Δευ, Ιουλ 28, 2025
Χωρίο: Β' Βασιλέων 2:1-11
Διάρκεια: 41 Λεπτά 4 Δευτερόλεπτα
1Ὅτε δὲ ἔμελλεν ὁ Κύριος νὰ ἀναβιβάσῃ τὸν Ἠλίαν εἰς τὸν οὐρανὸν μὲ ἀνεμοστρόβιλον, ἀνεχώρησεν ὁ Ἠλίας μετὰ τοῦ Ἐλισσαιὲ ἀπὸ Γαλγάλων.
2Καὶ εἶπεν ὁ Ἠλίας πρὸς τὸν Ἐλισσαιέ, Κάθου ἐνταῦθα, παρακαλῶ· διότι ὁ Κύριος μὲ ἀπέστειλεν ἕως Βαιθήλ. Καὶ εἶπεν ὁ Ἐλισσαιέ, Ζῇ Κύριος καὶ ζῇ ἡ ψυχή σου, δὲν θέλω σὲ ἀφήσει. Καὶ κατέβησαν εἰς Βαιθήλ.3Καὶ ἐξῆλθον οἱ υἱοὶ τῶν προφητῶν οἱ ἐν Βαιθήλ πρὸς τὸν Ἐλισσαιὲ καὶ εἶπον πρὸς αὐτόν, Ἐξεύρεις ὅτι ὁ Κύριος σήμερον λαμβάνει τὸν κύριόν σου ἐπάνωθεν τῆς κεφαλῆς σου; Καὶ εἶπε, Καὶ ἐγὼ ἐξεύρω τοῦτο· σιωπᾶτε.
4Καὶ εἶπεν ὁ Ἠλίας πρὸς αὐτόν, Ἐλισσαιέ, κάθου ἐνταῦθα, παρακαλῶ· διότι ὁ Κύριος μὲ ἀπέστειλεν εἰς Ἱεριχώ. Ὁ δὲ εἶπε, Ζῇ Κύριος καὶ ζῇ ἡ ψυχή σου, δὲν θέλω σὲ ἀφήσει. Καὶ ἦλθον εἰς Ἱεριχώ.5Καὶ προσῆλθον οἱ υἱοὶ τῶν προφητῶν οἱ ἐν Ἱεριχὼ πρὸς τὸν Ἐλισσαιέ καὶ εἶπον πρὸς αὐτόν, Ἐξεύρεις ὅτι ὁ Κύριος σήμερον λαμβάνει τὸν κύριόν σου ἐπάνωθεν τῆς κεφαλῆς σου; Καὶ εἶπε, Καὶ ἐγὼ ἐξεύρω τοῦτο· σιωπᾶτε.
6Καὶ εἶπεν ὁ Ἠλίας πρὸς αὐτόν, Κάθου ἐνταῦθα, παρακαλῶ· διότι ὁ Κύριος μὲ ἀπέστειλεν εἰς τὸν Ἰορδάνην. Ὁ δὲ εἶπε, Ζῇ Κύριος καὶ ζῇ ἡ ψυχή σου, δέν θέλω σὲ ἀφήσει. Καὶ ὑπῆγαν ἀμφότεροι.
7Καὶ ὑπῆγαν πεντήκοντα ἄνδρες ἐκ τῶν υἱῶν τῶν προφητῶν, καὶ ἐστάθησαν ἀπέναντι μακρόθεν· ἐκεῖνοι δὲ οἱ δύο ἐστάθησαν ἐπὶ τοῦ Ἰορδάνου.8Καὶ ἔλαβεν ὁ Ἠλίας τὴν μηλωτήν αὑτοῦ καὶ ἐδίπλωσεν αὐτήν καὶ ἐκτύπησε τὰ ὕδατα, καὶ διηρέθησαν ἔνθεν καὶ ἔνθεν, καὶ διέβησαν ἀμφότεροι διὰ ξηρᾶς.9Καὶ ὅτε διέβησαν, εἶπεν ὁ Ἠλίας πρὸς τὸν Ἐλισσαιέ, Ζήτησον τί νὰ σοὶ κάμω, πρὶν ἀναληφθῶ ἀπὸ σοῦ. Καὶ εἶπεν ὁ Ἐλισσαιέ, Διπλασία μερὶς τοῦ πνεύματός σου ἄς ἦναι, παρακαλῶ, ἐπ᾿ ἐμέ. 10Ὁ δὲ εἶπε, Σκληρὸν πρᾶγμα ἐζήτησας· πλήν ἐὰν μὲ ἴδῃς ἀναλαμβανόμενον ἀπὸ σοῦ, θέλει γείνει εἰς σὲ οὕτως· εἰ δὲ μή, δὲν θέλει γείνει.
11Καὶ ἐνῷ αὐτοὶ περιεπάτουν ἔτι λαλοῦντες, ἰδού, ἅμαξα πυρὸς καὶ ἵπποι πυρός, καὶ διεχώρισαν αὐτοὺς ἀμφοτέρους· καὶ ἀνέβη ὁ Ἠλίας μὲ ἀνεμοστρόβιλον εἰς τὸν οὐρανόν.
Δευ, Ιουλ 21, 2025
Χωρίο: Β' Κορινθίους 5:15
Διάρκεια: 50 Λεπτά 34 Δευτερόλεπτα
15καὶ ἀπέθανεν ὑπὲρ πάντων, διὰ νὰ μή ζῶσι πλέον δι᾿ ἑαυτοὺς οἱ ζῶντες, ἀλλὰ διὰ τὸν ἀποθανόντα καὶ ἀναστάντα ὑπὲρ αὐτῶν.
Δευ, Ιουλ 14, 2025
Χωρίο: Κατά Ιωάννην 15:9-27
Διάρκεια: 39 Λεπτά 11 Δευτερόλεπτα
9Καθὼς ἐμὲ ἠγάπησεν ὁ Πατήρ, καὶ ἐγὼ ἠγάπησα ἐσᾶς· μείνατε ἐν τῇ ἀγάπῃ μου.10Ἐὰν τὰς ἐντολὰς μου φυλάξητε, θέλετε μείνει ἐν τῇ ἀγάπῃ μου, καθὼς ἐγὼ ἐφύλαξα τὰς ἐντολὰς τοῦ Πατρὸς μου καὶ μένω ἐν τῇ ἀγάπῃ αὐτοῦ.
11Ταῦτα ἐλάλησα πρὸς ἐσᾶς διὰ νὰ μείνῃ ἐν ὑμῖν ἡ χαρὰ μου καὶ ἡ χαρὰ ὑμῶν νὰ ἦναι πλήρης.12Αὕτη εἶναι ἡ ἐντολή μου, νὰ ἀγαπᾶτε ἀλλήλους, καθὼς σᾶς ἠγάπησα.13Μεγαλητέραν ταύτης ἀγάπην δὲν ἔχει οὐδείς, τοῦ νὰ βάλῃ τις τὴν ψυχήν αὑτοῦ ὑπὲρ τῶν φίλων αὑτοῦ.14Σεῖς εἶσθε φίλοι μου, ἐὰν κάμνητε ὅσα ἐγὼ σᾶς παραγγέλλω. 15Δὲν σᾶς λέγω πλέον δούλους, διότι ὁ δοῦλος δὲν ἐξεύρει τί κάμνει ὁ κύριος αὐτοῦ· ἐσᾶς δὲ εἶπον φίλους, διότι πάντα ὅσα ἤκουσα παρὰ τοῦ Πατρὸς μου, ἐφανέρωσα εἰς ἐσᾶς.16Σεῖς δὲν ἐξελέξατε ἐμέ, ἀλλ᾿ ἐγὼ ἐξέλεξα ἐσᾶς, καὶ σᾶς διέταξα διὰ νὰ ὑπάγητε σεῖς καὶ νὰ κάμητε καρπόν, καὶ ὁ καρπὸς σας νὰ μένῃ, ὥστε, ὅ, τι ἄν ζητήσητε παρὰ τοῦ Πατρὸς ἐν τῷ ὀνόματί μου, νὰ σᾶς δώσῃ αὐτό. 17Ταῦτα σᾶς παραγγέλλω, νὰ ἀγαπᾶτε ἀλλήλους.
