Δευ, Φεβ 03, 2025
Χωρίο: Ησαΐας 38:1-22
Διάρκεια: 38 Λεπτά 23 Δευτερόλεπτα
1Κατ᾿ ἐκείνας ἡμέρας ἠρρώστησεν ὁ Ἐζεκίας εἰς θάνατον· καὶ ἦλθε πρὸς αὐτὸν Ἡσαΐας ὁ προφήτης ὁ υἱὸς τοῦ Ἀμὼς καὶ εἶπε πρὸς αὐτόν, Οὕτω λέγει Κύριος· Διάταξον περὶ τοῦ οἴκου σου· ἐπειδή ἀποθνήσκεις καὶ δὲν θέλεις ζήσει.
2Τότε ἔστρεψεν ὁ Ἐζεκίας τὸ πρόσωπον αὑτοῦ πρὸς τὸν τοῖχον καὶ προσηυχήθη εἰς τὸν Κύριον,3καὶ εἶπε, Δέομαι, Κύριε, ἐνθυμήθητι τώρα πῶς περιεπάτησα ἐνώπιόν σου ἐν ἀληθείᾳ καὶ ἐν καρδίᾳ τελείᾳ καὶ ἔπραξα τὸ ἀρεστὸν ἐνώπιόν σου. Καὶ ἔκλαυσεν ὁ Ἐζεκίας κλαυθμὸν μέγαν.
4Τότε ἔγεινε λόγος Κυρίου πρὸς τὸν Ἡσαΐαν λέγων,5Ὕπαγε καὶ εἰπὲ πρὸς τὸν Ἐζεκίαν, Οὕτω λέγει Κύριος ὁ Θεὸς τοῦ Δαβὶδ τοῦ πατρὸς σου· Ἤκουσα τὴν προσευχήν σου, εἶδον τὰ δάκρυά σου· ἰδού, θέλω προσθέσει εἰς τὰς ἡμέρας σου δεκαπέντε ἔτη·6καὶ θέλω ἐλευθερώσει σὲ καὶ τὴν πόλιν ταύτην ἐκ τῆς χειρὸς τοῦ βασιλέως τῆς Ἀσσυρίας καὶ θέλω ὑπερασπισθῆ τὴν πόλιν ταύτην·7καὶ τοῦτο θέλει εἶσθαι εἰς σὲ τὸ σημεῖον παρὰ Κυρίου ὅτι θέλει κάμει ὁ Κύριος τὸ πρᾶγμα τοῦτο, τὸ ὁποῖον ἐλάλησεν·8ἰδού, θέλω στρέψει ὀπίσω δέκα βαθμοὺς τὴν σκιὰν τῶν βαθμῶν, τοὺς ὁποίους κατέβη εἰς τὸ ἡλιακὸν ὡρολόγιον τοῦ Ἄχαζ. Καὶ ἐστράφη ὁ ἥλιος δέκα βαθμούς, διὰ τῶν ὁποίων εἶχε καταβῆ.
9Ταῦτα εἶναι τὰ γραφέντα ὑπὸ Ἐζεκίου βασιλέως τοῦ Ἰούδα, ὅτε ἠρρώστησε καὶ ἀνέλαβεν ἐκ τῆς ἀρρωστίας αὑτοῦ·
10Ἐγὼ εἶπα, Ἐν τῇ μεσημβρίᾳ τῶν ἡμερῶν μου θέλω ὑπάγει εἰς τὰς πύλας τοῦ τάφου· ἐστερήθην τὸ ὑπόλοιπον τῶν ἐτῶν μου.11Εἶπα, δὲν θέλω ἰδεῖ πλέον τὸν Κύριον, τὸν Κύριον, ἐν γῇ ζώντων· δὲν θέλω ἰδεῖ πλέον ἄνθρωπον μετὰ τῶν κατοίκων τοῦ κόσμου.12Ἡ ζωή μου ἔφυγε καὶ μετετοπίσθη ἀπ᾿ ἐμοῦ ὡς ποιμένος σκηνή· ἐκόπη ἡ ζωή μου ὡς ὑπὸ ὑφαντοῦ· ἀπὸ τοῦ στημονίου θέλει μὲ κόψει· ἀπὸ πρωΐας ἕως ἑσπέρας θέλεις μὲ τελειώσει.13Ἐστοχαζόμην ἕως πρωΐας, ὡς λέων θέλει συντρίψει πάντα τὰ ὀστᾶ μου· ἀπὸ πρωΐας ἕως ἑσπέρας θέλεις μὲ τελειώσει.14Ὡς γερανός, ὡς χελιδών, οὕτω ἐψέλλιζον· δυρόμην ὡς τρυγών· οἱ ὀφθαλμοὶ μου ἀπέκαμον ἀτενίζοντες εἰς τὰ ἄνω. Καταθλίβομαι, Κύριε· ἀνακούφισόν με.15Τί νὰ εἴπω; αὐτὸς καὶ εἶπε πρὸς ἐμὲ καὶ ἐξετέλεσε· θέλω διάγει πάντα τὰ ἔτη μου ἐν τῇ πικρίᾳ τῆς ψυχῆς μου.
16Ἐν τούτοις, Κύριε, ζῶσιν οἱ ἄνθρωποι, καὶ ἐν πᾶσι τούτοις ὑπάρχει ζωή τοῦ πνεύματός μου· σὺ βεβαίως μὲ θεραπεύεις καὶ μὲ ἀναζωοποιεῖς.17Ἰδού, ἀντὶ εἰρήνης ἐπῆλθεν ἐπ᾿ ἐμὲ μεγάλη πικρία· ἀλλὰ σύ, δι᾿ ἀγάπην τῆς ψυχῆς μου, ἐλύτρωσας αὐτήν ἀπὸ τοῦ λάκκου τῆς φθορᾶς· διότι ἔρριψας ὀπίσω τῶν νώτων σου πάσας τὰς ἁμαρτίας μου.18Διότι ὁ τάφος δὲν θέλει σὲ ὑμνήσει· ὁ θάνατος δὲν θέλει σὲ δοξολογήσει· οἱ καταβαίνοντες εἰς τὸν λάκκον δὲν θέλουσιν ἐλπίζει ἐπὶ τὴν ἀλήθειάν σου.19Ὁ ζῶν, ὁ ζῶν, αὐτὸς θέλει σὲ ὑμνεῖ, καθὼς ἐγὼ ταύτην τὴν ἡμέραν· ὁ πατήρ θέλει εἰς τὰ τέκνα γνωστοποιήσει τὴν ἀλήθειάν σου.20Ὁ Κύριος ἦλθε νὰ μὲ σώσῃ· διὰ τοῦτο θέλομεν ψάλλει τὸ σμά μου ἐπὶ ἐντεταμένων ὀργάνων πάσας τὰς ἡμέρας τῆς ζωῆς ἡμῶν ἐν τῷ οἴκῳ τοῦ Κυρίου.
21Διότι ὁ Ἡσαΐας εἶχεν εἰπεῖ, Ἄς λάβωσι παλάθην σύκων καὶ ἄς βάλωσιν αὐτήν ὡς ἔμπλαστρον ἐπὶ τὸ ἕλκος καὶ θέλει ἰατρευθῆ.22Καὶ ὁ Ἐζεκίας εἶχεν εἰπεῖ, Τί εἶναι τὸ σημεῖον ὅτι ἐγὼ θέλω ἀναβῆ εἰς τὸν οἶκον τοῦ Κυρίου;
Δευ, Ιαν 06, 2025
Χωρίο: Ησαΐας 40:1-31
Διάρκεια: 51 Λεπτά 57 Δευτερόλεπτα
1Παρηγορεῖτε, παρηγορεῖτε τὸν λαὸν μου, λέγει ὁ Θεὸς σας.2Λαλήσατε παρηγορητικὰ πρὸς τὴν Ἱερουσαλήμ, καὶ φωνήσατε πρὸς αὐτήν, ὅτι ὁ καιρὸς τῆς ταπεινώσεως αὐτῆς ἐπληρώθη, ὅτι ἡ ἀνομία αὐτῆς συνεχωρήθη· διότι ἔλαβεν ἐκ τῆς χειρὸς Κυρίου διπλάσιον διὰ πάσας τὰς ἁμαρτίας αὑτῆς.
