Μηνύματα Αδελφών

1Πόθεν προέρχονται πόλεμοι καὶ μάχαι μεταξὺ σας; οὐχὶ ἐντεῦθεν, ἐκ τῶν ἠδονῶν σας, αἵτινες στρατεύονται ἐντὸς τῶν μελῶν σας;2Ἐπιθυμεῖτε καὶ δὲν ἔχετε· φονεύετε καὶ φθονεῖτε, καὶ δὲν δύνασθε νὰ ἐπιτύχητε· μάχεσθε καὶ πολεμεῖτε· ἀλλὰ δὲν ἔχετε, ἐπειδή δὲν ζητεῖτε·3ζητεῖτε καὶ δὲν λαμβάνετε, διότι κακῶς ζητεῖτε, διὰ νὰ δαπανήσητε εἰς τὰς ἠδονὰς σας.4Μοιχοὶ καὶ μοιχαλίδες, δὲν ἐξεύρετε ὅτι ἡ φιλία τοῦ κόσμου εἶναι ἔχθρα τοῦ Θεοῦ; ὅστις λοιπὸν θελήσῃ νὰ ἦναι φίλος τοῦ κόσμου, ἐχθρὸς τοῦ Θεοῦ καθίσταται.5Ἤ νομίζετε ὅτι ματαίως ἡ γραφή λέγει, Πρὸς φθόνον ἐπιποθεῖ τὸ πνεῦμα, τὸ ὁποῖον κατῴκησεν ἐν ἡμῖν; 6Ἀλλὰ μεγαλητέραν χάριν δίδει ὁ Θεός· ὅθεν λέγει· Ὁ Θεὸς εἰς τοὺς ὑπερηφάνους ἀντιτάσσεται, εἰς δὲ τοὺς ταπεινοὺς δίδει χάριν. 7Ὑποτάχθητε λοιπὸν εἰς τὸν Θεόν. Ἀντιστάθητε εἰς τὸν διάβολον, καὶ θέλει φύγει ἀπὸ σᾶς· 8πλησιάσατε εἰς τὸν Θεόν, καὶ θέλει πλησιάσει εἰς ἐσᾶς. Καθαρίσατε τὰς χεῖράς σας, ἁμαρτωλοί, καὶ ἁγνίσατε τὰς καρδίας, δίγνωμοι.9Κακοπαθήσατε καὶ πενθήσατε καὶ κλαύσατε· ὁ γέλως σας ἄς μεταστραφῇ εἰς πένθος καὶ ἡ χαρὰ εἰς κατήφειαν.10Ταπεινώθητε ἐνώπιον τοῦ Κυρίου, καὶ θέλει σᾶς ὑψώσει. 11Μή καταλαλεῖτε ἀλλήλους, ἀδελφοί. Ὅστις καταλαλεῖ ἀδελφὸν καὶ κρίνει τὸν ἀδελφὸν αὑτοῦ, καταλαλεῖ τὸν νόμον καὶ κρίνει τὸν νόμον καὶ ἐὰν κρίνῃς τὸν νόμον, δὲν εἶσαι ἐκτελεστής τοῦ νόμου, ἀλλὰ κριτής.12Εἷς εἶναι ὁ νομοθέτης, ὁ δυνάμενος νὰ σώσῃ καὶ νὰ ἀπολέσῃ· σὺ τίς εἶσαι ὅστις κρίνεις τὸν ἄλλον; 13Ἔλθετε τώρα οἱ λέγοντες· Σήμερον ἤ αὔριον θέλομεν ὑπάγει εἰς ταύτην τὴν πόλιν καὶ θέλομεν κάμει ἐκεῖ ἕνα χρόνον καὶ θέλομεν ἐμπορευθῆ καὶ κερδήσει·14οἵτινες δὲν ἐξεύρετε τὸ μέλλον τῆς αὔριον· διότι ποία εἶναι ἡ ζωή σας; εἶναι τῳόντι ἀτμός, ὅστις φαίνεται πρὸς ὀλίγον καὶ ἔπειτα ἀφανίζεται·15ἀντὶ νὰ λέγητε, Ἐὰν ὁ Κύριος θελήσῃ, καὶ ζήσωμεν, θέλομεν κάμει τοῦτο ἤ ἐκεῖνο.16Τώρα ὅμως καυχᾶσθε εἰς τὰς ἀλαζονείας σας· πᾶσα τοιαύτη καύχησις εἶναι κακή.17Εἰς τὸν ὅστις λοιπὸν ἐξεύρει νὰ κάμνῃ τὸ καλὸν καὶ δὲν κάμνει, εἰς αὐτὸν εἶναι ἁμαρτία.

