Καραΐσκος Θεόδωρος

1 Καὶ ὅτε ἤκουσεν ὁ βασιλεὺς Ἐζεκίας, διέσχισε τὰ ἱμάτια αὑτοῦ καὶ ἐσκεπάσθη μὲ σάκκον καὶ εἰσῆλθεν εἰς τὸν οἶκον τοῦ Κυρίου.2 Καὶ ἀπέστειλεν Ἐλιακεὶμ τὸν οἰκονόμον καὶ Σομνὰν τὸν γραμματέα καὶ τοὺς πρεσβυτέρους τῶν ἱερέων, ἐσκεπασμένους μὲ σάκκους, πρὸς τὸν προφήτην Ἡσαΐαν, τὸν υἱὸν τοῦ Ἀμώς.3 Καὶ εἶπον πρὸς αὐτόν, Οὕτω λέγει ὁ Ἐζεκίας· Ἡμέρα θλίψεως καὶ ὀνειδισμοῦ καὶ βλασφημίας ἡ ἡμέρα αὕτη· διότι τὰ τέκνα ἦλθον εἰς τὴν ἀκμήν τῆς γέννας, πλήν δύναμις δὲν εἶναι εἰς τὴν τίκτουσαν·4 εἴθε νὰ ἤκουσε Κύριος ὁ Θεὸς σου πάντας τοὺς λόγους τοῦ Ῥὰβ-σάκη, τὸν ὁποῖον ὁ βασιλεὺς τῆς Ἀσσυρίας ὁ κύριος αὐτοῦ ἀπέστειλε διὰ νὰ ὀνειδίσῃ τὸν ζῶντα Θεόν, καὶ νὰ ὑβρίσῃ διὰ τῶν λόγων, τοὺς ὁποίους ἤκουσε Κύριος ὁ Θεὸς σου· διὰ τοῦτο ὕψωσον δέησιν ὑπὲρ τοῦ ὑπολοίπου τοῦ σωζομένου. 5 Καὶ ἦλθον πρὸς τὸν Ἡσαΐαν οἱ δοῦλοι τοῦ βασιλέως Ἐζεκίου.6 Καὶ εἶπε πρὸς αὐτοὺς ὁ Ἡσαΐας, Οὕτω θέλετε εἰπεῖ πρὸς τὸν κύριόν σας· Οὕτω λέγει Κύριος· Μή φοβοῦ ἀπὸ τῶν λόγων τοὺς ὁποίους ἤκουσας, διὰ τῶν ὁποίων οἱ δοῦλοι τοῦ βασιλέως τῆς Ἀσσυρίας μὲ νείδισαν·7 ἰδού, ἐγὼ θέλω βάλει εἰς αὐτὸν τοιοῦτον πνεῦμα, ὥστε, ἀκούσας θόρυβον, θέλει ἐπιστρέψει εἰς τὴν γῆν αὑτοῦ· καὶ θέλω κάμει αὐτὸν νὰ πέσῃ διὰ μαχαίρας ἐν τῇ γῇ αὑτοῦ. 8 Ὁ Ῥὰβ-σάκης λοιπὸν ἐπέστρεψε καὶ εὕρηκε τὸν βασιλέα τῆς Ἀσσυρίας πολεμοῦντα ἐναντίον τῆς Λιβνά· διότι ἤκουσεν ὅτι ἔφυγεν ἀπὸ Λαχείς. 