Τετ, Φεβ 26, 2025
Χωρίο: Κατά Λουκάν 4:14-22
Διάρκεια: 34 Λεπτά 39 Δευτερόλεπτα
14Καὶ ὁ Ἰησοῦς ὑπέστρεψεν ἐν τῇ δυνάμει τοῦ Πνεύματος εἰς τὴν Γαλιλαίαν· καὶ ἐξῆλθε φήμη περὶ αὐτοῦ καθ᾿ ὅλην τὴν περίχωρον.15Καὶ αὐτὸς ἐδίδασκεν ἐν ταῖς συναγωγαῖς αὐτῶν, δοξαζόμενος ὑπὸ πάντων.
16Καὶ ἦλθεν εἰς τὴν Ναζαρέτ, ὅπου ἦτο ἀνατεθραμμένος, καὶ εἰσῆλθε κατὰ τὴν συνήθειαν αὑτοῦ εἰς τὴν συναγωγήν ἐν τῇ ἡμέρᾳ τοῦ σαββάτου καὶ ἐσηκώθη νὰ ἀναγνώσῃ.17Καὶ ἐδόθη εἰς αὐτὸν τὸ βιβλίον Ἡσαΐου τοῦ προφήτου, καὶ ἀνοίξας τὸ βιβλίον εὗρε τὸν τόπον, ὅπου ἦτο γεγραμμένον·
18Πνεῦμα Κυρίου εἶναι ἐπ᾿ ἐμέ, διὰ τοῦτο μὲ ἔχρισε· μὲ ἀπέστειλε διὰ νὰ εὐαγγελίζωμαι πρὸς τοὺς πτωχούς, διὰ νὰ ἰατρεύσω τοὺς συντετριμμένους τὴν καρδίαν, νὰ κηρύξω πρὸς τοὺς αἰχμαλώτους ἐλευθερίαν καὶ πρὸς τοὺς τυφλοὺς ἀνάβλεψιν, νὰ ἀποστείλω τοὺς συντεθλασμένους ἐν ἐλευθερίᾳ,19διὰ νὰ κηρύξω εὐπρόσδεκτον Κυρίου ἐνιαυτόν.
20Καὶ κλείσας τὸ βιβλίον, ἀπέδωκεν εἰς τὸν ὑπηρέτην καὶ ἐκάθησε· πάντων δὲ οἱ ὀφθαλμοὶ τῶν ἐν τῇ συναγωγῇ ἦσαν ἀτενίζοντες εἰς αὐτόν.21Καὶ ἤρχισε νὰ λέγῃ πρὸς αὐτοὺς ὅτι σήμερον ἐπληρώθη ἡ γραφή αὕτη εἰς τὰ ὦτα ὑμῶν.
22Καὶ πάντες ἐμαρτύρουν εἰς αὐτὸν καὶ ἐθαύμαζον διὰ τοὺς λόγους τῆς χάριτος τοὺς ἐξερχομένους ἐκ τοῦ στόματος αὐτοῦ καὶ ἔλεγον· Δὲν εἶναι οὗτος ὁ υἱὸς τοῦ Ἰωσήφ;
Τετ, Φεβ 19, 2025
Χωρίο: Κατά Ματθαίον 4:1
Διάρκεια: 45 Λεπτά 14 Δευτερόλεπτα
1Τότε ὁ Ἰησοῦς ἐφέρθη ὑπὸ τοῦ Πνεύματος εἰς τὴν ἔρημον διὰ νὰ πειρασθῇ ὑπὸ τοῦ διαβόλου, 2καὶ νηστεύσας ἡμέρας τεσσαράκοντα καὶ νύκτας τεσσαράκοντα, ὕστερον ἐπείνασε.3Καὶ ἐλθὼν πρὸς αὐτὸν ὁ πειράζων εἶπεν· Ἐὰν ἦσαι Υἱὸς τοῦ Θεοῦ, εἰπὲ νὰ γείνωσιν ἄρτοι οἱ λίθοι οὗτοι.4Ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπεν· Εἶναι γεγραμμένον, Μὲ ἄρτον μόνον δὲν θέλει ζήσει ὁ ἄνθρωπος, ἀλλὰ μὲ πάντα λόγον ἐξερχόμενον διὰ στόματος Θεοῦ.
5Τότε παραλαμβάνει αὐτὸν ὁ διάβολος εἰς τὴν ἁγίαν πόλιν καὶ στήνει αὐτὸν ἐπὶ τὸ πτερύγιον τοῦ ἱεροῦ
6καὶ λέγει πρὸς αὐτόν, Ἐὰν ἦσαι Υἱὸς τοῦ Θεοῦ, ῥίψον σεαυτὸν κάτω· διότι εἶναι γεγραμμένον, Ὅτι θέλει προστάξει εἰς τοὺς ἀγγέλους αὑτοῦ περὶ σοῦ, καὶ θέλουσι σὲ σηκώνει ἐπὶ τῶν χειρῶν αὑτῶν, διὰ νὰ μή προσκόψῃς πρὸς λίθον τὸν πόδα σου.
7Εἶπε πρὸς αὐτὸν ὁ Ἰησοῦς· Πάλιν εἶναι γεγραμμένον, δὲν θέλεις πειράσει Κύριον τὸν Θεὸν σου.
8Πάλιν παραλαμβάνει αὐτὸν ὁ διάβολος εἰς ὄρος πολὺ ὑψηλόν, καὶ δεικνύει εἰς αὐτὸν πάντα τὰ βασίλεια τοῦ κόσμου καὶ τὴν δόξαν αὐτῶν,9καὶ λέγει πρὸς αὐτόν· Ταῦτα πάντα θέλω σοὶ δώσει, ἐὰν πεσὼν προσκυνήσῃς με.10Τότε ὁ Ἰησοῦς λέγει πρὸς αὐτόν· Ὕπαγε, Σατανᾶ· διότι εἶναι γεγραμμένον, Κύριον τὸν Θεὸν σου θέλεις προσκυνήσει καὶ αὐτὸν μόνον θέλεις λατρεύσει.
