Τσοχαλής Ελευθέριος

34Καὶ προσκαλέσας τὸν ὄχλον μετὰ τῶν μαθητῶν αὑτοῦ, εἶπε πρὸς αὐτούς· Ὅστις θέλει νὰ ἔλθῃ ὀπίσω μου, ἄς ἀπαρνηθῇ ἑαυτὸν καὶ ἄς σηκώσῃ τὸν σταυρὸν αὑτοῦ, καὶ ἄς μὲ ἀκολουθῇ.35Διότι ὅστις θέλει νὰ σώσῃ τὴν ζωήν αὑτοῦ, θέλει ἀπολέσει αὐτήν· καὶ ὅστις ἀπολέσῃ τὴν ζωήν αὑτοῦ ἕνεκεν ἐμοῦ καὶ τοῦ εὐαγγελίου, οὗτος θέλει σώσει αὐτήν.36Ἐπειδή τί θέλει φελήσει τὸν ἄνθρωπον, ἐὰν κερδήσῃ τὸν κόσμον ὅλον καὶ ζημιωθῇ τὴν ψυχήν αὑτοῦ;37Ἤ τί θέλει δώσει ὁ ἄνθρωπος εἰς ἀνταλλαγήν τῆς ψυχῆς αὑτοῦ;38Διότι ὅστις αἰσχυνθῇ δι᾿ ἐμὲ καὶ διὰ τοὺς λόγους μου ἐν τῇ γενεᾷ ταύτῃ τῇ μοιχαλίδι καὶ ἁμαρτωλῷ, καὶ ὁ Υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου θέλει αἰσχυνθῆ δι᾿ αὐτόν, ὅταν ἔλθῃ ἐν τῇ δόξῃ τοῦ Πατρὸς αὑτοῦ μετὰ τῶν ἀγγέλων.

4Ἡ γῆ πενθεῖ, μαραίνεται, ὁ κόσμος ἀτονεῖ, μαραίνεται, οἱ ὑψηλοὶ ἐκ τῶν λαῶν τῆς γῆς εἶναι ἠτονημένοι.5 Καὶ ἡ γῆ ἐμολύνθη ὑποκάτω τῶν κατοίκων αὑτῆς· διότι παρέβησαν τοὺς νόμους, ἤλλαξαν τὸ διάταγμα, ἠθέτησαν διαθήκην αἰώνιον.6 Διὰ τοῦτο ἡ ἀρὰ κατέφαγε τὴν γῆν καὶ οἱ κατοικοῦντες ἐν αὐτῇ ἠρημώθησαν· διὰ τοῦτο οἱ κάτοικοι τῆς γῆς κατεκαύθησαν καὶ ὀλίγοι ἄνθρωποι ἔμειναν.

1Ἐν ἐκείναις δὲ ταῖς ἡμέραις ἔρχεται Ἰωάννης ὁ βαπτιστής, κηρύττων ἐν τῇ ἐρήμῳ τῆς Ἰουδαίας2καὶ λέγων· Μετανοεῖτε· διότι ἐπλησίασεν βασιλεία τῶν οὐρανῶν. 3Διότι οὗτος εἶναι ὁ ῥηθεὶς ὑπὸ Ἡσαΐου τοῦ προφήτου, λέγοντος· Φωνή βοῶντος ἐν τῇ ἐρήμῳ, ἑτοιμάσατε τὴν ὁδὸν τοῦ Κυρίου, εὐθείας κάμετε τὰς τρίβους αὐτοῦ. 4Αὐτὸς δὲ ὁ Ἰωάννης εἶχε τὸ ἔνδυμα αὑτοῦ ἀπὸ τριχῶν καμήλου καὶ ζώνην δερματίνην περὶ τὴν ὀσφὺν αὑτοῦ, ἡ δὲ τροφή αὐτοῦ ἦτο ἀκρίδες καὶ μέλι ἄγριον.5Τότε ἐξήρχετο πρὸς αὐτὸν ἡ Ἱεροσόλυμα καὶ πᾶσα ἡ Ἰουδαία καὶ πάντα τὰ περίχωρα τοῦ Ἰορδάνου,6καὶ ἐβαπτίζοντο ἐν τῷ Ἰορδάνῃ ὑπ᾿ αὐτοῦ, ἐξομολογούμενοι τὰς ἁμαρτίας αὑτῶν. 7Ἰδὼν δὲ πολλοὺς ἐκ τῶν Φαρισαίων καὶ Σαδδουκαίων ἐρχομένους εἰς τὸ βάπτισμα αὑτοῦ, εἶπε πρὸς αὐτούς· Γεννήματα ἐχιδνῶν, τίς ἔδειξεν εἰς ἐσᾶς νὰ φύγητε ἀπὸ τῆς μελλούσης ὀργῆς; 8Κάμετε λοιπὸν καρποὺς ἀξίους τῆς μετανοίας,9καὶ μή φαντασθῆτε νὰ λέγητε καθ᾿ ἑαυτούς, Πατέρα ἔχομεν τὸν Ἀβραάμ· διότι σᾶς λέγω ὅτι δύναται ὁ Θεὸς ἐκ τῶν λίθων τούτων νὰ ἀναστήσῃ τέκνα εἰς τὸν Ἀβραάμ.10Ἤδη δὲ καὶ ἡ ἀξίνη κεῖται πρὸς τὴν ῥίζαν τῶν δένδρων· πᾶν λοιπὸν δένδρον μή κάμνον καρπὸν καλὸν ἐκκόπτεται καὶ εἰς πῦρ βάλλεται. 11Ἐγὼ μὲν σᾶς βαπτίζω ἐν ὕδατι εἰς μετάνοιαν· ὁ δὲ ὀπίσω μου ἐρχόμενος εἶναι ἰσχυρότερός μου, τοῦ ὁποίου δὲν εἶμαι ἄξιος νὰ βαστάσω τὰ ὑποδήματα· αὐτὸς θέλει σᾶς βαπτίσει ἐν Πνεύματι Ἁγίῳ καὶ πυρί. 12Ὅστις κρατεῖ τὸ πτυάριον ἐν τῇ χειρὶ αὑτοῦ καὶ θέλει διακαθαρίσει τὸ ἁλώνιον αὑτοῦ καὶ θέλει συνάξει τὸν σῖτον αὑτοῦ εἰς τὴν ἀποθήκην, τὸ δὲ ἄχυρον θέλει κατακαύσει ἐν πυρὶ ἀσβέστῳ.

