Ψαλμοί 92:1-15 από Καραΐσκος Θεόδωρος
1[Ψαλμὸς ᾠδῆς διὰ τὴν ἡμέραν τοῦ Σαββάτου.] Ἀγαθὸν τὸ νὰ δοξολογῇ τις τὸν Κύριον καὶ νὰ ψαλμῳδῇ εἰς τὸ ὄνομά σου, Ὕψιστε·
2νὰ ἀναγγέλλῃ τὸ πρωΐ τὸ ἔλεός σου καὶ τὴν ἀλήθειάν σου πᾶσαν νύκτα,
3μὲ δεκάχορδον ὄργανον καὶ μὲ ψαλτήριον· μέ ᾠδήν καὶ κιθάραν.
4Διότι μὲ εὔφρανας, Κύριε, ἐν τοῖς ποιήμασί σου· θέλω ἀγάλλεσθαι ἐν τοῖς ἔργοις τῶν χειρῶν σου.
5Πόσον μεγάλα εἶναι τὰ ἔργα σου, Κύριε! βαθεῖς εἶναι οἱ διαλογισμοὶ σου σφόδρα.
6Ὁ ἄνθρωπος ὁ ἀνόητος δὲν γνωρίζει, καὶ ὁ μωρὸς δὲν ἐννοεῖ τοῦτο·
7ὅτι οἱ ἀσεβεῖς βλαστάνουσιν ὡς ὁ χόρτος, καὶ ἀνθοῦσι πάντες οἱ ἐργάται τῆς ἀνομίας, διὰ νὰ ἀφανισθῶσιν αἰωνίως.
8Ἀλλὰ σύ, Κύριε, εἶσαι ὕψιστος εἰς τὸν αἰῶνα.
9Διότι, ἰδού, οἱ ἐχθροὶ σου, Κύριε, διότι, ἰδού, οἱ ἐχθροὶ σου θέλουσιν ἐξολοθρευθῆ· θέλουσι διασκορπισθῆ πάντες οἱ ἐργάται τῆς ἀνομίας.
10Ἀλλὰ σὺ θέλεις ὑψώσει ὡς τοῦ μονοκέρωτος τὸ κέρας μου· ἐγὼ θέλω χρισθῆ μὲ νέον ἔλαιον·
11καὶ ὁ ὀφθαλμὸς μου θέλει ἰδεῖ τὴν ἐκδίκησιν τῶν ἐχθρῶν μου· τὰ ὦτά μου θέλουσιν ἀκούσει περὶ τῶν κακοποιῶν τῶν ἐπανισταμένων κατ᾿ ἐμοῦ.
12Ὁ δίκαιος ὡς φοίνιξ θέλει ἀνθεῖ· ὡς κέδρος τοῦ Λιβάνου θέλει αὐξάνει.
13Πεφυτευμένοι ἐν τῷ οἴκῳ τοῦ Κυρίου, θέλουσιν ἀνθεῖ ἐν ταῖς αὐλαῖς τοῦ Θεοῦ ἡμῶν·
14θέλουσι καρποφορεῖ καὶ ἐν αὐτῷ τῷ βαθεῖ γήρατι, θέλουσιν εἶσθαι ἀκμάζοντες καὶ ἀνθηροί·
15διὰ νὰ ἀναγγέλλωσιν ὅτι δίκαιος εἶναι ὁ Κύριος, τὸ φρούριόν μου· καὶ δὲν ὑπάρχει ἀδικίᾳ ἐν αὐτῷ.
Σειρές:Κυριακάτικα Κηρύγματα