Τετ, Ιουν 19, 2024
Χωρίο: Γένεσις 39:1-23
Διάρκεια: 39 Λεπτά 56 Δευτερόλεπτα
1Ὁ δὲ Ἰωσήφ κατεβιβάσθη εἰς τὴν Αἴγυπτον· καὶ ὁ Πετεφρῆς ὁ αὐλικὸς τοῦ Φαραώ, ὁ ἄρχων τῶν σωματοφυλάκων, ἄνθρωπος Αἰγύπτιος, ἠγόρασεν αὐτὸν ἐκ τῶν χειρῶν τῶν Ἰσμαηλιτῶν, οἵτινες κατεβίβασαν αὐτὸν ἐκεῖ.2Καὶ ἦτο ὁ Κύριος μετὰ τοῦ Ἰωσήφ, καὶ ἦτο ἄνθρωπος εὐοδούμενος· καὶ εὑρίσκετο ἐν τῷ οἴκῳ τοῦ κυρίου αὑτοῦ Αἰγυπτίου.3Καὶ εἶδεν ὁ κύριος αὐτοῦ, ὅτι ὁ Κύριος ἦτο μετ᾿ αὐτοῦ, καὶ εὐώδωνεν ὁ Κύριος εἰς τὰς χεῖρας αὐτοῦ πάντα ὅσα ἔκαμνε.4Καὶ εὕρηκεν ὁ Ἰωσήφ χάριν ἔμπροσθεν αὐτοῦ καὶ ὑπηρέτει αὐτόν· καὶ κατέστησεν αὐτὸν ἐπιστάτην ἐπὶ τοῦ οἴκου αὑτοῦ· καὶ πάντα ὅσα εἶχε, παρέδωκεν εἰς τὰς χεῖρας αὐτοῦ.5Καὶ ἐξ ἐκείνου τοῦ καιροῦ, ἀφοῦ κατέστησεν αὐτὸν ἐπιστάτην ἐπὶ τοῦ οἴκου αὑτοῦ καὶ ἐπὶ πάντων ὅσα εἶχεν, εὐλόγησεν ὁ Κύριος τὸν οἶκον τοῦ Αἰγυπτίου ἐξ αἰτίας τοῦ Ἰωσήφ· καὶ ἦτο ἡ εὐλογία τοῦ Κυρίου ἐπὶ πάντα ὅσα εἶχεν, ἐν τῷ οἴκῳ καὶ ἐν τοῖς ἀγροῖς.
6Καὶ παρέδωκε πάντα ὅσα εἶχεν εἰς τὰς χεῖρας τοῦ Ἰωσήφ· καὶ δὲν ἤξευρεν ἐκ τῶν ὑπαρχόντων αὑτοῦ οὐδέν, πλήν τοῦ ἄρτου τὸν ὁποῖον ἔτρωγεν. Ἦτο δὲ ὁ Ἰωσήφ εὐειδής καὶ ὡραῖος τὴν ὄψιν.7Καὶ μετὰ τὰ πράγματα ταῦτα, ἡ γυνή τοῦ κυρίου αὐτοῦ ἔρριψε τοὺς ὀφθαλμοὺς αὑτῆς ἐπὶ τὸν Ἰωσήφ· καὶ εἶπε, Κοιμήθητι μετ᾿ ἐμοῦ.8Ἀλλ᾿ ἐκεῖνος δὲν ἤθελε, καὶ εἶπε πρὸς τὴν γυναῖκα τοῦ κυρίου αὑτοῦ, Ἰδού· ὁ κύριός μου δὲν γνωρίζει οὐδὲν ἐκ τῶν ὅσα εἶναι μετ᾿ ἐμοῦ ἐν τῷ οἴκῳ· καὶ πάντα ὅσα ἔχει, παρέδωκεν εἰς τὰς χεῖράς μου·9δὲν εἶναι ἐν τῷ οἴκῳ τούτῳ οὐδεὶς μεγαλήτερός μου, οὔτε εἶναι ἀπηγορευμένον εἰς ἐμὲ ἄλλο τι πλήν σοῦ, διότι εἶσαι ἡ γυνή αὐτοῦ· καὶ πῶς νὰ πράξω τοῦτο τὸ μέγα κακόν, καὶ νὰ ἁμαρτήσω ἐναντίον τοῦ Θεοῦ;
10Ἄν καὶ ἐλάλει πρὸς τὸν Ἰωσήφ καθ᾿ ἑκάστην ἡμέραν, οὗτος ὅμως δὲν ὑπήκουσεν εἰς αὐτήν νὰ κοιμηθῇ μετ᾿ αὐτῆς, διὰ νὰ συνευρεθῇ μετ᾿ αὐτῆς.11Καὶ ἡμέραν τινὰ εἰσῆλθεν ὁ Ἰωσήφ εἰς τὴν οἰκίαν διὰ νὰ κάμῃ τὰ ἔργα αὑτοῦ, καὶ οὐδεὶς ἐκ τῶν ἀνθρώπων τοῦ οἴκου ἦτο ἐκεῖ ἐν τῷ οἴκῳ.12Καὶ ἐκείνη ἥρπασεν αὐτὸν ἀπὸ τοῦ ἱματίου αὐτοῦ, λέγουσα, Κοιμήθητι μετ᾿ ἐμοῦ· ἀλλ᾿ ἐκεῖνος ἀφήσας τὸ ἱμάτιον αὑτοῦ εἰς τὰς χεῖρας αὐτῆς, ἔφυγε, καὶ ἐξῆλθεν ἔξω.13Καὶ ὡς εἶδεν ὅτι ἀφῆκε τὸ ἱμάτιον αὑτοῦ εἰς τὰς χεῖρας αὐτῆς καὶ ἔφυγεν ἔξω,14ἐβόησε πρὸς τοὺς ἀνθρώπους τῆς οἰκίας αὑτῆς καὶ ἐλάλησε πρὸς αὐτούς, λέγουσα, Ἴδετε, ἔφερεν εἰς ἡμᾶς ἄνθρωπον Ἑβραῖον διὰ νὰ μᾶς ἐμπαίξῃ· εἰσῆλθε πρὸς ἐμὲ διὰ νὰ κοιμηθῇ μετ᾿ ἐμοῦ καὶ ἐγὼ ἐβόησα μετὰ φωνῆς μεγάλης·15καὶ ὡς ἤκουσεν ὅτι ὕψωσα τὴν φωνήν μου καὶ ἐβόησα, ἀφήσας τὸ ἱμάτιον αὑτοῦ παρ᾿ ἐμοὶ ἔφυγε καὶ ἐξῆλθεν ἔξω.
