18 Σεῖς λοιπὸν ἀκούσατε τὴν παραβολήν τοῦ σπείροντος.19 Παντὸς ἀκούοντος τὸν λόγον τῆς βασιλείας καὶ μή νοοῦντος, ἔρχεται ὁ πονηρὸς καὶ ἁρπάζει τὸ ἐσπαρμένον ἐν τῇ καρδίᾳ αὐτοῦ· οὗτος εἶναι ὁ σπαρθεὶς παρὰ τὴν ὁδόν.20 Ὁ δὲ ἐπὶ τὰ πετρώδη σπαρθείς, οὗτος εἶναι ὁ ἀκούων τὸν λόγον καὶ εὐθὺς μετὰ χαρᾶς δεχόμενος αὐτόν·21 δὲν ἔχει ὅμως ῥίζαν ἐν ἑαυτῷ, ἀλλ᾿ εἶναι πρόσκαιρος, ὅταν δὲ γείνῃ θλῖψις ἤ διωγμὸς διὰ τὸν λόγον, εὐθὺς σκανδαλίζεται. 22 Ὁ δὲ εἰς τὰς ἀκάνθας σπαρθείς, οὗτος εἶναι ὁ ἀκούων τὸν λόγον, ἔπειτα ἡ μέριμνα τοῦ αἰῶνος τούτου καὶ ἡ ἀπάτη τοῦ πλούτου συμπνίγει τὸν λόγον, καὶ γίνεται ἄκαρπος.23 Ὁ δὲ σπαρθεὶς ἐπὶ τὴν γῆν τὴν καλήν, οὗτος εἶναι ὁ ἀκούων τὸν λόγον καὶ νοῶν· ὅστις καὶ καρποφορεῖ καὶ κάμνει ὁ μὲν ἑκατόν, ὁ δὲ ἑξήκοντα, ὁ δὲ τριάκοντα.

ΕΑΕΠ Ν.ΨΥΧΙΚΟΥ - ΚΗΡΥΓΜΑ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΕΑΕΠ ΒΕΡΟΙΑΣ - 23/04/2023

1 τὴν δὲ πρώτην τῆς ἑβδομάδος Μαρία ἡ Μαγδαληνή ἔρχεται εἰς τὸ μνημεῖον τὸ πρωΐ, ἐνῷ ἔτι ἦτο σκότος, καὶ βλέπει τὸν λίθον σηκωμένον ἐκ τοῦ μνημείου.2 Τρέχει λοιπὸν καὶ ἔρχεται πρὸς τὸν Σίμωνα Πέτρον καὶ πρὸς τὸν ἄλλον μαθητήν, τὸν ὁποῖον ἠγάπα ὁ Ἰησοῦς, καὶ λέγει πρὸς αὐτούς· Ἐσήκωσαν τὸν Κύριον ἐκ τοῦ μνημείου, καὶ δὲν ἐξεύρομεν ποῦ ἔθεσαν αὐτόν.3 Ἐξῆλθε λοιπὸν ὁ Πέτρος καὶ ὁ ἄλλος μαθητής καὶ ἤρχοντο εἰς τὸ μνημεῖον.4 Ἔτρεχον δὲ οἱ δύο ὁμοῦ· καὶ ὁ ἄλλος μαθητής προέτρεξε ταχύτερον τοῦ Πέτρου καὶ ἦλθε πρῶτος εἰς τὸ μνημεῖον,5 καὶ παρακύψας βλέπει κείμενα τὰ σάβανα, δὲν εἰσῆλθεν ὅμως.6 Ἔρχεται λοιπὸν ὁ Σίμων Πέτρος ἀκολουθῶν αὐτόν, καὶ εἰσῆλθεν εἰς τὸ μνημεῖον καὶ θεωρεῖ τὰ σάβανα κείμενα,7 καὶ τὸ σουδάριον, τὸ ὁποῖον ἦτο ἐπὶ τῆς κεφαλῆς αὐτοῦ, κείμενον οὐχὶ ὁμοῦ μὲ τὰ σάβανα, ἀλλὰ χωριστὰ τετυλιγμένον εἰς ἕνα τόπον.8 Τότε λοιπὸν εἰσῆλθε καὶ ὁ ἄλλος μαθητής ὁ ἐλθὼν πρῶτος εἰς τὸ μνημεῖον, καὶ εἶδε καὶ ἐπίστευσε·9 διότι δὲν ἐνόουν ἔτι τὴν γραφήν ὅτι πρέπει αὐτὸς νὰ ἀναστηθῇ ἐκ νεκρῶν. 10 Ἀνεχώρησαν λοιπὸν πάλιν εἰς τὰ ἴδια οἱ μαθηταί. 