Τετ, Φεβ 12, 2025
Χωρίο: Κατά Ματθαίον 3:1-17
Διάρκεια: 40 Λεπτά 50 Δευτερόλεπτα
1Ἐν ἐκείναις δὲ ταῖς ἡμέραις ἔρχεται Ἰωάννης ὁ βαπτιστής, κηρύττων ἐν τῇ ἐρήμῳ τῆς Ἰουδαίας2καὶ λέγων· Μετανοεῖτε· διότι ἐπλησίασεν βασιλεία τῶν οὐρανῶν.
3Διότι οὗτος εἶναι ὁ ῥηθεὶς ὑπὸ Ἡσαΐου τοῦ προφήτου, λέγοντος· Φωνή βοῶντος ἐν τῇ ἐρήμῳ, ἑτοιμάσατε τὴν ὁδὸν τοῦ Κυρίου, εὐθείας κάμετε τὰς τρίβους αὐτοῦ.
4Αὐτὸς δὲ ὁ Ἰωάννης εἶχε τὸ ἔνδυμα αὑτοῦ ἀπὸ τριχῶν καμήλου καὶ ζώνην δερματίνην περὶ τὴν ὀσφὺν αὑτοῦ, ἡ δὲ τροφή αὐτοῦ ἦτο ἀκρίδες καὶ μέλι ἄγριον.5Τότε ἐξήρχετο πρὸς αὐτὸν ἡ Ἱεροσόλυμα καὶ πᾶσα ἡ Ἰουδαία καὶ πάντα τὰ περίχωρα τοῦ Ἰορδάνου,6καὶ ἐβαπτίζοντο ἐν τῷ Ἰορδάνῃ ὑπ᾿ αὐτοῦ, ἐξομολογούμενοι τὰς ἁμαρτίας αὑτῶν.
7Ἰδὼν δὲ πολλοὺς ἐκ τῶν Φαρισαίων καὶ Σαδδουκαίων ἐρχομένους εἰς τὸ βάπτισμα αὑτοῦ, εἶπε πρὸς αὐτούς· Γεννήματα ἐχιδνῶν, τίς ἔδειξεν εἰς ἐσᾶς νὰ φύγητε ἀπὸ τῆς μελλούσης ὀργῆς; 8Κάμετε λοιπὸν καρποὺς ἀξίους τῆς μετανοίας,9καὶ μή φαντασθῆτε νὰ λέγητε καθ᾿ ἑαυτούς, Πατέρα ἔχομεν τὸν Ἀβραάμ· διότι σᾶς λέγω ὅτι δύναται ὁ Θεὸς ἐκ τῶν λίθων τούτων νὰ ἀναστήσῃ τέκνα εἰς τὸν Ἀβραάμ.10Ἤδη δὲ καὶ ἡ ἀξίνη κεῖται πρὸς τὴν ῥίζαν τῶν δένδρων· πᾶν λοιπὸν δένδρον μή κάμνον καρπὸν καλὸν ἐκκόπτεται καὶ εἰς πῦρ βάλλεται.
11Ἐγὼ μὲν σᾶς βαπτίζω ἐν ὕδατι εἰς μετάνοιαν· ὁ δὲ ὀπίσω μου ἐρχόμενος εἶναι ἰσχυρότερός μου, τοῦ ὁποίου δὲν εἶμαι ἄξιος νὰ βαστάσω τὰ ὑποδήματα· αὐτὸς θέλει σᾶς βαπτίσει ἐν Πνεύματι Ἁγίῳ καὶ πυρί. 12Ὅστις κρατεῖ τὸ πτυάριον ἐν τῇ χειρὶ αὑτοῦ καὶ θέλει διακαθαρίσει τὸ ἁλώνιον αὑτοῦ καὶ θέλει συνάξει τὸν σῖτον αὑτοῦ εἰς τὴν ἀποθήκην, τὸ δὲ ἄχυρον θέλει κατακαύσει ἐν πυρὶ ἀσβέστῳ.
13Τότε ἔρχεται ὁ Ἰησοῦς ἀπὸ τῆς Γαλιλαίας εἰς τὸν Ἰορδάνην πρὸς τὸν Ἰωάννην διὰ νὰ βαπτισθῇ ὑπ᾿ αὐτοῦ.14Ὁ δὲ Ἰωάννης ἐκώλυεν αὐτόν, λέγων, Ἐγὼ χρείαν ἔχω νὰ βαπτισθῶ ὑπὸ σοῦ, καὶ σὺ ἔρχεσαι πρὸς ἐμέ;15Ἀποκριθεὶς δὲ ὁ Ἰησοῦς εἶπε πρὸς αὐτόν· Ἄφες τώρα· διότι οὕτως εἶναι πρέπον εἰς ἡμᾶς νὰ ἐκπληρώσωμεν πᾶσαν δικαιοσύνην. Τότε ἀφίνει αὐτόν.16Καὶ βαπτισθεὶς ὁ Ἰησοῦς ἀνέβη εὐθὺς ἀπὸ τοῦ ὕδατος· καὶ ἰδού, ἠνοίχθησαν εἰς αὐτὸν οἱ οὐρανοί, καὶ εἶδε τὸ Πνεῦμα τοῦ Θεοῦ καταβαῖνον ὡς περιστερὰν καὶ ἐρχόμενον ἐπ᾿ αὐτόν·17καὶ ἰδοὺ φωνή ἐκ τῶν οὐρανῶν, λέγουσα· Οὗτος εἶναι ὁ Υἱὸς μου ὁ ἀγαπητός, εἰς τὸν ὁποῖον εὐηρεστήθην.