16Καὶ ἀπέθεσε τὸ ἱμάτιον αὐτοῦ παρ᾿ αὐτῇ, ἑωσοῦ ἦλθεν ὁ κύριος αὐτοῦ εἰς τὸν οἶκον αὑτοῦ.17Καὶ εἶπε πρὸς αὐτὸν κατὰ τοὺς λόγους τούτους, λέγουσα, Ὁ δοῦλος ὁ Ἑβραῖος, τὸν ὁποῖον ἔφερες εἰς ἡμᾶς, εἰσῆλθε πρὸς ἐμὲ διὰ νὰ μὲ ἐμπαίξῃ,18καὶ ὡς ὕψωσα τὴν φωνήν μου καὶ ἐβόησα, ἀφήσας τὸ ἱμάτιον αὑτοῦ παρ᾿ ἐμοὶ, ἔφυγεν ἔξω.19Καὶ ὡς ἤκουσεν ὁ κύριος αὐτοῦ τοὺς λόγους τῆς γυναικὸς αὑτοῦ, τοὺς ὁποίους ἐλάλησε πρὸς αὐτόν, λέγουσα, Οὕτω μοὶ ἔκαμεν ὁ δοῦλός σου, ἐξήφθη ἡ ὀργή αὐτοῦ.20Καὶ λαβὼν ὁ κύριος τοῦ Ἰωσήφ αὐτόν, ἔβαλεν αὐτὸν εἰς τὴν ὀχυρὰν φυλακήν, εἰς τὸν τόπον ὅπου οἱ δέσμιοι τοῦ βασιλέως ἦσαν πεφυλακισμένοι καὶ ἔμενεν ἐκεῖ ἐν τῇ ὀχυρᾷ φυλακῇ.
21Ἀλλ᾿ ὁ Κύριος ἦτο μετὰ τοῦ Ἰωσήφ καὶ ἐπέχεεν εἰς αὐτὸν ἔλεος, καὶ ἔδωκε χάριν εἰς αὐτὸν ἔμπροσθεν τοῦ ἀρχιδεσμοφύλακος.22Καὶ παρέδωκεν ὁ ἀρχιδεσμοφύλαξ εἰς τὰς χεῖρας τοῦ Ἰωσήφ πάντας τοὺς δεσμίους, τοὺς ἐν τῇ ὀχυρᾷ φυλακῇ· καὶ πάντα ὅσα ἐπράττοντο ἐκεῖ, αὐτὸς ἔκαμνεν αὐτά.23Ὁ ἀρχιδεσμοφύλαξ δὲν ἐθεώρει οὐδὲν ἐκ τῶν ὅσα ἦσαν εἰς τὰς χεῖρας αὐτοῦ· διότι ὁ Κύριος ἦτο μετ᾿ αὐτοῦ καὶ ὁ Κύριος εὐώδονεν ὅσα αὐτὸς ἔκαμνε.
Τετ, Ιουν 05, 2024
Χωρίο: Γένεσις 29:15-30
Διάρκεια: 34 Λεπτά 38 Δευτερόλεπτα
15Καὶ εἶπεν ὁ Λάβαν πρὸς τὸν Ἰακώβ, Ἐπειδή εἶσαι ἀδελφὸς μου, διὰ τοῦτο θέλεις μὲ δουλεύει δωρεάν; εἰπέ μοι, τίς θέλει εἶσθαι ὁ μισθὸς σου;16Εἶχε δὲ Λάβαν δύο θυγατέρας· τὸ ὄνομα τῆς πρεσβυτέρας, Λεία, καὶ τὸ ὄνομα τῆς μικροτέρας Ῥαχήλ.17Καὶ τῆς μὲν Λείας οἱ ὀφθαλμοὶ ἦσαν ἀσθενεῖς· ἡ δὲ Ῥαχήλ ἦτο εὐειδής καὶ ὡραία τὴν ὄψιν.18Καὶ ἠγάπησεν ὁ Ἰακὼβ τὴν Ῥαχήλ· καὶ εἶπε, Θέλω σὲ δουλεύει ἑπτὰ ἔτη διὰ τὴν Ῥαχήλ, τὴν θυγατέρα σου τὴν μικροτέραν.19Καὶ εἶπεν ὁ Λάβαν, Καλήτερα νὰ δώσω αὐτήν εἰς σέ, παρὰ νὰ δώσω αὐτήν εἰς ἄλλον ἄνδρα· κατοίκησον μετ᾿ ἐμοῦ.