18Ἐὰν ὁ κόσμος σᾶς μισῇ, ἐξεύρετε ὅτι ἐμὲ πρότερον ὑμῶν ἐμίσησεν.19Ἐὰν ἦσθε ἐκ τοῦ κόσμου, ὁ κόσμος ἤθελεν ἀγαπᾷ τὸ ἰδικὸν του· ἐπειδή ὅμως δὲν εἶσθε ἐκ τοῦ κόσμου, ἀλλ᾿ ἐγὼ σᾶς ἐξέλεξα ἐκ τοῦ κόσμου, διὰ τοῦτο σᾶς μισεῖ ὁ κόσμος.20Ἐνθυμεῖσθε τὸν λόγον, τὸν ὁποῖον ἐγὼ εἶπον πρὸς ἐσᾶς· Δὲν εἶναι δοῦλος μεγαλήτερος τοῦ κυρίου αὑτοῦ. Ἐὰν ἐμὲ ἐδίωξαν, καὶ σᾶς θέλουσι διώξει· ἐὰν τὸν λόγον μου ἐφύλαξαν, καὶ τὸν ὑμέτερον θέλουσι φυλάξει.21Ἀλλὰ ταῦτα πάντα θέλουσι κάμει εἰς ἐσᾶς διὰ τὸ ὄνομά μου, διότι δὲν ἐξεύρουσι τὸν πέμψαντά με.22Ἐὰν δὲν ἦλθον καὶ ἐλάλησα πρὸς αὐτούς, ἁμαρτίαν δὲν ἤθελον ἔχει· τώρα ὅμως δὲν ἔχουσι πρόφασιν περὶ τῆς ἁμαρτίας αὑτῶν.23Ὁ μισῶν ἐμὲ καὶ τὸν Πατέρα μου μισεῖ.24Ἐὰν δὲν ἔκαμον μεταξὺ αὐτῶν τὰ ἔργα, τὰ ὁποῖα οὐδεὶς ἄλλος ἔκαμεν, ἁμαρτίαν δὲν ἤθελον ἔχει· ἀλλὰ τώρα καὶ εἶδον καὶ ἐμίσησαν καὶ ἐμὲ καὶ τὸν Πατέρα μου.25Ἀλλὰ τοῦτο ἔγεινε διὰ νὰ πληρωθῇ ὁ λόγος, ὁ γεγραμμένος ἐν τῷ νόμῳ αὐτῶν, Ὅτι ἐμίσησάν με δωρεάν.
26Ὅταν ὅμως ἔλθῃ ὁ Παράκλητος, τὸν ὁποῖον ἐγὼ θέλω πέμψει πρὸς ἐσᾶς παρὰ τοῦ Πατρός, τὸ Πνεῦμα τῆς ἀληθείας, τὸ ὁποῖον ἐκπορεύεται παρὰ τοῦ Πατρός, ἐκεῖνος θέλει μαρτυρήσει περὶ ἐμοῦ.27Ἀλλὰ καὶ σεῖς μαρτυρεῖτε, διότι ἀπ᾿ ἀρχῆς μετ᾿ ἐμοῦ εἶσθε.
Πεμ, Ιουλ 10, 2025
Χωρίο: Ησαΐας 4:2-6
Διάρκεια: 47 Λεπτά 8 Δευτερόλεπτα
2Ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ ὁ κλάδος τοῦ Κυρίου θέλει εἶσθαι ὡραῖος καὶ ἔνδοξος καὶ ὁ καρπὸς τῆς γῆς ἐξαίρετος καὶ εὐφρόσυνος εἰς τοὺς διασωθέντας ἐκ τοῦ Ἰσραήλ·3καὶ ὁ ὑπόλοιπος ἐν Σιὼν καὶ ὁ ἐναπολειφθεὶς ἐν Ἱερουσαλήμ θέλει ὀνομασθῆ ἅγιος, πάντες οἱ γεγραμμένοι μεταξὺ τῶν ζώντων ἐν Ἱερουσαλήμ,4ὅταν ἐκπλύνῃ ὁ Κύριος τὴν ἀκαθαρσίαν τῶν θυγατέρων τῆς Σιὼν καὶ καθαρίσῃ τὸ αἷμα τῆς Ἱερουσαλήμ ἐκ μέσου αὐτῆς διὰ πνεύματος κρίσεως καὶ διὰ πνεύματος καύσεως.5Καὶ ὁ Κύριος θέλει δημιουργήσει ἐπὶ πάντα τόπον τοῦ ὄρους Σιὼν καὶ ἐπὶ τὰς συναθροίσεις αὐτῆς νεφέλην καὶ καπνὸν τὴν ἡμέραν, ἐν δὲ τῇ νυκτὶ λαμπρότητα φλογεροῦ πυρός· διότι ἐπὶ πᾶσαν τὴν δόξαν θέλει εἶσθαι ὑπεράσπισις,6καὶ θέλει εἶσθαι σκηνή, διὰ νὰ ἐπισκιάζῃ ἀπὸ τῆς καύσεως ἐν ἡμέρᾳ, καὶ διὰ νὰ ἦναι καταφύγιον καὶ σκέπη ἀπὸ ἀνεμοζάλης καὶ ἀπὸ βροχῆς.
Δευ, Ιουλ 07, 2025
Χωρίο: Κατά Ματθαίον 9:1-38
Διάρκεια: 45 Λεπτά 28 Δευτερόλεπτα
1Καὶ ἐμβὰς εἰς τὸ πλοῖον, διεπέρασε καὶ ἦλθεν εἰς τὴν ἑαυτοῦ πόλιν.
2Καὶ ἰδού, ἔφερον πρὸς αὐτὸν παραλυτικὸν κείμενον ἐπὶ κλίνης· καὶ ἰδὼν ὁ Ἰησοῦς τὴν πίστιν αὐτῶν, εἶπε πρὸς τὸν παραλυτικόν· Θάρρει, τέκνον· συγκεχωρημέναι εἶναι εἰς σὲ αἱ ἁμαρτίαι σου.3Καὶ ἰδού, τινές ἐκ τῶν γραμματέων εἶπον καθ᾿ ἑαυτούς· Οὗτος βλασφημεῖ.4Καὶ ἰδὼν ὁ Ἰησοῦς τοὺς διαλογισμοὺς αὐτῶν, εἶπε· Διὰ τί σεῖς διαλογίζεσθε πονηρὰ ἐν ταῖς καρδίαις σας;5Διότι τί εἶναι εὐκολώτερον, νὰ εἴπω, Συγκεχωρημέναι εἶναι αἱ ἁμαρτίαι σου, ἤ νὰ εἴπω, Ἐγέρθητι καὶ περιπάτει; 6Ἀλλὰ διὰ νὰ γνωρίσητε ὅτι ἐξουσίαν ἔχει ὁ Υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐπὶ τῆς γῆς νὰ συγχωρῇ ἁμαρτίας, τότε λέγει πρὸς τὸν παραλυτικόν· Ἐγερθεὶς σήκωσον τὴν κλίνην σου καὶ ὕπαγε εἰς τὸν οἶκόν σου.7Καὶ ἐγερθεὶς ἀνεχώρησεν εἰς τὸν οἶκον αὑτοῦ.8Ἰδόντες δὲ οἱ ὄχλοι, ἐθαύμασαν καὶ ἐδόξασαν τὸν Θεόν, ὅστις ἔδωκε τοιαύτην ἐξουσίαν εἰς τοὺς ἀνθρώπους.
9Καὶ διαβαίνων ὁ Ἰησοῦς ἐκεῖθεν εἶδεν ἄνθρωπον καθήμενον εἰς τὸ τελώνιον, Ματθαῖον λεγόμενον, καὶ λέγει πρὸς αὐτόν· Ἀκολούθει μοι. Καὶ σηκωθεὶς ἠκολούθησεν αὐτόν.
