Κυριακάτικα Κηρύγματα

23 Τὸν Παντοδύναμον, δὲν δυνάμεθα νὰ ἐννοήσωμεν αὐτόν· εἶναι ὑπέροχος κατὰ τὴν δύναμιν καὶ κατὰ τὴν κρίσιν καὶ κατὰ τὸ πλῆθος τῆς δικαιοσύνης, δὲν καταθλίβει.

1 Ἡ κατὰ τῆς Νινευή προφητεία· βιβλίον τῆς ὀράσεως Ναοὺμ τοῦ Ἐλκοσαίου. 2 Ζηλότυπος εἶναι ὁ Θεὸς καὶ ἐκδικεῖται ὁ Κύριος· ὁ Κύριος ἐκδικεῖται καὶ ὀργίζεται· ὁ Κύριος θέλει ἐκδικηθῆ τοὺς ἐναντίους αὑτοῦ καὶ φυλάττει ὀργήν κατὰ τῶν ἐχθρῶν αὑτοῦ. 3 Ὁ Κύριος εἶναι μακρόθυμος καὶ μέγας τὴν ἰσχύν, καὶ οὐδόλως θέλει ἀθῳώσει τὸν ἀσεβῆ· ἡ ὁδὸς τοῦ Κυρίου εἶναι μετὰ ἀνεμοστροβίλου καὶ θυέλλης, καὶ νεφέλαι ὁ κονιορτὸς τῶν ποδῶν αὐτοῦ. 4 Ἐπιτιμᾷ τὴν θάλασσαν καὶ ξηραίνει αὐτήν καὶ καταξηραίνει πάντας τοὺς ποταμούς· μαραίνεται ἡ Βασὰν καὶ ὁ Κάρμηλος καὶ τὸ ἄνθος τοῦ Λιβάνου μαραίνεται.5 Τὰ ὄρη σείονται ἀπ᾿ αὐτοῦ καὶ οἱ λόφοι διαλύονται, ἡ δὲ γῆ τρέμει ἀπὸ τῆς παρουσίας αὐτοῦ, ναί, ἡ οἰκουμένη, καὶ πάντες οἱ κατοικοῦντες ἐν αὐτῇ. 6 Τίς δύναται νὰ ἀνθέξῃ ἐνώπιον τῆς ἀγανακτήσεως αὐτοῦ; καὶ τίς δύναται νὰ σταθῆ εἰς τὴν ἔξαψιν τῆς ὀργῆς αὐτοῦ; ὁ θυμὸς αὐτοῦ ἐκχέεται ὡς πῦρ καὶ οἱ βράχοι συντρίβονται ἔμπροσθεν αὐτοῦ.7 Ὁ Κύριος εἶναι ἀγαθός, ὀχύρωμα ἐν ἡμέρᾳ θλίψεως, καὶ γνωρίζει τοὺς ἐλπίζοντας ἐπ᾿ αὐτόν. 8 Πλήν μὲ πλημμύραν κατακλύζουσαν θέλει κάμει συντέλειαν τοῦ τόπου αὐτῆς, καὶ σκότος θέλει καταδιώξει τοὺς ἐχθροὺς αὐτοῦ. 9 Τί βουλεύεσθε κατὰ τοῦ Κυρίου; αὐτὸς θέλει κάμει συντέλειαν· θλῖψις δὲν θέλει ἐπέλθει ἐκ δευτέρου.10 Διότι ἐνῷ συμπεριπλέκονται ὡς ἄκανθαι καὶ μεθύουσιν ὡς μεθυσταί, θέλουσι καταναλωθῆ ὡς κατάξηρον ἄχυρον. 11 Ἀπὸ σοῦ ἐξῆλθε διαλογιζόμενος πονηρὰ κατὰ τοῦ Κυρίου, σύμβουλος πονηρός.12 Οὕτω λέγει Κύριος· Ἄν καὶ ἦναι ἐν τῇ ἀκμῇ αὑτῶν καὶ ἔτι πολλοί, θέλουσιν ὅμως κουρευθῆ, ὅταν αὐτὸς διαβῇ· ἄν καὶ σὲ κατέθλιψα, δὲν θέλω σὲ καταθλίψει πλέον.13 Διότι τώρα θέλω συντρίψει τὸν ζυγὸν αὐτοῦ ἀπὸ σοῦ καὶ θέλω διαρρήξει τοὺς δεσμοὺς σου. 14 Καὶ ὁ Κύριος ἔδωκε προσταγήν περὶ σοῦ, ὅτι δὲν θέλει σπαρθῆ πλέον ἐκ τοῦ ὀνόματός σου· ἀπὸ τοῦ οἴκου τῶν θεῶν σου θέλω ἐκκόψει τὰ γλυπτὰ καὶ τὰ χωνευτά· θέλω κάμει αὐτὸν τάφον σου, διότι εἶσαι βδελυκτός.15 Ἰδού, ἐπὶ τῶν ὀρέων οἱ πόδες τοῦ εὐαγγελιζομένου, τοῦ κηρύττοντος εἰρήνην. Ἑόρταζε, Ἰούδα, τὰς ἐπισήμους ἑορτὰς σου, ἀπόδος τὰς εὐχὰς σου, διότι ὁ ἐξολοθρευτής δὲν θέλει διαβῆ πλέον διὰ σοῦ· ὁλοτελῶς ἀπεκόπη.