20Καὶ ἐδούλευσεν ὁ Ἰακὼβ διὰ τὴν Ῥαχήλ ἑπτὰ ἔτη· καὶ ἐφαίνοντο εἰς αὐτὸν ὡς ἡμέραι ὀλίγαι, διὰ τὴν πρὸς αὐτήν ἀγάπην αὐτοῦ.21Καὶ εἶπεν ὁ Ἰακὼβ πρὸς τὸν Λάβαν, Δὸς μοι τὴν γυναῖκά μου, διότι ἐπληρώθησαν αἱ ἡμέραι μου, διὰ νὰ εἰσέλθω πρὸς αὐτήν.22Καὶ συνήγαγεν ὁ Λάβαν πάντας τοὺς ἀνθρώπους τοῦ τόπου καὶ ἔκαμε συμπόσιον.23Καὶ τὸ ἑσπέρας, λαβὼν τὴν Λείαν τὴν θυγατέρα αὑτοῦ, ἔφερεν αὐτήν πρὸς αὐτόν· καὶ εἰσῆλθε πρὸς αὐτήν.24Καὶ ἔδωκεν ὁ Λάβαν εἰς Λείαν τὴν θυγατέρα αὑτοῦ, διὰ θεράπαιναν αὐτῆς, Ζελφὰν τὴν θεράπαιναν αὑτοῦ.
25Καὶ τὸ πρωΐ, ἰδού, αὕτη ἦτο ἡ Λεία· καὶ εἶπε πρὸς τὸν Λάβαν, Τί τοῦτο τὸ ὁποῖον ἔπραξας εἰς ἐμέ; δὲν σὲ ἐδούλευσα διὰ τὴν Ῥαχήλ; καὶ διὰ τί μὲ ἠπάτησας;26Καὶ εἶπεν ὁ Λάβαν, Δὲν γίνεται οὕτως ἐν τῷ τόπῳ ἡμῶν, νὰ δίδωται ἡ μικροτέρα πρὸ τῆς πρεσβυτέρας·27ἐκπλήρωσον τὴν ἑβδομάδα ταύτης, καὶ θέλω σοὶ δώσει καὶ αὐτήν, ἀντὶ τῆς ἐργασίας τὴν ὁποίαν θέλεις κάμει εἰς ἐμὲ ἀκόμη ἄλλα ἑπτὰ ἔτη.
28Καὶ ἔκαμεν ὁ Ἰακὼβ οὕτω καὶ ἐξεπλήρωσε τὴν ἑβδομάδα αὐτῆς· καὶ ἔδωκεν εἰς αὐτὸν τὴν Ῥαχήλ τὴν θυγατέρα αὑτοῦ εἰς γυναῖκα.29Καὶ ἔδωκεν ὁ Λάβαν εἰς Ῥαχήλ τὴν θυγατέρα αὑτοῦ, διὰ θεράπαιναν αὐτῆς, Βαλλὰν τὴν θεράπαιναν αὑτοῦ.30Καὶ εἰσῆλθεν ὁ Ἰακὼβ καὶ πρὸς τὴν Ῥαχήλ· καὶ ἠγάπησε τὴν Ῥαχήλ περισσότερον παρὰ τὴν Λείαν· καὶ ἐδούλευσεν αὐτὸν ἀκόμη ἄλλα ἑπτὰ ἔτη.
Τετ, Μάι 22, 2024
Χωρίο: Α' Βασιλέων 17:1-14
Διάρκεια: 34 Λεπτά 58 Δευτερόλεπτα
1Καὶ εἶπεν Ἠλίας ὁ Θεσβίτης, ὁ ἐκ τῶν κατοίκων τῆς Γαλαάδ, πρὸς τὸν Ἀχαάβ, Ζῇ Κύριος ὁ Θεὸς τοῦ Ἰσραήλ, ἔμπροσθεν τοῦ ὁποίου παρίσταμαι, δὲν θέλει εἶσθαι τὰ ἔτη ταῦτα δρόσος καὶ βροχή, εἰμή διὰ τοῦ λόγου τοῦ στόματός μου.
