Μαθήματα

1 Πρὸς τὸν ἄγγελον τῆς ἐκκλησίας τῆς Ἐφέσου γράψον. Ταῦτα λέγει ὁ κρατῶν τοὺς ἑπτὰ ἀστέρας ἐν τῇ δεξιᾷ αὑτοῦ, ὁ περιπατῶν ἐν μέσῳ τῶν ἑπτὰ λυχνιῶν τῶν χρυσῶν·2 Ἐξεύρω τὰ ἔργα σου καὶ τὸν κόπον σου καὶ τὴν ὑπομονήν σου, καὶ ὅτι δὲν δύνασαι νὰ ὑποφέρῃς τοὺς κακούς, καὶ ἐδοκίμασας τοὺς λέγοντας ὅτι εἶναι ἀπόστολοι, καὶ δὲν εἶναι, καὶ εὗρες αὐτοὺς ψευδεῖς· 3 καὶ ὑπέφερες καὶ ἔχεις ὑπομονήν καὶ διὰ τὸ ὄνομά μου ἐκοπίασας, καὶ δὲν ἀπέκαμες.4 Πλήν ἔχω τι κατὰ σοῦ, διότι τὴν ἀγάπην σου τὴν πρώτην ἀφῆκας.5 Ἐνθυμοῦ λοιπὸν πόθεν ἐξέπεσες καὶ μετανόησον καὶ κάμε τὰ πρῶτα ἔργα· εἰ δὲ μή, ἔρχομαι πρὸς σὲ ταχέως καὶ θέλω κινήσει τὴν λυχνίαν σου ἐκ τοῦ τόπου αὐτῆς, ἐὰν δὲν μετανοήσῃς.6 Ἔχεις ὅμως τοῦτο, ὅτι μισεῖς τὰ ἔργα τῶν Νικολαϊτῶν, τὰ ὁποῖα καὶ ἐγὼ μισῶ. 7 Ὅστις ἔχει τίον ἄς ἀκούσῃ τί λέγει τὸ Πνεῦμα πρὸς τὰς ἐκκλησίας. Εἰς τὸν νικῶντα θέλω δώσει εἰς αὐτὸν νὰ φάγῃ ἐκ τοῦ ξύλου τῆς ζωῆς, τὸ ὁποῖον εἶναι ἐν μέσῳ τοῦ παραδείσου τοῦ Θεοῦ. 8 Καὶ πρὸς τὸν ἄγγελον τῆς ἐκκλησίας τῶν Σμυρναίων γράψον· Ταῦτα λέγει ὁ πρῶτος καὶ ὁ ἔσχατος, ὅστις ἔγεινε νεκρὸς καὶ ἔζησεν·9 Ἐξεύρω τὰ ἔργα σου καὶ τὴν θλῖψιν καὶ τὴν πτωχείαν· εἶσαι ὅμως πλούσιος· καὶ τὴν βλασφημίαν τῶν λεγόντων ἑαυτοὺς ὅτι εἶναι Ἰουδαῖοι καὶ δὲν εἶναι, ἀλλὰ συναγωγή τοῦ Σατανᾶ.10 Μή φοβοῦ μηδὲν ἐκ τῶν ὅσα μέλλεις νὰ πάθῃς. Ἰδού, ὁ διάβολος μέλλει νὰ βάλῃ τινὰς ἐξ ὑμῶν εἰς φυλακήν διὰ νὰ δοκιμασθῆτε, καὶ θέλετε ἔχει θλῖψιν δέκα ἡμερῶν. Γίνου πιστὸς μέχρι θανάτου, καὶ θέλω σοι δώσει τὸν στέφανον τῆς ζωῆς. 11 Ὅστις ἔχει τίον ἄς ἀκούσῃ τί λέγει τὸ Πνεῦμα πρὸς τὰς ἐκκλησίας. Ὁ νικῶν δὲν θέλει ἀδικηθῆ ἐκ τοῦ θανάτου τοῦ δευτέρου. 12 Καὶ πρὸς τὸν ἄγγελον τῆς ἐν Περγάμῳ ἐκκλησίας γράψον· Ταῦτα λέγει ὁ ἔχων τὴν ῥομφαίαν τὴν δίστομον, τὴν ὀξεῖαν·13 Ἐξεύρω τὰ ἔργα σου καὶ ποῦ κατοικεῖς· ὅπου εἶναι ὁ θρόνος τοῦ Σατανᾶ· καὶ κρατεῖς τὸ ὄνομά μου, καὶ δὲν ἠρνήθης τὴν πίστιν μου καὶ ἐν ταῖς ἡμέραις, ἐν αἷς ὑπῆρχεν Ἀντίπας ὁ μάρτυς μου ὁ πιστός, ὅστις ἐφονεύθη παρ᾿ ὑμῖν, ὅπου κατοικεῖ ὁ Σατανᾶς.14 Ἔχω ὅμως κατὰ σοῦ ὀλίγα, διότι ἔχεις