1 Μετὰ ταῦτα ἐφανέρωσεν ἑαυτὸν πάλιν ὁ Ἰησοῦς εἰς τοὺς μαθητὰς ἐπὶ τῆς θαλάσσης τῆς Τιβεριάδος· ἐφανέρωσε δὲ οὕτως.2 Ἦσαν ὁμοῦ Σίμων Πέτρος καὶ Θωμᾶς ὁ λεγόμενος Δίδυμος καὶ Ναθαναήλ ὁ ἀπὸ Κανᾶ τῆς Γαλιλαίας, καὶ οἱ υἱοὶ τοῦ Ζεβεδαίου καὶ ἄλλοι δύο ἐκ τῶν μαθητῶν αὐτοῦ.3 Λέγει πρὸς αὐτοὺς Σίμων Πέτρος· Ὑπάγω νὰ ἁλιεύσω. Λέγουσι πρὸς αὐτόν· Ἐρχόμεθα καὶ ἡμεῖς μετὰ σοῦ. Ἐξῆλθον καὶ ἀνέβησαν εἰς τὸ πλοῖον εὐθύς, καὶ κατ᾿ ἐκείνην τὴν νύκτα δὲν ἐπίασαν οὐδέν.4 Ἀφοῦ δὲ ἔγεινεν ἤδη πρωΐ, ἐστάθη ὁ Ἰησοῦς εἰς τὸν αἰγιαλόν· δὲν ἐγνώριζον ὅμως οἱ μαθηταὶ ὅτι εἶναι ὁ Ἰησοῦς.5 Λέγει λοιπὸν πρὸς αὐτοὺς ὁ Ἰησοῦς· Παιδία, μήπως ἔχετέ τι προσφάγιον; Ἀπεκρίθησαν πρὸς αὐτόν· Οὐχί.6 Ὁ δὲ εἶπε πρὸς αὐτούς· Ῥίψατε τὸ δίκτυον εἰς τὰ δεξιὰ μέρη τοῦ πλοίου καὶ θέλετε εὑρεῖ. Ἔρριψαν λοιπὸν καὶ δὲν ἠδυνήθησαν πλέον νὰ σύρωσιν αὐτὸ ἀπὸ τοῦ πλήθους τῶν ἰχθύων.7 Λέγει λοιπὸν πρὸς τὸν Πέτρον ὁ μαθητής ἐκεῖνος, τὸν ὁποῖον ἠγάπα ὁ Ἰησοῦς· Ὁ Κύριος εἶναι. Ὁ δὲ Σίμων Πέτρος, ἀκούσας ὅτι εἶναι ὁ Κύριος, ἐζώσθη τὸ ἐπένδυμα· διότι ἦτο γυμνός· καὶ ἔρριψεν ἑαυτὸν εἰς τὴν θάλασσαν.8 Οἱ δὲ ἄλλοι μαθηταὶ ἦλθον μὲ τὸ πλοιάριον· διότι δὲν ἦσαν μακρὰν ἀπὸ τῆς γῆς, ἀλλ᾿ ἕως διακοσίας πήχας· σύροντες τὸ δίκτυον τῶν ἰχθύων.9 Καθὼς λοιπὸν ἀπέβησαν εἰς τὴν γῆν, βλέπουσιν ἀνθρακιὰν κειμένην καὶ ὀψάριον ἐπικείμενον καὶ ἄρτον.10 Λέγει πρὸς αὐτοὺς ὁ Ἰησοῦς· Φέρετε ἀπὸ τῶν ὀψαρίων, τὰ ὁποῖα ἐπιάσατε τώρα.11 Ἀνέβη Σίμων Πέτρος καὶ ἔσυρε τὸ δίκτυον ἐπὶ τῆς γῆς, γέμον ἰχθύων μεγάλων ἑκατὸν πεντήκοντα τριῶν· καὶ ἐνῷ ἦσαν τόσοι, δὲν ἐσχίσθη τὸ δίκτυον.12 Λέγει πρὸς αὐτοὺς ὁ Ἰησοῦς· Ἔλθετε, γευματίσατε. Οὐδεὶς