3Φωνή βοῶντος ἐν τῇ ἐρήμῳ, Ἑτοιμάσατε τὴν ὁδὸν τοῦ Κυρίου. εὐθείας κάμετε ἐν τῇ ἐρήμῳ τὰς τρίβους τοῦ Θεοῦ ἡμῶν.4Πᾶσα φάραγξ θέλει ὑψωθῆ καὶ πᾶν ὅρος καὶ βουνὸς θέλει ταπεινωθῆ· καὶ τὰ σκολιὰ θέλουσι γείνει εὐθέα· καὶ οἱ τραχεῖς τόποι ὀμαλοί·5καὶ ἡ δόξα τοῦ Κυρίου θέλει φανερωθῆ καὶ πᾶσα σὰρξ ὁμοῦ θέλει ἰδεῖ· διότι τὸ στόμα τοῦ Κυρίου ἐλάλησε.
6Φωνή λέγουσα, Φώνησον· καὶ εἶπε, Τί νὰ φωνήσω; πᾶσα σὰρξ εἶναι χόρτος καὶ πᾶσα ἡ δόξα αὐτῆς ὡς ἄνθος τοῦ ἀγροῦ.7Ὁ χόρτος ἐξηράνθη, τὸ ἄνθος ἐμαράνθη· διότι πνεῦμα Κυρίου ἔπνευσεν ἐπ᾿ αὐτό· χόρτος τῇ ἀληθείᾳ εἶναι ὁ λαός.8Ὁ χόρτος ἐξηράνθη, τὸ ἄνθος ἐμαράνθη· ὁ λόγος ὅμως τοῦ Θεοῦ ἡμῶν μένει εἰς τὸν αἰῶνα.
9Σύ, ὁ φέρων εἰς τὴν Σιὼν ἀγαθὰς ἀγγελίας, ἀνάβα εἰς τὸ ὄρος τὸ ὑψηλόν· σύ, ὁ φέρων ἀγαθὰς ἀγγελίας εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ, ὕψωσον ἰσχυρῶς τὴν φωνήν σου· ὕψωσον· μή φοβοῦ· εἰπὲ πρὸς τὰς πόλεις τοῦ Ἰούδα, Ἰδού, ὁ Θεὸς ὑμῶν.10Ἰδού, Κύριος ὁ Θεὸς θέλει ἐλθεῖ μετὰ δυνάμεως καὶ ὁ βραχίων αὐτοῦ θέλει ἐξουσιάζει δι᾿ αὐτόν· ἰδού, ὁ μισθὸς αὐτοῦ εἶναι μετ᾿ αὐτοῦ καὶ ἡ ἀμοιβή αὐτοῦ ἐνώπιον αὐτοῦ.11Θέλει βοσκήσει τὸ ποίμνιον αὑτοῦ ὡς ποιμήν· θέλει συνάξει τὰ ἀρνία διὰ τοῦ βραχίονος αὑτοῦ καὶ βαστάσει ἐν τῷ κόλπῳ αὑτοῦ· καὶ θέλει ὁδηγεῖ τὰ θηλάζοντα.
12Τίς ἐμέτρησε τὰ ὕδατα ἐν τῷ κοιλώματι τῆς χειρὸς αὑτοῦ καὶ ἐστάθμισε τοὺς οὐρανοὺς μὲ τὴν σπιθαμήν καὶ συμπεριέλαβεν ἐν μέτρῳ τὸ χῶμα τῆς γῆς καὶ ἐζύγισε τὰ ὄρη διὰ στατῆρος καὶ τοὺς λόφους διὰ πλάστιγγος;13Τίς ἐστάθμισε τὸ πνεῦμα τοῦ Κυρίου ἤ ἔγεινε σύμβουλος αὐτοῦ καὶ ἐδίδαξεν αὐτόν;14Μετὰ τίνος συνεβουλεύθη, καὶ τίς ἐσυνέτισεν αὐτὸν καὶ ἐδίδαξεν αὐτὸν τὴν ὁδὸν τῆς κρίσεως καὶ παρέδωκεν εἰς αὐτὸν ἐπιστήμην καὶ ἔδειξεν εἰς αὐτὸν τὴν ὁδὸν τῆς συνέσεως;15Ἰδού, τὰ ἔθνη εἶναι ὡς σανὶς ἀπὸ κάδου καὶ λογίζονται ὡς ἡ λεπτή σκόνη τῆς πλάστιγγος· ἰδού, μετατοπίζει τὰς νήσους ὡς σκόνην.16Καὶ ὁ Λίβανος δὲν εἶναι ἱκανὸς εἰς καῦσιν οὐδὲ τὰ ζῷα αὐτοῦ ἱκανὰ εἰς ὁλοκαύτωμα.17Πάντα τὰ ἔθνη ἐνώπιον αὐτοῦ εἶναι ὡς μηδέν· λογίζονται παρ᾿ αὐτῷ ὀλιγώτερον παρὰ τὸ μηδὲν καὶ τὴν ματαιότητα.
18Μὲ τίνα λοιπὸν θέλετε ἐξομοιώσει τὸν Θεόν; ἤ τί ὁμοίωμα θέλετε προσαρμόσει εἰς αὐτόν;19Ὁ τεχνίτης χωνεύει εἰκόνα γλυπτήν, καὶ ὁ χρυσοχόος ἐκτείνει χρυσὸν ἐπ᾿ αὐτήν καὶ χύνει ἀργυρὰς ἀλύσεις.20Ὁ πτωχὸς κάμνων προσφορὰν ἐκλέγει ξύλον ἄσηπτον· καὶ ζητεῖ εἰς ἑαυτὸν ἐπιδέξιον τεχνίτην, διὰ νὰ κατασκευάσῃ εἰκόνα γλυπτήν μή σαλευομένην.
21Δὲν ἐγνωρίσατε; δὲν ἠκούσατε; δὲν ἀνηγγέλθη πρὸς ἐσᾶς ἐξ ἀρχῆς; δὲν ἐνοήσατε ἀπὸ καταβολῆς τῆς γῆς;22Αὐτὸς εἶναι ὁ καθήμενος ἐπὶ τὸν γύρον τῆς γῆς καὶ οἱ κάτοικοι αὐτῆς εἶναι ὡς ἀκρίδες· ὁ ἐκτείνων τοὺς οὐρανοὺς ὡς παραπέτασμα καὶ ἐξαπλόνων αὐτοὺς ὡς σκηνήν πρὸς κατοίκησιν·23ὁ φέρων τοὺς ἡγεμόνας εἰς τὸ μηδὲν καὶ καθιστῶν ὡς ματαιότητα τοὺς κριτὰς τῆς γῆς.24Ἀλλ᾿ οὐδὲ θέλουσι φυτευθῆ· ἀλλ᾿ οὐδὲ θέλουσι σπαρθῆ· ἀλλ᾿ οὐδὲ θέλει ῥιζωθῆ ἐν τῇ γῇ τὸ στέλεχος αὐτῶν· μόνον νὰ πνεύσῃ ἐπ᾿ αὐτούς, θέλουσι πάραυτα ξηρανθῆ καὶ ὁ ἀνεμοστρόβιλος θέλει ἀναρπάσει αὐτοὺς ὡς ἄχυρον.
25Μὲ τίνα λοιπὸν θέλετε μὲ ἐξομοιώσει καὶ θέλω ἐξισωθῆ; λέγει ὁ Ἃγιος.26Σηκώσατε ὑψηλὰ τοὺς ὀφθαλμοὺς σας καὶ ἰδέτε, τίς ἐποίησε ταῦτα; Ὁ ἐξάγων τὸ στράτευμα αὐτῶν κατὰ ἀριθμόν· ὁ ὀνομαστὶ καλῶν ταῦτα πάντα ἐν τῇ μεγαλειότητι τῆς δυνάμεως αὑτοῦ, διότι εἶναι ἰσχυρὸς εἰς ἐξουσίαν· δὲν λείπει οὐδέν.