10Καὶ ἐνῷ ἐκάθητο εἰς τὴν τράπεζαν ἐν τῇ οἰκίᾳ, ἰδού, πολλοὶ τελῶναι καὶ ἁμαρτωλοὶ ἐλθόντες συνεκάθηντο μετὰ τοῦ Ἰησοῦ καὶ τῶν μαθητῶν αὐτοῦ.11Καὶ ἰδόντες οἱ Φαρισαῖοι εἶπον πρὸς τοὺς μαθητὰς αὐτοῦ· Διὰ τί ὁ Διδάσκαλός σας τρώγει μετὰ τῶν τελωνῶν καὶ ἁμαρτωλῶν;12Ὁ δὲ Ἰησοῦς ἀκούσας εἶπε πρὸς αὐτούς· Δὲν ἔχουσι χρείαν ἰατροῦ οἱ ὑγιαίνοντες, ἀλλ᾿ οἱ πάσχοντες.13Ὑπάγετε δὲ καὶ μάθετε τί εἶναι, Ἔλεον θέλω καὶ οὐχὶ θυσίαν. Διότι δὲν ἦλθον διὰ νὰ καλέσω δικαίους ἀλλὰ ἁμαρτωλοὺς εἰς μετάνοιαν.
14Τότε ἔρχονται πρὸς αὐτὸν οἱ μαθηταὶ τοῦ Ἰωάννου, λέγοντες· Διὰ τί ἡμεῖς καὶ οἱ Φαρισαῖοι νηστεύομεν πολλά, οἱ δὲ μαθηταὶ σου δὲν νηστεύουσι;15Καὶ εἶπε πρὸς αὐτοὺς ὁ Ἰησοῦς· Μήπως δύνανται οἱ υἱοὶ τοῦ νυμφῶνος νὰ πενθῶσιν, ἐνόσῳ εἶναι μετ᾿ αὐτῶν ὁ νυμφίος; θέλουσιν ὅμως ἐλθεῖ ἡμέραι, ὅταν ἀφαιρεθῇ ἀπ᾿ αὐτῶν ὁ νυμφίος, καὶ τότε θέλουσι νηστεύσει.16Καὶ οὐδεὶς βάλλει ἐπίρραμμα ἀγνάφου πανίου ἐπὶ ἱμάτιον παλαιόν· διότι ἀφαιρεῖ τὸ ἀναπλήρωμα αὐτοῦ ἀπὸ τοῦ ἱματίου, καὶ γίνεται σχίσμα χειρότερον.17Οὐδὲ βάλλουσιν οἶνον νέον εἰς ἀσκοὺς παλαιούς· εἰ δὲ μή, σχίζονται οἱ ἀσκοί, καὶ ὁ οἶνος ἐκχέεται καὶ οἱ ἀσκοὶ φθείρονται· ἀλλὰ βάλλουσιν οἶνον νέον εἰς ἀσκοὺς νέους, καὶ ἀμφότερα διατηροῦνται.
18Ἐνῷ αὐτὸς ἐλάλει ταῦτα πρὸς αὐτούς, ἰδού, ἄρχων τις ἐλθών προσεκύνει αὐτόν, λέγων ὅτι ἡ θυγάτηρ μου ἐτελεύτησε πρὸ ὀλίγου· ἀλλὰ ἐλθὲ καὶ βάλε τὴν χεῖρά σου ἐπ᾿ αὐτήν καὶ θέλει ζήσει.19Καὶ σηκωθεὶς ὁ Ἰησοῦς ἠκολούθησεν αὐτὸν καὶ οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ.
20Καὶ ἰδού, γυνή αἱμορροοῦσα δώδεκα ἔτη, πλησιάσασα ὄπισθεν ἤγγισε τὸ ἄκρον τοῦ ἱματίου αὐτοῦ·21διότι ἔλεγε καθ᾿ ἑαυτήν, Ἐὰν μόνον ἐγγίσω τὸ ἱμάτιον αὐτοῦ, θέλω σωθῆ.22Ὁ δὲ Ἰησοῦς ἐπιστραφεὶς καὶ ἰδὼν αὐτήν εἶπε· Θάρρει, θύγατερ· ἡ πίστις σου σὲ ἔσωσε. Καὶ ἐσώθη ἡ γυνή ἀπὸ τῆς ὥρας ἐκείνης.
23Καὶ ἐλθὼν ὁ Ἰησοῦς εἰς τὴν οἰκίαν τοῦ ἄρχοντος καὶ ἰδὼν τοὺς αὐλητὰς καὶ τὸν ὄχλον θορυβούμενον,24λέγει πρὸς αὐτούς· Ἀναχωρεῖτε· διότι δὲν ἀπέθανε τὸ κοράσιον, ἀλλὰ κοιμᾶται. Καὶ κατεγέλων αὐτόν.25Ὅτε δὲ ἐξεβλήθη ὁ ὄχλος, εἰσελθὼν ἐπίασε τὴν χεῖρα αὐτῆς, καὶ ἐσηκώθη τὸ κοράσιον.26Καὶ διεδόθη ἡ φήμη αὕτη εἰς ὅλην τὴν γῆν ἐκείνην.
27Καὶ ἐνῷ ἀνεχώρει ἐκεῖθεν ὁ Ἰησοῦς, ἠκολούθησαν αὐτὸν δύο τυφλοί, κράζοντες καὶ λέγοντες· Ἐλέησον ἡμᾶς, υἱὲ τοῦ Δαβίδ.28Καὶ ὅτε εἰσῆλθεν εἰς τὴν οἰκίαν, ἐπλησίασαν εἰς αὐτὸν οἱ τυφλοί, καὶ λέγει πρὸς αὐτοὺς ὁ Ἰησοῦς· Πιστεύετε ὅτι δύναμαι νὰ κάμω τοῦτο; Λέγουσι πρὸς αὐτόν· Ναί, Κύριε.29Τότε ἤγγισε τοὺς ὀφθαλμοὺς αὐτῶν, λέγων· Κατὰ τὴν πίστιν σας ἄς γείνῃ εἰς ἐσᾶς.30Καὶ ἠνοίχθησαν αὐτῶν οἱ ὀφθαλμοί· προσέταξε δὲ αὐτοὺς ἐντόνως ὁ Ἰησοῦς, λέγων· Προσέχετε, ἄς μή ἐξεύρῃ τοῦτο μηδείς.31Ἀλλ᾿ ἐκεῖνοι ἐξελθόντες διεφήμισαν αὐτὸν ἐν ὅλῃ τῇ γῇ ἐκείνῃ.
32Ἐνῷ δὲ αὐτοὶ ἐξήρχοντο, ἰδού, ἔφεραν πρὸς αὐτὸν ἄνθρωπον κωφὸν δαιμονιζόμενον·33καὶ ἀφοῦ ἐξεβλήθη τὸ δαιμόνιον, ἐλάλησεν ὁ κωφός, καὶ ἐθαύμασαν οἱ ὄχλοι, λέγοντες ὅτι ποτὲ δὲν ἐφάνη τοιοῦτον ἐν τῷ Ἰσραήλ.34Οἱ δὲ Φαρισαῖοι ἔλεγον· Διὰ τοῦ ἄρχοντος τῶν δαιμονίων ἐκβάλλει τὰ δαιμόνια.
35Καὶ περιήρχετο ὁ Ἰησοῦς τὰς πόλεις πάσας καὶ τὰς κώμας, διδάσκων ἐν ταῖς συναγωγαῖς αὐτῶν καὶ κηρύττων τὸ εὐαγγέλιον τῆς βασιλείας καὶ θεραπεύων πᾶσαν νόσον καὶ πᾶσαν ἀσθένειαν ἐν τῷ λαῷ.
36Ἰδὼν δὲ τοὺς ὄχλους, ἐσπλαγχνίσθη δι᾿ αὐτούς, διότι ἦσαν ἐκλελυμένοι καὶ ἐσκορπισμένοι ὡς πρόβατα μή ἔχοντα ποιμένα.37Τότε λέγει πρὸς τοὺς μαθητὰς αὑτοῦ· Ὁ μὲν θερισμὸς πολύς, οἱ δὲ ἐργάται ὀλίγοι·38παρακαλέσατε λοιπὸν τὸν κύριον τοῦ θερισμοῦ, διὰ νὰ ἀποστείλῃ ἐργάτας εἰς τὸν θερισμὸν αὑτοῦ.