2Καὶ ἦλθεν ὁ λόγος τοῦ Κυρίου πρὸς αὐτόν, λέγων,3Ἀναχώρησον ἐντεῦθεν καὶ στρέψον πρὸς ἀνατολὰς καὶ κρύφθητι πλησίον τοῦ χειμάρρου Χερίθ, τοῦ ἀπέναντι τοῦ Ἰορδάνου·4καὶ θέλεις πίνει ἐκ τοῦ χειμάρρου· προσέταξα δὲ τοὺς κόρακας νὰ σὲ τρέφωσιν ἐκεῖ.5Καὶ ὑπῆγε καὶ ἔκαμε κατὰ τὸν λόγον τοῦ Κυρίου· διότι ὑπῆγε καὶ ἐκάθησε πλησίον τοῦ χειμάρρου Χερίθ, τοῦ ἀπέναντι τοῦ Ἰορδάνου.6Καὶ οἱ κόρακες ἔφερον πρὸς αὐτὸν ἄρτον καὶ κρέας τὸ πρωΐ, καὶ ἄρτον καὶ κρέας τὸ ἑσπέρας· καὶ ἔπινεν ἐκ τοῦ χειμάρρου.7Μετὰ δὲ τινας ἡμέρας ἐξηράνθη ὁ χείμαρρος, ἐπειδή δὲν ἔγεινε βροχή ἐπὶ τῆς γῆς.
8Καὶ ἦλθεν ὁ λόγος τοῦ Κυρίου πρὸς αὐτόν, λέγων,9Σηκωθεὶς ὕπαγε εἰς Σαρεπτὰ τῆς Σιδῶνος καὶ κάθισον ἐκεῖ· ἰδού, προσέταξα ἐκεῖ γυναῖκα χήραν νὰ σὲ τρέφῃ.
10Καὶ σηκωθεὶς ὑπῆγεν εἰς Σαρεπτά. Καὶ ὡς ἦλθεν εἰς τὴν πύλην τῆς πόλεως, ἰδού, ἐκεῖ γυνή χήρα συνάγουσα ξυλάρια· καὶ ἐφώνησε πρὸς αὐτήν καὶ εἶπε, Φέρε μοι, παρακαλῶ, ὀλίγον ὕδωρ ἐν ἀγγείῳ, διὰ νὰ πίω.11Καὶ ἐνῷ ὑπῆγε νὰ φέρῃ αὐτό, ἐφώνησε πρὸς αὐτήν καὶ εἶπε, Φέρε μοι παρακαλῶ, κομμάτιον ἄρτου ἐν τῇ χειρὶ σου.12Ἡ δὲ εἶπε, Ζῇ Κύριος ὁ Θεὸς σου, δὲν ἔχω ψωμίον, ἀλλὰ μόνον μίαν χεριὰν ἀλεύρου εἰς τὸ πιθάριον καὶ ὀλίγον ἔλαιον εἰς τὸ ῥωγίον· καὶ ἰδού, συνάγω δύο ξυλάρια, διὰ νὰ ὑπάγω καὶ νὰ κάμω αὐτὸ δι᾿ ἐμαυτήν καὶ διὰ τὸν υἱὸν μου, καὶ νὰ φάγωμεν αὐτὸ καὶ νὰ ἀποθάνωμεν.
13Ὁ δὲ Ἠλίας εἶπε πρὸς αὐτήν, Μή φοβοῦ· ὕπαγε, κάμε ὡς εἶπας· πλήν ἐξ αὐτοῦ κάμε εἰς ἐμὲ πρῶτον μίαν μικρὰν πήτταν καὶ φέρε εἰς ἐμέ, καὶ ἔπειτα κάμε διὰ σεαυτήν καὶ διὰ τὸν υἱὸν σου·14διότι οὕτω λέγει Κύριος ὁ Θεὸς τοῦ Ἰσραήλ· τὸ πιθάριον τοῦ ἀλεύρου δὲν θέλει κενωθῆ, οὐδὲ τὸ ῥωγίον τοῦ ἐλαίου θέλει ἐλαττωθῆ, ἕως τῆς ἡμέρας καθ᾿ ἥν ὁ Κύριος θέλει δώσει βροχήν ἐπὶ προσώπου τῆς γῆς.
Τετ, Μάι 01, 2024
Χωρίο: Κατά Λουκάν 22:39-51
Διάρκεια: 41 Λεπτά 51 Δευτερόλεπτα
3939. Και εξελθών υπήγε κατά την συνήθειαν εις το όρος των Ελαιών• ηκολούθησαν δε αυτόν και οι μαθηταί αυτού.40Ἀφοῦ δὲ ἦλθεν εἰς τὸν τόπον, εἶπε πρὸς αὐτούς· Προσεύχεσθε, διὰ νὰ μή εἰσέλθητε εἰς πειρασμόν.41Καὶ αὐτὸς ἐχωρίσθη ἀπ᾿ αὐτῶν ὡς λίθου βολήν, καὶ γονατίσας προσηύχετο,42λέγων· Πάτερ, ἐὰν θέλῃς νὰ ἀπομακρύνῃς τὸ ποτήριον τοῦτο ἀπ᾿ ἐμοῦ· πλήν οὐχὶ τὸ θέλημά μου, ἀλλὰ τὸ σὸν ἄς γείνῃ.43Ἐφάνη δὲ εἰς αὐτὸν ἄγγελος ἀπ᾿ οὐρανοῦ ἐνισχύων αὐτόν. 44Καὶ ἐλθὼν εἰς ἀγωνίαν, προσηύχετο θερμότερον, ἔγεινε δὲ ὁ ἱδρὼς αὐτοῦ ὡς θρόμβοι αἵματος καταβαίνοντες εἰς τὴν γῆν.45Καὶ σηκωθεὶς ἀπὸ τῆς προσευχῆς, ἦλθε πρὸς τοὺς μαθητὰς αὑτοῦ καὶ εὗρεν αὐτοὺς κοιμωμένους ἀπὸ τῆς λύπης,46καὶ εἶπε πρὸς αὐτούς· Τί κοιμᾶσθε; σηκώθητε καὶ προσεύχεσθε, διὰ νὰ μή εἰσέλθητε εἰς πειρασμόν.
