δούλους, διότι ὁ δοῦλος δὲν ἐξεύρει τί κάμνει ὁ κύριος αὐτοῦ· ἐσᾶς δὲ εἶπον φίλους, διότι πάντα ὅσα ἤκουσα παρὰ τοῦ Πατρὸς μου, ἐφανέρωσα εἰς ἐσᾶς.16Σεῖς δὲν ἐξελέξατε ἐμέ, ἀλλ᾿ ἐγὼ ἐξέλεξα ἐσᾶς, καὶ σᾶς διέταξα διὰ νὰ ὑπάγητε σεῖς καὶ νὰ κάμητε καρπόν, καὶ ὁ καρπὸς σας νὰ μένῃ, ὥστε, ὅ, τι ἄν ζητήσητε παρὰ τοῦ Πατρὸς ἐν τῷ ὀνόματί μου, νὰ σᾶς δώσῃ αὐτό. 17Ταῦτα σᾶς παραγγέλλω, νὰ ἀγαπᾶτε ἀλλήλους. 18Ἐὰν ὁ κόσμος σᾶς μισῇ, ἐξεύρετε ὅτι ἐμὲ πρότερον ὑμῶν ἐμίσησεν.19Ἐὰν ἦσθε ἐκ τοῦ κόσμου, ὁ κόσμος ἤθελεν ἀγαπᾷ τὸ ἰδικὸν του· ἐπειδή ὅμως δὲν εἶσθε ἐκ τοῦ κόσμου, ἀλλ᾿ ἐγὼ σᾶς ἐξέλεξα ἐκ τοῦ κόσμου, διὰ τοῦτο σᾶς μισεῖ ὁ κόσμος.20Ἐνθυμεῖσθε τὸν λόγον, τὸν ὁποῖον ἐγὼ εἶπον πρὸς ἐσᾶς· Δὲν εἶναι δοῦλος μεγαλήτερος τοῦ κυρίου αὑτοῦ. Ἐὰν ἐμὲ ἐδίωξαν, καὶ σᾶς θέλουσι διώξει· ἐὰν τὸν λόγον μου ἐφύλαξαν, καὶ τὸν ὑμέτερον θέλουσι φυλάξει.21Ἀλλὰ ταῦτα πάντα θέλουσι κάμει εἰς ἐσᾶς διὰ τὸ ὄνομά μου, διότι δὲν ἐξεύρουσι τὸν πέμψαντά με.22Ἐὰν δὲν ἦλθον καὶ ἐλάλησα πρὸς αὐτούς, ἁμαρτίαν δὲν ἤθελον ἔχει· τώρα ὅμως δὲν ἔχουσι πρόφασιν περὶ τῆς ἁμαρτίας αὑτῶν.23Ὁ μισῶν ἐμὲ καὶ τὸν Πατέρα μου μισεῖ.24Ἐὰν δὲν ἔκαμον μεταξὺ αὐτῶν τὰ ἔργα, τὰ ὁποῖα οὐδεὶς ἄλλος ἔκαμεν, ἁμαρτίαν δὲν ἤθελον ἔχει· ἀλλὰ τώρα καὶ εἶδον καὶ ἐμίσησαν καὶ ἐμὲ καὶ τὸν Πατέρα μου.25Ἀλλὰ τοῦτο ἔγεινε διὰ νὰ πληρωθῇ ὁ λόγος, ὁ γεγραμμένος ἐν τῷ νόμῳ αὐτῶν, Ὅτι ἐμίσησάν με δωρεάν. 26Ὅταν ὅμως ἔλθῃ ὁ Παράκλητος, τὸν ὁποῖον ἐγὼ θέλω πέμψει πρὸς ἐσᾶς παρὰ τοῦ Πατρός, τὸ Πνεῦμα τῆς ἀληθείας, τὸ ὁποῖον ἐκπορεύεται παρὰ τοῦ Πατρός, ἐκεῖνος θέλει μαρτυρήσει περὶ ἐμοῦ.27Ἀλλὰ καὶ σεῖς μαρτυρεῖτε, διότι ἀπ᾿ ἀρχῆς μετ᾿ ἐμοῦ εἶσθε.