Τετ, Φεβ 05, 2025
Χωρίο: Δανιήλ 9:24-27
Διάρκεια: 39 Λεπτά 38 Δευτερόλεπτα
24Ἑβδομήκοντα ἑβδομάδες διωρίσθησαν ἐπὶ τὸν λαὸν σου καὶ ἐπὶ τὴν πόλιν τὴν ἁγίαν σου, διὰ νὰ συντελεσθῇ ἡ παράβασις καὶ νὰ τελειώσωσιν αἱ ἁμαρτίαι, καὶ νὰ γείνῃ ἐξιλέωσις περὶ τῆς ἀνομίας καὶ νὰ εἰσαχθῇ δικαιοσύνη αἰώνιος καὶ νὰ σφραγισθῇ ὄρασις καὶ προφητεία καὶ νὰ χρισθῇ ὁ Ἃγιος τῶν ἁγίων.
25Γνώρισον λοιπὸν καὶ κατάλαβε ὅτι ἀπὸ τῆς ἐξελεύσεως τῆς προσταγῆς τοῦ νὰ ἀνοικοδομηθῇ ἡ Ἱερουσαλήμ ἕως τοῦ Χριστοῦ τοῦ ἡγουμένου θέλουσιν εἶσθαι ἑβδομάδες ἑπτὰ καὶ ἑβδομάδες ἑξήκοντα δύο· θέλει οἰκοδομηθῆ πάλιν ἡ πλατεῖα καὶ τὸ τεῖχος, μάλιστα ἐν καιροῖς στενοχωρίας.26Καὶ μετὰ τὰς ἑξήκοντα δύο ἑβδομάδας θέλει ἐκκοπῆ ὁ Χριστός, πλήν οὐχὶ δι᾿ ἑαυτόν· καὶ ὁ λαὸς τοῦ ἡγουμένου, ὅστις θέλει ἐλθεῖ, θέλει ἀφανίσει τὴν πόλιν καὶ τὸ ἁγιαστήριον· καὶ τὸ τέλος αὐτῆς θέλει ἐλθεῖ μετὰ κατακλυσμοῦ, καὶ ἕως τοῦ τέλους τοῦ πολέμου εἶναι διωρισμένοι ἀφανισμοί.27Καὶ θέλει στερεώσει τὴν διαθήκην εἰς πολλοὺς ἐν μιᾷ ἑβδομάδι· καὶ ἐν τῷ ἡμίσει τῆς ἑβδομάδος θέλει παύσει ἡ θυσία καὶ ἡ προσφορά, καὶ ἐπὶ τὸ πτερύγιον τοῦ Ἱεροῦ θέλει εἶσθαι τὸ βδέλυγμα τῆς ἐρημώσεως, καὶ ἕως τῆς συντελείας τοῦ καιροῦ θέλει δοθῆ διορία ἐπὶ τὴν ἐρήμωσιν.
Τετ, Ιαν 29, 2025
Χωρίο: Γένεσις 3:14-15
Διάρκεια: 43 Λεπτά 43 Δευτερόλεπτα
14Καὶ εἶπε Κύριος ὁ Θεὸς πρὸς τὸν ὄφιν, Ἐπειδή ἔκαμες τοῦτο, ἐπικατάρατος νὰ ἦσαι μεταξὺ πάντων τῶν κτηνῶν, καὶ πάντων τῶν ζώων τοῦ ἀγροῦ· ἐπὶ τῆς κοιλίας σου θέλεις περιπατεῖ, καὶ χῶμα θέλεις τρώγει, πάσας τὰς ἡμέρας τῆς ζωῆς σου·15καὶ ἔχθραν θέλω στήσει ἀναμέσον σοῦ καὶ τῆς γυναικός, καὶ ἀναμέσον τοῦ σπέρματός σου καὶ τοῦ σπέρματος αὐτῆς· αὐτὸ θέλει σοῦ συντρίψει τὴν κεφαλήν, καὶ σὺ θέλεις κεντήσει τὴν πτέρναν αὐτοῦ.
Τετ, Ιαν 22, 2025
Χωρίο: Δανιήλ 10:1-21
Διάρκεια: 38 Λεπτά 53 Δευτερόλεπτα
1Ἐν τῷ τρίτῳ ἔτει τοῦ Κύρου, βασιλέως τῆς Περσίας, ἀπεκαλύφθη λόγος εἰς τὸν Δανιήλ, τοῦ ὁποίου τὸ ὄνομα ἐκλήθη Βαλτασάσαρ· καὶ ὁ λόγος ἦτο ἀληθινὸς καὶ ἡ δύναμις τῶν λεγομένων μεγάλη· καὶ κατέλαβε τὸν λόγον καὶ ἐννόησε τὴν ὀπτασίαν.
2Ἐν ταῖς ἡμέραις ἐκείναις ἐγὼ ὁ Δανιήλ ἤμην πενθῶν τρεῖς ὁλοκλήρους ἑβδομάδας.3Ἄρτον ἐπιθυμητὸν δὲν ἔφαγον καὶ κρέας καὶ οἶνος δὲν εἰσῆλθεν εἰς τὸ στόμα μου οὐδὲ ἤλειψα ἐμαυτὸν παντελῶς, μέχρι συμπληρώσεως τριῶν ὁλοκλήρων ἑβδομάδων.4Καὶ τὴν εἰκοστήν τετάρτην ἡμέραν τοῦ πρώτου μηνός, ἐνῷ ἤμην παρὰ τὴν ὄχθην τοῦ μεγάλου ποταμοῦ, ὅστις εἶναι ὁ Τίγρις,5ἐσήκωσα τοὺς ὀφθαλμοὺς μου καὶ εἶδον καὶ ἰδού, εἷς ἄνθρωπος ἐνδεδυμένος λινὰ καὶ αἱ ὀσφύες αὐτοῦ ἦσαν περιεζωσμέναι μὲ χρυσίον καθαρὸν τοῦ Οὐφάζ,6τὸ δὲ σῶμα αὐτοῦ ἦτο ὡς βηρύλλιον, καὶ τὸ πρόσωπον αὐτοῦ ὡς θέα ἀστραπῆς, καὶ οἱ ὀφθαλμοὶ αὐτοῦ ὡς λαμπάδες πυρός, καὶ οἱ βραχίονες αὐτοῦ καὶ οἱ πόδες αὐτοῦ ὡς ὄψις χαλκοῦ στίλβοντος, καὶ ἡ φωνή τῶν λόγων αὐτοῦ ὡς φωνή ὄχλου.
