Εξέλθετε εκ του κόσμου

1Καὶ μετὰ ταῦτα εἶδον ἄγγελον καταβαίνοντα ἐκ τοῦ οὐρανοῦ, ὅστις εἶχεν ἐξουσίαν μεγάλην, καὶ ἡ γῆ ἐφωτίσθη ἐκ τῆς δόξης αὐτοῦ,2καὶ ἔκραξε δυνατὰ μετὰ φωνῆς μεγάλης, λέγων· Ἔπεσεν, ἔπεσε Βαβυλὼν ἡ μεγάλη, καὶ ἔγεινε κατοικητήριον δαιμόνων καὶ φυλακή παντὸς πνεύματος ἀκαθάρτου καὶ φυλακή παντὸς ὀρνέου ἀκαθάρτου καὶ μισητοῦ·3διότι ἐκ τοῦ οἴνου τοῦ θυμοῦ τῆς πορνείας αὐτῆς ἔπιον πάντα τὰ ἔθνη, καὶ οἱ βασιλεῖς τῆς γῆς ἐπόρνευσαν μετ᾿ αὐτῆς καὶ οἱ ἔμποροι τῆς γῆς ἐπλούτησαν ἐκ τῆς ὑπερβολῆς τῆς ἐντρυφήσεως αὐτῆς. 4Καὶ ἤκουσα ἄλλην φωνήν ἐκ τοῦ οὐρανοῦ, λέγουσαν· Ἐξέλθετε ἐξ αὐτῆς ὁ λαὸς μου, διὰ νὰ μή συγκοινωνήσητε εἰς τὰς ἁμαρτίας αὐτῆς, καὶ νὰ μή λάβητε ἐκ τῶν πληγῶν αὐτῆς·5διότι αἱ ἁμαρτίαι αὐτῆς ἔφθασαν ἕως τοῦ οὐρανοῦ, καὶ ἐνεθυμήθη ὁ Θεὸς τὰ ἀδικήματα αὐτῆς.6Ἀπόδοτε εἰς αὐτήν ὡς καὶ αὐτή ἀπέδωκεν εἰς ἐσᾶς, καὶ διπλασιάσατε εἰς αὐτήν διπλάσια κατὰ τὰ ἔργα αὐτῆς· μὲ τὸ ποτήριον, μὲ τὸ ὁποῖον ἐκέρασε, διπλάσιον κεράσατε εἰς αὐτήν·7ὅσον ἐδόξασεν ἑαυτήν καὶ κατετρύφησε, τόσον βασανισμὸν καὶ πένθος δότε εἰς αὐτήν. Διότι λέγει ἐν τῇ καρδίᾳ αὑτῆς, Κάθημαι βασίλισσα καὶ χήρα δὲν εἶμαι καὶ πένθος δὲν θέλω ἰδεῖ,8διὰ τοῦτο ἐν μιᾷ ἡμέρᾳ θέλουσιν ἐλθεῖ αἱ πληγαὶ αὐτῆς, θάνατος καὶ πένθος καὶ πεῖνα, καὶ θέλει κατακαυθῆ ἐν πυρί· διότι ἰσχυρὸς εἶναι Κύριος ὁ Θεὸς ὁ κρίνων αὐτήν. 9Καὶ θέλουσι κλαύσει αὐτήν καὶ πενθήσει δι᾿ αὐτήν οἱ βασιλεῖς τῆς γῆς, οἱ πορνεύσαντες καὶ κατατρυφήσαντες μετ᾿ αὐτῆς, ὅταν βλέπωσι τὸν καπνὸν τῆς πυρπολήσεως αὐτῆς,10ἀπὸ μακρόθεν ἱστάμενοι διὰ τὸν φόβον τοῦ βασανισμοῦ αὐτῆς, λέγοντες· Οὐαί, οὐαί, ἡ πόλις ἡ μεγάλη, Βαβυλών, ἡ πόλις ἡ ἰσχυρά, διότι ἐν μιᾷ ὥρᾳ ἦλθεν ἡ κρίσις σου.