Μαθήματα

12Καὶ τώρα διὰ τοῦτο, λέγει Κύριος, ἐπιστρέψατε πρὸς ἐμὲ ἐξ ὅλης τῆς καρδίας ὑμῶν καὶ ἐν νηστείᾳ καὶ ἐν κλαυθμῷ καὶ ἐν πένθει. 13Καὶ διαρρήξατε τὴν καρδίαν σας καὶ μή τὰ ἱμάτιά σας καὶ ἐπιστρέψατε πρὸς Κύριον τὸν Θεὸν σας· διότι εἶναι ἐλεήμων καὶ οἰκτίρμων, μακρόθυμος καὶ πολυέλεος καὶ μεταμελούμενος διὰ τὸ κακόν.14Τίς οἶδεν, ἄν θέλῃ ἐπιστρέψει καὶ μεταμεληθῆ καὶ ἀφήσει εὐλογίαν κατόπιν αὑτοῦ, προσφορὰν καὶ σπονδήν εἰς Κύριον τὸν Θεὸν ὑμῶν; 15Σαλπίσατε σάλπιγγα ἐν Σιών, ἁγιάσατε νηστείαν, κηρύξατε σύναξιν ἐπίσημον.16Συναθροίσατε τὸν λαόν, ἁγιάσατε τὴν σύναξιν, συνάξατε τοὺς πρεσβυτέρους, συναθροίσατε τὰ νήπια καὶ τὰ θηλάζοντα μαστούς· ἄς ἐξέλθῃ ὁ νυμφίος ἐκ τοῦ κοιτῶνος αὑτοῦ καὶ ἡ νύμφη ἐκ τοῦ θαλάμου αὑτῆς.17Ἄς κλαύσωσιν οἱ ἱερεῖς, οἱ λειτουργοὶ τοῦ Κυρίου, μεταξὺ τῆς στοᾶς καὶ τοῦ θυσιαστηρίου, καὶ ἄς εἴπωσι, Φεῖσαι, Κύριε, τοῦ λαοῦ σου καὶ μή δώσῃς τὴν κληρονομίαν σου εἰς ὄνειδος, ὥστε νὰ κυριεύσωσιν αὐτοὺς τὰ ἔθνη· διὰ τί νὰ εἴπωσι μεταξὺ τῶν λαῶν, Ποῦ εἶναι ὁ Θεὸς αὐτῶν; 18Καὶ ὁ Κύριος θέλει ζηλοτυπήσει διὰ τὴν γῆν αὑτοῦ καὶ θέλει φεισθῆ τοῦ λαοῦ αὑτοῦ.19Ναί, ὁ Κύριος θέλει ἀποκριθῆ καὶ εἰπεῖ πρὸς τὸν λαὸν αὑτοῦ, Ἰδού, ἐγὼ θέλω ἐξαποστείλει πρὸς ὑμᾶς τὸν σῖτον καὶ τὸν οἶνον καὶ τὸ ἔλαιον καὶ θέλετε ἐμπλησθῆ ἀπ᾿ αὐτῶν, καὶ δὲν θέλω σᾶς κάμει πλέον ὄνειδος μεταξὺ τῶν ἐθνῶν.20Ἀλλὰ θέλω ἀπομακρύνει ἀπὸ σᾶς τὸν ἐκ τοῦ βορρᾶ πολέμιον, καὶ θέλω ἐξώσει αὐτὸν εἰς γῆν ἄνυδρον καὶ ἔρημον, μὲ τὸ πρόσωπον αὐτοῦ πρὸς τὴν ἀνατολικήν θάλασσαν, τὸ δὲ ὄπισθεν αὐτοῦ μέρος πρὸς τὴν θάλασσαν τὴν δυτικήν, καὶ ἡ δυσωδία αὐτοῦ θέλει ἀναβῆ καὶ ἡ κακή ὀσμή αὐτοῦ θέλει ὑψωθῆ, διότι ἔπραξε μεγάλα. 21Μή φοβοῦ, γῆ· χαῖρε καὶ εὐφραίνου· διότι ὁ Κύριος θέλει κάμει μεγαλεῖα.22Μή τρομάζετε, κτήνη τῆς πεδιάδος· διότι αἱ βοσκαὶ τῆς ἐρήμου βλαστάνουσι, διότι τὸ δένδρον φέρει τὸν καρπὸν αὑτοῦ, ἡ συκῆ καὶ ἡ ἄμπελος ἐκδίδουσι τὴν δύναμιν αὑτῶν.23Καί, τὰ τέκνα τῆς Σιών, χαίρετε καὶ εὐφραίνεσθε εἰς Κύριον τὸν Θεὸν σας· διότι ἔδωκεν εἰς ἐσᾶς τὴν πρώϊμον βροχήν ἐγκαίρως καὶ θέλει βρέξει εἰς ἐσᾶς βροχήν πρώϊμον καὶ ὄψιμον ὡς πρότερον.24Καὶ τὰ ἁλώνια θέλουσι γεμισθῆ ἀπὸ σίτου καὶ οἱ ληνοὶ θέλουσιν ὑπερεκχειλίσει ἀπὸ οἴνου καὶ ἐλαίου. 25Καὶ θέλω ἀναπληρώσει εἰς ἐσᾶς τὰ ἔτη, τὰ ὁποῖα κατέφαγεν ἡ ἀκρίς, ὁ βροῦχος καὶ ἡ ἐρυσίβη καὶ ἡ κάμπη, τὸ στράτευμά μου τὸ μέγα, τὸ ὁποῖον ἐξαπέστειλα ἐναντίον σας.26Καὶ θέλετε φάγει ἀφθόνως καὶ χορτασθῆ καὶ αἰνέσει τὸ ὄνομα Κυρίου τοῦ Θεοῦ σας· ὅστις ἔκαμε θαυμάσια μὲ σᾶς· καὶ ὁ λαὸς μου δὲν θέλει καταισχυνθῆ εἰς τὸν αἰῶνα.27Καὶ θέλετε γνωρίσει ὅτι ἐγὼ εἶμαι ἐν μέσῳ τοῦ Ἰσραήλ καὶ ἐγὼ εἶμαι Κύριος ὁ Θεὸς σας καὶ δὲν εἶναι ἄλλος οὐδείς· καὶ ὁ λαὸς μου δὲν θέλει καταισχυνθῆ εἰς τὸν αἰῶνα.