6Καὶ εἶπε πρὸς ἐμέ· Οὗτοι οἱ λόγοι εἶναι πιστοὶ καὶ ἀληθινοί· καὶ Κύριος ὁ Θεὸς τῶν ἁγίων προφητῶν ἀπέστειλε τὸν ἄγγελον αὑτοῦ, διὰ νὰ δείξῃ εἰς τοὺς δούλους αὑτοῦ τὰ ὅσα πρέπει νὰ γείνωσι ταχέως.7Ἰδού, ἔρχομαι ταχέως. Μακάριος ὅστις φυλάττει τοὺς λόγους τῆς προφητείας τοῦ βιβλίου τούτου. 8Καὶ ἐγὼ ὁ Ἰωάννης εἶμαι ὁ ἰδὼν ταῦτα καὶ ἀκούσας. Καὶ ὅτε ἤκουσα καὶ εἶδον, ἔπεσα νὰ προσκυνήσω ἔμπροσθεν τῶν ποδῶν τοῦ ἀγγέλου τοῦ δεικνύοντος εἰς ἐμὲ ταῦτα.9Καὶ λέγει πρὸς ἐμέ· Πρόσεχε μή κάμῃς τοῦτο· διότι ἐγὼ εἶμαι σύνδουλός σου καὶ τῶν ἀδελφῶν σου τῶν προφητῶν καὶ τῶν φυλαττόντων τοὺς λόγους τοῦ βιβλίου τούτου· τὸν Θεὸν προσκύνησον.10Καὶ λέγει πρὸς ἐμέ· Μή σφραγίσῃς τοὺς λόγους τῆς προφητείας τοῦ βιβλίου τούτου· διότι ὁ καιρὸς εἶναι ἐγγύς.11Ὅστις ἀδικεῖ ἄς ἀδικήσῃ ἔτι, καὶ ὅστις εἶναι μεμολυσμένος ἄς μολυνθῇ ἔτι, καὶ ὁ δίκαιος ἄς γείνῃ ἔτι δίκαιος, καὶ ὁ ἅγιος ἄς γείνῃ ἔτι ἅγιος. 12Καὶ ἰδού, ἔρχομαι ταχέως, καὶ ὁ μισθὸς μου εἶναι μετ᾿ ἐμοῦ, διὰ νὰ ἀποδώσω εἰς ἕκαστον ὡς θέλει εἶσθαι τὸ ἔργον αὐτοῦ.13Ἐγὼ εἶμαι τὸ Α καὶ τὸ Ω, ἀρχή καὶ τέλος, ὁ πρῶτος καὶ ὁ ἔσχατος. 14Μακάριοι οἱ πράττοντες τὰς ἐντολὰς αὐτοῦ, διὰ νὰ ἔχωσιν ἐξουσίαν ἐπὶ τὸ δένδρον τῆς ζωῆς καὶ νὰ εἰσέλθωσι διὰ τῶν πυλώνων εἰς τὴν πόλιν.15Ἔξω δὲ εἶναι οἱ κύνες καὶ οἱ μάγοι καὶ οἱ πόρνοι καὶ οἱ φονεῖς καὶ οἱ εἰδωλολάτραι καὶ πᾶς ὁ ἀγαπῶν καὶ πράττων τὸ ψεῦδος. 16Ἐγὼ ὁ Ἰησοῦς ἔπεμψα τὸν ἄγγελόν μου νὰ μαρτυρήσῃ εἰς ἐσᾶς ταῦτα εἰς τὰς ἐκκλησίας. Ἐγὼ εἶμαι ἡ ῥίζα καὶ τὸ γένος τοῦ Δαβίδ, ὁ ἀστήρ ὁ λαμπρὸς καὶ ὀρθρινός.17Καὶ τὸ Πνεῦμα καὶ ἡ νύμφη λέγουσιν· Ἐλθέ. Καὶ ὅστις ἀκούει, ἄς εἴπῃ. Ἐλθέ. Καὶ ὅστις διψᾷ, ἄς ἔλθῃ, καὶ ὅστις θέλει, ἄς λαμβάνῃ δωρεὰν τὸ ὕδωρ τῆς ζωῆς. 18Διότι μαρτύρομαι εἰς πάντα ἀκούοντα τοὺς λόγους τῆς προφητείας τοῦ βιβλίου τούτου· Ἐὰν τις ἐπιθέσῃ εἰς ταῦτα, ὁ Θεὸς θέλει ἐπιθέσει εἰς αὐτὸν τὰς πληγὰς τὰς γεγραμμένας ἐν τῷ βιβλίῳ τούτῳ·19καὶ ἐὰν τις ἀφαιρέσῃ ἀπὸ τῶν λόγων τοῦ βιβλίου τῆς προφητείας ταύτης, ὁ Θεὸς θέλει ἀφαιρέσει τὸ μέρος αὐτοῦ ἀπὸ τοῦ βιβλίου τῆς ζωῆς καὶ ἀπὸ τῆς πόλεως τῆς ἁγίας καὶ τῶν γεγραμμένων ἐν τῷ βιβλίῳ τούτῳ. 20Λέγει ὁ μαρτυρῶν ταῦτα· Ναί, ἔρχομαι ταχέως. Ἀμήν, ναί, ἔρχου, Κύριε Ἰησοῦ. 21Ἡ χάρις τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ μετὰ πάντων.