7Καὶ μόνος ἐγὼ ὁ Δανιήλ εἶδον τὴν ὄρασιν· οἱ δὲ ἄνδρες οἱ ὄντες μετ᾿ ἐμοῦ δὲν εἶδον τὴν ὄρασιν· ἀλλὰ τρόμος μέγας ἐπέπεσεν ἐπ᾿ αὐτοὺς καὶ ἔφυγον διὰ νὰ κρυφθῶσιν.8Ἐγὼ λοιπὸν ἔμεινα μόνος καὶ εἶδον τὴν ὄρασιν τὴν μεγάλην ταύτην, καὶ δὲν ἀπέμεινεν ἰσχὺς ἐν ἐμοί· καὶ ἡ ἀκμή μου μετεστράφη ἐν ἐμοὶ εἰς μαρασμὸν καὶ δὲν ἔμεινεν ἰσχὺς ἐν ἐμοί.9Ἤκουσα ὅμως τὴν φωνήν τῶν λόγων αὐτοῦ· καὶ ἐνῷ ἤκουον τὴν φωνήν τῶν λόγων αὐτοῦ, ἐγὼ ἤμην βεβυθισμένος εἰς βαθὺν ὕπνον ἐπὶ πρόσωπόν μου καὶ τὸ πρόσωπόν μου ἐπὶ τὴν γῆν.10Καὶ ἰδού, χεὶρ μὲ ἤγγισε καὶ μὲ ἤγειρεν ἐπὶ τὰ γόνατά μου καὶ τὰς παλάμας τῶν χειρῶν μου.
11Καὶ εἶπε πρὸς ἐμέ, Δανιήλ, ἀνήρ σφόδρα ἀγαπητέ, ἐννόησον τοὺς λόγους, τοὺς ὁποίους ἐγὼ λαλῶ πρὸς σέ, καὶ στῆθι ὀρθός· διότι πρὸς σὲ ἀπεστάλην τώρα. Καὶ ὅτε ἐλάλησε πρὸς ἐμὲ τὸν λόγον τοῦτον, ἐσηκώθην ἔντρομος.12Καὶ εἶπε πρὸς ἐμέ, Μή φοβοῦ, Δανιήλ· διότι ἀπὸ τῆς πρώτης ἡμέρας, καθ᾿ ἥν ἔδωκας τὴν καρδίαν σου εἰς τὸ νὰ ἐννοῇς καὶ κακουχῆσαι ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ σου, εἰσηκούσθησαν οἱ λόγοι σου καὶ ἐγὼ ἦλθον εἰς τοὺς λόγους σου.13Πλήν ὁ ἄρχων τῆς βασιλείας τῆς Περσίας ἀνθίστατο εἰς ἐμὲ εἰκοσιμίαν ἡμέραν· ἀλλ᾿ ἰδού, ὁ Μιχαήλ, εἷς τῶν πρώτων ἀρχόντων, ἦλθε διὰ νὰ μοὶ βοηθήσῃ· καὶ ἐγὼ ἔμεινα ἐκεῖ πλησίον τῶν βασιλέων τῆς Περσίας.14Καὶ ἦλθον νὰ σὲ κάμω νὰ καταλάβῃς τί θέλει συμβῆ εἰς τὸν λαὸν σου ἐν ταῖς ἐσχάταις ἡμέραις· διότι ἡ ὄρασις εἶναι ἔτι διὰ πολλὰς ἡμέρας.
15Καὶ ἐνῷ ἐλάλει τοιούτους λόγους πρὸς ἐμέ, ἔβαλον τὸ πρόσωπόν μου πρὸς τὴν γῆν καὶ ἔγεινα ἄφωνος.16Καὶ ἰδού, ὡς θέα υἱοῦ ἀνθρώπου ἤγγισε τὰ χείλη μου· τότε ἤνοιξα τὸ στόμα μου καὶ ἐλάλησα καὶ εἶπον πρὸς τὸν ἱστάμενον ἔμπροσθέν μου, Κύριέ μου, ἐξ αἰτίας τῆς ὀράσεως συνεστράφησαν τὰ ἐντόσθιά μου ἐν ἐμοὶ καὶ δὲν ἔμεινεν ἰσχὺς ἐν ἐμοί.17Καὶ πῶς δύναται ὁ δοῦλος τούτου τοῦ κυρίου μου νὰ λαλήσῃ μετὰ τοῦ κυρίου μου τούτου; ἐν ἐμοὶ βεβαίως ἀπὸ τοῦ νῦν δὲν ὑπάρχει οὐδεμία ἰσχὺς ἀλλ᾿ οὐδὲ πνοή ἔμεινεν ἐν ἐμοί.
18Καὶ μὲ ἤγγισε πάλιν ὡς θέα ἀνθρώπου καὶ μὲ ἐνίσχυσε,19καὶ εἶπε, Μή φοβοῦ, ἀνήρ σφόδρα ἀγαπητέ· εἰρήνη εἰς σέ· ἀνδρίζου καὶ ἴσχυε. Καὶ ἐνῷ ἐλάλει πρὸς ἐμέ, ἐνισχύθην καὶ εἶπον, Ἄς λαλήσῃ ὁ κύριός μου· διότι μὲ ἐνίσχυσας.