Δευ, Ιουν 30, 2025
Χωρίο: Δανιήλ 3:1-30
Διάρκεια: 42 Λεπτά 6 Δευτερόλεπτα
1Ναβουχοδονόσορ ὁ βασιλεὺς ἔκαμεν εἰκόνα χρυσήν, τὸ ὕψος αὐτῆς ἑξήκοντα πηχῶν καὶ τὸ πλάτος αὐτῆς ἕξ πηχῶν· καὶ ἔστησεν αὐτήν ἐν τῇ πεδιάδι Δουρά, ἐν τῇ ἐπαρχίᾳ τῆς Βαβυλῶνος.2Καὶ ἀπέστειλε Ναβουχοδονόσορ ὁ βασιλεὺς νὰ συνάξῃ τοὺς σατράπας, τοὺς διοικητὰς καὶ τοὺς τοπάρχας, τοὺς κριτάς, τοὺς θησαυροφύλακας, τοὺς συμβούλους, τοὺς νομοδιδασκάλους καὶ πάντας τοὺς ἄρχοντας τῶν ἐπαρχιῶν, διὰ νὰ ἔλθωσιν εἰς τὰ ἐγκαίνια τῆς εἰκόνος, τὴν ὁποίαν ἔστησε Ναβουχοδονόσορ ὁ βασιλεύς.3Καὶ οἱ σατράπαι, οἱ διοικηταὶ καὶ οἱ τοπάρχαι, οἱ κριταί, οἱ θησαυροφύλακες, οἱ σύμβουλοι, οἱ νομοδιδάσκαλοι καὶ πάντες οἱ ἄρχοντες τῶν ἐπαρχιῶν συνήχθησαν εἰς τὰ ἐγκαίνια τῆς εἰκόνος, τὴν ὁποίαν ἔστησε Ναβουχοδονόσορ ὁ βασιλεύς· καὶ ἐστάθησαν ἔμπροσθεν τῆς εἰκόνος, τὴν ὁποίαν ἔστησεν ὁ Ναβουχοδονόσορ.4Καὶ κήρυξ ἐβόα μεγαλοφώνως, Εἰς ἐσᾶς προστάττεται, λαοί, ἔθνη καὶ γλῶσσαι,5καθ᾿ ἥν ὥραν ἀκούσητε τὸν ἦχον τῆς σάλπιγγος, τῆς σύριγγος, τῆς κιθάρας, τῆς σαμβύκης, τοῦ ψαλτηρίου, τῆς συμφωνίας καὶ παντὸς εἴδους μουσικῆς, πεσόντες προσκυνήσατε τὴν εἰκόνα τὴν χρυσήν, τὴν ὁποίαν ἔστησε Ναβουχοδονόσορ ὁ βασιλεύς·6καὶ ὅστις δὲν πέσῃ καὶ προσκυνήσῃ, τὴν αὐτήν ὥραν θέλει ῥιφθῆ εἰς τὸ μέσον τῆς καμίνου τοῦ πυρὸς τῆς καιομένης.7Διὰ τοῦτο ὅτε ἤκουσαν πάντες οἱ λαοὶ τὸν ἦχον τῆς σάλπιγγος, τῆς σύριγγος, τῆς κιθάρας, τῆς σαμβύκης, τοῦ ψαλτηρίου καὶ παντὸς εἴδους μουσικῆς, πίπτοντες πάντες οἱ λαοί, τὰ ἔθνη καὶ αἱ γλῶσσαι προσεκύνουν τὴν εἰκόνα τὴν χρυσήν, τὴν ὁποίαν ἔστησε Ναβουχοδονόσορ ὁ βασιλεύς.
8Χαλδαῖοι δὲ τινες προσῆλθον τότε καὶ διέβαλον τοὺς Ἰουδαίους·9καὶ εἶπον λέγοντες πρὸς τὸν βασιλέα Ναβουχοδονόσορ, Βασιλεῦ, ζῆθι εἰς τὸν αἰῶνα.10Σύ, βασιλεῦ, ἐξέδωκας πρόσταγμα, πᾶς ἄνθρωπος, ὅστις ἀκούσῃ τὸν ἦχον τῆς σάλπιγγος, τῆς σύριγγος, τῆς κιθάρας, τῆς σαμβύκης, τοῦ ψαλτηρίου καὶ τῆς συμφωνίας καὶ παντὸς εἴδους μουσικῆς, νὰ πέσῃ καὶ νὰ προσκυνήσῃ τὴν εἰκόνα τὴν χρυσήν·11καὶ ὅστις δὲν πέσῃ καὶ προσκυνήσῃ, νὰ ῥιφθῇ εἰς τὸ μέσον τῆς καμίνου τοῦ πυρὸς τῆς καιομένης.12Εἶναι ἄνδρες τινὲς Ἰουδαῖοι, τοὺς ὁποίους κατέστησας ἐπὶ τὰς ὑποθέσεις τῆς ἐπαρχίας τῆς Βαβυλῶνος, ὁ Σεδράχ, ὁ Μισὰχ καὶ ὁ Ἀβδὲ-νεγώ· οὗτοι οἱ ἄνθρωποι, βασιλεῦ, δὲν σὲ ἐσεβάσθησαν· τοὺς θεοὺς σου δὲν λατρεύουσι καὶ τὴν εἰκόνα τὴν χρυσήν, τὴν ὁποίαν ἔστησας, δὲν προσκυνοῦσι.
13Τότε ὁ Ναβουχοδονόσορ μετὰ θυμοῦ καὶ ὀργῆς προσέταξε νὰ φέρωσι τὸν Σεδράχ, Μισὰχ καὶ Ἀβδὲ-νεγώ. Καὶ ἔφεραν τοὺς ἀνθρώπους τούτους ἐνώπιον τοῦ βασιλέως.14Καὶ ἀποκριθεὶς ὁ Ναβουχοδονόσορ εἶπε πρὸς αὐτούς, Τῳόντι, Σεδρὰχ, Μισὰχ καὶ Ἀβδὲ-νεγώ, τοὺς θεοὺς μου δὲν λατρεύετε καὶ τὴν εἰκόνα τὴν χρυσήν, τὴν ὁποίαν ἔστησα, δὲν προσκυνεῖτε;15τώρα λοιπὸν ἐὰν ἦσθε ἕτοιμοι, ὁπόταν ἀκούσητε τὸν ἦχον τῆς σάλπιγγος, τῆς σύριγγος, τῆς κιθάρας, τῆς σαμβύκης, τοῦ ψαλτηρίου καὶ τῆς συμφωνίας καὶ παντὸς εἴδους μουσικῆς, νὰ πέσητε καὶ νὰ προσκυνήσητε τὴν εἰκόνα τὴν ὁποίαν ἔκαμα, καλῶς· ἐὰν ὅμως δὲν προσκυνήσητε, θέλετε ῥιφθῆ τὴν αὐτήν ὥραν εἰς τὸ μέσον τῆς καμίνου τοῦ πυρὸς τῆς καιομένης· καὶ τίς εἶναι ἐκεῖνος ὁ Θεός, ὅστις θέλει σᾶς ἐλευθερώσει ἐκ τῶν χειρῶν μου;
16Ἀπεκρίθησαν ὁ Σεδράχ, ὁ Μισὰχ καὶ ὁ Ἀβδὲ-νεγὼ καὶ εἶπον πρὸς τὸν βασιλέα, Ναβουχοδονόσορ, ἡμεῖς δὲν ἔχομεν χρείαν νὰ σοὶ ἀποκριθῶμεν περὶ τοῦ πράγματος τούτου.17Ἐὰν ἦναι οὕτως, ὁ Θεὸς ἡμῶν, τὸν ὁποῖον ἡμεῖς λατρεύομεν, εἶναι δυνατὸς νὰ μᾶς ἐλευθερώσῃ ἐκ τῆς καμίνου τοῦ πυρὸς τῆς καιομένης· καὶ ἐκ τῆς χειρὸς σου, βασιλεῦ, θέλει μᾶς ἐλευθερώσει.18Ἀλλὰ καὶ ἄν οὐχί, ἄς ἦναι γνωστὸν εἰς σέ, βασιλεῦ, ὅτι τοὺς θεοὺς σου δὲν λατρεύομεν καὶ τὴν εἰκόνα τὴν χρυσήν, τὴν ὁποίαν ἔστησας, δὲν προσκυνοῦμεν.