9 Καὶ ὁ βασιλεύς, ὅτε ἤκουσε νὰ λέγωσι περὶ Θιρακὰ τοῦ βασιλέως τῆς Αἰθιοπίας, Ἰδού, ἐξῆλθε νὰ σὲ πολεμήσῃ, ἀπέστειλε πάλιν πρέσβεις πρὸς τὸν Ἐζεκίαν, λέγων,10 Οὕτω θέλετε εἰπεῖ πρὸς Ἐζεκίαν, τὸν βασιλέα τοῦ Ἰούδα, λέγοντες, Ὁ Θεὸς σου, ἐπὶ τὸν ὁποῖον θαρρεῖς, ἄς μή σὲ ἀπατᾷ, λέγων, Ἡ Ἱερουσαλήμ δὲν θέλει παραδοθῆ εἰς τὴν χεῖρα τοῦ βασιλέως τῆς Ἀσσυρίας·11 ἰδού, σὺ ἤκουσας τί ἔκαμον οἱ βασιλεῖς τῆς Ἀσσυρίας εἰς πάντας τοὺς τόπους, καταστρέφοντες αὐτούς· καὶ σὺ θέλεις λυτρωθῆ;12 μήπως οἱ θεοὶ τῶν ἐθνῶν ἐλύτρωσαν ἐκείνους, τοὺς ὁποίους οἱ πατέρες μου κατέστρεψαν, τὴν Γωζὰν καὶ τὴν Χαρρὰν καὶ Ῥεσὲφ καὶ τοὺς υἱοὺς τοῦ Ἐδὲν τοὺς ἐν Τελασσάρ;13 ποῦ ὁ βασιλεὺς τῆς Αἰμὰθ, καὶ ὁ βασιλεὺς τῆς Ἀρφάδ, καὶ ὁ βασιλεὺς τῆς πόλεως Σεφαρουΐμ, Ἐνὰ καὶ Αὐά; 14 Καὶ λαβὼν ὁ Ἐζεκίας τὴν ἐπιστολήν ἐκ τῆς χειρὸς τῶν πρέσβεων, ἀνέγνωσεν αὐτήν· καὶ ἀνέβη ὁ Ἐζεκίας εἰς τὸν οἶκον τοῦ Κυρίου καὶ ἐξετύλιξεν αὐτήν ἐνώπιον τοῦ Κυρίου.15 Καὶ προσηυχήθη ἐνώπιον τοῦ Κυρίου ὁ Ἐζεκίας, λέγων, Κύριε Θεὲ τοῦ Ἰσραήλ, ὁ καθήμενος ἐπὶ τῶν χερουβείμ, σὺ αὐτὸς εἶσαι ὁ Θεός, ὁ μόνος, πάντων τῶν βασιλείων τῆς γῆς· σὺ ἔκαμες τὸν οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν·16 κλῖνον, Κύριε, τὸ οὖς σου καὶ ἄκουσον· ἄνοιξον, Κύριε, τοὺς ὀφθαλμοὺς σου καὶ ἰδέ· καὶ ἄκουσον τοὺς λόγους τοῦ Σενναχειρείμ, ὅστις ἀπέστειλε τοῦτον διὰ νὰ ὀνειδίσῃ τὸν ζῶντα Θεόν·17 ἀληθῶς, Κύριε, οἱ βασιλεῖς τῆς Ἀσσυρίας ἠρήμωσαν τὰ ἔθνη καὶ τοὺς τόπους αὐτῶν,18 καὶ ἔρριψαν εἰς τὸ πῦρ, τοὺς θεοὺς αὐτῶν· διότι δὲν ἦσαν θεοί, ἀλλ᾿ ἔργον χειρῶν ἀνθρώπων, ξύλα καὶ λίθοι· διὰ τοῦτο κατέστρεψαν αὐτούς·19 τώρα λοιπόν, Κύριε Θεὲ ἡμῶν, σῶσον ἡμᾶς, δέομαι, ἐκ τῆς χειρὸς αὐτοῦ· διὰ νὰ γνωρίσωσι πάντα τὰ βασίλεια τῆς γῆς, ὅτι σὺ εἶσαι Κύριος ὁ Θεός, ὁ μόνος.