27Διὰ τί λέγεις, Ἰακώβ, καὶ λαλεῖς, Ἰσραήλ, Ἡ ὁδὸς μου εἶναι κεκρυμμένη ἀπὸ τοῦ Κυρίου καὶ ἡ κρίσις μου παραμελεῖται ὑπὸ τοῦ Θεοῦ μου;28Δὲν ἐγνώρισας; δὲν ἤκουσας, ὅτι ὁ αἰώνιος Θεός, ὁ Κύριος, ὁ Ποιητής τῶν ἄκρων τῆς γῆς, δὲν ἀτονεῖ καὶ δὲν ἀποκάμνει; δὲν ἐξιχνιάζεται ἡ φρόνησις αὐτοῦ.29Δίδει ἰσχὺν εἰς τοὺς ἠτονημένους καὶ αὐξάνει τὴν δύναμιν εἰς τοὺς ἀδυνάτους.30Καὶ οἱ νέοι θέλουσιν ἀτονήσει καὶ ἀποκάμει, καὶ οἱ ἐκλεκτοὶ νέοι θέλουσιν ἀδυνατήσει παντάπασιν·31ἀλλ᾿ οἱ προσμένοντες τὸν Κύριον θέλουσιν ἀνανεώσει τὴν δύναμιν αὑτῶν· θέλουσιν ἀναβῆ μὲ πτέρυγας ὡς ἀετοί· θέλουσι τρέξει καὶ δὲν θέλουσιν ἀποκάμει· θέλουσι περιπατήσει καὶ δὲν θέλουσιν ἀτονήσει.
Δευ, Δεκ 09, 2024
Χωρίο: Ιωνάς 4:1-11
Διάρκεια: 52 Λεπτά 46 Δευτερόλεπτα
1Καὶ ἐλυπήθη ὁ Ἰωνᾶς λύπην μεγάλην καὶ ἠγανάκτησε.2Καὶ προσηυχήθη πρὸς τὸν Κύριον καὶ εἶπεν, Ὦ Κύριε, δὲν ἦτο οὗτος ὁ λόγος μου, ἐνῷ ἔτι ἤμην ἐν τῇ πατρίδι μου; διὰ τοῦτο προέλαβον νὰ φύγω εἰς Θαρσείς· διότι ἐγνώριζον ὅτι σὺ εἶσαι Θεὸς ἐλεήμων καὶ οἰκτίρμων, μακρόθυμος καὶ πολυέλεος καὶ μετανοῶν διὰ τὸ κακόν. 3Καὶ τώρα, Κύριε, λάβε, δέομαί σου, τὴν ψυχήν μου ἀπ᾿ ἐμοῦ· διότι εἶναι κάλλιον εἰς ἐμὲ νὰ ἀποθάνω παρὰ νὰ ζῶ.
4Καὶ εἶπε Κύριος, Εἶναι καλὸν νὰ ἀγανακτῇς;
5Καὶ ἐξῆλθεν Ἰωνᾶς ἀπὸ τῆς πόλεως καὶ ἐκάθησε κατὰ τὸ ἀνατολικὸν μέρος τῆς πόλεως, καὶ ἐκεῖ ἔκαμεν εἰς ἑαυτὸν καλύβην καὶ ἐκάθητο ὑποκάτω αὐτῆς ἐν τῇ σκιᾷ, ἑωσοῦ ἴδῃ τί ἔμελλε νὰ γείνῃ εἰς τὴν πόλιν.
6Καὶ διέταξε Κύριος ὁ Θεὸς κολοκύνθην καὶ ἔκαμε νὰ ἀναβῇ ἐπάνωθεν τοῦ Ἰωνᾶ, διὰ νὰ ἦναι σκιὰ ὑπεράνω τῆς κεφαλῆς αὐτοῦ, διὰ νὰ ἀνακουφίσῃ αὐτὸν ἀπὸ τῆς θλίψεως αὐτοῦ. Καὶ ἐχάρη ὁ Ἰωνᾶς διὰ τὴν κολοκύνθην χαρὰν μεγάλην. 7Καὶ διέταξεν ὁ Θεὸς σκώληκα, ὅτε ἐχάραξεν ἡ αὐγή τῆς ἐπαύριον· καὶ ἐπάταξε τὴν κολοκύνθην καὶ ἐξηράνθη. 8Καὶ καθὼς ἀνέτειλεν ὁ ἥλιος, διέταξεν ὁ Θεὸς ἄνεμον ἀνατολικὸν καυστικόν· καὶ προσέβαλεν ὁ ἥλιος ἐπὶ τὴν κεφαλήν τοῦ Ἰωνᾶ, ὥστε ὡλιγοψύχησε· καὶ ἐζήτησεν ἐν τῇ ψυχῇ αὑτοῦ νὰ ἀποθάνῃ, καὶ εἶπεν, Εἶναι κάλλιον εἰς ἐμὲ νὰ ἀποθάνω παρὰ νὰ ζῶ.
9Καὶ εἶπεν ὁ Θεὸς πρὸς τὸν Ἰωνᾶν, εἶναι καλὸν νὰ ἀγανακτῇς διὰ τὴν κολοκύνθην; Καὶ εἶπε, Καλὸν εἶναι νὰ ἀγανακτῶ ἕως θανάτου.
10Καὶ εἶπε Κύριος, Σὺ ἐλυπήθης ὑπὲρ τῆς κολοκύνθης, διὰ τὴν ὁποίαν δὲν ἐκοπίασας, ἀλλ᾿ οὐδὲ ἔκαμες αὐτήν νὰ αὐξήσῃ, ἥτις ἐγεννήθη ἐν μιᾷ νυκτὶ καὶ ἐν μιᾷ νυκτὶ ἐχάθη.11Καὶ ἐγὼ δὲν ἔπρεπε νὰ λυπηθῶ ὑπὲρ τῆς Νινευή, τῆς πόλεως τῆς μεγάλης, ἐν ᾗ ὑπάρχουσι πλειότεροι τῶν δώδεκα μυριάδων ἀνθρώπων, οἵτινες δὲν διακρίνουσι τὴν δεξιὰν αὑτῶν ἀπὸ τῆς ἀριστερᾶς αὑτῶν, καὶ κτήνη πολλά;
Δευ, Δεκ 02, 2024
Χωρίο: Αποκάλυψις Ιωάννου 19:11-21
Διάρκεια: 23 Λεπτά 46 Δευτερόλεπτα
11Καὶ εἶδον τὸν οὐρανὸν ἀνεωγμένον, καὶ ἰδοὺ ἵππος λευκός, καὶ ὁ καθήμενος ἐπ᾿ αὐτὸν ἐκαλεῖτο Πιστὸς καὶ Ἀληθινός, καὶ κρίνει καὶ πολεμεῖ ἐν δικαιοσύνῃ.12Οἱ δὲ ὀφθαλμοὶ αὐτοῦ ἦσαν ὡς φλὸξ πυρός, καὶ ἐπὶ τῆς κεφαλῆς αὐτοῦ διαδήματα πολλά, καὶ εἶχεν ὄνομα γεγραμμένον, τὸ ὁποῖον οὐδεὶς γνωρίζει εἰμή αὐτός,13καὶ ἦτο ἐνδεδυμένος ἱμάτιον βεβαμμένον μὲ αἷμα, καὶ καλεῖται τὸ ὄνομα αὐτοῦ· ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ.14Καὶ τὰ στρατεύματα τὰ ἐν τῷ οὐρανῷ ἠκολούθουν αὐτὸν ἐφ᾿ ἵππων λευκῶν, ἐνδεδυμένοι βύσσινον λευκὸν καὶ καθαρόν.15Καὶ ἐκ τοῦ στόματος αὐτοῦ ἐξέρχεται ῥομφαία κοπτερά, διὰ νὰ κτυπᾷ μὲ αὐτήν τὰ ἔθνη· καὶ αὐτὸς θέλει ποιμάνει αὐτοὺς ἐν ῥάβδῳ σιδηρᾷ· καὶ αὐτὸς πατεῖ τὸν ληνὸν τοῦ οἴνου τοῦ θυμοῦ καὶ τῆς ὀργῆς τοῦ Θεοῦ τοῦ παντοκράτορος·16καὶ ἐπὶ τὸ ἱμάτιον καὶ ἐπὶ τὸν μηρὸν αὑτοῦ ἔχει γεγραμμένον τὸ ὄνομα, Βασιλεὺς βασιλέων καὶ Κύριος κυρίων.