47Ἐνῷ δὲ αὐτὸς ἐλάλει ἔτι, ἰδοὺ ὄχλος, καὶ ὁ λεγόμενος Ἰούδας, εἷς τῶν δώδεκα, ἤρχετο πρὸ αὐτῶν καὶ ἐπλησίασεν εἰς τὸν Ἰησοῦν, διὰ νὰ φιλήσῃ αὐτόν.48Ὁ δὲ Ἰησοῦς εἶπε πρὸς αὐτόν· Ἰούδα, μὲ φίλημα παραδίδεις τὸν Υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου;49Ἰδόντες δὲ οἱ περὶ αὐτὸν τί ἔμελλε νὰ γείνῃ, εἶπον πρὸς αὐτόν· Κύριε, νὰ κτυπήσωμεν μὲ τὴν μάχαιραν;50Καὶ ἐκτύπησεν εἷς ἐξ αὐτῶν τὸν δοῦλον τοῦ ἀρχιερέως καὶ ἀπέκοψεν αὐτοῦ τὸ τίον τὸ δεξιόν.51Ἀποκριθεὶς δὲ ὁ Ἰησοῦς, εἶπεν· Ἀφήσατε ἕως τούτου· καὶ πιάσας τὸ τίον αὐτοῦ ἰάτρευσεν αὐτόν.
Τετ, Απρ 24, 2024
Χωρίο: Προς Γαλάτας 1:6-10
Διάρκεια: 35 Λεπτά 55 Δευτερόλεπτα
6Θαυμάζω ὅτι τόσον ταχέως μεταφέρεσθε ἀπὸ ἐκείνου, ὅστις σᾶς ἐκάλεσε διὰ τῆς χάριτος τοῦ Χριστοῦ, εἰς ἄλλο εὐαγγέλιον,7τὸ ὁποῖον δὲν εἶναι ἄλλο, ἀλλ᾿ ὑπάρχουσί τινες, οἱ ὁποῖοι σᾶς ταράττουσι καὶ θέλουσι νὰ μετατρέψωσι τὸ εὐαγγέλιον τοῦ Χριστοῦ.
8Ἀλλὰ καὶ ἐὰν ἡμεῖς ἤ ἄγγελος ἐξ οὐρανοῦ σᾶς κηρύττῃ ἄλλο εὐαγγέλιον παρὰ ἐκεῖνο, τὸ ὁποῖον σᾶς ἐκηρύξαμεν, ἄς ἦναι ἀνάθεμα.9Καθὼς προείπομεν, καὶ τώρα πάλιν λέγω· Ἐὰν τις σᾶς κηρύττῃ ἄλλο εὐαγγέλιον παρὰ ἐκεῖνο, τὸ ὁποῖον παρελάβετε, ἄς ἦναι ἀνάθεμα.
10Διότι τώρα ἀνθρώπους πείθω ἤ τὸν Θεόν; ἤ ζητῶ νὰ ἀρέσκω εἰς ἀνθρώπους; διότι ἐὰν ἀκόμη ἤρεσκον εἰς ἀνθρώπους, δὲν ἤθελον εἶσθαι δοῦλος Χριστοῦ.
Τετ, Απρ 17, 2024
Χωρίο: Πράξεις των Αποστόλων 8:9-24
Διάρκεια: 31 Λεπτά 47 Δευτερόλεπτα
9Ἄνθρωπος δὲ τις Σίμων ὀνομαζόμενος προϋπῆρχεν ἐν τῇ πόλει, κάμνων μαγείας καὶ ἐκπλήττων τὸν λαὸν τῆς Σαμαρείας, λέγων ἑαυτὸν ὅτι εἶναι μέγας τις·10εἰς τὸν ὁποῖον ἔδιδον προσοχήν πάντες ἀπὸ μικροῦ ἕως μεγάλου, λέγοντες· Οὗτος εἶναι ἡ δύναμις τοῦ Θεοῦ ἡ μεγάλη.11Ἔδιδον δὲ προσοχήν εἰς αὐτόν, διότι εἶχεν ἐκπλήξει αὐτοὺς πολὺν καιρὸν μὲ τὰς μαγείας.12Ὅτε ὅμως ἐπίστευσαν εἰς τὸν Φίλιππον εὐαγγελιζόμενον τὰ περὶ τῆς βασιλείας τοῦ Θεοῦ καὶ τοῦ ὀνόματος τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἐβαπτίζοντο ἄνδρες τε καὶ γυναῖκες.13Ὁ δὲ Σίμων καὶ αὐτὸς ἐπίστευσε, καὶ βαπτισθεὶς ἔμενε πάντοτε μετὰ τοῦ Φιλίππου, καὶ θεωρῶν σημεῖα καὶ θαύματα μεγάλα γινόμενα ἐξεπλήττετο.