ἐκεῖ τινὰς κρατοῦντας τὴν διδαχήν τοῦ Βαλαάμ, ὅστις ἐδίδασκε τὸν Βαλὰκ νὰ βάλῃ σκάνδαλον ἐνώπιον τῶν υἱῶν Ἰσραήλ, ὥστε νὰ φάγωσιν εἰδωλόθυτα καὶ νὰ πορνεύσωσιν.15 Οὕτως ἔχεις καὶ σὺ τινὰς κρατοῦντας τὴν διδαχήν τῶν Νικολαϊτῶν, τὸ ὁποῖον μισῶ.16 Μετανόησον· εἰ δὲ μή, ἔρχομαι πρὸς σὲ ταχέως καὶ θέλω πολεμήσει πρὸς αὐτοὺς μὲ τὴν ῥομφαίαν τοῦ στόματός μου. 17 Ὅστις ἔχει ωτίον, ἄς ἀκούσῃ τί λέγει τὸ Πνεῦμα πρὸς τὰς ἐκκλησίας. Εἰς τὸν νικῶντα θέλω δώσει εἰς αὐτὸν νὰ φάγῃ ἀπὸ τοῦ μάννα τοῦ κεκρυμμένου, καὶ θέλω δώσει εἰς αὐτὸν ψῆφον λευκήν, καὶ ἐπὶ τὴν ψῆφον ὄνομα νέον γεγραμμένον, τὸ ὁποῖον οὐδεὶς γνωρίζει εἰμή ὁ λαμβάνων.

1 Ἀποκάλυψις Ἰησοῦ Χριστοῦ, τὴν ὁποίαν ἔδωκεν εἰς αὐτὸν ὁ Θεός, διὰ νὰ δείξῃ εἰς τοὺς δούλους αὑτοῦ ὅσα πρέπει νὰ γείνωσι ταχέως, καὶ ἐφανέρωσεν αὐτὰ ἀποστείλας διὰ τοῦ ἀγγέλου αὑτοῦ εἰς τὸν δοῦλον αὑτοῦ Ἰωάννην,2 ὅστις ἐμαρτύρησε τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ καὶ τὴν μαρτυρίαν τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ καὶ ὅσα εἶδε.3 Μακάριος ὁ ἀναγινώσκων καὶ οἱ ἀκούοντες τοὺς λόγους τῆς προφητείας καὶ φυλάττοντες τὰ γεγραμμένα ἐν αὐτῇ· διότι ὁ καιρὸς εἶναι πλησίον. 4 Ὁ Ἰωάννης πρὸς τὰς ἑπτὰ ἐκκλησίας τὰς ἐν τῇ Ἀσίᾳ· χάρις ὑμῖν καὶ εἰρήνη ἀπὸ τοῦ ὁ ὤν καὶ ὁ ἦν καὶ ὁ ἐρχόμενος· καὶ ἀπὸ τῶν ἑπτὰ πνευμάτων, τὰ ὁποῖα εἶναι ἐνώπιον τοῦ θρόνου αὐτοῦ,5 καὶ ἀπὸ τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, ὅστις εἶναι ὁ μάρτυς ὁ πιστός, ὁ πρωτότοκος ἐκ τῶν νεκρῶν καὶ ὁ ἄρχων τῶν βασιλέων τῆς γῆς. Εἰς τὸν ἀγαπήσαντα ἡμᾶς καὶ λούσαντα ἡμᾶς ἀπὸ τῶν ἁμαρτιῶν ἡμῶν μὲ τὸ αἷμα αὑτοῦ,6 καὶ ὅστις ἔκαμεν ἡμᾶς βασιλεῖς καὶ ἱερεῖς εἰς τὸν Θεὸν καὶ Πατέρα αὑτοῦ, εἰς αὐτὸν εἴη ἡ δόξα καὶ τὸ κράτος εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων· ἀμήν. 7 Ἰδού, ἔρχεται μετὰ τῶν νεφελῶν, καὶ θέλει ἰδεῖ αὐτὸν πᾶς ὀφθαλμὸς καὶ ἐκεῖνοι οἵτινες ἐξεκέντησαν αὐτόν, καὶ θέλουσι θρηνήσει ἐπ᾿ αὐτὸν πᾶσαι αἱ φυλαὶ τῆς γῆς. Ναί, ἀμήν. 8 Ἐγὼ εἶμαι τὸ Α καὶ τὸ Ω, ἀρχή καὶ τέλος, λέγει ὁ Κύριος, ὁ ὤν καὶ ὁ ἦν καὶ ὁ ἐρχόμενος, ὁ παντοκράτωρ.