17Καὶ εἶδον ἕνα ἄγγελον ἱστάμενον ἐν τῷ ἡλίῳ, καὶ ἔκραξε μετὰ φωνῆς μεγάλης, λέγων πρὸς πάντα τὰ ὄρνεα τὰ πετώμενα εἰς τὸ μεσουράνημα· Ἔλθετε καὶ συνάγεσθε εἰς τὸ δεῖπνον τοῦ μεγάλου Θεοῦ,18διὰ νὰ φάγητε σάρκας βασιλέων καὶ σάρκας χιλιάρχων καὶ σάρκας ἰσχυρῶν καὶ σάρκας ἵππων καὶ τῶν καθημένων ἐπ᾿ αὐτῶν καὶ σάρκας πάντων ἐλευθέρων καὶ δούλων καὶ μικρῶν καὶ μεγάλων.
19Καὶ εἶδον τὸ θηρίον καὶ τοὺς βασιλεῖς τῆς γῆς καὶ τὰ στρατεύματα αὐτῶν συνηγμένα, διὰ νὰ κάμωσι πόλεμον μὲ τὸν καθήμενον ἐπὶ τοῦ ἵππου καὶ μὲ τὸ στράτευμα αὐτοῦ.20Καὶ ἐπιάσθη τὸ θηρίον καὶ μετὰ τούτου ὁ ψευδοπροφήτης, ὅστις ἔκαμε τὰ σημεῖα ἐνώπιον αὐτοῦ, μὲ τὰ ὁποῖα ἐπλάνησε τοὺς λαβόντας τὸ χάραγμα τοῦ θηρίου καὶ τοὺς προσκυνοῦντας τὴν εἰκόνα αὐτοῦ· ζῶντες ἐρρίφθησαν οἱ δύο εἰς τὴν λίμνην τοῦ πυρός, τὴν καιομένην μὲ τὸ θεῖον.21Καὶ οἱ λοιποὶ ἐφονεύθησαν μὲ τὴν ῥομφαίαν τοῦ καθημένου ἐπὶ τοῦ ἵππου, τὴν ἐξερχομένην ἐκ τοῦ στόματος αὐτοῦ· καὶ πάντα τὰ ὄρνεα ἐχορτάσθησαν ἐκ τῶν σαρκῶν αὐτῶν.
Δευ, Νοε 25, 2024
Χωρίο: Κατά Ματθαίον 6:9-13
Διάρκεια: 54 Λεπτά 19 Δευτερόλεπτα
9Οὕτω λοιπὸν προσεύχεσθε σεῖς· Πάτερ ἡμῶν ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς· ἁγιασθήτω τὸ ὄνομά σου·10ἐλθέτω ἡ βασιλεία σου· γενηθήτω τὸ θέλημά σου, ὡς ἐν οὐρανῷ, καὶ ἐπὶ τῆς γῆς·11τὸν ἄρτον ἡμῶν τὸν ἐπιούσιον δὸς εἰς ἡμᾶς σήμερον·12καὶ συγχώρησον εἰς ἡμᾶς τὰς ἁμαρτίας ἡμῶν, καθὼς καὶ ἡμεῖς συγχωροῦμεν εἰς τοὺς ἁμαρτάνοντας εἰς ἡμᾶς·13καὶ μή φέρῃς ἡμᾶς εἰς πειρασμόν, ἀλλὰ ἐλευθέρωσον ἡμᾶς ἀπὸ τοῦ πονηροῦ. Διότι σοῦ εἶναι ἡ βασιλεία καὶ ἡ δύναμις καὶ ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας· ἀμήν.
Δευ, Νοε 18, 2024
Χωρίο: Ψαλμοί 118:1-29
Διάρκεια: 42 Λεπτά 58 Δευτερόλεπτα
1Δοξολογεῖτε τὸν Κύριον, διότι εἶναι ἀγαθός, διότι τὸ ἔλεος αὐτοῦ μένει εἰς τὸν αἰῶνα.
2Ἄς εἴπῃ τώρα ὁ Ἰσραήλ, ὅτι τὸ ἔλεος αὐτοῦ μένει εἰς τὸν αἰῶνα.
3Ἄς εἴπῃ τώρα ὁ οἶκος Ἀαρών, ὅτι τὸ ἔλεος αὐτοῦ μένει εἰς τὸν αἰῶνα.
4Ἄς εἴπωσι τώρα οἱ φοβούμενοι τὸν Κύριον, ὅτι τὸ ἔλεος αὐτοῦ μένει εἰς τὸν αἰῶνα.
5Ἐν θλίψει ἐπεκαλέσθην τὸν Κύριον· ὁ Κύριος μοῦ ὑπήκουσε, δοὺς εὐρυχωρίαν.
6Ὁ Κύριος εἶναι ὑπὲρ ἐμοῦ· δὲν θέλω φοβηθῆ· τί νὰ μοὶ κάμῃ ἄνθρωπος;
7Ὁ Κύριος εἶναι ὑπὲρ ἐμοῦ μεταξὺ τῶν βοηθούντων με· καὶ ἐγὼ θέλω ἰδεῖ τὴν ἐκδίκησιν ἐπὶ τοὺς ἐχθροὺς μου.
8Κάλλιον νὰ ἐλπίζῃ τις ἐπὶ Κύριον, παρὰ νὰ θαρρῇ ἐπ᾿ ἄνθρωπον.
9Κάλλιον νὰ ἐλπίζῃ τις ἐπὶ Κύριον, παρὰ νὰ θαρρῇ ἐπ᾿ ἄρχοντας.
10Πάντα τὰ ἔθνη μὲ περιεκύκλωσαν· ἀλλ᾿ ἐν τῷ ὀνόματι τοῦ Κυρίου θέλω κατατροπώσει αὐτούς.
11Μὲ περιεκύκλωσαν, ναί, μὲ περιεκύκλωσαν πανταχόθεν· ἀλλ᾿ ἐν τῷ ὀνόματι τοῦ Κυρίου θέλω κατατροπώσει αὐτούς.
12Μὲ περιεκύκλωσαν ὡς μέλισσαι· ἐσβέσθησαν ὡς πῦρ ἀκανθῶν· διότι ἐν τῷ ὀνόματι τοῦ Κυρίου θέλω κατατροπώσει αὐτούς.
13Μὲ ὤθησας δυνατὰ διὰ νὰ πέσω· ἀλλ᾿ ὁ Κύριος μὲ ἐβοήθησε.
14Δύναμίς μου καὶ ὕμνος εἶναι ὁ Κύριος, καὶ ἔγεινεν εἰς ἐμὲ σωτηρία.
15Φωνή ἀγαλλιάσεως καὶ σωτηρίας εἶναι ἐν σκηναῖς δικαίων· ἡ δεξιὰ τοῦ Κυρίου κάμνει κατορθώματα.
16Ἡ δεξιὰ τοῦ Κυρίου ὑψώθη· ἡ δεξιὰ τοῦ Κυρίου κάμνει κατορθώματα.
17Δὲν θέλω ἀποθάνει ἀλλὰ θέλω ζήσει καὶ θέλω διηγεῖσθαι τὰ ἔργα τοῦ Κυρίου.
18Αὐστηρῶς μὲ ἐπαίδευσεν ὁ Κύριος, ἀλλὰ δὲν μὲ παρέδωκεν εἰς θάνατον.
19Ἀνοίξατε εἰς ἐμὲ τὰς πύλας τῆς δικαιοσύνης· θέλω εἰσέλθει εἰς αὐτὰς καὶ θέλω δοξολογήσει τὸν Κύριον.
20Αὕτη εἶναι ἡ πύλη τοῦ Κυρίου· οἱ δίκαιοι θέλουσιν εἰσέλθει εἰς αὐτήν.
