Καραΐσκος Θεόδωρος

4 Καὶ ἀποκριθεὶς ὁ Ἰησοῦς, εἶπε πρὸς αὐτούς· Βλέπετε μή σᾶς πλανήσῃ τις. 5 Διότι πολλοὶ θέλουσιν ἐλθεῖ ἐπὶ τῷ ὀνόματί μου, λέγοντες, Ἐγὼ εἶμαι ὁ Χριστός, καὶ πολλοὺς θέλουσι πλανήσει.6 Θέλετε δὲ ἀκούσει πολέμους καὶ φήμας πολέμων· προσέχετε μή ταραχθῆτε· ἐπειδή πάντα ταῦτα πρέπει νὰ γείνωσιν, ἀλλὰ δὲν εἶναι ἔτι τὸ τέλος.7 Διότι θέλει ἐγερθῆ ἔθνος ἐπὶ ἔθνος καὶ βασιλεία ἐπὶ βασιλείαν, καὶ θέλουσι γείνει πεῖναι καὶ λοιμοὶ καὶ σεισμοὶ κατὰ τόπους·8 πάντα δὲ ταῦτα εἶναι ἀρχή δίνων. 9 Τότε θέλουσι σᾶς παραδώσει εἰς θλῖψιν καὶ θέλουσι σᾶς θανατώσει, καὶ θέλετε εἶσθαι μισούμενοι ὑπὸ πάντων τῶν ἐθνῶν διὰ τὸ ὄνομά μου.10 Καὶ τότε θέλουσι σκανδαλισθῆ πολλοὶ καὶ θέλουσι παραδώσει ἀλλήλους καὶ θέλουσι μισήσει ἀλλήλους.11 Καὶ πολλοὶ ψευδοπροφῆται θέλουσιν ἐγερθῆ καὶ πλανήσει πολλούς,12 καὶ ἐπειδή θέλει πληθυνθῆ ἡ ἀνομία, ἡ ἀγάπη τῶν πολλῶν θέλει ψυχρανθῆ.13 Ὁ δὲ ὑπομείνας ἕως τέλους, οὗτος θέλει σωθῆ. 14 Καὶ θέλει κηρυχθῆ τοῦτο τὸ εὐαγγέλιον τῆς βασιλείας ἐν ὅλῃ τῇ οἰκουμένῃ πρὸς μαρτυρίαν εἰς πάντα τὰ ἔθνη, καὶ τότε θέλει ἐλθεῖ τὸ τέλος.

9 Καὶ ὁ Νεεμίας, οὗτος εἶναι ὁ Θιρσαθά, καὶ Ἔσδρας ὁ ἱερεὺς ὁ γραμματεύς, καὶ οἱ Λευΐται οἱ ἐξηγοῦντες εἰς τὸν λαόν, εἶπον πρὸς πάντα τὸν λαόν, Ἡ ἡμέρα αὕτη εἶναι ἁγία εἰς Κύριον τὸν Θεὸν σας· μή πενθεῖτε μηδὲ κλαίετε. Διότι πᾶς ὁ λαὸς ἔκλαιεν, ὡς ἤκουσαν τοὺς λόγους τοῦ νόμου.10 Καὶ εἶπε πρὸς αὐτούς, Ὑπάγετε, φάγετε παχέα καὶ πίετε γλυκάσματα, καὶ ἀποστείλατε μερίδας πρὸς τοὺς μή ἔχοντας μηδὲν ἡτοιμασμένον· διότι ἡ ἡμέρα εἶναι ἁγία εἰς τὸν Κύριον ἡμῶν· καὶ μή λυπεῖσθε· διότι ἡ χαρὰ τοῦ Κυρίου εἶναι ἡ ἰσχὺς σας.

26 Τί πρέπει λοιπόν, ἀδελφοί; Ὅταν συνέρχησθε, ἕκαστος ὑμῶν ψαλμὸν ἔχει, διδαχήν ἔχει, γλῶσσαν ἔχει, ἀποκάλυψιν ἔχει, ἑρμηνείαν ἔχει πάντα ἄς γίνωνται πρὸς οἰκοδομήν.27 Ἐὰν τις λαλῇ γλῶσσαν ἀγνώριστον, ἄς κάμωσι τοῦτο ἀνὰ δύο ἤ τὸ περισσότερον ἀνὰ τρεῖς καὶ ἐκ διαδοχῆς, καὶ εἷς ἄς διερμηνεύῃ28 ἀλλ᾿ ἐὰν δὲν ἦναι διερμηνευτής, ἄς σιωπᾷ ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ, ἄς λαλῇ δὲ πρὸς ἑαυτὸν καὶ πρὸς τὸν Θεόν.29 Προφῆται δὲ ἄς λαλῶσι δύο ἤ τρεῖς, καὶ οἱ ἄλλοι ἄς διακρίνωσιν30 ἐὰν δὲ ἔλθῃ ἀποκάλυψις εἰς ἄλλον καθήμενον, ὁ πρῶτος ἄς σιωπᾷ.31 Διότι δύνασθε ὁ εἷς μετὰ τὸν ἄλλον νὰ προφητεύητε πάντες, διὰ νὰ μανθάνωσι πάντες καὶ πάντες νὰ παρηγορῶνται32 καὶ τὰ πνεύματα τῶν προφητῶν ὑποτάσσονται εἰς τοὺς προφήτας33 διότι ὁ Θεὸς δὲν εἶναι ἀκαταστασίας, ἀλλ᾿ εἰρήνης. Καθὼς ἐν πάσαις ταῖς ἐκκλησίαις τῶν ἁγίων.