20Καὶ εἶπεν, Ἐξεύρεις διὰ τί ἦλθον πρὸς σέ; τώρα δὲ θέλω ἐπιστρέψει νὰ πολεμήσω μετὰ τοῦ ἄρχοντος τῆς Περσίας· καὶ ὅταν ἐξέλθω, ἰδού, ὁ ἄρχων τῆς Ἑλλάδος θέλει ἐλθεῖ.21Πλήν θέλω σοὶ ἀναγγείλει τὸ γεγραμμένον ἐν τῇ γραφῇ τῆς ἀληθείας· καὶ δὲν εἶναι οὐδεὶς ὁ ἀγωνιζόμενος μετ᾿ ἐμοῦ ὑπὲρ τούτων, εἰμή Μιχαήλ ὁ ἄρχων ὑμῶν.
Τετ, Ιαν 15, 2025
Χωρίο: Α' Πέτρου 3:8-12
Διάρκεια: 41 Λεπτά 10 Δευτερόλεπτα
Τετ, Ιαν 08, 2025
Χωρίο: Προς Ρωμαίους 12:9-2:18
Διάρκεια: 46 Λεπτά 39 Δευτερόλεπτα
9Ἡ ἀγάπη ἄς ἦναι ἀνυπόκριτος. Ἀποστρέφεσθε τὸ πονηρόν, προσκολλᾶσθε εἰς τὸ ἀγαθόν,10γίνεσθε πρὸς ἀλλήλους φιλόστοργοι διὰ τῆς φιλαδελφίας, προλαμβάνοντες νὰ τιμᾶτε ἀλλήλους,11εἰς τὴν σπουδήν ἄοκνοι, κατὰ τὸ πνεῦμα ζέοντες, τὸν Κύριον δουλεύοντες,12εἰς τὴν ἐλπίδα χαίροντες, εἰς τὴν θλίψιν ὑπομένοντες, εἰς τὴν προσευχήν προσκαρτεροῦντες,13εἰς τὰς χρείας τῶν ἁγίων μεταδίδοντες, τὴν φιλοξενίαν ἀκολουθοῦντες.14Εὐλογεῖτε τοὺς καταδιώκοντας ὑμᾶς, εὐλογεῖτε καὶ μή καταρᾶσθε.15Χαίρετε μετὰ χαιρόντων καὶ κλαίετε μετὰ κλαιόντων.16Ἔχετε πρὸς ἀλλήλους τὸ αὐτὸ φρόνημα. Μή ὑψηλοφρονεῖτε, ἀλλὰ συγκαταβαίνετε εἰς τούς ταπεινούς. Μή φαντάζεσθε ἑαυτοὺς φρονίμους.17Εἰς μηδένα μή ἀνταποδίδετε κακὸν ἀντί κακοῦ· προνοεῖτε τὰ καλὰ ἐνώπιον πάντων ἀνθρώπων·18εἰ δυνατόν, ὅσον τὸ ἀφ᾿ ὑμῶν εἰρηνεύετε μετὰ πάντων ἀνθρώπων.
Τετ, Δεκ 11, 2024
Χωρίο: Γένεσις 13:1-18
Διάρκεια: 41 Λεπτά 14 Δευτερόλεπτα
1Ἀνέβη δὲ ὁ Ἄβραμ ἐξ Αἰγύπτου, αὐτὸς καὶ ἡ γυνή αὐτοῦ, καὶ πάντα ὅσα εἶχε, καὶ ὁ Λὼτ μετ᾿ αὐτοῦ, πρὸς μεσημβρίαν.2Καὶ ὁ Ἄβραμ ἦτο πλούσιος σφόδρα εἰς κτήνη, εἰς ἀργύριον καὶ εἰς χρυσίον.3Καὶ ὑπῆγεν ὁδεύων ἀπὸ μεσημβρίας ἕως Βαιθήλ ἕως τοῦ τόπου ὅπου ἦτο ἡ σκηνή αὐτοῦ τὸ πρότερον μεταξὺ Βαιθήλ καὶ Γαί·4εἰς τὸν τόπον τοῦ θυσιαστηρίου, τὸ ὁποῖον εἶχε κάμει ἐκεῖ καταρχάς· καὶ ἐπεκαλέσθη ἐκεῖ ὁ Ἄβραμ τὸ ὄνομα τοῦ Κυρίου.
5Καὶ ὁ Λὼτ ἀκόμη, ὁ συμπορευόμενος μετὰ τοῦ Ἄβραμ, εἶχε πρόβατα καὶ βόας καὶ σκηνάς.6Καὶ δὲν ἐχώρει αὐτοὺς ἡ γῆ διὰ νὰ κατοικῶσιν ὁμοῦ· διότι ἦσαν τὰ ὑπάρχοντα αὐτῶν πολλά, καὶ δὲν ἠδύναντο νὰ κατοικῶσιν ὁμοῦ.7Καὶ συνέβη ἔρις μεταξὺ τῶν ποιμένων τῶν κτηνῶν τοῦ Ἄβραμ καὶ τῶν ποιμένων τῶν κτηνῶν τοῦ Λώτ· οἱ δὲ Χαναναῖοι καὶ οἱ Φερεζαῖοι κατῴκουν τότε τὴν γῆν.
8Εἶπε δὲ ὁ Ἄβραμ πρὸς τὸν Λώτ, Ἄς μή ἦναι, παρακαλῶ, ἔρις μεταξὺ ἐμοῦ καὶ σοῦ καὶ μεταξὺ τῶν ποιμένων μου καὶ τῶν ποιμένων σου· διότι ἀδελφοὶ εἴμεθα ἡμεῖς·9δὲν εἶναι πᾶσα ἡ γῆ ἔμπροσθέν σου; διαχωρίσθητι λοιπὸν ἀπ᾿ ἐμοῦ· ἐὰν σὺ ὑπάγῃς εἰς τὰ ἀριστερά, ἐγὼ ὑπάγω εἰς τὰ δεξιά· καὶ ἐὰν σὺ εἰς τὰ δεξιά, ἐγὼ εἰς τὰ ἀριστερά.