21Θέλω σὲ δοξολογεῖ, διότι μοῦ ἐπήκουσας καὶ ἔγεινες εἰς ἐμὲ σωτηρία.
22Ὁ λίθος, τὸν ὁποῖον ἀπεδοκίμασαν οἱ οἰκοδομοῦντες, οὗτος ἔγεινε κεφαλή γωνίας·
23παρὰ Κυρίου ἔγεινεν αὕτη καὶ εἶναι θαυμαστή ἐν ὀφθαλμοῖς ἡμῶν.
24Αὕτη εἶναι ἡ ἡμέρα, τὴν ὁποίαν ἔκαμεν ὁ Κύριος· ἄς ἀγαλλιασθῶμεν καὶ ἄς εὐφρανθῶμεν ἐν αὐτῇ.
25Ὦ Κύριε, σῶσον, δέομαι· ὦ Κύριε, εὐόδωσον, δέομαι.
26Εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου· σᾶς εὐλογήσαμεν ἐκ τοῦ οἴκου τοῦ Κυρίου.
27Ὁ Θεὸς εἶναι ὁ Κύριος καὶ ἔδειξε φῶς εἰς ἡμᾶς· φέρετε τὴν θυσίαν δεδεμένην μὲ σχοινία ἕως τῶν κεράτων τοῦ θυσιαστηρίου.
28Σὺ εἶσαι ὁ Θεὸς μου, καὶ θέλω σὲ δοξολογεῖ· ὁ Θεὸς μου, θέλω σὲ ὑψόνει.
29Δοξολογεῖτε τὸν Κύριον, διότι εἶναι ἀγαθός, διότι τὸ ἔλεος αὐτοῦ μένει εἰς τὸν αἰῶνα.
Δευ, Νοε 04, 2024
Χωρίο: Κατά Ματθαίον 25:1-46
Διάρκεια: 47 Λεπτά 10 Δευτερόλεπτα
1Τότε θέλει ὁμοιωθῆ ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν μὲ δέκα παρθένους, αἵτινες λαβοῦσαι τὰς λαμπάδας αὑτῶν ἐξῆλθον εἰς ἀπάντησιν τοῦ νυμφίου. 2Πέντε δὲ ἐξ αὐτῶν ἦσαν φρόνιμοι καὶ πέντε μωραί.3Αἵτινες μωραί, λαβοῦσαι τὰς λαμπάδας αὑτῶν, δὲν ἔλαβον μεθ᾿ ἑαυτῶν ἔλαιον·4αἱ φρόνιμοι ὅμως ἔλαβον ἔλαιον ἐν τοῖς ἀγγείοις αὑτῶν μετὰ τῶν λαμπάδων αὑτῶν.5Καὶ ἐπειδή ὁ νυμφίος ἐβράδυνεν, ἐνύσταξαν πᾶσαι καὶ ἐκοιμῶντο.6Ἐν τῷ μέσῳ δὲ τῆς νυκτὸς ἔγεινε κραυγή· Ἰδού, ὁ νυμφίος ἔρχεται, ἐξέλθετε εἰς ἀπάντησιν αὐτοῦ. 7Τότε ἐσηκώθησαν πᾶσαι αἱ παρθένοι ἐκεῖναι καὶ ἡτοίμασαν τὰς λαμπάδας αὑτῶν.8Καὶ αἱ μωραὶ εἶπον πρὸς τὰς φρονίμους· Δότε εἰς ἡμᾶς ἐκ τοῦ ἐλαίου σας, διότι αἱ λαμπάδες ἡμῶν σβύνονται.9Ἀπεκρίθησαν δὲ αἱ φρόνιμοι, λέγουσαι· Μήποτε δὲν ἀρκέσῃ εἰς ἡμᾶς καὶ εἰς ἐσᾶς· ὅθεν ὑπάγετε κάλλιον πρὸς τοὺς πωλοῦντας καὶ ἀγοράσατε εἰς ἑαυτάς.10Ἐνῷ δὲ ἀπήρχοντο διὰ νὰ ἀγοράσωσιν, ἦλθεν ὁ νυμφίος καὶ αἱ ἕτοιμοι εἰσῆλθον μετ᾿ αὐτοῦ εἰς τοὺς γάμους, καὶ ἐκλείσθη ἡ θύρα.11Ὕστερον δὲ ἔρχονται καὶ αἱ λοιπαὶ παρθένοι, λέγουσαι· Κύριε, Κύριε, ἄνοιξον εἰς ἡμᾶς.12Ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπεν· Ἀληθῶς σᾶς λέγω, δὲν σᾶς γνωρίζω.13Ἀγρυπνεῖτε λοιπόν, διότι δὲν ἐξεύρετε τὴν ἡμέραν οὐδὲ τὴν ὥραν, καθ᾿ ἥν ὁ Υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἔρχεται.
14Διότι θέλει ἐλθεῖ ὡς ἄνθρωπος, ὅστις ἀποδημῶν ἐκάλεσε τοὺς δούλους αὑτοῦ καὶ παρέδωκεν εἰς αὐτοὺς τὰ ὑπάρχοντα αὑτοῦ,15καὶ εἰς ἄλλον μὲν ἔδωκε πέντε τάλαντα, εἰς ἄλλον δὲ δύο, εἰς ἄλλον δὲ ἕν, εἰς ἕκαστον κατὰ τὴν ἰδίαν αὐτοῦ ἱκανότητα, καὶ ἀπεδήμησεν εὐθύς.16Ὑπῆγε δὲ ὁ λαβὼν τὰ πέντε τάλαντα καὶ ἐργαζόμενος δι᾿ αὐτῶν ἔκαμεν ἄλλα πέντε τάλαντα.17Ὡσαύτως καὶ ὁ τὰ δύο ἐκέρδησε καὶ αὐτὸς ἄλλα δύο.18Ὁ δὲ λαβὼν τὸ ἕν ὑπῆγε καὶ ἔσκαψεν εἰς τὴν γῆν καὶ ἔκρυψε τὸ ἀργύριον τοῦ κυρίου αὑτοῦ.
19Μετὰ δὲ καιρὸν πολὺν ἔρχεται ὁ κύριος τῶν δούλων ἐκείνων καὶ θεωρεῖ λογαριασμὸν μετ᾿ αὐτῶν.20Καὶ ἐλθὼν ὁ λαβὼν τὰ πέντε τάλαντα, προσέφερεν ἄλλα πέντε τάλαντα, λέγων· Κύριε, πέντε τάλαντα μοὶ παρέδωκας· ἰδού, ἄλλα πέντε τάλαντα ἐκέρδησα ἐπ᾿ αὐτοῖς.21Καὶ εἶπε πρὸς αὐτὸν ὁ κύριος αὐτοῦ· Εὖγε, δοῦλε ἀγαθὲ καὶ πιστέ· εἰς τὰ ὀλίγα ἐστάθης πιστός, ἐπὶ πολλῶν θέλω σε καταστήσει· εἴσελθε εἰς τὴν χαρὰν τοῦ κυρίου σου.22Προσελθὼν δὲ καὶ ὁ λαβὼν τὰ δύο τάλαντα εἶπε· Κύριε, δύο τάλαντα μοὶ παρέδωκας· ἰδού, ἄλλα δύο τάλαντα ἐκέρδησα ἐπ᾿ αὐτοῖς.23Εἶπε πρὸς αὐτὸν ὁ κύριος αὐτοῦ· Εὖγε, δοῦλε ἀγαθὲ καὶ πιστέ· εἰς τὰ ὀλίγα ἐστάθης πιστός, ἐπὶ πολλῶν θέλω σε καταστήσει· εἴσελθε εἰς τὴν χαρὰν τοῦ κυρίου σου.24Προσελθὼν δὲ καὶ ὁ λαβὼν τὸ ἕν τάλαντον, εἶπε· Κύριε, σὲ ἐγνώρισα ὅτι εἶσαι σκληρὸς ἄνθρωπος, θερίζων ὅπου δὲν ἔσπειρας καὶ συνάγων ὅθεν δὲν διεσκόρπισας·25καὶ φοβηθεὶς ὑπῆγα καὶ ἔκρυψα τὸ τάλαντόν σου ἐν τῇ γῇ· ἰδού, ἔχεις τὸ σόν.26Ἀποκριθεὶς δὲ ὁ κύριος αὐτοῦ, εἶπε πρὸς αὐτόν· Πονηρὲ δοῦλε καὶ ὀκνηρέ· ἤξευρες ὅτι θερίζω ὅπου δὲν ἔσπειρα καὶ συνάγω ὅθεν δὲν διεσκόρπισα·27ἔπρεπε λοιπὸν νὰ βάλῃς τὸ ἀργύριόν μου εἰς τοὺς τραπεζίτας, καὶ ἐλθὼν ἐγὼ ἤθελον λάβει τὸ ἐμὸν μετὰ τόκου. 28Λάβετε λοιπὸν ἀπ᾿ αὐτοῦ τὸ τάλαντον, καὶ δότε εἰς τὸν ἔχοντα τὰ δέκα τάλαντα.29Διότι εἰς πάντα τὸν ἔχοντα θέλει δοθῆ καὶ περισσευθῆ, ἀπὸ δὲ τοῦ μή ἔχοντος καὶ ἐκεῖνο τὸ ὁποῖον ἔχει θέλει ἀφαιρεθῆ ἀπ᾿ αὐτοῦ.30Καὶ τὸν ἀχρεῖον δοῦλον ῥίψατε εἰς τὸ σκότος τὸ ἐξώτερον· ἐκεῖ θέλει εἶσθαι ὁ κλαυθμὸς καὶ ὁ τριγμὸς τῶν ὁδόντων.
31Ὅταν δὲ ἔλθῃ ὁ ύἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐν τῇ δόξῃ αὐτοῦ καὶ πάντες οἱ ἅγιοι ἄγγελοι μετ᾿ αὐτοῦ, τότε θέλει καθήσει ἐπὶ τοῦ θρόνου τῆς δόξης αὐτοῦ,32καὶ θέλουσι συναχθῆ ἔμπροσθεν αὐτοῦ πάντα τὰ ἔθνη, καὶ θέλει χωρίσει αὐτοὺς ἀπ᾿ ἀλλήλων, καθὼς ὁ ποιμήν χωρίζει τὰ πρόβατα ἀπὸ τῶν ἐριφίων,33καὶ θέλει στήσει τὰ μὲν πρόβατα ἐκ δεξιῶν αὐτοῦ, τὰ δὲ ἐρίφια ἐξ ἀριστερῶν.34Τότε ὁ Βασιλεὺς θέλει εἰπεῖ πρὸς τοὺς ἐκ δεξιῶν αὐτοῦ· Ἔλθετε οἱ εὐλογημένοι τοῦ Πατρὸς μου, κληρονομήσατε τὴν ἡτοιμασμένην εἰς ἐσᾶς βασιλείαν ἀπὸ καταβολῆς κόσμου.35Διότι ἐπείνασα, καὶ μοὶ ἐδώκατε νὰ φάγω, ἐδίψησα, καὶ μὲ ἐποτίσατε, ξένος ἤμην, καὶ μὲ ἐφιλοξενήσατε,36γυμνός, καὶ μὲ ἐνεδύσατε, ἠσθένησα, καὶ μὲ ἐπεσκέφθητε, ἐν φυλακῇ ἤμην, καὶ ἤλθετε πρὸς ἐμέ.37Τότε θέλουσιν ἀποκριθῆ πρὸς αὐτὸν οἱ δίκαιοι, λέγοντες· Κύριε, πότε σὲ εἴδομεν πεινῶντα καὶ ἐθρέψαμεν, ἤ διψῶντα καὶ ἐποτίσαμεν;38πότε δὲ σὲ εἴδομεν ξένον καὶ ἐφιλοξενήσαμεν, ἤ γυμνὸν καὶ ἐνεδύσαμεν;39πότε δὲ σὲ εἴδομεν ἀσθενῆ ἤ ἐν φυλακῇ καὶ ἤλθομεν πρὸς σέ;40Καὶ ἀποκριθεὶς ὁ Βασιλεὺς θέλει εἰπεῖ πρὸς αὐτούς· Ἀληθῶς σᾶς λέγω, καθ᾿ ὅσον ἐκάμετε εἰς ἕνα τούτων τῶν ἀδελφῶν μου τῶν ἐλαχίστων, εἰς ἐμὲ ἐκάμετε.
41Τότε θέλει εἰπεῖ καὶ πρὸς τοὺς ἐξ ἀριστερῶν· Ὑπάγετε ἀπ᾿ ἐμοῦ οἱ κατηραμένοι εἰς τὸ πῦρ τὸ αἰώνιον, τὸ ἡτοιμασμένον διὰ τὸν διάβολον καὶ τοὺς ἀγγέλους αὐτοῦ.42Διότι ἐπείνασα, καὶ δὲν μοὶ ἐδώκατε νὰ φάγω, ἐδίψησα, καὶ δὲν μὲ ἐποτίσατε,43ξένος ἤμην, καὶ δὲν μὲ ἐφιλοξενήσατε, γυμνός, καὶ δὲν μὲ ἐνεδύσατε, ἀσθενής καὶ ἐν φυλακῇ, καὶ δὲν μὲ ἐπεσκέφθητε.44Τότε θέλουσιν ἀποκριθῆ πρὸς αὐτὸν καὶ αὐτοί, λέγοντες· Κύριε, πότε σὲ εἴδομεν πεινῶντα ἤ διψῶντα ἤ ξένον ἤ γυμνὸν ἤ ἀσθενῆ ἤ ἐν φυλακῇ, καὶ δὲν σὲ ὑπηρετήσαμεν;45Τότε θέλει ἀποκριθῆ πρὸς αὐτούς, λέγων· Ἀληθῶς σᾶς λέγω, καθ᾿ ὅσον δὲν ἐκάμετε εἰς ἕνα τούτων τῶν ἐλαχίστων, οὐδὲ εἰς ἐμὲ ἐκάμετε.46Καὶ θέλουσιν ἀπέλθει οὗτοι μὲν εἰς κόλασιν αἰώνιον, οἱ δὲ δίκαιοι εἰς ζωήν αἰώνιον.
Δευ, Οκτ 28, 2024
Χωρίο: Κατά Λουκάν 15:11-32
Διάρκεια: 42 Λεπτά 30 Δευτερόλεπτα
11Εἶπε δέ· Ἄνθρωπός τις εἶχε δύο υἱούς.12Καὶ εἶπεν ὁ νεώτερος αὐτῶν πρὸς τὸν πατέρα· Πάτερ, δὸς μοι τὸ ἀνῆκον μέρος τῆς περιουσίας. Καὶ διεμοίρασεν εἰς αὐτοὺς τὰ ὑπάρχοντα αὑτοῦ.13Καὶ μετ᾿ ὀλίγας ἡμέρας συνάξας πάντα ὁ νεώτερος υἱός, ἀπεδήμησεν εἰς χώραν μακρὰν καὶ ἐκεῖ διεσκόρπισε τὴν περιουσίαν αὑτοῦ ζῶν ἀσώτως.14Ἀφοῦ δὲ ἐδαπάνησε πάντα, ἔγεινε πεῖνα μεγάλη ἐν τῇ χώρᾳ ἐκείνῃ, καὶ αὐτὸς ἤρχισε νὰ στερῆται.15Τότε ὑπῆγε καὶ προσεκολλήθη εἰς ἕνα τῶν πολιτῶν τῆς χώρας ἐκείνης, ὅστις ἔπεμψεν αὐτὸν εἰς τοὺς ἀγροὺς αὑτοῦ διὰ νὰ βόσκῃ χοίρους.16Καὶ ἐπεθύμει νὰ γεμίσῃ τὴν κοιλίαν αὑτοῦ ἀπὸ τῶν ξυλοκεράτων, τὰ ὁποῖα ἔτρωγον οἱ χοῖροι, καὶ οὐδεὶς ἔδιδεν εἰς αὐτόν.17Ἐλθὼν δὲ εἰς ἑαυτόν, εἶπε· Πόσοι μισθωτοὶ τοῦ πατρὸς μου περισσεύουσιν ἄρτον, καὶ ἐγὼ χάνομαι ὑπὸ τῆς πείνης.18Σηκωθεὶς θέλω ὑπάγει πρὸς τὸν πατέρα μου καὶ θέλω εἰπεῖ πρὸς αὐτόν· Πάτερ, ἥμαρτον εἰς τὸν οὐρανὸν καὶ ἐνώπιόν σου·19καὶ δὲν εἶμαι πλέον ἄξιος νὰ ὀνομασθῶ υἱὸς σου· κάμε με ὡς ἕνα τῶν μισθωτῶν σου.