4Κύριος ὁ Θεὸς ἔδωκεν εἰς ἐμὲ γλῶσσαν πεπαιδευμένων, διὰ νὰ ἐξεύρω πῶς νὰ λαλήσω λόγον ἐν καιρῷ πρὸς τὸν βεβαρυμένον· ἐγείρει ἀπὸ πρωΐ εἰς πρωΐ, ἐγείρει τὸ τίον μου, διὰ νὰ ἀκούω ὡς οἱ πεπαιδευμένοι.5Κύριος ὁ Θεὸς ἤνοιξεν τίον ἐν ἐμοὶ καὶ ἐγὼ δὲν ἤπείθησα οὐδὲ ἐστράφην ὀπίσω.6Τὸν νῶτόν μου ἔδωκα εἰς τοὺς μαστιγοῦντας καὶ τὰς σιαγόνας μου εἰς τοὺς μαδίζοντας· δὲν ἔκρυψα τὸ πρόσωπόν μου ἀπὸ ὑβρισμῶν καὶ ἐμπτυσμάτων. 7Διότι Κύριος ὁ Θεὸς θέλει μὲ βοηθήσει· διὰ τοῦτο δὲν ἐνετράπην· διὰ τοῦτο ἔθεσα τὸ πρόσωπόν μου ὡς πέτραν σκληρὰν καὶ ἐξεύρω ὅτι δὲν θέλω καταισχυνθῆ.8Πλησίον εἶναι ὁ δικαιόνων με· τίς θέλει κριθῆ μετ᾿ ἐμοῦ; ἄς παρασταθῶμεν ὁμοῦ· τίς εἶναι ἡ ἀντίδικός μου; ἄς πλησιάσῃ εἰς ἐμέ. 9Ἰδού, Κύριος ὁ Θεὸς θέλει μὲ βοηθήσει· τίς θέλει μὲ καταδικάσει ἰδού, πάντες οὗτοι θέλουσι παλαιωθῆ ὡς ἱμάτιον· ὁ σκώληξ θέλει καταφάγει αυτούς.10Τίς εἶναι μεταξὺ σας ὁ φοβούμενος τὸν Κύριον, ὁ ὑπακούων εἰς τὴν φωνήν τοῦ δούλου αὐτοῦ; οὗτος, καὶ ἄν περιπατῇ ἐν σκότει καὶ δὲν ἔχῃ φῶς, ἄς θαρρῇ ἐπὶ τὸ ὄνομα τοῦ Κυρίου καὶ ἄς ἐπιστηρίζεται ἐπὶ τὸν Θεὸν αὑτοῦ.11Ἰδού, πάντες σεῖς, οἱ ἀνάπτοντες πῦρ καὶ περικυκλούμενοι μὲ σπινθῆρας, περιπατεῖτε ἐν τῷ φωτὶ τοῦ πυρὸς σας καὶ διὰ τῶν σπινθήρων τοὺς ὁποίους ἐξήψατε. Τοῦτο σᾶς ἔγεινεν ὑπὸ τῆς χειρὸς μου, ἐν λύπῃ θέλετε κοίτεσθαι.

1Ὁ πρεσβύτερος πρὸς Γάϊον τὸν ἀγαπητόν, τὸν ὁποῖον ἐγὼ ἀγαπῶ ἐν ἀληθείᾳ. 2 Ἀγαπητέ, κατὰ πάντα εὔχομαι νὰ εὐδοῦσαι καὶ νὰ ὑγιαίνῃς, καθὼς εὐοδοῦται ἡ ψυχή σου.3 Διότι ἐχάρην κατὰ πολλὰ ὅτι ἔρχονται ἀδελφοὶ καὶ μαρτυροῦσιν εἰς τὴν ἀλήθειάν σου, καθὼς σὺ περιπατεῖς ἐν τῇ ἀληθείᾳ.4 Μεγαλητέραν χαρὰν δὲν ἔχω παρὰ τοῦτο, νὰ ἀκούω ὅτι τὰ τέκνα μου περιπατοῦσιν ἐν τῇ ἀληθείᾳ. 5 Ἀγαπητέ, ἔργον ἄξιον πιστοῦ πράττεις ὅ, τι κάμῃς εἰς τοὺς ἀδελφοὺς καὶ εἰς τοὺς ξένους,6 οἵτινες ἐμαρτύρησαν περὶ τῆς ἀγάπης σου ἐνώπιον τῆς ἐκκλησίας, τοὺς ὁποίους καλῶς θέλεις πράξει προπέμψας ἀξίως τοῦ Θεοῦ.7 Διότι ὑπὲρ τοῦ ὀνόματος αὐτοῦ ἐξῆλθον, χωρὶς νὰ λαμβάνωσι μηδὲν ἀπὸ τῶν ἐθνῶν.8Ἡμεῖς λοιπὸν χρεωστοῦμεν νὰ ὑποδεχώμεθα τοὺς τοιούτους, διὰ νὰ γινώμεθα συνεργοὶ εἰς τὴν ἀλήθειαν.