19Τότε ὁ Ναβουχοδονόσορ ἐπλήσθη θυμοῦ καὶ ἡ ὄψις τοῦ προσώπου αὐτοῦ ἠλλοιώθη κατὰ τοῦ Σεδράχ, τοῦ Μισὰχ καὶ τοῦ Ἀβδὲ-νεγώ· καὶ λαλήσας προσέταξε νὰ ἐκκαύσωσι τὴν κάμινον ἑπταπλασίως μᾶλλον παρ᾿ ὅσον ἐφαίνετο καιομένη.20Καὶ προσέταξε τοὺς δυνατωτέρους ἄνδρας τοῦ στρατεύματος αὑτοῦ νὰ δέσωσι τὸν Σεδράχ, Μισὰχ καὶ Ἀβδὲ-νεγώ, καὶ νὰ ῥίψωσιν αὐτοὺς εἰς τὴν κάμινον τοῦ πυρὸς τὴν καιομένην.21Τότε οἱ ἄνδρες ἐκεῖνοι ἐδέθησαν μετὰ τῶν σαλβαρίων αὑτῶν, τῶν τιαρῶν αὑτῶν καὶ τῶν περικνημίδων αὑτῶν καὶ τῶν ἄλλων ἐνδυμάτων αὑτῶν καὶ ἐρρίφθησαν εἰς τὸ μέσον τῆς καμίνου τοῦ πυρὸς τῆς καιομένης.22Ἐπειδή δὲ ἡ προσταγή τοῦ βασιλέως ἦτο κατεπείγουσα καὶ ἡ κάμινος ἐξεκαύθη εἰς ὑπερβολήν, ἡ φλὸξ τοῦ πυρὸς ἐθανάτωσε τοὺς ἄνδρας ἐκείνους, οἵτινες ἐσήκωσαν τὸν Σεδράχ, Μισὰχ καὶ Ἀβδὲ-νεγώ.23Οὗτοι δὲ οἱ τρεῖς ἄνδρες, ὁ Σεδρὰχ, Μισὰχ καὶ Ἀβδὲ-νεγώ, ἔπεσον δεμένοι εἰς τὸ μέσον τῆς καμίνου τοῦ πυρὸς τῆς καιομένης.
24Ὁ δὲ Ναβουχοδονόσορ ὁ βασιλεὺς ἐξεπλάγη· καὶ σηκωθεὶς μετὰ σπουδῆς ἐλάλησε καὶ εἶπε πρὸς τοὺς μεγιστᾶνας αὑτοῦ, Δὲν ἐρρίψαμεν τρεῖς ἄνδρας δεδεμένους εἰς τὸ μέσον τοῦ πυρός; οἱ δὲ ἀπεκρίθησαν καὶ εἶπον πρὸς τὸν βασιλέα, Ἀληθῶς, βασιλεῦ.25Καὶ ἀποκριθεὶς εἶπεν, Ἰδού, ἐγὼ βλέπω τέσσαρας ἄνδρας λελυμένους, περιπατοῦντας ἐν μέσῳ τοῦ πυρός, καὶ βλάβη δὲν εἶναι εἰς αὐτούς, καὶ ἡ ὄψις τοῦ τετάρτου εἶναι ὁμοία μὲ Υἱὸν Θεοῦ.
26Τότε πλησιάσας ὁ Ναβουχοδονόσορ εἰς τὸ στόμα τῆς καμίνου τοῦ πυρὸς τῆς καιομένης ἐλάλησε καὶ εἶπε, Σεδράχ, Μισὰχ καὶ Ἀβδὲ-νεγώ, δοῦλοι τοῦ Θεοῦ τοῦ Ὑψίστου, ἐξέλθετε καὶ ἔλθετε. Τότε ὁ Σεδράχ, Μισὰχ καὶ Ἀβδὲ-νεγὼ ἐξῆλθον ἐκ μέσου τοῦ πυρός.27Καὶ συναχθέντες οἱ σατράπαι, οἱ διοικηταὶ καὶ οἱ τοπάρχαι καὶ οἱ μεγιστᾶνες τοῦ βασιλέως εἶδον τοὺς ἄνδρας τούτους, ὅτι ἐπὶ τῶν σωμάτων αὐτῶν τὸ πῦρ δὲν ἴσχυσε καὶ θρὶξ τῆς κεφαλῆς αὐτῶν δὲν ἐκάη καὶ τὰ σαλβάρια αὐτῶν δὲν παρήλλαξαν οὐδὲ ὀσμή πυρὸς ἐπέρασεν ἐπ᾿ αὐτούς.
28Τότε ἐλάλησεν ὁ Ναβουχοδονόσορ καὶ εἶπεν, Εὐλογητὸς ὁ Θεὸς τοῦ Σεδράχ, Μισὰχ καὶ Ἀβδὲ-νεγώ, ὅστις ἀπέστειλε τὸν ἄγγελον αὑτοῦ καὶ ἠλευθέρωσε τοὺς δούλους αὑτοῦ, οἵτινες ἤλπισαν ἐπ᾿ αὐτὸν καὶ παρήκουσαν τὸν λόγον τοῦ βασιλέως καὶ παρέδωκαν τὰ σώματα αὑτῶν, διὰ νὰ μή λατρεύσωσι μηδὲ νὰ προσκυνήσωσιν ἄλλον θεὸν ἐκτὸς τοῦ Θεοῦ αὑτῶν.29Διὰ τοῦτο ἐκδίδω πρόσταγμα, ὅτι πᾶς λαός, ἔθνος καὶ γλῶσσα, ἥτις λαλήσῃ κακὸν ἐναντίον τοῦ Θεοῦ τοῦ Σεδράχ, Μισὰχ καὶ Ἀβδὲ-νεγώ, θέλει καταμελισθῆ, καὶ αἱ οἰκίαι αὐτῶν θέλουσι γείνει κοπρῶνες· διότι ἄλλος Θεὸς δὲν εἶναι δυνάμενος νὰ ἐλευθερώσῃ οὕτω.30Τότε ὁ βασιλεὺς προεβίβασε τὸν Σεδράχ, Μισὰχ καὶ Ἀβδὲ-νεγὼ εἰς τὴν ἐπαρχίαν τῆς Βαβυλῶνος.
Δευ, Ιουν 16, 2025
Χωρίο: Ψαλμοί 38:1-22
Διάρκεια: 40 Λεπτά 42 Δευτερόλεπτα
[Ψαλμὸς τοῦ Δαβὶδ εἰς ἀνάμνησιν.] Κύριε, μή μὲ ἐλέγξῃς ἐν τῷ θυμῷ σου, μηδὲ ἐν τῇ ὀργῇ σου παιδεύσῃς με.
2Διότι τὰ βέλη σου ἐνεπήχθησαν εἰς ἐμὲ καὶ ἡ χεὶρ σου καταπιέζει με.
3Δὲν ὑπάρχει ὑγεία ἐν τῇ σαρκὶ μου ἐξ αἰτίας τῆς ὀργῆς σου· δὲν εἶναι εἰρήνη εἰς τὰ ὀστᾶ μου ἐξ αἰτίας τῆς ἁμαρτίας μου.
4Διότι αἱ ἀνομίαι μου ὑπερέβησαν τὴν κεφαλήν μου· ὡς φορτίον βαρὺ ὑπερεβάρυναν ἐπ᾿ ἐμέ.