5 Καὶ δι᾿ αὐτὸ δὲ τοῦτο καταβαλόντες πᾶσαν σπουδήν, προσθέσατε εἰς τὴν πίστιν σας τὴν ἀρετήν, εἰς δὲ τὴν ἀρετήν τὴν γνῶσιν,6 εἰς δὲ τὴν γνῶσιν τὴν ἐγκράτειαν, εἰς δὲ τὴν ἐγκράτειαν τὴν ὑπομονήν, εἰς δὲ τὴν ὑπομονήν τὴν εὐσέβειαν,7 εἰς δὲ τὴν εὐσέβειαν τὴν φιλαδελφίαν, εἰς δὲ τὴν φιλαδελφίαν τὴν ἀγάπην.8 Διότι, ἐὰν ταῦτα ὑπάρχωσιν εἰς ἐσᾶς καὶ περισσεύωσι, σᾶς καθιστῶσιν οὐχὶ ἀργοὺς οὐδὲ ἀκάρπους εἰς τὴν ἐπίγνωσιν τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ· 9 ἐπειδή εἰς ὅντινα δὲν ὑπάρχουσι ταῦτα, τυφλὸς εἶναι, μυωπάζει καὶ ἐλησμόνησε τὸν καθαρισμὸν τῶν παλαιῶν αὑτοῦ ἁμαρτιῶν. 10 Διὰ τοῦτο, ἀδελφοί, ἐπιμελήθητε περισσότερον νὰ κάμητε βεβαίαν τὴν κλῆσιν καὶ τὴν ἐκλογήν σας· διότι ταῦτα κάμνοντες δὲν θέλετε πταίσει ποτέ. 11 Διότι οὕτω θέλει σᾶς δοθῆ πλουσίως ἡ εἴσοδος εἰς τὴν αἰώνιον βασιλείαν τοῦ Κυρίου ἡμῶν καὶ Σωτῆρος Ἰησοῦ Χριστοῦ.

1 Παρῆλθον δὲ τρία ἔτη ἄνευ πολέμου ἀναμέσον τῆς Συρίας καὶ τοῦ Ἰσραήλ.2 Κατὰ δὲ τὸ τρίτον ἔτος κατέβη Ἰωσαφὰτ ὁ βασιλεὺς τοῦ Ἰούδα πρὸς τὸν βασιλέα τοῦ Ἰσραήλ.3 Καὶ εἶπεν ὁ βασιλεὺς τοῦ Ἰσραήλ πρὸς τοὺς δούλους αὑτοῦ, Ἐξεύρετε ὅτι ἡ Ῥαμὼθ-γαλαὰδ εἶναι ἡμῶν, καὶ ἡμεῖς σιωπῶμεν εἰς τὸ νὰ λάβωμεν αὐτήν ἐκ τῆς χειρὸς τοῦ βασιλέως τῆς Συρίας;4 Καὶ εἶπε πρὸς τὸν Ἰωσαφάτ, Ἔρχεσαι μετ᾿ ἐμοῦ διὰ νὰ πολεμήσωμεν τὴν Ῥαμὼθ-γαλαάδ; Καὶ εἶπεν ὁ Ἰωσαφὰτ πρὸς τὸν βασιλέα τοῦ Ἰσραήλ, Ἐγὼ εἶμαι καθὼς σύ, ὁ λαὸς μου καθὼς ὁ λαὸς σου, οἱ ἵπποι μου καθὼς οἱ ἵπποι σου.5 Καὶ εἶπεν ὁ Ἰωσαφὰτ πρὸς τὸν βασιλέα τοῦ Ἰσραήλ, Ἐρώτησον, παρακαλῶ, τὸν λόγον τοῦ Κυρίου σήμερον. 6 Καὶ συνήθροισεν ὁ βασιλεὺς τοῦ Ἰσραήλ τοὺς προφήτας, περίπου τετρακοσίους ἄνδρας, καὶ εἶπε πρὸς αὐτούς, Νὰ ὑπάγω ἐναντίον τῆς Ῥαμὼθ-γαλαὰδ νὰ πολεμήσω, ἤ νὰ ἀπέχω; οἱ δὲ εἶπον, Ἀνάβα, καὶ ὁ Κύριος θέλει παραδώσει αὐτήν εἰς τὴν χεῖρα τοῦ βασιλέως. 7 Καὶ εἶπεν ὁ Ἰωσαφάτ, Δὲν εἶναι ἐνταῦθα ἔτι προφήτης τοῦ Κυρίου, διὰ νὰ ἐρωτήσωμεν δι᾿ αὐτοῦ;8 Καὶ εἶπεν ὁ βασιλεὺς τοῦ Ἰσραήλ πρὸς τὸν Ἰωσαφάτ, Εἶναι ἔτι ἄνθρωπός τις, Μιχαίας, ὁ υἱὸς τοῦ Ἰεμλά, διὰ τοῦ ὁποίου δυνάμεθα νὰ ἐρωτήσωμεν τὸν Κύριον· πλήν μισῶ αὐτόν· διότι δὲν προφητεύει καλὸν περὶ ἐμοῦ, ἀλλὰ κακόν. Καὶ εἶπεν ὁ Ἰωσαφάτ, Ἄς μή λαλῇ ὁ βασιλεὺς οὕτως.9 Καὶ ἐκάλεσεν ὁ βασιλεὺς τοῦ Ἰσραήλ ἕνα εὐνοῦχον καὶ εἶπε, Σπεῦσον νὰ φέρῃς Μιχαίαν τὸν υἱὸν τοῦ Ἰεμλά.