Οι σφραγίδες της αποκαλυψης

1 Καὶ εἶδον, ὅτε ἤνοιξε τὸ Ἀρνίον μίαν ἐκ τῶν σφραγίδων, καὶ ἤκουσα ἕν ἐκ τῶν τεσσάρων ζώων λέγον ὡς φωνήν βροντῆς· Ἔρχου καὶ βλέπε.2 Καὶ εἶδον, καὶ ἰδού, ἵππος λευκός· καὶ ὁ καθήμενος ἐπ᾿ αὐτὸν εἶχε τόξον· καὶ ἐδόθη εἰς αὐτὸν στέφανος, καὶ ἐξῆλθε νικῶν καὶ διὰ νὰ νικήσῃ. 3 Καὶ ὅτε ἤνοιξε τὴν δευτέραν σφραγίδα, ἤκουσα τὸ δεύτερον ζῶον λέγον· Ἔρχου καὶ βλέπε.4 Καὶ ἐξῆλθεν ἄλλος ἵππος κόκκινος, καὶ εἰς τὸν καθήμενον ἐπ᾿ αὐτὸν ἐδόθη νὰ σηκώσῃ τὴν εἰρήνην ἀπὸ τῆς γῆς, καὶ νὰ σφάξωσιν ἀλλήλους, καὶ ἐδόθη εἰς αὐτὸν μάχαιρα μεγάλη. 5 Καὶ ὅτε ἤνοιξε τὴν τρίτην σφραγίδα, ἤκουσα τὸ τρίτον ζῶον λέγον· Ἔρχου καὶ βλέπε. Καὶ εἶδον, καὶ ἰδού, ἵππος μέλας, καὶ ὁ καθήμενος ἐπ᾿ αὐτὸν εἶχε ζυγαρίαν ἐν τῇ χειρὶ αὑτοῦ.6 Καὶ ἤκουσα φωνήν ἐν μέσῳ τῶν τεσσάρων ζώων λέγουσαν· Μία χοίνιξ σίτου δι᾿ ἕν δηνάριον καὶ τρεῖς χοίνικες κριθῆς δι᾿ ἕν δηνάριον, καὶ τὸ ἔλαιον καὶ τὸν οἶνον μή βλάψῃς. 7 Καὶ ὅτε ἤνοιξε τὴν σφραγίδα τὴν τετάρτην, ἤκουσα φωνήν τοῦ τετάρτου ζώου λέγουσαν· Ἔρχου καὶ βλέπε.8 Καὶ εἶδον, καὶ ἰδού, ἵππος ὠχρός, καὶ ὁ καθήμενος ἐπάνω αὐτοῦ νομάζετο θάνατος, καὶ ὁ Ἃιδης ἠκολούθει μετ᾿ αὐτοῦ· καὶ ἐδόθη εἰς αὐτοὺς ἐξουσία ἐπὶ τὸ τέταρτον τῆς γῆς, νὰ θανατώσωσι μὲ ῥομφαίαν καὶ μὲ πεῖναν καὶ μὲ θάνατον καὶ μὲ τὰ θηρία τῆς γῆς. 9 Καὶ ὅτε ἤνοιξε τὴν πέμπτην σφραγίδα, εἶδον ὑποκάτω τοῦ θυσιαστηρίου τὰς ψυχὰς τῶν ἐσφαγμένων διὰ τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ καὶ διὰ τὴν μαρτυρίαν, τὴν ὁποίαν εἶχον.10 Καὶ ἔκραξαν μετὰ φωνῆς μεγάλης, λέγοντες· Ἕως πότε, ὦ Δέσποτα ἅγιε καὶ ἀληθινέ, δὲν κρίνεις καὶ ἐκδικεῖς τὸ αἷμα ἡμῶν ἀπὸ τῶν κατοικούντων ἐπὶ τῆς γῆς;11 Καὶ ἐδόθησαν εἰς ἕκαστον στολαὶ λευκαί, καὶ ἐρρέθη πρὸς αὐτοὺς νὰ ἀναπαυθῶσιν ἔτι ὀλίγον καιρόν, ἑωσοῦ συμπληρωθῶσι καὶ οἱ σύνδουλοι αὐτῶν καὶ οἱ ἀδελφοὶ αὐτῶν οἱ μέλλοντες νὰ φονευθῶσιν ὡς καὶ αὐτοί. 12 Καὶ εἶδον, ὅτε ἤνοιξε τὴν σφραγίδα τὴν ἕκτην, καὶ ἰδού, ἔγεινε σεισμὸς μέγας, καὶ ὁ ἥλιος ἔγεινε μέλας ὡς σάκκος τρίχινος καὶ ἡ σελήνη ἔγεινεν ὡς αἷμα,13 καὶ οἱ ἀστέρες τοῦ οὐρανοῦ ἔπεσαν εἰς τὴν γῆν, καθὼς ἡ συκῆ ῥίπτει τὰ ἄωρα σῦκα αὑτῆς, σειομένη ὑπὸ μεγάλου ἀνέμου,14 καὶ ὁ οὐρανὸς ἀπεχωρίσθη ὡς βιβλίον τυλιγμένον, καὶ πᾶν ὄρος καὶ νῆσος ἐκινήθησαν ἐκ τῶν τόπων αὑτῶν·15 καὶ οἱ βασιλεῖς τῆς γῆς καὶ οἱ μεγιστάνες καὶ οἱ πλούσιοι καὶ οἱ χιλίαρχοι καὶ οἱ δυνατοὶ καὶ πᾶς δοῦλος καὶ πᾶς ἐλεύθερος ἔκρυψαν ἑαυτοὺς εἰς τὰ σπήλαια καὶ εἰς τὰς πέτρας τῶν ὀρέων,16 καὶ λέγουσι πρὸς τὰ ὄρη καὶ πρὸς τὰς πέτρας· Πέσατε ἐφ᾿ ἡμᾶς καὶ κρύψατε ἡμᾶς ἀπὸ προσώπου τοῦ καθημένου ἐπὶ τοῦ θρόνου καὶ ἀπὸ τῆς ὀργῆς τοῦ Ἀρνίου,17 διότι ἦλθεν ἡ ἡμέρα ἡ μεγάλη τῆς ὀργῆς αὐτοῦ, καὶ τίς δύναται νὰ σταθῆ;