11 Ἡ δὲ Μαρία ἵστατο πλησίον τοῦ μνημείου κλαίουσα ἔξω. Ἐνῷ λοιπὸν ἔκλαιεν, ἔκυψεν εἰς τὸ μνημεῖον·12 καὶ βλέπει δύο ἀγγέλους μὲ λευκὰ ἱμάτια καθημένους, ἕνα πρὸς τὴν κεφαλήν καὶ ἕνα πρὸς τοὺς πόδας, ἐκεῖ ὅπου ἔκειτο τὸ σῶμα τοῦ Ἰησοῦ.13 Καὶ λέγουσι πρὸς αὐτήν ἐκεῖνοι· Γῦναι, τί κλαίεις; Λέγει πρὸς αὐτούς· Διότι ἐσήκωσαν τὸν Κύριόν μου, καὶ δὲν ἐξεύρω ποῦ ἔθεσαν αὐτόν.14 Καὶ ἀφοῦ εἶπε ταῦτα, ἐστράφη εἰς τὰ ὀπίσω καὶ θεωρεῖ τὸν Ἰησοῦν ἱστάμενον, καὶ δὲν ἤξευρεν ὅτι εἶναι ὁ Ἰησοῦς.15 Λέγει πρὸς αὐτήν ὁ Ἰησοῦς· Γῦναι, τί κλαίεις; τίνα ζητεῖς; Ἐκείνη νομίζουσα ὅτι εἶναι ὁ κηπουρός, λέγει πρὸς αὐτόν· Κύριε, ἐὰν σὺ ἐσήκωσας αὐτόν, εἰπὲ μοι ποῦ ἔθεσας αὐτόν, καὶ ἐγὼ θέλω σηκώσει αὐτόν.16 Λέγει πρὸς αὐτήν ὁ Ἰησοῦς· Μαρία. Ἐκείνη στραφεῖσα λέγει πρὸς αὐτόν· Ῥαββουνί, τὸ ὁποῖον λέγεται, Διδάσκαλε.17 Λέγει πρὸς αὐτήν ὁ Ἰησοῦς· Μή μοῦ ἅπτου· διότι δὲν ἀνέβην ἔτι πρὸς τὸν Πατέρα μου. Ἀλλ᾿ ὕπαγε πρὸς τοὺς ἀδελφοὺς μου καὶ εἰπὲ πρὸς αὐτούς· Ἀναβαίνω πρὸς τὸν Πατέρα μου καὶ Πατέρα σας καὶ Θεὸν μου καὶ Θεὸν σας. 18 Ἔρχεται Μαρία ἡ Μαγδαληνή καὶ ἀπαγγέλλει πρὸς τοὺς μαθητὰς ὅτι εἶδε τὸν Κύριον καὶ ὅτι εἶπε ταῦτα πρὸς αὐτήν.

1 Καὶ ἀφοῦ ἐπέρασε τὸ σάββατον, Μαρία ἡ Μαγδαληνή καὶ Μαρία ἡ μήτηρ τοῦ Ἰακώβου καὶ ἡ Σαλώμη ἠγόρασαν ἀρώματα, διὰ νὰ ἔλθωσι καὶ ἀλείψωσιν αὐτόν.2 Καὶ πολλὰ πρωΐ τῆς πρώτης ἡμέρας τῆς ἑβδομάδος ἔρχονται εἰς τὸ μνημεῖον, ὅτε ἀνέτειλεν ὁ ἥλιος.3 Καὶ ἔλεγον πρὸς ἑαυτάς· Τίς θέλει ἀποκυλίσει εἰς ἡμᾶς τὸν λίθον ἐκ τῆς θύρας τοῦ μνημείου;4 Καὶ ἀναβλέψασαι θεωροῦσιν ὅτι ὁ λίθος ἦτο ἀποκεκυλισμένος· διότι ἦτο μέγας σφόδρα. 5 Καὶ εἰσελθοῦσαι εἰς τὸ μνημεῖον εἶδον νεανίσκον καθήμενον εἰς τὰ δεξιά, ἐνδεδυμένον στολήν λευκήν, καὶ ἐτρόμαξαν.6 Ὁ δὲ λέγει πρὸς αὐτάς· Μή τρομάζετε· Ἰησοῦν ζητεῖτε τὸν Ναζαρηνὸν τὸν ἐσταυρωμένον· ἀνέστη, δὲν εἶναι ἐδώ· ἰδοὺ ὁ τόπος, ὅπου ἔθεσαν αὐτόν.7 Ἀλλ᾿ ὑπάγετε, εἴπατε πρὸς τοὺς μαθητὰς αὐτοῦ καὶ πρὸς τὸν Πέτρον ὅτι ὑπάγει πρότερον ὑμῶν εἰς τὴν Γαλιλαίαν· ἐκεῖ θέλετε ἰδεῖ αὐτόν, καθὼς εἶπε πρὸς ἐσᾶς.8 Καὶ ἐξελθοῦσαι ταχέως, ἔφυγον ἀπὸ τοῦ μνημείου· εἶχε δὲ αὐτὰς τρόμος καὶ ἔκστασις, καὶ δὲν εἶπον οὐδὲν πρὸς οὐδένα· διότι ἐφοβοῦντο. 