5Ἐβρώμησαν καὶ ἐσάπησαν αἱ πληγαὶ μου ἐξ αἰτίας τῆς ἀνοησίας μου.
6Ἐταλαιπωρήθην, ἐκυρτώθην εἰς ἄκρον· ὅλην τὴν ἡμέραν περιπατῶ σκυθρωπός.
7Διότι τὰ ἐντόσθιά μου γέμουσι φλογώσεως, καὶ δὲν ὑπάρχει ὑγεία ἐν τῇ σαρκὶ μου.
8Ἠσθένησα καὶ καθ᾿ ὑπερβολήν κατεκόπην· βρυχῶμαι ἀπὸ τῆς ἀδημονίας τῆς καρδίας μου.
9Κύριε, ἐνώπιόν σου εἶναι πᾶσα ἡ ἐπιθυμία μου, καὶ ὁ στεναγμὸς μου δὲν κρύπτεται ἀπὸ σοῦ.
10Ἡ καρδία μου ταράττεται, ἡ δύναμίς μου μὲ ἐγκαταλείπει· καὶ τὸ φῶς τῶν ὁφθαλμῶν μου, καὶ αὐτό δὲν εἶναι μετ᾿ ἐμοῦ.
11Οἱ φίλοι μου καὶ οἱ πλησίον μου στέκουσιν ἀπέναντι τῆς πληγῆς μου, καὶ οἱ πλησιέστεροί μου στέκουσιν ἀπὸ μακρόθεν.
12Καὶ οἱ ζητοῦντες τὴν ψυχήν μου στήνουσιν εἰς ἐμὲ παγίδας· καὶ οἱ ἐκζητοῦντες τὸ κακὸν μου λαλοῦσι πονηρά, καὶ μελετῶσι δόλους ὅλην τὴν ἡμέραν.
13Ἀλλ᾿ ἐγὼ ὡς κωφὸς δὲν ἤκουον καὶ ἤμην ὡς ἄφωνος, μή ἀνοίγων τὸ στόμα αὑτοῦ.
14Καὶ ἤμην ὡς ἄνθρωπος μή ἀκούων καὶ μή ἔχων ἀντιλογίαν ἐν τῷ στόματι αὑτοῦ.
15Διότι ἐπὶ σέ, Κύριε, ἤλπισα· σὺ θέλεις μοῦ εἰσακούσει, Κύριε ὁ Θεὸς μου.
16Ἐπειδή εἶπα, Ἄς μή χαρῶσιν ἐπ᾿ ἐμέ· ὅταν ὀλισθήσῃ ὁ ποῦς μου, αὐτοὶ μεγαλαυχοῦσι κατ᾿ ἐμοῦ.
17Διότι εἶμαι ἕτοιμος νὰ πέσω, καὶ ὁ πόνος μου εἶναι πάντοτε ἔμπροσθέν μου.
18Ἐπειδή ἐγὼ θέλω ἀναγγέλλει τὴν ἀνομίαν μου, θέλω λυπεῖσθαι διὰ τὴν ἁμαρτίαν μου.
19Ἀλλ᾿ οἱ ἐχθροὶ μου ζῶσιν, ὑπερισχύουσι· καὶ ἐπληθύνθησαν οἱ μισοῦντές με ἀδίκως.
20Καὶ οἱ ἀνταποδίδοντες κακὸν ἀντὶ καλοῦ εἶναι ἐναντίοι μου, ἐπειδή κυνηγῶ τὸ καλόν.
21Μή μὲ ἐγκαταλίπῃς, Κύριε· Θεὲ μου, μή ἀπομακρυνθῇς ἀπ᾿ ἐμοῦ.
22Τάχυνον εἰς βοήθειάν μου, Κύριε, ἡ σωτηρία μου.
Δευ, Ιουν 02, 2025
Χωρίο: Ιωνάς 4:1-11
Διάρκεια: 42 Λεπτά 58 Δευτερόλεπτα
1Καὶ ἐλυπήθη ὁ Ἰωνᾶς λύπην μεγάλην καὶ ἠγανάκτησε.2Καὶ προσηυχήθη πρὸς τὸν Κύριον καὶ εἶπεν, Ὦ Κύριε, δὲν ἦτο οὗτος ὁ λόγος μου, ἐνῷ ἔτι ἤμην ἐν τῇ πατρίδι μου; διὰ τοῦτο προέλαβον νὰ φύγω εἰς Θαρσείς· διότι ἐγνώριζον ὅτι σὺ εἶσαι Θεὸς ἐλεήμων καὶ οἰκτίρμων, μακρόθυμος καὶ πολυέλεος καὶ μετανοῶν διὰ τὸ κακόν. 3Καὶ τώρα, Κύριε, λάβε, δέομαί σου, τὴν ψυχήν μου ἀπ᾿ ἐμοῦ· διότι εἶναι κάλλιον εἰς ἐμὲ νὰ ἀποθάνω παρὰ νὰ ζῶ.
4Καὶ εἶπε Κύριος, Εἶναι καλὸν νὰ ἀγανακτῇς;
5Καὶ ἐξῆλθεν Ἰωνᾶς ἀπὸ τῆς πόλεως καὶ ἐκάθησε κατὰ τὸ ἀνατολικὸν μέρος τῆς πόλεως, καὶ ἐκεῖ ἔκαμεν εἰς ἑαυτὸν καλύβην καὶ ἐκάθητο ὑποκάτω αὐτῆς ἐν τῇ σκιᾷ, ἑωσοῦ ἴδῃ τί ἔμελλε νὰ γείνῃ εἰς τὴν πόλιν.
6Καὶ διέταξε Κύριος ὁ Θεὸς κολοκύνθην καὶ ἔκαμε νὰ ἀναβῇ ἐπάνωθεν τοῦ Ἰωνᾶ, διὰ νὰ ἦναι σκιὰ ὑπεράνω τῆς κεφαλῆς αὐτοῦ, διὰ νὰ ἀνακουφίσῃ αὐτὸν ἀπὸ τῆς θλίψεως αὐτοῦ. Καὶ ἐχάρη ὁ Ἰωνᾶς διὰ τὴν κολοκύνθην χαρὰν μεγάλην. 7Καὶ διέταξεν ὁ Θεὸς σκώληκα, ὅτε ἐχάραξεν ἡ αὐγή τῆς ἐπαύριον· καὶ ἐπάταξε τὴν κολοκύνθην καὶ ἐξηράνθη. 8Καὶ καθὼς ἀνέτειλεν ὁ ἥλιος, διέταξεν ὁ Θεὸς ἄνεμον ἀνατολικὸν καυστικόν· καὶ προσέβαλεν ὁ ἥλιος ἐπὶ τὴν κεφαλήν τοῦ Ἰωνᾶ, ὥστε ὡλιγοψύχησε· καὶ ἐζήτησεν ἐν τῇ ψυχῇ αὑτοῦ νὰ ἀποθάνῃ, καὶ εἶπεν, Εἶναι κάλλιον εἰς ἐμὲ νὰ ἀποθάνω παρὰ νὰ ζῶ.
9Καὶ εἶπεν ὁ Θεὸς πρὸς τὸν Ἰωνᾶν, εἶναι καλὸν νὰ ἀγανακτῇς διὰ τὴν κολοκύνθην; Καὶ εἶπε, Καλὸν εἶναι νὰ ἀγανακτῶ ἕως θανάτου.