1Ὁ δὲ Ἀδὰμ ἐγνώρισεν Εὔαν τὴν γυναῖκα αὑτοῦ· καὶ συνέλαβε, καὶ ἐγέννησε τὸν Κάϊν· καὶ εἶπεν, Ἀπέκτησα ἄνθρωπον διὰ τοῦ Κυρίου.2 Καὶ προσέτι ἐγέννησε τὸν ἀδελφὸν αὑτοῦ τὸν Ἄβελ. Καὶ ἦτο ὁ Ἄβελ ποιμήν προβάτων, ὁ δὲ Κάϊν ἦτο γεωργός. 3 Καὶ μεθ᾿ ἡμέρας προσέφερεν ὁ Κάϊν ἀπὸ τῶν καρπῶν τῆς γῆς προσφορὰν πρὸς τὸν Κύριον.4Καὶ ὁ Ἄβελ προσέφερε καὶ αὐτὸς ἀπὸ τῶν πρωτοτόκων τῶν προβάτων αὑτοῦ, καὶ ἀπὸ τῶν στεάτων αὐτῶν. Καὶ ἐπέβλεψε μὲ εὐμένειαν Κύριος ἐπὶ τὸν Ἄβελ καὶ ἐπὶ τὴν προσφορὰν αὐτοῦ·5 ἐπὶ δὲ τὸν Κάϊν καὶ ἐπὶ τὴν προσφορὰν αὐτοῦ δὲν ἐπέβλεψε. Καὶ ἠγανάκτησεν ὁ Κάϊν σφόδρα, καὶ ἐκατηφίασε τὸ πρόσωπον αὐτοῦ6 Καὶ εἶπε Κύριος πρὸς τὸν Κάϊν, Διὰ τί ἠγανάκτησας; καὶ διὰ τί ἐκατηφίασε τὸ πρόσωπόν σου;7 ἄν σὺ πράττῃς καλῶς, δὲν θέλεις εἶσθαι εὐπρόσδεκτος; καὶ ἐὰν δὲν πράττῃς καλῶς, εἰς τὴν θύραν κεῖται ἡ ἁμαρτία. Ἀλλ’ εἰς σὲ θέλει εἶσθαι ἡ ἐπιθυμία αὐτοῦ, καὶ σὺ θέλεις ἐξουσιάζει ἐπ᾿ αὐτοῦ.8 Καὶ εἶπεν ὁ Κάϊν πρὸς Ἄβελ τὸν ἀδελφὸν αὑτοῦ, Ἄς ὑπάγωμεν εἰς τὴν πεδιάδα· καὶ ἐνῷ ἦσαν ἐν τῇ πεδιάδι, σηκωθεὶς ὁ Κάϊν κατὰ τοῦ ἀδελφοῦ αὑτοῦ Ἄβελ ἐφόνευσεν αὐτόν. 4 Διὰ πίστεως ὁ Ἄβελ προσέφερε πρὸς τὸν Θεὸν καλητέραν θυσίαν παρὰ τὸν Κάϊν, διὰ τῆς ὁποίας ἐμαρτυρήθη ὅτι ἦτο δίκαιος, ἐπειδή ὁ Θεὸς ἔδωκε μαρτυρίαν περὶ τῶν δώρων αὐτοῦ, καὶ δι᾿αὐτῆς καίτοι ἀποθανὼν ἔτι λαλεῖ.

6 Καὶ ἐνῷ εἰσήρχοντο, ἰδὼν τὸν Ἐλιάβ, εἶπε, Βεβαίως ἔμπροσθεν τοῦ Κυρίου εἶναι ὁ κεχρισμένος αὐτοῦ.7 Καὶ εἶπε Κύριος πρὸς τὸν Σαμουήλ, Μή ἐπιβλέψῃς εἰς τὴν ὄψιν αὐτοῦ ἤ εἰς τὸ ὕψος τοῦ ἀναστήματος αὐτοῦ, ἐπειδή ἀπεδοκίμασα αὐτόν· διότι δὲν βλέπει ὁ Κύριος καθὼς βλέπει ὁ ἄνθρωπος· διότι ὁ ἄνθρωπος βλέπει τὸ φαινόμενον, ὁ δὲ Κύριος βλέπει τὴν καρδίαν.