1 Δευτέραν ἤδη ταύτην τὴν ἐπιστολήν σᾶς γράφω, ἀγαπητοί, μὲ τὰς ὁποίας διεγείρω δι᾿ ὑπενθυμίσεως τὴν εἰλικρινῆ σας διάνοιαν,2 διὰ νὰ ἐνθυμηθῆτε τοὺς λόγους τοὺς προλαληθέντας ὑπὸ τῶν ἁγίων προφητῶν καὶ τὴν παραγγελίαν ἡμῶν τῶν ἀποστόλων τοῦ Κυρίου καὶ Σωτῆρος·3 τοῦτο πρῶτον γνωρίζοντες, ὅτι θέλουσιν ἐλθεῖ ἐν ταῖς ἐσχάταις ἡμέραις ἐμπαῖκται, περιπατοῦντες κατὰ τὰς ἰδίας αὑτῶν ἐπιθυμίας4 καὶ λέγοντες· Ποῦ εἶναι ἡ ὑπόσχεσις τῆς παρουσίας αὐτοῦ; διότι ἀφ᾿ ἧς ἡμέρας οἱ πατέρες ἐκοιμήθησαν, τὰ πάντα διαμένουσιν οὕτως ἀπ᾿ ἀρχῆς τῆς κτίσεως.5 Διότι ἐκουσίως ἀγνοοῦσι τοῦτο, ὅτι μὲ τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ οἱ οὐρανοὶ ἔγειναν ἔκπαλαι καὶ ἡ γῆ συνεστῶσα ἐξ ὕδατος καὶ δι᾿ ὕδατος,6 διὰ τῶν ὁποίων ὁ τότε κόσμος ἀπωλέσθη κατακλυσθεὶς ὑπὸ τοῦ ὕδατος·7 οἱ δὲ σημερινοὶ οὐρανοὶ καὶ ἡ γῆ διὰ τοῦ αὐτοῦ λόγου εἶναι ἀποτεταμιευμένοι, φυλαττόμενοι διὰ τὸ πῦρ εἰς τὴν ἡμέραν τῆς κρίσεως καὶ τῆς ἀπωλείας τῶν ἀσεβῶν ἀνθρώπων. 8 Ἕν δὲ τοῦτο ἄς μή σᾶς λανθάνῃ, ἀγαπητοί, ὅτι παρὰ Κυρίῳ μία ἡμέρα εἶναι ὡς χίλια ἔτη καὶ χίλια ἔτη ὡς ἡμέρα μία.9 Δὲν βραδύνει ὁ Κύριος τὴν ὑπόσχεσιν αὑτοῦ, ὡς τινὲς λογίζονται τοῦτο βραδύτητα, ἀλλὰ μακροθυμεῖ εἰς ἡμᾶς, μή θέλων νὰ ἀπολεσθῶσι τινες, ἀλλὰ πάντες νὰ ἔλθωσιν εἰς μετάνοιαν. 10 Θέλει δὲ ἐλθεῖ ἡ ἡμέρα τοῦ Κυρίου ὡς κλέπτης ἐν νυκτί, καθ᾿ ἥν οἱ οὐρανοί θέλουσι παρέλθει μὲ συριγμόν, τὰ στοιχεῖα δὲ πυρακτούμενα θέλουσι διαλυθῆ, καὶ ἡ γῆ καὶ τὰ ἐν αὐτῇ ἔργα θέλουσι κατακαῆ.