14Ἀκούσαντες δὲ οἱ ἀπόστολοι οἱ ἐν Ἱεροσολύμοις ὅτι ἡ Σαμάρεια ἐδέχθη τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ, ἀπέστειλαν πρὸς αὐτοὺς τὸν Πέτρον καὶ Ἰωάννην·15Οἵτινες καταβάντες προσηυχήθησαν περὶ αὐτῶν διὰ νὰ λάβωσι Πνεῦμα Ἃγιον·16διότι δὲν εἶχεν ἔτι ἐπιπέσει ἐπ᾿ οὐδένα ἐξ αὐτῶν, ἀλλὰ μόνον ἦσαν βεβαπτισμένοι εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ.17Τότε ἐπέθετον τὰς χεῖρας ἐπ᾿ αὐτούς, καὶ ἐλάμβανον Πνεῦμα Ἃγιον.18Ἰδὼν δὲ ὁ Σίμων ὅτι διὰ τῆς ἐπιθέσεως τῶν χειρῶν τῶν ἀποστόλων δίδεται τὸ Πνεῦμα τὸ Ἃγιον, προσέφερεν εἰς αὐτοὺς χρήματα,19λέγων· Δότε καὶ εἰς ἐμὲ τὴν ἐξουσίαν ταύτην, ὥστε εἰς ὅντινα ἐπιθέσω τὰς χεῖρας νὰ λαμβάνῃ Πνεῦμα Ἃγιον.20Καὶ ὁ Πέτρος εἶπε πρὸς αὐτόν· τὸ ἀργύριόν σου ἄς ἦναι μετὰ σοῦ εἰς ἀπώλειαν, διότι ἐνόμισας ὅτι ἡ δωρεὰ τοῦ Θεοῦ ἀποκτᾶται διὰ χρημάτων.21Σὺ δὲν ἔχεις μερίδα οὐδὲ κλῆρον ἐν τῷ λόγῳ τούτῳ· διότι ἡ καρδία σου δὲν εἶναι εὐθεῖα ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ.22Μετανόησον λοιπὸν ἀπὸ τῆς κακίας σου ταύτης καὶ δεήθητι τοῦ Θεοῦ, ἴσως συγχωρηθῇ εἰς σὲ ἡ ἐπίνοια τῆς καρδίας σου·23ἐπειδή σὲ βλέπω ὅτι εἶσαι εἰς χολήν πικρίας καὶ δεσμὸν ἀδικίας.24Ἀποκριθεὶς δὲ ὁ Σίμων, εἶπε· Δεήθητε σεῖς ὑπὲρ ἐμοῦ πρὸς τὸν Κύριον, διὰ νὰ μή ἔλθῃ ἐπ᾿ ἐμὲ μηδὲν ἐξ ὅσων εἴπετε.
Τετ, Απρ 10, 2024
Χωρίο: Β' Σαμουήλ 11:1-5
Διάρκεια: 39 Λεπτά 33 Δευτερόλεπτα
1Ἐν δὲ τῷ ἀκολούθῳ ἔτει, καθ᾿ ὅν καιρὸν ἐκστρατεύουσιν οἱ βασιλεῖς, ἀπέστειλεν ὁ Δαβὶδ τὸν Ἰωὰβ καὶ τοὺς δούλους αὐτοῦ μετ᾿ αὐτοῦ καὶ πάντα τὸν Ἰσραήλ· καὶ κατέστρεψαν τοὺς υἱοὺς Ἀμμὼν καὶ ἐπολιόρκησαν τὴν Ῥαββά. Ὁ δὲ Δαβὶδ ἔμεινεν ἐν Ἱερουσαλήμ.
2Καὶ πρὸς τὸ ἑσπέρας, ὅτε ὁ Δαβὶδ ἐσηκώθη ἀπὸ τῆς κλίνης αὑτοῦ, περιεπάτει ἐπὶ τοῦ δώματος τοῦ βασιλικοῦ οἴκου· καὶ εἶδεν ἀπὸ τοῦ δώματος γυναῖκα λουομένην· καὶ ἡ γυνή ἦτο ὡραία τὴν ὄψιν σφόδρα.3Καὶ ἀπέστειλεν ὁ Δαβὶδ καὶ ἠρεύνησε περὶ τῆς γυναικός. Καὶ εἶπέ τις, Δὲν εἶναι αὕτη Βηθ-σαβεέ, ἡ θυγάτηρ τοῦ Ἐλιάμ, ἡ γυνή Οὐρίου τοῦ Χετταίου; 4Καὶ ἀπέστειλεν ὁ Δαβὶδ μηνυτὰς καὶ ἔλαβεν αὐτήν· καὶ ὅτε ἦλθε πρὸς αὐτόν, ἐκοιμήθη μετ᾿ αὐτῆς, διότι εἶχε καθαρισθῆ ἀπὸ τῆς ἀκαθαρσίας αὑτῆς· καὶ ἐπέστρεψεν εἰς τὸν οἶκον αὑτῆς.
