Κυριακάτικο Α' Μέρος - Ιατρεύοντας το σύντριμμα του λαού επιπολαίως

4 Καὶ θέλεις εἰπεῖ πρὸς αὐτούς, Οὕτω λέγει Κύριος· Ἐὰν τις πέσῃ, δὲν σηκόνεται; ἐὰν τις ἐκκλίνῃ, δὲν θέλει ἐπιστρέψει;5 Διὰ τί ὁ λαὸς οὗτος τῆς Ἱερουσαλήμ ἐστράφη παντοτεινήν στροφήν; προσηλόνονται εἰς τὴν ἀπάτην, ἀρνοῦνται νὰ ἐπιστρέψωσιν.6 Ἠκροάσθην καὶ ἤκουσα, ἀλλὰ δὲν ἐλάλησαν ἐν εὐθύτητι· δὲν ὑπάρχει οὐδεὶς μετανοῶν ἀπὸ τῆς κακίας αὑτοῦ, λέγων, Τί ἔπραξα; πᾶς τις ἐστράφη εἰς τὴν ὁδὸν αὑτοῦ, ὡς ἵππος ἐφορμῶν εἰς τὴν μάχην.7 Καὶ αὐτὸς ὁ πελαργὸς ἐν τῷ οὐρανῷ γνωρίζει τοὺς διωρισμένους καιροὺς αὑτοῦ· καὶ ἡ τρυγὼν καὶ ὁ γερανὸς καὶ ἡ χελιδὼν φυλάττουσι τὸν καιρὸν τῆς ἐλεύσεως αὑτῶν· ὁ δὲ λαὸς μου δὲν γνωρίζει τὴν κρίσιν τοῦ Κυρίου. 8 Πῶς λέγετε, Εἴμεθα σοφοί, καὶ ὁ νόμος τοῦ Κυρίου εἶναι μεθ᾿ ἡμῶν; ἰδού, βεβαίως εἰς μάτην ἔγεινε τοῦτο· ὁ κάλαμος τῶν γραμματέων εἶναι ψευδής.9 Οἱ σοφοὶ κατῃσχύνθησαν, ἐπτοήθησαν καὶ συνελήφθησαν, διότι ἀπέρριψαν τὸν λόγον τοῦ Κυρίου· καὶ ποία σοφία εἶναι ἐν αὐτοῖς; 10 Διὰ τοῦτο θέλω δώσει τὰς γυναῖκας αὐτῶν εἰς ἄλλους, τοὺς ἀγροὺς αὐτῶν εἰς ἐκείνους οἵτινες θέλουσι κληρονομήσει αὐτούς· διότι πᾶς τις ἀπὸ μικροῦ ἕως μεγάλου ἐδόθη εἰς πλεονεξίαν· ἀπὸ προφήτου ἕως ἱερέως, πᾶς τις πράττει ψεῦδος.11 Διότι ἰάτρευσαν τὸ σύντριμμα τῆς θυγατρὸς τοῦ λαοῦ μου ἐπιπολαίως, λέγοντες, Εἰρήνη, εἰρήνη· καὶ δὲν ὑπάρχει εἰρήνη.