10Καὶ ὑψώσας ὁ Λὼτ τοὺς ὀφθαλμοὺς αὑτοῦ, εἶδε πᾶσαν τὴν περίχωρον τοῦ Ἰορδάνου, ὅτι ἐποτίζετο ὅλη πρὸ τοῦ νὰ καταστρέψῃ ὁ Κύριος τὰ Σόδομα καὶ τὰ Γόμορρα, ὡς παράδεισος τοῦ Κυρίου, ὡς ἡ γῆ τῆς Αἰγύπτου, ἕως νὰ ὑπάγῃ τις εἰς Σηγώρ.11Καὶ ἔκλεξεν εἰς ἑαυτὸν ὁ Λὼτ πᾶσαν τὴν περίχωρον τοῦ Ἰορδάνου· καὶ μετεσκήνωσεν ὁ Λὼτ πρὸς ἀνατολάς, καὶ διεχωρίσθησαν ὁ εἷς ἀπὸ τοῦ ἄλλου.12Ὁ μὲν Ἄβραμ κατῴκησεν ἐν τῇ γῇ Χαναάν· ὁ δὲ Λὼτ κατῴκησε μεταξὺ τῶν πόλεων τῆς περιχώρου, καὶ ἔστησε τὰς σκηνὰς αὑτοῦ ἕως Σοδόμων.13Οἱ δὲ ἄνθρωποι τῶν Σοδόμων ἦσαν κακοὶ καὶ ἁμαρτωλοὶ σφόδρα ἐνώπιον τοῦ Κυρίου.
14Καὶ εἶπε Κύριος πρὸς τὸν Ἄβραμ, ἀφοῦ διεχωρίσθη ὁ Λὼτ ἀπ᾿ αὐτοῦ, Ὕψωσον τώρα τοὺς ὀφθαλμοὺς σου, καὶ ἰδὲ ἀπὸ τοῦ τόπου ὅπου εἶσαι, πρὸς ἄρκτον καὶ μεσημβρίαν καὶ ἀνατολήν καὶ δύσιν·15διότι πᾶσαν τὴν γῆν τὴν ὁποίαν βλέπεις, εἰς σὲ θέλω δώσει αὐτήν καὶ εἰς τὸ σπέρμα σου ἕως αἰῶνος·16καὶ θέλω καταστήσει τὸ σπέρμα σου ὡς τὴν ἄμμον τῆς γῆς· ὥστε ἐὰν δύναταί τις νὰ ἐξαριθμήσῃ τὴν ἄμμον τῆς γῆς, θέλει ἀριθμηθῆ καὶ τὸ σπέρμα σου.17Σηκωθεὶς διόδευσον τὴν γῆν εἰς τε τὸ μῆκος αὐτῆς καὶ εἰς τὸ πλάτος αὐτῆς· διότι εἰς σὲ θέλω δώσει αὐτήν.18Καὶ ἐσήκωσε τὴν σκηνήν αὑτοῦ ὁ Ἄβραμ, καὶ ἐλθὼν κατῴκησε πλησίον τῶν δρυῶν Μαμβρῆ, αἵτινες εἶναι ἐν Χεβρών, καὶ ᾠκοδόμησεν ἐκεῖ θυσιαστήριον εἰς τὸν Κύριον.
Τετ, Νοε 20, 2024
Χωρίο: Νεεμίας 9:1-28
Διάρκεια: 51 Λεπτά 39 Δευτερόλεπτα
1Καὶ ἐν τῇ εἰκοστῇ τετάρτῃ ἡμέρᾳ τούτου τοῦ μηνὸς συνήχθησαν οἱ υἱοὶ Ἰσραήλ μὲ νηστείαν καὶ μὲ σάκκους καὶ μὲ χῶμα ἐφ᾿ ἑαυτούς.2Καὶ ἐχωρίσθη τὸ σπέρμα τοῦ Ἰσραήλ ἀπὸ πάντων τῶν ξένων· καὶ σταθέντες ἐξωμολογήθησαν τὰς ἁμαρτίας αὑτῶν καὶ τὰς ἀνομίας τῶν πατέρων αὑτῶν.3Καὶ σταθέντες ἐν τῷ τόπῳ αὑτῶν, ἀνέγνωσαν ἐν τῷ βιβλίῳ τοῦ νόμου Κυρίου τοῦ Θεοῦ αὑτῶν, ἕν τέταρτον τῆς ἡμέρας· καὶ ἕν τέταρτον, ἐξωμολογοῦντο καὶ προσεκύνουν Κύριον τὸν Θεὸν αὑτῶν.
4Τότε ἐσηκώθη ἐπὶ τὸ βῆμα τῶν Λευϊτῶν Ἰησοῦς καὶ Βανί, Καδμιήλ, Σεβανίας, Βουννί, Σερεβίας, Βανὶ καὶ Χανανί, καὶ ἀνεβόησαν μετὰ φωνῆς μεγάλης πρὸς Κύριον τὸν Θεὸν αὑτῶν.
5Καὶ οἱ Λευΐται, Ἰησοῦς καὶ Καδμιήλ, Βανί, Ἀσαβνίας, Σερεβίας, Ὠδίας, Σεβανίας καὶ Πεθαΐα, εἶπον, Σηκώθητε, εὐλογήσατε Κύριον τὸν Θεὸν ὑμῶν ἀπὸ τοῦ αἰῶνος ἕως τοῦ αἰῶνος· καὶ ἄς ἦναι, Θεέ, εὐλογημένον τὸ ἔνδοξόν σου ὄνομα, τὸ ὑπέρτερον πάσης εὐλογίας καὶ αἰνέσεως.