5Καὶ συνέλαβεν ἡ γυνή· καὶ ἀποστείλασα ἀπήγγειλε πρὸς τὸν Δαβὶδ καὶ εἶπεν, Ἔγκυος εἶμαι.
Τετ, Απρ 03, 2024
Χωρίο: Κριταί 16:15-30
Διάρκεια: 35 Λεπτά 39 Δευτερόλεπτα
15Τότε εἶπε πρὸς αὐτόν, Πῶς λέγεις, σὲ ἀγαπῶ, ἐνῷ ἡ καρδία σου δὲν εἶναι μετ᾿ ἐμοῦ; σὺ μὲ ἐγέλασας τρίτην ταύτην τὴν φοράν, καὶ δὲν μὲ ἐφανέρωσας εἰς τί ἵσταται ἡ δύναμίς σου ἡ μεγάλη.16Καὶ ἐπειδή ἐστενοχώρει αὐτὸν καθ᾿ ἡμέραν μὲ τοὺς λόγους αὑτῆς καὶ ἐβίαζεν αὐτόν, ὥστε ἡ ψυχή αὑτοῦ ἀπέκαμε μέχρι θανάτου,17ἐφανέρωσε πρὸς αὐτήν ὅλην τὴν καρδίαν αὑτοῦ καὶ εἶπε πρὸς αὐτήν, ξυράφιον δὲν ἀνέβη ἐπὶ τὴν κεφαλήν μου· διότι ἐγὼ εἶμαι Ναζηραῖος εἰς τὸν Θεὸν ἐκ κοιλίας μητρὸς μου. Ἐὰν ξυρισθῶ, τότε ἡ δύναμίς μου θέλει φύγει ἀπ᾿ ἐμοῦ, καὶ θέλω ἀδυνατίσει καὶ κατασταθῆ ὡς πάντες οἱ ἄνθρωποι.
18Καὶ ἰδοῦσα ἡ Δαλιδά, ὅτι ἐφανέρωσε πρὸς αὐτήν ὅλην τὴν καρδίαν αὑτοῦ, ἔστειλε καὶ ἐκάλεσε τοὺς ἄρχοντας τῶν Φιλισταίων, λέγουσα, Ἀνάβητε ταύτην τὴν φοράν· διότι μοὶ ἐφανέρωσεν ὅλην τὴν καρδίαν αὑτοῦ. Τότε ἀνέβησαν πρὸς αὐτήν οἱ ἄρχοντες τῶν Φιλισταίων, φέροντες καὶ τὸ ἀργύριον εἰς τὰς χεῖρας αὑτῶν.19Καὶ ἀπεκοίμησεν αὐτὸν ἐπὶ τῶν γονάτων αὑτῆς· καὶ ἐκάλεσεν ἄνθρωπον καὶ ἐξύρισε τοὺς ἑπτὰ πλοκάμους τῆς κεφαλῆς αὐτοῦ· καὶ ἤρχισε νὰ δαμάζῃ αὐτόν, καὶ ἡ δύναμις αὐτοῦ ἔφυγεν ἀπ᾿ αὐτοῦ.
20Καὶ αὐτή εἶπεν, Οἱ Φιλισταῖοι ἐπὶ σέ, Σαμψών. Καὶ αὐτὸς ἐξύπνησεν ἐκ τοῦ ὕπνου αὑτοῦ καὶ εἶπε, Θέλω ἐξέλθει καθὼς ἄλλοτε καὶ θέλω ἐκτιναχθῆ. Ἀλλ᾿ αὐτὸς δὲν ἐγνώρισεν ὅτι ὁ Κύριος εἶχεν ἀπομακρυνθῆ ἀπ᾿ αὐτοῦ.21Καὶ ἐπίασαν αὐτὸν οἱ Φιλισταῖοι καὶ ἐξώρυξαν τοὺς ὀφθαλμοὺς αὐτοῦ καὶ κατεβίβασαν αὐτὸν εἰς Γάζαν καὶ ἔδεσαν αὐτὸν μὲ δύο χαλκίνας ἁλύσεις· καὶ ἤλεθεν ἐν τῷ οἴκῳ τοῦ δεσμωτηρίου.
22Αἱ δὲ τρίχες τῆς κεφαλῆς αὐτοῦ ἤρχισαν νὰ ἐκφύωνται πάλιν, ἀφοῦ ἐξυρίσθη.
23Συνήχθησαν δὲ οἱ ἄρχοντες τῶν Φιλισταίων, διὰ νὰ προσφέρωσι θυσίαν μεγάλην εἰς Δαγὼν τὸν θεὸν αὑτῶν καὶ νὰ εὐφρανθῶσι διότι εἶπον, Ὁ Θεὸς ἡμῶν παρέδωκεν εἰς τὴν χεῖρα ἡμῶν τὸν Σαμψὼν τὸν ἐχθρὸν ἡμῶν.
24Καὶ ὅτε εἶδεν αὐτὸν ὁ λαός, ἐδόξασαν τὸν θεὸν αὑτῶν, λέγοντες, Ὁ θεὸς ἡμῶν παρέδωκεν εἰς τὴν χεῖρα ἡμῶν τὸν ἐχθρὸν ἡμῶν καὶ τὸν ὁλοθρευτήν τῆς γῆς ἡμῶν καὶ τὸν φονεύσαντα πλῆθος ἐξ ἡμῶν.