1Ἀναβόησον δυνατά, μή φεισθῇς· ὕψωσον τὴν φωνήν σου ὡς σάλπιγγα καὶ ἀνάγγειλον πρὸς τὸν λαὸν μου τὰς ἀνομίας αὐτῶν καὶ πρὸς τὸν οἶκον Ἰακὼβ τὰς ἁμαρτίας αὐτῶν.2Μὲ ζητοῦσιν ὅμως καθ᾿ ἡμέραν καὶ ἐπιθυμοῦσι νὰ μανθάνωσι τὰς ὁδοὺς μου, ὡς ἔθνος τὸ ὁποῖον ἔκαμε δικαιοσύνην καὶ δὲν ἐγκατέλιπε τὴν κρίσιν τοῦ Θεοῦ αὑτοῦ· ζητοῦσι παρ᾿ ἐμοῦ κρίσεις δικαιοσύνης· ἐπιθυμοῦσι νὰ πλησιάζωσιν εἰς τὸν Θεόν.3Διὰ τί ἐνηστεύσαμεν, λέγουσι, καὶ δὲν εἶδες; ἐταλαιπωρήσαμεν τὴν ψυχήν ἡμῶν καὶ δὲν ἐγνώρισας; Ἰδού, ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῆς νηστείας σας εὑρίσκετε ἠδονήν καὶ καταθλίβετε πάντας τοὺς μισθωτοὺς σας. 4Ἰδού, νηστεύετε διὰ δίκας καὶ ἔριδας καὶ γρονθίζετε ἀσεβῶς· μή νηστεύετε, καθὼς τὴν σήμερον, διὰ νὰ ἀκουσθῇ ἄνωθεν ἡ φωνή σας.5Τοιαύτη εἶναι ἡ νηστεία, τὴν ὁποίαν ἐγὼ ἐξέλεξα; νὰ ταλαιπωρῇ ὁ ἄνθρωπος τὴν ψυχήν αὑτοῦ μίαν ἡμέραν; νὰ κλίνῃ τὴν κεφαλήν αὑτοῦ ὡς σπάρτον καὶ νὰ ὑποστρόνῃ σάκκον καὶ στάκτην εἰς ἑαυτόν; νηστείαν θέλεις ὀνομάσει τοῦτο καὶ ἡμέραν δεκτήν εἰς τὸν Κύριον;6Ἡ νηστεία τὴν ὁποίαν ἐγὼ ἐξέλεξα, δὲν εἶναι αὕτη; τὸ νὰ λύῃς τοὺς δεσμοὺς τῆς κακίας, τὸ νὰ διαλύῃς τὰ βαρέα φορτία καὶ τὸ νὰ ἀφίνῃς ἐλευθέρους τοὺς καταδεδυναστευμένους καὶ τὸ νὰ συντρίβῃς πάντα ζυγόν;7Δὲν εἶναι τὸ νὰ διαμοιράζῃς τὸν ἄρτον σου εἰς τὸν πεινῶντα καὶ νὰ εἰσάγῃς εἰς τὴν οἰκίαν σου τοὺς ἀστέγους πτωχούς; ὅταν βλέπῃς τὸν γυμνόν, νὰ ἐνδύῃς αὐτόν, καὶ νὰ μή κρύπτῃς σεαυτὸν ἀπὸ τῆς σαρκὸς σου;8Τότε τὸ φῶς σου θέλει ἐκλάμψει ὡς ἡ αὐγή καὶ ἡ ὑγιεία σου ταχέως θέλει βλαστήσει· καὶ ἡ δικαιοσύνη σου θέλει προπορεύεσθαι ἔμπροσθέν σου· ἡ δόξα τοῦ Κυρίου θέλει εἶσθαι ἡ ὀπισθοφυλακή σου. 9Τότε θέλεις κράζει καὶ ὁ Κύριος θέλει ἀποκρίνεσθαι· θέλεις φωνάζει καὶ ἐκεῖνος θέλει λέγει, Ἰδού, ἐγώ. Ἐὰν ἐκβάλῃς ἐκ μέσου σου τὸν ζυγόν, τὴν ἀνάτασιν τοῦ δακτύλου καὶ τοὺς ματαίους λόγους·10καὶ ἀνοίγῃς τὴν ψυχήν σου πρὸς τὸν πεινῶντα καὶ εὐχαριστῇς τὴν τεθλιμμένην ψυχήν· τότε τὸ φῶς σου θέλει ἀνατέλλει ἐν τῷ σκότει καὶ τὸ σκότος σου θέλει εἶσθαι ὡς μεσημβρίᾳ.11Καὶ ὁ Κύριος θέλει σὲ ὁδηγεῖ πάντοτε καὶ χορταίνει τὴν ψυχήν σου ἐν ἀνομβρίαις καὶ παχύνει τὰ ὀστᾶ σου· καὶ θέλεις εἶσθαι ὡς κῆπος ποτιζόμενος καὶ ὡς πηγή ὕδατος, τῆς ὁποίας τὰ ὕδατα δὲν ἐκλείπουσι.12Καὶ οἱ ἀπὸ σοῦ θέλουσιν οἰκοδομήσει τὰς παλαιὰς ἐρημώσεις· θέλεις ἀνεγείρει τὰ θεμέλια πολλῶν γενεῶν· καὶ θέλεις ὀνομασθῆ, Ὁ ἐπιδιορθωτής τῶν χαλασμάτων, Ὁ ἀνορθωτής τῶν ὁδῶν διὰ τὸν κατοικισμόν.