1 Καὶ ὅτε ἤκουσεν ὁ βασιλεὺς Ἐζεκίας, διέσχισε τὰ ἱμάτια αὑτοῦ καὶ ἐσκεπάσθη μὲ σάκκον καὶ εἰσῆλθεν εἰς τὸν οἶκον τοῦ Κυρίου.2 Καὶ ἀπέστειλεν Ἐλιακεὶμ τὸν οἰκονόμον καὶ Σομνὰν τὸν γραμματέα καὶ τοὺς πρεσβυτέρους τῶν ἱερέων, ἐσκεπασμένους μὲ σάκκους, πρὸς τὸν προφήτην Ἡσαΐαν, τὸν υἱὸν τοῦ Ἀμώς.3 Καὶ εἶπον πρὸς αὐτόν, Οὕτω λέγει ὁ Ἐζεκίας· Ἡμέρα θλίψεως καὶ ὀνειδισμοῦ καὶ βλασφημίας ἡ ἡμέρα αὕτη· διότι τὰ τέκνα ἦλθον εἰς τὴν ἀκμήν τῆς γέννας, πλήν δύναμις δὲν εἶναι εἰς τὴν τίκτουσαν·4 εἴθε νὰ ἤκουσε Κύριος ὁ Θεὸς σου πάντας τοὺς λόγους τοῦ Ῥὰβ-σάκη, τὸν ὁποῖον ὁ βασιλεὺς τῆς Ἀσσυρίας ὁ κύριος αὐτοῦ ἀπέστειλε διὰ νὰ ὀνειδίσῃ τὸν ζῶντα Θεόν, καὶ νὰ ὑβρίσῃ διὰ τῶν λόγων, τοὺς ὁποίους ἤκουσε Κύριος ὁ Θεὸς σου· διὰ τοῦτο ὕψωσον δέησιν ὑπὲρ τοῦ ὑπολοίπου τοῦ σωζομένου. 5 Καὶ ἦλθον πρὸς τὸν Ἡσαΐαν οἱ δοῦλοι τοῦ βασιλέως Ἐζεκίου.6 Καὶ εἶπε πρὸς αὐτοὺς ὁ Ἡσαΐας, Οὕτω θέλετε εἰπεῖ πρὸς τὸν κύριόν σας· Οὕτω λέγει Κύριος· Μή φοβοῦ ἀπὸ τῶν λόγων τοὺς ὁποίους ἤκουσας, διὰ τῶν ὁποίων οἱ δοῦλοι τοῦ βασιλέως τῆς Ἀσσυρίας μὲ νείδισαν·7 ἰδού, ἐγὼ θέλω βάλει εἰς αὐτὸν τοιοῦτον πνεῦμα, ὥστε, ἀκούσας θόρυβον, θέλει ἐπιστρέψει εἰς τὴν γῆν αὑτοῦ· καὶ θέλω κάμει αὐτὸν νὰ πέσῃ διὰ μαχαίρας ἐν τῇ γῇ αὑτοῦ. 8 Ὁ Ῥὰβ-σάκης λοιπὸν ἐπέστρεψε καὶ εὕρηκε τὸν βασιλέα τῆς Ἀσσυρίας πολεμοῦντα ἐναντίον τῆς Λιβνά· διότι ἤκουσεν ὅτι ἔφυγεν ἀπὸ Λαχείς. 9 Καὶ ὁ βασιλεύς, ὅτε ἤκουσε νὰ λέγωσι περὶ Θιρακὰ τοῦ βασιλέως τῆς Αἰθιοπίας, Ἰδού, ἐξῆλθε νὰ σὲ πολεμήσῃ, ἀπέστειλε πάλιν πρέσβεις πρὸς τὸν Ἐζεκίαν, λέγων,10 Οὕτω θέλετε εἰπεῖ πρὸς Ἐζεκίαν, τὸν βασιλέα τοῦ Ἰούδα, λέγοντες, Ὁ Θεὸς σου, ἐπὶ τὸν ὁποῖον θαρρεῖς, ἄς μή σὲ ἀπατᾷ, λέγων, Ἡ Ἱερουσαλήμ δὲν θέλει παραδοθῆ εἰς τὴν χεῖρα τοῦ βασιλέως τῆς Ἀσσυρίας·11 ἰδού, σὺ ἤκουσας τί ἔκαμον οἱ βασιλεῖς τῆς Ἀσσυρίας εἰς πάντας τοὺς τόπους, καταστρέφοντες αὐτούς· καὶ σὺ θέλεις λυτρωθῆ;12 μήπως οἱ θεοὶ τῶν ἐθνῶν ἐλύτρωσαν ἐκείνους, τοὺς ὁποίους οἱ πατέρες μου κατέστρεψαν, τὴν Γωζὰν καὶ τὴν Χαρρὰν καὶ Ῥεσὲφ καὶ τοὺς υἱοὺς τοῦ Ἐδὲν τοὺς ἐν Τελασσάρ;13 ποῦ ὁ βασιλεὺς τῆς Αἰμὰθ, καὶ ὁ βασιλεὺς τῆς Ἀρφάδ, καὶ ὁ βασιλεὺς τῆς πόλεως Σεφαρουΐμ, Ἐνὰ καὶ Αὐά; 14 Καὶ λαβὼν ὁ Ἐζεκίας τὴν ἐπιστολήν ἐκ τῆς χειρὸς τῶν πρέσβεων, ἀνέγνωσεν αὐτήν· καὶ ἀνέβη ὁ Ἐζεκίας εἰς τὸν οἶκον τοῦ Κυρίου καὶ ἐξετύλιξεν αὐτήν ἐνώπιον τοῦ Κυρίου.15 Καὶ προσηυχήθη ἐνώπιον τοῦ Κυρίου ὁ Ἐζεκίας, λέγων, Κύριε Θεὲ τοῦ Ἰσραήλ, ὁ καθήμενος ἐπὶ τῶν χερουβείμ, σὺ αὐτὸς εἶσαι ὁ Θεός, ὁ μόνος, πάντων τῶν βασιλείων τῆς γῆς· σὺ ἔκαμες τὸν οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν·16 κλῖνον, Κύριε, τὸ οὖς σου καὶ ἄκουσον· ἄνοιξον, Κύριε, τοὺς ὀφθαλμοὺς σου καὶ ἰδέ· καὶ ἄκουσον τοὺς λόγους τοῦ Σενναχειρείμ, ὅστις ἀπέστειλε τοῦτον διὰ νὰ ὀνειδίσῃ τὸν ζῶντα Θεόν·17 ἀληθῶς, Κύριε, οἱ βασιλεῖς τῆς Ἀσσυρίας ἠρήμωσαν τὰ ἔθνη καὶ τοὺς τόπους αὐτῶν,18 καὶ ἔρριψαν εἰς τὸ πῦρ, τοὺς θεοὺς αὐτῶν· διότι δὲν ἦσαν θεοί, ἀλλ᾿ ἔργον χειρῶν ἀνθρώπων, ξύλα καὶ λίθοι· διὰ τοῦτο κατέστρεψαν αὐτούς·19 τώρα λοιπόν, Κύριε Θεὲ ἡμῶν, σῶσον ἡμᾶς, δέομαι, ἐκ τῆς χειρὸς αὐτοῦ· διὰ νὰ γνωρίσωσι πάντα τὰ βασίλεια τῆς γῆς, ὅτι σὺ εἶσαι Κύριος ὁ Θεός, ὁ μόνος.

6 Καὶ ἐνῷ εἰσήρχοντο, ἰδὼν τὸν Ἐλιάβ, εἶπε, Βεβαίως ἔμπροσθεν τοῦ Κυρίου εἶναι ὁ κεχρισμένος αὐτοῦ.7 Καὶ εἶπε Κύριος πρὸς τὸν Σαμουήλ, Μή ἐπιβλέψῃς εἰς τὴν ὄψιν αὐτοῦ ἤ εἰς τὸ ὕψος τοῦ ἀναστήματος αὐτοῦ, ἐπειδή ἀπεδοκίμασα αὐτόν· διότι δὲν βλέπει ὁ Κύριος καθὼς βλέπει ὁ ἄνθρωπος· διότι ὁ ἄνθρωπος βλέπει τὸ φαινόμενον, ὁ δὲ Κύριος βλέπει τὴν καρδίαν.