20Καὶ σηκωθεὶς ἦλθε πρὸς τὸν πατέρα αὑτοῦ. Ἐνῷ, δὲ ἀπεῖχεν ἔτι μακράν, εἶδεν αὐτὸν ὁ πατήρ αὐτοῦ καὶ ἐσπλαγχνίσθη, καὶ δραμὼν ἐπέπεσεν ἐπὶ τὸν τράχηλον αὐτοῦ καὶ κατεφίλησεν αὐτόν.21εἶπε δὲ πρὸς αὐτὸν ὁ υἱός· Πάτερ, ἥμαρτον εἰς τὸν οὐρανὸν καὶ ἐνώπιόν σου, καὶ δὲν εἶμαι πλέον ἄξιος νὰ ὀνομασθῶ υἱὸς σου.22Καὶ ὁ πατήρ εἶπε πρὸς τοὺς δούλους αὑτοῦ· Φέρετε ἔξω τὴν στολήν τὴν πρώτην καὶ ἐνδύσατε αὐτόν, καὶ δότε δακτυλίδιον εἰς τὴν χεῖρα αὐτοῦ καὶ ὑποδήματα εἰς τοὺς πόδας,23καὶ φέροντες τὸν μόσχον τὸν σιτευτὸν σφάξατε, καὶ φαγόντες ἄς εὐφρανθῶμεν,24διότι οὗτος ὁ υἱὸς μου νεκρὸς ἦτο καὶ ἀνέζησε, καὶ ἀπολωλὼς ἦτο καὶ εὑρέθη. Καὶ ἤρχισαν νὰ εὐφραίνωνται.
25Ἦτο δὲ ὁ πρεσβύτερος αὐτοῦ υἱὸς ἐν τῷ ἀγρῷ· καὶ καθὼς ἐρχόμενος ἐπλησίασεν εἰς τὴν οἰκίαν, ἤκουσε συμφωνίαν καὶ χορούς,26καὶ προσκαλέσας ἕνα τῶν δούλων, ἠρώτα τί εἶναι ταῦτα.27Ὁ δὲ εἶπε πρὸς αὐτὸν ὅτι ὁ ἀδελφὸς σου ἦλθε· καὶ ἔσφαξεν ὁ πατήρ σου τὸν μόσχον τὸν σιτευτόν, διότι ἀπήλαυσεν αὐτὸν ὑγιαίνοντα.28Καὶ ὠργίσθη καὶ δὲν ἤθελε νὰ εἰσέλθῃ. Ἐξῆλθε λοιπὸν ὁ πατήρ αὐτοῦ καὶ παρεκάλει αὐτόν.29Ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπε πρὸς τὸν πατέρα· Ἰδού, τόσα ἔτη σὲ δουλεύω, καὶ ποτὲ ἐντολήν σου δὲν παρέβην, καὶ εἰς ἐμὲ οὐδὲ ἐρίφιον ἔδωκάς ποτε διὰ νὰ εὐφρανθῶ μετὰ τῶν φίλων μου.30Ὅτε δὲ ὁ υἱὸς σου οὗτος, ὁ καταφαγὼν σου τὸν βίον μετὰ πορνῶν, ἦλθεν, ἔσφαξας δι᾿ αὐτὸν τὸν μόσχον τὸν σιτευτόν.31Ὁ δὲ εἶπε πρὸς αὐτόν· Τέκνον, σὺ πάντοτε μετ᾿ ἐμοῦ εἶσαι, καὶ πάντα τὰ ἐμὰ σὰ εἶναι·32ἔπρεπε δὲ νὰ εὐφρανθῶμεν καὶ νὰ χαρῶμεν, διότι ὁ ἀδελφὸς σου οὗτος νεκρὸς ἦτο καὶ ἀνέζησε, καὶ ἀπολωλὼς ἦτο καὶ εὑρέθη.
Δευ, Οκτ 21, 2024
Χωρίο: Παροιμίαι 22:4
Διάρκεια: 46 Λεπτά 45 Δευτερόλεπτα
4Ἡ ἀμοιβή τῆς ταπεινώσεως καὶ τοῦ φόβου τοῦ Κυρίου εἶναι πλοῦτος καὶ δόξα καὶ ζωή.
Δευ, Οκτ 07, 2024
Χωρίο: Κατά Μάρκον 10:17-52
Διάρκεια: 43 Λεπτά 47 Δευτερόλεπτα
17Ἐνῷ δὲ ἐξήρχετο εἰς τὴν ὁδόν, ἔδραμέ τις καὶ γονυπετήσας ἔμπροσθεν αὐτοῦ, ἠρώτα αὐτόν· Διδάσκαλε ἀγαθέ, τί νὰ κάμω διὰ νὰ κληρονομήσω ζωήν αἰώνιον;18Καὶ ὁ Ἰησοῦς εἶπε πρὸς αὐτόν· Τί μὲ λέγεις ἀγαθόν; Οὐδεὶς ἀγαθὸς εἰμή εἷς, ὁ Θεός.19Τὰς ἐντολὰς ἐξεύρεις· Μή μοιχεύσῃς, Μή φονεύσῃς, Μή κλέψῃς, Μή ψευδομαρτυρήσῃς, Μή ἀποστερήσῃς, Τίμα τὸν πατέρα σου καὶ τὴν μητέρα.20Ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπε πρὸς αὐτόν· Διδάσκαλε, ταῦτα πάντα ἐφύλαξα ἐκ νεότητός μου.21Καὶ ὁ Ἰησοῦς ἐμβλέψας εἰς αὐτόν, ἠγάπησεν αὐτὸν καὶ εἶπε πρὸς αὐτόν· Ἕν σοι λείπει· ὕπαγε, πώλησον ὅσα ἔχεις καὶ δὸς εἰς τοὺς πτωχούς, καὶ θέλεις ἔχει θησαυρὸν ἐν οὐρανῷ, καὶ ἐλθέ, ἀκολούθει μοι, σηκώσας τὸν σταυρόν.22Ἐκεῖνος ὅμως σκυθρωπάσας διὰ τὸν λόγον, ἀνεχώρησε λυπούμενος· διότι εἶχε κτήματα πολλά.
23Καὶ περιβλέψας ὁ Ἰησοῦς, λέγει πρὸς τοὺς μαθητὰς αὑτοῦ· Πόσον δυσκόλως θέλουσιν εἰσέλθει εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ οἱ ἔχοντες τὰ χρήματα.24Οἱ δὲ μαθηταὶ ἐξεπλήττοντο διὰ τοὺς λόγους αὐτοῦ. Καὶ ὁ Ἰησοῦς πάλιν ἀποκριθεὶς λέγει πρὸς αὐτούς· Τέκνα, πόσον δύσκολον εἶναι νὰ εἰσέλθωσιν εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ οἱ ἔχοντες τὸ θάρρος αὑτῶν εἰς τὰ χρήματα.25Εὐκολώτερον εἶναι κάμηλος νὰ περάσῃ διὰ τῆς τρύπης τῆς βελόνης παρὰ πλούσιος νὰ εἰσέλθῃ εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ.26Ἐκεῖνοι δὲ σφόδρα ἐξεπλήττοντο, λέγοντες πρὸς ἑαυτούς· Καὶ τίς δύναται νὰ σωθῇ;27Ἐμβλέψας δὲ εἰς αὐτοὺς ὁ Ἰησοῦς, λέγει· Παρὰ ἀνθρώποις εἶναι ἀδύνατον, ἀλλ᾿ οὐχὶ παρὰ τῷ Θεῷ· διότι τὰ πάντα εἶναι δυνατὰ παρὰ τῷ Θεῷ.