9 Ἀφοῦ δὲ ἀνέστη τὸ πρωΐ τῆς πρώτης τῆς ἑβδομάδος, ἐφάνη πρῶτον εἰς τὴν Μαρίαν τὴν Μαγδαληνήν, ἐξ ἧς εἶχεν ἐκβάλει ἑπτὰ δαιμόνια.10 Ἐκείνη ὑπῆγε καὶ ἀπήγγειλε πρὸς ἐκείνους, οἵτινες εἶχον σταθῆ μετ᾿ αὐτοῦ, ἐνῷ ἐπένθουν καὶ ἔκλαιον.11 Καὶ ἐκεῖνοι, ἀκούσαντες ὅτι ζῇ καὶ ἐθεάθη ὑπ᾿ αὐτῆς, δὲν ἐπίστευσαν. 12 Μετὰ δὲ ταῦτα ἐφανερώθη ἐν ἄλλῃ μορφῇ εἰς δύο ἐξ αὐτῶν, ἐνῷ περιεπάτουν καὶ ἐπορεύοντο εἰς τὸν ἀγρόν.13 Καὶ ἐκεῖνοι ὑπῆγαν καὶ ἀπήγγειλαν πρὸς τοὺς λοιπούς· ἀλλ᾿ οὐδὲ εἰς ἐκείνους ἐπίστευσαν. 14 Ὕστερον ἐφάνη εἰς τοὺς ἕνδεκα, ἐνῷ ἐκάθηντο εἰς τὴν τράπεζαν, καὶ νείδισε τὴν ἀπιστίαν αὐτῶν καὶ σκληροκαρδίαν, διότι δὲν ἐπίστευσαν εἰς τοὺς ἰδόντας αὐτὸν ἀναστάντα.15 Καὶ εἶπε πρὸς αὐτούς· Ὑπάγετε εἰς ὅλον τὸν κόσμον καὶ κηρύξατε τὸ εὐαγγέλιον εἰς ὅλην τὴν κτίσιν.16 Ὅστις πιστεύσῃ καὶ βαπτισθῇ θέλει σωθῆ, ὅστις ὅμως ἀπιστήσῃ θέλει κατακριθῆ.17 Σημεῖα δὲ εἰς τοὺς πιστεύσαντας θέλουσι παρακολουθεῖ ταῦτα, Ἐν τῷ ὀνόματί μου θέλουσιν ἐκβάλλει δαιμόνια· θέλουσι λαλεῖ νέας γλώσσας· 18 ὄφεις θέλουσι πιάνει· καὶ ἐὰν θανάσιμόν τι πίωσι, δὲν θέλει βλάψει αὐτούς· ἐπὶ ἀρρώστους θέλουσιν ἐπιθέσει τὰς χεῖρας, καὶ θέλουσιν ἰατρεύεσθαι. 19 Ὁ μὲν λοιπὸν Κύριος, ἀφοῦ ἐλάλησεν πρὸς αὐτούς, ἀνελήφθη εἰς τὸν οὐρανὸν καὶ ἐκάθισεν ἐκ δεξιῶν τοῦ Θεοῦ.20 Ἐκεῖνοι δὲ ἐξελθόντες ἐκήρυξαν πανταχοῦ, συνεργοῦντος τοῦ Κυρίου καὶ βεβαιοῦντος τὸ κήρυγμα διὰ τῶν ἐπακολουθούντων θαυμάτων. Ἀμήν.

39. Και εξελθών υπήγε κατά την συνήθειαν εις το όρος των Ελαιών• ηκολούθησαν δε αυτόν και οι μαθηταί αυτού.40 Ἀφοῦ δὲ ἦλθεν εἰς τὸν τόπον, εἶπε πρὸς αὐτούς· Προσεύχεσθε, διὰ νὰ μή εἰσέλθητε εἰς πειρασμόν.41 Καὶ αὐτὸς ἐχωρίσθη ἀπ᾿ αὐτῶν ὡς λίθου βολήν, καὶ γονατίσας προσηύχετο,42 λέγων· Πάτερ, ἐὰν θέλῃς νὰ ἀπομακρύνῃς τὸ ποτήριον τοῦτο ἀπ᾿ ἐμοῦ· πλήν οὐχὶ τὸ θέλημά μου, ἀλλὰ τὸ σὸν ἄς γείνῃ.43 Ἐφάνη δὲ εἰς αὐτὸν ἄγγελος ἀπ᾿ οὐρανοῦ ἐνισχύων αὐτόν. 44 Καὶ ἐλθὼν εἰς ἀγωνίαν, προσηύχετο θερμότερον, ἔγεινε δὲ ὁ ἱδρὼς αὐτοῦ ὡς θρόμβοι αἵματος καταβαίνοντες εἰς τὴν γῆν.45 Καὶ σηκωθεὶς ἀπὸ τῆς προσευχῆς, ἦλθε πρὸς τοὺς μαθητὰς αὑτοῦ καὶ εὗρεν αὐτοὺς κοιμωμένους ἀπὸ τῆς λύπης,46 καὶ εἶπε πρὸς αὐτούς· Τί κοιμᾶσθε; σηκώθητε καὶ προσεύχεσθε, διὰ νὰ μή εἰσέλθητε εἰς πειρασμόν.