1Καὶ ἔγεινε λόγος Κυρίου πρὸς Ἰωνᾶν τὸν υἱὸν τοῦ Ἀμαθί, λέγων,2Σηκώθητι, ὑπαγε εἰς Νινευή, τὴν πόλιν τὴν μεγάλην, καὶ κήρυξον κατ᾿ αὐτῆς· διότι ἡ ἀσέβεια αὐτῶν ἀνέβη ἐνώπιόν μου. 3Καὶ ἐσηκώθη ὁ Ἰωνᾶς διὰ νὰ φύγῃ εἰς Θαρσεὶς ἀπὸ προσώπου Κυρίου καὶ κατέβη εἰς Ἰόππην· καὶ εὕρηκε πλοῖον πορευόμενον εἰς Θαρσείς, καὶ ἔδωκε τὸν ναῦλον αὐτοῦ καὶ ἐπέβη εἰς αὐτό, διὰ νὰ ὑπάγῃ μετ᾿ αὐτῶν εἰς Θαρσεὶς ἀπὸ προσώπου Κυρίου.

23 Καὶ ἀφοῦ ἐχειροτόνησαν εἰς αὐτοὺς πρεσβυτέρους κατὰ πᾶσαν ἐκκλησίαν, προσευχηθέντες μὲ νηστείας, ἀφιέρωσαν αὐτοὺς εἰς τὸν Κύριον, εἰς τὸν ὁποῖον εἶχον πιστεύσει.

5Ὁ ἄφρων καταφρονεῖ τὴν διδασκαλίαν τοῦ πατρὸς αὑτοῦ· ὁ δὲ φυλάττων ἔλεγχον εἶναι φρόνιμος.