25Καὶ ὅτε εὐθύμησεν ἡ καρδία αὐτῶν, εἶπαν, Καλέσατε τὸν Σαμψών, διὰ νὰ παίξῃ εἰς ἡμᾶς. Καὶ ἐκάλεσαν τὸν Σαμψὼν ἐκ τοῦ οἴκου τοῦ δεσμωτηρίου, καὶ ἔπαιξεν ἔμπροσθεν αὐτῶν· καὶ ἔστησαν αὐτὸν ἀναμέσον τῶν στύλων.
26Καὶ εἶπεν ὁ Σαμψὼν πρὸς τὸ παιδίον, τὸ ὁποῖον ἐκράτει αὐτὸν ἐκ τῆς χειρός, Ἄφες με νὰ ψηλαφήσω τοὺς στύλους, ἐπὶ τῶν ὁποίων ἵσταται ὁ οἶκος, διὰ νὰ στηριχθῶ ἐπ᾿ αὐτούς.27Ὁ δὲ οἶκος ἦτο πλήρης ἀνδρῶν καὶ γυναικῶν· καὶ ἦσαν ἐκεῖ πάντες οἱ ἄρχοντες τῶν Φιλισταίων· καὶ ἐπὶ τοῦ δώματος περίπου τρεῖς χιλιάδες ἀνδρῶν καὶ γυναικῶν, οἵτινες ἐθεώρουν τὸν Σαμψὼν παίζοντα.
28Καὶ ἐβόησεν ὁ Σαμψὼν πρὸς τὸν Κύριον καὶ εἶπε, Δέσποτα Κύριε, ἐνθυμήθητί με, δέομαι καὶ ἐνίσχυσόν με, παρακαλῶ, μόνον ταύτην τὴν φοράν, Θεέ, διὰ νὰ ἐκδικηθῶ κατὰ τῶν Φιλισταίων διὰ μιᾶς ὑπὲρ τῶν δύο ὀφθαλμῶν μου.29Καὶ ἐνηγκαλίσθη ὁ Σαμψὼν τοὺς δύο μέσους στύλους, ἐπὶ τῶν ὁποίων ἵστατο ὁ οἶκος, καὶ ἐπεστηρίχθη ἐπ᾿ αὐτούς, τὸν ἕνα μὲ τὴν δεξιὰν αὑτοῦ καὶ τὸν ἄλλον μὲ τὴν ἀριστεράν αὑτοῦ.30Καὶ εἶπεν ὁ Σαμψών, Ἀποθανέτω ἡ ψυχή μου μετὰ τῶν Φιλισταίων. Καὶ ἐκάμφθη μὲ δύναμιν· καὶ ὁ οἶκος ἔπεσεν ἐπὶ τοὺς ἄρχοντας καὶ ἐπὶ πάντα τὸν λαὸν τὸν ἐν αὐτῷ. Οἱ δὲ ἀποθανόντες, τοὺς ὁποίους ἐθανάτωσεν ἐν τῷ θανάτῳ αὑτοῦ, ἦσαν περισσότεροι παρὰ ὅσους ἐθανάτωσεν ἐν τῇ ζωῇ αὑτοῦ.
Τετ, Μαρ 20, 2024
Χωρίο: Α' Κορινθίους 10:12
Διάρκεια: 31 Λεπτά 36 Δευτερόλεπτα
12Ὥστε ὁ νομίζων ὅτι ἵσταται ἄς βλέπῃ μή πέσῃ.
Τετ, Μαρ 13, 2024
Χωρίο: Μιχαίας 7:7-10
Διάρκεια: 35 Λεπτά 27 Δευτερόλεπτα
7Ἐγὼ δὲ θέλω ἐπιβλέψει ἐπὶ Κύριον· θέλω προσμείνει τὸν Θεὸν τῆς σωτηρίας μου· ὁ Θεὸς μου θέλει μοῦ εἰσακούσει.
8Μή εὐφραίνου εἰς ἐμέ, ἡ ἐχθρὰ μου· ἄν καὶ ἔπεσα, θέλω σηκωθῆ· ἄν καὶ ἐκάθησα ἐν σκότει, ὁ Κύριος θέλει εἶσθαι φῶς εἰς ἐμέ.9Θέλω ὑποφέρει τὴν ὀργήν τοῦ Κυρίου, διότι ἡμάρτησα εἰς αὐτόν, ἑωσοῦ διαδικάσῃ τὴν δίκην μου καὶ κάμῃ τὴν κρίσιν μου· θέλει μὲ ἐξάξει εἰς τὸ φῶς, θέλω ἰδεῖ τὴν δικαιοσύνην αὐτοῦ.
10Καὶ θέλει ἰδεῖ ἡ ἐχθρά μου, καὶ αἰσχύνη θέλει περικαλύψει αὐτήν, ἥτις λέγει πρὸς ἐμέ, Ποῦ εἶναι Κύριος ὁ Θεὸς σου; οἱ ὀφθαλμοὶ μου θέλουσιν ἰδεῖ αὐτήν· τώρα θέλει εἶσθαι εἰς καταπάτημα ὡς ὁ πηλὸς τῶν ὁδῶν.