10Καὶ εἶπε Κύριος, Σὺ ἐλυπήθης ὑπὲρ τῆς κολοκύνθης, διὰ τὴν ὁποίαν δὲν ἐκοπίασας, ἀλλ᾿ οὐδὲ ἔκαμες αὐτήν νὰ αὐξήσῃ, ἥτις ἐγεννήθη ἐν μιᾷ νυκτὶ καὶ ἐν μιᾷ νυκτὶ ἐχάθη.11Καὶ ἐγὼ δὲν ἔπρεπε νὰ λυπηθῶ ὑπὲρ τῆς Νινευή, τῆς πόλεως τῆς μεγάλης, ἐν ᾗ ὑπάρχουσι πλειότεροι τῶν δώδεκα μυριάδων ἀνθρώπων, οἵτινες δὲν διακρίνουσι τὴν δεξιὰν αὑτῶν ἀπὸ τῆς ἀριστερᾶς αὑτῶν, καὶ κτήνη πολλά;
Δευ, Μάι 26, 2025
Χωρίο: Πράξεις των Αποστόλων 10:1-31
Διάρκεια: 45 Λεπτά 10 Δευτερόλεπτα
1Ἦτο δὲ τὶς ἄνθρωπος ἐν Καισαρείᾳ ὀνόματι Κορνήλιος, ἑκατόνταρχος ἐκ τοῦ τάγματος τοῦ λεγομένου Ἰταλικοῦ,2εὐσεβής καὶ φοβούμενος τὸν Θεὸν μετὰ παντὸς τοῦ οἴκου αὑτοῦ, ὅστις καὶ ἔκαμνεν ἐλεημοσύνας εἰς τὸν λαὸν πολλὰς καὶ ἐδέετο τοῦ Θεοῦ διαπαντός·3οὗτος εἶδε φανερὰ δι᾿ ὀράματος περὶ τὴν ἐννάτην ὥραν τῆς ἡμέρας ἄγγελον τοῦ Θεοῦ, ὅτι εἰσῆλθε πρὸς αὐτὸν καὶ εἶπε πρὸς αὐτόν· Κορνήλιε.4Ὁ δὲ ἀτενίσας εἰς αὐτὸν καὶ ἔμφοβος γενόμενος, εἶπε· Τί εἶναι, Κύριε; Καὶ εἶπε πρὸς αὐτόν· Αἱ προσευχαὶ σου καὶ αἱ ἐλεημοσύναι σου ἀνέβησαν εἰς μνημόσυνόν σου ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ.5Καὶ τώρα πέμψον εἰς Ἰόππην ἀνθρώπους καὶ προσκάλεσον τὸν Σίμωνα, ὅστις ἐπονομάζεται Πέτρος·6οὗτος ξενίζεται παρὰ τινι Σίμωνι βυρσοδέψῃ, ἔχοντι οἰκίαν πλησίον τῆς θαλάσσης. Οὗτος θέλει σοὶ λαλήσει τί πρέπει νὰ κάμνῃς.7Καθὼς δὲ ἀνεχώρησεν ὁ ἄγγελος ὁ λαλῶν πρὸς τὸν Κορνήλιον, ἐφώναξε δύο ἐκ τῶν ὑπηρετῶν αὑτοῦ καὶ ἕνα στρατιώτην εὐσεβῆ ἐκ τῶν διαμενόντων πάντοτε πλησίον αὐτοῦ,8καὶ διηγηθεὶς πρὸς αὐτοὺς τὰ πάντα, ἀπέστειλεν αὐτοὺς εἰς τὴν Ἰόππην.
9Τῇ δὲ ἐπαύριον, ἐνῷ ἐκεῖνοι ὡδοιπόρουν καὶ ἐπλησίαζον εἰς τὴν πόλιν, ἀνέβη ὁ Πέτρος εἰς τὸ δῶμα διὰ νὰ προσευχηθῇ περὶ τὴν ἕκτην ὥραν.10Καὶ πεινάσας ἤθελε νὰ φάγῃ· ἐνῷ δὲ ἡτοίμαζον, ἐπῆλθεν ἐπ᾿ αὐτὸν ἔκστασις,11καὶ θεωρεῖ τὸν οὐρανὸν ἀνεῳγμένον καὶ καταβαῖνον ἐπ᾿ αὐτὸν σκεῦός τι ὡς σινδόνα μεγάλην, τὸ ὁποῖον ἦτο δεδεμένον ἀπὸ τῶν τεσσάρων ἄκρων καὶ κατεβιβάζετο ἐπὶ τὴν γῆν,12ἐντὸς τοῦ ὁποίου ὑπῆρχον πάντα τὰ τετράποδα τῆς γῆς καὶ τὰ θηρία καὶ τὰ ἑρπετὰ καὶ τὰ πετεινὰ τοῦ οὐρανοῦ.13Καὶ ἔγεινε φωνή πρὸς αὐτόν· Σηκωθείς, Πέτρε, σφάξον καὶ φάγε·14Ὁ δὲ Πέτρος εἶπε· Μή γένοιτο, Κύριε· διότι οὐδέποτε ἔφαγον οὐδὲν βέβηλον ἤ ἀκάθαρτον.15Καὶ πάλιν ἐκ δευτέρου ἔγεινε φωνή πρὸς αὐτόν· Ὅσα ὁ Θεὸς ἐκαθάρισε, σὺ μή λέγε βέβηλα.16Ἔγεινε δὲ τοῦτο τρίς, καὶ πάλιν ἀνελήφθη τὸ σκεῦος εἰς τὸν οὐρανόν.
17Ἐνῷ δὲ ὁ Πέτρος ἦτο ἐν ἀπορίᾳ καθ᾿ ἑαυτὸν τί ἐσήμαινε τὸ ὄραμα, τὸ ὁποῖον εἶδεν, ἰδού, οἱ ἄνθρωποι οἱ ἀπεσταλμένοι παρὰ τοῦ Κορνηλίου ἐρωτήσαντες καὶ μαθόντες τὴν οἰκίαν τοῦ Σίμωνος ἔφθασαν εἰς τὴν πύλην,18καὶ φωνάξαντες ἠρώτων ἄν ὁ Σίμων ὁ ἐπονομαζόμενος Πέτρος ξενίζεται ἐνταῦθα.19Καὶ ἐνῷ ὁ Πέτρος διελογίζετο περὶ τοῦ ὀράματος, εἶπε πρὸς αὐτὸν τὸ Πνεῦμα· Ἰδού, τρεῖς ἄνθρωποι σὲ ζητοῦσι·20σηκωθεὶς λοιπὸν κατάβηθι καὶ ὕπαγε μετ᾿ αὐτῶν, μηδόλως διστάζων, διότι ἐγὼ ἀπέστειλα αὐτούς.21Καταβὰς δὲ ὁ Πέτρος πρὸς τοὺς ἀνθρώπους τοὺς ἀπεσταλμένους πρὸς αὐτὸν ἀπὸ τοῦ Κορνηλίου, εἶπεν· Ἰδού, ἐγὼ εἶμαι ἐκεῖνος τὸν ὁποῖον ζητεῖτε· τίς ἡ αἰτία διὰ τὴν ὁποίαν ἤλθετε; 22Οἱ δὲ εἶπον· Κορνήλιος ὁ ἑκατόνταρχος, ἀνήρ δίκαιος καὶ φοβούμενος τὸν Θεὸν καὶ μαρτυρούμενος ὑπὸ ὅλου τοῦ ἔθνους τῶν Ἰουδαίων, διετάχθη θεόθεν ὑπὸ ἁγίου ἀγγέλου νὰ σὲ προσκαλέσῃ εἰς τὸν οἶκον αὑτοῦ καὶ νὰ ἀκούσῃ λόγους παρὰ σοῦ.