28Καὶ ἤρχισεν ὁ Πέτρος νὰ λέγῃ πρὸς αὐτόν· Ἰδού, ἡμεῖς ἀφήκαμεν πάντα καὶ σὲ ἠκολουθήσαμεν.29Ἀποκριθεὶς δὲ ὁ Ἰησοῦς εἶπεν· Ἀληθῶς σᾶς λέγω, δὲν εἶναι οὐδεὶς ὅστις, ἀφήσας οἰκίαν ἤ ἀδελφοὺς ἤ ἀδελφὰς ἤ πατέρα ἤ μητέρα ἤ γυναῖκα ἤ τέκνα ἤ ἀγροὺς ἕνεκεν ἐμοῦ καὶ τοῦ εὐαγγελίου,30δὲν θέλει λάβει ἑκατονταπλασίονα τώρα ἐν τῷ καιρῷ τούτῳ, οἰκίας καὶ ἀδελφοὺς καὶ ἀδελφὰς καὶ μητέρας καὶ τέκνα καὶ ἀγροὺς μετὰ διωγμῶν, καὶ ἐν τῷ ἐρχομένῳ αἰῶνι ζωήν αἰώνιον.31Πολλοὶ ὅμως πρῶτοι θέλουσιν εἶσθαι ἔσχατοι καὶ οἱ ἔσχατοι πρῶτοι.
32Ἦσαν δὲ ἐν τῇ ὁδῷ ἀναβαίνοντες εἰς Ἱεροσόλυμα· καὶ ὁ Ἰησοῦς προεπορεύετο αὐτῶν, καὶ ἐθαύμαζον καὶ ἀκολουθοῦντες ἐφοβοῦντο. Καὶ παραλαβὼν πάλιν τοὺς δώδεκα, ἤρχισε νὰ λέγῃ πρὸς αὐτοὺς τὰ μέλλοντα νὰ συμβῶσιν εἰς αὐτόν,33ὅτι ἰδού, ἀναβαίνομεν εἰς Ἱεροσόλυμα καὶ ὁ Υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου θέλει παραδοθῆ εἰς τοὺς ἀρχιερεῖς καὶ εἰς τοὺς γραμματεῖς, καὶ θέλουσι καταδικάσει αὐτὸν εἰς θάνατον καὶ θέλουσι παραδώσει αὐτὸν εἰς τὰ ἔθνη,34καὶ θέλουσιν ἐμπαίξει αὐτὸν καὶ μαστιγώσει αὐτὸν καὶ θέλουσιν ἐμπτύσει εἰς αὐτὸν καὶ θανατώσει αὐτόν, καὶ τὴν τρίτην ἡμέραν θέλει ἀναστηθῆ.
35Τότε ἔρχονται πρὸς αὐτὸν ὁ Ἰάκωβος καὶ Ἰωάννης, οἱ υἱοὶ τοῦ Ζεβεδαίου, λέγοντες· Διδάσκαλε, θέλομεν νὰ κάμῃς εἰς ἡμᾶς ὅ, τι ζητήσωμεν.36Ὁ δὲ εἶπε πρὸς αὐτούς· Τί θέλετε νὰ κάμω εἰς ἐσᾶς;37Οἱ δὲ εἶπον πρὸς αὐτόν· Δὸς εἰς ἡμᾶς νὰ καθήσωμεν εἷς ἐκ δεξιῶν σου καὶ εἷς ἐξ ἀριστερῶν σου ἐν τῇ δόξῃ σου.38Ὁ δὲ Ἰησοῦς εἶπε πρὸς αὐτούς· Δὲν ἐξεύρετε τί ζητεῖτε. Δύνασθε νὰ πίητε τὸ ποτήριον, τὸ ὁποῖον ἐγὼ πίνω, καὶ νὰ βαπτισθῆτε τὸ βάπτισμα, τὸ ὁποῖον ἐγὼ βαπτίζομαι;39Οἱ δὲ εἶπον πρὸς αὐτόν· Δυνάμεθα. Ὁ δὲ Ἰησοῦς εἶπε πρὸς αὐτούς· τὸ μὲν ποτήριον, τὸ ὁποῖον ἐγὼ πίνω, θέλετε πίει, καὶ τὸ βάπτισμα τὸ ὁποῖον ἐγὼ βαπτίζομαι, θέλετε βαπτισθῆ·40τὸ νὰ καθήσητε ὅμως ἐκ δεξιῶν μου καὶ ἐξ ἀριστερῶν μου δὲν εἶναι ἐμοῦ νὰ δώσω, ἀλλ᾿ εἰς ὅσους εἶναι ἡτοιμασμένον.
41Καὶ ἀκούσαντες οἱ δέκα ἤρχισαν νὰ ἀγανακτῶσι περὶ Ἰακώβου καὶ Ἰωάννου.42Ὁ δὲ Ἰησοῦς προσκαλέσας αὐτούς, λέγει πρὸς αὐτούς· Ἐξεύρετε ὅτι οἱ νομιζόμενοι ἄρχοντες τῶν ἐθνῶν κατακυριεύουσιν αὐτὰ καὶ οἱ μεγάλοι αὐτῶν κατεξουσιάζουσιν αὐτά·43οὕτως ὅμως δὲν θέλει εἶσθαι ἐν ὑμῖν, ἀλλ᾿ ὅστις θέλει νὰ γείνῃ μέγας ἐν ὑμῖν, θέλει εἶσθαι ὑπηρέτης ὑμῶν,44καὶ ὅστις ἐξ ὑμῶν θέλει νὰ γείνῃ πρῶτος, θέλει εἶσθαι δοῦλος πάντων·45διότι ὁ Υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου δὲν ἦλθε διὰ νὰ ὑπηρετηθῇ, ἀλλὰ διὰ νὰ ὑπηρετήσῃ καὶ νὰ δώσῃ τὴν ζωήν αὑτοῦ λύτρον ἀντὶ πολλῶν.
46Καὶ ἔρχονται εἰς Ἱεριχώ. Καὶ ἐνῷ ἐξήρχετο ἀπὸ τῆς Ἱεριχὼ αὐτὸς καὶ οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ καὶ ὄχλος ἱκανός, ὁ υἱὸς τοῦ Τιμαίου Βαρτίμαιος ὁ τυφλὸς ἐκάθητο παρὰ τὴν ὁδὸν ζητῶν.47Καὶ ἀκούσας ὅτι εἶναι Ἰησοῦς ὁ Ναζωραῖος, ἤρχισε νὰ κράζῃ καὶ νὰ λέγῃ· Υἱὲ τοῦ Δαβὶδ Ἰησοῦ, ἐλέησόν με.48Καὶ ἐπέπληττον αὐτὸν πολλοὶ διὰ νὰ σιωπήσῃ· ἀλλ᾿ ἐκεῖνος πολλῷ μᾶλλον ἔκραζεν· Υἱὲ τοῦ Δαβίδ, ἐλέησόν με.49Καὶ σταθεὶς ὁ Ἰησοῦς, εἶπε νὰ κραχθῇ· καὶ κράζουσι τὸν τυφλόν, λέγοντες πρὸς αὐτόν· Θάρσει, σηκώθητι· σὲ κράζει.50Καὶ ἐκεῖνος ἀπορρίψας τὸ ἱμάτιον αὑτοῦ, ἐσηκώθη καὶ ἦλθε πρὸς τὸν Ἰησοῦν.51Καὶ ἀποκριθεὶς λέγει πρὸς αὐτὸν ὁ Ἰησοῦς· Τί θέλεις νὰ σοὶ κάμω; Καὶ ὁ τυφλὸς εἶπε πρὸς αὐτόν· Ῥαββουνί, νὰ ἀναβλέψω.52Ὁ δὲ Ἰησοῦς εἶπε πρὸς αὐτόν· Ὕπαγε, ἡ πίστις σου σὲ ἔσωσε. Καὶ εὐθὺς ἀνέβλεψε καὶ ἠκολούθει τὸν Ἰησοῦν ἐν τῇ ὁδῷ.