ὅμως τῶν μαθητῶν ἐτόλμα νὰ ἐξετάσῃ αὐτόν, Σὺ τίς εἶσαι, ἐξεύροντες ὅτι εἶναι ὁ Κύριος.13 Ἔρχεται λοιπὸν ὁ Ἰησοῦς καὶ λαμβάνει τὸν ἄρτον καὶ δίδει εἰς αὐτούς, καὶ τὸ ὀψάριον ὁμοίως.14 Αὕτη ἦτο ἤδη τρίτη φορά, καθ᾿ ἥν ὁ Ἰησοῦς ἐφανερώθη εἰς τοὺς μαθητὰς αὑτοῦ, ἀφοῦ ἠγέρθη ἐκ νεκρῶν. 15 Ἀφοῦ λοιπὸν ἐγευμάτισαν, λέγει πρὸς τὸν Σίμωνα Πέτρον ὁ Ἰησοῦς· Σίμων Ἰωνᾶ, ἀγαπᾷς με περισσότερον τούτων; Λέγει πρὸς αὐτόν· Ναί, Κύριε, σὺ ἐξεύρεις ὅτι σὲ ἀγαπῶ. Λέγει πρὸς αὐτόν· Βόσκε τὰ ἀρνία μου.16 Λέγει πρὸς αὐτὸν πάλιν δευτέραν φοράν· Σίμων Ἰωνᾶ, ἀγαπᾶς με; Λέγει πρὸς αὐτόν· Ναί, Κύριε, σὺ ἐξεύρεις ὅτι σὲ ἀγαπῶ. Λέγει πρὸς αὐτόν· Ποίμαινε τὰ πρόβατά μου.17 Λέγει πρὸς αὐτὸν τὴν τρίτην φοράν· Σίμων Ἰωνᾶ, ἀγαπᾶς με; Ἐλυπήθη ὁ Πέτρος ὅτι εἶπε πρὸς αὐτὸν τὴν τρίτην φοράν· Ἀγαπᾶς με; καὶ εἶπε πρὸς αὐτόν· Κύριε, σὺ ἐξεύρεις τὰ πάντα, σὺ γνωρίζεις ὅτι σὲ ἀγαπῶ. Λέγει πρὸς αὐτὸν ὁ Ἰησοῦς· Βόσκε τὰ πρόβατά μου. 18 Ἀληθῶς, ἀληθῶς σοὶ λέγω, ὅτε ἦσο νεώτερος, ἐζώννυες σεαυτὸν καὶ περιεπάτεις ὅπου ἤθελες· ἀφοῦ ὅμως γηράσῃς, θέλεις ἐκτείνει τὰς χεῖράς σου, καὶ ἄλλος θέλει σὲ ζώσει, καὶ θέλει σὲ φέρει ὅπου δὲν θέλεις.19 Εἶπε δὲ τοῦτο δεικνύων μὲ ποῖον θάνατον μέλλει νὰ δοξάσῃ τὸν Θεόν. Καὶ τοῦτο εἰπὼν λέγει πρὸς αὐτόν· Ἀκολούθει μοι. 20 Στραφεὶς δὲ ὁ Πέτρος, βλέπει ἀκολουθοῦντα τὸν μαθητήν, τὸν ὁποῖον ἠγάπα ὁ Ἰησοῦς, ὅστις καὶ ἀνέπεσεν ἐν τῷ δείπνῳ ἐπὶ τὸ στῆθος αὐτοῦ καὶ εἶπε· Κύριε, τίς εἶναι ὁ παραδίδων σε;21 Τοῦτον ἰδὼν ὁ Πέτρος λέγει πρὸς τὸν Ἰησοῦν· Κύριε, οὗτος δὲ τί;22 Λέγει πρὸς αὐτὸν ὁ Ἰησοῦς· Ἐὰν αὐτὸν θέλω νὰ μένῃ ἑωσοῦ ἔλθω, τί πρὸς σέ; σὺ ἀκολούθει μοι.2