23Προσκαλέσας λοιπὸν αὐτοὺς ἔσω, ἐφιλοξένησε. Τῇ δὲ ἐπαύριον ἐξῆλθεν ὁ Πέτρος μετ᾿ αὐτῶν, καὶ τινες τῶν ἀδελφῶν τῶν ἀπὸ τῆς Ἰόππης ὑπῆγον μετ᾿ αὐτόν,24καὶ τῇ ἐπαύριον εἰσῆλθον εἰς τὴν Καισάρειαν. Ὁ δὲ Κορνήλιος περιέμενεν αὐτούς, συγκαλέσας τοὺς συγγενεῖς αὑτοῦ καὶ τοὺς οἰκείους φίλους.25Ὡς δὲ εἰσῆλθεν ὁ Πέτρος, ἐλθὼν ὁ Κορνήλιος εἰς συνάντησιν αὐτοῦ, ἔπεσεν εἰς τοὺς πόδας αὐτοῦ καὶ προσεκύνησεν.26Ἀλλ᾿ ὁ Πέτρος ἐσήκωσεν αὐτόν, λέγων· Σηκώθητι· καὶ ἐγὼ αὐτὸς ἄνθρωπος εἶμαι.27Καὶ συνομιλῶν μετ᾿ αὐτοῦ εἰσῆλθε καὶ εὑρίσκει συνηγμένους πολλούς,28καὶ εἶπε πρὸς αὐτούς· Σεῖς ἐξεύρετε ὅτι εἶναι ἀσυγχώρητον εἰς ἄνθρωπον Ἰουδαῖον νὰ συναναστρέφηται ἤ νὰ πλησιάζῃ εἰς ἀλλόφυλον· ὁ Θεὸς ὅμως ἔδειξεν εἰς ἐμὲ νὰ μή λέγω μηδένα ἄνθρωπον βέβηλον ἤ ἀκάθαρτον·29ὅθεν καὶ προσκληθεὶς ἦλθον χωρὶς ἀντιλογίας. Ἐρωτῶ λοιπὸν διὰ τίνα λόγον μὲ προσεκαλέσατε;30Καὶ ὁ Κορνήλιος εἶπε· Ἀπὸ τεσσάρων ἡμερῶν ἤμην νηστεύων μέχρι τῆς ὥρας ταύτης, καὶ τὴν ἐννάτην ὥραν προσηυχόμην ἐν τῷ οἴκῳ μου· καὶ ἰδού, ἐστάθη ἐνώπιόν μου ἀνήρ μὲ ἐνδύματα λαμπρά,31καὶ λέγει· Κορνήλιε, εἰσηκούσθη ἡ προσευχή σου καὶ αἱ ἐλεημοσύναι σου ἐμνημονεύθησαν ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ.32Πέμψον λοιπὸν εἰς Ἰόππην καὶ προσκάλεσον τὸν Σίμωνα, ὅστις ἐπονομάζεται Πέτρος· οὗτος ξενίζεται ἐν τῇ οἰκίᾳ Σίμωνος τοῦ βυρσοδέψου πλησίον τῆς θαλάσσης· ὅστις ἐλθὼν θέλει σοὶ λαλήσει.33Εὐθὺς λοιπὸν ἔπεμψα πρὸς σέ, καὶ σὺ ἔκαμες καλὰ ὅτι ἦλθες. Τώρα λοιπὸν ἡμεῖς πάντες παριστάμεθα ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ, διὰ νὰ ἀκούσωμεν πάντα ὅσα προσετάχθησαν εἰς σὲ ὑπὸ τοῦ Θεοῦ.
Πεμ, Μάι 22, 2025
Χωρίο: Ιεζεκιήλ 14:12-23
Διάρκεια: 43 Λεπτά 32 Δευτερόλεπτα
12Καὶ ἔγεινε λόγος Κυρίου πρὸς ἐμέ, λέγων,13Υἱὲ ἀνθρώπου, ὅταν γῆ τις ἁμαρτήσῃ εἰς ἐμὲ μὲ παράβασιν βαρεῖαν, τότε θέλω ἐκτείνει τὴν χεῖρά μου ἐπ᾿ αὐτήν καὶ συντρίψει τὸ ὑποστήριγμα τοῦ ἄρτου αὐτῆς, καὶ θέλω ἐξαποστείλει τὴν πεῖναν ἐναντίον αὐτῆς καὶ ἐκκόψει ἄνθρωπον καὶ κτῆνος ἀπ᾿ αὐτῆς·14καὶ ἐὰν οἱ τρεῖς οὗτοι ἄνδρες, Νῶε, Δανιήλ καὶ Ἰώβ, ἦσαν ἐν μέσῳ αὐτῆς, μόνοι οὗτοι ἤθελον σώσει τὰς ψυχὰς αὑτῶν διὰ τὴν δικαιοσύνην αὑτῶν, λέγει Κύριος ὁ Θεός.
15Καὶ ἐὰν ἤθελον ἐπιφέρει κατὰ τῆς γῆς θηρία κακὰ καὶ ἔφθειρον αὐτήν, ὥστε νὰ ἀφανισθῇ, ὥστε νὰ μή δύναταί τις νὰ περάσῃ δι᾿ αὐτῆς ἐξ αἰτίας τῶν θηρίων,16καὶ οἱ τρεῖς οὗτοι ἄνδρες εὑρίσκοντο ἐν μέσῳ αὐτῆς, ζῶ ἐγώ, λέγει Κύριος ὁ Θεός, δὲν ἤθελον σώσει οὔτε υἱοὺς οὔτε θυγατέρας· μόνοι οὗτοι ἤθελον σωθῆ, ἡ δὲ γῆ ἤθελεν ἀφανισθῆ.
17Ἤ καὶ ἐὰν ἤθελον ἐπιφέρει ῥομφαίαν ἐπὶ τὴν γῆν ἐκείνην καὶ εἰπεῖ, Ῥομφαία, δίελθε διὰ τῆς γῆς, ὥστε νὰ ἐκκόψω ἀπ᾿ αὐτῆς ἄνθρωπον καὶ κτῆνος,18καὶ οἱ τρεῖς οὗτοι ἄνδρες εὑρίσκοντο ἐν μέσῳ αὐτῆς, ζῶ ἐγώ, λέγει Κύριος ὁ Θεός, δὲν ἤθελον σώσει υἱοὺς καὶ θυγατέρας ἀλλ᾿ αὐτοὶ μόνοι ἤθελον σωθῆ.
19Ἤ ἐὰν ἤθελον ἐπιφέρει θανατικὸν ἐπὶ τὴν γῆν ἐκείνην καὶ ἐκχέει τὴν ὀργήν μου ἐπ᾿ αὐτήν μὲ αἷμα, ὥστε νὰ ἐκκόψω ἀπ᾿ αὐτῆς ἄνθρωπον καὶ κτῆνος,20καὶ εὑρίσκοντο ἐν μέσῳ αὐτῆς Νῶε, Δανιήλ καὶ Ἰώβ, ζῶ ἐγώ, λέγει Κύριος ὁ Θεός, δὲν ἤθελον σώσει οὔτε υἱὸν οὔτε θυγατέρα· οὗτοι μόνοι ἤθελον σώσει τὰς ψυχὰς αὑτῶν διὰ τὴν δικαιοσύνην αὑτῶν.
21Διότι οὕτω λέγει Κύριος ὁ Θεός· Πόσῳ μᾶλλον λοιπόν, ὅταν ἐξαποστείλω τὰς τέσσαρας δεινὰς κρίσεις μου ἐπὶ τῆς Ἱερουσαλήμ, τὴν ῥομφαίαν καὶ τὴν πεῖναν καὶ τὰ κακὰ θηρία καὶ τὸ θανατικόν, ὥστε νὰ ἐκκόψω ἀπ᾿ αὐτῆς ἄνθρωπον καὶ κτῆνος;22Πλήν ἰδού, θέλουσι μένει ἐν αὐτῇ λείψανα τινά, διασεσωσμένοι τινές, υἱοὶ καὶ θυγατέρες· ἰδού, οὗτοι θέλουσιν ἐξέλθει πρὸς ἐσᾶς καὶ θέλετε ἰδεῖ τὰς ὁδοὺς αὐτῶν καὶ τὰς πράξεις αὐτῶν· καὶ θέλετε παρηγορηθῆ διὰ τὰ κακά, τὰ ὁποῖα ἐπέφερα ἐπὶ τὴν Ἱερουσαλήμ, διὰ πάντα ὅσα ἐπέφερα ἐπ᾿ αὐτήν.23Καὶ οὗτοι θέλουσι σᾶς παρηγορήσει, ὅταν ἴδητε τὰς ὁδοὺς αὐτῶν καὶ τὰς πράξεις αὐτῶν· καὶ θέλετε γνωρίσει ὅτι ἐγὼ δὲν ἔκαμον χωρὶς αἰτίας πάντα ὅσα ἔκαμον ἐν αὐτῇ, λέγει Κύριος ὁ Θεός.