6Σὺ αὐτὸς εἶσαι Κύριος μόνος· σὺ ἐποίησας τὸν οὐρανόν, τοὺς οὐρανοὺς τῶν οὐρανῶν, καὶ πᾶσαν τὴν στρατιὰν αὐτῶν, τὴν γῆν καὶ πάντα τὰ ἐπ᾿ αὐτῆς, τὰς θαλάσσας καὶ πάντα τὰ ἐν αὐταῖς, καὶ σὺ ζωοποιεῖς πάντα ταῦτα· καὶ σὲ προσκυνοῦσιν αἱ στρατιαὶ τῶν οὐρανῶν.7Σὺ εἶσαι Κύριος ὁ Θεός, ὅστις ἐξέλεξας τὸν Ἄβραμ καὶ ἐξήγαγες αὐτὸν ἀπὸ τῆς Οὔρ τῶν Χαλδαίων, καὶ ἔδωκας εἰς αὐτὸν τὸ ὄνομα Ἀβραάμ·
8καὶ εὕρηκας τὴν καρδίαν αὐτοῦ πιστήν ἐνώπιόν σου, καὶ ἔκαμες πρὸς αὐτὸν διαθήκην, ὅτι θέλεις δώσει τὴν γῆν τῶν Χαναναίων, τῶν Χετταίων, τῶν Ἀμορραίων καὶ τῶν Φερεζαίων καὶ τῶν Ἰεβουσαίων καὶ τῶν Γεργεσαίων, ὅτι θέλεις δώσει αὐτήν εἰς τὸ σπέρμα αὐτοῦ· καὶ ἐξετέλεσας τοὺς λόγους σου· διότι δίκαιος εἶσαι σύ.9Καὶ εἶδες τὴν θλῖψιν τῶν πατέρων ἡμῶν ἐν Αἰγύπτῳ, καὶ ἤκουσας τὴν κραυγήν αὐτῶν ἐπὶ τὴν Ἐρυθρὰν θάλασσαν·10καὶ ἔδειξας σημεῖα καὶ τέρατα ἐπὶ τὸν Φαραὼ καὶ ἐπὶ πάντας τοὺς δούλους αὐτοῦ καὶ ἐπὶ πάντα τὸν λαὸν τῆς γῆς αὐτοῦ· ἐπειδή ἐγνώρισας ὅτι ὑπερηφανεύθησαν ἐναντίον αὐτῶν. Καὶ ἔκαμες εἰς σεαυτὸν ὄνομα, ὡς τὴν ἡμέραν ταύτην.11Καὶ διέσχισας τὴν θάλασσαν ἐνώπιον αὐτῶν, καὶ διέβησαν διὰ ξηρᾶς ἐν μέσῳ τῆς θαλάσσης· τοὺς δὲ καταδιώκοντας αὐτοὺς ἔρριψας εἰς τὰ βάθη, ὡς λίθον εἰς ὕδατα ἰσχυρά·12καὶ ὡδήγησας αὐτοὺς τὴν ἡμέραν διὰ στύλου νεφέλης, τὴν δὲ νύκτα διὰ στύλου πυρός, διὰ νὰ φωτίζῃς εἰς αὐτοὺς τὴν ὁδὸν δι᾿ ἧς ἔμελλον νὰ διέλθωσι.13Καὶ κατέβης ἐπὶ τὸ ὄρος Σινά, καὶ ἐλάλησας μετ᾿ αὐτῶν ἐξ οὐρανοῦ, καὶ ἔδωκας εἰς αὐτοὺς εὐθείας κρίσεις καὶ ἀληθινοὺς νόμους, διατάγματα καὶ ἐντολὰς ἀγαθάς·14καὶ τὸ ἅγιόν σου σάββατον ἔκαμες γνωστὸν εἰς αὐτούς, καὶ προσέταξας εἰς αὐτοὺς ἐντολὰς καὶ διατάγματα καὶ νόμους, διὰ χειρὸς Μωϋσέως τοῦ δούλου σου.
15Καὶ ἄρτον ἐξ οὐρανοῦ ἔδωκας εἰς αὐτοὺς εἰς τὴν πεῖναν αὐτῶν, καὶ ὕδωρ ἐκ πέτρας ἐξήγαγες εἰς αὐτοὺς εἰς τὴν δίψαν αὐτῶν· καὶ εἶπας πρὸς αὐτοὺς νὰ εἰσέλθωσι διὰ νὰ κληρονομήσωσι τὴν γῆν, περὶ ἧς ὕψωσας τὴν χεῖρά σου ὅτι θέλεις δώσει αὐτήν εἰς αὐτούς.16Ἐκεῖνοι δὲ καὶ οἱ πατέρες ἡμῶν ὑπερηφανεύθησαν καὶ ἐσκλήρυναν τὸν τράχηλον αὑτῶν καὶ δὲν ὑπήκουσαν εἰς τὰς ἐντολὰς σου·17καὶ ἠρνήθησαν νὰ ὑπακούσωσι καὶ δὲν ἐνεθυμήθησαν τὰ θαυμάσιά σου τὰ ὁποῖα ἔκαμες εἰς αὐτούς· ἀλλ᾿ ἐσκλήρυναν τὸν τράχηλον αὑτῶν, καὶ ἐν τῇ ἀποστασίᾳ αὑτῶν διώρισαν ἀρχηγὸν διὰ νὰ ἐπιστρέψωσιν εἰς τὴν δουλείαν αὑτῶν. Ἀλλὰ σὺ εἶσαι Θεὸς συγχωρητικός, ἐλεήμων καὶ οἰκτίρμων, μακρόθυμος καὶ πολυέλεος, καὶ δὲν ἐγκατέλιπες αὐτούς.18Μάλιστα, ὅτε ἔκαμον εἰς ἑαυτοὺς χωνευτὸν μόσχον καὶ εἶπον, Οὗτος εἶναι ὁ Θεὸς σου ὅστις σὲ ἀνήγαγεν ἐξ Αἰγύπτου, καὶ ἔπραξαν μεγάλους παροργισμούς·19σὺ ὅμως, ἐν τοῖς οἰκτιρμοῖς σου τοῖς μεγάλοις, δὲν ἐγκατέλιπες αὐτοὺς ἐν τῇ ἐρήμῳ· ὁ στύλος τῆς νεφέλης δὲν ἐξέκλινεν ἀπ᾿ αὐτῶν τὴν ἡμέραν, διὰ νὰ ὁδηγῇ αὐτοὺς ἐν τῇ ὁδῷ, οὐδὲ ὁ στύλος τοῦ πυρὸς τὴν νύκτα, διὰ νὰ φωτίζῃ εἰς αὐτοὺς καὶ τὴν ὁδὸν δι᾿ ἧς ἔμελλον νὰ διέλθωσι.20Καὶ ἔδωκας εἰς αὐτοὺς τὸ ἀγαθὸν σου πνεῦμα, διὰ νὰ συνετίζῃ αὐτούς· καὶ δὲν ἐστέρησας τὸ μάννα σου ἀπὸ τοῦ στόματος αὐτῶν, καὶ ὕδωρ ἔδωκας εἰς αὐτοὺς εἰς τὴν δίψαν αὐτῶν.