4 Διότι ἐὰν ὁ Θεὸς δὲν ἐφείσθη ἀγγέλους ἁμαρτήσαντας, ἀλλὰ ῥίψας αὐτοὺς εἰς τὸν τάρταρον δεδεμένους μὲ ἀλύσεις σκότους, παρέδωκε διὰ νὰ φυλάττωνται εἰς κρίσιν,5 καὶ ἐὰν τὸν παλαιὸν κόσμον δὲν ἐφείσθῃ, ἀλλὰ φέρων κατακλυσμὸν ἐπὶ τὸν κόσμον τῶν ἀσεβῶν ἐφύλαξεν ὄγδοον τὸν Νῶε, κήρυκα τῆς δικαιοσύνης,6 καὶ κατέκρινεν εἰς καταστροφήν τὰς πόλεις τῶν Σοδόμων καὶ τῆς Γομόρρας καὶ ἐτέφρωσε, καταστήσας παράδειγμα τῶν μελλόντων νὰ ἀσεβῶσι,7 καὶ ἠλευθέρωσε τὸν δίκαιον Λὼτ καταθλιβόμενον ὑπὸ τῆς ἀσελγοῦς διαγωγῆς τῶν ἀνόμων·8 διότι ὁ δίκαιος, κατοικῶν μεταξὺ αὐτῶν, δι᾿ ὀράσεως καὶ ἀκοῆς, ἐβασάνιζεν ἀπὸ ἡμέρας εἰς ἡμέραν τὴν δικαίαν αὑτοῦ ψυχήν διὰ τὰ ἄνομα ἔργα αὐτῶν·9 ἐξεύρει ὁ Κύριος νὰ ἐλευθερόνῃ ἐκ τοῦ πειρασμοῦ τοὺς εὐσεβεῖς, τοὺς δὲ ἀδίκους νὰ φυλάττῃ εἰς τὴν ἡμέραν τῆς κρίσεως, διὰ νὰ κολάζωνται,

12 Ὅθεν δὲν θέλω ἀμελήσει νὰ σᾶς ὑπενθυμίζω πάντοτε περὶ τούτων, καίτοι εἰδότας καὶ ἐστηριγμένους εἰς τὴν παροῦσαν ἀλήθειαν.13 Στοχάζομαι ὅμως δίκαιον, ἐφ᾿ ὅσον εἶμαι ἐν τούτῳ τῷ σκηνώματι, νὰ σᾶς διεγείρω διὰ τῆς ὑπενθυμίσεως,14 ἐπειδή ἐξεύρω ὅτι ἐντὸς ὀλίγου θέλω ἀποθέσει τὸ σκήνωμά μου, καθὼς καὶ ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστὸς μοὶ ἐφανέρωσε.15 Θέλω ὅμως ἐπιμεληθῆ, ὥστε σεῖς καὶ μετὰ τὴν ἀποβίωσίν μου νὰ δύνασθε πάντοτε νὰ ἐνθυμῆσθε αὐτά. 16 Διότι σᾶς ἐγνωστοποιήσαμεν τὴν δύναμιν καὶ παρουσίαν τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, οὐχὶ μύθους σοφιστικοὺς ἀκολουθήσαντες, ἀλλ᾿ αὐτόπται γενόμενοι τῆς ἐκείνου μεγαλειότητος.17 Διότι ἔλαβε παρὰ Θεοῦ Πατρὸς τιμήν καὶ δόξαν, ὅτε ἦλθεν εἰς αὐτὸν τοιαύτη φωνή ὑπὸ τῆς μεγαλοπρεποῦς δόξης, Οὗτος εἶναι ὁ Υἱὸς μου ὁ ἀγαπητός, εἰς τὸν ὁποῖον ἐγὼ εὐηρεστήθην·18 καὶ ταύτην τὴν φωνήν ἡμεῖς ἠκούσαμεν ἐξ οὐρανοῦ ἐλθοῦσαν, ὄντες μετ᾿ αὐτοῦ ἐν τῷ ὄρει τῷ ἁγίῳ.19 Καὶ ἔχομεν βεβαιότερον τὸν προφητικὸν λόγον, εἰς τὸν ὁποῖον κάμνετε καλὰ νὰ προσέχητε ὡς εἰς λύχνον φέγγοντα ἐν σκοτεινῷ τόπῳ, ἑωσοῦ ἔλθῃ ἡ αὐγή τῆς ἡμέρας καὶ ὁ φωσφόρος ἀνατείλῃ ἐν ταῖς καρδίαις ὑμῶν· 20 τοῦτο πρῶτον ἐξεύροντες, ὅτι οὐδεμία προφητεία τῆς γραφῆς γίνεται ἐξ ἰδίας τοῦ προφητεύοντος διασαφήσεως·21 διότι δὲν ἦλθέ ποτε προφητεία ἐκ θελήματος ἀνθρώπου, ἀλλ᾿ ὑπὸ τοῦ Πνεύματος τοῦ Ἁγίου κινούμενοι ἐλάλησαν οἱ ἅγιοι ἄνθρωποι τοῦ Θεοῦ.