21Καὶ τεσσαράκοντα ἔτη ἔθρεψας αὐτοὺς ἐν τῇ ἐρήμῳ· δὲν ἔλειψεν εἰς αὐτοὺς οὐδὲν· τὰ ἱμάτια αὐτῶν δὲν ἐπαλαιώθησαν καὶ οἱ πόδες αὐτῶν δὲν ἐπρήσθησαν.22Καὶ ἔδωκας εἰς αὐτοὺς βασίλεια καὶ λαούς, καὶ διεμέρισας εἰς αὐτοὺς διὰ μερίδας· καὶ ἐκληρονόμησαν τὴν γῆν τοῦ Σηὼν καὶ τὴν γῆν τοῦ βασιλέως τῆς Ἑσεβὼν καὶ τὴν γῆν τοῦ Ὤγ βασιλέως τῆς Βασάν.23Καὶ τοὺς υἱοὺς αὐτῶν ἐπλήθυνας ὡς τὰ ἄστρα τοῦ οὐρανοῦ· καὶ ἔφερες αὐτοὺς εἰς τὴν γῆν, εἰς τὴν ὁποίαν εἶπας πρὸς τοὺς πατέρας αὐτῶν νὰ εἰσέλθωσι, διὰ νὰ κληρονομήσωσιν αὐτήν.24Καὶ εἰσῆλθον οἱ υἱοὶ αὐτῶν καὶ ἐκληρονόμησαν τὴν γῆν· καὶ ὑπέταξας ἔμπροσθεν αὐτῶν τοὺς κατοίκους τῆς γῆς, τοὺς Χαναναίους, καὶ παρέδωκας αὐτοὺς εἰς τὰς χεῖρας αὐτῶν, καὶ τοὺς βασιλεῖς αὐτῶν καὶ τοὺς λαοὺς τῆς γῆς, διὰ νὰ κάμωσιν εἰς αὐτοὺς κατὰ τὴν θέλησιν αὑτῶν.
25Καὶ ἐκυρίευσαν πόλεις ἰσχυρὰς καὶ γῆν παχεῖαν, καὶ ἐκληρονόμησαν οἴκους πλήρεις πάντων τῶν ἀγαθῶν, φρέατα ὠρυγμένα, ἀμπελῶνας καὶ ἐλαιῶνας καὶ δένδρα κάρπιμα ἐν ἀφθονίᾳ· καὶ ἔφαγον καὶ ἐχορτάσθησαν καὶ ἐπαχύνθησαν καὶ ἐνετρύφησαν, ἐν τῇ μεγάλῃ σου ἀγαθότητι.
26Καὶ ἠπείθησαν καὶ ἐπανεστάτησαν ἐναντίον σου, καὶ ἔρριψαν τὸν νόμον σου ὀπίσω τῶν νώτων αὑτῶν, καὶ τοὺς προφήτας σου ἐφόνευσαν, οἵτινες διεμαρτύροντο ἐναντίον αὐτῶν διὰ νὰ ἐπιστρέψωσιν αὐτοὺς πρὸς σέ, καὶ ἔπραξαν μεγάλους παροργισμούς.27Διὰ τοῦτο παρέδωκας αὐτοὺς εἰς τὴν χεῖρα τῶν θλιβόντων αὐτούς, καὶ κατέθλιψαν αὐτούς· καὶ ἐν τῷ καιρῷ τῆς θλίψεως αὑτῶν ἀνεβόησαν πρὸς σέ, καὶ σὺ εἰσήκουσας ἐξ οὐρανοῦ· καὶ κατὰ τοὺς πολλοὺς οἰκτιρμοὺς σου ἔδωκας σωτῆρας εἰς αὐτούς, καὶ ἔσωσαν αὐτοὺς ἐκ τῆς χειρὸς τῶν θλιβόντων αὐτούς.28Ἀλλ᾿ ἀφοῦ ἀνεπαύθησαν, ἐστράφησαν εἰς τὸ νὰ πράττωσι πονηρὰ ἐνώπιόν σου· ὅθεν ἐγκατέλιπες αὐτοὺς εἰς τὴν χεῖρα τῶν ἐχθρῶν αὐτῶν, καὶ ἐξουσίασαν αὐτούς· ὅτε ὅμως ἐπέστρεψαν καὶ ἀνεβόησαν πρὸς σέ, σὺ εἰσήκουσας ἐξ οὐρανοῦ· καὶ πολλάκις ἠλευθέρωσας αὐτοὺς κατὰ τοὺς οἰκτιρμοὺς σου.
